dropin. - Telenet

DROPIN.
Enfin l’été. BBQ, Plage, Bikinis, soleil et si possible peu de pluie. C’est le moment d’organiser un trip. Les
aventuriers peuvent partir en Australie comme les mecs de Anti-Hero. Ceux qui préfèrent rester plus
près peuvent faire un tour des parcs en Hollande, regardez la Pizza Hollandia story. Si tu restes à la
maison(pas de chance), fais gaffe aux flics. Dans les Flandres l’extrême droite à de nouveau gagné les
élections. Peut être que l’appel pour plus de bleu dans les rues sera vite entendu. Policiers et flics ne vont
pas très bien ensemble. Peut-être qu’un jour ils vont nous interdire de skater dans la rue ou nous obliger à
porter un casque. Comme dans certains états des Etats-Unis.
Mais ces choses là ne sont pas les plus importantes en ce moment, profitons d’abord de l’été. Une bonne
session sur une mini dans un jardin, une demi-vache sur le BBQ et des boissons bien fraîches.
Prochain rendez-vous cet automne, quand ça se rafraîchit et qu’il
recommence à pleuvoir.
Het is weer zover: zomer, bbq, strand, bikini’s, zon en hopelijk niet te veel regen. Opnieuw tijd voor een
leuke skatetrip met je vrienden. Wanneer je op zoek bent naar ver avontuur, kan je altijd doen zoals de
jongens van Anti-Hero, een toer door Australië. Iets minder ver, maar ook aan te raden is een kleine trip
door Nederland en laat je dan maar inspireren door onze Pizza Hollandia story. Wie thuis blijft kan maar
best oppassen voor de flikken. In Vlaanderen heeft extreem rechts nogmaals vooruitgang geboekt
tijdens de verkiezingen. De roep voor meer blauw op straat zal misschien wel snel gehoord worden.
En politiemannen kunnen de meeste skaters missen als de pest. Wie weet gaan ze op een dag nog
verbieden om op de openbare weg te skaten, of worden we net zoals in sommige staten van de USA
verplicht om een helm te dragen.
Maar dat zijn niet direct problemen voor nu, het belangrijkste is dat we van de zomer genieten: een leuke
sessie op een mini ergens in een tuin en een halve koe op de BBQ gooien, Terwijl we van een lekker fris
drankje genieten.
Tot in de herfst, als het weer wat frisser wordt en begint te regenen.
Mike
We put mini ramps in our back yards, but in the States they see things a bit bigger. Lincoln Ueda is enjoying himself with this big tailgrab in Bob Burnquists Backyard vert.
LINCOLN UEDA PHOTO ALEX BASILE SPOT BOBS VERT
COVER Christian Vankelst stylin’ his handplants all over the Ratland skatepark on a late night session. Special thx to his brother Eric to help me carrie my bags that night (a handicap sucks) . PHOTO Jelle Keppens.
THIS PAGE Frank Moissonier goin’ huge over the col du Galibier roadgap. PHOTO Mike Steegmans.
THANKS TO Dolores, Sandra, Brothy, Wes, 06Shop, Laurent Molitor, Severina, Ellen Wezenbeek, Hanne 4 da free booze, De Malinas, The Bandana Kings thug for life, De Jonge Wolven, Jacques Doetsch, Oscar, Seb, Bxl Posse,
LA Posse, Peter, Joeri, Christian, Roest, Thomas, Barre, Hans, B-ram, GCS Allstars, Jan ‘de kiné’, Dr. Koen Lagae, De Wervik Boys, X-Bos Thugs, steekkont, Guitar Heroes, Judas Priest, Maiden, GN’fckn’R, Hammerfall, Stratovarius,
Cliff Burton, Pantera, Europe, Yngwie Malmsteen, L’Alchemy, Polo, Phille, Armada familia, Curro, Fred d., de slet, tous les copains ...
SCSMAG #04 JULI/AUGUST/SEPTEMBRE 2004 ++ SCS magazine 43 Blancefloerlaan 2050 Antwerpen Fax + 32 3 219 38 13 [[email protected]] ++ Publisher/Editor Mike Steegmans [[email protected]] +++ Advertising
[email protected] ++ Editors Youbi Ahmed ++ AD/Photo editor Jelle Keppens [[email protected]] ++ Copy editors Wilfried Keppens [nl] Youbi Ahmed [fr] ++ Photographers Jelle Keppens, Mike Steegmans, Alex Basile,
Davy Van Laere DVL, Bram De Martelaere (B-ram), Ian Dykmans, Jan Doggen, Rud-gr.com ++ Texts Mike Steegmans, Jelle Keppens, Mikkjel Dolferus, Rudgr.com ++ Printing Drukkerij Moderna Schoebroekstraat 50 B-3583
Paal-Beringen ++ www.scsmag.be
POUR
EBBEN.
ING+.+0V8OOR ZIJ DIE DE POEN H
GBL
E
BLIN
LA TUN
SI TU AS
WHA
IN.1ER3G + KHALIL KHARAZ.
MORV
B
BODIPY
AMPEL
S, BAR T
TRICK T
.19 R GILLIS?.
T
KELAS
DOCTO
VAN
N ND
TIATN
HRISTIA
CHRRELIAS
WEEN C
ITW
TION BE
T IS THE
PHOT
S.27STER SKATE + SNOW.
AG, E
O
11IM
INCL. P
OFOLIO
FOR Y
.43
ADDICT
FUCKINK IS RAF ARTEEL??.
HE FUC
WHO T
.44
KCOMB
ERBLAC
WHIOSVETR LSEA.
A TRIP
.48 OP TEAM.
NDIA
LLA
06SH
ITH THE
AND W
PIZZTRAOUHGO
H HOLL
A TRIP
H.56
ARWAS
ATTOHUREEYCES ONLY.
WHAT
ED.?57
ESS
S
EXPTHR
IS TABA
E FUCK
BELL
SEDD.E5PE9KKIE
EXBPERO
+
GHUISI
GUM
T.61
EO0U
WIP
0
BALL 30
SNOW. Het is weer zover de zomer is er. In de lente is er zoals gewoonlijk een hele horde Belgen naar Garmisch-Partenkirchen getrokken om van de Gletsjer
te proeven. David Doom was de recordhouder, die heeft er bijna een maandje GAP opzitten met zijne vrouwelijke wederhelft, Martine Veldhoen. Kristien
Fauconnier heeft een heleboel nieuwe rails geleerd samen met de zusjes Britt en Bell Berghuis. Joeri Van De Vliet was er ook, maar die heeft zich op zijn
tweede dag geblesseerd aan zijn knie en heeft vervolgens de rest van de week cameraman gespeeld. Andere aanwezigen, Stefan Vermeylen, De Bartjes
en Guapa.
De zomerlol is trouwens nog niet gedaan. Deze zomer zal er net als vorig jaar weer een hele Belgische kolonie in Les Deux Alpes zitten. De jongens
van Sims Frankrijk zullen er ook de zomer doorbrengen en voor de gelegenheid nemen ze enkele nieuwe boxen mee om op de sliden. De ideale
gelegenheid om enkele supersterke riders aan het werk te zien en na te doen. Nico Droz zal er ondermeer zijn om je te tonen wat style is. Net als Thomas
“Max” Maxheim die de Armada Familia zal vertegenwoordigen. Voor wie de trailer van hun opkomende video nog niet gezien heeft: “Shame on you”.
www.armadafamilia.com. Trouwens Sylvain Lamy Monney Armada lid en de rising star het Franse snowboarden ( hij behoort tot de absolute wereldtop als
het op railriden aankomt) was in Maart in ons Belgenlandje voor de Hammer tour. Enkele weken later wanneer hij terug in de Alpen was heeft hij tijdens
een Backcountry kickersessie zijn nek gebroken. Even zag het er extreem slecht uit, verlamming etc; maar hij heeft het geluk gehad om onder de zorgen
van een waanzinnig goede dokter te vallen en binnekort kan hij weer aan zijn revalidatie beginnen. Met een beetje geluk is hij in September alweer op
tour in Europa om rails te gaan killen. Van gemotiveerd gesproken. Sponsorperikelen, de Amerikaan Seth Huet heeft het ene coole merk voor het andere
omgeruild, hij is van Capita naar Santa Cruz overgestapt. Persoonlijk vind ik dat niet erg slim van hem, want nu zal hij niet met Travis Parkers promodel de
Unorthodox kunnen boarden. Momenteel weten we trouwens nog altijd niet of de Unorthodox in de Belgische winkels te vinden zal zijn. Maar met het John
Cardiel Respect board heeft Santa Cruz ook wel een van de coolste decks van volgende winter in haar gamma. Eind mei was er een handrailcontest
gepland in Cannes tijdens het filmfestival. Dit was weer een puik idee van Burton rider Morgan Lefaucheur en mensen van Spy optics, spijtig genoeg heeft
het gemeentebestuur hier een stokje voorgestoken en geen
toestemming voor gegeven.
Als je deze zomer in wilt zijn moet je naar Rusland,
meer bepaald naar de Elbrus, goedkope vodka, mooie vrouwen en een
bangelijk snowpark. Met dank aan Klaus Marco
van SPC, kijk even naar www.spcrussia.com. Waarschijnlijk hebben
ze
Klaus zo op zijn zenuwen gewerkt in Oostenrijk
waardoor hij met de snowboarders naar Rusland is getrokken. Zeer
veel
internationale topsterren hebben hun komst reeds
bevestigd, en veel Belgische snowers dromen ervan.
Bas Van Lommel heeft tijdens een skatesessie zijn voet
gebroken. Begin april heeft ook het BK junioren plaatsgevonden in
Les
Deux Alpes. Winnaar bij de jongens was Phillipe Leclercq.
Seppe Smits werd tweede en Wouter De Lange derde. Bij de meisjes
won
Christine Morren voor de 11-jarige Stephanie Reynders.
Caroline Morren werd derde.
In de Franse snowboardpers is er ook vanalles aan het
veranderen. Enkele SCS medewerkers spelen hier trouwens
een
belangrijke rol in. Het redactieteam van Snow Session
verandert kompleet. Vroeger zat Mike Steegmans hier
achter de
lichtbak en werd de
inhoud verzorgt door Laurent Molitor. In de Snow
Session
nieuwe vorm,
zit Youbi hier achter het computerscherm.
Mike en
Laurent van hun kant stampen tesamen
met free presse
een
compleet nieuw magazine uit de
grond: FLUID.
Komende winter zal er
slechts 1 Fluid snow uitkomen,
maar die zal
dan ook waanzinnig goed zijn,
vanaf midden januari
zal Fluid snow
trouwens ook te vinden zijn in de
betere Belgische
krantenwinkels.
Joke Blomme heeft eens goed mogen
persen, op
3 juni werd zij
moeder van een zoontje [1] Ikka. Proficiat!
Papa
Jan ‘De Kine’ zal
naast het masseren, binnenkort ook weten hoe
hij pampers moet
verversen. Philippe lalemant mag zich de gelukkige
peter noemen.
Op 1 september zou de snowboarders.be site terug
gelanceerd moeten
worden. Laten we hopen dat het ditmaal echt gebeurd.
Trouwens in september
herbeginnen de contests. Je kan maar best even gaan trainen
de volgende maanden
op de nieuwe rails die ze in Komen geplaatst hebben.
Bruno Callens lijkt het goed te doen in het Belgische
snowboardcircuit.
Na enkele mooie recente podiumplaatsen, haaldde hij ook
enekele nieuwe
[6]
sponsors binnen. Des al niet te min blijft hij net zoals voorheen
trouw aan de
[2]
kwaliteit van Light snowboards . Trouwens over Light snowboards
gebroken, na
snowboards brengen die nu ook surfboards op de markt. Je kan
ze reeds in
enkele Belgische shops
vinden.
[5]
SKATE.
Even
beginnen
met een klein
misverstand recht te
zetten, Boulbi rijdt voor Element, in
tegenstelling tot
alle andere geruchten die ronde gaan. Ook
Patrick Schepers
rijdt nu op nagelnieuwe ‘Almost’ skatedecks rond
en is nu weer volop
aan het skaten na een rustperiode omwille van een
knieblessure.
Deze zomer komen de boys van Osiris hier even langs
tijdens
hun Europa tour. Op 19 juli zullen ze te
bewonderen zijn in de Zumiez. Geloof het of niet maar ook the
one en only [2]‘Toe Knee Hawk’ heeft een blits bezoek gemaakt aan
ons land. Enkele Belgische skaters waren hiervan getuigen! Wij kregen
deze info via Bart Rampelberg die op een vrijdag avond, terwijl hij aan het
werken was in het skatepark van Anderlecht, met open mond stond te kijken (zoals we dit van hem gewend zijn) hoe Tony en zijn vrouw de deur openden
van het park... Tony bleek na een vakantie in Zuid Afrika een tussenstop te maken in België om Brugge te gaan bezichtigen, maar kon het blijkbaar toch
niet laten om het culturele even opzij te zetten. Bart en enkele anderen hebben enkele uurtjes samen met Tony gesessioned en hem later op de avond
afgezet aan het hotel. Wat een verassing! Mikkjel Dolferus rijdt naar verluid niet meer voor Zoo York maar gaat nu gekleed in Sessions en mag voortaan
zijn kunsten tonen op de decks van Roots (ja hij is nu een official Roots drinkebroer!). Analog, een kledingmerk afkomstig uit het snowboarden en sinds kort
ook actief in de skateboardwereld, heeft de stap gezet om ook in België enkele skaters op het team te zetten, onder hen; Chilo Derieuw en Dennis Truyts.
