I am not IS

Arie de Ruijter vertrekt
Fijnaut wil cannabisclub
Het nieuwe
spieken
Onafhankelijk magazine van Tilburg University
no. 05
20 november 2014
02. Waar
tekst Jozien Wijkhuijs fotografie Marieke Plasier
Ontvoerd en
overgedragen
aan een
Tilburgs
wietkartel
Column
Protest
Nederland. De zakken met as en menselijke resten, vlakbij Tilburg gevonden, zijn zeer waarschijnlijk van de 43 vermiste studenten. Dat zegt minister van Justitie Opstelten. Hij vermoedt
dat de studenten door corrupte politiemensen zijn ontvoerd
en overgedragen aan een Tilburgs wietkartel. Drie verdachten,
allen lid van het wietkartel, hebben bekend dat ze een grote
groep mensen hebben neergeschoten en vervolgens met diesel
en benzine overgoten en in brand gestoken. Volgens de bendeleden brandde de brandstapel vijftien uur lang. Daarna liepen
ze door de as om sporen uit te wissen en tanden en botten te
verzamelen. De verbrande resten zijn in tassen gestopt en in
het Wilhelminakanaal gedumpt.
De 43 studenten werden sinds 14 november vermist toen ze
op het Malieveld protesteerden. De demonstratie liep uit de
hand en de politie moest ingrijpen. Nadien is niets meer van de
studenten vernomen. De vermissing leidde tot grootscheepse
protesten in het land. Eerder werden ook burgemeester Jozias
van Aartsen van Den Haag en zijn echtgenote gearresteerd. Het
echtpaar zou banden hebben met de georganiseerde misdaad
en opdracht hebben gegeven de studenten te laten verdwijnen.
Verder zitten in de zaak tientallen corrupte agenten vast. Volgens CNN zijn de studenten, van wie de meesten twintigers, in
vrachtwagens vervoerd naar een vuilnisbelt. Sommigen waren
onderweg al gestorven.
Waar is Univers
Onze rector als liefdesbaby
van Afrojack en Paul Elstak
Univers is overal. Misschien ook wel bij jou in de buurt.
Inderdaad, waar ís Univers in godsnaam? Ondanks dat we vorig jaar ook al bij het
fenomeen Nacht der Professoren aanwezig waren, blijft het concept van de avond
in eerste instantie vervreemdend.
Zes wetenschappers die voor een avond de rol van diskjockey vervullen en zich
voor de gelegenheid hebben gekleed. Vooral het grijze ‘I J Acid’-shirt van Ton
Wilthagen geeft vorm aan het tastbare anachronisme dat iedereen voelt bij het
binnenstappen van café Studio. Het is nog te rustig, iedereen bekijkt de mannenen-één-vrouw die de onzalige taak hebben om hun stoffige imago in één avond de
das om te doen. Het eerste uur is geen biertje ondoordacht, iedereen lacht nog net
iets te hard en klopt de professoren op hun schouders. ‘Goed dat jullie dit doen’. ‘Ja,
alles voor het goede doel he!’ En zo is het.
Hoe anders is het als de avond op gang komt. Dj Ilja van Beest, hoogleraar psychologie, wordt door een groep exchange students (één met tulband) verwerkt in een
met veel moeite tot stand gekomen selfie. Hij schrikt hier zichtbaar zelf een beetje
van. De pas verworven roem begint langzaam tot hem door te dringen en aan het
einde van zijn set loopt hij breed grijnzend richting bar. Herbert Hamers had in de
gauwigheid nog een Pinkpop-hoedje meegegrist voor hij van huis ging. Hij kwakt
hem op zijn hoofd, gooit zijn handen in de lucht en gaat.
En vanaf dat moment is het los. Er is iets onweerstaanbaar ontroerends aan de
manier waarop de wetenschappers zich head first in de hen opgelegde taak storten,
geduldig luisteren als de hulp-dj ze iets uitlegt, een paar knopjes aandraaien en
triomfantelijk de zaal inkijken. De studenten eten uit hun hand. DJ Magnificent, onze
eigen rector Philip Eijlander, is het klapstuk van de avond. Als een ware liefdesbaby
van Afrojack en Paul Elstak luidt hij om middernacht de nieuwe dag in. We hopen dat
hij zelfs als hij ooit met emeritaat gaat, alumnus-spinner in de jaarlijkse avonduren
blijft.
Mexico. In het Mexicaanse parlement protesteerden afgelopen week acht studenten. Tijdens een debat over het nieuwe
leenstelsel floten zij vanaf de publieke tribune en trokken hun
shirt uit. Op hun buik hadden ze ‘schuldenstelsel’ geschreven.
De voorzitter legde het debat enkele minuten stil. Het achttal
werd met zachte hand van de tribune verwijderd en naar huis
gestuurd.
Luuk Koelman
columnist Univers
Inhoudsopgave
04.Buzz
06.Pics
08.Passion, fear & faith
11.Coverstory
14. Incrowd & Opinie
16.Lifestyle
18. Science & Society
20.Science & School
21.International
Univers
20 november 2014
Arie de Ruijter
08.
De grote man achter Humanities neemt afscheid. Hij neemt geen blad voor de mond.
Spieken doe je zo
11.
Spieken wordt steeds technischer. Wat doen de
universiteiten hiertegen?
Cannabisclubs
18.
Fijnaut bepleit de derde weg, maak besloten
clubs voor blowen
I am not IS
21.
Should Muslims publicly be asked to denounce
IS of not?
En passant .03
fotografie Huub den Ouden en Rob Jansen
Spotted!
Aula, 29 oktober - Pensioenpraatjes voor grijze massa
Wat kun je nu het best gaan doen
na je pensioen? Luisteren naar
een college over pensioenen.
Grijze hoofden op 29 oktober in
het Cobbenhagengebouw, het
Brabants Dagblad organiseerde
een lesavond over pensioenen.
Het was de aftrap voor de
Pensioen3daagse. Het vertrouwen van de jongeren in de
pensioenfondsen is schrikbarend
laag, daarom subsidieert het
Ministerie van Financiën dit soort
activiteiten. Zij willen dat
jongeren nadenken over hun
oude dag. Gezien de gemiddelde
leeftijd van de deelnemers
kunnen we in ieder geval zeggen
dat het doel niet bereikt is.
Tips ons!
En passant
[email protected]
facebook.com/
universonline
@universtweet
&
&
Student & Raad
Studenten & parkeren
Wat een ellende. Studenten en fietsen
parkeren, het blijft een lastig dingetje. Is
het luiheid? Is het haast? Of is het bord
slecht leesbaar? Misschien moet de tekst
op het bord in het Nederlands. We weten
het niet.
&
Bestaat de Studentenraad echt? Is het
niet een lijstje namen op een gemeentesite? Maar nee hoor, DE raad is levensecht
gespot toen ze zaten te vergaderen in de
Spoorzone. De raad is een vertegenwoordiging van alle studenten bij de gemeente
Tilburg en de speerpunten zijn huisvesting, studiewerkplekken en veiligheid.
Open & dag
Veel scholieren en hbo’ers zijn zich al aan
het oriënteren op hun studie. De open
dag op de uni in oktober was daarom ook
drukbezocht. Verlegen scholiertjes die
samen met papa of mama rondwandelen.
De kids zien er op de foto nog uit alsof ze
aan het luisteren zijn. Maar volgend jaar is
dat wel anders.
&
Briefje & fiets
Opletten als je een fiets op de campus
hebt staan die je zelden gebruikt. In oktober kreeg deze fiets een briefje aangeniet.
Werd de fiets niet meer gebruikt tot week
42, dan verhuisde het rijwiel naar de kelder
onder K. Fiets kwijt, kijk even in de kelder!
Univers
20 november 2014
04. Buzz
fotografie Bartek Ambrozik
;)
Debat
Knipoog
Too sexy for your BSc
Oude sleutels
achter nieuw slot
Van de Vrije Universiteit bereiken ons geile (excuus: spannende) berichten. Recent zijn er enkele studentes weggestuurd bij een promotie. Reden: ze waren te schaars
gekleed. Dat het die dag bloedheet was, geldt blijkbaar niet
als excuus voor de ‘weinig verhullende topjes’. Uiteindelijk
trok de pedel aan de bel: “Er was een studente bij met een
extreem kort broekje dat ik niet vond passen bij de academische setting.”
Slot en sleutel, een reuze handige technische vondst, naar
verluidt al bekend bij de oude Egyptenaren. Na zo’n vierduizend jaar mag je veronderstellen dat we dat kunstje kennen
en daar weinig meer mee mis gaat. Tot afgelopen dinsdag 4
november, toen universiteitsmedewerkers probeerden om
hun prehistorische sleutels uit de 21-eeuwse elektronische
sleutelkast te halen.
Ook simpel: universiteitspas langs de scanner halen, code
intoetsen en het deurtje gaat open en de voor jou bestemde
sleutel kun je uitnemen. De Koopmans ‘Traka’-kast, met honderden sleutels, wordt op een gemiddelde dag zo’n 200 keer
geopend. Door docenten, schoonmakers, cateraars of zelfs
niet-sleuteldragende Univers-redacteuren.
Nooit een probleem. Behalve die dinsdag in het Koopmansgebouw. Scannen, code intoetsen, bidden, smeken, schoppen,
schelden. Niets. Wat er ook geprobeerd werd, de sleutelkast
bleef dicht. En dus werd er, zoals voor alle hedendaagse
problemen, een ict’er opgeroepen om de storing op te lossen. De oorzaak bleek toen weer hoogst lo-tech. Een tweetal
sleutels was teruggehangen in de verkeerde houders en dat
zorgde voor onoverkomelijke verwarring bij deze ‘HAL 2014’.
