doculusal sağlık programı çerçevesinde mevzuat
download 
Report Transcription
ulusal sağlık programı çerçevesinde mevzuat
T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI AVRUPA BİRLİĞİ KOORDİNASYON DAİRESİ BAŞKANLIĞI ULUSAL SAĞLIK PROGRAMI ÇERÇEVESİNDE MEVZUAT UYUMU SOSYAL POLİTİKALAR -HALK SAĞLIĞI -İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ BİRİNCİ BASKI ANKARA Aralık 2001 T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI AVRUPA BİRLİĞİ KOORDİNASYON DAİRESİ BAŞKANLIĞI ULUSAL SAĞLIK PROGRAMI ÇERÇEVESİNDE MEVZUAT UYUMU SOSYAL POLİTİKALAR Yayın Kurulu: Dr. Arslan Ümit GİRAY Dr. Nejla CAN Yaşar ODABAŞ Betül HASDEMİR (MA) Sevgi SUÇİN Hazırlayan : Betül HASDEMİR AB Uzmanı Maliye Bilim Uzmanı Ankara – Aralık, 2001 -HALK SAĞLIĞI -İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ SAĞLIK BAKANLIĞI AVRUPA BİRLİĞİ KOORDİNASYON DAİRESİ BAŞKANLIĞI ve hazırlayanın ismi belirtilerek alıntı yapılabilir. SUNUŞ Günümüzde gerek ulusal gerekse uluslararası ilişkilerdeki bütün politikalar ve uygulamaların temelindeki yönlendirici unsur, arzu edilen bir refah düzeyine ulaşmaya verilen önemdir. Sosyal politikalar, merkezinde insanın yer aldığı, yüksek standardlarda bir yaşam sağlayabilmek için uygulanan ve yüksek bir refah düzeyine ulaşmak için oluşturulan politikalar arasında ön plana çıkmaktadır. Sosyal politikaların temel hedefi bireyin sağlıklı şartlarda bir yaşam sürdürmesinin sağlanmasıdır. Bu çerçevede bir bütün olarak Halk Sağlığı’nın üst düzeyde korunması ve çalışma şartlarının iyileştirilmesi önemli bir rol oynamaktadır. Hem günümüzdeki değişen şartlar ve gelişen yeni anlayışlar hem de Aralık 1999’da adaylık statümüzün resmen açıklanmasının ardından Avrupa Birliği ile yoğunlaşan ilişkilerimiz, sağlık alanında, yeni hedefler ve yeni yapılanmaları gerekli kılmıştır. Son dönemde ise 11 Eylül 2001’de ABD’de meydana gelen üzücü olaylarla beraber gündeme oturan ve halk sağlığını doğrudan tehdit eden biyo-terör dalgası, Halk Sağlığı’nın korunmasında izlenecek politikaları ve alınacak önlemlerin önemini bir kez daha vurgulamıştır. Bu gerekler çerçevesinde ve sağlık sektörünün kalkınma üzerindeki rolüne dikkat çeken yeni yaklaşımlar ışığında hazırlanan bu eser, önümüzdeki dönemde Halk Sağlığı ve İş Sağlığı ve Güvenliği alanlarında ne gibi değişikliklerle karşılaşılacağı hakkında toplumun ve sağlık sektörü çalışanlarının bilgilendirilmesinde, önemli bir başvuru kaynağı ve yönlendirici rehber olacaktır. Bu değerli eseri hazırlayan Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı çalışanlarına teşekkür eder, başarılar dilerim. Doç. Dr. Osman DURMUŞ SAĞLIK BAKANI i ÖNSÖZ Avrupa Birliği Komisyonu tarafından, Türkiye için, 8 Kasım 2000 tarihinde açıklanan “Katılım Ortaklığı Belgesi”ne istinaden, Türkiye, 24 Mart 2001 tarihinde Bakanlar Kurulu’nda kabul edilen “Ulusal Program”ı yayımlamıştır. Programda yer alan sağlık konuları, Türk sağlık mevzuatının Avrupa Birliği sağlık mevzuatına uyumlaştırılmasında bir yol haritası niteliğindedir. Programda yer alan “Sosyal Politika ve İstihdam’’ başlığında; Sağlık Bakanlığı’nın doğrudan sorumluluğunda olan Halk Sağlığı ve ilgili olduğu alanlarda İş Sağlığı ve Güvenliği’ne ilişkin AB mevzuatının bir listesi verilerek mevzuat uyumunda orta vadedeki sorumluluklarımız belirlenmiştir. Bu çalışmanın ilk bölümünde, Avrupa Birliği’nin günümüzün değişen sağlık hedefleri ve sorunları dikkate alınarak hazırlanan yeni Sağlık Stratejisi ve bu stratejide yer alan hedeflere ulaşmak için bir uygulama aracı olarak hazırlanan Halk Sağlığı alanındaki Eylem Programı tanıtılmıştır. Bu yıl sonuna kadar kabul edilerek yürürlüğe girmesi planlanan strateji dokümanı ve Eylem Programı önerisi Avrupa Birliği’nin sağlık alanındaki genel politikasının çizildiği ve Halk Sağlığının iyileştirmesi için öngördüğü faaliyet alanlarını içeren belgelerdir. Bu ana çerçeveyi takiben, ikinci bölümde Bakanlığımız tarafından uyumlaştırma çalışmaları yürütülen Avrupa Birliği’nin Halk Sağlığı alanındaki mevzuatına ve mevzuat önerilerine yer verilmiştir. Tütün ve tütün ürünleri, gençlerin ve çocukların alkol kullanımının engellenmesi, elektromanyetik alanlar ve bulaşıcı hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı ve kontrolü için Network başlıkları altında ele alınan konulardaki ilgili AB mevzuatı tanıtılarak Bakanlığımızda yapılan uyumlaştırma çalışmaları anlatılmıştır. Son bölümde ise Sosyal Politikaların bir diğer önemli ayağını oluşturan İş Sağlığı ve Güvenliği konusunda Sağlık Bakanlığı’nın sorumluluk alanına giren konularda yapılan uyumlaştırma çalışmaları ve ilgili Avrupa Birliği mevzuatı hakkında bilgi verilmiştir. Bu eserin, Avrupa Birliği mevzuat uyum çalışmalarında faaliyette bulunan bütün sağlık çalışanlarına yararlı olacağını ümit ediyoruz. Katkılarından dolayı Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı çalışanlarına ve bu yayını hazırlayan AB Uzmanı Betül HASDEMİR’ e teşekkür ediyor, başarılar diliyorum. Dr. Arslan Ümit GİRAY Daire Başkan V. ii İÇİNDEKİLER SUNUŞ .......................................................................................................... i ÖNSÖZ .......................................................................................................... ii İÇİNDEKİLER ................................................................................................ iii GİRİŞ ............................................................................................................. 1 A. Avrupa Birliği’nin Yeni Sağlık Stratejisi ve Halk Sağlığı Alanındaki Yeni Eylem Programı ................................................... 3 1. Sağlık Stratejisi....................................................................... 3 1.1. 1.2. Avrupa Birliği Yeni Sağlık Stratejisi Dokümanının Türkçe Çevirisi ............................................................. 6 Avrupa Birliği Yeni Sağlık Stratejisi Dokümanının İngilizce Metni .............................................................. 22 2. Halk Sağlığı Alanındaki Eylem Programı................................ 38 2.1. 2.2. Halk Sağlığı Alanında Bir Topluluk Eylem Programı Kabul Eden Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Önerisi’nin Türkçe Çevirisi............................................ 39 Halk Sağlığı Alanında Bir Topluluk Eylem Programı Kabul Eden Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Önerisi’nin İngilizce Metni............................................. 51 B. Sağlık Bakanlığı’nda Uyumlaştırma Çalışmaları Sürdürülen Avrupa Birliği’nin Halk Sağlığı Alanındaki İlgili Mevzuatı ............ 68 1. Tütün ve Tütün Ürünlerinin Zararlarına İlişkin Düzenlemeler . 68 2. Gençlerin ve Çocukların Alkol Tüketiminin Zararlarından Korunmaları...................................................... 69 3. Elektromanyetik Alanlar.......................................................... 71 3.1. 3.2. 12 Temmuz 1999 Tarih ve 1999/519/EC sayılı Halkın Elektromanyetik Alanlara Maruz Kalmalarının Sınırlandırılmasına İlişkin Konsey Tavsiyesi’nin Türkçe Çevirisi ............................................................. 73 12 Temmuz 1999 Tarih ve 1999/519/EC sayılı Halkın Elektromanyetik Alanlara Maruz Kalmalarının Sınırlandırılmasına İlişkin Konsey Tavsiyesi’nin İngilizce Metni .............................................................. 84 iii 4. Bazı Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Kontrolü ve Sürveyansı için AB Network’ ü............................. 95 4.1. 4.2. 4.3. 4.4. 4.5. 4.6. Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı ve Kontrolü için Bir Network Oluşturan 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı’nın Türkçe Çevirisi ................................ Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı ve Kontrolü için Bir Network Oluşturan 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı’nın İngilizce Metni ................................. 22 Kasım 1999 tarihli ve 2000/57/EC sayılı 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Kontrolü ve Engellenmesi için Erken Uyarı ve Önlem Sistemine Dair Komisyon Kararı’nın Türkçe Çevirisi..................... 22 Kasım 1999 tarihli ve 2000/57/EC sayılı 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Kontrolü ve Engellenmesi için Erken Uyarı ve Önlem Sistemine Dair Komisyon Kararı’nın İngilizce Metni...................... 22 Kasım 1999 tarihli ve 2000/96/EC sayılı 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararına Göre Topluluk Networkünün Kapsadığı Bulaşıcı Hastalıklara Dair Komisyon Kararı’nın Türkçe Çevirisi ............................................................. Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı ve Kontrolü için bir Network Oluşturan 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı’nın İngilizce Metni ................................. 96 101 109 113 117 120 C. Sağlık Bakanlığı’nda Uyumlaştırma Çalışmaları Sürdürülen Avrupa Birliği’nin İş Sağlığı ve Güvenliği Alanındaki İlgili Mevzuatı ........................................................................................... 125 1. Çalışanların Sağlık Güvenliğine İlişkin Genel Çerçeve........... 125 1.1. 1.2. 12 Temmuz 1989 tarih ve 89/391/EEC sayılı İşte Çalışanların Sağlık ve Güvenliğinin Korunmasına İlişkin Önlemler Getiren Konsey Tüzüğü’nün Türkçe Çevirisi ............................................................. 127 12 Temmuz 1989 tarih ve 89/391/EEC sayılı İşte Çalışanların Sağlık ve Güvenliğinin Korunmasına İlişkin Önlemler Getiren Konsey Tüzüğü’nün İngilizce Metni .............................................................. 135 iv 2. Çalışanların Kimyasal Maddelere Maruz Kalmalarına İlişkin Risklerden Korunmaları ................................................ 147 2.1. 2.2. 80/1107/EEC sayılı İşyerlerinde Kimyasal, Biyolojik ve Fiziksel Maddelere Maruz Kalma ile İlgili Risklerden Çalışanların Korunmasına Dair 27 Kasım 1980 tarihli ve 80/1107/EEC sayılı Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi ............................................................. 148 80/1107/EEC sayılı İşyerlerinde Kimyasal, Biyolojik ve Fiziksel Maddelere Maruz Kalma ile İlgili Risklerden Çalışanların Korunmasına Dair 27 Kasım 1980 tarihli ve 80/1107/EEC sayılı Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni .............................................................. 153 3. Gemi adamlarının Sağlık ve Güvenliği ................................... 159 3.1. 3.2. 3.3. 3.4. 93/103/EEC Sayılı Balıkçı Gemilerinde Çalışanların Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimlerine İlişkin Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi .............................. 93/103/EEC Sayılı Balıkçı Gemilerinde Çalışanların Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimlerine İlişkin Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni ............................... 92/29/EEC Sayılı Gemilerde Daha İyi Bir Tıbbi Tedavi Geliştirilmesi İçin Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimleri Hakkındaki Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi ............................................................. 92/29/EEC Sayılı Gemilerde Daha İyi Bir Tıbbi Tedavi Geliştirilmesi İçin Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimleri Hakkındaki Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni .............................................................. 160 174 189 194 SONUÇ .................................................................................................. 210 KAYNAKÇA ........................................................................................... 211 v GİRİŞ Avrupa Birliği (AB) sadece ekonomik, ticari ve siyasi bir bütünleşme hareketi olmayıp Birlik içinde yaşayan herkesin refah düzeyini artırmak için çalışan sosyal bir bütündür. Bu kapsamda Birliğin önemli hedeflerinden biri, yaşam standardının ve kalitesinin yaygınlaştırılarak artırılmasıdır. Uygun ve geniş kapsamlı bir sosyal politikanın geliştirilmesi ve uygulanması, böyle bir refah artışı ve bu refahın yaygınlaştırılmasında ön plana çıkmıştır. Bir üretim faktörü olarak bireyin sağlıklı şartlarda yaşaması ve çalışmasının sağlanması ve sosyal haklarından yararlanabilmesini sağlayacak şartların oluşturulması, AB’nin sosyal politikasının genel çerçevesini oluşturmuştur. Bu yaklaşıma uygun olarak geliştirilen sosyal politikanın temel ilkesi, yetki ikamesi ilkesine saygı gösterilmesidir. Bu ilkeye göre, Birliğin bir konuda eyleme geçmesi için, istenilen sonuca tek başlarına üye devletlerce değil Birlik tarafından daha iyi bir biçimde ulaşılabilmesi gerekir. Böylece, Birlik sosyal politikanın belirli yönleri üzerinde yoğunlaşmaya eğilimli olmuşken, üye devletler, kendi refah devletlerinin yönetimi gibi, temel sorumlulukları üstlenmeye devam etmişlerdir1. AB'nin önümüzdeki on yıl için saptanan yeni stratejik amacı "daha fazla ve daha nitelikli istihdam ile daha geniş çaplı sosyal bütünleşme eşiğinde, sürdürülebilir ekonomik büyümeyi sağlayacak, rekabet gücü yüksek ve bilgi temeline dayanan dinamik bir ekonomi haline gelmek"tir2. Bunu sağlayabilmek için geliştirilen yeni sosyal politika gündeminin bir diğer ilkesi, sosyal politikanın rolünün üretici bir faktör olarak güçlendirilmesi olmuştur. Sağlık ve eğitime ayrılan sosyal giderlerin çoğu, insan kaynaklarına yapılan yatırımlar olarak, olumlu ekonomik etkiler yaratır. Böylece bu tür harcamaların derecesi ile verimlilik düzeyi arasında yapıcı bir bağ kurulur. Bu anlamda, AB'nin temel politikalarından birinin sosyal politikalar kapsamında yer alan Halk Sağlığı’nın geliştirilmesi olduğu açıktır. AB’nde Halk Sağlığı’na ilişkin politikaların ve uygulamaların ilk yasal zemini 1993 yılında Avrupa Birliği’ni kuran Maastricht Antlaşması ile oluşturulmuştur (madde 129). Daha sonra, 1999 yılında yürürlüğe giren Amsterdam Antlaşması ile bu zemin genişletilmiştir. Amsterdam Antlaşması Bölüm XIII 152.maddede “Halk Sağlığı” başlığı ile ele alınan konuya ilişkin temel unsurlar, üye devletler arasında işbirliğinin güçlendirilmesi, sağlığın üst düzeyde korunmasının desteklenmesi, hastalıkların engellenmesi ve bunlara yönelik önlemler olarak sıralanabilir. Komisyon, bu hedeflere ulaşabilmek için bir dizi mevzuat ve sekiz ayrı alanda eylem programları hazırlamıştır. Halk sağlığını doğrudan ilgilendirmesi nedeniyle kan ve kan ürünleri, tütün ve tütün ürünleri, alkol, elektromanyetik alanlar, bulaşıcı hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı ve kontrolü için network oluşturulması... gibi alanlarda, Komisyon, hukuki olarak üye devletleri ve vatandaşlarını bağlayıcılıkları birbirinden farklı olan bir takım mevzuat geliştirmiştir. Eylem programları ile de kanserle mücadele, sağlık eğitimi, sağlığın izlenmesi, AIDS ve diğer bazı bulaşıcı 1 Charles Pawnell, Avrupa Birliği Sosyal ve Bölgesel İhtiyaçları Nasıl Karşılıyor? Avrupa toplulukları Resmi yayınlar Bürosu, Brüksel, 1996, s.6 2 Avrupa Birliği’nin Sosyal Politika Gündemi, TİSK, Ankara, Eylül, 2000, s.9 1 hastalıklarla mücadele, çevre kirliliği ile bağlantılı hastalıklar... gibi konularda ortak politikalar oluşturulmasına yardımcı olacak eylem programları hazırlamıştır. Son dönemde, bu çerçeveyi birleştirici Halk Sağlığı alanında tek bir strateji dokümanı ve Eylem Programı hazırlanmış olup bu yıl sonuna kadar kabul edilerek yürürlüğe girmesi planlanmıştır. Ayrıca yukarıda özetlenen konularda çıkartılan mevzuat da sürekli olarak yenilenmektedir. 1999 yılında yürürlüğe giren Amsterdam Antlaşması Avrupa’nın istihdam politikası için de bir dönüm noktasıdır. Bu Antlaşma ile istihdam konusunda Antlaşma metnine bir bölüm eklenmiş ve ilk defa istihdam politikasının ortak bir Avrupa görevi olduğu ilan edilmiştir3. Bu çerçevede, sosyal politikalar ve İstihdam başlığı altında yer alan, AB’nin önemli politikalarından biri de çalışanların sağlık ve güvenliğinin korunması olup yıllar içinde bu alandaki AB politikasının hedefi, hem iş kazalarını hem de meslek hastalıklarını asgariye indirmek olmuştur. Günümüzde, modern AB işyeri mevzuatı, çalışanların işyerinde güvenliği ve sağlığında iyileşmeleri teşvik etmeye yönelik tedbirlerin devreye sokulması hakkında 89/391/EEC sayılı Konsey Tüzüğü’ndeki bir çerçeve esasına dayanır4. Bu çerçeve Tüzük esas alınarak hazırlanan ilgili AB mevzuatı arasında bulunana “Gemi Adamlarının Sağlık ve Güvenliği” konusundaki iki Konsey Direktifi de Sağlık Bakanlığı’nın görev ve sorumluluğundaki konular arasındadır. Ayrıca çerçeve Tüzüğe dayanılarak yapılan uyumlaştırma çalışmaları ve “Çalışanların İşyerlerinde Kimyasal Maddelere Maruz Kalmaları ile İlgili Risklerden Korunmalarına” ilişkin Konsey Direktifi de bu çalışmalar kapsamında ele alınmıştır. 