Dat belooft! Hasselt beschikt over een nagelnieuw skatepark, en wat voor een! Het mag eens gezegd worden, “de malina’s” hebben mooi werk geleverd.
Zonder twijfel een van de betere parken in ons Belgenland. Ook In Leuven worden de skaters begin van het komende schooljaar serieus verwend met een
nagelnieuw skatepark (parklaan 180). Met Steven Sweeck als bezieler van dit project, wordt het zonder twijfel een park voor en door skateboarders, als
dat niet goed klinkt! Deze zomer organiseren ze reeds skate sessions op de nieuwe modules van het park die tijdelijk in de hallen van Putte zullen geplaatst
worden. In Brugge is het park van de [5] 911 herschilderd, fans van speciale kleurtjes moeten maar eens naar de foto’s kijken. De jongens van de 911 hebben
trouwens een serie decks en sweats uitgebracht die er best leuk uit zien. Sinds kort is de nieuwe Antiz video uit, genaamd [3]“Antizipated”. Voor zij die Antiz
niet kennen, dit is een Frans skateboardmerk waarin onze landgenoot Julian Dykmans het een en ander voor het zeggen heeft. Om kort te zijn, grove film
met grove muziek!! Tijdens de Bowlbash in Tilburg namen de Belgen de top 3 in beslag. Yeah baby. Op de eerste plaats David ‘Roest’ Marteleur, op de
2de plaats [4] Thiery Durieux (ooolurie!!!) en op de 3de plaats onze ex coverboy Serge Gooskens.(het roots team is blijkbaar on the roll). De Nederlanders
beseften blijkbaar niet dat er enkele Belgen speciaal gemaakt zijn om betonnen bowls te rijden, toen ze deze contest series wildden organiseren. Het ziet
er trouwens naar uit dat Roest de overall winnaar van de bowlbash gaat worden. Roel Walbers skate sinds kort voor Ezekiel, Circa en Crème skateboards.
Nu het weer zomer wordt lijkt hij zich weer meer te concentreren op het skateboarden dan op het snowboarden. Nike skateshoes begint ook een heus
team op te bouwen in Nederland, met onder andere Tommy van Berkel, Neill Brown, Vincent Vos en Kaspar van Lierop. Binnenkort is naar verluid ook België
aan de beurt, we zijn benieuwd wie ze daarvoor zullen strikken. Nu de zomer in aantocht komt plannen vele skaters weer wat trips, zo ook de beruchte [6]
Vlasdrunks, zij plannen hun VD euroskatetour 04 langs Duitsland, Tsjechië, Slovenië, Croatië, Oostenrijk en Zwitserland gedurende 10 dagen. Dat wordt dus
ongetwijfeld kilometers vreten. Hopelijk komen ze heelhuids terug van hun rooftocht naar nieuwe spots. [7] Omar Hassan won de quiksilver bowlrider 04 in
Marseille, gevolgd door TNT op de tweede plaats. Last but not least, Christian Hosoï is weer op vrije voeten. Na ongeveer 15 jaar gevangenisstraf werd hij
onlangs weer vrijgelaten, geruchten gaan de ronde dat hij weer volop aan het skaten is en freedomgrinds doet!
SNOW. L’été est arrivé. Comme d’habitude une troupe de Belge est descendue ce printemps sur Garmisch-Partenkirchen pour profiter du glacier et son
snowpark. David Doom est le recordman, il a presque passé un mois à GAP, avec sa copine Martine Veldhoen. Kristien Fauconnier a appris des nouveaux
rails tricks avec les jumelles Berghuis. Joeri Van De Vliet y était aussi, mais il s’est fait mal au genou au deuxième jour de ride. Le reste de la semaine Joeri a
joué au caméraman. Autres personnes sur place, Stefan Vermeylen, les Bart et Guapa.
L’été n’est pas encore fini. Comme l’année dernière, il y aura toute une colonie belge aux Deux-Alpes. Sims France y sera aussi et ils nous ont promis
de placer quelques nouvelles boxes pour l’occasion. Le moment idéal de voir des jibeurs super fort comme Nico Droz et Thomas “Max” Maxheim en
action. Max est membre de l’Armada Family, et pour ceux qui n’ont pas encore vus leur teaser, shame on you, allez vite sur www.armadafamilia.com.
Sylvain “Lamy”Monney autre membre du crew et un des meilleurs rideurs de rails, était en Belgique en mars pour la tournée Hammer. Quelques semaines
plus tard, il s’est cassé la nuque sur un kicker en backcountry, Au début, tout semblait aller pour le pire, paralysie etc., mais heureusement, il est
tombé entre les mains d’un bon docteur et il pourra commencer sa rééducation bientôt. Si tout se passe bien, fera un tour d’Europe
en septembre à la recherche de nouveaux rails. Très motivé le mec! L’américain Seth Huot a changé de sponsor. Il est parti de chez
Capita pour Santa Cruz. Pas très malins, même si Santa Cruz est une super marque, il ne pourra pas rider la nouvelle pro-model de
Travis Parker chez Capita, la Unorthodox. On ne sait pas encore si ce modèle sera disponible dans les shops cet hiver. Mais avec
La John Cardiel Respect Series board, Santa Cruz aura aussi une des planches les plus cool de la saison dans sa gamme, donc, il a
quand même fait le bon choix. Fin mai devait avoir lieu une compète de rail sur la plage à Cannes pendant le festival du film. Mais la
qwatch
municipalité en a décidé autrement au tout dernier moment. L’évènement qui avait été monté par Morgan Lefaucheur et quelques
personnes de chez Spy n’a pas pu avoir lieu.
Le spot incontournable de cet été sera l’Elbrus en Russie, vodka pas chère, des femmes trop belles et un pire snowpark. Le gentil organisateur:
Klaus Marco de SPC, regardez pour plus d’infos. Ils ont vraiment dû énerver Klaus
pour qu’il parte aussi loin de l’Autriche. Beaucoup
de gros noms ont déjà confirmé leur présence et beaucoup de Belges rêvent d’y
aller.
Bas
Van Lommel c’est cassé la cheville en skate. Début avril il y avait le
championnat de Belgique junior aux Deux Alpes, Phillipe
Leclercq a gagné chez les garçons, Seppe Smits était deuxième et
Wouter De Lange troisième. Chez les filles c’est Christine
Morren qui s’est imposée devant Stephanie Reynders et Caroline
Morren.
Ca
bouge dans la presse snowboard français et quelques collaborateurs
de SCS y jouent un rôle. L’équipe rédactionnelle de Snow
Session change complètement. Avant Mike Steegmans s’occupait
de leur choix photos et Laurent Molitor s’occupait
d’écrire les articles, mais désormais Youbi et Daz seront aux
mannettes de Snow Session. Mike et Laurent par contre
se lancent
dans un nouveau projet, appelé Fluid. L’hiver prochain
il n’y aura qu’un Fluid Snow, qui sera disponible dès la
mi-janvier
dans les librairies. Joke Blomme a pu pousser un bon
coup, le 3 juin elle a
donné
naissance à
un fils, [1] Ikka. Papa Jan ‘De kiné’, ne fera pas
que masser,
mais
devra aussi
changer des langes dans le futur, Phillipe
Lalemant et
l’heureux
parrain. Le
premier septembre, snowboarders.be
devrait
être relancé,
espérons que cette fois c’est la
bonne. Les prochains
mois, ça
vaut la peine de faire
un détour par Cumines et
d’essayer les
nouveaux rails d’Ice
Mountain.
[6]
Bruno Callens
est en train
de faire des bons résultats dans la scène
belge. Il a chopé
quelques
nouveaux sponsors, mais reste chez Light,
la collaboration
avec la marque se passait trop bien. D’ailleurs
chez Light ils
commencent aussi à faire des planches de surf. Les
premières boards
sont déjà disponibles dans les shops belges.
07
[3]
SKATE. Commençons
contrairement à tous
deks “Almost” sous les
forcé, à cause
Les rideurs
leur tour
La grande
[2]‘Toe
[1]
[4]
VER
UIKSIL
KOW/Q
OULGA
B
FOTO
par rectifier un petit malentendu, Boulbi est chez Element,
les bruits qui circulent en ce moment. Patrick Schepers a des
pieds et ride de nouveau à fond après une période de repos
d’une blessure au genou.
d’Osiris feront un petit détour par la Belgique pendant
d’Europe. Le 19 juillet nous pourrons les voir au Zumiez.
nouvelle de ce printemps était le passage du one and only
Knee Hawk’ au park
d’Anderlecht.
[7]
Quelques
heureux skateurs ont pu
le voir de leurs yeux. C’est Bart
Rampelberg qui nous a donné cette
regardé la bouche grande ouverte quand
bosser au parc, au moment où Tony et sa
d’entrée. Tony revenait d’un voyage en Afrique du
n’a pas pu résister à l’envie de skater et a donc fait un
ensuite, Bart a déposé Tony a son hôtel. Une bonne visite
information. Il a
il était en train de
FOTO B-RAM
femme ont ouvert la porte
Sud et en profitait pour visiter Bruges.
Mais il
petit tour par Anderlecht. Tony a fait une session avec Bart et d’autres,
surprise, Bart s’en souviendra toute sa vie.
Mikkjel Dolferus ne ride plus pour Zoo York. Désormais il pourra s’habiller en Sessions et détruire les planches Roots ( et oui, il est official Roots team
member).
Analog (marque de vêtements de snow) est très actif dans le skate récemment, en Belgique ils ont signé Chilo Derieuw et Dennis Truyts.
Hasselt a un nouveau skatepark et une fois de plus, les Malinois ont fait un boulot de rêve, sans doute un des meilleurs parcs en Belgique.
Louvain aura un nouveau parc au début de l’année scolaire (avenue du Parc 180) Avec Steven Sweeck, comme instigateur de ce projet, on est sûr que
le parc sera génial! Cet été ils vont déjà organiser des sessions de skate sur les modules du parc, qui seront temporairement dans les Halles de Putte. A
Brugge le parc du [5] 911 à été repeint, dans des couleurs bien flashy, regardez les photos. Chez 911 ils ont aussi créé une série de sweaters et de planches
qui ont des décos bien cool.
Nouvelle vidéo: [3] “Antizipated” de Antiz. Antiz est une marque de skate française, un de leurs rideurs est notre compatriote Julian Dykmans. Pour faire
court, putain de vidéo avec du pire son.
Au Bowlbash à Tilburg, les Belges ont occupé le top 3. Premier David ‘Roest’ Marteleur, deuxième [4] Thierry Durieux (ooolurie!!!) et troisième notre excoverboy Serge Gooskens. Apparemment, les hollandais quand ils ont décidé d’organiser ces compètes, ne savaient pas qu’il y a quelques-uns de nos
Belges qui sont fait pour rider des bowls.
Depuis peu Roel Walbers ride pour Ezekiel, Circa et Crème skateboards. Maintenant que l’été est de retour, il a décidé de faire moins de snow et de
skater à fond.
Nike skate shoes a monté un vrai team de skate en Hollande avec entre autre Tommy van Berkel, Neill Brown, Vincent Vos et Kaspar van Lierop. Ils vont
bientôt recruter en Belgique. On se demande qui va rentrer chez eux.
Avec le beau temps, il y a beaucoup de skateurs qui ont préparé des trips. Les [6] Vlasdrunks partent pour un voyage de 10 jours. Le VD Euroskate tour
04 passe en Allemagne, Tchéquie, Slovénie, Croatie et Autriche. Beaucoup de kilomètres et des nouveaux spots en vues. [7] Omar Hassan à gagné le
bowlrider 04 à Marseille.
Last but not least, Christian Hosoi est de nouveau un homme libre, après plus ou moins 15 ans en prison il est de nouveau en train de faire des “Freedom
grinds”.
[3.]
[5.]
[1.]
[9.]
[8.]
[2.]
[11.]
[6.]
[4.]
[14.]
[13.]
[12.]
[10.]
[7.]
[16.]
[15.]
[17.]
[18.]
[22.]
[20.]
[19.]
[21.]
[25.]
[23.]
[24.]
08
[26.]
[27.]
blingbling
[1] Element. ++ [2] Element Bam Margera. ++ [3] Girl Mc Crank. ++ [4] Krooked Mark Gonzales. ++ [5] Natural Concept Caz. ++ [6] Zero Jamie Thomas.
++ [7] Zero Rattray. ++ [8] Anti-Hero. ++ [9] Bullet 66mm 45 euro/4. ++ [10] Ricta 55mm Cores Rune Gliffberg 56 euro/4. ++ [11] Tail Devil special effects for
skateboards 12.95 euro. ++ [12] Carhartt Rivet Belt. ++ [13] Olli Pop chewing gum, one bag 2 euro. ++ [14] DVD The work of director Spike Jonze 35 euro. ++
[15] DC Shoes Avenue 125 euro. ++ [16] Nikita Vera Rocky Point. ++ [17] Nike Skate Dunk 99 euro. ++ [18] Etnies girls Lo Cut II 72 euro. ++ [19] DVD Tent City,
Australian road trip from the Anti-Hero team 28 euro. ++ [20] Vision Brooklyn Leo 80 euro. ++ [21] DVD Natural Concept Illegitimate 27 euro. ++ [22] Ipath
Grasshopper Tiger 100 euro. ++ [23] Gravis Lawrence 75 euro. ++ [24] Surf, Skate and Rock Art of Jim Phillips 45 euro. ++ [25] Royal Trucks Royal Mids 32
euro/1. ++ [26] Silver Trucks 65 euro/2. ++ [27] Axion MVP 88 euro ++
[1.]