Het heeft een paar uurtjes geduurd, maar nadat alle sleutels
eenmaal goed genummerd teruggehangen waren, en na een
simpele reset konden alle Koopmans- en Cobbenhagendeuren weer ouderwets ontsloten worden.
Is de VU minder vrij dan je denkt? Na het voorval gaan
voor- en tegenstanders zich roeren. “Iedereen moet een
promotie kunnen bijwonen. Sterker: openbaarheid is een
grondslag van de moderne wetenschap. Daarbij bestaan
er op de Vrije Universiteit geen kledingvoorschriften.
Althans, niet voor de bezoekers.” Pure willekeur van die
pedel, stelt een ander. We moeten juist blij zijn met
mensen die in hun Speedo naar een promotie komen;
de academische wereld is al saai genoeg. Tegenstanders laten zich niet vermurwen: “Laten we bij een zo bijzondere gelegenheid als een promotie alsjeblieft een beetje
decorum handhaven.”
Interessant. We zijn eens gaan rondneuzen op Tilburg University. Het kan aan het weer liggen - zoals bekend waren oktober
en het begin van november historisch warm - maar ook hier zien
we uitdagend geklede studentes officiële gelegenheden opsieren. Opmerkelijk: in Tilburg gaat het niet alleen om toeschouwers, maar ook om afgestudeerden. Zo is er de studente die
haar bachelor­graad van Tilburg Law School in ontvangst neemt,
gekleed in een heuse visnetblouse met daaronder een kordaat
zwart behaatje.
Wat vinden jullie? Moeten bij formele academische
gelegenheden traditie en decorum de boventoon
voeren, of mag er ook best wat huid te zien zijn?
Reageer via [email protected] of @universtweet.
Spieken tijdens een
tentamen...
Oké of not done?
Van de redactie
Vernuftig spieken was erg hot in mijn tijd. Briefjes werden in
de meest vreemde holtes bewaard: in de handpalm, tussen
borsten, benen, en in de mouw. Ik zal jullie daar verder niet
mee lastig vallen. Helaas ben ik gezegend met een doorschijnende witte teint. Als de surveillant ook maar even de klas in
tuurde, kleurde ik rood en keek schuldiger dan een puppy in
de koekenpan. De keren dat ik probeerde te spieken was ik
dus er meteen gloeiend bij. Een smartwatch zou bij mij alleen
maar helpen als er een pokerface bijgeleverd werd. Lees meer
over spieken met gadgets op pagina 11.
Francine Bardoel, hoofdredacteur
[email protected]
Asociale hufters
doen dat. Als je te
dom bent voor je
studie, stop dan
gewoon
Tuurlijk, iedereen
doet het. Hoe moet
ik anders mijn bachelor halen?
(40%, 81 stemmen)
(7%, 14 stemmen)
Totaal aantal stemmen: 201
(53%, 106 stemmen)
Nienke van Rooijen (21, bachelor International Business Administration)
“Ik heb wel eens geprobeerd te spieken in
mijn eerste jaar. De jongen naast mij zat
zo fanatiek te schrijven, dat ik dacht: die
moet het wel goed hebben. Overigens
kwam er uiteindelijk niks van terecht, ik
kon het amper lezen en er werd veel te
goed opgelet door surveillanten. Nu doe
ik dat niet meer.”
Paul Tromp (26, research master in Social
and Behavioral Sciences)
“Ik zou niet durven te spieken tijdens
een tentamen. Er is ook de kans niet
toe, want je moet al je spullen van tafel
hebben. Vaak gaan tentamens over zulke
complexe onderwerpen, daarbij heb je er
eigenlijk niets aan om af te kijken. Op de
middelbare school kon je nog wel spieken, met simpele rijtjes woorden.”
Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.
Univers
20 november 2014
Dat moeten mensen
lekker zelf weten
Buzz .05
Hoe diep zullen
de bitchfights daar
wel niet gaan?
ff bellen
met Personeelsvereniging Unifriends
Nog een paar nachtjes slapen en dan komt Sint-Nicolaas weer langs op Tilburg
University. De zwartepietendiscussie laait in alle hevigheid op. Wat voor Pieten brengt
de goedheiligman dit jaar mee? We vragen het aan Personeelsvereniging Unifriends,
die Sinterklaas en zijn gevolg heeft uitgenodigd.
Welke Pieten zien we op woensdag 26
november in de Black Box? Worden dat
bijvoorbeeld regenboogpieten?
“Er is inderdaad veel over te doen,
bijvoorbeeld op de sociale media. We
zijn ons bewust van die hoog oplopende
discussie. Onderling hebben we daarover
ook gesproken. Maar we voelen ons niet
geroepen om hierin een keiharde keuze
te maken. Dat betekent dat alles bij het
oude blijft rond de sinterklaasviering.
Onze Pieten zien er nog steeds hetzelfde
uit...”
Waarom kiezen jullie geen positie? Het
is een gevoelig onderwerp. Juist van een
universiteit verwachten de mensen een
genuanceerd standpunt.
“In de personeelsvereniging leeft de
discussie niet. Er is hierover ook geen
contact geweest met het College van
Bestuur. Zij laten ons volledig vrij. Mijn
indruk is dat de discussie vooral wordt
gevoerd in de grachtengordel en in
de landelijke media. Het is een debat
waarvan onderhand iedereen wel iets
moet vinden. Maar als je kijkt naar veel
plaatselijke sinterklaasactiviteiten, dan
blijft Zwarte Piet ook daar gewoon zoals
ie is. Wij vinden de zwartenpietendiscussie in veel opzichten overspannen. Dat
wij als personeelsvereniging kiezen voor
traditionele Pieten, betekent geenszins
dat wij racisme in stand houden. Natuurlijk niet. Daarbij komt: als je Pieten geel of
rood schminkt, stuit je daarmee ook weer
mensen tegen de borst.”
Proost
Du vin, du pain,
du Hirsch Ballin
Column
Roddeltijd
Je kent haar wel. Die ene meid die alleen maar over haar
vriendinnen kan roddelen. Wat ze nu weer hebben gedaan,
wat ze niet hebben gedaan, er is altijd wel iets te klagen. En
dan is er ook die andere meid, zij waar het altijd over gaat: ze
heeft weer voor de zoveelste keer een vreemde kerel mee naar
huis genomen, of haar deel van de groepsopdracht verprutst.
Je kent haar wel, in je vriendengroep of kenniskring. Want je
bent haar namelijk zelf. Je bent ze allebei. Je hebt het goed
gelezen. Heren, jullie mogen opgelucht ademhalen: jullie doen
dit (meestal) niet. Ik waardeer jullie directheid zonder gekonkel
enorm. Als een jongen mij niet mag, dan zegt hij het gelukkig
recht in mijn gezicht. Daar word ik hard van (na het drogen
van mijn tranen op de wc).
Na de middelbare school was ik in de waan dat alles voorbij was. Het geroddel, de spottende gezichten en verhulde
beledigingen. Althans, dat dacht ik. Tijdens de studie ging het
gewoon door: dankzij WhatsApp bereikte de passieve agressiviteit een hoogtepunt. En ik zat niet eens bij een dispuut!
Hoe diep zullen de bitchfights daar wel niet gaan? Nu ben ik
afgestudeerd, en de situatie blijft ongewijzigd, helaas. Ook op
de werkvloer bestaat het: elke collega heeft wel een (geheime)
mening over de andere. Maar toen werd mij eindelijk het
geheim onthuld: zonder het geroddel kunnen we geen sociale
banden smeden met elkaar. Insluiting kan niet zonder uitsluiting. Dus het is niet erg, lekker roddelen. En ik doe ook gezellig
mee.
Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de
reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste
uit.
Rincke de Bont
was masterstudent
Jeugdliteratuur
De liefde voor Frankrijk en de Franse taal van onze oud-prof Ernst Hirsch Ballin is zelfs tot in
Parijs doorgedrongen. En het blijkt ook wederzijds. De oud-minister, -kamerlid, -senator en
Tilburg University-hoogleraar werd benoemd tot officier van het Légion d’Honneur. Ofwel, hij
kreeg van ambassadeur Laurent Pic een Frans lintje opgespeld, mede vanwege zijn verdiensten voor Frankrijk, Europa en justitiële samenwerking.
