NL: klompen, kaas en luidsprekers

Vi-fi 23 januari 2007
Master One
Master On
NL: klompen, kaas en luidsprekers
Translator, MC, Floating, Synthese, Impuls, Hepta, Terrazzo Art Fidelity, Audiostatic, Final, BNS, Vevox, Xanadu, Maloob, Kharma, Van Medevoort, Van Duppen, Driade, Van Buren, Translator, Syntaxis, JK Acoustics enzovoort: de
opsomming is volstrekt willekeurig en onvolledig. De namen zijn Nederlandse merken die me zo te binnen schieten (ik vergeet minimaal de helft) en die de laatste vijftien jaar een rol in het Nederlandse luidsprekerlandschap
gespeeld hebben. Sommige doen dat nog steeds.
volledig in Nederland ontworpen en gemaakte Draide
2
nederland heeft een rijke historie luidsprekers bedoeld. Hij startte zijn eigen bedrijf Dyaan luidsprekerbouwers.
namic Solutions in 1994 en bracht zijn eerste luidspreker
twee jaar later op de markt. Het was de hier besproken
2
het relatief jonge merk master Master One.
speelt mee in de hoogste afdeling.
ontstaansgeschiedenis
Henk Peters
Grappig is dat de Master One eigenlijk niet als commercieel
o’n fabrikant is Master. De man achter Master heet product bedoeld was. Rick vond het vooral leuk om voor
Rick Paap. Voordat hij volledig voor zichzelf begon zichzelf te kijken hoe ver hij kon gaan met het ontwerpen
was hij werkzaam bij Penhold. Ook was hij medeontwer- van luidsprekers en wilde dan ook vooral voor zichzelf een
per van de Driade luidsprekers en dan worden de ‘oude’ zo goed mogelijk klinkend systeem maken. Toen hij daar
Z
21
inhoud#19 TRIJN.indd 21
09-01-2007 11:49:18
Vi-fi 23 januari 2007
Master One
master base
Luidsprekers staan gewoonlijk op spikes. Deze ijzeren ‘spijkers’ dien ervoor om de luidspreker zo goed mogelijk met de
ondergrond te koppelen. Omdat het contact tussen de bodem
van de luidspreker en de vloer slechts door drie, of vier minusculwe metalen puntjes plaats heeft. Is het contact tussen
luidspreker en vloer veel directer en steviger. Bij luidsprekers
horen namelijk de verschillende luidsprekerunits te bewegen, maar verder niets. Een goede koppeling helpt hierbij.
Nieuwbouwwoningen en betonnen vloeren met tapijt waar
de spikes doorheen gedrukt kunnen worden, zijn hier in het
voordeel. Rick Paap plaatst zijn luidsprekers het liefst niet
op spikes maar op Master Base. Master Base bestaat uit twee
kunstvezel platen met daartussenin kops geplaatst een aluminium honingraatconstructie. Deze constructie is in audioland bekend en wordt veelvuldig toegepast. De eerste dvdaudio speler van Technics had voor mechanische stijfheid een
bodemplaat met een honingraat en het Franse merk Sicomin
is groot geworden met onderzetplateau’s met een vergelijkbare constructie. Hierbij moet opgemerkt worden dat de afwerking van deze Sicomin producten vele malen hoger was
dan van de Master Base plateau’s, maar daar staat weer het gigantische prijsverschil ten gunste van Master Base tegenover.
Master Base probeert doormiddel van de constructie wederzijdse beïnvloeding van vloer en luidspreker te minimaliseren. Dit werkt ook wanneer u niet in de gelegenheid bent om
spikes rechtstreeks op beton te plaatsen. Voor mensen met een
houten vloer, laminaat, of wat er verder nog mogelijk is, is het
dus een fraaie oplossing. Het voordeel is natuurlijk dat u zelf
gewoon thuis kunt uitproberen wat bij u het beste werkt. J
>> tevreden
over was liet hij het enkele usual suspects in de audiobranche horen en die waren zonder uitzondering verrast en enthousiast. Nou was dat allemaal leuk en aardig,
maar een echte test was het niet en Rick besloot dan ook
om met zijn luidspreker op een show te gaan staan. Een
show met verder uitsluitend commerciële merken. Het
werd de show van Audio-X-Change dat toen net door Ernst
Neve werd opgezet. De show vond plaats in het Golden Tulip Motel in Amsterdam. Rick gebruikte er versterkers van
het eveneens kleine en Nederlandse Array. De ontvangst
was dusdanig enthousiast dat hij besloot om een eigen
bedrijf te beginnen. Wat voor eigen gebruik bedoeld was
werd een commerciële luidspreker: de Master One.
kennismaking
Mijn eerste kennismaking met de luidsprekers van dit merk
was een paar jaar later, in 2002. Ik luisterde toen voor hvt
naar de Master Three en Four en Rick had inmiddels meerdere modellen op de markt. Naast de genoemde Three en
Four, ook de Two en de SEN. Zowel de Three als de Four
bevielen mij erg goed. Wat me vooral in deze luidsprekers
aansprak was de bijna volledige afwezigheid van kleuring,
wat een bijzonder strakke en precieze weergave opleverde.
Dit werd gecombineerd met een nagelprecieze plaatsing
van de verschillende instrumenten en stemmen in de ruimte. Nu krijgen meer luidsprekerfabrikanten dit voor elkaar,
maar vaak wordt er op de levendigheid van de muziek behoorlijk ingeleverd. Dat was bij deze modellen in het geheel
niet het geval. Hoewel de Master Three en Four in vorm en
luidsprekerunitbezetting behoorlijk verschillen, zijn de
klankmatige overeenkomsten groter dan de verschillen.