[2.]
[4.]
[3.]
[5.]
[7.]
[6.]
[9.]
[11.]
[8.]
[10.]
[12.]
[13.]
SUNGLASSES.
[1] Jee Vice Spicy. ++ [2] Oakley Monster Dog 110 euro. ++ [3] Dragon Grifter 93,50 euro. ++ [4] Spy Optic Glace Rob Dyrdek Signature 109
euro. ++ [5] Oakley Dartboard 160 euro. ++ [6] Electric Electris 79 euro. ++ [7] Spy Optic Victoria Vicotria Jealouse Signature 130 euro. ++
[8] Smith Syndicate 80 euro. ++ [9] Smith Hemi 80 euro. ++ [10] Spy Optic Jade 85 euro. ++ [11] Electric Flux 105 euro. ++ [12] Electric Digit 60
euro ++ [13] Jee Vice Tricky
SWITCHCROOKED.
RIDER FREEK VERHULST PHOTO JAN DOGGEN SPOT BARCELONA
Voor de techdawgz onder jullie, pas na 4 nummers, de switch crooked. Het is ideaal om tijdens een zonnige namiddag op een Gentse curb deze trick te
gaan oefenen. Misschien nog beter, zoals Freek Verhulst hier demonstreert, op een niet alledaagse curb in het warme Barcelona.
Een switch crooked is een crooked maar dan switch, logisch eigenlijk! Rij in switch met de rug langs het obstakel. Pop een switch ollie en plaats je
nose(eigenlijk je tail, want je doet hem switch) en trucks op de curb en hou je evenwicht. Hopelijk heb je snelheid genoeg om tot het einde van je trick te
geraken. Om van de ledge te geraken zal je lichtjes moeten poppen om met heel de lengte van je deck voorbij het einde te geraken. Zorg ervoor dat je
je plank tijdig catcht voor een safe landing.
Pour les techdawgz, après 4 numéros, le switch crooked. Un après-midi ensoleillé est le moment idéale pour aller à Gand et apprendre ce move sur un
curb. Ou mieux encore, Freek Verhulst sur cette séquence, est descendu sous le soleil de Barcelone pour faire ce trick sur un curb assez originale.
Un switch crooked est un crooked mais en switch, logique! Roules en switch avec ton dos face a l’obstacle. Fais un ollie et places ton nose (ton tail en réalité, puisque tu es en switch) et tes trucks sur le curb et gardes l’équilibre. Si tout se passe bien, tu auras assez de vitesse pour arriver jusqu’au bout du curb.
A la fin, il faut popper légèrement pour que la planche passe. Catches ta planche à temps pour préparer un bon landing.
13
bodymovin
FIVEOOW.
RIDER DENNIS TRUYTS PHOTO JELLE KEPPENS SPOT WAASLAND
Dennis zat nog volop in z’n examens, toen we afspraken om deze tricktip te gaan shooten. Een mooie uitvlucht om even te stoppen met blokken en te
gaan skaten.
Heelbruise of niet, hier gaan we dan, voor de five O van 7 trappen lang.
Rij met voldoende snelheid richting ledge, je moet immers het einde halen! Pop voor het obstakel je ollie en land op je achterste trucks. Probeer nu je
evenwicht te houden tot het einde van de curb. Zodra je achterste truck geen contact meer heeft met de blauwe steen, is het tijd om je gewicht weer
over beide voeten te verdelen en je klaar te maken voor de landing. Wanneer je 4 wielen de grond raken, denk er dan aan de schok goed te absorberen
met je kniëen waardoor je smooth kan wegrijden.
Dennis était encore en plein examen quand nous avons pris rendez-vous pour shooter ce trick. Une bonne raison pour arrêter d’étudier et aller faire du
skate.
Heelbruise ou pas, ça y est, un five O de 7 marches.
Roules assez vite vers le ledge, il faut avoir assez de vitesse pour aller jusqu’au bout. Pop un ollie avant l’obstacle et atterris sur tes trucs arrières. Essayes de
garder l’équilibre jusqu’à la fin du curb. Dès que ton truck arrière ne touche plus la pierre bleue, il est temps de répartir ton poids sur les deux pieds et de
préparer l’atterrissage. Quand tes 4 roues touchent le sol, absorbes bien le choc avec tes genoux, pour pouvoir continuer à rouler.
ROCK2FAKIE.
RIDER DAVID DOOM PHOTO MIKE STEEGMANS SPOT GAP 1328
Ne fais pas toujours les handrails de façon classique. Ici, Doom s’attaque
à un rail qu’il connaît déjà par cœur. Après réflexion il a trouvé un trick
suffisamment difficile pour être un challenge. Il approche perpendiculairement au rail et fait un rock to fakie sur le rail, transformant ce dernier en
wall. La partie la plus dure pour ce trick, c’est l’énorme ollie qu’il faut faire
pour arriver en haut, car il n’y a pas de kick.
Doom approche le rail de côté et se baisse le plus possible pour avoir un
maximum de pop. Il utilise la neige qui se trouve en bas du rail comme
transition. A la fin de cette transition il pop un gros ollie directement vers
le haut. Pendant cette phase, il regarde bien l’endroit où il veut placer
sa board sur le rail. En haut du rail, il avance un peu son corps et tend la
jambe avant pour le style. Idéalement, au milieu du trick, le rail se trouve
juste devant la fix arrière. Gardes les bras bien bas et près du corps pour
avoir le Doom style. Dans la deuxième partie du trick, il faut faire un ollie
pour ressortir du rail et retomber dans la transition. Refais ce trick une vingtaine de fois en espérant avoir un aussi beau style que Doom.
Je hoeft handrails in een park niet altijd op dezelfde manier te nemen.
We vinden Doom terug in het snowpark op een handrail die hij al door en
door kent. Deze rail is dus geen echte uitdaging meer voor hem. Na even
zoeken heeft hij dan toch nog een goede trick gevonden die moeilijk is.
In plaats van de rail normaal te nemen, komt hij zijdelings aangereden en
doet een rock to fakie op de rail. Hij gebruikt de rail hier dus eerder als wall.
Het moeilijkste aan deze trick is de waanzinnige ollie die je moet poppen
om boven op de rail te geraken. Want er is geen kicker om je boven op de
rail te plaatsen.
Doom komt dwars op de rail aangereden en gaat zeer diep door zijn
kniëen om zoveel mogelijk olliepower te hebben. De sneeuw die beneden
aan de voet van de rail ligt gebruikt hij als transition om uit te poppen. Eens
op het eind van die transition olliet hij recht naar boven. Tijdens deze ollie
houdt hij de bovenkant van de rail waar hij zijn deck wilt plaatsen goed in
de gaten. Wil je Doom achterna? Breng dan eenmaal boven op de rail je
lichaam recht en strek je voorste been om even stabiel op de rail te staan.
Op het moment suprême van de trick moet de rail zich vlak voor je achterste binding bevinden. Denk erom, je armen laag en dicht bij je lichaam te
houden om die goede Doom style te krijgen. Nu komt het tweede moeilijke
deel van de trick, bij het verlaten van de rail moet je terug een kleine ollie
doen om opnieuw in de transition te landen. Land switch en board rustig
verder. Doe deze trick dan nog eens 10 maal over en met een beetje
geluk ben je zo stylish als de Doominater.
Thx to: Ipath, Alien workshop, 06shop, transindcrew en everybody else...
TEKST+ACTIONPHOTOS JELLE KEPPENS PORTRET IAN DYKMANS
Vier dagen voor de deadline hebben we nog steeds geen tekst voor
het interview met Christian Vankelst, net nu het de laatste dagen zo
moeilijk is om tot bij de ander te geraken. Ik kan nog niet met de wagen
rijden na mijn knieoperatie en Christian brak net zijn hand tijdens onze
laatste fotosessie. Ook hij lijkt blijkbaar niet aan mijn vloek te ontsnappen;
steeds wanneer ik met iemand een foto ga trekken, gebeurt er iets met
de persoon in kwestie. Zo heriner ik me nog zo’n 2 jaar geleden toen we
samen een gap gingen shooten in Woluwe, na 2 gebroken decks fuckte
Christian zijn knie op , en dan nu die breuk weer. Ook al is het bij wet verboden om met een gebroken hand een auto te besturen, beslist Christian
toch om langs te komen. Een weg die hij de afgelopen weken wel vaker
moest afleggen om me op te pikken (by the way, merci Christian!!). Gebroken hand of niet, weerom staat hij een uurtje na zen telefoontje met
een brede glimlach voor de deur. Doet dat geen pijn, zo heel de tijd met
een smile op je gezicht, vraag ik me dan af?
Christian ne semble pas échapper à ma malédiction. Ces derniers temps,
quand je pars shooter avec quelqu’un, il lui arrive toujours un malheur.
Christian vient tout juste de se casser la main pendant notre dernière session photo. Je me rappelle aussi le gap que nous avons shooté il y a deux
ans à Woluwe, après avoir cassé deux boards il s’était détruit le genou.
Et maintenant la main. Même si c’est interdit de rouler en voiture dans
cet état, Christian décide de passer chez moi, pour faire l’interview. Un
chemin qu’il a fait plusieurs fois ces dernières semaines (by the way, merci
Christian!!). Main cassée ou pas, une heure après le coup de téléphone il
est devant la porte, avec un grand sourire. Ca ne fait pas mal de sourire
tout le temps?
Docteur Gillis? Il y a 3 ans j’avais des gros problèmes de
dos, après examen, les docteurs disaient que j’avais le dos
d’un homme de 70 ans: Lumbago, Hernia et 2 vertèbres déplacées. Mon médecin me conseillait de changer ma vie,
arrêter de faire du sport et surtout arrêter le skate. Pendant
8 mois je ne pouvais rien faire, le moindre effort me faisait
mal, j’avais des problèmes pour marcher et même aller
WC était une tache douloureuse. A cette époque je jouais
encore de la basse chez DV8 et c’est notre guitariste Jo qui
m’a donné l’adresse d’un médecin sportif, Docteur Gillis. Sa
première conclusion était que je n’avais rien à craindre et
que je pouvais continuer à faire ce que j’aimais, tant que
je soignais mon corps. Cela voulait dire, école du dos, kiné,
semelles orthopédiques, alimentation seine et des injections
régulières dans le dos contre les infections et les enflures.
Ma dernière astuce contre mon lumbago est l’acuponcture
dans l’oreille.
En tout cas, toutes ces choses m’ont fait du bien, je continue à skater et j’ai moins de problèmes de dos.
Dokter Gillis? 3 jaar geleden had ik rugproblemen, na onderzoek bleek ik een rug te hebben van een oude man van 70
jaar; lumbago, hernia en 2 verschoven wervels. Men huisarts
raadde me aan mijn leven te veranderen: stoppen met sporten
en dus ook niet meer skaten. 8 maanden heb ik niets kunnen
doen, bij het minste had ik last, moeite met wandelen en zelfs
naar de WC gaan was een opgave. In die periode speelde ik
nog basgitaar bij DV8 en het was onze gitarist Jo die me het
adres van een sportarts doorspeelde: dokter Gillis. Het eerste
verdikt van dokter Gillis was dat ik niets hoefde te vrezen en
dat ik nog steeds zou kunnen blijven doen wat ik graag deed,
zolang ik men lichaam maar verzorgde. Dat hield in: rugschool,
kine, steunzolen, gezonde voeding .... en regelmatig inspuitingen in mijn rug tegen de ontstekingen en zwellingen. Mijn laatste nieuwe goodie is acupunctuur in het oor tegen lumbago.
Al die remedies hebben me alleszins goed gedaan, ik skate nog
steeds en heb minder rugproblemen.
Bonne nourriture? Avant et après chaque session, mission Mc
Drive pour un big mac, un double cheese et un milk-shake
aux fraises. C’est vrai, la plupart du temps je n’ai pas encore
mangé quand on part faire des photos. Souvent, j’ai bossé
toute la journée au 6shop et je ne trouve pas le temps pour
bien manger. Et je dois dire que le goût du Mc Do ne me
lâche pas. Mais bon, après cette interview j’aurai eu ma
dose pour un bon moment.
Gezonde voeding? Voor en na elke sessie stoppen we minstens
1 maal bij de McDrive voor een big mac, een dubbel cheese
en een milkshake aardbei . Ja klopt, Ik heb meestal nog niet
gegeten wanneer we er op uit trekken om foto’s te nemen. Ik
heb dan ook vaak een hele dag werk achter de rug in de 06
Shop waar ik dikwijls de tijd niet vind om fatsoenlijk te eten. En
euh, de smaak van een McDo laat je nooit meer los. Maar na
dit interview heb ik het weer even gehad met de fastfood.
Tu aurais récemment fait un team de skateurs qui rident pour
le shop? Oui, avec Roost (notre bowlmaster au grand cœur
qui tue tout), Thomas (l’élégance de la scène skate belge),
Barre ( je ne connais personne qui évolue et apprend des
tricks aussi vite que lui, mais fais quelque chose à ta tronche
quand tu skates) et Simon (jeune talent de vert ramp, il skate
pour le fun, pas pour la gloire) nous sommes un bon crew
bien motivé.