Colofon
Adres
Postbus 90153
5000 LE Tilburg
[email protected]
www.universonline.nl
Covers
Pascal Tieman
Productie
PrismaPrint
Basisontwerp
Unit20
Volgende editie
Univers 6 verschijnt op 11
december 2014
Redactieraad
Irene Claessens, Jasper Haenen,
Annemarie Hinten, Hille van der
Kaa, Antony Pemberton (voorzitter
a.i.), Lisa Reizevoort, Jos Straathof,
Marcel Zeelenberg
Uitgave
Univers is het driewekelijks
onafhankelijk magazine van Tilburg
University
Dit nummer is gemaakt door
Francine Bardoel, Dieter van den
Bergh, Rincke de Bont, Erik-Jan
Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van
Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Nordin Ghoudani, Rob
Jansen, Marianne Lalande, Luuk
Koelman, Frank van den Nieuwenhuijzen, Huub den Ouden, Marieke
Plasier, Sheila Rutten, Marjolein
Schalk, Bas van der Schot, Bart
Smout, Pascal Tieman, Ron
Vaessen, Rik Wassens, Marten van
de Wier, Niek Willems, Eva Witte,
Jozien Wijkhuijs
Univers
20 november 2014
06. Pics
fotografie Dolph Cantrijn
Univers
20 november 2014
Pics .07
Het tentamen Filosofie, Wetenschap en Vrije Markt op maandagochtend
8.30 uur is geen pretje voor de meeste studenten. De jongen helemaal
links tegen de muur ziet eruit alsof hij vergeten is om zijn wekker te
zetten. Iemand anders heeft van de zenuwen in de broek gepoept, zo
lijkt het. En de dame rechts vooraan vraagt zich waarschijnlijk af welk
hoofdstuk ze ook alweer niet heeft gelezen. Als je goed kijkt, zie je de
surveillanten als spoken door de tentamenzaal zweven. Ze houden alles
messcherp in de gaten, dus spieken is geen optie. Vanaf morgen alvast
voorbereiden op de herkansing?
Univers
20 november 2014
08. Passion, fear & faith
Je wordt dik betaald
om jezelf te bevuilen
Univers
20 november 2014
Passion, fear & faith .09
tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn
Ordeverstoorder zwaait af
Arie de Ruijter neemt afscheid als decaan van de Tilburg School of Humanities.
Als zijn jaren als bestuurder hem iets hebben geleerd, dan is het wel dat ook in
de top van de wetenschap de rede vaak ver te zoeken is. “De universiteit is een
plek waar mensen strijd leveren om schaarse goederen.”
D
e Ruijter heeft twee volle termijnen erop zitten als
decaan bij Humanities. Bovendien is hij inmiddels
69. Dus erg vindt hij het niet, zijn naderend afscheid.
Het is mooi geweest, benadrukt De Ruijter, zittend
in zijn kantoor in het Dante-gebouw. Ergens vindt
hij het zelfs wel fijn om geen carrière meer te hoeven maken.
Zijn ego is getemperd, hij hoeft niet meer zo nodig van zichzelf.
Nu is het eindelijk tijd om andere dingen te doen. Een reis door
Afrika maken met zijn vrouw bijvoorbeeld. Dat staat al lang op
het lijstje.
De Arie de Ruijter die nu afzwaait, is niet dezelfde als degene
die vijftien jaar geleden voor het eerst als decaan op Tilburg
University aan de slag ging. Toen geloofde hij nog heilig dat een
bestuurder iemand is die de touwtjes stevig in handen moet nemen. Iemand die een organisatie kan leiden naar een zelf vormgegeven toekomst. Maar met de jaren is De Ruijter nederiger
geworden. In plaats van leider is hij zichzelf meer als loopjongen
van de faculteit gaan beschouwen. Als iemand die minimaal bestuurt en vooral zijn best doet om medewerkers zoveel mogelijk
te ondersteunen. “Veel meer kun je naar mijn idee als bestuurder
niet doen.”
Je macht als bestuurder is maar beperkt?
“Besluitvorming is geen rationeel proces. Er spelen allerlei emoties en deelbelangen mee. Om het effect daarvan voor de ander
niet te groot te maken is het beter om jezelf naar de achtergrond
te schuiven. Gelukkig ben ik altijd omringd geweest door kundige mensen. Dat helpt enorm.”
Besluitvorming is vooral een emotioneel proces?
“Toen ik begon met besturen geloofde ik nog in rationele besluitvorming. De universiteit, dat was toch de tempel van de rede! Ik
stelde me Tilburg University voor als een agora, een marktplaats,
waar mensen op basis van gelijkwaardigheid kennis uitwisselen.
Dat was erg naïef. Naarmate ik meer in het bestuurlijk circuit
terecht kwam, ontdekte ik dat de werkelijkheid er anders uitziet.
Ook op universiteiten draait besturen om macht, invloed en de
toegang tot middelen. Veel wordt besloten op basis van gevoel.
De universiteit is geen agora, maar een arena. Een plek waar
mensen strijd leveren om schaarse goederen.”
En daar gaan je idealen.
“Ik ben altijd blijven geloven in de sturende werking van een ideaal. Je moet alleen niet zo naïef zijn om te denken dat je idealen
onversneden kunt realiseren. Je moet nu eenmaal wendbaar zijn
als bestuurder. Een promovendus heeft mij weleens de man met
duizend gezichten genoemd. Dat is natuurlijk een dubieuze titel.
Je kunt aan de ene kant zeggen: hij is heel flexibel. En aan de
andere kant kun je zeggen: hij mist een eigen identiteit. Dat zijn
interessante vragen. Bestuurder zijn biedt je wat dat betreft de
gelegenheid om jezelf opnieuw te overdenken. De duistere kanten van je eigen persoonlijkheid onder de loep te nemen. Want
het is moeilijk om als bestuurder altijd een rechte lijn te lopen.”
Weleens beslissingen genomen waar je later spijt van kreeg?
“Ik zeg weleens: je wordt als bestuurder niet dik betaald omdat
je de beste bent, je wordt dik betaald omdat je jezelf zult
bevuilen. Dat is het risico dat je als bestuurder neemt. Dat je
steeds sluwer wordt, maar ook steeds minder jezelf. Ik heb ooit
als decaan een medewerker gehad die niet goed functioneerde,
maar die niet ontslagen kon worden omdat er geen dossier
over hem bestond. Op een geven moment werd hij beschuldigd
van onbetamelijk gedrag – laten we het zo noemen. Die zaak
heb ik aangegrepen om zo snel mogelijk van de medewerker
af te komen. Aan waarheidsvinding heb ik daarbij niet gedaan.
Ik was niet neutraal en objectief, wat ik had moeten zijn. Eerlijk
gezegd begon dat pas later te knagen. In eerste instantie was ik
trots. Ik dacht: zo, dat heb ik snel opgelost. Ik kreeg ook van alle
kanten complimenten. Mensen vonden dat ik daadkrachtig had
gehandeld.”
Wanneer begon het dan te knagen?
“Toen ik het aan mijn echtgenote vertelde vloog zij overeind.
Zij vond het schandalig wat ik had gedaan. Toen pas vielen mij
de schellen van de ogen. Verblind door de wens om succesvol
te zijn was ik vergeten dat er nog zoiets bestond als ethische
principes. Het heeft me sindsdien altijd dwars gezeten. Ik neem
mezelf dat kwalijk, ook al is het als bestuurder moeilijk om altijd
op het rechte pad te blijven. Er wordt zoveel van je verwacht, er
zijn tegenwoordig zoveel prestatieafspraken waaraan je tegemoet moet komen.”
Is dat niet teleurstellend?
“Ja, maar je leert er al snel mee omgaan. Ik vond het ook spannend. Oké, dacht ik, het komt dus ook hier op manoeuvreren en
manipuleren aan. Laat maar komen. Ik zag het als een uitdaging.”
Is de druk te groot geworden?
“Ja, dat denk ik wel. Toen ik als jonge wetenschapper in Utrecht
werkte, kon je na de lunch nog makkelijk anderhalf uur in de
botanische tuinen uitbuiken. Dan liepen we zogenaamd te
‘reflecteren’. Die vrijheid is er niet meer. De concurrentie is
Arie de Ruijter (Werkendam, 1945) neemt op 28 november officieel
afscheid als decaan van de Tilburg School of Humanities. De Ruijter studeerde Culturele Antropologie aan de Universiteit Utrecht en promoveerde daar in 1977. Van 1984 tot 2003 was hij in Utrecht actief als hoogleraar
Culturele en sociale antropologie. In 2000 kwam De Ruijter naar Tilburg
University, waar hij eerst als decaan van de faculteit Sociale wetenschap-
pen aan de slag ging en later decaan werd van de faculteit Communicatie
en Cultuur. Hij hielp mee met de oprichting van de Tilburg School of
Humanities, waarvan hij in 2007 decaan werd. De Ruijter was niet alleen
binnen universiteiten actief. Hij bekleedde ook bestuurlijke functies voor
onder andere Unesco en NWO. In 2010 werd De Ruijter benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Univers
20 november 2014
10. Passion, fear & faith
Van mij
mogen alle
faculteiten
worden
opgeheven
moordend. De verhoging van effectiviteit en doelmatigheid is
leidend. Dat gaat natuurlijk gepaard met een grotere uitbuiting
van medewerkers en bestuurders. Ik heb het idee dat we, kijkend
naar de prestatieafspraken, de balans aan het verliezen zijn. Ik
zie mensen ziek worden door de druk. We betalen mensen voor
veertig uur in de week, maar we weten allemaal dat je zeventig
uur in de week moet werken wanneer je als wetenschapper carrière wil maken. Meestal klagen wetenschappers niet snel omdat
ze intrinsiek gemotiveerd zijn. Maar eigenlijk maak je misbruik
van die intrinsieke motivatie.”
teiten, maar ook tussen faculteiten. Terwijl de faculteiten hier
zoveel gemeen hebben. Waarom een intensere samenwerking
niet van de grond komt is mij een raadsel. Van mij mogen alle
faculteiten worden opgeheven. Faculteiten zijn blokkades voor
inhoudelijke samenwerking.”
Hoe voorkom je dat?
“Door zoveel mogelijk checks and balances in te bouwen. Die
zijn er nu te weinig. Je hebt mensen nodig die kritisch durven zijn
op het gemaakte beleid.”
Toch kregen de opleidingen van geesteswetenschappen hier
afgelopen zomer een goede beoordeling van de NVAO .