26 Mart 2001 tarih ve 24352 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Avrupa Birliği’nin Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programının Uygulanması, Koordinasyonu ve İzlenmesine Dair Bakanlar Kurulu Kararı” sonrasında mevzuat uyumu çalışmaları hız kazanmıştır. Sağlık Bakanlığı, Ulusal Programda “Sosyal Politika ve İstihdam” bölümünde yer alan “Kamu Sağlığı” başlığı altındaki AB Mevzuatının uyumlaştırılmasından sorumlu olan tek kurumdur. Ayrıca “İş Sağlığı ve Güvenliği” başlığı altındaki AB Mevzuatın arasından da görev alanına giren ilgili mevzuatın uyumlaştırılmasından sorumlu olup bazı alanlarda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile ortak çalışmalar başlatılmıştır. Ulusal Program yayımlanmadan önce, 23 Şubat 2001 tarih ve 406 sayılı yazımız ile Makam Onayı alınarak, Halk Sağlığı ve İş Sağlığı ve Güvenliği konularında ilgili AB mevzuatından sorumlu Bakanlığımız birimlerine, söz konusu mevzuatın uyumu için Komisyonlar kurularak değerlendirme yapılması bildirilmiştir. Bu çalışmada, toplumun ve sağlık sektöründe çalışanların yararlanması amacıyla Halk Sağlığı ve İş Sağlığı ve Güvenliği konularında ilgili AB mevzuatı temel alınmış ve bugüne kadar Bakanlığımız tarafından bu alanda yapılan çalışmalar hakkında bilgi verilmiştir. 3 AB’de İstihdam ve Sosyal Politika “refah ve sosyal adaleti geliştirme”, Avrupa Birliği Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği, Ankara, 2000, s.5 4 AB’de İstihdam ve Sosyal Politika “refah ve sosyal adaleti geliştirme”, Avrupa Birliği Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği, Ankara, 2000, s.15 2 A. AVRUPA BİRLİĞİ’NİN YENİ SAĞLIK STRATEJİSİ VE HALK SAĞLIĞI ALANINDAKİ YENİ EYLEM PROGRAMI 16 Mayıs 2000 tarihinde Komisyon Bildirisi olarak yayımlanan Avrupa Birliği’nin Sağlık Stratejisi ve Halk Sağlığı alanındaki Eylem Programı için Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Önerisi, Avrupa Topluluğunu (AT) Kuran Antlaşmanın (Amsterdam Antlaşması ile düzeltilen şekli) 152 ve 3(p) maddesinde yer alan hedeflere ulaşılabilmesi için yapılması gerekenleri içermektedir. Yayımlanan bu belgelerden Halk Sağlığı alanındaki Eylem Programı için Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı önerisi, 1 Haziran 2001 tarihinde tadil edilmiştir. Her iki belgenin de bu yıl sonuna kadar kabul ederek yürürlüğe girmesi planlanmıştır. AT Antlaşmasının 3(p) maddesinde “sağlığın üst düzeyde korunmasının sağlanmasına katkıda bulunmak” Topluluğun amaçlarına uygun olarak yapacağı faaliyetleri arasında sayılmıştır. 152. maddesinde ise “tüm Topluluk politika ve faaliyetlerinin tanımlanması ve uygulanmasında sağlığın üst düzeyde korumasının sağlanacağı” belirtilmektedir. Bu ifadenin sadece “sağlığın geliştirilmesi ve hastalıkların önlenmesi” anlamına gelmediği ve ayrıca, “insan sağlığı için zararlı olabilecek her türlü tehlikenin engellenmesi” anlamına geldiği açıktır. Bu durumda da Birliğin, iç pazar, ARGE, tarım, çevre politikaları gibi malların serbest dolaşımından uluslararası işbirliğine kadar her türlü politika ve faaliyetinde Halk Sağlığının korunmasına ilişkin tedbirlerin ön planda tutulması esastır. AB’nin yeni programı, üye devletlerin sağlık hizmetleri ve tıbbi bakım konularındaki sorumluluklarına müdahale etmeden, Halk Sağlığı alanında Topluluk faaliyetlerinin Antlaşmada yer alan hükümlerle uyum içinde olmasını temin edecek şekilde oluşturulmuştur. Buna ek olarak, geliştirilen yeni strateji ile getirilen yeni çerçeve diğer hukuki önlemlere eşlik etmektedir. Bu çerçeve, veteriner ve bitki sağlığı alanlarında ve organlar ile insan kaynaklı maddelerin ve kan ve kan ürünleri ile ilgili maddelerin kalite ve güvenliğine ilişkin standardlar alanındaki önlemlerin uyumlaştırılmasını da içerir. Ayrıca, sağlık politikasının geliştirilmesinde temel bir rol oynayabilmesi için AB’ne Avrupa Sağlık Forumu ile geniş bir fırsat daha yaratılmıştır. 1. SAĞLIK STRATEJİSİ Günümüz insanı için artık sağlıklı olmak, dar anlamı ile, sadece sağlığın korunması ve hastalıkların önlenmesini yeterli değildir. Tükettikleri gıdanın sağlıklı ve güvenli olması, piyasada yer alan ürünlerin ve hizmetlerin üst düzeyde sağlık ve güvenlik standardlarını karşılaması, çocuklarının ve kendilerinin sağlıklı bir çevrede yaşamlarını sürdürmesi, işyerlerinde güvenlik ve hijyen sağlanması ve hatta yolculuk ve gezileri sırasında üst düzey bir sağlık yardımı almak ve danışma hizmetlerinden yararlanabilmeyi de bu kapsam da değerlendirilmiştir. Üye devletler kendi politikalarını oluştururken vatandaşlarının sağlığa ilişkin bu beklentilerini dikkate almakla beraber, AB de Antlaşmalarla temel bir fonksiyona sahip olmuştur. 3 Özellikle Amsterdam Antlaşması ile getirilen değişiklikten sonra, Avrupa Topluluklarını Kuran Antlaşmanın yukarıda bahsedilen 3(p) ve 152. maddeleri, AB’ne bu alanda merkezi bir rol vermiştir5. AB’nin yeni Sağlık Stratejisi, Komisyon tarafından Antlaşmada yer alan bu hükümlere istinaden hazırlanmış ve 16 Mayıs 2000 tarihinde COM(2000)285final sayı ile Komisyon Bildirisi olarak yayımlanmıştır. Onay süreci sona erdikten sonra bu yıl sonuna kadar da yürürlüğe girmesi beklenmektedir. İngilizce tam metni ek 1’de verilen stratejinin çerçevesini oluştururken dikkate alınan unsurlar aşağıda özetlenmiştir: · · · · Birlik vatandaşlarının sağlığın korunması alanında AB’nin yapması gerekenlere dair beklentileri, Son yıllarda Kurucu Antlaşmalarda yapılan her değişiklik ile AB’nin Halk Sağlığı alanındaki yükümlülüklerinin artırılması ve rolünün güçlendirilmesi, Özellikle AB’nin genişlemesi ile beraber yeni sağlık hedefleri ve önceliklerinin oluşması (örneğin değişen nüfus yapısı ve sağlık hizmetlerine olan talebin artması...) Halk Sağlığı alanında uygulanmakta olan programlara ilişkin tecrübeler. İnsanlar için sağlık öncelikli bir konudur ve bir insanın ne kadar uzun ya da ne kadar sağlıklı yaşayacağı gibi hayati sorularla merkezi bir yer almıştır. Bireylerin genetik mirası, yaşam ve beslenme koşulları, içinde bulundukları sosyo-ekonomik şartlar ve benzeri koşullar sağlıklı olma durumları üzerinde temel bir rol oynar. Halk Sağlığı tüm bu unsurları içine alan bir kavramdır ve gıda güvenliğinden sağlığın izlenmesine kadar geniş bir alana yayılmıştır. Birliğin yeni Sağlık Stratejisi de bu çerçevede oluşturulmuştur. Son yıllarda Birlik içinde sağlık alanındaki iyileşmeler ve gelecek eğilimler üzerine şekillenen strateji, Birliğin diğer tüm faaliyet ve politikalarında da sağlığın en üst düzeyde korunmasına yönelik tedbirler alınmasını zorunlu kılar. Üye devletlerin kendi ulusal sınırları içerisinde sağlık hizmetleri ve tıbbi bakım sunması ve bunu organize etmesi hala temel prensip olmakla birlikte; yeni Strateji tek tek üye devletlerin etkin ve verimli bir şekilde faaliyet gösteremeyecekleri alanları kapsar. Bunlar; · · · Halk Sağlığı ile doğrudan bağlantılı olan veteriner ve bitki sağlığı alanında önlemler, İnsan kaynaklı organ ve maddeler ile kan ve kan ürünleri alanında önlemler, Halk Sağlığı’nı korumak ve geliştirmek için oluşturulan önlemler. Yukarıda sayılan alanlarda düzenlemelere gidilirken göz önünde tutulacak “yeni sağlık eğilimleri ve hedefleri” de söz konusu dokümanda şu şekilde özetlenmiştir; 5 Antlaşma’da yer alan sağlıkla ilgili maddelerin bir listesi için bknz: Yeni Sağlık Statejisi Tablo 1. 4 ¨ Sağlık Eğilimleri; Son yıllarda sağlık göstergelerinde açık bir iyileşme görülmüştür, örneğin yaşam beklentisi tüm üye devletlerde kadın ve erkekte sırasıyla 75 ve 79 yıla çıkmıştır. Ancak hala göz ardı edilemeyecek derece önemli sorunlar vardır; örneğin; sigara tüketimi nedeniyle her yıl yarım milyondan fazla insan hayatını kaybediyor ki bunların yaklaşık yarısı 35 69 yaş grubu arasındadır6; yüksek orandaki prematüre ölümler, yaşam tarzından kaynaklanan ve kanser, kalp hastalıkları gibi hastalıkların neden olduğu ölümler; akıl sağlığı, kas-iskelet sistemi hastalıkları ve diyabet kaynaklı morbidite ve sakatlıkların artması; Creutzfeldt-Jakob hastalığının yeni çeşidi ve gıda kaynaklı hastalıklar gibi yeni oluşan hastalıklardan kaynaklanan sağlık riskleri; verem gibi anti-mikrobik ilaçlara dayanıklı önemli enfeksiyon hastalıklarının yeniden ortaya çıkması; insan ömrünün uzaması nedeniyle bazı fiziksel sakatlık ya da akıl sağlığı bozukluklarına yol açan rahatsızlıkların ileri yaş gruplarında yoğunlaşması; fakir, avantajsız ve sosyal olarak dışlanmış grupların sağlık şartlarındaki çeşitlilik ve eşitsizliklerin yol açtığı mortalite ve sağlık risklerinin artması. ¨ Sağlık Sistemleri için Yeni Hedefler: sağlık sistemlerinin artan maliyetleri (ülkelerin GSMH’ lafından artan oranlarda sağlığa pay ayırmaları..); nüfus yapısındaki değişimler (yaşlanan nüfusun daha çok tıbbi bakıma ihtiyaç duyması...); tıbbi teknolojilerde olan ilerlemeler (yüksek teknolojili yeni tıbbi cihazlar...); halkın beklenti ve endişelerinin göz önünde tutulması (Komisyonun “vatandaşlarla diyalog” girişimi ile başlayan yeni eğilimler....) . AB’nin yukarıda özetlenen çerçevede oluşturulan yeni sağlık stratejisinin temel uygulama aracı Halk Sağlığı alanındaki yeni Topluluk Eylem Programıdır. Diğer temel araçlar ise bazı bulaşıcı hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı ve kontrolü için 1999 yılında oluşturulan network, tütün ve sigaranın zararlı etkileri ile mücadele, insan kaynaklı organ ve maddelerin güvenliğinin sağlanması gibi konularda yapılan düzenlemelerdir. Bunlardan bir kısmı ilerleyen bölümlerde Bakanlığımızda Halk Sağlığı alanında yapılan mevzuat uyumlaştırma çalışmaları kapsamında incelenmiştir. Strateji dokümanında Halk Sağlığı konusunda yapılan çalışmaların çerçevesinin temel özelliği açıklık ve şeffaflık olarak verilmiştir. Bunu sağlayan ama mekanizma ise Avrupa Sağlık Forumu’dur. Böylece hasta organizasyonları, sağlık çalışanları ve diğer ilgili taraflar sağlık politikalarının ve faaliyetlerle ilgili olarak belirlenen önceliklerin oluşturulmasına katkıda bulunabilirler. Bir diğer özellik ise, Eylem Programı ve ilgili mevzuatın üye devletlerin politika ve faaliyetlerini tamamlayıcı bir çizgide oluşturulması ve böylece sistemde bir bütünlük oluşturulmasıdır. Zaten Halk Sağlığı alanında AB’nin yetki alanı ortaklaşa yapılmasında fayda görülen alanlarla sınırlıdır ve yetki devri (subsidiarity) ilkesinin bir gereğidir. Tüm bunlara ilaveten uluslararası işbirliğinin de hem Eylem programında hem de yeni sağlık stratejisinde önemli bir yeri vardır. 6 Bknz: Yeni Sağlık Stratejisi dokümanı, Bölüm 2.2 Health Trends and Challenges. 5 1.1. Avrupa Birliği Yeni Sağlık Stratejisi Dokümanının Türkçe Çevirisi 1. GİRİŞ Sağlık halkın geneli için bir önceliktir. İnsanların yaşama süreleri, ne kadar sağlıklı oldukları ve hangi hastalıkları geçirecekleri çok sayıda faktör tarafından belirlenir. Her insanın genetik yapısına ek olarak, sosyal ve ekonomik şartları, kişisel alışkanlıkları -sigara içmek, içki içmek, diyet- ve çalışma ve yaşama şartlarının hepsi önemli rol oynarlar. Halk sağlığı bu konuları ele alır. Nüfusun sağlık durumu ile korumaya ve geliştirmeye yönelik olarak bir bütün olarak ilgilenir. Halk sağlığının bu uzak hedefini gerçekleştirebilmek için kullanılabilecek bir dizi araç mevcuttur. Aşılama ve tarama gibi koruyucu önlemlerin alınması ve daha genel olarak insanları riskler ve tehlikelere karşı uyarmak bu yollardan bazılarıdır.Bir başka yöntem eğitim ve bilgi kampanyalarıdır. Daha geniş olarak, insanlara ve Topluluğa kendi sağlıklarını geliştirmek için daha sağlıklı seçimler yapmaları ile ilgili sağlığın teşvik edilmesi de bir başka yoldur. Halk sağlığı aynı zamanda sağlık sisteminin fonksiyonuna ve mümkün olduğunca çalıştığına da bakmalıdır. Bu nedenle halk sağlığı tamamıyla sağlığın bozulmasının altında yatan sebeplerle uğraşır. Başka pek çok faktörün bulunmasından dolayı, sağlık alanı dışındaki diğer politikalar da halk sağlığı stratejisinin desteklenmesinde önemli role sahiptirler. Halk sağlığını korumak ve geliştirmek, kapsamlı bir yaklaşım gerektirir. Topluluğun durumu Üye Devletlerle aynı değildir. Topluluk sağlık hizmetlerini ve tıbbi bakımı kendisi yürütmez ki, Anlaşmada Üye Devletlerin sorumlulukları nettir. Halk sağlığında Topluluğun rolü, kendi faaliyetlerini ek değer katarak tamamlamak ve özellikle de Üye Devletlerin kendi başlarına halledemedikleri sorunlarla ilgilenmektir. Örneğin, bulaşıcı hastalıklar, hava ve su kirliliği ulusal sınırları tanımazlar. Anlaşma bu nedenle, sağlık sorunlarıyla en geniş anlamda uğraşma sorumluluğunu Topluluğa vermiştir. Bu Avrupa halkının beklentilerine paraleldir. İnsanlar, haklı olarak hastalıklara ve sağlıklarının bozulmasına karşı korunmak istemektedirler. Gıdalarının sağlıklı ve güvenli ve piyasadaki ürün ve hizmetlerin yüksek güvenlik standartlarına uygun olmasını talep ederler. Çocuklarını sağlıklı bir çevrede yetiştirmek ister ve işyerlerinin güvenli ve hijyenik olmasını beklerler. Topluluk içinde seyahat ederken, güvenilir ve yüksek kalitede sağlık danışma ve yardımına ihtiyaç duyarlar. Bütün bu alanlarda, Topluluk hayati bir role sahiptir. Bu dokümanda açıklanan öneriler başarılı olmaya yöneliktir. Yeni halk sağlığı programı, hem kapsam hem de kaynak göstermesi açısından yeni ve büyük bir başlangıçtır. Ancak program, bütün Topluluk politika ve faaliyetlerinin sağlığın yüksek düzeyde korunmasına katkı sağlama zorunluluğu nedeniyle, Topluluğun yaygın stratejisinin anahtar bir parçası olmasına rağmen, yine de yalnızca bir parçasıdır. Bu bildiri, Topluluğun önceden beri nüfusun sağlığına gerçek bir katkıda bulunmakta olduğunu göstermektedir. Fakat bunun da ötesinde, gelecekte, Topluluktaki herkesin 6 yaşam kalitesini artırmak amacıyla daha büyük katkı sağlayacağı vaadini bildirmektedir. 2. SAĞLIK STRATEJİSİ Avrupa’nın yaşadığı hızlı değişiklikler, insanların yaşamlarında ve sağlıklarında derin etkilere yol açmaktadır. Bu, şu anda, Topluluğun sağlık stratejisinin hem mevcut şartlara hem de aciliyet gerektiren eğilimlere cevap verecek şekilde geliştirilmesi ihtiyacı olduğu anlamına gelmektedir. Bu strateji, yalnızca Antlaşmadaki halk sağlığı gücünü yansıtmamalı, aynı zamanda halk sağlığının anahtar sorunlarını karşılayabilecek nitelikte olmalıdır. 2.1 Hukuki Durum Antlaşmada sağlıkla ilgili bir dizi Madde bulunmaktadır. Bunlar Tablo 1’de açıklanmıştır. Halk sağlığı ile ilgili anahtar hedefler Madde 3 ve 152’de yer almaktadır. Bunlar: · · · · Halk sağlığı düzeyinin yükseltilmesine katkıda bulunmak; Halk sağlığını geliştirmek; İnsan sağlığının bozulmasını ve hastalıkları önlemek; İnsan sağlığı için tehlike arz eden kaynakları çözüme kavuşturmaktır. Bu hedefler, İç Pazar, Çevre, Tüketicinin Korunması, Sosyal İşler, (işyeri sağlığı ve güvenliği dahil) Tarım, Araştırma, Ticaret ve Kalkınma vb. dahil Topluluk politikalarında geniş çapta ele alınmaktadır. Bu ve diğer alanlardaki Topluluk politikaları, kendi tanımlama ve uygulamalarında insan sağlığını yüksek düzeyde korumayı sağlayacaklardır. Madde 152, Topluluğun, Üye Devletlerin kuruluşları, sağlık hizmetlerinin sunulması ve tıbbi bakım gibi sorumluluklarını göz önünde tutarak, sağlığın korunması ile ilgili doğrudan faaliyetlerde bulunmasına izin veren özel hükümler içerir. Bunlar: Halk sağlığının korunmasına yönelik olarak doğrudan kendi hedefleri olan veterinerlik ve bitki sağlığı mevzuatındaki tedbirler. Bunlar, büyük sağlık uygulamalarıyla zaten Topluluk mevzuatının önemli bir bölümüne temel oluştururlar. Şu andaki fark ise, bu önerilerin halk sağlığı kapsamında yer almasıdır. Organların, insan kaynaklı maddelerin ve kan ve kan ürünlerinin güvenlik ve kalitesine yönelik tedbirler. Bu yeni hükmün kapsamı ve potansiyeli, henüz tam anlamıyla araştırılmamıştır. Ancak, güvenli kan sağlanmasında sağlığın korunmasına verilen önem ve insan kaynaklı maddelere ve organlara zamanla büyüyen ihtiyaç, organların ve kanın sağlanması ya da tıbbi kullanımı hakkındaki ulusal hükümler dikkate alındığında oldukça önemlidir. Halk sağlığını geliştirmek ve korumak için tasarlanan teşvik edici tedbirler. Bu uyumlaştırılmamış hükümler, son sekiz halk sağlığı programlar setine, epidemiyolojik 7 sürvelans ve bulaşıcı hastalıkların kontrolüne ilişkin bir network oluşturulması kararına ve de aynı zamanda yeni programa temel teşkil etmiştir. Antlaşma, aynı zamanda, halk sağlığının korunmasına yönelik Konsey önerileri şart koşar. Bunlar, bağlayıcı olmadığı halde, elektro-manyetik radyasyon gibi alanlarda ilk adım olarak kullanılmışlardır*. 