Onlangs stelde je een team samen van skaters die rijden voor
de shop? Ja, met de Roest (onze bowlbashmaster), den Thomas
(de elegantie zelve van de Belgische skateboardscene), den
Barre (ik ken niemand die op dit moment zo evolueert en
nieuwe trix bijleert, maar doe iets aan uwe smoel als ge skate)
en Simon (jong vert talent, Simon skate 4 fun en ni 4 fame!) hebben we een coole gemotiveerde bende bijeen.
Pourquoi y a t’il autant de verdure sur tes photos?
Je voulais le plus de spots vierges et originaux pour cette
interview. Beaucoup de spots ont déjà été faits, ça deviens
dure d’être originale. Avec les spots cool il y a toujours un
truc qui ne va pas, mauvais élan, pas d’atterrissage,... mais
c’est ce qui est marrant et ça a aussi ses charmes.
L’eau du ruisseau qui pue. Le Molebeek. Je suis né il y a 27
ans quand, les gens se lavaient ici. Maintenant c’est un des
ruisseaux les plus dégueulasses du pays et aussi un des spots
qui est depuis longtemps sur ma liste: le pont de Molebeek.
Je l’ai déjà essayé il y a quelques années. Résultat: une
paire de couilles écrasées. Raison : c’est l’élan qui craint,
juste avant de pouvoir monter sur le rail il faut prendre un fort
virage à gauche, en plus, le virage est en descente. Cette
interview était la bonne excuse pour réessayer ce spot.
Après l’avoir plaqué en caveman, la malédiction du spot
a refait surface et je me suis cassé la main en essayent un
boardslide. Ce spot semble maudit et continu de me hanter.
Mais je ne laisse pas tomber, et... I’ll be back asshole!
Le bac à sable. Quand j’étais petit, le bac à sable était mon
spot. A l’époque j’allais toujours skater avec mes copains du
coin dans un bac à sable vide qui était entouré d’un petit
bank. Nous essayions toujours de rouler le plus longtemps
possible sur les banks et c’était un défi de passer accroupi en
dessous du rail. Jamais j’aurais cru pouvoir sauter par-dessus le rail, tellement il me semblait haut. Maintenant, 13 ans
plus tard, je suis revenu au spot, et cela fait toujours plaisir de
cruiser sur les banks. En revenant, j’ai aussi réalisé un rêve de
gosse en passant le rail en ollie. A présent, j’ai un nouveau
rêve: revenir dans 13 ans et taper un flip par-dessus.
Waarom zien we zoveel groen op al je foto’s? Ik wilde zoveel
mogelijk originele, maagdelijke spots in men itw. Vele spots zijn
al eens gereden, wat het moeilijk maakt om origineel te zijn.
Met de coole spots is er ook altijd iets mis, een slechte aanloop,
geen landing.... maar dat is juist het leuke en het heeft ook zo
zijn charmes.
Vuil stinkend water in de beek. De Molebeek. Rond de periode
van mijn geboorte, wasten de mensen zich nog in dit water. Nu,
27 jaar later, is dit een van de vuilste beken van het land en uitgerekend hier bevindt zich een van de spots die ik al het langst
op men lijstje had staan: de brug over de Molebeek. Deze had
ik een paar jaar geleden al eens proberen te rijden maar dat
had toen geplette ballen als gevolg. Dat was de schuld van de
lastige aanloop, vlak voor je op de rail kan, moet je nog een
forse bocht naar links maken, een bocht die op de koop toe
ook nog afhelt. Dit interview was de perfecte gelegenheid om
nog eens een poging te wagen. Na hem eerst met een Caveman geland te hebben, achtervolgde de vloek op deze spot
mij en brak ik m’n hand terwijl ik hem al rijdend wilde boardsliden. Deze spot is blijkbaar vervloekt en blijft me achtervolgen. Ik
geef de moed niet op en euh.... I’ll be back asshole!!
De zandbak. De zandbak was mijne spot van toen ik klein was.
Ik ging toen steeds skaten met mijn vrienden uit de buurt in
een leegstaande zandbak die helemaal omzoomd was door
een lage bank. In die tijd probeerden we zo lang mogelijk op
de banks rond te rijden en was het een uitdagng oom gebukt
onder de rail door te rijden. Ik had toen nooit gedacht dat ik
ooit over de rail zou kunnen springen, want dat leek toen echt
immens hoog. Nu, ongeveer 13 jaar later, ben ik voor de eerste
keer terug gekomen naar deze spot, en het is nog steeds leuk
om zo lang mogelijk te carven op de banks. Door terug te
gaan heb ik ook een kinderdroom in vervulling laten gaan door
over de rail te poppen, maar heb ik ook een nieuwe droom
gecreëerd: over 13 jaar hier nog eens terug komen voor een flip
over de rail.
De natural hip. Dankzij Hans zijn foto op de cover van het 2de
issue van de Flatspot, ben ik tot het besef gekomen dat je gewoon met een paar extra houten platen van een onberijdbare
spot iets moois kan maken.
21
interview
Le natural hip.C’est la couverture de Hans Claessens du deuxième Flat
spot, qui m’a montré qu’avec quelques planches de bois, on peut
faire quelque chose de beau sur un spot inridable.
Le Full pipe. Les fulls pipes sont déjà beaucoup ridé, mais ils sont trop
cool pour ne pas les inclurent. Mais on a trouvé un petit frère que j’ai
pu dépuceler. J’espère que ma vie ne sera pas raccourcie de 20 ans
à cause de l’environnement malsain d’asbesthe et la radioactivité du
cobalt... (don’t worrie, at the end there is always my friend Dr Gillis.)
Le gap. Le premier spot que j’ai skaté après 3 semaines de repos forcé
à cause de mon lumbago. Aussi le premier spot pour l’itv, un bon
échauffement.
Hand plant en sad, pas de invert melancholy. Le hand plant est un
truc que j’ai toujours voulu faire et qui a toujours force la créativité. En
fait le truc est assez facile, alors les petits, go and learn that shit. Il y a
longtemps déjà, c’était de la classe de faire un hand plant et ça le
restera.
De Fullpipe. De fullpipes zijn reeds veel gereden, maar zijn gewoon
te leuk om links te laten liggen. Toch vonden we nog een kleiner
broertje van die pipes, dat ik nog kon ontmaagden. Hopelijk wordt
mijn leven hierdoor niet ingekort met 20 jaar door de ongezonde
omgeving van asbest en radioactieve cobalt stralen.... (don’t worrie,
at the end there is always my Dr Gillis).
De gap. De eerste spot die ik gereden heb na 3 weken zonder
skaten, omwille van mijn lumbago. Tevens de eerste spot voor dit
interview, een opwarmertje.
De Handplant in sad en dus gene invert in melancholy. Den handplant is nen trick die ik altijd heb willen kunnen, die sprak altijd tot mijn
verbeelding. Eigenlijk is het een redelijk makkelijke trick, dus aan alle
kids, go and learn that shit. Het was vroeger al een coole trick en het
zal altijd een coole trick blijven.
Maintenant que tu travailles dans un skate shop, tu es presque
occupé 24/7 avec le skate, mais as-tu aussi connu des épisodes
moins cool dans ta vie? Christian “le wattman” aka le conducteur de tram. Eh oui! Quand j’avais aux alentours de 20 ans,
je conduisais les lignes 18,52 et 55 à Bruxelles. A cette époque
j’étais le conducteur le plus jeune du moment. Bref, boulot de
merde, horaires de merde (5-9 heures et 16-20 heures), une vie
de merde comme bouque émissaire (les anciens trams tombaient régulièrement en panne ou devaient s’arrêter souvent à
cause des voitures mal garées). C’est toujours le conducteur qui
se fait engueuler par les voyageurs, ce qui n’est pas rigolo). Et
là je ne parle même pas des multiples agressent. Mais c’est du
passé.
C’est quoi la vitesse de pointe d’un tram et as-tu eu des
accidents?Un tram roule plus ou moins à 40 à l’heure je crois. Je
n’ai jamais essayé de voir à quelle vitesse je pouvais rouler, mais
j’ai déjà déraillé un tram et pas parce que j’allais trop vite!
Un tram a toujours priorité, même sur les gendarmes, malheureusement, leur pare-choque a rendu l’âme. Mais en fait, j’étais
un bon conducteur, quand tu sais que la moyenne est de 7
accidents par conducteur par an.
Les bons souvenirs?L’époque où j’ai commencé le skate.
Quand j’étais jeune et sans soucis, aussi lorsque j’ai fait connaissance avec Hans et Mike Uug.
D’ailleurs ma mère tenait un skate parc chez nous à Wolvertem.
Certains des modules étaient déjà construits par les fameux
Malinois. Là, j’ai fait aussi la connaissance de Yves Tchao, qui
m’avait impressionné.
Je werkt nu in een skateshop en bent daarom bijna twenty4seven met skateboarden bezig, maar heb je ook minder leuke periodes gehad? Christian
“de watman” aka trambestuurder. Ja ja, toen ik ongeveer 20 was bestuurde ik de tramlijnen 18, 52 en 55 in Brussel. En daarmee was ik de jongste
trambestuurder op dat moment. Kort samengevat, klotenjob, klotenshiften
(van 5-9 uur en 16-20 uur) en kutleven als zondenbok (de oude trams vielen
regelmatig in panne of moesten vaak stoppen voor geparkeerde wagens
op de tramlijnen, de schuld werd door de reizigers vaak in de schoenen van
de bestuurder geschoven, wat niet altijd leuk was). Om nog maar te zwijgen
over de vele agressie. Maar dat is allemaal verleden tijd nu.
Hoe snel heb je met een tram gereden en heb je ooit een accident gehad?
De snelheid van een tram ligt ongeveer rond 40 km per uur denk ik. Ik heb
er eigenlijk nooit op gelet hoe snel ik zou kunnen rijden, maar ik heb ooit
wel eens een tram laten ontsporen, en zwaaaaar ontspoord (en neen, niet
omdat ik te snel reed)!
Een tram heeft steeds voorrang, en dat geldt ook tov de rijkswacht, helaas
hun bumper moest eraan geloven.
Eigenlijk was ik nog een goeie trambestuurder, wanneer je weet dat het
gemiddelde aantal crashes per bestuurder op 7 per jaar ligt.
Waar hou je goede herinneringen aan over?
Toen ik ben begonnen met skateboarden, jong was en nog geen zorgen
had, de periode waarin ik ook Hans en Mike Uug leerde kennen.
Mijn moeder had toen trouwens ook een skatepark bij ons in Wolvertem. Een
park waarvan sommige modules al gebouwd waren door de legendarische
mechelmannen. Daar leerde ik ook Yves Tchao kennen, van wie ik onder de
indruk was.
We organiseerden er toen zelfs de première van Hocus Pocus demo met
Nous avons également, organisé la première de Hocus Pocus démo
avec entre autre Ron Allen et Tony Margusson. Il y a eu deux contests
dont un remporté par Hans.
C’est sans doute la période de laquelle je garde les meilleurs souvenirs. Les fringues ou la marque de la planche étaient sans importance.
A l’inverse de maintenant, où tout semble tourner autour de l’image.
onder andere Ron Allen en Tony Margusson. We hielden ook 2 contests, waarvan
Parfois je me demande ce qui se passe dans la tête de la nouvelle
Hans er trouwens 1 won.
génération ? Ont-ils encore les mêmes sentiments que nous.
Dit is de periode waar ik zonder twijfel de beste herinneringen aan over houd.
Toen maakte het niet uit hoe je eruit zag, welke kleren je droeg of van welk merk je
Malgré ma main cassée, je suis dans une bonne période en ce moplank was, als we maar gewoon konden rijden en ons ding doen. Dat in tegenstelling
ment. Je commence à me ressentir comme à l’époque où tout à
tot nu, waar alles bijna draait om image. Ik vraag me soms af wat er in het hoofd van
commencé.
de nieuwe generatie omgaat, of ze nog wel hetzelfde gevoel hebben als wij toen.
En nu is eigenlijk ook wel een beetje mijn beste periode (desondanks mijn breuk in
Comme pour le SCS 0.3, tu as droit à la même dernière question: What
mijn hand). Ik voel me meer en meer terug zoals in de periode waarin het allemaal
about Eric?
begonnen is.
Eric est mon grand frère et all-time favourite skatepartner. Je lui dois
beaucoup. Je pourrai lui faire un petit cadeau, lui donner un peu de
Net als in het interview van scs0.3 stellen we ook aan jou de volgende laatste vraag:
mon pop. Je ne connais pas grand monde qui s’amuse autant avec
What about Eric?
une planche sans savoir faire un ollie. Peut-être un bon exemple pour
Eric is mijn grote broer en mijne alltime favourite skatepartner. Aan hem heb ik ontzetla nouvelle génération. Fuck those hard flips, apprends à cruiser avant
tend veel te danken.
de commencer les liptricks!
Als ik iets voor hem kan doen, dan is het een beetje van mijn pop afstaan aan hem.
Ik ken niet veel mensen die zich zo goed kunnen amuseren met het skateboarden
zonder zelfs een ollie te kunnen. Misschien wel een mooi voorbeeld voor de nieuwe
generatie. Fuck those hardflips, leer eerst cruisen voor je met fliptricks begint!
.... En wie heeft er toch mijne Blind Video Days verdoeme!!!!!
27
elevenimages
KRISTIENFAUCONNIER | NOSEPRESS.