“Dat was een groot compliment. Maar goed, deze faculteit
voldoet dan ook aan alle kwaliteitscriteria. We hebben goede
mensen, scoren goed en alle opleidingen zijn geheraccrediteerd,
wat landelijk gezien een unieke situatie is. Ook financieel zijn we
gezond.”
Je hebt de faculteitsraad.
“Die vind ik toch te braaf. Er bestaat hier geen vechtcultuur. In de
acht jaar dat ik hier zit heb ik in meer dan negentig procent van
de gevallen unaniem positief advies gehad. En mijn voorstellen
waren echt niet altijd geweldig. Dus ja, een beetje een wassen
neus is het wel. Wat me wel opvalt, is dat studenten steeds beter
georganiseerd raken. De studenten die nu in de faculteitsraad
zitten zijn goed op de hoogte en stellen zich kritisch op. Dat vind
ik positief, zoiets heb je nodig.”
Je bent een van de medeoprichters geweest van de Humanitiesfaculteit. Staat de faculteit erbij zoals jij het je in het begin had
voorgesteld?
“Ik voel me lang niet geslaagd. De grote lijnen staan er wel hoor.
Ik moest zorgen voor een duurzame faculteit met een attractief portfolio. Dat is volgens mij wel redelijk gelukt. Maar wat ik
jammer vind is dat de verkokering is gebleven. Er is niet genoeg
samenwerking tussen de verschillende departementen en het
was juist een droom van mij om de faculteit multidisciplinair te
maken. Silodenken bestaat overigens niet alleen binnen facul-
Univers
20 november 2014
Lekker anarchistisch.
“Ik ben geen ordebrenger als bestuurder, eerder een ordeverstoorder. Het is maar goed dat niet alle bestuurders zijn zoals ik.
Dan zou het een enorme puinhoop worden.”
Voor die financiële gezondheid heb je er wel een pittige reorganisatie doorheen moeten loodsen. Geeft dat jouw afscheid een
bittere nasmaak?
“Die reorganisatie was onvermijdelijk. Het is vooral enorm bitter
voor de betrokkenen. De mensen die zijn ontslagen, zijn het
slachtoffer geworden van systeemdwang. Hun ontslag heeft niks
met kwaliteiten of motivatie te maken. Dat was allemaal dik in
orde. Het was puur een structureel gemotiveerde beslissing. Ik
vind het heel pijnlijk en voor de betrokkenen onterecht. Ik had
het liever niet gedaan.”
Zijn dat momenten waarop je liever geen bestuurder bent?
“Op dat soort momenten vraag je jezelf af waarom je niet eerder
bent opgestapt. Maar dat is een vorm van lafheid natuurlijk.
Uiteindelijk moet iemand zo’n reorganisatie doorvoeren. Wel
ben ik opgelucht dat ik zoiets nooit meer hoef te doen. Laat dat
pensioen maar komen.”
Coverstory .11
tekst Niek Willems illustratie Pascal Tieman
Het nieuwe spieken ettert
het hoger onderwijs
Door de opkomst van slimme gadgets wordt het voor studenten makkelijker om
te frauderen tijdens tentamens. Elektronica worden slimmer en het hoger onderwijs wordt strenger. Hoe rendabel is de strijd tegen spiekgevoelige apparatuur? “Studenten vinden altijd wel een manier om te frauderen.”
H
et zweet gutst over je voorhoofd. Je zit midden in
een tentamen Burgerlijk procesrecht. Er komt een
toetsvraag voorbij waar je geen raad mee weet. De
devolutieve werking van het appel? Geen idee wat
ze bedoelen. Stiekem even googlen op je smartwatch? Even naar de wc gaan om je telefoon te raadplegen? Of
misschien de antwoorden afluisteren via een draadloos oortje?
Dat feestje gaat dus in veel examenzalen niet door. Het hoger
onderwijs wordt namelijk steeds banger van deze technieken en
neemt maatregelen. Voorbeeldje: dit jaar hebben verschillende
hogescholen en universiteiten besloten om de smartwatch te
weren uit de examenzaal, een horloge met dezelfde functies als
een smartphone. Erasmus Universiteit Rotterdam, Hogeschool
Rotterdam, Hogeschool Utrecht, Zuyd Hogeschool Maastricht
en de Christelijke Hogeschool Ede moeten niets hebben van
zo’n smartwatch. En omdat het moeilijk is om te zien of je een
gewoon horloge draagt of een smartwatch, mag je überhaupt
geen klein uurwerk dragen. Wil je echt weten hoeveel tijd je nog
hebt voor je toets? Kijk dan maar gewoon op de grote klok in de
examenruimte.
Dat telefoons uit den boze zijn in veel tentamenzalen, is
algemeen bekend. Maar Erasmus Universiteit Rotterdam en
Universiteit Maastricht gaan een stapje verder en controleren
ook in wc’s op mobiele apparatuur. Moet je nodig? Dan scant
een surveillant je eerst met speciale telefoondetectieapparatuur, want fouilleren mag niet. Word je betrapt, dan heb je een
probleem. Om het spiekfestijn helemaal af te blazen, heeft de
Rotterdamse universiteit ook een verbod gelegd op smartpennen, waarmee je gemakkelijk digitaal aantekeningen en foto’s
kan maken.
Spiekbeleid
“Over deze nieuwe ontwikkelingen zoals telefoondetectieapparatuur zullen besprekingen plaatsvinden”, zegt hoogleraar
Paul Zoontjes, examencommissie-voorzitter van de faculteit
Tilburg Law School. “Rotterdam loopt voorop als het gaat om het
spiekbeleid. De smartwatch is ook verboden tijdens tentamens
op Tilburg University, maar de controle op de smartwatch moet
nog van de grond komen. Wij moeten nog stappen zetten, maar
we zijn er mee bezig.”
Grappig detail: Zoontjes merkt dat controle door externe surveillanten tijdens toetsen efficiënter is dan controle door docenten.
“Docenten zijn niet zo happig op het aanpakken van studenten.
Ze staan figuurlijk te dicht bij de student. Ze nemen vaak een
boek mee en blijven aan tafel zitten. Surveillanten daarentegen
zijn net politieagenten. Er is onderzoek gedaan naar fraudegevallen op de juridische faculteit: zo’n 90 procent van de gevallen
wordt gesignaleerd door externe surveillanten.” →
De beste spiekmethoden
@Haal het etiket van een flesje water en schrijf daar belangrijke
informatie op.
@Luister via een draadloos oortje naar de informatie die je vooraf
aan het tentamen hebt ingesproken.
@Spreek geheime signalen af met medestudenten, zoals kuchen is A en
niezen is D.
@Schrijf informatie op je bovenbeen en doe een rokje of korte broek aan.
@Gebruik gewoon een ouderwets spiekbriefje.
Univers
20 november 2014
12. Coverstory
Strenge
controle op
elektronica
tijdens
tentamens
Univers
20 november 2014
Coverstory .13
Het nieuwe spieken
Proces-verbaal
Ben je zo stoer om te spieken tijdens een toets op Tilburg
University, dan zijn de consequenties niet mis. Niet om je bang
te maken, maar bij fraude kan een examencommissie op Tilburg
University je maximaal een jaar verbieden om mee te doen aan
het tentamen. Elke faculteit kent zijn eigen spiekbeleid. In het
document ‘Regels en richtlijnen’ van de examining board van
Law School op Tilburg University staat het volgende vermeld:
“Het tijdens een tentamen voorhanden hebben van geschriften,
elektronische apparatuur of enig ander middel met vergelijkbare eigenschappen of functie, waarvan de raadpleging of het
gebruik tijdens het tentamen niet uitdrukkelijk is toegestaan.”
Toch werd er in het collegejaar 2013-2014 maar liefst 34 keer
een proces-verbaal Fraude opgesteld voor studenten van
Tilburg Law School. De student zal voor de examencommissie
moeten verschijnen en kan voor maximaal vijf tentamens worden
uitgesloten. In alle gevallen wordt het betreffende examen
ongeldig verklaard. De student kan tegen de sancties beroep
aantekenen bij het College van Beroep voor Examens.
In de meeste gevallen gaan studenten de fout in door een
smartphone in hun zak te houden. Of door aantekeningen te
maken in een wetbundel.
Maar waar trek je de grens, vraagt Mark van Leeuwen zich af
als studentenraadslid op Erasmus Universiteit Rotterdam, een
universiteit die vooroploopt qua spiekbeleid. Een belangrijk
argument voor de strenge controles tijdens tentamens is om de
kwaliteit van de onderwijsinstelling te waarborgen. Je wilt als
hogeschool of universiteit immers geen InHolland-imago, toch?
“Maar waar ligt de grens als er in de toekomst constant nieuwe
technieken worden bedacht? Als iedereen met Google Glass
rondloopt, mag je dan ook geen bril meer dragen tijdens tentamens? En mag je als student in de toekomst geen broek dragen
met broekzakken?”
Logisch dat je als onderwijsinstelling deze slimme apparatuur
gaat verbieden, vindt Hille van der Kaa, docent Transmedia
Journalism. “Een surveillant ziet nauwelijks verschil tussen
bijvoorbeeld een smartwatch of een horloge.” Maar Van der Kaa
denkt dat je door het verbieden van deze nieuwe technische
hoogstandjes het probleem alleen maar vooruitschuift. “In een
periode van twee jaar ontstaan er nieuwe applicaties en dan
loop je weer tegen dit soort problemen aan. Over een tijdje
lopen we met z’n allen weer met een compleet nieuw apparaat
rond. Misschien zit er dan in elke tafel een scherm, bijvoorbeeld.”