2.2 Sağlık eğilimleri ve çözülmesi gereken problemleri Sağlık eğilimleri Genel dönemlerde Topluluk nüfusunun sağlığı, hiç daha iyi olmamıştır. Bebek ölüm oranları son yıllarda hızla düşmüştür. İnsanlar daha uzun yaşamaktadırlar: Bütün Üye Devletlerde doğumda ortalama yaşam beklentisi, 75-79 yıllarına yükselmiştir. Gerçekten de son yıllardaki ortalama yaşam beklenti süresinin artışı oldukça dikkat çekicidir. Örneğin, 1970 ve 1996 yılları arasında, Fransa’da altı yıl (72.9’dan 78.9’a) ve Birleşik Krallık’ ta 5 yıl (71.8’den 77.1’e) artmıştır. Buna rağmen, göz ardı edilemeyecek ciddi halk sağlığı problemleri mevcuttur: · · · · · · Yaşam biçimi ile ilgili hastalıklar, dikkate değer kardio-vasküler hastalıklar ve kanser ve kazalardan kaynaklanan erken ölümlerin (bütün ölümlerin beşte biri erken ölümdür, örn.65 yaşından önce gibi) yüksek seviyede bulunması*. Sigara içmek anahtar bir faktördür. Sigara, Avrupa Birliğindeki bir yılda meydana gelen 1 milyon ölümün yarısından fazlasının sebebidir ki yarısı 35-69 arasındaki yaş grubudur, Akıl hastalığı, kas-iskelet hastalıkları ve diyabetten kaynaklanan önemli hastalıklar ve sakatlık seviyesi, Creutzfeldt-Jakop Hastalığı ve gıda kaynaklı hastalıklar gibi yeni türdeki hastalıkların oluşturduğu sağlığa ilişkin yeni riskler, Büyük enfeksiyöz hastalıkların, örneğin tüberküloz, yeniden ortaya çıkmasıyla, anti-mikrobik ilaçlara olan direnç büyüyen bir problemdir, Yaşam süresinin uzamasından kaynaklanan, yaşlılıkla ilgili kanserler, kardio-vasküler hastalıklar, felç, fiziksel rahatsızlıklar ve akıl hastalıklarından dolayı fonksiyonel kapasitenin zayıflaması gibi hastalık vakalarının artması. 85 yaş ve üzerindeki insanların yaklaşık dörtte birinin demans’ın bir türevine yakalanması beklenmektedir, ve Fakir, mağdur olmuş ve sosyal olarak dışlanmış grupların sağlık riskleri ve ölüm oranlarının daha yüksek olması sağlık durumundaki önemli dalgalanmalar ve eşitsizlikler (hem hastalık hem ölüm açısından) için önemli delillerdir. * Programlar ve diğer faaliyetlerin tam listesi Tablo 2’dedir. Nüfus bir bütün olarak ele alınırsa, ölümlerin en genel sebepleri, sırasıyla, iskemik kalp hastalığı ve serebrovasküler hastalıklar, kanser, kronik karaciğer hastalıkları, trafik kazaları ve intiharlardır, Eurostat Ölüm İstatistikleri. * 8 Sağlık sistemlerinin çözmesi gereken problemleri Sağlık sistemlerinin maliyeti, ulusal bütçede önemli bir yer tutar ve artan talebi de karşılamak için sürekli büyümektedir. Son otuz yıl içerisinde, Toplulukta sağlık için harcanan miktar GSYH oranı olarak, bütün Üye Devletlerde önemli derecede artmıştır. İtalya’da, 1977’de GSYH’ nin %5.7’si, iken 1997’de %7.4’ü olmuştur. Aynı dönemde İspanya’da da %5.6’dan %7.3’e yükselmiştir. Üye Devletler bu gelişmeye bağlı olarak, sağlık sistemlerinin daha etkili olması amacıyla geniş kapsamlı yapısal reformlara ve maliyet içerik tedbirlerine yönelmişlerdir. Sağlık hizmetlerine olan arz ve talebi etkileyecek bazı faktörler, sağlık harcamalarının artmasına katkıda bulunmaktadırlar. Demografik eğilimler, anahtar bir faktördür. Topluluk nüfusu, doğum oranlarındaki düşme ve ortalama yaşam süresinin artması sebebiyle yaşlanmaktadır. 2020’ye kadar, 1990’a oranla, %40 daha fazla insan 75 yaşında olacaktır. Bu muhtemelen, sağlık hizmetlerine olan talebi artıracak ve sağlık kuruluşlarında ve yapılarında değişiklik ihtiyacı doğacaktır. Daha çok insanın 80 ve 90 yaşına ulaşması, daha uzun sağlık bakım hizmetleri ve uzmanlaşmış sosyal hizmetler gerektirecektir. Ayrıca, bu eğilim, önemli bir maliyet artışına yol açacaktır. Her yaşlı için kişi başına yapılan sağlık bakım harcaması, çalışan gruptan daha yüksektir. Artan maliyetin nasıl karşılanacağı sorusu, toplam bağımlılık (çalışanlara olan bağımlılık) oranının şu andaki düzeyden daha fazla olacağı sebebiyle daha da zorlaşacaktır. Gelecek yıllarda tıbbi teknolojinin gelişimi, sağlık hizmetlerini önemli derecede etkileyecektir. Bilgisayar ve robotların kullanımı, bilgi ve iletişim teknolojisinin uygulanması, yeni tanı koyma teknikleri, genetik mühendisliği, kolonlama, yeni sınıf ilaçların üretimi ve doku ve organ nakli konusunda gelişen çalışmalar önemli gelişmeler olacaktır. Bu gelişmeler, sağlığın gelişmesine önemli katkılarda bulunabilir. Önemi artan etik konular bir kenara bırakıldığında, hastanelerde kalma sürelerinin azalması ya da karmaşık ameliyatlara olan ihtiyacın azalması gibi nedenlerle maliyet üzerinde önemli etkileri olacaktır. Ancak, daha çok duruma müdahale edileceğinden dolayı genel maliyet artabilir. Bu nedenle, yeni teknik ve ürünlerin gerekçelendirilmesi ve karşılanabilir olması kaçınılmaz olarak artmaktadır. Kaynak ayırma sorununun önemine rağmen, yeni teknolojiler ve keşiflerin maliyet etkinliği ciddi bir şekilde incelenmektedir. Sağlık hizmetleri, insanların beklentilerine ve sorunlarına cevap vermelidir. Üye Devletlerde teşvik edici bir eğilim, hizmetlerin sağlanmasında ve planlanmasında ve önceliklerin belirlenmesinde halkın görüşlerine önem verilmesidir. Ancak bu gelişmedeki memnuniyet, insanların hizmetler için pay ayırmaya ve kendi derecelerindeki kesintilere gönüllü olmaları nedeniyle, hizmetlerde be bütçede baskıya sebep olmaktadır. Bir Avrupabarometre* araştırması, Topluluk nüfusunun yalnızca %5’inin daha az sağlık harcaması talep ettiği, halbuki %50’sinin daha yüksek harcama talep ettiğini göstermiştir. Şu anda durum özellikle internet yoluyla sağlık riskleri, hastalıklar ve tedaviler hakkındaki bilgilere ulaşmanın kolaylaşması nedeniyle daha karmaşıktır. Ancak, tersine, bu sağlık hizmetlerindeki beklenti ve talepleri artırmaktadır. * Eurobarometer 44.3 1996’nın başlarında yürütülmüştür. 9 Komisyonun “Vatandaşlarla Diyalog” girişiminden elde edilen deneyim, sosyal güvenlik ve sınır ötesi sağlık bakım konularının en önemli konular olduğunu göstermektedir. Bunlara, sosyal güvenlik kuralları, sağlık alanında diplomaların tanınması ve mesleklere geçiş ile ilgili problemler dahildir. Bu konuların tam olarak işleyebilmesi için iç pazarda gündeme getirilmeleri gerekmektedir. 3. TOPLULUK STRATEJİSİNİN ÖĞELERİ Topluluğun sağlık alanındaki yaygın stratejisi hukuki yükümlülükleri karşılar ve yukarıda açıklandığı gibi anahtar sağlık gelişimlerini tamamıyla dikkate alır. Bu strateji aşağıdakileri içerir: İlk olarak, bir faaliyet programı içeren halk sağlığı çerçevesi ve halk sağlığı alanındaki ilgili politika ve düzenlemeler. Bu çerçeve aşağıda tanımlanmaktadır. İkinci olarak, sağlığın yüksek düzeyde korunmasını sağlamak için diğer Topluluk politika ve faaliyetlerinin katkısı ve entegre bir yaklaşımı sağlamak için mekanizmalar. Bu da bu dokümanın 4. Kısmında tartışılmaktadır. 3.1 Halk sağlığı çerçevesi : faaliyet programı 1998 yılında, Komisyon, Avrupa Topluluğunda halk sağlığı politikasının geliştirilmesine ilişkin bir Bildiri kabul etmiştir. Bu bildiri, son Çerçeve ile çok değerli ve önemli işlerin üstlenilmekte olduğunu vurgularken, bu Çerçevenin aynı zamanda bazı zayıf noktaları olduğunu da belirtmiştir. Komisyon, yeni Antlaşma hükümlerini etkili hale getirmek, hukuki araç ve politikaların geliştirilmesini desteklemek ve yeni problemlerle yüzleşmek için, şu ana kadar kazanılan deneyimi de dikkate alarak yeni bir halk sağlığı programının hazırlanmasını önermiştir. Faaliyet üç ana bölümde tanımlanmıştır: sağlık bilgisinin geliştirilmesi; hızlı bir bildirim mekanizmasının oluşturulması; sağlık belirleyicilerinin üstesinden gelinmesi. Bu yaygın strateji, diğer Topluluk Kuruluşları tarafından da desteklenmektedir. Programın temeli ve hedefleri Yeni halk sağlığı programı için eklenen öneri, bu konuda fikir birliği sağlar ve Üye Devletlerin sağlığı geliştirme faaliyetlerini ve sağlık sistemlerinin etkinliğini desteklemek için Üye Devletlerle yakın bir şekilde çalışmak ve Üye Devletlerin sağlık faaliyetlerini koordine etmelerini sağlayacak kalıcı mekanizmalar oluşturmak gibi genel nedenlerle konuların görünürlüğünü ve tepkiselliğini güçlendirerek daha ileriye doğru götürür. Ayrıca program, Topluluğun, Antlaşmada belirtildiği gibi, sağlığın yüksek düzeyde korunması için aldığı önemli sorumlulukları yerine getirmesini de sağlayacaktır. Üye Devletler, GSYH’ lafının büyük bir miktarını sağlık için harcamaktadırlar (şu anda Topluluktaki ortalama %8 civarındadır). Sağlık harcamaları artmış ve yaşlı nüfus, teknolojinin gelişmesi, genel taleplerin artması gibi nedenlerle gelecekte artmaya da devam edecektir. Bu amaçla, Üye Devletler, bütçe zorluklarını da dikkate alarak, yeni önceliklere uyum sağlamak amacıyla kendi sağlık sistemlerinde maliyet etkinliğini artırmaya çalışmaktadırlar. Bu sorunu çözümlemek için, daha iyi ve 10 kıyaslanabilir veri ve bilgi talep etmektedirler, örneğin, sağlık durumu ve özel sağlık buluşlarının etkililiği hakkında gibi. Başka bir konu, Üye Devletlerin, gerekli kaynağa, altyapıya ve uzmanlığa sahip olmadıklarından dolayı kendi kendilerine tam olarak çözümleyemeyecekleri sınır ötesi sağlık tehditleriyle karşılaşmalarıdır. nvCJD, HIV ve hava kirliliği gibi şartlar örnek gösterilebilir. Topluluk, Üye Devletlere bu gibi tehditler için gerçekleştirdikleri faaliyetlerin koordinasyonunun sağlanmasında yardımcı olabilir. Hastalık ve ölüm oranlarının azaltılması, önemli sağlık etkenlerinin etkili bir şekilde ortadan kaldırılması konusunda artan bir kabul mevcuttur. Örneğin, Topluluktaki öncü ölüm sebebi olan sigara ile mücadele, tütün kontrolünde hem Üye Devletler hem de Topluluk düzeyinde önlemler içeren entegre bir strateji gerektirir. Topluluk daha genel olarak, AB’de standartları ve kaliteyi yükseltmek amacıyla en iyi uygulamayı da belirleyebilir. Program, sınırlı bütçesi ile, Topluluğun bir fark oluşturabileceği ve Üye Devletlerin tek tek gerçekleştiremeyecekleri faaliyet alanlarında odaklanarak, Topluluk vatandaşlarının sağlığı üzerinde olumlu bir yaratabilir ve Üye Devletlerin sağlık sistemlerini daha etkili hale getirebilir. Program bu nedenle gerçek Topluluk ek değeri sağlar. Programın genel hedefleri şunlardır: · · · Halk sağlığını ilerletmek için bilgi ve etkili sağlık buluşları geliştirmek ve sağlık sistemleri oluşturmak ve güçlendirmek; Sağlık tehditlerine, gözetim, erken uyarı ve hızlı reaksiyon mekanizmalarının kapasitelerini ve aralarındaki iletişimi güçlendirerek ve geliştirerek, hızlı cevap verme ve koordinasyon kapasitesini geliştirmek; Yaygın sağlık teşvik faaliyetlerini geliştirmek ve desteklemek, hastalık önleme faaliyetleri, özel risk azaltma ve yok etme araçları ve sağlığın geliştirilmesi ve hastalığın önlenmesi yoluyla sağlığı etkileyen faktörlerin üstesinden gelmek. Sonuçlar Gerçekleştirilecek faaliyetler, program önerisinin ekinde açıklanmıştır. Ancak, programın bazı ana sonuçlarını, Topluluğa nasıl bir katkı sağlayacağını göstermesi açısından belirtmekte fayda vardır. İlk olarak, halk, sağlık çalışanları ve diğer taraflar ve sağlık kuruluşlarının hedef olarak alındığı, kapsamlı bir sağlık bilgi sistemi geliştirilecektir. Bu sağlıkla ilgili anahtar konularda, Topluluk çapında güvenilir ve güncel bilgilere geçiş sağlayacaktır. Bu sistemi oluşturmak için, internetin, ulusal web-site bağlantıları dahil, ve sağlık sektöründeki bilgi teknolojilerini tanıtan e-Europe girişimi gücünün tam kullanımı sağlanacaktır. Sağlık bilgi sisteminin istatistiksel bölümü, Topluluk İstatistik Programının bir parçası gibi geliştirilecektir. Sistem, sağlığın durumu, hastalıklar ve demografik ve sosyal faktörleri kapsayan; sağlık etkenleri, yaşam biçimi faktörleri, yaşama ve çalışma şartları, sağlığın geliştirilmesi ve hastalığın önlenmesi buluşları, (mümkünse maliyetleri dahil) 11 gibi Topluluk çapındaki göstergelerin oluşturulması temeline dayanacaktır. Bilgi, eğilimler ve sağlık sistemlerinin etkinliği,sağlık teknolojileri, kalite standartları ve en iyi uygulama kriterleri hakkında toplanacaktır. Bilgiyi transfer etmek ve paylaşmak için, genel veritabanı ve sistemleri de oluşturulacaktır. Sistemin çıktıları, farklı hedef gruplarının ihtiyaçlarına cevap veren değişik türdeki bilgi paketleri olacaktır. Bunlar: · · · Genel halk- insanları, hayat biçimleri ve sağlık riskleri hakkında önemli seçimler yapabilmeleri için bilgilendirerek güçlendirmek ve onlara destek ve tavsiyelerde bulunmak. İnsanların AB içinde başka ülkelere seyahatlerinde ihtiyaçları olabilecek, sağlık ve sosyal sigorta kapsamı ve özel sağlık hizmetlerine nasıl ulaşılabileceği gibi konulara özellikle yer verilecektir; Sağlık çalışanları ve diğer taraflar-bilgi onların yeteneklerini ve bilgilerini geliştirmelerine yardımcı olacaktır. Sistemde, envanterler ve rehberler, araştırma sonuçları, sağlık teknolojisinin ve buluşlarının değerlendirmeleri, iyi uygulamalar analizi, rehber dokümanlar, tavsiye ve öneriler yer alacaktır; Ulusal, bölgesel ve yerel sağlık otoriteleri-bilgi, sağlık eğilimleri ve gelişmeleri hakkında kıyaslanabilir ve güncelleştirilmiş veriler sağlayarak ve sağlık buluşları ve stratejilerinin etkisini ve gelişimini ölçmek için sabit noktalar oluşturarak karar vermede ve politika geliştirmede yardımcı olacaktır. Sistem, bu şekilde, Topluluk düzeyinde ve Üye Devletlerde sağlık politikaları geliştirmek ve girişimlerde bulunmak için gerekli bilgi ve veri sağlayacaktır. Ayrıca, sağlık çalışanları ve halka kolay ulaşılabilir bilgiler sağlayacaktır. İkinci olarak, hızlı reaksiyon yeteneği dahil, büyük sağlık tehditlerine tepki mekanizmaları bulunacaktır. Bu mekanizmalar, Topluluğun, Üye Devletlerin kendi kendilerine etkili bir şekilde mücadele edemedikleri hem büyük hastalıklardan hem de aciliyeti olan risklerden kaynaklanan ciddi potansiyel halk sağlığı tehditlerine etkili ve koordineli bir şekilde cevap verebilmesi için gereklidir. Bu mekanizmaları oluşturmak, yalnızca sağlık ve denetim kuruluşlarının ve uzman merkezlerin kaynaklarını kullanmayı değil, aynı zamanda Üye devletlerde ve aday ülkelerde gerekli kapasiteyi oluşturmayı da içerir. Faaliyetler, ilgili ulusal otoriteler arasındaki iletişimin geliştirilmesini, değişik Topluluk alarm sistemlerinin birbirlerine bağlanmasını, denetim ve bilgi transferi için gerekli düzenlemelerin yapılmasını ve sağlık tehditlerine meydana geldikleri anda çabuk ve etkili tepki vermek için gerekli kaynak ve uzmanlığı hareketli kılabilme araçlarının oluşturulmasını gerektirecektir. Faaliyetler aynı zamanda, halk sağlığı çerçevesindeki, kan, organ ve insan kaynaklı maddelerin kalite ve güvenliğinin sağlanması, bulaşıcı hastalıkların kontrol ve denetiminin güçlendirilmesi gibi diğer önemli alanlarda politika geliştirilmesini ve uygulanmasını da destekleyecektir. Faaliyetler, bulaşıcı hastalıklardan kaynaklanmayan sağlık tehditleri ile de, örneğin, uyuşturucu madde kullanımı, özel sağlık şartları ile bağlantılı olabilecek fiziksel ajanlar ve yaralanma ve kazaların önlenmesi gibi, savaşmak için tepki geliştirilmesini de içerecektir. Bu alanlarda, varolan denetime bağlı uyarı ve alarm mekanizmaları oluşturulacaktır. 