Kristien is back on the spot where she had to leave snowboarding last year cause of a serious knee injury. Looks like she didn’t lost her bag of tricks. Nice nosepress all the way
trough this curved box
KRISTIEN FAUCONIER PHOTO MIKE STEEGMANS SPOT GAP1328
JELLEROZE | FREERIDING.
For those who never heard of him, he takes life with a smile, jumps as first, stays till last, kills you in darts and is motivated as no one else.
JELLE ROZE PHOTO JELLE KEPPENS SPOT LES ARCS
CHRISTOPHEMAES | MUTE.
Christophe got snapped on film, coverin’ the sun while transferring a gap in mute. Notice that there are more clouds on his board, then there are in the sky.
CHRISTOPHE MAES PHOTO JELLE KEPPENS SPOT VAL THORENS
JOEYVANDERTAK | TAILSLIDE270OUT.
Joey was the ruler of this San Fransisco rail (aka battleship). We show you why, with this sequence. Ow yeah, it was in our own country, outdoors on real snow.
JOEY VAN DER TAK PHOTO MIKE STEEGMANS SPOT KOMEN/COMINES SUMMER SLOPESTYLE
TUIT
NOWMAGAZINEGRA
GRATISSKATECITYS
Why wasen’t this railkiller invited on the so called rail event of the year at the Mont des Art in Brussels??
STEFAN VERMEYLEN PHOTO MIKE STEEGMANS SPOT LES 2 ALPS
TUIT
NOWMAGAZINEGRA
GRATISSKATECITYS
David had some unfinished bussiness to take care off in Amsterdam. Last time when he was here he broke his board on it, so he coulden’t clear the drop. The next time wi
with his eyes closed .
DAVID ‘ROEST’ MARTELLEUR PHOTO JELLE KEPPENS SPOT AMSTERDAM
ill be
POSTER
POSTER
BASJANSEN | FSBLUNTSIDE.
Bas came to visit our little country to do this stylish frontside bluntslide. Luckily he didn’t met our Belgian cops when he devirginized this bench in the station.
BAS JANSEN PHOTO ALEX BASILE SPOT BRUXELLES
DAVYVANLAERE | PIVOT2FAKIE.
Davy injured himself while he was warming up (whoops there is my curse again)! He almost couldn’t walk anymore. After half an hour he tried it again. A few minutes later we
left the city park of Antwerp whit this nice pivot to fakie. If you are ever in the area, you should try to check out this ramp, cause it is pretty sketch and slippery.
DAVY VAN LAERE PHOTO JELLE KEPPENS SPOT ANTWERPEN
QUENTINDEBRIEY | POLEGRIND.
Quentin chooses one of the million spots in Barcelona to do his trick, You don’t have to go that far to try and do the same thing, just take a look in your neighboorhood, i’ll bet
you’ll find something similar.
QUEBTIN DEBRIEY PHOTO ALEX BASILE SPOT BARCELONA
CHILODERIEUW | FRONTSIDECROOKED.
They had to move that big solid curb a meter to the right to be able to skate it. Looks like creativity made sence.
CHILO DERIEW PHOTO DVL SPOT ANTWERPEN
PATRICKSCHEEPERS | SWITCHHEELFLIP.
If Pat ever needs a nickname, we would like to call him “machine gun kellie”. Here you can see him hammering a switch heelflip down a set of 7 stairs.
PATRICK SCHEEPERS PHOTO DVL SPOT NEERPELT
Een perfecte droom ochtend voor Raf Arteel.
9 uur ‘s morgens, Raf is goedgezind. Hij verlaat zijn chalet in het Zillertal en is met zijn Volkswagen Transporter op weg naar de lift die
hem naar het snowpark van Mayrhofen gaat brengen. Bij hem in de wagen zitten zijn broer Michel, Justin Hawkins de zanger van The
Darkness en Joeri Van Der Vliet, nog een pak vrienden van de WE-UNIT. Vannacht was een hevig nachtje voor de jongens. Raf zijn
oogjes zijn nog maar half open, hij heeft zijn hooded sweat-shirt dan ook tot ver over zijn voorhoofd getrokken.
Gisteren zijn Raf en Joeri terug gekomen uit Japan, ze hebben een weekje zitten feesten in Tokio, na twee maand boarden in Japan.
Om hun thuiskomst te vieren hadden Michel en Justin een feestje voor hen klaargemaakt. Ze hadden chicken curry rice (Raf’s
favoriete gerecht) klaargemaakt en naar een schijf van Guns’n’Roses geluisterd. Daarna zijn ze nog naar de Scotty’s getrokken en
hebben tot sluitingstijd een coin game gespeeld. Raf wordt een beetje weemoedig, misschien komt het door de cd van Ween die
er op de autoradio speelt, hij weet het niet. Toen hij tien jaar geleden is beginnen snowboarden, had hij nooit kunnen vermoeden
dat hij nu een gesponsorde rider zou zijn en er al drie seizoenen in Mayerhofen op zou hebben zitten. Al zou zijn leven natuurlijk nog
mooier kunnen zijn. Hij had drummer kunnen zijn bij The Darkness. Fuck, waarom heeft hij een paar jaar gelden dat aanboad van
Justin afgeslagen. Hij was er beter op in gegaan. Dan had hij nu in een paleis met een enorme tuin, grote automatische deuren aan
de slaapkamer en twintig transporterbusjes op de oprijlaan kunnen wonen. 20 busjes is wel veel, maar als je met al je vrienden naar
Mayerhofen wil gaan heb je een grote wagen nodig denkt Raf. Dat is totaal geen hebzucht. Het busje stopt en ze stappen uit. Raf
kijkt even na of de stickers van zijn sponsors (Option-NFA-Vans-Electric-Nixon-Agency-Grenade en 911) nog allemaal perfect op zijn
deck hangen. Straks komt er een fotograaf van Transworld foto’s nemen. Er staat een waanzinnig steile en lange triple-kinked rail in
het park en Raf is de eerste die die in een switch back lip kan nemen. Het leven kan toch mooi zijn.
HAKUBA 47 JAPAN SWITCH BACK LIP
43
fuckinaddict
PHOTO+TEXT MIKESTEEGMANS
Un matin de rêve pour Raf Arteel.
9 heures du matin. Raf est de bonne humeur. Il quitte son chalet dans le Zillertal et part avec son Volkswagen Transporter en direction des remontées
qui vont l’amener au parc de Mayerhofen. Dans sa voiture il y a aussi son frère Michel, Justin Hawkins, Chanteur de “The Darkness”, Joeri Van de Vliet et
quelques copains du WE-UNIT. La soirée a été dure pour les garçons. Les yeux de Raf sont encore à moitié fermés et il cache son visage dans son sweat
à capuche. Hier soir Joeri et Raf sont revenus de Tokyo, après avoir passé deux mois au Japon pour faire du snow. Pour fêter leur retour, Michel et Justin
avaient préparé une petite soirée. D’abord, chicken curry au riz ( le plat favori de Raf) et un disque de Guns’N’Roses. Ensuite, ils sont allés au Scotty’s où ils
ont joué un coin game, jusqu’à la fermeture.
Raf est un peu mélancolique, peut-être que le cd de Ween qui passe à la radio y est pour quelque chose. Quand il a commencé le snow il y a dix ans, il
n’aurait jamais cru être sponsorisé et qu’il aurait déjà fait trois saisons à Mayerhofen. Mais la vie aurait pu être encore plus belle. Il y a quelques années il a
dit non à une offre de Justin pour devenir le batteur chez “The Darkness”. Trop con. Si il avait accepté, il habiterait dans un palais avec un jardin énorme,
des grandes portes automatiques dans la chambre et 20 Transporters dans l’allée. Ca peut sembler beaucoup, mais avec autant d’amis, c’est bien
nécessaire.
Le Transporter s’arrête et Raf regarde si tous les autocollants de ses sponsors (Option-NFA-Vans-Electric-Nixon-Agency-Grenade en 911) sont encore sur sa
planche. Tout à l’heure il y a un photographe de Transworld qui vient pour faire des photos. Il y a un triple kinked rail, très raide et long dans le park, et Raf
est le premier à le faire en switch back lip. La vie peut être belle.
CHERYL MAAS BS5
44
whistlerblackcomb
PHOTO+TEXT RUD-GR.COM
Parfois, on vous pose des questions tellement logiques qu’on ne trouve pas directement la réponse. “ Pourquoi pars-tu au Canada pour
faire du snowboard?” Bonne question, ça sert à quoi de se taper 12.000 km si la neige y est aussi froide et blanche que chez nous dans
les Alpes? Un petit tuyau... à faire avec un snowpark.
Par un beau matin, ça y est, nous sommes dans la file des remontées de “Whistler/Blackcomb”. Heureusement, celle-ci n’est pas très longue, et le
perchman nous aide, avec la gentillesse qui caractérise cette région, à nous installer dans les remontées. Génial, pendant deux semaines nous n’aurons
pas à faire aux grossiers perchmans d’Europe, mais avec des gens qui nous disent très gentiment: “How are you doing this morning, the pow is great
today!”. Même si cela n’est pas sincère, ça fait quand même plaisir. En tout cas, l’atmosphère est plus agréable. Même si la poudreuse ici peut être super
bien, nous ne sommes pas venus pour ça. Nous sommes là pour l’autre attraction de Whistler/Blackcomb, qui parfois ressemble un peu à Disney land: le
Nintendo Snowboardpark, peut-être le meilleur au monde. Depuis 10 ans, il est entretenu avec une précision que les Allemands pourraient envier. Tout est
entretenu et shapé à la perfection tout le temps. Ce n’est pas pour rien que presque chaque pro nord-américain qui se respecte, a un pied à terre ici.
Sans oublier l’énorme terrain en back country accessible grâce aux motoneiges.
Mais bon, en réalité il y a des bons pros qui enchaînent dans le park très régulièrement.
Afin d’éviter des problèmes légaux, le parc est divisé en deux niveaux, un “highest level” pro parc et un pour débutants. Et même si le petit parcours à l’air
hyper divertissant, difficile de résister au pro-parc. Obligé de remplir cinq feuilles de paperasses pour prouver que nous savons ce que nous faisons, que
nous avons de l’expérience et que nous ne poursuivrons pas « Whistler Blackomb » devant les tribunaux si un de nous se fracassait. Une photo d’identité, et
quelques minutes plus tard, nous recevons les pass, indispensables pour l’accès au park.
Enfin nous y sommes ! De là haut, nous apercevons les kickers, rails, spines, step-up, encore plus de rails et comme dessert, les “Half-Pipes”. On comprend
mieux le nom du parc. Tout est entretenu à la perfection, pas de kick pourri ou de réception creusée. C’est tellement parfait, qu’on se croirait presque
dans un jeu vidéo. C’est probablement pour cette raison que chaque hiver, de plus en plus de pros européens passent quelques semaines ici. Surtout
à partir de début avril. Il fait bon vivre ici, il ne fait plus trop froid, et les deux parcs restent ouvert jusqu’à la mi-mai. Ensuite, tout le cirque déménage plus
haut, pour les camps d’été.
Pour ceux avide de découvertes, ça vaut carrément le coup de passer de l’autre coté de l’océan pour venir ici avec des potes ou même seul. Vous
croiserez toujours des canadiens ou des européens qui vous accueilleront. Whistler c’est LE SpOt.
Soms krijg je wel eens een vraag voorgeschoteld die zo logisch is dat je er niet meteen een antwoord op weet. “Waarom ga je in
hemelsnaam helemaal naar Canada om een beetje te boarden?”. Een goede vraag, want waarom twaalfduizend kilometer reizen om
aan de andere kant van de wereld te gaan spelen in sneeuw die net zo koud en net zo wit is als bij ons “thuis” in de Alpen? Een kleine
hint wil ik alvast wel geven…. het heeft iets te maken met een snowboardpark.
Opeens sta je daar dan op een ochtend, kijkend naar het magische “Whistler/Blackcomb” dat keer op keer voorbij komt schieten. De rij voor de lift
waarin we staan is gelukkig niet lang en met klassieke Noord-amerikaanse vriendelijkheid worden we snel en netjes in een gondel geholpen. Heerlijk,
twee weken lang geen botte Europese liftbedienden maar een prettig, doch compleet ongemeend, “How are you doing this morning, the pow is great
today!”. Het maakt ons niet zo veel uit dat de “lifty” totaal niet geïnteresseerd is in hoe het met ons gaat. Het komt in ieder geval een heel stuk prettiger
over.
Maar goed, de pow mag dan nog zo “great” zijn, wij zijn gekomen voor die andere grote attractie in het Disneyland-achtige Whistler/Blackcomb: het
Nintendo Snowboardpark, misschien wel het beste snowboardpark van de wereld. Al circa tien jaar wordt het park onderhouden met een grondigheid
waar de Duitsers nog wat van kunnen leren. Wanneer je ook komt, altijd is alles perfect geshaped en onderhouden. Niet voor niets heeft elke zichzelf
respecterende Amerikaanse en Europese pro zich hier inmiddels wel ergens een huisje staan. Toegegeven, de bijna eindeloze hoeveelheid “backcountry”
die per snowscooter makkelijk bereikbaar is, maakt het vertoeven een stuk aangenamer. Feit is echter dat je met grote regelmaat toprijders voorbij ziet
schieten over de lange reeks obstacles.