Fraudegevoelig
Studenten vinden altijd wel een manier om te frauderen tijdens
een tentamen, denkt Van der Kaa, die toegeeft dat ze tijdens
haar proefwerk Duits op de middelbare school weleens een
spiekbriefje heeft gebruikt. Ze ziet geen oplossing in het verbieden van apparatuur, maar in het veranderen van de manier van
Straks mag een student geen
broek met zakken dragen
toetsen. “Het is nuttiger om toetsen te maken waarbij spieken
helemaal niet opkomt in het hoofd van de student.” Volgens haar
is associatief leren veel beter. Oftewel: hanteer toetsingsvormen die vragen om context. “Zoals een essay schrijven. Vraag
studenten om stof toe te passen, iets kritisch te bekijken of te reflecteren. Dat is een vorm van toetsing die minder spiekgevoelig
is. Dat past veel beter bij de academische trend dan dingen uit je
kop stampen.”
Studentenraadslid Van Leeuwen deelt dezelfde mening. “Meerkeuzevragen zullen altijd fraudegevoeliger zijn dan open vragen.
Maak toetsen met open vragen.” Ook pleit hij voor een kleinere
tentamenruimte. “Sommige zalen hebben een capaciteit van
duizend studenten. Ik heb dit jaar tentamen gedaan in een veel
kleinere tentamenzaal met tussenschotten. Dat helpt ook om de
controle overzichtelijk te maken.”
Stati-spieken
Uit een studie van Elsevier blijkt dat er stiekem aardig wat studenten frauderen. Oftewel: afkijken, iemand anders een werkstuk laten
maken of bijvoorbeeld tentamenvragen en antwoorden inzien vlak voor een proefwerk.
10%
Afgestudeerde academici die
tijdens studie hebben gefraudeerd
Afgestudeerde hbo’ers die tijdens
studie hebben gefraudeerd
15%
Studenten met gemiddeld een 6 die ooit
hebben gefraudeerd
3%
Van alle universitaire
studies frauderen
studenten toegepaste
biowetenschappen het meest
Studenten met gemiddeld een 9,5 die
ooit hebben gefraudeerd
20%
Van alle hbo-studies
frauderen studenten
bedrijfskunde en
management het meest
Univers
20 november 2014
14. Incrowd
tekst Ron Vaessen en Eva Witte
Over de schutting
Wat gebeurt er ondertussen op de andere universiteiten?
#Topschrijver
Arnon Grunberg schrijft.
Iedere dag. Folia interviewde
de schrijver die doorwerkt
tijdens vakantie en ziekte. Het
klinkt aanmatigend, weet hij
zelf, maar het is topsport. “Je
moet een bepaald niveau
hebben en een bepaalde
productie.” Voetnoot, zijn
dagelijkse column in de
Volkskrant, schrijft hij omdat
het moet. Om dingen recht te
zetten. Als hij daarmee stopt,
wie reageert dan nog op al die
beweringen van politici en
opiniemakers? Nuchter is hij
daarin ook: echt overtuigen
met een column kan niet,
maar “wellicht help ik mensen
bij het uiten van hun mening.”
#Flikker op
#Flutblad
Datzelfde Folia wordt ervan
beschuldigd een flutblad te
zijn. In een ingezonden brief
(e-mail) beticht lezer Chris het
blad ervan een negatief,
zeurend kind te zijn dat de
werkelijkheid ondergeschikt
maakt aan de eigen vooringenomen negativiteit. Was Folia
maar een blad waarvoor je je
als student niet hoeft te
schamen, als je het überhaupt
nog leest, verzucht Chris. Zou
het blad inderdaad rijp zijn
voor de papierversnipperaar,
of is er altijd wel wat te
klagen? Univers hoopt in ieder
geval nimmer omfloerst in de
prullenbak te eindigen. U
weet: óók onze brievenbus
staat altijd open.
Promovendus Benjamin
Sprecher kreeg een e-mail van
de directeur, schrijft Mare.
Met het vriendelijke verzoek
om ruwe onderzoeksdata
voortaan op cd-rom in te
leveren bij de supervisor, én
om een dagelijks logboek bij
te houden. Het is een poging
om de reproduceerbaarheid
van onderzoek te vergroten.
Zijn kamergenoot verwijderde
de e-mail met de woorden
“Flikker toch op met je
logboek”. Zo’n logboek, meent
Sprecher, is ‘complete onzin’,
en “niets meer dan een
bureaucratische manoeuvre
onder het motto OMG!
Diederik Stapel heeft
gefraudeerd! Everybody look
busy!”
#Eenhoorns bestaan
Wordt beweerd door de
Duitse filosoof Markus Gabriel,
in zijn boek Waarom de
wereld niet bestaat. Dat lezen
we in Erasmus Magazine.
Waarom niet? Omdat ‘de
wereld’ een allesomvattende
term is, die nooit alles kan
omvatten. Uitzoomen en alle
dingen, feiten, waarnemingen
en/of ervaringen bij elkaar
optellen kan helemaal niet.
Wanneer iets bestaat? Als het
verschijnt binnen een context.
En aangezien er drie
eenhoorns rondhuppelen in
de film Charlie the unicorn, is
het bewijs voor het bestaan
van eenhoorns aldus geleverd.
Mobieltje bij tentamen? Kans op proces-verbaal
Univers spot personeel en studenten in het wild. We overvallen je op de campus met de vraag: wat ben je aan het doen? Wij
ontmoeten Piet van Tongeren (65), die al zes jaar als surveillant
werkzaam is. Hij heeft net gesurveilleerd bij een tentamen Auditing voor de master Accountancy.
“Ik doe dit werk omdat ik wat zinnigs om handen wil hebben,
maar ook vanwege de sociale contacten. Er zijn hier ongeveer
120 surveillanten werkzaam. En je krijgt een vergoeding, wat
leuk is voor je spaarpotje.”
Wordt er vaak gespiekt tijdens tentamens? “Dat valt wel mee.
Er wordt goed gesurveilleerd en dat maakt de kans op spieken
kleiner. Alleen weten veel studenten niet dat ze hun mobieltje
moeten opbergen. Daarmee riskeren ze een proces-verbaal.”
Van Tongeren is voorlopig nog niet van plan te stoppen met
zijn werk. “Maar na je 75e moet je verplicht stoppen.” De
fysieke gesteldheid van ouderen wordt minder en enkele
valpartijen in collegezalen hebben geleid tot het instellen
van deze leeftijdsgrens, al staat die wel weer ter discussie.
“Ik ken collega’s die met tranen in hun ogen moesten stoppen toen ze 75 werden. Bovendien waren zij nog erg vitaal.”
C
a
m
p
u
s corners
Univers
20 november 2014
Opinie .15
tekst Peter Achterberg illustratie Bas van der Schot
Ook een opinie voor
Univers magazine of
Universonline?
[email protected]
Somewhere over the
Opinie
paywall
Dure tijdschriften in de bibliotheek worden afgeschaft. Niks open access, zegt
socioloog Peter Achterberg, het is een ordinaire centenkwestie.
I
edereen maakt zich tegenwoordig zorgen over de kloof
tussen de wetenschap en de samenleving. We leven in een
ivoren toren. Schrijven artikeltjes voor andere torenbewoners. En publiceren, zonder er een cent aan te verdienen,
in die handel in high-ranking internationale tijdschriffies
van toonaangevende uitgeverijen als Wiley en Oxford University Press. Dit internationale boevengilde gooit er vervolgens
een prachtige paywall omheen, en casht via dure institutionele
abonnementen een goedgelegde boterham. Gevolg: het grote
publiek kan niet zonder te betalen genieten van de wetenschappelijke inzichten waarin zij met gemeenschapsgeld flink hebben
geïnvesteerd. Gelukkig ziet iedereen dat, en komt de nadruk
steeds meer te liggen op open access publiceren. Twee weken
geleden was het bijvoorbeeld Internationale Open Access-week:
wie publiceert betaalt, en lezen is graties. Voor iedereen!
Twee collega’s van mij vroegen onlangs of wij (het departement
Sociologie) wilden bijdragen aan het publiceren in een open
accesstijdschrift. Mijn eerste idee was dat ze het geld om te mogen publiceren maar moesten vragen bij de bibliotheek – die beheren immers al het geld dat bestemd is voor die internationale
uitgevers. De bieb kiest ervoor om institutionele abonnementen
bij de uitgevers af te nemen, dus zal ook wel geld gereserveerd
hebben om gaandeweg de overstap naar open access publiceren mogelijk te maken. Bij navraag bleek dat wij toch zelf maar
de beurs moesten trekken – er waren helaas geen bibliothecaire
voorzieningen (bekend).
U kunt zich wel voorstellen hoe blij ik was om te horen dat onze
bibliotheek voornemens was om enkele dure institutionele
abonnementen (met o.a. Nature, Science, de complete collecties van Wiley en OUP) af te stoten. Prima zaak, dacht ik nog. In
plaats het paywall systeem in stand te houden, waardoor een
bevoorrechte wetenschappelijke elite toegang tot publicaties
heeft waar anderen ervan verstoken blijven, is onze bibliothecaris een nieuwe radicale koers ingeslagen: Tilburg University,
de eerste Nederlandsche Open Access universiteit!!! Lekker
ambitieus, en het past uitstekend bij de tijdsgeest!