12 Her bir yeni sağlık tehdidi ile halkın kendi sağlığı hakkındaki endişesi kaçınılmaz olarak artmaktadır. Bu hızlı tepki gösterebilme yeteneği endişelerin azalmasına yardımcı olacaktır. Son olarak, program sağlık belirleyicilerini, diğer bir deyişle sağlığı etkileyen önemli faktörleri tespit edecektir. Esas öncelik, AB’de, kanser ve kardiovasküler hastalıklar ve akıl hastalıkları gibi önemli hastalıklardan kaynaklanan yüksek düzeydeki erken hastalık ve ölümlerin sebebini araştırmayı kapsayacaktır. Bu, sigara ve alkol kullanmak, beslenme, fiziksel faaliyetler, stres ve uyuşturucu madde bağımlılığı (sporda doping dahil) kadar önemli sosyo-ekonomik ve çevresel faktörler gibi yaşam biçimindeki önemli faktörler üzerinde odaklanacaktır. Faaliyetler, yaşam biçimi ve sağlık ile ilgili davranışlar hakkındaki kararların, gençlik ve adölesan döneminde alınması nedeniyle özellikle genç insanları hedefleyecektir. Program, bütün bu alanlarda, sağlık otoritelerine, sağlık çalışanlarına ve genel halka, bütün Topluluk çapındaki genel eğilimler hakkında doğru bilgi sağlayarak, araştırma projelerini destekleyerek, yeni teknolojileri değerlendirerek, kaliteyi artırma girişimleriyle ve iyi uygulamalar hakkında rehber doküman hazırlayarak etkili sağlık müdahaleleri geliştirmeye yardımcı olacak mekanizmalar oluşturacaktır. Aynı zamanda, politikaların kıyaslanması ve analiz edilmesi araçlarını geliştirecek ve böylece politikacılar ve Topluluk, Üye devletlerde benimsenen yaklaşımları görebilecekler ve hangisinin ve neden daha iyi olduğuna karar verebileceklerdir. Faaliyetler, Üye Devletler ve Topluluğa, sağlık etkenleri üzerinde pozitif etkisi olacak politikaların oluşturulması açısından katkıda bulunacaktır. Sağlık çalışanları ve halk, en iyi uygulamanın tanımlanması ve yaygınlaştırılması gibi değişik faaliyetlerin sonuçlarından faydalanacaklardır. Bu yolla Topluluk, hayat kalitesini artıracak ve sağlık hizmetlerindeki baskıyı azaltacak olan sağlığın etkili olarak geliştirilmesi ve hastalığın önlenmesi gibi faaliyetlere katkıda bulunacaktır. Üstelik program, özel ve genellikle de ciddi sağlık problemleri olan aday ülkeler için oldukça önemlidir. Bu ülkeler sağlığa ayıracak kaynak ve gerekli alt yapı eksikliği yaşamaktadırlar. Program, onların bu problemlerin üstesinden gelmelerine destek olacak önemli kaynaklar sağlayacaktır. Bu yeni program, varolan ve etkili olduğu kanıtlanan program ve faaliyetlere ve Topluluğun gelecek yıllarda karşılaşacağı problemlere uygun olan bu öğeleri ekleyecektir. Bunlara, sağlık göstergelerinin geliştirilmesi, Üye Devletler arasında sağlık veri değişimi sağlamak için bir Topluluk telematik networkünün oluşturulması ve hastalığın önlenmesi ve sağlığın geliştirilmesi, akıl sağlığının geliştirilmesi gibi bir dizi alanda networklerin kurulması dahildir. Değerlendirme Komisyon, halk sağlığı programının etkili ve verimli olarak uygulanmasının sağlanmasına büyük önem vermektedir. Daha önceki halk sağlığı programlarından elde edilen deneyime dayanarak, yeni program ile elde edilecek amaç ve hedefleri belirlemiştir. Daha özel hedef ve detaylı çıktılar yıllık çalışma programlarının önemli bir bölümünü oluşturacaklardır. 13 Komisyon aynı zamanda, yıllık çalışma programlarındaki sonuçları ve göstergeleri esas alarak halk sağlığı programının bağımsız, harici orta dönem ve dönem sonu değerlendirmelerini sağlayacaktır. Değerlendirmeler, kullanılan kaynakların verimliliğini ve etkisini değerlendirecek, program yönetiminin ince ayarlarının yapılmasına ve istenen herhangi bir değişikliğin gösterilmesine yardım edecektir. Değerlendirme raporları ve gerçekleştirilen faaliyetlerin sonuçları halkın da görebileceği şekilde hazır bulundurulacaktır. Yeni programın yapısı Yeni programın yapısı, Avrupa Parlamentosu ve Konseyi kararı için ekte sunulmuştur. Program, sürdürülebilir faaliyetlerin (Madde 1) geliştirilmesi ve uygulanması için yeterli zamanı sağlamak amacıyla 6 yıl sürecektir. Programın genel amacı, sağlığın yüksek düzeyde korunmasına katkı sağlamaktır ve şu genel hedeflere sahiptir: halk sağlığının ilerletilmesi için bilgi geliştirmek; sağlık tehditlerine hızlı tepki verme yeteneğini güçlendirmek; sağlığın geliştirilmesi ve hastalığın önlenmesi tedbirleriyle (Madde 2) sağlık etkenlerini tespit etmek. Program altında gerçekleştirilecek faaliyetler ve onların uygulanması için alınacak tedbirler Madde 3’te açıklanmaktadır. Program tedbirleri, ilgili diğer Topluluk programlarıyla ortak faaliyetler olarak uygulanabilirler (Madde 4). Madde 5 program faaliyetlerinin uygulanması için, yıllık iş planı araçları ile Topluluk ve ulusal düzeydeki uygun mekanizmaların oluşturulması yolu dahil hangi önlemlerin alınacağını tanımlar.Topluluğun diğer politika ve faaliyetleriyle bütünleşmesi ve tutarlı olmasını sağlayacak araçlar Madde 6’da açıklanmıştır. Programın genel fonu 300 M EURO’dur (Madde 7). Programın uygulanması için Komisyona yardım etmek üzere bir komite kurulacaktır /Madde 8). Program, EFTA/EEA, Merkezi ve Doğu Avrupa Ülkelerinin, Kıbrıs, Malta ve Türkiye’nin de katılımına açık olacaktır (Madde 9), ve üçüncü ülkeler ve ilgili uluslararası kuruluşlarla işbirliğine önem verilecektir (Madde 10). Üstlenilen faaliyetlerin etkililiğini ve verimliliğini sağlamak amacıyla, değerlendirme ve izleme düzenlemeleri olacaktır (Madde 11). Programın başlatılması kararı varolan halk sağlığı programlarını iptal eder (Madde 12). Karar, Resmi Gazetede yayınlandığı gün yürürlüğe girecektir (Madde 13). Programın özel hedefleri ve faaliyetleri ekte detaylı olarak verilmiştir. Varolan halk sağlığı programlarının süresinin uzatılması Varolan programların dördü bu yıl ikisi ise gelecek yıl sona ermektedir. Bu programların faaliyetlerinde, yeni program altında sürdürülecek herhangi bir gecikme ya da kesilme bulunmaması önemlidir. Bu nedenle, yeni program yürürlüğe girinceye kadar, faaliyetlerin sürekliliğini garantilemek açısından, bu programları sınırlı bir süre için uzatmak gerekebilir. Komisyon, bu amaçla bir öneri sunmayı planlamaktadır. 14 3.2 Halk sağlığı çerçevesi: diğer anahtar öğeler Halk sağlığı çerçevesinin bir parçası olarak, bazı önemli alanlarda, politika ve mevzuat geliştirme çalışması başlamıştır.Halk sağlığı programı, geliştirme çalışmasına bu çalışma ile bağlantılı olarak destek sağlayacaktır. Toplulukta, epidemiyolojik sürvelans ve bulaşıcı hastalıkların kontrolü için 1999 yılında bir network kurulmuştur*. İki ana öğesi vardır: erken uyarı ve bildirim ve epidemiyolojik sürvelans. Her ikisi de birbiriyle çok ilişkilidir ve Topluluk içerisinde, bulaşıcı hastalıkların önlenmesi ve kontrolü stratejileri esasında şekillenecektir. Bu çalışma aynı zamanda, uluslar arası bir boyuta da sahiptir ve örneğin, WHO ve Birleşik Devletler işbirliğini içerir. Bu networkün geleceğe ilişkin stratejisi hakkında bir çalışma dokümanı en kısa zamanda yayınlanacaktır. Program, uyuşturucu maddenin önlenmesi ile ilgili olarak, 2000-2004 dönemini kapsayan AB’nin Uyuşturucu Maddelerle Savaş Faaliyet Planındaki faaliyetlerini destekleyecektir. Bu faaliyet planı, talebin azalmasını ve uyuşturucu maddenin sağlığa verdiği zararın azaltılmasını amaçlayan bazı girişimleri içerir. Program aynı zamanda, özellikle uyuşturucu maddeler hakkındaki bilgi ve verilere ilişkin konularda, Avrupa Uyuşturucu Maddeler ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi ile faaliyetlerini sürdürecek ve ulusal düzeydeki politikalarla ilgili bilgi değişimi çalışmasını destekleyecektir. Sigara içme ve tütün kontrolü ile ilgili bir dizi önemli girişim başlatılmıştır. Tütün kontrol önlemlerinin artırılması ve güncelleştirilmesine ilişkin yeni bir Direktif önerisi, Kasım 1999’da Komisyon tarafından kabul edilmiştir. Öneri, sigaraların içeriği ve ürün etiketlemesine ilişkin hükümlerin gözden geçirilmesini, sigaraların içerdiği karbon monoksit ve nikotin miktarlarına ilişkin bir sınırlamayı içerir ve ürün tanıtımına kısıtlamalar getirmeyi ve tütün katkı maddelerinin bildirilmesini önerir. Halk sağlığı programı, sigara içmeyi önemli bir sağlık belirleyicisi olarak tespit edecek ve bu alandaki önleyici tedbirlere destek sağlayacaktır. İnsan kaynaklı maddeler ve organların güvenliği ve kalitesi konusunda ön çalışmalar yapılmıştır. Madde 152’de öngörüldüğü gibi, insan kaynaklı maddelerin tıbbi cihazlarda kullanımı kadar, mevzuatın hazırlanması için parametreler oluşturacak olan genel bir strateji geliştirilmektedir. Kan ve kan ürünleri konusundaki çalışmalar gelişmiştir. Kalite ve güvenlik standartları için bir çerçeve oluşturacak olan Direktif önerisi hazırlanmaktadır. Muhtemel bir kan gözetim networkünün kurulması ve kan ve kan ürünlerinin en iyi şekilde kullanılmasının geliştirilmesi çalışmaları yürütülmektedir. Madde 152 aynı zamanda veterinerlik ve bitki sağlığı tedbirlerini de içerir. Gıda Güvenliği Beyaz Kitabı, Ocak 2000’de Komisyon tarafından kabul edilmiştir. “Çiftlikten masaya” gıda güvenliğinde yüksek standartlar yerleştirmeyi amaçlayan geniş bir düzenleyici faaliyet programı içerir. Aynı zamanda, bağımsız bilimsel tavsiye, hızlı alarm sistemleri işlemi, tüketicilerle iletişim ve ulusal ajanslar ve bilimsel kuruluşlar ile ağ bağlantısı oluşturmayı kapsayacak olan bir Gıda Güvenliği Otoritesi * 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Kararı, OJ L 268, 3.10.1998, p.1. 15 önerisi içerir. Halk sağlığı programındaki üç sepette yer alan faaliyetlerle, özellikle de beslenme alanındaki faaliyetlerle önemli birleşmeler gerçekleştirilmesi için fırsatlar bulunmaktadır. 3.3 Halk sağlığı çerçevesinin anahtar özellikleri Görünürlük ve duyarlılık Topluluk yaklaşımının ana teması açıklık ve şeffaflıktır. Halkın düşünceleri ve beklentileri yalnızca bu şekilde tamamen karşılanabilir. Bu nedenle Komisyon, Topluluğun sağlık stratejisinin amaçlarını ve nasıl takip edildiklerini halk için net bir hale getirmek ve onların sorunlarına cevap verebilmek için danışma mekanizması olarak bir Avrupa Sağlık Forumu oluşturmayı amaçlamaktadır. Hastaları, sağlık çalışanlarını ve diğer tarafları temsil eden kuruluşlar, sağlık politikasına ve faaliyet önceliklerinin belirlenmesine katkıda bulunma fırsatına sahip olacaklardır. Forum, müzakere organize etme ve pek çok konuda görüş bildirme gibi fırsatlar sağlayabilir. Komisyon, bu yıl içinde daha sonra Forumun detaylı bir şekilde fonksiyonu, organizasyonu ve şekli hakkında bir müzakere başlatmayı tasarlamaktadır. Komisyon, aynı zamanda, varolan halk sağlığı programları altında, kanser kayıt, tarama ve sağlığın geliştirilmesi ile ilgili olan networkler gibi önceden beri desteklenen networkleri geliştirecektir. Bu networkler, veri toplama, sağlık teknoloji değerlendirmesi, sigara içme ve uyuşturucu kullanımının önlenmesi gibi öncelikli olarak belirlenmiş alanlarda yeni networkler ile tamamlanacaktır. Komisyon, halk sağlığı alanında aktif olan Avrupa şemsiye kuruluşlarını da güçlendirecektir. Önemli sağlık kuruluşu ve Topluluğun RTD programları tarafından yürütülen sağlık araştırmaları, bu süreçteki anahtar girdiler olacaktır. Üye devletlerin katılımı Oransallık ve yetki ikamesi prensibine göre, halk sağlığı alanındaki Topluluk faaliyetleri, yalnızca, bu faaliyetlerin hedefleri Topluluk tarafından daha iyi gerçekleştirilebileceği zaman üstlenilmelidir. Bu 152. Maddede, Topluluk halk sağlığı faaliyetleri, kuruluş, sağlık hizmetlerinin sunulması ve tıbbi bakım açısından Üye Devletlerin sorumluluklarının tamamen dikkate alınacağı şeklinde pekiştirilmektedir. Bu çerçevede, faaliyetler, Üye Devletlerin çalışmalarını tamamlamayı ve artı değer sağlamayı amaçlamalıdırlar. Genel yaklaşımlar gerektiren ya da etkili bir işbirliği ve koordinasyon ihtiyacı olan ulus ötesi boyuta sahip konuları tespit etmelidirler. Program hedeflerini gerçekleştirmek, bütün Üye Devletlerin aktif işbirliği ve katılımını gerektirecektir. Gerçekten de, faaliyetlerin sonuçlarının Üye Devletlere uygun olmasını sağlamak için, Üye Devletlerin tam ve aktif katılımı gereklidir. Uluslararası boyut Yeni program hakkındaki taslak karar, Merkezi ve Doğu Avrupa Ülkelerinin, Kıbrıs, Malta ve Türkiye’nin olduğu kadar EFTA/EEA ülkelerinin katılımına da açıktır. Aday ülkelerin programa mümkün olan en kısa zamanda katılmaları çok önemlidir, böylece, karşılaşacakları önemli sağlık problemleriyle mücadele etmede onlara 16 destek sağlayacak faaliyetlere tamamıyla katılmış olacaklardır. Ayrıca, program yürürlüğe girmeden önceki dönemde, Topluluğun yaygın sağlık stratejisinin onların sorunlarına ve ihtiyaçlarına mümkün olduğu kadar yansımasını sağlamak amacıyla aday ülkelerle sürekli irtibatta bulunulacaktır. Diğer ülkelerle işbirliğini teşvik etmeye önem verilecektir. Avrupa-Akdeniz Ortaklığı, Transatlantik Gündem, Birlik ve Ortaklık politikaları Kuzey Boyutu ve Rusya ile işbirliği gibi mekanizmaların tam kullanımı sağlanacaktır. Antlaşmanın 152. Maddesi, halk sağlığı alanındaki yetkili uluslar arası kuruluşlar ile işbirliğini öngörür. Dünya çapındaki sağlık tehditlerini tespit etmede merkezi role sahip olan WHO çok önemli bir ortaktır. İşbirliği bir dizi Topluluk politikasını kapsar. Yeni bilgilerin değişimi temelinde WHO ile ilişkileri güçlendirmek amacıyla bir anlaşmaya varılmıştır. Bu konudaki çalışmalar hazırlığın ileri aşamasındadır. Topluluğun, Antlaşmanın 303. Maddesinde yer alan Avrupa Konseyi ile ilişkisi, 304. Maddede yer alan OECD ile ilişkisi kadar Birleşmiş Milletlerin ilgili ajanslarla olan ilişkileri de geliştirilecektir. 4. ENTEGRE BİR SAĞLIK STRATEJİSİNİN GERÇEKLEŞTİRİLMESİ Topluluğun yaygın sağlık stratejisinin uyumlu olması amacıyla, halk sağlığı çerçevesi altındaki faaliyetler, diğer politika alanlarındaki sağlık ile ilgili girişimler ile uygun bir şekilde ilişkilendirilmelidir. Başlangıç olarak, tek pazar sağlık ve sağlık sistemleri için önemli sonuçlara sahiptir. Komisyon, yeni Avrupa İç Pazar Stratejisini kabul ettiği zaman (COM(99)624, 24 Kasım 1999), Topluluktaki hayat kalitesinin artırılması ihtiyacına, halkın artan beklentilerine cevap verilmesine, tüketicinin yüksek düzeyde korunmasına ve eğer iç Pazar tam olarak işleyecekse kuralların tam olarak uygulanmasına dikkat çekmiştir. Strateji içindeki bir dizi hedef faaliyet, hem beklenen korunmanın yüksek düzeyde gerçekleştirilmesine hem de Avrupa Birliğinde mevzuatın aynı zamanda uyumlaştırılmasına yardımcı olacaktır. Sağlık çalışanlarının serbest dolaşımı, mesleki niteliklerin karşılıklı olarak tanınmasını düzenleyen mevzuat ile yönetilmektedir. Topluluk mevzuatı, aynı zamanda, diğer Üye Devletlerde kalma durumlarındaki tıbbi bakım hükümlerini de düzenler. Malların ve hizmetlerin serbest dolaşımı ile ilgili mevzuat, farmasötikler, tıbbi cihazlar, sağlık sigortası ve gıda, alkol ve tütün gibi sağlık ürünlerini de kapsar. Yetkilendirme, pazarlama ve farmasötiklerin serbest dolaşımı ile ilgili Topluluk politikalarını tamamlamak için, halk sağlığı programı, maliyet, kullanım ve maliyet etkinliği ile ilgili konuları da kapsayacaktır. Amaç, Üye Devletlerde , iyi uygulamaların tanımlanmasına ve yaygınlaştırılmasına yardımcı olmaktır. İlgili faaliyet alanları, farmasötik ürünlerin tedavi edici gücünün değerlendirilmesi ve tüketim ve reçete modelleri hakkında bilgi sistemlerinin oluşturulmasıdır. Bu yollar aynı zamanda, Üye Devletler arasında, maliyet içeriği, sağlık çalışanları rehberleri, tanıtım kontrolü ve ürünlerin geliştirilmesi gibi konularda işbirliğini sağlamak için de araştırılmalıdır. Daha fazla dikkat, halka sunulan ilaçlar hakkındaki bilginin geliştirilmesi üzerinde odaklanacaktır. İnternet, sağlığın korunması ve geliştirilmesi ve farmasötikler hakkında güvenilir ve anlaşılır bilgi sağlamak için büyük potansiyele sahiptir. 17 “Vatandaşlarla Diyalog” girişimi, farmasötiklerin yalnızca diğer Üye Devletlerde bulunduğu durumlarda, tüketicilerin, o Devletlerden satın alma girişiminde bulunduklarını göstermektedir.Bu Mevzuatta boşluklar olduğunun işaretidir. Tüketicinin korunması kapsamındaki çalışmalar, nötrosötikler* kadar, sağlık talepleri ve reçetesiz ilaçlar üzerinde geliştirileceklerdir. Gıda Güvenliği Beyaz Kitabında belirtilen girişimlere ek olarak, gıda ve beslenme konusunda bütünleyici faaliyetler gerçekleştirilecektir. Topluluk, diyet, gıdaların besin değerleri, içindekiler ve katkı maddeleri ve insanları doğru seçim yapmaya teşvik etme konularında bilgi sağlayabilir. Aynı zamanda üretilen gıdaların besin değerlerini artırmak için üreticilerle birlikte çalışabilir. Hızlı alarm sistemleri arasındaki bağlantıların araştırılması da faydalı olabilir. Komisyon, Sosyal Korumanın Modernleştirilmesi ve Geliştirilmesi konusundaki Bildirisinde, sağlık sistemlerindeki belli konuları da kapsayacak, örneğin, sistemler arasındaki sağlık harcamalarının ödenmesi ve maliyet ve finansmanla ilgili sorular gibi, sosyal güvenlik sistemlerinin koordinasyonu ve aralarındaki işbirliğine ilişkin bir strateji önermiştir. Bu, sağlık sistemleri ile ilgili konularda, örneğin, maliyet etkinliği ve sağlık müdahalelerinin uygunluğu, kalite ve standartlar, geliştirme, önleme, tedavi ve bakım hizmetleri arasındaki bağlantılar ve iyi uygulamaların tanımlanması ve yaygınlaştırılması gibi, halk sağlığı faaliyetlerini bütünleştirecektir. İş sağlığı ve güvenliği Topluluk politikası, sağlığın yüksek düzeyde korunmasını sağlamakla özel olarak alakalıdır. İşyeri risklerine karşı koruma, iş kazaları ve mesleki hastalıklara yönelik koruyucu bir yaklaşıma dayanmaktadır. Sağlık alanındaki teknolojik gelişmeler yeni programdaki faaliyetler için odak noktası olacaktır. Komisyon, metodolojileri incelemek, ortak çalışmayı teşvik etmek ve çalışmaların sonuçlarını etkili bir şekilde yaygınlaştırmak amacıyla, dahil olan ajanslar arasındaki işbirliğini destekleyerek, sağlık teknolojisi değerlendirme yapı ve mekanizmalarını güçlendirmeyi tasarlamaktadır. Topluluğun çevre konusundaki politikası, insan sağlığının korunması için doğrudan hedeftir ve ihtiyaç prensibi esastır. Koruyucu faaliyete, çevresel zararın kaynağında önlenmesine ve bedelini kirletenin ödemesine vurgu yapar. Yayma, madde konsantrasyonları ve uygulamaları ve ajanlar gibi konularda etkili politika ve tedbirler yağmuru ile sonuçlanmıştır. Çevre koruma şartlarının bütün Topluluk politikalarında birleştirilmesiyle, Antlaşmanın 6. Maddesinde öngörüldüğü gibi, sağlığın yüksek düzeyde korunmasına yönelik önemli bir katkı sağlanmalıdır. Sağlık ve çevre arasındaki bağlantılar, önerilen program ve uluslar arası işbirliği içeren faaliyetlerle, örneğin, WHO Sağlık ve Çevre Bakanlar Konferansı gibi, daha da güçlendirilmektedir. Topluluğun, Araştırma, Teknolojik Kalkınma ve Demonstrasyon Faaliyetleri Beşinci Çerçeve Programı, sağlık politikası ile güçlü bir bağlantısı olan Hayat Kalitesi ve Yaşam Kaynaklarının Yönetimi Programını içerir. Altı anahtar faaliyetin beşi, “Gıda”, “Sağlık ve Beslenme”, “Enfeksiyöz Hastalıkların Kontrolü”, “Hücre Bankası”, “Çevre ve Sağlık” ve “Yaşlı Nüfus ve Sakatlıklar” sağlıkla ilgili kritik konuları * Özel sağlık problemleri için, örneğin, kolestorol, tasarlanan fonksiyonel gıdalar gibi ürünlere verilen addır. 