Om een eindeloze hoeveelheid rechtszaken te voorkomen is het park gesplitst in een “highest-level” pro-park en een eenvoudiger beginnerspark. En hoe
leuk die laatste dan ook mag zijn, het propark blijft lonken en dus vullen we eerst een 5 pagina lange verklaring in waarin we beloven dat we verstandige
jongens en meisjes zijn die weten wat we doen. We geven aan dat we genoeg ervaring hebben en dat we Whistler/Blackcomb niet zullen “sue-en”
als we om wat voor reden dan ook onszelf te pletter boarden. Een digitaal fotootje wordt gemaakt en even later worden onze officieel aandoende
toegangspasjes aangereikt, zonder welke je het grote park absoluut niet binnen komt.
En dan sta je, een uurtje later, eindelijk bovenaan, zo ver je oog reikt zie je alleen maar de mooiste jumps, rails, spines, step-ups, nog meer rails en
onderaan als toetje de half-pipe. De naam Nintendo Park is dan ook treffend gekozen, want het is wel duidelijk waar de inspiratie vandaan is gehaald.
En dan het onderhoud, alles ziet er perfect geshaped uit, geen verrotte afzetten of ingezakte landingen. Integendeel, alles ziet er zo strak uit dat je soms
twijfelt of je inderdaad niet in een computerspelletje bent beland.
TIJS GOOSSENS
WHISTLER SNOWPARK
Het hoeft dan ook geen uitleg dat veel Europeanen tegenwoordig ook een paar weken
Whistler in het seizoen proberen te passen. Zeker aan het eind van de winter, zo vanaf
begin april, is het er vaak goed toeven en lang niet meer zo koud. Je kan dan ook tot ver
in mei spelen in de twee parken. Daarna verhuist het hele circus naar de hoog gelegen
gletsjer voor de summercamps.
Voor hen die zin hebben om eens op een totaal andere manier te gaan boarden is het
zeker aan te raden de stap te wagen. Ga met een stel vrienden of pak solo je spullen
en ontmoet binnen een dag of wat genoeg relaxte Canadezen of andere Euro’s om
je helemaal thuis te voelen. Verandering van spijs doet eten heb ik me wel eens later
vertellen, Whistler is dan ook een snoepje waar je niet snel genoeg van zal krijgen!
Whistler/Blackcomb is midden jaren zestig in z’n geheel door een projectontwikkelaar
ontworpen en gebouwd. Omdat alles toen meteen al in een eenvormige stijl is gebouwd
heeft het dorp een beetje Disneyland-achtige aanblik. De straten zijn brandschoon, de
gevels en winkeltjes sluiten allemaal mooi op elkaar aan en zelfs de kleinste details zijn
allemaal tot in de perfectie op elkaar afgestemd. Alleen muziek op straat ontbreekt nog!
Buiten de erg prijzige liftpas is het hier verder prima te doen, supermarkten en restaurants
zijn heel erg betaalbaar en met een beetje zoeken valt er altijd wel accommodatie
te vinden in de normalere prijsklassen. Check de website van het gebied voor heel
veel aanbiedingen buiten de piekdata en zoek even buiten Whistler Village voor de
goedkoopste appartementjes. Bussen rijden tot vroeg in de nacht dus een beetje feesten
is nooit een probleem als je niet in het dorp zelf zit.
Milieu des années 60 Whistler/Blackcomb a été développé et construit par un promoteur.
Les rues sont impeccables, tous les bâtiments sont fabriqués dans le même style et les
moindres détails sont soignés, ce qui donne un effet « Disney land », Il ne manque que la
musique dans les rues.
A part les prix des forfaits qui sont très chères, le reste des frais reste raisonnable.
Supermarchés et restos sont abordables, et en cherchant bien, il est même possible
de trouver des logements à des prix normaux. Regardez sur le site de Whistler pour des
offres en dehors des périodes de pointe et allez en dehors de Whistler Village pour des
appartements moins chères. Les autobus fonctionnent tard dans la nuit, ce qui offre la
possibilité de faire la fête à ceux qui ne résident pas au village.
MARTINE VELDHOEN TAILBONE
INFO
United Airlines www.ual.com Whistler Tourism www.mywhistler.com Canadian Tourism Commision
www.travelcanada.com Whistler Perimiter www.perimiterexpress.com
JODY KOENDERS TAILGRAB
48
pizzahollandia
BART RAMPELBERG SPOT AMSTERDAM
Grabbing down his bag of tricks and Threeflippin’ on a well
hidden white bank.
Einhoven - Area 51
PHOTOS + TEXT JELLE KEPPENS
Net een regenachtig weekend achter de rug, niet echt het beste vooruitzicht
om een weekje op skatetrip te gaan bij onze noorderburen. Alsof dat nog niet
zou volstaan, was ook de kans groot dat we iemand zouden moeten achterlaten in
België. David Martelleur had immers dit weekend ook wat rel geschopt met de Brusselse
ordehandhavers (of was het andersom), waarna hij een nacht mocht ontnuchteren in
een eenpersoonskamer met zicht op de binnenzijde van het politiekantoor.
N
Maandag – Vertrekdag. Christan zou ons (David, Thomas, Bart en ik) een voor een oppikken om een
weekje door Holland te toeren en wat te skaten. Afspreken met 4 skaters is een niet voor de hand
liggende zaak en dus werd het tijdstip van vertrek met enkele uurtjes (3 om exact te zijn) en een
pitstop bij transind uitgesteld. Rond 17 uur reden we met zen allen in een volgepakte auto richting
lowlands.
Eerste halte: Eindhoven. David zou ons hier slaapplaats kunnen regelen bij een goede vriend van
hem: Marnix. Eindhoven betekent Area 51, jammer genoeg onbeskatebaar vermits men daar het
Nederlands kampioenschap aan het voorbereiden was. We besloten dan maar even de binnenstad
in te trekken op zoek naar een leuke spot. Al snel vonden we waar we moesten zijn en als surprise
liepen we daar ook nog eens Wieger Van Wageningen tegen het lijf (indrukwekkend!).
Bij het vallen van de avond vielen ook de eerste regendruppels, het werd dus tijd om de ‘gezellige’
sfeer van een echte Hollandse koffieshop op te zoeken. Veel tijd hadden we daar niet vermits we
nog met onze gastheer hadden afgesproken, die ons te slapen zou leggen. Wegens lege maag
toonde Marnix ons de weg naar zijn favoriete 24/7 pizza–pitta–pattattent en zo werden de eerste
Hollandse pizza’s rond half twee ‘s nachts naar binnen gewerkt.
Den Haag
Nl
Dinsdag - Na een uigebreid ontbijt bij Marnix en een bakkie koffie in Area 51 zetten we onze trip
verder richting de nieuwe concrete bowl van Den Haag. Marnix besloot ons achterna te gaan met
de trein (studenten treinen immers gratis in Nederland).
Na meer dan een uur afzien in de overvolle wagen en stinkende pestlucht (oorzaak: Roost moest
zonodig ‘hotsauce’ bij zijn pizza ), kwamen we na een kleine omweg aan bij de spot. In de bowl
rijden betekende je beurt afwachten om in te droppen. Op een zonnige dag kan het daar blijkbaar
al wel eens druk worden. Hoe meer volk er toestroomde, hoe makkelijker het zou zijn om een skwat
te vinden voor die avond, en ja hoor, David did it again! Hij liep er een oude bekende tegen het
lijf en al snel was het geregeld dat we in de man zijn ex-showroom konden overnachten. Tegen
etenstijd werd het wat rustiger en konden we de tijd nemen om op ons gemak foto’s te schieten
en ons ding te doen in de bowl. Etenstijd? Juist dus, we begonnen honger te krijgen en er zat
blijkbaar niets anders op dan voor de tweede keer een Hollandse pizzatent aan en binnen te vallen
(en ik maar denken dat je overal in Nederland een kroketje uit de muur kan halen). De nacht
beloofde lang te worden in onze nieuwe hide out, die achteraf gezien een ex-weedkwekerij bleek
te zijn. Christian riep al snel shotgun fauteuil toen we binnenkwamen, waardoor de rest het mooie
vooruitzicht had op een tweede nachtje op de grond. David vond echter nog ergens in een hoekje
van de kamer een hangmat die hij zo goed en zo kwaad mogelijk probeerde op te hangen, maar
tegen de ochtend werden we allemaal gewekt door een enorm gekraak, gevolgd door een doffe
smak en David lag tegen de grond!
Woensdag - Met een lege maag verlieten we onze schuilplaats en verkenden we de dijk van
Scheveningen. Zo ontdekten we al gauw een leuke blauwe kinked rail, maar eerst moest onze
honger gestild worden. Er gaat niets boven een goed pizza ontbijt voor slechts 5 euro 95. Met volle
maag viel Thomas de rail aan, of was het eerder de rail die Thomas aanviel?
We waren alleszins niet van plan om nog lang in Scheveningen te blijven en pakten vrij snel terug
onze boel in om richting Amsterdam te rijden.
Bij het binnenrijden van de stad kwamen we een spot tegen waar David nog ‘unfinished bussiness’
had. Het was mooi weer, dus ideaal om zijn zaken te regelen, een vette drop ‘into bank’ onder een
brug!!! Zonder twijfel het hoogtepunt van onze trip. De spot onder de brug bood wel meerdere
mogelijkheden. Zo leefde Bart zich uit met een cleane hardflip en 3flip op de bank.
Next stop, overground skatepark. Hier staat de beste miniramp van de lage landen en Oliver was zo
vriendelijk om ons die avond slaapplaats te bieden in het park, yes!!
Na een korte sessie in het park trokken we de stad in, op zoek naar food en ook nog wel iets meer
(net als iedere andere toerist in deze stad trouwens)...
Ja lap, 6 euro voor een uurtje parkeertijd, we waren dus niet zinnens hier lang te blijven
rondhangen.
Bart en Christian skaten hun privat session nog tot 3 uur ‘s nachts, waarna het voor iedereen bedtijd
was. Eindelijk eens een nacht goed slapen. Iedereen werd van een matras voorzien, dus we lagen
allen zacht, zo zacht zelfs dat we tot 1 uur ‘s middags sliepen en verbaasd waren dat het al zo laat
was.
DAVID MARTELLEUR SPOT DEN HAAG
‘Le Roost’showing his love for curved concrete with a gnarly
styled smithgrind.
THOMAS MARCHAL SPOT SCHEVENINGEN
When hitting this rail we noticed Thomas always skates on the tips of
his toes. He must have been a cat in another life
Scheveningen
De la pluie tout le week-end, pas vraiment de bon augure pour partir en trip de
skate chez nos voisins du nord. En plus de ça, nous sommes à deux doigts de laisser
un de nos compagnons de voyage en Belgique. David Martelleur après une rencontre
agitée avec des membres du service de l’ordre bruxellois, a été invité à passer la nuit
dans une chambre une personne, avec vue sur la cour intérieure du bureau de police.
D
Lundi - Premier jour. Christian, devait nous prendre (David, Thomas, Bart, et moi) pour faire une
petite tournée en Hollande et faire un peu de skate. Fixer rendez-vous à 4 skateurs n’est pas
chose facile, comptez 3 heures de retard en moyenne, ensuite, pitstop chez Transind avant de
partir à 17 heures.
Premier arrêt: Eindhoven. David avait réglé le squat chez un pote, Marnix. Qui dit Eindhoven,
dit Area 51 ! Malheureusement impossible de skater, pour cause de préparation du
championnat de Hollande de skate. Nous partons pour le centre ville à la recherche d’un bon
spot que nous trouvons très vite. Avec en plus, Wieger Van Wageningen en pleine session, très
impressionnant. A l’approche de la soirée, les premières gouttes de pluie sont tombées, le
moment idéal pour nous de visiter l’atmosphère agréable d’un coffee Hollandais.
Ce n’était qu’un petit arrêt, car nous devions rejoindre notre hôte, Marnix, qui nous emmenait
dans son resto favori : pizza-pitta-pattat 24/7. nous avons dégusté nos premières pizzas à une
heure et demi du mat.
Mardi - Après un bon ptit déj chez Marnix, notre voyage reprend. En route pour le nouveau
concrete Bowl de Den Haag. Marnix avait décidé de nous suivre en train (le train est gratuit
pour les étudiants hollandais) Après plus d’une heure dans une caisse blindée, sans parler des
odeurs horribles (merci Roost qui voulait de la sauce piquant avec sa Pizza) et un petit détour,
nous sommes arrivés au spot. Rider un bowl veut dire, attendre son tour avant de dropper,
surtout un jour ensoleillé. Mais plus il y a de monde, plus nous aurons de chances de trouver
un squat. Finalement, David allait rencontrer un vieux pote qui nous laissait dormir dans son
ancien show-room. Pendant l’heure de repas, ça s’est un peu calmé au spot, du coup, nous
en avons profité pour shooter. Repas? Eh oui! Pour la deuxième fois, nous avons eu droit à la
bonne vieille Pizza, moi qui croyais qu’en Hollande nous ne mangerions que des croquettes
à la sauce cacahuète. La nuit s’annonce très longue dans notre nouveau fief, qui s’avérait
être une ancienne plantation de weed. Christian s’est très vite jeté sur le fauteuil, laissant aux
autres l’option sol. David a quand même trouvé un hamac dans un coin et il a bataillé pour
l’accrocher. Le lendemain, nous avons eu droit a un réveil fracassant : un grand craquement
suivi d’un bruit sourd. David était étalé par terre.