Maar helaas. Ik las te snel. Was te naïef. Het bleek een ordinaire
centenkwestie: De UB annuleert de abonnementen gewoon om
te bezuinigen. Ze wil zo een verwacht gat in de begroting opvullen. Als de annuleringsplannen doorgaan kunnen we binnenkort
de artikelen die we schrijven zelf niet meer lezen. Moeten we
aan bevriende collega’s aan andere universiteiten vragen of ze
alstublieft een bepaald artikeltje willen downloaden en toesturen. Terwijl we ondertussen nog steeds geen cent hebben
om serieus werk te maken van het publiceren in open accesstijdschriften.
Ach, één voordeel heeft het wel. De kloof tussen samenleving en
wetenschap wordt dankzij onze UB zo wel overbrugd: binnenkort kunnen wij, samen met de rest van Nederland, die prachtige
paywall niet meer over...
Peter Achterberg is hoogleraar in het vakgebied dat ook wel be­
kend staat als de ‘koningin der wetenschappen’, de Sociologie...
Univers
20 november 2014
16. Lifestyle
coördinatie Niek Willems
Mutsen die ik snel
hoop te ontmoeten
Column
Mijn profielpagina
Ik heb mij laatst ingeschreven op een datingsite, een serieu­
ze datingsite welteverstaan. Ik deed dit op verzoek van een
vriendin die al op die site zat, want, zo zei zij, als wij dan een
tijdje met elkaar zouden chatten, kreeg zij er credits bij en dat
was voor haar heel voordelig. Of zoiets. Omdat ik nooit nee zeg,
en zeker niet tegen vrouwen, en al helemaal niet tegen haar,
maakte ik een profielpagina aan en moest daarbij een aantal vragen beantwoorden. Aldus omschreef ik mij als iemand die zeker
niet op zoek was naar een vaste relatie, die absoluut geen kinderen wilde en die fysieke trouw in geen geval een voorwaarde
vond voor het hebben van wat voor relatie dan ook. Verder
was ik iemand die elke dag in het café te vinden was, daar een
aanzienlijke hoeveelheid bier dronk, alleen junkfood at en minimaal twee pakjes sigaretten per dag rookte. En dit nog afgezien
van mijn pillengebruik. Als hobby’s gaf ik op het verrichten van
seksuele handelingen en het sparen van zeventiende-eeuwse
computeronderdelen. Onmiddellijk had ik vijf gegadigden! Vijf
vrouwen binnen het uur! En die wilden allemaal met mij in
contact komen! Ongelooflijk! Vallen die op foute mannen of zo?
Dat zou kunnen want vrouwen zijn ondoorgrondelijke wezens,
met verdorven verlangens en vreemde driften. Maar zouden
zij – ook al worden zij eerder gedreven door intuïtie dan door
verstand – nou echt niets door hebben? Denken die nou echt dat
mijn profielpagina klopt? Dat mijn profiel op waarheid berust?
Ik spaar namelijk helemaal geen zeventiende-eeuwse computeronderdelen! In de zeventiende eeuw had je niet eens computers!
Stelletje mutsen! Ik hoop ze snel te ontmoeten.
Erik-Jan Broers is docent aan
de rechtenfaculteit. Lees zijn
blogs op UniversOnline.
I-con
Felix Pahl (20), tweedejaars Psychologie
Mijn inspiratie komt van
punkrockmuziek
Kledingstijl?
Een mix van verschillende stijlen. Deze
tas heb ik bijvoorbeeld gekocht bij een
vintage outlet, maar mijn jas komt van
de Bershka. Ik denk dat mijn inspiratie
onbewust komt van de punkrockmuziek
die ik beluister.
Beste boek?
On the road van Jack Kerouac. De
levenswijze, het idee van vrijheid en het
nastreven van geluk spreekt mij enorm
aan.
Tv-shows?
Gisteren heb ik een crimeshow gekeken
op de Duitse televisie. Volgens mij was
het NCIS: Los Angeles. Meestal kijk ik
iets online. Momenteel volg ik Gotham
en Hannibal.
Laatste droom?
Iets over een voetbalspel. Ik weet het
Univers
20 november 2014
eigenlijk niet meer, maar het was wel
heel vreemd. Volgens mij luisterde ik
in mijn droom een liedje en was de
videoclip een voetbalspel. Ik keek er
vanaf boven naar.
Grootste angst?
Hoogtes. Als ik bijvoorbeeld hier in een
van de hoge gebouwen sta en naar
beneden kijk, krijg ik een benauwd
gevoel. Dat probeer ik dan ook altijd te
vermijden.
Laatst ontvangen bericht?
‘NO’. Dat ging over een herkansing die
toch geen herkansing bleek te zijn.
Favoriete herfstgerecht?
Ik ben vegetarisch, dus echte
seizoensgerechten met vlees vind ik
helemaal niets. Dan heb ik liever een
wokpannetje. Of glühwein.
Lifestyle .17
Film
Eeuwig
studerende
lapzwans
Wè nou?
Kinhaar, kan dè?
De man met een overvloed aan gezichtshaar
op zijn kin is tegenwoordig alom vertegenwoordigd in het straatbeeld. Sinds de opkomst van de hipstertrend is de baard een
onmisbaar accessoire geworden voor veel
mannen. Wat vindt de Tilburgse student van
dit harige mannnensieraad?
Mijn vriend heeft een baardje, ik vind het hem erg
leuk staan. Zonder baard heeft hij al gauw een babyface. Een baardje staat gewoon stoer en mannelijk.
Maar het moet wel een verzorgd, paar-dagen-baardje
zijn.
Inge Jelink (20), bachelor International Business Admi­
nistration
Ik vind baarden helemaal niets. Het laat mannen veel
ouder lijken dan dat ze zijn. Ik doel daarmee echt op
een flinke baard. Stoppelbaardjes vind ik daarentegen
wel leuk. Alleen zoent dat niet zo lekker.
Wat doe je als je met pensioen gegaan bent? Dan loop je naar Santiago de Compostella.
Zo ook de vader van Thijs. Alleen wordt hij bij terugkomst uitgekafferd door zijn zoon.
“En voel je je nou beter”, schreeuwt Thijs, “Je fucking plekje in de hemel verdiend!?”
Nee, Thijs -“Ik ben niet cynisch, maar realistisch”- is niet per se een sympathieke
gast. Toch krijg je met hem te doen in Aanmodderfakker, een van de beste Nederlandse films van het jaar. De rokende en drinkende 32-jarige lapzwans studeert nog,
tenminste, hij staat -met een studieschuld van 70 duizend euro- nog ingeschreven.
Daarnaast werkt hij een beetje, een troosteloos baantje bij de Mediamarkt. De 16-jarige (oppas) Lisa schudt Thijs wakker; hij heeft plotseling zelfs de energie om
iets op te zoeken op internet: ‘Is seks met een 16-jarige legaal?’ Behalve tragikomisch en soms lichtjes absurdistisch is Aanmodderfakker ook ontroerend en schrijnend, bijvoorbeeld als moederskindje Thijs afscheid moet nemen van
zijn jongenskamer thuis. Perfect gecast is hoofdrolspeler Gijs Naber (Ro Theater, Lieve Liza, Penoza), aan wie
je geen moment twijfelt. Ook niet aan zijn moeder trouwens, een glansrol voor Joke
‘Hertenkamp’ Tjalsma. Ook fraai: de soundtrack van Djurre de Haan (awkward i). En
die ene seksscène: tamelijk opwindend, zonder dat er ook maar een tepel te zien is.
Dieter van den Bergh
Aanmodderfakker van
Michiel ten Horn, te zien
in Pathé in Tilburg.
Laura van Zutphen (22), master Finance
Ik heb al jaren een baard. Familie en vrienden herkennen mij ook niet zonder baard. Ik vind het gewoon
lekker gemakkelijk en het bespaart me tijd. Het is
voor mij dus geen trend die ik wil volgen.
Omar Akat (23), bachelor bedrijfseconomie
Ik vind het very sexy. Het is super mannelijk. Gewoon
een lekkere volle baard, heerlijk.
Tanja Milojević (22), bachelor Law
Spiekvlekken
Beste Ons Mam, schrijft student J. “Ik heb een paar spiekwoorden
geschreven op een manchet van mijn nette blouse. Ik wil hem
met kerst weer aan, hoe krijg ik die inktvlekken er weer uit?”
Ten eerste zegt Ons Mam: Spiek met beleid! Schrijf op je huid,
dat gaat er een stuk sneller af dan uit je kleren. Maar wat als
je toch inkt in je blouse krijgt? Probeer het met brandspiritus,
dat lost de meeste vlekken wel op. De rest van de fles spiritus
gebruiken om de ramen mee te zemen, of in de vlammenwerper.
Blijven de antwoorden toch zichtbaar op de manchetten dan
is Vlekkentovenaar-balpenviltstiftinkt de goede oplossing. Niet
gebruiken op je verse tattoo.
Boek
Katerontbijt
en kapsalon
Grote kans dat je wel eens een Facebookpost langs hebt zien komen van blogger
Leonie ter Veld. Op haar blog Gewoonwateenstudentjesavondseet.blogspot.nl deelt
ze dagelijks het recept van haar avondmaal. Zowel de succesgerechten als de mislukkingen verschijnen dapper online. In 2013 ging de blog plotseling viral, van 1600 naar
25000 likes. Intussen staat de teller op 50.000 likes en bracht ze in oktober haar
eerste kookboek uit.