18 hedeflemektedir. Ayrıca, genel faaliyetlerin çoğu, kronik ve dejeneratif hastalıklar, genler ve genetik hastalıklar, nöroloji bilimi, halk sağlığı ve sağlık hizmetleri, sakatlar ve bitoetik gibi sağlık için stratejik önemi olan alanlardadır. Sağlıkla ilgili faaliyetlerin desteklenmesine katkıda bulunan başka bir özel program “Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma” konusundadır. Ayrıca, INCO programı, Merkezi ve Doğu Avrupa Ülkeleri ve Yeni Bağımsız Olan Devletler (INCO-Copernicus), Akdeniz Ortak Ülkeleri (INCO-Med) ve en önemlisi de gelişmekte olan ülkeler (INCO-Dev.) dahil, bir dizi ülke ile araştırma konusunda uluslar arası işbirliğini teşvik eder. Son olarak, kulanıcı-dostu bilgi toplumu programı, sağlık sistemleri, halk sağlığı ve özellikle de sağlık telematikleri ile ilgili çalışmaları kapsar. Bütün bu araştırma programları, projenin sonuçlarının geniş çapta yaygınlaştırılacağını, politika geliştirme ve karar verme mekanizmalarında dikkate alınacağını ve bunların sağlığın yüksek düzeyde korunmasına katkıda bulunacağını vurgulamaktadır. Topluluk İstatistik Programı 1998-2002 çerçevesinde, Avrupa İstatistik Sistemi (ESS) sağlık ve sosyal istatistikler alanında özellikle de sağlığın durumu, sağlık bakım hizmetleri ve kaynakları ve sağlık belirleyicileri gibi alanlarda büyük projeler başlatmıştır. Son olarak, Topluluk, genişleme ve kalkınmasında, dış ilişkiler ve ticari politikasında sağlığı temel bir öğe olarak ele almaktadır. Topluluk ve üçüncü ülkeler arasındaki anlaşmalar, bu ülkelerdeki hastalıklarla savaşmak, daha iyi sağlık için sosyal ve ekonomik şartların oluşmasına yardım etmek ve nüfuslarının ihtiyacı olan bakımı sağlamaya yönelik sağlık sistemleri oluşturmak için yapı oluşturur. Böylece, aynı zamanda Topluluk halkının sağlığını korumaya da hizmet etmiş olurlar. Antlaşmanın 177. Maddesi altında, Topluluk, gelişmekte olan ülkelerdeki yoksulluğu belirtmektedir. Sağlık yoksulluğu azaltma stratejilerinde özellikle önemlidir ve Topluluğun genel kalkınma politikasının ana öğesidir. Politika ve faaliyetlerin sağlığın korunmasına katkı sağlama mekanizmaları Halk sağlığı çerçevesi ve diğer politikalar arasındaki ilişkinin artması önemlidir, ancak, Topluluk sağlık stratejisinin, diğer politikaların öncelikli hedefleriyle tamamen tutarlı olmasını sağlamak için yeterli değildir.Topluluğun sağlığı etkileyecek bütün faaliyetlerinin genel stratejiye katkıda bulunması gereklidir.Bu açıdan, sağlık konularının Topluluk düzeyinde mücadele ettikleri iki büyük sınırlama vardır: · · Birincisi, doğrudan sağlıkla ilgisi olanlar dışındaki ayrı politika girişimlerinin sağlık üzerindeki potansiyel etkisi her zaman tam olarak dikkate alınmamaktadır. İkinci olarak, sağlıkla ilgili değişik faaliyetler, her zaman tam tutarlı bir şekilde ilişkilendirilmemektedir. Bu iki eksikliğin giderilmesi gerekmektedir. Değişik araçlar sunulmasının sebebi Kalkınma ve Topluluk politika ve faaliyetlerinin uygulanmasında sağlığa verilen önemi artırmaktır. 19 İlk olarak 2001’den itibaren, özel olarak sağlıkla ilgili öneriler, sağlık şartlarının tespit edileceğine dair, genellikle, önerinin açıklayıcı memorandumuna bir bildiri ekleyerek, bir açıklama içereceklerdir. Amaç, sağlık konularının nasıl ve neden dikkate alınacağını ve beklenen sağlık etkilerini net bir şekilde göstermektir. İkinci olarak, halk sağlığı programında, öncelikli görev, öneri politikalarının değerlendirilmesi ve uygulanmaları için uygulama talimatları ve kontrol listesi gibi kriter ve metodolojiler geliştirmek olacaktır. Ayrıca, bazı Topluluk faaliyet ve politikaları etki değerlendirmesi yoluyla seçilebilir. Amaç, bu alanda, Üye Devletlerde Topluluk politikasının uygulanmasıyla ilgili konulara da yönelik olacak projeler başlatmaktır. Üçüncüsü, halk sağlığı programı, sağlığı etkileyen faktörlerle savaşmak için sektörler arası yaklaşımlar geliştirmeye yardımcı olacak diğer Topluluk programları ve araçları ile ortak faaliyetler başlatılması hükmünü içerir. Son olarak, Komisyon içerisinde, sağlıkla ilgili faaliyetlerin tam olarak koordinasyonunu sağlama mekanizmaları güçlendirilecektir. Bu yeni adımlar, Topluluğun sağlık stratejisinin sürekli ve tutarlı olmasını sağlayacaktır. Ancak, Üye Devletlerin Antlaşmanın yükümlülüklerine eşit olarak bağlı olmaları nedeniyle, program eğer başarılı olacaksa ortak çalışma gerekecektir. 5. SONUÇLAR Avrupa’da insanlar, halk politikasının sağlığı koruyup geliştireceğine dair yüksek beklentilere sahiptirler. Bu beklenti, yalnızca sağlık boyutuyla doğrudan ilgili tedbirler değil, bütün politika alanları ile ilgilidir. Bu bildiri, Topluluk politikalarının, sağlığın yüksek düzeyde korunması hedefine aktif olarak nasıl cevap vereceğini gösterir. Bu, insanların, kritik bir sorun olan –sağlıklarının-, Avrupa entegrasyonunun devam etmekte olan sürecinde en öncelikli konu olarak ele alındığı hususunda rahat olmalarını sağlayacaktır. Yeni halk sağlığı çerçevesi, merkezinde güçlü bir faaliyet programı ile, büyük bir vaatte bulunmakta ve Komisyonun, Topluluk politika gündeminde halk sağlığına çok önem verdiğini göstermektedir. Komisyon, gelecek yıllarda yaygın sağlık stratejisini, ileriye dönük ve yenilikçi bir şekilde geliştirmek için gerekli adımları atacaktır. Diğer Kuruluşların ve Üye Devletlerin, halk sağlığını korumak ve geliştirmek için önemli görevleri üstlenmede kendisine katılacaklarını ümit etmektedir. Avrupa projesinin güvenirliği, eğer onun başarılı olması için hep birlikte çalışmazsak tehlikeye düşecektir. 20 TABLO 1 Antlaşmanın, Sağlığın Korunması ile İlgili En Önemli Maddeleri Madde 43-48 inter alia doktorlar ve diğer sağlık sektör çalışanlarını kapsayan yerleşme hakkı); Madde 49-50 (Hizmetler, tıbbi hizmetler ve diğer sağlık hizmetleri dahil); Madde 71 (Nakliye güvenliği) Madde 95 (Kanunların uyumlaştırılması, gıda güvenliği, tütün, farmasötikler, tıbbi cihazlar, kimyasallar ve diğer tehlikeli maddeler, biyoteknoloji uygulamaları); Madde 131-133 (Genel Ticari politika, örneğin, gıda ve farmasötikler konusunda) Madde 137 (İşçilerin sosyal güvenliği ve sosyal korunması); Madde 149 (Öğretim ve mesleki eğitim, sağlık alanındaki değişimler dahil); Madde 158 ve 161 (Ekonomik ve Sosyal Bütünleşme, örneğin, sağlıkla ilgili projeleri destekleyen birleşik fon ve yapısal fonlar); Madde 163-173 (Araştırma ve Teknolojik Gelişme, sağlık alanı dahil) Madde 177 (Kalkınma İşbirliği, sağlık alanı dahil); ve Madde 300-302 (Üçüncü ülkeler ve uluslar arası kuruluşlar ile yapılan anlaşmaların sonuçları, sağlık ve sağlıkla ilgili konular dahil)’dir. TABLO 2 1993 Halk Sağlığı Çerçevesi Altındaki Faaliyetler Sağlığın geliştirilmesi, bilgi, eğitim ve öğretim hakkında Topluluk faaliyet programı, Kanserle mücadele faaliyet planı, AIDS ve diğer belirli bulaşıcı hastalıkların önlenmesine dair Topluluk faaliyet programı, Uyuşturucu bağımlığının önlenmesine dair Topluluk faaliyet programı, Sağlığın izlenmesine dair Topluluk faaliyet programı, Yaralanmanın önlenmesine dair Topluluk faaliyet programı, Ender görülen hastalıklara dair Topluluk faaliyet programı, ve Kirliliğe dayalı hastalıklara dair Topluluk faaliyet programıdır. Diğer Faaliyetler Tütün tüketimine ilişkin bir strateji, kanunların uyumlaştırılması hakkında bir Direktif, tütün ürünlerinin tanıtımı ve desteklenmesi ile ilgili Üye Devletlerin düzenlemeleri ve idari hükümleri; Sigara içmenin önlenmesi hakkında bir rapor, ve tütün ürünleri hakkında bir Direktif önerisi; Kan güvenliği ve kendine yeterlilik hakkında bir strateji ve kan ve plazma donörlerinin uygunluğu ve verilen kanların taranması hakkında bir Konsey Önerisi; Topluluk sağlığının durumuna ve Topluluk politikalarında sağlığın korunması için gerekli şartların entegrasyonuna ilişkin Komisyon Raporları; 21 Creutzfeldt-Jakob hastalığı ve diğer bulaşabilir süngersi ensefalopatilerin epidemiyolojisi ve sürvelansı hakkında Komisyon personeli çalışma dokümanları; Toplulukta bulaşıcı hastalıkların kontrolü ve epidemiyolojik sürvelansı için bir Topluluk networkü; ve Halkın elektromanyetik alanlara 0 Hz-300GHz, maruz kalmasının sınırlandırılmasına dair bir Konsey Önerisi. 1.2. Avrupa Birliği Yeni Sağlık Stratejisi Dokümanının İngilizce Metni Avrupa Birliği’nin yeni sağlık stratejisi dokümanının İngilizce metni aşağıda sunulmuştur: COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE COUNCIL, THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS on THE HEALTH STRATEGY OF THE EUROPEAN COMMUNİTY 1. INTRODUCTION Health is a priority for the general public. How long people live, how healthy they are and which illnesses they get are determined by a host of factors. In addition to every person's genetic make up, their social and economic conditions, their personal behaviour - smoking, drinking, diet and their working and living conditions all play a major role. Public health takes up these issues. Its concern is with the state of health of the population as a whole which it aims to protect and improve. There are a number of means which public health can use to achieve this far-reaching goal. The main ones include taking preventive measures, such as vaccination and screening and more generally taking precautions to protect people from risks and dangers. Another method is education and information campaigns. Then, more broadly, there is health promotion which involves empowering people and communities to make healthy choices to improve their health. Public health also has to look at how health systems function and ensuring that they work as well as possible. Public health is therefore all about tackling the underlying causes of ill health. Since there are many factors involved, other policies outside the health domain have a role to play in supporting public health objectives. Maintaining and improving public health therefore requires a comprehensive approach. The Community's situation is not the same as that of Member States. It does not itself manage health services or medical care, which under the Treaty is the clear responsibility of the Member States. The Community' role in public health is to complement their efforts, to add value to their actions and in particular to deal with issues that Member States cannot handle on their own. Infectious diseases, for example, do not respect national borders; neither does air and water pollution. This is why the Treaty has given the Community an important responsibility to tackle health concerns in the widest sense. 22 This is in line with what the European public expects. People rightly want to be protected against illness and disease. They demand that their food is safe and wholesome, and that the products and services on the market meet high safety standards. They want to bring up their children in a healthy environment and they expect their workplace to be safe and hygienic. When travelling within the European Community, they need access to reliable and high-quality health advice and assistance. In all these areas the Community has a vital role to play. The proposals being announced in this document are very ambitious. The new public health programme, both in its scope and in the way it marshals resources, is itself a major new initiative. But it is only one part, albeit a key part, of the broad Community health strategy through which all Community policies and actions must contribute to achieving a high level of health protection. This communication shows that the Community is already making a real contribution to the health of the population. But beyond this, it demonstrates its commitment to make an even more powerful contribution in future in order to improve the quality of life of everyone in the Community. 2. THE CONTEXT OF HEALTH STRATEGY The rapid changes that Europe is undergoing have a profound impact on people's lives and on their health. This means that there is now a need to develop a Community health strategy able to respond both to present conditions and to emerging trends. This strategy must not only reflect the new public health powers in the Treaty, but also be able meet key challenges to the health of the public. 2.1 The Legal Context There are a number of Articles in the Treaty which relate to health. These are set out in Table 1. The key objectives in relation to public health are in Articles 3 and 152. These include: * Contributing towards ensuring the attainment of a high level of health protection; * Improving public health; * Preventing human illness and disease; and * Obviating sources of danger to human health. These objectives are taken up in a wide range of Community policies, including the Internal Market, Environment, Consumer Protection, Social Affairs, including health and safety at work, Agriculture, Research, Trade and Development etc. Community policies in these and other areas have to ensure a high level of human health protection in their definition and implementation. Article 152 includes specific provisions which allow the Community to take actions with a direct bearing on health protection, while respecting the responsibilities of the Member States for the organisation and delivery of health services and medical care. These include: Measures in the field of veterinary and phytosanitary legislation which have as their direct objective the protection of public health. These are already the basis of a substantial body of Community legislation with major health implications. The difference now is that such proposals fall within the public health context. Measures in relation to the quality and safety of organs and substances of human origin and blood and blood derivatives. The scope and potential of this new provision 23 has not yet been fully explored. However, given the importance for health protection of ensuring a safe blood supply, and the rapidly growing need for human organs and substances of human origin, the potential, taking into account national provisions on the donation or medical use of organs and blood, is considerable. Incentive measures designed to protect and improve public health. These nonharmonising provisions have served as a basis for the current set of eight public health programmes and for the decision on a network on the epidemiological surveillance and control of communicable diseases, and they also form the basis of the new programme. The Treaty also provides for Council recommendations for the purposes of public health protection. While non-binding, these have been used to take initiatives in areas such as electro-magnetic radiation [1]. [1] The full list of programmes and other actions is in Table 2. 