Amsterdam
Donderdag - Onze laatste dag in Nederland. Een hele dag om in het overground skatepark elk stukje coping van de mini af te grinden en believe me daar
heb je een hele dag voor nodig want daar liggen heel wat meters coping op. Vandaag zou ook Bart verder reizen naar Noord-Nederland en vermits onze
budgetten serieus waren geslonken (waarschijnlijk door al die pizza’s), besloten wij dan maar terug richting België te keren.
Omstreeks 23 uur vertrokken we met wat meer plaats in de wagen en reden we op de rustgevende tunes van ‘Afterhours’ over een verlaten autosnelweg
richting ons eigen bed, iets waar ik al vanaf de eerste nacht op de grond naar verlangde.
Mercredi - Le ventre vide, nous quittons notre cachette pour explorer la digue de Scheveningen. Très vite, nous trouvons un kinked rail en métal bleu. Mais
avant, une mission bouffe s’imposait. Rien de tel qu’une bonne pizza à 5.95 euro en guise de petit déjeuner. Une fois rassasié, Thomas a attaqué le rail, ou
l’inverse ? !
De toute façon nous n’avions pas l’intention de nous éterniser ici, nous sommes donc partis pour Amsterdam. En rentrant dans la ville, nous nous sommes
arrêtés à un spot où David avait encore des “unfinished business” le moment était venu de régler les compte. Un gros drop ‘into bank’ en dessous d’un pont!!!
Sans doute le moment fort du trip. Il y avait encore d’autres façons de rider ce spot, Bart, pour sa part, s’est amusé en faisant des hardflip et des 3flip sur le
banc.
Next stop, “Over ground Skate Park”. La meilleure mini des plats-pays se trouve ici, et Olivier, trop cool, nous offrait des matelas au spot même. Yeess!!
Après une courte session, petit tour en ville en quête de bouffe et de quoi se relaxer (comme beaucoup de touriste)..
6 euro pour une heure de parking, ça vous coupe l’envie de rester longtemps.
Bart et Christian ont continué leurs « private session » jusqu’à 3 heures du matin, ensuite, tout le monde s’est mis au lit. Enfin une bonne nuit sur un matelas,
tellement doux que nous avons dormi jusqu’à 13 heures le lendemain.
Jeudi - Notre dernier jour en Hollande. Une journée entière pour grinder chaque centimètre de coping ici. Croyez-moi, il faut bien une journée, car ici, il y a
des kilomètres de coping. Bart a continué son voyage vers le nord de la Hollande, quant à nous, les pizzas ayant bouffés notre budget, nous avons décidé de
rentrer à la maison.
23 heures, les autoroutes vides et la zique de”Afterhours”, je ne pense qu’à retrouver mon lit, qui m’a manqué dès la première nuit.
Thx to Marnix, Area 51, Oliver, Overground skatepark, 06Shop,
56
atthecarwash
NAUGHTY BOY // Wes Sunglasses Oakley Monster Dog 110
euro + Marcel Carhartt Active A Shirt + Pants Loreak Mendian
Sendero Cargo Pant Rip Stop +++++ Sandra Sunglasses Electric
Digit 60 euro + Bikini Loreak Mendian St-Tropez Bikini +++++
Dolores Sunglasses Jee Vice tricky + T-Shirt Five Crown “I Fake My
Orgasms” 39 euro + Bikini Pro Test Temptation 49,5 euro + Etnies
Calicut Velcro 79 euro
BUBBLE GUM // Dolores Trucker cap Zoo York 27 euro + Sunglasses
Jee Vice Touchy + Coverall Dickies
GIRLPOWER // Dolores T-shirt Split 30 euro + String Split + Carhartt
Womens Velvet Pant + Slippers Gravis 25 euro +++++ Wes T-Shirt
Five Crown “Mean People Suck Nice People Swallow” 39 euro
+ Short Loreak Mendian Bardenas Bermuda Rip Stop + Shoes
Gravis Comet Mid 90 euro +++++ Sandra T-Shirt Loreak Mendian
Asimetric Top + Surf Shorts Nikita Vera Sharks
WES IS DA MAN // Dolores Sunglasses Electric Electris 79 euro
+ Bond Bikini Top Nikita Vera Sandvik + Shorts Tribal +++++ Wes
Sunglasses Spy Optic 42 85 euro + Tank Top Volcom Synchronicity
+ Surf Short Split 75 euro +++++ Sandra Bikini Vera Jaws + Slippers
Vista 28 euro +
CUMSHOT // Dolores Sunglasses Spy Jade 85 euro + Bikini Protest
Lifesaver 50,5 euro +++++ Sandra Bikini 2nd Sky Digital Camo
String Bikini 45 euro + Shoes Etnies Calicut 86 euro +++++ Wes
Sunglasses Dragon Grifter 93,50 euro + Shirt Split 60 euro + Short
Dickies Traditional Work Short 54 euro + Shoes Dcshoes Primo 95
euro
BUITENLANDS BEZOEK: BLACKLABEL EN EMERICA
Nu de zomer weer in aantocht is over Europa, wordt het voor de grote skateboardteams ook weer
interessant om eens even in ons landje een kijkje te komen nemen. Zo kregen we afgelopen maanden
het bezoek van het internationale Blacklabel en Emerica team. Dit was de perfecte gelegenheid om in
een van de uitverkoren skateshops een handtekening te bemachtigen van de grote skatehelden, Patrick
Melcher, Peter Hewitt, Erik Ellington, Andrew Reynolds of Spanky (Kevin Long).
Maar wat is er mooier dan deze guys in actie te zien, en het kon! Blacklabel toonden hun kunsten in
Brussel op de ‘mont des arts’ en Emerica, die hadden de eer het nagelnieuwe skatepark van Hasselt te
ontmaagden. Al bij al indrukwekkend!
We hadden jullie graag laten meegenieten van hun kunsten, maar dat zul je al reeds overal gezien
hebben in de andere magazines, vermits beide teams een slinger van Belgische fotografen aan hun
caravaan leken mee te sleuren. Niet echt interessant dus om mooie beelden te maken wanneer er 6
andere fotografen voor je lens zitten. Het was een echt mediacircus.
VISITE ETRANGER: BLACKLABEL EN EMERICA
Avec l’été qui est là, il y a plein de gros teams de skate qui viennent en tournée chez nous. Ces derniers
dis nous avons déjà vu les teams de Blacklabel et Emerica. Le moment parfait pour choper une signature
dans un skate shop et de voir Patrick Melcher, Peter Hewitt, Erik Ellington, Andrew Reynolds ou Spanky (
Kevin Long) en action. Les Blacks Labels ont montré leurs talents sur le Mont des Arts à Bruxelles et le
team d’Emerica a eu de la chance de pouvoir déflorer le nouveau parc de Hasselt. Impressionnant.
Nous aurions bien aimé vous montrer des photos de tous ces évènements, mais il y avait une caravane de photographes aux culs des skateurs et c’était impossible
de faire des belles images. On est sûr que les autres magazines belges publieront des photos de leurs passages. Un vrai cirque de media.
O’NEILL SUMMER SLOPESTYLE
In Komen hebben ze ontdekt dat
de toekomst van het snowen in de
lage landen op de rails te vinden is
en ze hebben daar dan ook duchtig
geïnvesteerd in enkele deftige rails.
Om dit alles nog extra ruchtbaarheid
te geven hebben ze besloten om
hierop een supercool evenement te
organiseren. Een outdoor railcontest.
Daarvoor hebben ze naast de piste
een verplaatsbare toren gebouwd
om de aanloop naar enkele rails
te kunnen nemen. Beestig idee.
Ware het niet dat diene slimmerik
de plannen voor de toren getekend
heeft blijkbaar niet genoeg op
een snowboard heeft gestaan en
gewoon oerdom is. Hij heeft zich
gewoon misrekend, waardoor je niet genoeg snelheid kunt halen om de rails op een
deftige manier te nemen. Gelukkig hebben ze tijdens de contest de startzone nog
een 50 cm hoger kunnen leggen, waardoor de riders net de minimumsnelheid konden
halen om een rail te nemen. De contest heeft dus toch nog plaats kunnen vinden. Dat
was een hele opluchting, want het concept is ongelooflijk goed en het zou zonde zijn
dat door zo een misrekening het hele concept in de vuilbak zou belanden. Nu nog
de toren op het marktplein van Aalst zetten in Februari, de take-off op het hoogste
platform zetten en het feest kan beginnen. Winnaars van deze contest waren het team
van David Doom, Kevin Verhamme, Raf Arteel and Bruno Callens die elk een trip naar
Davos winnen tijdens de beruchte Sbjam. Dan kunnen ze daar gaan proberen meer
wijven binnen te sleuren dan Dominique vorig jaar. De man van de dag was wel de
keeskop Joey Van der Tak, die enkele waanzinnig mooie tricks aan het “te schaarse”
publiek kon tonen. Volgende keer moet dit een mega-evenement kunnen worden. Iets
waar de Belgen trots op moeten kunnen zijn.
O’NEILL SUMMER SLOPESTYLE
A Comines ils ont réalisé que le futur du snowbooard des plats pays
allait passer par les rails. Alors ils ont investi dans quelques beaux
modules. Afin de répandre cette bonne nouvelle, ils ont organisé un
évènement super cool : un contest de jib en out door. A coté de la
piste, ils ont construit une tour mobile qui sert à prendre l’élan pour les
modules. Trop bonne idée, mais le mec qui a dessiné la tour a montré
qu’il ne fait pas assez de snow et qu’il n’est pas très malin. Il a mal
calculé la hauteur et il est impossible d’avoir assez de vitesse pour
prendre les rails de façon normale. Heureusement que pendant la
compète ils ont remonté la zone de départ de 50 cm, qui a permis
aux rideurs d’avoir la vitesse minimale nécessaire pour prendre les rails.
Le contest a donc pu avoir lieu, et ça fait plaisir, car le concept est
trop bon et ce serait dommage que tout tombe à l’eau à cause d’un
mauvais calcule. Maintenant il ne reste qu’à placer la tour sur la place
d’Alost vers la mi-février et la fête peut commencer. les vainqueurs de
cette compète étaient le team de David Doom, Bruno Callens,
Kevin Verhamme et Raf Arteel. Tous les 4 ont gagné un trip à Davos
pour le SB-jam. Le meilleur rideur de la journée était sans doute, Joey
Van der Tak, qui a montré quelques très beaux tricks au publique
malheureusement pas très nombreux. La prochaine fois, il faudrait que
cet évènement devienne énorme, un truc dont les Belges pourraient
être fiers.
MISS REEF 04
De Miss REEF 2004 finale gaat door op zaterdag 7 augustus aan de TWINS Club te Bredene, maar vooraf zullen alle Miss
REEF finalistes reeds te zien zijn op 17 juli. Dan trekken de meisjes erop uit met Chrysler voor een tocht
langsheen de coolste beach houses van de Belgische kust. Voor wie verder op de hoogte wenst gehouden te worden,
surf je het best eens naar www.reefmodel.com en schrijf je daar in op de REEF nieuwsbrief. Zo kom je
als eerste te weten wanneer er nieuwe foto’s van de meisjes gepubliceerd worden.
PHOTO ELLEN ONGENA
Miss Reef, la finale de Miss Reef 20004 aura lieu le samedi 7 aout au Twins Club à Bredene. Le 17 juillet sera déjà une
première occasion de voir les filles Reef en action pendant un tour Chrysler qui passera dans toutes les meilleures Beach
Houses de notre côte. Pour plus d’infos allez sur: www.reefmodel.com
BENELUXCUP
Voor de wedstrijdjunkies zit het seizoen er nu ook op. Zaterdag 5 juni was er de finale van de Beneluxcup in Peer. De Big Air fans en slalommers (bestaan die nog?) konden
zich nog eens uitleven. Bij de oudste gasten was Joeri Urbanija de winnaar, gevolgd door Pieter Simons. Bij de dames wist Annelies Debo te tonen dat ze een waardig
Belgische kampioene is door te winnen. Hier even een overzicht van het eindklassement van de hele Beneluxcup.
La saison de compétition de snowboard est finie. Le samedi 5 juin, il y avait la finale de la Benelux cup à Peer. Dernière chance pour
les furieux du big air, et les dinosaures du slalom (je les croyais disparus) de se mesurer. Chez les garçons, Joeri Urbanija a battu Pieter
Simons au big air. Chez les filles c’est Annelies Debo, qui a montré qu’elle méritait son titre de championne de Belgique en gagnant
l’épreuve. Voici le classement final:
Overall ranking
Dames Jeugd: 1.Hanneke Franssen NL 2.Cigany Grooters NL 3.Dees Hetzenauer NL Dames Junioren: 1.Mandy Langbroek NL 2.Christine Morren BE 3.Carolien Morren BE
Dames Senioren: 1.Babs Van Gerven BE 2.Liesbeth Hanselaar BE 3.Anika Jacobs NL Heren Jeugd: 1.Dolf Van Der Wal NL 2.Amwo Wolfs NL 3.Christophe Reynders BE
Heren Junioren: 1.Joy Geenen NL 2.Richard De Ruyter NL 3.Pieter Poorts NL Heren Senioren: 1.Joeri Urbanija BE 2.Barry De Nijs NL 3.Bart Van Haeren BE
�������
Tabas est un collectif graphique réunit dans une seule personne : Cédric
Malo. Directeur artistique et graphiste marseillais de 29 ans, a crée le style
Tabas™ avec sa vision du graphisme, de la photographie, de la peinture, et
de l’illustration. Il travaille et vit à Marseille, ville de France qui déborde de nouveaux artistes. Dans le milieu du snowboard, il est connu grâce aux décos qu’il
a fait pour la série Premier des planches Rossignol.