Alleen de beste gerechten kwamen door de selectie. Het boek bevat basisrecepten die
iedereen wel lust en zou moeten kennen. Zelfgemaakte kapsalon, katerontbijt, spaghetti
bolognese of Mexicaanse ovenschotel met 10.000 calorieën. Maar ook gezondere maaltjes. Denk aan courgettesoep, salade met vijgen en pistachenoten of pangasius met
pijnboompittenprutje. Bij elk gerecht staat aangegeven hoe vies je vaat ervan wordt, hoe
portemonneevriendelijk het recept is, en hoe idiot proof de bereidingswijze.
Leonie’s nuchtere kijk op voedsel is een verademing. Geen gezever over lijnzaad, gojibessen en moerbeien: “Geef mij maar een frikandel speciaal, dat is pas superfood”,
zo schrijft Leonie. Haar teksten vol enthousiaste uitroeptekens en capslock werken
enthousiasmerend en geven elke noob het gevoel een viersterrenmaaltijd neer te
kunnen zetten. Neem bijvoorbeeld de kip met roomkaas en zongedroogde tomaat in
bladerdeeg. Vier ingrediënten, klaar in no time, en het ziet er super indrukwekkend
uit. Leonie: “Zelfs met halfgaar bladerdeeg is dit gerecht goddelijk.” Eva Witte
Gewoon wat een studentje
’s avonds eet, Leonie ter
Veld, 175 pag. €20,Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.
Heb jij prangende vragen voor Ons Mam? Mail naar [email protected]
Univers
20 november 2014
18. Science & Society
text Marten van de Wier photography Ben Bergmans illustration Marjolein Schalk
Cyrille Fijnaut:
Clubs for pot smokers
The US, and its equivocal policy on drugs, ‘is just as hypocrite as it is large’,
mayor Paul Depla of Heerlen ‘says impossible things’ and a fellow Professor in
the North is called ‘the oracle of Groningen’. “The man is mistaken”, Cyrille
Fijnaut adds. The Professor emeritus wears his heart on his sleeve. Especially
when it comes to Dutch tolerance towards selling marijuana in coffee shops of
which Fijnaut has been critical.
D
espite the fact that Fijnaut (1946) is officially retired,
he still works as hard as ever. Cannabis and gambling – or rather the policies in this field – are what
he calls his ’hobbies’. Only recently he published a
book that he wrote with Professor Brice de Ruyver
of Gent University called: De Derde weg. (The Third Road).
The Tilburg criminologist strikes a remarkable note in it: international treaties must be changed, so that within limits the use and
cultivation of cannabis can be legalized. Fijnaut wants to achieve
this through non-commercial cannabis clubs where public health
Hide behind a tree for the
cynics from abroad
comes first. The current Dutch coffee shops must disappear as
they are frequently involved with crime. Fijnaut calls this ‘striking
the golden mean’ in a never-ending discussion between the
supporters and opponents of legal cannabis cultivation. In favor
is a group of mayors led by PvdA (Labor) mayor Depla (Heerlen). They hope that legal cannabis cultivation will put an end to
criminal cannabis cultivation. The opponents, such as the Liberal
Attorney General Ivo Opstelten see nothing in it.
Forsaken obligations
“I understand Opstelten”, says Fijnaut. “Treaty-wise it’s impossible, regulating the cultivation of cannabis. We have already
hugely forsaken our international obligations. The coffee shops
Univers
20 november 2014
were a flywheel in the production of cannabis. We are a hub, not
just for trade, as in the cases of cocaine and heroin, but also for
cultivation.” He emphasizes: “We are Colombia! Now the time
has come to say that the problem has become so huge that we
have no other choice but to regulate cultivation. If we want to be
the laughing stock of Europe, that’s what we should do. Hide behind a tree for the cynics from abroad. After all, the Netherlands
are the ones who wanted this coffee shop policy.”
But he also sees where the mayors are coming from. Fijnaut
refers to the words formulated by a commission that brought
an end to the alcohol ban in the United States. “If you have a
law that forbids a product, and there is – one – not much public
support for that law. Two: it’s hard to enforce the law across the
board, and three: criminals can perfectly well organize the distribution on the black market. Is it realistically possible to uphold
this law?”
Therefore, the use
of cannabis must
be regulated. This
is only possible by
legalizing it, says
Fijnaut. And the
Netherlands has to
do this in collaboration with other
countries.
Step-by-step
Is it realistic to
want to change
international drugs
treaties? According
Science & Society .19
to Fijnaut it is. It can be done step-by-step, he explains. First you
talk to the European nations that took the initiative of regulating free movement of people and services in 1985: Germany,
France and the Benelux. They’re all hampered by drug problems,
and are probably willing to think about a solution. Europe can
take over the initiative, and put the subject on the international
agenda. It’s possible with aid from countries in South and North
America where the debate is also raging.
How long will it take? Ten years, longer? “Not necessarily”, says
Fijnaut. “In a number of countries the problem is so great that
they will want to hurry things along.”
General Attorney Opstelten, with whom Fijnaut often agrees,
isn’t pleading for legalized cannabis internationally, yet. “That’s
a very tough discussion which he needs to conduct carefully
and humbly”, says Fijnaut. “He can’t do that if a group of radical
mayors is going to stab him in the back by saying he’s an old and
outdated man who is losing his grasp on things.”
English language may harm Dutch science
Four lecturers of the University of Amsterdam and VU University state that the
role of the English language in academic
education is too big. According to them it
is detrimental to the development of certain disciplines that Dutch students and
lecturers favor often half-baked English
over their native language.
Lucinda Dirven, Emilie Opstall, Mieke
Koenen and Piet Gerbrandy wrote a Manifesto to preserve the Dutch language. The
essence: prevent the advent of academics
who use obscure English and on the other
hand don’t optimally master their native
Dutch language.
The quartet is not against internationalization, on the contrary. The authors
write they are just being realistic. Dutch
students should be taught in their native
language. “It’s contradictory that students
have to write academic texts in a foreign
language while they don’t even fully
control the technique in Dutch. Since the
majority of students are going to work in
the Netherlands anyway, English makes
no sense.”
Not coincidentally, all four teach Humanities. In disciplines such as History and
Philosophy, language is more than a way
of communication, precisely knowing
every nook and cranny of a language is
essential. In other words, you may be able
to teach Economics with poor English, but
many courses in the Humanities suffer
greatly because of it.
The quartet gets support from de Volks­
krant-columnist Aleid Truijens. “Everyone
is working under his ability. The lecturer
who teaches in broken English and college students trying to cast their thoughts
in half baked English.” In short: do not longer settle for half measures, but choose
quality and genuine content.
Follow the American model
Ironically, the manifesto is published
in the same week that drastic cuts are
announced for the School of Humanities
at the University of Amsterdam. The Executive Board hopes a broad Liberal Arts
College following the American model
will save the School. Guess what the
recommended language will be?
Univers
20 november 2014
20. Science & School
text Bart Smout
Masterpiece
Getting angry helps
Can anger lead to a better world? Most certainly, claims PhD
candidate Janne van Doorn. For four years, she researched this
human emotion. Her conclusion: anger most certainly has a
prosocial side.
nate among us, helping victims and
compensating victims. The latter is
more common in the case of third
party anger.”
Anger is often considered a negative emotion. It’s said to lead to
violence and aggression. Unjustly so, says Van Doorn. “The idea
that anger in all its aspects is a negative emotion is an underestimation.”
The reason is that in the case of third
party anger you can focus on both the
perpetrator and the victim. In personal
anger situations people mainly focus
on the perpetrator as they themselves are the victim. The cry
for retribution is greater. When it comes to third party anger
we tend to focus our attention on the other. We stick up for the
victim and we even have a preference for compensation over
punishment. However, it is essential that any injustice hasn’t
been set right, yet. Van Doorn: “For instance, if a victim has
already been compensated by the other party you’ll see that the
experienced anger and the prosocial behavior diminish.”
For example, Van Doorn’s research has shown that prosocial
behavior as a result of anger can lead to higher donations
to charities. This applies in particular to charities that have a
recovery function such as programs that help victims of human
trafficking build a new life. “This demonstrates beautifully how
anger doesn’t just stimulate negative but also positive behavior
towards repairing the damage.”
By extensively researching literature and studying human test subjects Van Doorn wants to shed more light
on the phenomena of anger. Van Doorn distinguishes between personal anger and third
party anger. In the first case, you’re angry
because something has happened to
you personally. In the second case
you’re angry because something has
happened to someone else. This
distinction is crucial: “Personal
anger often leads to aggression,
revenge and dealing out punishment as a reaction to the injustice
inflicted upon us. But anger can
also have prosocial consequences
such as supporting the less fortu-
Eureka!
Local politics are failing
Local politicians aren’t reaching the
citizens. Tilburg’s political scientist, Julien
van Ostaaijen, analyzed the local elections
held in March of this year and paints a
bleak picture. Citizens don’t see any difference between the local parties and don’t
feel involved with local politics. That some
local politicians have turned to the internet and social media has hardly changed a
thing in that respect. On top of that, many
citizens vote with a national interest in
mind so they don’t take the time to get to
know the local parties. “Especially the fact
that citizens don’t see much difference between the parties is something the parties
can work on,” says Van Ostaaijen. Local
politics would benefit from more choice
and more polarization.
Univers
20 november 2014
Janne van Doorn, On Anger and Prosocial Behavior.