Door de bijzondere kwaliteiten van deze heel betaalbare
luidsprekers wasw ik nieuwsgierig geworden naar hoe goed
de duurdere modellen wel niet waren. Daarom arriveerde
eerst de Master Two bij mij thuis. Deze luidspreker heeft
echt maandenlang staan spelen, maar was in mijn vrij smalle woonkamer niet goed aan het klinken te krijgen. Daarom
werd de Master Two vervangen door de One. Deze werkte
stukken beter samen met mijn ruimte, maar ook hier bleef
ik het gevoel houden dat er meer mogelijk moest zijn. Ik
ging weg bij hvt en besloot onlangs het weer eens opnieuw
met de One te proberen. Omdat de aantekeningen uit mijn
hvt-tijd erg oud waren en niet bruikbaar meer én ik het gevoel had dat voor een optimale prestatie een bredere ruimte
nodig was. Besloot ik dat de luidspreker opnieuw beluisterd
moest worden en in een andere ruimte. Besloten werd dan
ook om bij de importeur te luisteren. Daar is een ruimte
waar de One’s volledig vrij opgesteld kunnen worden en ik
kon er urenlang volledig ongestoord luisteren. Bovendien
had ik het voordeel dat veranderingen in het systeem en in
de muziek niet door mezelf gedaan moesten worden, maar
door Rick Paap gedaan werden. Ik kon dus steeds op dezelfde positie blijven zitten en goed vergelijken.
familie
Nu is het geheugen voor audio bijzonder onbetrouwbaar,
maar het eerste wat me opviel, is dat de One behoorlijk
anders klinkt dan de Three en Four. Er is zeker sprake van
verwantschap met de goedkopere gezinsleden, maar de
One heeft duidelijk een veel ingetogener klank. De Three
en de Four zijn veel uitbundiger. De ruimtelijke weergave
is vergelijkbaar want die is ook met de One zeer precies en
ook van kleuring lijkt geen sprake te zijn. Maar het verschil
is het meest in het oor springend. De Master One is een
rustige en bescheiden luidspreker die eigenlijk onopvallend opvallend presteert. Alhoewel hij duidelijk verfijnder
klinkt dan zijn twee goedkopere broers, spreekt het wat
levendiger karakter van die twee mij persoonlijk iets meer
aan. Maar dat is een smaakkwestie. Ik hou bijvoorbeeld
22
inhoud#19 TRIJN.indd 22
09-01-2007 11:49:18
Vi-fi 23 januari 2007
ook niet van 300B-versterkers terwijl ik wel heel goed herken wat de liefhebbers van deze producten erin horen en
waarderen. Uiteindelijk gaat het in muziekreproductie in
een woon- of luisterkamer in hoge mate om compromissen. Ieders compromis is anders. Voor mij zijn een eerlijk
ongekleurd geluid en een fraaie plaatsing erg belangrijke
parameters. Tel daar een dynamisch geluid bij op en je
hebt mijn klankmatige voorkeuren in een notendop. De
Master One scoort op alle voor mij belangrijke punten, behoudens het dynamische geluid. Daarop scoren de Three
en Four beter. Nou gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat
veel mensen juist dat dynamische karakter minder belangrijk vinden en het zou dan ook best eens zo kunnen zijn dat
de Master One meer een allemansvriend is dan de Master
Three en Four. Zelf luisteren dus.
Master One
ten zijn. Het zijn de details die de luidsprekers als product
voor mij in de Champions League zouden plaatsen. Klankmatig doen ze daar al mee, maar uiterlijk is er nog het een en
ander te doen wanneer ik kijk naar merken als Sonus Faber, Avalon en Vivid Audio.
conclusie
De Master One is een luidspreker van eigen bodem die klankmatig meekan met de internationale top. Ik denk niet dat er
veel buitenlandse of grotere luidsprekerfabrikanten zijn die
voor het gevraagde bedrag een beter klinkend product maken. Dat uit zich vooral in de afwezigheid van kleuring en de
nauwkeurigheid van de weergave. Wie op zoek is naar een
neutraal en precies klinkend luidsprekersysteem, met een
keurig gedimensioneerd en strak laag kan bij Master goed
terecht. Alle modellen bieden klankmatig aardig wat value for
money. Zo ook de hier besproken One. De One heeft echter
wel een ruime, of goed gedempte kamer nodig om volledig
tot zijn recht te komen. Thuis luisteren is dan ook een must,
maar eerlijk gezegd geldt dat voor iedere luidspreker. Houdt
u van een muzikaal geluid met lekker wat kleuring dan zit u
met de Master One verkeerd, maar wanneer u graag alles wil
horen wat op de cd staat dan zijn de luidsprekers van Master
minimaal het overwegen waard.
afwerking
De luidsprekers van Master zijn in verschillende uitvoeringen te bestellen. Allereerst kunnen ze in alle kleuren
gespoten worden, maar ook verschillende houtfineren
zijn mogelijk en zelfs combinaties van fineer en spuitwerk
kunnen. De Master One waar ik bijvoorbeeld naar luisterde
combineerde fraai houtfineer met een parelmoerkleurige
lak. Het afwerkingniveau is over het algemeen netjes, maar
op punten nog wel voor verbetering vatbaar. Zo mag van
mij de voet van de luidspreker (geldt ook voor de Master Master One: € 8.500 per paar
Two en Three) wat meer afgerond en minder hoekig zijn. k www.dynamic-solutions.nl
Ook zouden wat mij betreft alle schroeven verzonken moe-
23
inhoud#19 TRIJN.indd 23
09-01-2007 11:49:19