Une déco qui est inspirée de la “Smoking Serie”, une série de portraits peints
sur le thème des fumeurs. Il a réalisé ces peintures sur du carton d’emballage
avec de la peinture acrylique, du stylo à bille et vernis. Une série qui fait penser
au graphisme japonais. Dans pas mal de ses peintures, le style Tabas est assez
proche de la bande dessinée et du post graffiti.
Qui est la plus belle femme au monde?
La future mère de mes enfants.
Si jamais tu devais l’immortaliser sur papier ou toile, quelle technique utiliseraistu?
Une photo au Lomo.
Quelle partie de son corps aimerais-tu mettre en image, et pourquoi?
Je ne sais pas trop, mais s’il fallait choisir, je dirais ses pieds dans des chaussures
à talons,
j’aime le côté esthétique du fétichisme, c’est très sexy.
Quelle serait la plus belle chose que tu pourrais réaliser dans ta vie? Pourquoi?
Arriver à être heureux car c’est ce qui il y a de plus dur.
Ville, mer, montagne ou campagne?
Je vis en ville sous le soleil au bord de la mer.
Béton ou bois?
J’en sais rien moi, ça dépend de ce que tu veux faire. Va pour béton.
Bombe (une vraie), bombe de graff ou stylo pour faire passer un message dans
la société? Une bombe c’est un peu radical, non ? Le graff c’est bien mais c’est
un peu limité, et ça ne touche qu’une petite partie initiée de la population, et
pour le stylo je ne suis pas écrivain.
En fait, je préfère ne pas me limiter, j’utilise la technique la plus efficace pour
transmettre un message, tout dépend donc du message.
Quels artistes respectes-tu? Il y en a beaucoup, dans beaucoup de domaines.
J’aime les artistes urbains, post graffiti, des gars comme Akroe ou Krsn, le travail
des Hixsept, les gars du GM crew.
Le graphiste photographe Laurent Seroussi ainsi que le réalisateur Michel Gondry font un travail remarquable...
Sites web intéressants? Google sans hésiter, les autres m’ennuient de plus en
plus.
Futur? no.
TEXT MIKE STEEGMANS
Tabas is een artistiek collectief verenigd in een persoon: Cédric Malo, artistiek
directeur en grafist Marseilleis van 29 jaar heeft de Tabas™ gecreerd met zijn
visie op grafisme, fotografie, schilderkunst en illustratie. Hij woont en werkt in
Marseille, een Franse stad die uit zijn voegen barst van de nieuwe artiesten. In het
snowboardwereldje zal hij zeer snel bekendheid verwerven dankzij de decors die
hij voor de Premier serie van Rossignol heeft gemaakt voor komende winter. Een
decor dat geïnspireerd is op de “Smoking Serie” een reekds schilderijen over het
thema van de rokers. Hij heeft deze schilderijen gemaakt op verpakkings karton
met acryl verf, stylo en vernis. Een reeks die een beetje aan Japanse grafiek
doet denken. In een groot deel van zijn schilderijen doet de stijl Tabas een beetje
denken aan strips en post graffiti.
Wie is de mooiste vrouw te wereld?
De toekomstige moeder van mijn kinderen.
Als je haar portret zou vastleggen, welke techniek wil je dan gebruiken?
Een foto met een Lomo.
Welk lichaamsdeel zou je va haar in beeld willen brengen en waarom?
Ik ben niet zeker, maar als ik moet kiezen: haar voeten in schoenen met hakken.
Ik hou van de esthetische kant van het fetichisme het is zeer sexy.
Wat is het mooiste dat je in je leven zou kunnen realiseren? Waarom?
Gelukkig zijn, want dat is het moeilijkste om te bereiken.
Stad, zee, bergen of het platteland?
Ik woon in de stad onder de zon aan de rand van de zee.
Beton of hout?
Heb ik geen flauw idee van, hangt ervan af wat je wil doen. Ik ga voor beton.
Een bom, een spuitbus voor graffiti of een stylo, op welke manier zou jij een
boodschap ten gehore brengen in de maatschappij? Een bom vind ik een
beetje radicaal, nee? Grafffiti is goed maar beperkt en bovendien bereik je
maar een klein deel van de samenleving. En de stylo, ik ben geen schrijver. Trouwens ik wil me liever niet beperken tot één techniek, ik gebruik de beste techniek om een boodschap over te brengen. En dat hangt af van de boodschap.
Welke artiesten respecteer jij? Er zijn er velen, die in vele gebieden werkzaam
zijn. Ik hou van urban artiesten, post graffiti, gasten zoals Akroe of Krsn, het werk
van Hixsept en de mannen van de GM crew.
De grafist fotograaf Laurent Seroussi en de regisseur Michel Gondry levern ook
uitzonderlijk werk........
Interessante websites?
Google zonder twijfel, de anderen vervelen mij steeds meer.
Toekomst?
No
61
exposed
AGE / LEEFTIJD : 19 ans /jaar
WOONPLAATS / RESIDENCE: Schoten (Anvers)
TRICK: Nosepress
BELLBERGHUIS.
PHOTO MIKE STEEGMANS SPOT GAP 1328
Het is niet vanzelfsprekend om een tweeling te scheiden, maar wij deden ons best en namen Bell Berghuis even onder de loep.
Stance: -13/+13 Hoe komt het dat jullie Hollanders zijn die in België wonen, of zijn jullie Belgen
die Hollanders willen zijn? Wij zijn de in Zwitserland geborene, nog nooit in olland gewoond, in België wonende Hollanders, tis toch heel logisch. Hoelang
snowboard je a? board al 9, waarvan 2 freestyle. Wat doe je van werk of studeer je nog? tegen de tijd dat dit boekje uit is ben ik hopelijk afgestudeerd aan
het Aso. Wat zijn uw toekomstplannen? Boarden en daarna studeren als ik nog terug geraak. Favoriete trick? Frontflip en Bs Rodeo Snowboard helden of
heldinnen? Tara Dakides en al de chikcks and guys waar ik mee board, ze weten wel wie ze zijn. Met wie trek je het liefst de bergen in? Met mensen die er
volledig voor willen gaan en elkaar uitdagen, pushen en natuurlijk kunnen lachen
Thx 2: alle sponsers, mijn helden en heldinnen en ni te vergeten mijn tweelingzuske Britt
Vous êtes quoi au juste, des hollandaises qui habitent en Belgique ou des belges qui voudraient être hollandais? Nous sommes nées en Suisse, nous
n’avons jamais habité en Hollande, nous sommes des Hollandaises qui habitent en Belgique, logique non? Depuis combien de temps est-ce que tu rides?
Snowboard depuis 9 ans, freestyle depuis 2. Travail-Etudes? A la sortie de SCS, j’espère que j’aurais terminé l’école secondaire. Futur? faire du snow et après
faire des études, si j’arrive à revenir. Tricks favoris? Front flip et Bs Rodéo. Snowboardeurs favoris? Tara Dakides et tous les chicks and guys avec qui on ride, ils
se reconnaîtront. Partenaire de ride préféré pour partir en montagne? Des rideurs qui vont à fond et qui se mettent la motive. Naturellement c’est important
qu’ils sachent rire aussi.
Thx 2: nos sponsors, mes héros et héroïnes, sans oublier ma sœur jumelle Britt.
Sponsors: Zembla, F2, Deeluxe, Barts, Reef, Smith, Bliss and snowboarding.be
WIMCALLAERTS.
PHOTO JELLE KEPPENS TRICK OLLI
Wim Callaerts, aka de pekkie, den hond, de scooby, de voet. Onlangs werd hij nog opgenomen in het ziekenhuis ten gevolge van een alcohol vergiftiging,
maar wij troffen hem nuchter aan om hem enkele vraagjes te stellen.
Leeftijd? 19 jaar. Waar woon je? Schelle. Stance? Goofy. Favoriete film? ‘bon appetit’ van cliché. Skate held? Cale Nusk. Favoriete tricks? Fakie flips.
Studies? Grafische vormgeving.
Lievelings spot? De 4 blokken van De Panne. Waarom heb je zoveel bijnamen, en waarom noemen ze je in godsnaam pekkie? Ik weet het eigenlijk niet,
iemand heeft me ooit “den hond” genoemd en sindsdien blijft iedereen variaties op “den hond” verzinnen. Voet is toch geen variatie op hond? De bijnaam
voet heb ik nog maar net. Onlangs was ik aan het filmen en nadien bij het bekijken van de beelden bleek ik heel de tijd men voet te hebben gefilmd.
Wim Callaerts, alias de pekkie, den hond, de scooby, de voet. Récemment il a été interné à l’hôpital pour cause d’intoxication à l’alcool. Heureusement
qu’on l’a retrouvé sobre et qu’on a pu lui poser quelques questions.
Age? 19 ans Residence? Schelle Stance? Goofy Film favori? Bon apppetit de Cliché. Skate hero? Cale Nusk Tricks favoris? Fakie flips Etudes? Graphiste
Spot favori? Les 4 tours de De Panne Pourquoi as tu autant de surnoms et d’où vient Pekkie?Je ne sais pas, un jour quelqu’un m’a appellé “Den Hond” (Le
Chien) et depuis tout le monde me trouve des surnoms basés sur “Den Hond”. “Voet” (Pied) n’est pas une variation de chien? Le surnom « Voet » ne m’a été
attribué que recemment. J’étais en train de filmer et lorsque nous avons visionné les images, je n’avais filmé que mon pied.
63
wipeout
GUMBALL3000.
PHOTOS BRAM DE MARTELAERE TEXT MIKKJEL DOLFERUS
Toen Sike, Legi en ik beslisten naar het filmfestival van Cannes te gaan om ons eindwerk - Tosser magazine - een beetje
kracht bij te zetten, was gratis champagne op ‘The Gumball finish party’ wel het laatste wat we verwacht hadden.
Alles verliep eigenlijk vrij spontaan. Tijdens een kleine wandeling door Cannes, merkte Bram – onze fotograaf van dienst
– een van de Gumball auto’s op. De chauffeurs vertelden ons dat de finish het infamous Carlton Hotel was. Daar
raakten Bram en ik met wat gebluf binnen en versierden we de nodige informatie om die avond terug naar het hotel
te komen voor ‘The Gumball finish party’. Hier binnen raken leek veel moeilijker dan het eigenlijk was. We vertelden de
PR-lady dat we voor SCS magazine werkten en dat we een verslag over de rally gingen schrijven. Even later stonden
we binnen met een glas gratis champagne te praten met Bucky Lasek en Willy Santos. Zij hadden samen meegereden
in de rally en waren als allerlaatste aangekomen. Naast Tim Roth, Adrien Brody en Max ‘Gumball’ Cooper himself
waren Rob Dyrdek, Big Black en Ryan Gee ook aanwezig op de party. Na dat we Mr. Dyrdek het hele verhaal hadden
verteld, begon hij ons zelfs drank te betalen met zijn DC-credit card. ‘Champagne sucks man, what do you want to
drink?’. De gratis champagne en de hapjes die aan stalen draadjes uit het plafond hingen, waren al ongelooflijk, maar
de vrouwen die rondliepen in Cannes waren nog gekker. De slogan ‘Fuck me, I’m famous’ paste hier het best. Na een
gepikte fles whisky en nog meer gratis drank werd het allemaal een beetje wazig. Ah ja, de volgende dag werd ik
wakker met een Gumball trophy in men armen. Gepikt?, gekregen?, I don’t know, maar Bram is jaloers.
Jamais Silke, Legi et moi n’aurions cru que nous allions boire du champagne à l’oeil à “The Gumball finish party” .Nous étions à Cannes pour bosser sur
notre travail de fin d’année – Tosser magazine.
Tout n’était qu’imprévu. Pendant une petite promenade à Cannes, Bram – notre photographe de service – a remarqué une voiture du Gumball Rally. Les
conducteurs nous ont dis que l’arrivée était au fameux Carlton Hotel. En bluffant, nous sommes rentrés et nous avons trouvé l’info nécessaire pour revenir
à “The Bumball Finish Party”. Rentrer à la soirée était plus dure que prévu, mais nous avons raconté à la dame de PR que nous travaillions pour SCS et que
nous allions écrire un article sur le rally. Peu après, nous étions en train de boire du champagne gratos et de parler avec Bucky Lasek et Willy Santos. Ils
avaient participé au rallye et finis dernier. Il y avait Tim Roth, Adrien Brody et Max “Gumball” Cooper mais aussi Rob Dyrdek, Big Black et Ryan Gee à la
soirée. Après nous avoir raconté tout son rallye, Mr Dyrdek s’est même mis à nous payer des verres avec sa carte de crédit DC. “Champagne sucks man,
what do you want to drink?” Le champagne gratuit et les bouchées qui étaient attachées avec du fil de fer au plafond étaient déjà incroyables, mais
les femmes qui se promènent à Cannes le sont encore plus. Le slogan “Fuck me I’m famous” est a sa place ici. Après avoir volé une bouteille de whisky et
autres boissons, tout est devenu un peu vague. Le lendemain je me suis réveillé avec le trophée Gumball dans les bras. Volé?, offert?, I don’t know, mais
Bram est jaloux.