Piketty-tax is a castle in the
air
Thomas Piketty’s capital levy won’t
see the light of day. That’s what Tilburg
University’s Professor of Public Finance,
Harrie Verbon, says in an interview with
MeJudice. More and more Dutch political
parties are seconding Piketty’s plea for
raising taxes on capital to tackle growing inequality. According to Verbon, such
a capital levy will only work on a European level to prevent capital flight. Such
a European measure will never be taken
because European countries are doing all
they can to attract the wealthy rather than
scare them off. So, those who want more
equality in the Netherlands will have to
find other ways.
Struggle against Ebola
Woman should be more involved in the
struggle against Ebola. And, effectively combating Ebola would benefit
from a structural policy. This is what
Mirjam van Reisen, Professor of International Social Responsibilities, wrote in NRC
Handelsblad. Currently, the emphasis in
the struggle against Ebola is on relief aid,
which just goes to show that the disease is
considered a temporary crisis. But according to Van Reisen, the rapid spread of the
disease requires structural and long-term
aid. On top of that, 75 percent of all Ebola
victims are women as they are usually the
ones left to take care of ill family members. Nevertheless hardly any women have
been made Ebola envoys. That’s sending
out the wrong message, says Van Reisen.
International .21
text Nordin Ghoudani and Eva Witte illustration Pascal Tieman
I am not IS
A heavy battle is waging between IS
fighters and Syrian and Iraqi residents
in the Middle East. IS fighters are making headlines with the atrocities they
commit; their adversaries’ chopped off
heads are proudly shown on social
media. All for the sacred goal: founding
an Islamic State. The war is also having
its influence on the positions of Muslims in the Netherlands. In September,
Ahmed Aboutaleb, the Rotterdam
mayor, contended that Muslims should
publicly denounce IS. The comments
made by the Netherlands’ first Moroccan mayor ever didn’t go down well
with everyone: especially Muslims
were not amused. Univers asked students at Tilburg University for their
opinion. Should Muslims publicly
denounce IS or not?
“I
never joined them so how can I disassociate myself
from something I was never part of?” says 20
year-old Ikram Rhioui, who studies Liberal Arts and
Sciences.
Bilal el Amraoui (20, Fiscal Law) agrees with him.
“By just demanding Muslims to denounce IS, we’re suggesting
a number of things. First of all, we’re reinforcing the notion that
Islam stimulates people to commit such crimes. It attributes
many negative aspects to Islam which leads to the second point,
which is that all Muslims are capable of succumbing to such
idiotic ideas.”
Luc van der Veen (25, Entrepreneurial Law) understands that
not all Muslims want to denounce IS en masse. “I think it’s tricky
to denounce fellow Muslims within the Muslim culture. Nevertheless, it does seem a good idea if Dutch Muslims were to
condemn IS’ behavior. It could contribute to non-Muslims realizing that IS’ behavior isn’t a standard for condemning Islam in its
entirety.” →
Univers
20 november 2014
22. International
‘Debating the crisis of ISIS’ by Awake International and Cicero
I am not IS
Muslims should denounce IS for pure practical reasons, according to Arabist Jan Jaap de Ruiter of TiU. “IS supporters are
damaging Islam’s good reputation. Obviously not the entire Islam
can be held accountable for this; Dutch Muslims have nothing to
do with what’s happening in Iraq and Syria. Nobody can ever be
held responsible for someone else’s behavior. However, I would
advise Dutch Muslims to react and point out what Islam does
stand for, purely for pragmatic reasons. This way, you demonstrate that IS is abusing Islam but that it has absolutely nothing
to do with you.”
“All it takes is one beheading
and we’re back to square one.”
Mindset
The position of Muslims in the Netherlands seems to be in
jeopardy. The question is whether it’s just IS that is to blame for
this. Jan Jaap de Ruiter doesn’t think so; according to him the
overall mindset towards Muslims is generally negative. “It’s hard
to pinpoint exactly where it’s going wrong. Millions of Muslims
represent their Islamic identity in both liberal and conservative
ways throughout Europe. The rest of the European population
responds to that. I think it has to do with how some Muslims react to women’s and gay rights. This goes against Western values.
And many Dutch people are simply tired of the debate on Islam
just like many people are fed up with the Black Pete discussion.
They think: the Muslims should adapt to our culture. That’s the
main pain point. On the other hand, there are a number of positive sounds. There are gay groups within Islam and imams who
marry gay couples. However, this isn’t sinking in with the general
public, yet. ” De Ruiter agrees that IS most certainly has an effect
on the position of Dutch Muslims: “All it takes is one video of a
beheading and we’re back to square one.”
Wilders
Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), an organization
that represents 84 percent of the Dutch mosques, thinks along
the same lines. The organization recently publicly denounced
the terrorist movement IS. According to the CMO, which speaks
on behalf of 380 mosques in the Netherlands, the Dutch Muslim
community does not feel in any way affiliated with IS’ practices.
However, the organisation does say that the Muslim community
should be the first to take the responsibility of ensuring that the
small group of IS sympathizers doesn’t radicalize any further. The
CMO is ashamed to see that some young Muslims have publicly
sympathized with IS. However, part of the problem is that they’re
not satisfied with their own position in the Dutch society. That’s
why the CMO believes that the Dutch Muslim community should
join forces and take preventative measures against further radicalization.
Univers
20 november 2014
“This is a process of years with highlights around Geert Wilders”,
Bilal tells us. “The Dutch climate of Islamophobia is reinforced by
groups such as IS.”
Besides IS the media are also to blame, says Tilburg student of
Economics and Computer Science Ammar Al-Jazaeri (29). “The
media blast into our living rooms with news on Islam and Muslims, 95 percent of which is negative. It’s hardly illogical that the
position of Dutch Muslims is wobbly.”
Luc has also noticed the role the media play. “It’s more and more
noticeable that news reports are partly responsible for causing
fear. This has an added effect in the sense that people are possibly becoming more vigilant and fearful of Muslims. It doesn’t
bother me personally and so far it’s an issue that doesn’t have a
direct effect on me. But I do think that many Dutch people don’t
take such a sober approach and perhaps they are becoming
International .23
Mysterious characters that
a way different accent
Column
Make the unknown
your home
more suspicious and afraid of all Muslims., Which is a bad thing,
by the way.”
Anti-Islam sentiment
It turns out that most of the Muslims we spoke to at the university have not been held accountable for IS’ deeds by anyone.
Ikram feels the same. “I do discuss the subject with my fellow
students, but that’s just out of interest for what’s going on in the
world.” Neither has Bilal been directly held accountable for it.
“Because of how I look people don’t associate me with Islam.
Nevertheless, there is a lot of anti-Islam sentiment on Facebook
and it’s often combined with the Black Pete discussion. People
wanted to boycott the Hema because they didn’t want to depict
Black Pete as being black in their advertising campaign. However, Hema did continue to sell headscarves. This just shows
that Islam is portrayed in a negative way, even when it comes to
subjects that have nothing to do with Islam. People are looking
for ways to vent their anti-Islam sentiments. On top of all this, I’ve
witnessed how people in the streets yell things like ‘Fuck off with
that head rag’ to women wearing headscarves. ”
Rotten apples
Where do we go from here? What do Muslims need to do to
improve their position in the Netherlands? Start up a dialogue
with as many people in your surroundings as you can, is Ammar’s
opinion, and explain that the atrocities committed by IS have
nothing to do with Islam. Bilal: “As a student, I try to promote
awareness and education in every possible way. With Awake
International we try to organize as many debates, symposia and
master classes on these matters, as possible.”
Ikram won’t be handing out flyers in the streets to improve the
perception of Islam. “If I hear anybody talking crudely about
Islam I often try to point out that there are rotten apples in every
religion, section of the population, industry or student association. That doesn’t give people the right to generalize. This doesn’t
mean that it’s fine to generalize.”
Congratulations! You’ve made it out. You’re navigating foreign
seas (or at least, exploring foreign bicycle lanes). Look at you,
all grown up, so... so out there. So far out of your comfort zone.
You’re like the Indiana Jones of our time, studying the strange
autochthons and reasoning with mysterious characters that have
an accent way different from yours.
This sense of adventure has been what’s kept you going ever since
you arrived. Perhaps even today, you’re still able to catch and
savour the taste of your incredibly unique experience abroad. But
you’ve probably noticed that actually, now that you’re settling
down and taking your marks, the bulk of your excitement has
worn off and the adventure has taken up a new form. It’s not so
much about making it out of the comfort zone anymore. You’ve
done that already: you’re here. Now, it’s about turning your new
environment into a new comfort zone.
Everyone deals with it differently. Some expats turn their homes
into a mix of colourful stereotypes, filling every corner with
trinkets that represent their home country and culture, and
plaster every picture they have of their friends and family all over
their walls. Others will criticise their host country, or constantly
compare it with their own – don’t hate them for it; they are just
going through their grieving process. Others still will find comfort
in little things: books they like to re-read, friendships with other
nationals, a candle that smells like home, or a sport they used to
play.
Whatever it is that makes you feel happy and whole, you should
invest in it. After all, you’ve already made a big step: from home
to the unknown. But now that the unknown has revealed a few of
its secrets, it’s okay for you to indulge in the things which make
you feel safe. Every day is going to be some kind of adventure,
anyway.
Marianne Lalande
Liberal Arts student
Univers
20 november 2014
International starts here
Clubs for pot smokers
English language may harm Dutch science
I am not IS
no. 05
November 20, 2014
Independent magazine of Tilburg University