2.2 Health Trends and Challenges Health Trends In general terms the health of the Community population has never been better. Infant mortality has fallen sharply in recent years. People are living longer: life expectancy at birth has increased to between 75 and 79 years in all Member States. Indeed the rise in life expectancy in recent decades is very striking. For example, from 1970 to 1996 it increased in France by six years (from 72.9 to 78.9) and in the UK by five years (71.8 to 77.1). Nevertheless, serious public health problems remain which cannot be ignored: * high levels of premature death (one fifth of all deaths are premature i.e. before the age of 65) from diseases related to lifestyle, notably cardio-vascular diseases and cancer, and from accidents. [2] Smoking is a key factor. It is the cause of over half a million deaths a year in the European Union, of which nearly half are in the 35 to 69 year age group, [3] [2] Taking the population as a whole, the commonest causes of death are, in order, ischaemic heart disease and cerebrovascular disease followed by cancer, chronic liver disease, transport accidents and suicides, Eurostat Mortality Statistics. [3] Peto R, Lopez AD, Boreham J, Thun M, Heath C, Mortality From Tobacco in Developed Countries, 1950-2000, Oxford, OUP, 1998. Ischaemic heart disease, cerebrovascular disease, chronic obstructive pulmonary disease and lung cancer, all linked with smoking, are four of the top ten causes of death world-wide, according to The Global Burden of Disease Study of Murray and Lopez (cited in a Lancet editorial, Vol. 349, No 9061). * a substantial level of morbidity and disability from mental illness, musculo-skeletal diseases and diabetes, * new risks to health, for example from the emergence of new diseases, such as new variant Creutzfeldt-Jakob Disease and from food-borne illnesses, * a resurgence of major infectious diseases, for example tuberculosis, made worse by the growing problem of resistance to anti-microbial drugs, * an increase in the incidence of diseases related to old age, such as cancers, cardiovascular diseases, stroke, and the impairment of functional capacity through physical disabilities and mental disorders, which results from the lengthening life expectancy. About one quarter of people aged 85 or older for example are estimated to have a form of dementia [4]; and 24 [4] "The Prevalence of Dementia in Europe: A Collaborative Study of 1980 - 1990 Findings", International Journal of Epidemiology, 20, 1991, A. Hoffman et al. * wide variations and inequalities in health status (both morbidity and mortality) with substantial evidence that poorer people, the disadvantaged, and socially excluded groups have significantly higher health risks and mortality. Challenges For Health Systems The costs of health systems are a major charge on national budgets and one that is continuing to grow as resources chase rising demand. In the last three decades, health care spending in the Community as a proportion of GDP has substantially increased in all Member States. In Italy in 1977 it represented 5.7 % of GDP; in 1997 the figure was 7.4%. In the same period Spain saw an increase from 5.6% to 7.3%. In response to this development, Member States have been undertaking a wide range of structural reforms and cost containment measures in order to improve the efficiency and effectiveness of their health systems. Several factors, affecting both the supply of and the demand for health services, have contributed to the rise in health expenditure. Demographic trends are a key factor. The Community population is ageing because of the falling birth rate and lengthening life expectancy. By 2020, there will be 40% more people aged 75 and above than in 1990. This is likely to increase demand for health services and to require changes to their organisation and structure. With more people living into their 80s and 90s, more people will need long-term health care services and specialised social services. Moreover, these trends may lead to significant cost increases. Per capita expenditure on health care for the very old is greater than for those of working age. The question of how to pay for the increasing costs is made more difficult because the total dependency ratio (the ratio of dependants to workers) will rise from its current levels. The development of medical technologies in the coming decades will make an ever greater impact on health services. Important innovations include the use of computers and robotics, the application of communications and information technology, new diagnostic techniques, genetic engineering, cloning, the production of new classes of pharmaceuticals, and the work now beginning on growing replacement tissues and organs. These developments can contribute significantly to improved health status. Leaving aside the significant ethical issues raised, they will have an impact on costs by, for example, reducing length of stay in hospitals or avoiding the need for complicated surgery. However, they may add to overall costs because more conditions can be treated. The issue of the affordability and justification of new techniques and products thus inevitably arises. Despite the importance of this question for resource allocation, the cost-effectiveness of relatively few technologies or interventions has so far been rigorously examined. Health services must respond to people's expectations and concerns. An encouraging trend in Member States is the growing attention being paid to the views of the public in the planning and provision of services and priority setting. This welcome development, however, also puts pressure on services and budgets, since people are reluctant to accept any rationing of services or cuts in their levels. A Eurobarometer [5] survey showed that only 5% of the Community population would accept lower public spending on health care, whereas 50% wanted higher spending. [5] Eurobarometer 44.3 carried out early in 1996. The situation has become more complex with the increasing availability of information, especially through the Internet, about risks to health, diseases and 25 therapies. In turn, however, this is also fuelling increasing expectations and demands on health services. Experience from the Commission's 'Dialogue with Citizens' Initiative shows that issues related to social security and cross border health care issues are major concerns. These include problems relating to social security rules and the recognition of diplomas or access to jobs in the health sector. These issues need to be addressed for the internal market to function properly. 3. THE ELEMENTS OF THE COMMUNITY STRATEGY The Community's broad strategy on health responds to the legal obligations and takes full account of key health developments, as set out above. The strategy includes: First, a public health framework which consists of an action programme and related policy and legislation in the public health field. This framework is described below. Second, the contribution that other Community policies and activities make towards attaining a high level of health protection, and the mechanisms to ensure an integrated approach. This is discussed in Part 4 of this document [6]. [6] The various Commission reports on the integration of health protection requirements in Community policies contain details of the relevant activities. Cf. COM(95) 196 final of 29.5.1995, COM(96) 407 final of 4.9.1996, COM(1998) 34 final of 27.1.1998 and COM(1999) 587 final of 16.11.1999. 3.1 The Public Health Framework: The Action Programme In 1998 the Commission adopted a Communication on the development of public health policy in the European Community [7]. While this Communication stressed that within the current framework much valuable and important work was being undertaken, it also identified several weaknesses. The Commission proposed that a new public health programme should be drawn up to give effect to the new Treaty provisions, to support the development of legal instruments and policy, to face up to the new challenges and to take account of experience so far. Three main strands of action were identified: improving health information; establishing a rapid response mechanism; and tackling health determinants. This broad strategy was endorsed by the other Community Institutions. [7] COM(98) 230 final of 15 April 1998 Rationale and Objectives of the programme The attached proposal for a new public health programme builds upon that consensus and takes it forward by strengthening visibility and responsiveness to popular concerns; working closely with the Member States to support their efforts to improve the health of the population and the effectiveness of their health systems; and creating sustainable mechanisms which will enable them to coordinate their health-related activities. Moreover, the programme will enable the Community to meet its key responsibility to contribute towards a high level of health protection as set out in the Treaty. Member States spend a large amount of their GDP on health (the Community average is now around 8%). Health spending has been rising and will continue to rise in the future owing to factors such as ageing populations; development of technology, rising popular demand. In view of this, Member States are trying to improve the cost- 26 effectiveness of their health systems in order to accommodate new priorities while also respecting budgetary constraints. To meet this challenge, they require better and comparable data and information, e.g. on health status and the effectiveness of particular health interventions. The Community has the potential to provide much of this. A further issue is that Member States are faced with cross-border health threats which they cannot properly address on their own, because they do not all have the necessary resources, infrastructures and expertise. Examples include nvCJD, HIV and conditions related to pollution. The Community can help Member States to coordinate their actions in response to these threats. There is an increasing recognition that to reduce morbidity and mortality, underlying health determinants must be effectively addressed. For example, tackling smoking, the leading cause of death in the Community, requires an integrated strategy on tobacco control which involves measures taken both at the level of the Member States and the Community. More generally the Community can also identify best practice and carry out benchmarking in order to raise quality and standards across the European Union. By focussing on these areas where the Community can make a difference and can act in a way that individual Member States cannot, the programme with its limited budget can make a positive impact on the health of Community citizens and on making health systems in Member States more effective. It thus provides real Community added value. The general objectives of the programme are: * To improve information and knowledge for the development of public health and the strengthening and maintenance of effective health interventions and efficient health systems; * To enhance the capability of responding rapidly and in a coordinated fashion to threats to health by the development, strengthening and assistance to the capacity, operation and inter-linking of surveillance, early warning and rapid reaction mechanisms; * To address health determinants through health promotion and disease prevention measures, through support to and the development of broad health promotion activities and disease prevention actions and specific risk reduction and elimination instruments. Outputs The actions to be undertaken are set out in the annex of the programme proposal. But it is worth highlighting some of the programme's main outputs to show how they will produce value for the Community. First, a comprehensive health information system will be developed, targeted at the general public, health professionals and other stakeholders, and health authorities. This will provide Community-wide access to reliable and up to date information on key health-related topics. To establish this system full use will be made of the Internet, including links to national websites, and of the impetus that the e-Europe initiative gives to the introduction of information technologies in the health sector. The statistical part of the health information system will be developed as part of the Community Statistical Programme. 27 The system will be based on the establishment of agreed Community-wide indicators for health status, diseases and determinants covering demographic and social factors, lifestyle factors, living and working conditions, as well as health promotion and disease prevention interventions including, where feasible, their costs. Information will be compiled concerning trends and effectiveness of health systems, health technologies, quality standards and criteria for best practice. Common databases and systems for transferring and sharing information will also be developed. The outputs of the system will be packages of information of varying kinds which respond to the needs of the different target groups. These are: * the general public - information will be provided to empower people to make key choices about life styles and health risks, and advise them on sources of support and expert help, such as disease support groups. A special focus will be on giving people the health information they need as they move about the EU, such as health and social insurance coverage and how to access specific health services; * health professionals and other stakeholders - information will help them to enhance their skills and knowledge. It will include inventories and directories, results of studies, and evaluations of health interventions and technology, analyses of good practice, and guidelines, advice and recommendations; * national, regional and local health authorities - information will assist them in developing policy and in decision-making by providing up to date and comparative data on health trends and developments, and by establishing benchmarks to measure progress and effectiveness of health interventions and strategies. In this way, the system will furnish the data and information necessary for developing health policy and initiatives at Community level and within Member States. Moreover, the system will also provide easily accessible information targeted at health professionals and the general public. Secondly, there will be mechanisms to respond to major health threats, including a rapid reaction capability. Such mechanisms are necessary to ensure that the Community is able to respond effectively and in a coordinated way to potentially serious threats to public health both from major diseases and emerging risks which cannot be effectively tackled by Member States on their own. Creating these mechanisms will involve not only harnessing the resources of health and surveillance authorities and centres of expertise, but also building up the necessary capacity in Member States and applicant countries. Actions will entail improving communications between the national authorities involved, linking with the various Community alert systems, putting in place the necessary arrangements for surveillance and transfer of information, and creating the means to mobilise the necessary resources and expertise to respond quickly and effectively to health threats as they arise. At the same time, actions will underpin the development and implementation of policy in other key areas of the public health framework, such as securing the safety and quality of blood, organs and substances of human origin and strengthening the surveillance and control of communicable diseases. Actions will also cover developing responses to tackle health threats from non-communicable diseases, illicit drugs and physical agents that may be linked to specific health conditions, and the prevention of injuries and accidents. In these areas links to existing surveillance, notification and alert mechanisms will be set up. With each new health threat, public concern about the way their health is being protected inevitably rises. This rapid response capability will help to alleviate these 28 concerns by enabling decisive action to be taken in those cases where Member States cannot act effectively on their own. Finally, the programme will address health determinants, in other words the underlying factors which affect people's health. Main priorities will include seeking to address the high levels of premature deaths and illness in the EU from major diseases, cancer and cardio-vascular diseases, as well as mental illness. This will be achieved by focussing on key lifestyle factors, such as smoking, alcohol, nutrition, physical activity, stress and drug abuse (including doping in sport), as well as major socio-economic and environmental factors. Actions will be especially targeted at young people since key decisions on lifestyle and health-related behaviour are taken in youth and adolescence. In all these areas the programme will set up mechanisms to help improve the effectiveness of health interventions by providing to health authorities, health professionals and the general public accurate information covering the whole Community on major trends, supporting innovative projects, evaluating new technologies, taking steps to improve quality, and drawing up guidelines of good practice. It will also develop the means to compare and analyse policies so that policy makers and the wider community can see what approaches are being taken in Member States and to decide what works best and why. These actions will help Member States and the Community in the development of policies which have a positive influence on health determinants. Health professionals and the general public will benefit from the results of the various actions, such as the identification and dissemination of best practice. In this way, the Community will contribute to effective health promotion and disease prevention actions which will improve the quality of life and help relieve the pressure on health services. Moreover, the programme will be of particular importance for applicant countries which have specific, and often more serious, health problems. In addition they have limited resources to devote to health and in certain areas lack the necessary infrastructure. The programme will provide a valuable source of support in tackling their problems. The new programme will also build upon those elements of the existing public health programmes and activities that have proved effective and which are relevant to the concerns and challenges that the Community will be confronting over the next years. [8] These include the development of health indicators and the creation of a telematic Community network for health data exchange between Member States, and networks in a number of areas in relation to disease prevention and health promotion, including mental health promotion. [8] This will draw upon the evaluations of the existing programmes; c.f. Final report on the implementation of the 2nd Cancer Action Plan, COM(99) 408 final of 8.9.1999, and Interim report on mid-term evaluation of the cancer, AIDS and drug programmes, COM(99) 463 final of 14.10.1999. Evaluation The Commission attaches importance to ensuring that the public health programme is efficiently and effectively implemented. It has established the general objectives and targets to be achieved by the new programme based on the experience gained from the previous public health programmes. More specific objectives and detailed outputs will be an important part of the annual work programmes. The Commission will also assure independent, external mid-term and ex-post evaluations of the public health programme on the basis of indicators and outputs in 29 the annual work programmes. The evaluations will assess the impact and efficiency of the resources used, they will help fine-tune the management of the programme and they will help to indicate any changes required. The evaluation reports and results of the actions undertaken will be made publicly available. Structure of the new programme The structure of the new programme is presented in the attached proposal for a decision of the European Parliament and the Council. The programme will run for six years in order to ensure that there is sufficient time to develop and implement sustainable actions (Article 1). The overall aim of the programme is to make a contribution towards a high level of health protection and it has the following general objectives: to improve information and knowledge for the development of public health; to enhance the capability of responding rapidly to threats to health; and to address health determinants through health promotion and disease prevention measures (Article 2). The actions to be taken under the programme and the kinds of the measures implementing them are set out in Article 3. The measures of the programme may be implemented as joint actions with related Community programmes and activities (Article 4). Article 5 describes how the measures to implement the programme actions will be undertaken, including by means of an annual workplan and through the establishment of appropriate mechanisms at Community and national levels. The means to ensure consistency and complementarity with other Community policies and activities are set out in Article 6. The overall funding for the programme is EUR 300 million (Article 7). A committee will be established to assist the Commission in implementing the programme (Article 8). The programme will be open for the participation of the EFTA/EEA countries, the associated countries of Central and Eastern Europe, Cyprus, Malta and Turkey (Article 9), and there will stress on cooperation with third countries and relevant international organisations (Article 10). In order to ensure the effectiveness and efficiency of the actions undertaken, there will be thorough evaluation and monitoring arrangements (Article 11). The decision to set up the programme repeals the existing public health programmes (Article 12). This decision will enter into force on the date of its publication in the Official Journal (Article 13). The programme's specific objectives and actions are detailed in an annex. Extension of existing public health programmes Four of the existing programmes come to an end this year and two at the end of next year. It is of importance that there is no interruption or delay in key actions in these programmes that will be sustained under the new programme. It may therefore be necessary to extend these programmes for a limited time until the new programme comes into effect in order to guarantee the continuity of actions. The Commission intends to put forward a proposal for that purpose. 3.2 The Public Health Framework: Other Key Elements As part of the public health framework, work on the development of policy and legislation is underway in a number of key areas. The public health programme will provide support for developmental work in connection with this work. A network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community was set up in 1999 [9]. It has two main components: early warning and response, and epidemiological surveillance. Both are closely interrelated and will form the basis for prevention and control strategies on communicable diseases within the Community. This work also has an international dimension and includes, for 30 example, cooperation with WHO and the United States. A working paper on the future strategy for this network will be published shortly. [9] Decision 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 268, 3.10.1998, p. 1. In relation to drug prevention, the programme will underpin the efforts in the EU's Action Plan to Combat Drugs covering the period 2000 to 2004. This action plan includes several initiatives aimed at reducing demand and drugs-related health damage. The programme will also continue actions with the European Monitoring Centre for the Drugs and Drug Addiction, particularly in relation to data and information on drug-related issues, and will support work on exchanging information on policies at national level. A number of important initiatives have been taken on smoking and tobacco control. A proposal for a new Directive to strengthen and up-date the measures on tobacco control was adopted by the Commission in November 1999 [10]. It contains revised provisions on the content of cigarettes and product labelling, introduces a limit on nicotine and carbon monoxide content of cigarettes and proposes restrictions on product description as well as requiring a declaration of tobacco additives. The public health programme will address smoking as a major determinant of health and will provide support for preventive measures in this area. [10] COM(99) 594 final of 16.11.1999. Preliminary work has been done on the quality and safety of organs and substances of human origin. An overall strategy is being developed which will set the parameters for the preparation of legislation, as foreseen by Article 152, as well as on the use of substances of human origin in medical devices. Work has progressed on blood and blood derivatives. A proposal for a Directive setting a framework for standards of quality and safety is in preparation. Work is also underway on the possible creation of a Community haemovigilance network and the promotion of optimal use of blood and blood derivatives. Article 152 also provides for Veterinary and phytosanitary measures. The White Paper on Food Safety adopted by the Commission in January 2000 [11]. includes an extensive programme of legislative actions aimed at putting in place high standards of food safety from "farm to table". It also includes a proposal for a Food Safety Authority which will embrace independent scientific advice, the operation of rapid alert systems, communication with consumers and networking with national agencies and scientific bodies. There is scope for considerable synergies with these activities under all three strands of action in the public health programme, and particularly with the actions in the area of nutrition. [11] COM(99) 719 final of 12 January 2000. 3.3 Key Characteristics of the Public Health Framework Visibility and responsiveness A central theme of the Community approach is openness and transparency. Only in this way can public concerns and expectations be fully met. The Commission intends therefore to set up a European Health Forum as a consultative mechanism to ensure that the aims of the Community's health strategy and how they are being pursued are made clear to the public and respond to their concerns. Representative organisations of patients, health professionals and other stakeholders will have an opportunity to make inputs into health policy and the setting of priorities for action. The Forum would provide an opportunity to organise consultations and present views on a wide 31 range of topics. The Commission intends to launch a consultation later this year on the detailed functioning, organisation and composition of the Forum. The Commission will also build upon the informal networks which have already been supported under the existing public health programmes, for example, those dealing with cancer registration and screening and health promotion. These networks will be complemented by new ones in the priority areas identified, such as data collection, health technology assessment, smoking and drug abuse prevention, as well as the numerous networks supported by the Community's research programmes. It will also strengthen European umbrella organisations active in public health. The considerable body of health and health-related research carried out by the Community's RTD programmes will be a key input in this process. Involvement of Member States In accordance with the principles of subsidiarity and proportionality, Community actions in the public health field should be undertaken only if their objective can be better achieved by the Community. This is reinforced in Article 152 which states that Community public health action shall fully respect the responsibilities of the Member States for the organisation and delivery of health services and medical care. In light of this actions must aim at providing added value and complement the work of Member States. They should address issues that have a transnational dimension, where common approaches are required, or where there is a need for effective cooperation and coordination. Achieving the programme's objectives will require the active cooperation and full commitment of all the Member States. Indeed, to ensure that actions have tangible and measurable outputs relevant to the Member States, their full and active participation is essential. The International Dimension The draft decision on the new programme enables the associated Central and Eastern European countries, Cyprus, Malta and Turkey, as well as the EFTA/EEA countries to participate. It is very important that the applicant countries join the programme as soon as possible so that they are fully involved in the development of the actions which will support them in tackling the major health problems they face. [12] Moreover, in the period before the programme comes into effect, there will be continuing contact with the applicant countries to ensure that as far as possible the Community's broad health strategy reflects their needs and concerns. [12] The Commission's Staff Working Paper on Health and Enlargement, SEC(99) 713 of 18 May 1999, sets these out in detail. There will also be emphasis on fostering cooperation with other countries. Full use will be made of such mechanisms as the European-Mediterranean Partnership, the Transatlantic Agenda, the Northern Dimension for the policies of the Union and Partnership and cooperation with Russia. Article 152 of the Treaty calls for cooperation with the competent international organisations in the sphere of public health. The WHO, which has a central role in addressing threats to health world-wide, is a key partner. Co-operation covers a range of Community policies. A political agreement has been reached to strengthen relations with WHO on the basis of a new exchange of letters. Work on this is at an advanced stage of preparation. 32 The Community's relationships with the Council of Europe under Article 303 of the Treaty and OECD, under Article 304, as well as with relevant United Nations Agencies will also be further developed. 4. ACHIEVING AN INTEGRATED HEALTH STRATEGY In order to ensure that the Community's broad health strategy is coherent, the actions under the public health framework must be properly linked with health-related initiatives in other policy areas. To begin with, the single market has important consequences for health and health systems. When the Commission adopted its new Strategy for Europe's Internal market of (COM(99)624, 24 November 1999), emphasis was placed on the need to improve the quality of life in the Community and to respond to increasing public expectations, a high level of consumer protection and a proper enforcement of the rules are considered essential if the internal market is to work properly. A number of the target actions within the Strategy will help both to achieve the high levels of protection expected and at the same time to harmonise legislation across the European Union. The free movement of health professionals is governed by legislation regulating the mutual recognition of professional qualifications. Community legislation also deals with the provision of medical care in the event of stays in other Member States. Legislation relating to the free movement of goods and services covers health-related products, such as pharmaceuticals, medical devices, health insurance, and also food, alcohol and tobacco. To complement Community policies related to the authorisation, marketing and free movement of pharmaceuticals, the public health programme will cover issues related to their costs, use and cost-effectiveness. The aim is to assist Member States in identifying and disseminating good practice. Relevant action areas are the creation of information systems on patterns of prescriptions and consumption, and promoting the evaluation of the therapeutic value of pharmaceutical products. Ways will also be explored to strengthen cooperation between Member States on such matters as cost containment, guidelines for health professionals and the control of advertising and promotion of products. A further focus will be on improving information on medicines available to the general public. The Internet offers great potential to provide authoritative and understandable information about safeguarding and promoting health and about pharmaceuticals. The 'Dialogue with Citizens' initiative has shown that in cases where pharmaceuticals are only available in other Member States, consumers are willing to makes cross border purchases. This may suggest gaps in Community legislation. In the context of consumer protection work will be developed on health claims, as well as on the so-called nutraceuticals [13] and medicines available without prescription. In addition to initiatives announced in the White Paper on Food Safety, complementary actions on food and nutrition will be taken. The Community can provide information about diet, nutritional values of foods, ingredients and additives, to encourage people to make healthy choices. It can also work with manufacturers to improve the nutritional value of processed food. There would also be benefit in exploring linkages between the rapid alert systems. [13] Products, such as functional foods, which have been designed to address specific health problems, such as high levels of cholesterol. In its Communication on Modernising and Improving Social Protection, [14] the Commission proposed a strategy on cooperation between and coordination of social 33 security systems, which will also include work on certain features of health systems, such as the reimbursement of health expenses between systems, and questions relating to costs and financing. This will complement the actions in the public health programme on issues in relation to health systems, such as the cost-effectiveness and appropriateness of health interventions, quality and standards, the links between promotion, prevention, treatment and care services, and identifying and disseminating best practice. [14] COM(1997) 102 final of 12.3.1997. The Community policy on health and safety at work is of particular relevance to public health and to ensuring the attainment of a high level of health protection. It is based on a preventive approach towards protection against work place risks, work accidents and occupational diseases. Technological developments in the health field will be a focus for action in the new programme. The Commission intends to strengthen health technology assessment structures and mechanisms by supporting collaboration between the agencies involved in order to refine methodologies, promote joint working and help disseminate the results of studies effectively. New technologies will also be used to collect and disseminate validated information. The Community's policy on the environment has as a direct objective the protection of human health, and is based on the precautionary principle. It stresses preventive action, rectifying environmental damage at source and that the polluter should pay. It has resulted in a stream of effective policies and measures on emissions, practices and concentrations of substances and agents. Through the integration of environmental protection requirements in all Community policies, as required by Article 6 of the Treaty, a major contribution towards ensuring the attainment of a high level of health protection should be made. The links between health and environment are further strengthened through the proposed programme and activities involving international cooperation, such as the WHO Ministerial Conference on Health and the Environment. The Community's Fifth Framework Programme for Research, Technological Development and Demonstration Activities [15] contains the Quality of life and management of living resources [16] programme which has a strong link with health policy. Five of the six key actions, 'Food', 'Nutrition and Health', 'Control of Infectious Diseases', 'The Cell Factory', 'Environment and Health' and 'The Ageing Population and Disabilities' are targeted towards crucial health-related issues. In addition, most of the Generic Activities address areas of strategic importance for health, e.g. chronic and degenerative diseases, genomes and diseases of genetic origin, neurosciences, public health and health services, people with disabilities as well as bioethics. Another specific programme which contributes to the support of health-related activities is that on 'Environment and sustainable development'. [15] Decision 1999/182/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 26, 1.2.1999, p. 1. [16] Council Decision 1999/167/EC, OJ 64 , 12.3.1999, p. 1. Moreover, the INCO programme fosters international cooperation on research with a large number of countries, including Central and Eastern European Countries and Newly Independent States (INCO-Copernicus), Mediterranean Partner Countries (INCO-Med) and, most importantly, developing countries (INCO-Dev). Finally, the User-friendly information society programme [17] includes work relevant to health systems and public health, notably on health telematics. 34 [17] Council Decision 1999/168/EC, OJ L 64 of 12.3.1999, p. 20 All these research programmes place an emphasis on ensuring that the findings of projects are widely disseminated and that they are taken into consideration in policy development and decision-making and that they contribute to a high level of health protection. Within the framework of the Community Statistical Programme 1998-2002, the European Statistical System (ESS) has launched major projects in the field of health and social statistics, in particular on health status, health care services and resources, and health determinants. Building on these initiatives, the statistics needed for health information will be further developed. Finally, the Community has a wider commitment to health as a basic component in its enlargement and its development, external relations and trade policies. Agreements between the Community and third countries provide the framework for assistance to tackle diseases in these countries, help to create social and economic conditions conducive to better health, and establish health systems to provide the care needed by their populations. In doing so, they serve also to provide protection for the peoples of the Community. Under Article 177 of the Treaty, the Community shall address poverty in developing countries. The health field is particularly important in poverty reduction strategies, and is a key element of the Community's overall development policy. Mechanisms to ensure that policies and activities contribute to health protection Developing links between the public health framework and other policies is important, but it is not sufficient to ensure that Community health strategy is fully coherent with the primary objectives of other policies. It is also essential that all the Community's activities which can affect health contribute to the overall strategy. In this respect there are two major limitations in the way that health issues have so far been tackled at Community level: * First, the potential impact on health of individual policy initiatives other than those directly related to health is not always fully considered. * Secondly, the various health-related activities are not always properly linked and taken forward in a fully coherent manner. These two shortcomings need to be dealt with. That is why various instruments are being introduced to ensure that health is given due weight in the development and implementation of Community policies and actions. First, from 2001, proposals with a particular relevance to health will include an explanation of how health requirements have been addressed, normally by including a statement in the proposal's explanatory memorandum. The aim would be to show clearly how and why health considerations were taken into account and the expected health impact. Second, within the public health programme, a priority task will be to develop criteria and methodologies, such as appraisal guidelines and checklists, for evaluating policy proposals and their implementation. In addition, certain Community actions or policies could be singled out for a thorough impact assessment. The intention is to launch pilot projects in this area, which could also address issues related to the implementation of Community policies in Member States. Third, the public health programme includes provision for taking joint actions in cooperation with other Community programmes and agencies, which will help develop inter-sectoral approaches to tackling major factors influencing health. Finally, within the Commission, the mechanisms to ensure that health-related activities are properly coordinated will be strengthened. 35 These new steps will enable the Community to ensure that its health strategy is consistent and coherent. But since Member States are equally bound by the Treaty obligation, its implementation requires a joint effort if it is to succeed. 5. CONCLUSIONS People in Europe have high expectations that public policy will promote and protect health. This expectation relates to the full range of policies and not only measures with a direct health dimension. This communication shows how Community policies actively respond to the objective of ensuring a high level of health protection. This in turn will ensure that people can be confident that a key concern - their health - is afforded top priority in the ongoing process of European integration. The new public health framework, with an ambitious action programme at its centre, represents a major commitment and demonstrates that the Commission is giving public health a high place on the Community's policy agenda. The Commission will take the necessary steps to develop its broad health strategy over the coming years in a forward-looking and innovative manner. The Commission hopes that the other Institutions and the Member States will join it in undertaking the vital task of protecting and improving the population's health. The credibility of the European project will be undermined if we do not work together towards its accomplishment. TABLE 1 The Most Important Treaty Articles Relating To Health Protection Articles 43 - 48 (Right of establishment, which covers inter alia doctors and other health sector professionals); Articles 49 and 50 (Services, including medical and other health services); Article 71 (Transport safety); Article 95 (Approximation of laws, which includes food safety, tobacco, pharmaceuticals, medical devices, chemicals and other dangerous substances, applications of biotechnology); Articles 131-133 (Common Commercial Policy, e.g. on food and on pharmaceuticals); Article 137 (Social security and social protection of workers); Article 149 (Education and vocational training, including exchanges in the health field); Articles 158 and 161 (Economic and Social Cohesion, i.e. the structural funds and the cohesion fund which support inter alia health-related projects); Articles 163-173 (Research and Technological Development, which includes the area of health); Article 177 (Development Co-operation, including in the health field); and Articles 300 and 302 (Conclusions of agreements with third countries and international organisations, including on health and health-related matters. TABLE 2 Actions under the 1993 Public Health Framework The programme of Community action on health promotion, information, education 36 and training [18], [18] Decision No 645/96/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 95, 16.4.1996, p. 1. The action plan to combat cancer [19], [19] Decision No 646/96/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 95, 16.4.1996, p. 9. The programme of Community action on the prevention of AIDS and certain other communicable diseases [20], [20] Decision No 647/96/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 95, 16.4.1996, p. 16. The programme of Community action on the prevention of drug dependence [21], [21] Decision No 102/97/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 19, 22.1.1997, p. 25. The programme of Community action on health monitoring [22], [22] Decision No 1400/97/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 193, 22.7.1997, p. 1. The programme of Community action on injury prevention [23], [23] Decision No 372/1999/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 46, 20.2.1999, p. 1. The programme of Community action on rare diseases [24], and [24] Decision No 1295/1999/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 155, 22.6.1999, p. 1. The programme on pollution-related diseases [25]. [25] Decision No 1296/1999/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 155, 22.6.1999, p. 7. Other Activities A strategy on tobacco consumption [26], a Directive on the approximation of the laws, regulations and administrative provisions of the Member States relating to the advertising and sponsorship of tobacco products [27]; a report on smoking prevention [28], and a proposal for a directive on tobacco products [29] [26] Commission Communication on the present and proposed Community role in combating tobacco consumption, COM(96) 609 final of 18.12.1996. [27] Directive 98/43/EC of the European Parliament and of the Council, OJ L 213, 20.7.1998, p. 8. [28] COM(99) 407 final of 8.9.1999. [29] COM(99) 594 final of 16.11.1999. A strategy on blood safety and self-sufficiency [30] and the Council Recommendation on the suitability of blood and plasma donors and the screening of donated blood [31]; [30] COM(94) 652 final of 21.12.1994. [31] OJ L 203, 21.7.1998, p. 14. Commission reports on health status in the Community [32] and on the integration of health protection requirements in Community policies [33]; [32] COM(95) 357 final of 19.7.1995 and COM(97) 224 final of 22.5.1997 [33] COM(95) 196 final of 29.5.1995, COM(96) 407 final of 4.9.1996, COM(1998) 34 final of 27.1.1998 and COM(1999) 587 final of 16.11.1999. Commission staff working papers on the epidemiology and surveillance of Creutzfeldt-Jakob disease and other transmissible spongiform encephalopathies; A Community network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community [34], and 37 [34] Decision No 2119/98/ECof the European Parliament and of the Council OJ L 268, 3.10.1998, p. 1. A Council Recommendation on the limitation of exposure of the general public to electromagnetic fields 0 Hz to 300 GHz [35]. [35] Council Recommendation of 12 July 1999, OJ L 199, 30.7.1999, p. 59. 2. HALK SAĞLIĞI ALANINDAKİ EYLEM PROGRAMI AT Antlaşması’nın 152. maddesini esas alan hedeflere yönelik olarak Komisyon tarafından hazırlanıp, en son 1 Haziran 2001 tarihinde tadil edilen ve bu yıl sonuna kadar yürürlüğe girmesi planlanan 2001-2006 yıllarını kapsayan yeni “Program” da yer alan eylem alanlarını aşağıdaki gibi özetleyebiliriz; 1. Sağlık Enformasyon ve Bilgisinin Geliştirilmesi; Kapsamlı bir sağlık enformasyon sistemi ile sağlık alanında politika oluşturanlara, bu alanda çalışan profesyonellere ve halka sağlıkla ilgili olarak ihtiyaç duydukları temel verileri ve bilgiyi sağlamak hedeflenmiştir. Bunun için ön görülen faaliyet alanları ise şöyle sıralanmıştır; · · · · Sağlığın izlenmesi için bir sistem geliştirmesi ve işletilmesi, Sağlık konularında analiz, öneri, raporlama, enformasyon ve danışma mekanizmasının geliştirilmesi ve kullanılması, e-Europe kapsamındaki planlarla beraber ortak bir faaliyet geliştirilmesi ve işletilmesi, Entegre olmuş bir sağlık stratejisi yürütülmesine katkıda bulunmak. 2. Sağlık Tehditlerine Karşı Hızlı Önlem; Bulaşıcı hastalıkların artması gibi halk sağlığını tehdit eden tehlikelerle mücadele edebilecek şekilde etkin ve hızlı bir karşılık verme kapasitesi oluşturulmuştur. Serbest dolaşım temelinde artan AB’nin entegrasyonu bu mekanizmaya hayati önem verilmesine neden olmuştur. Bu alanda planlanan faaliyetler ise; · · Bulaşıcı hastalıklarla mücadele edebilme kapasitesini güçlendirmek, Diğer sağlık tehditleri ile mücadele edebilme kapasitesini güçlendirmektir. 3. Sağlığı Etkileyen Unsurların Belirlenmesi; Böylece, sağlığı etkin olarak iyileştiren ve hastalıkları engelleyen önlemlerle ve hasta sağlığının altında yatan nedenlerle mücadele ederek AB’de nüfusun sağlık durumunun iyileştirilmesi ve prematüre ölümlerin azaltılması hedeflenmiştir. Bu hedef doğrultusunda; · · · Sağlığı etkileyen ve yaşam tarzı ile ilgili olan unsurlar için stratejiler ve önlemlerin geliştirilmesi, Sağlığı etkileyen sosyal ve sosyo-ekonomik olan unsurlar için stratejiler ve önlemlerin geliştirilmesi, Çevre ile ilgili sağlığı etkileyen unsurlar için stratejiler ve önlemler geliştirilmesi, planlanmıştır. 38 2.1. Halk Sağlığı Alanında Bir Topluluk Eylem Programı Kabul Eden Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Önerisi’nin Türkçe Çevirisi Halk Sağlığı alanındaki yeni Eylem Programına ilişkin Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı önerisinin Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı tarafından yapılan Türkçe çevirisi aşağıda sunulmuştur: HALK SAĞLIĞI ALANINDA BİR TOPLULUK EYLEM PROGRAMI KABUL EDEN AVRUPA PARLAMENTOSU VE KONSEY KARARI ÖNERİSİ (2001-2006) Madde 1 Programın Oluşturulması 1. Bu Karar, halk sağlığı alanında, bundan böyle sadece “program” olarak belirtilecek, bir Topluluk faaliyeti programı oluşturmaktadır. 2. Program, 1 Ocak ..(n).. tarihinde başlayan ve 31 Aralık ..(n+5).. tarihinde biten süreç içerisinde uygulanacaktır. Madde 2 Genel Amaç ve Hedefler 1. Ulusal politikaları tamamlayacak olan program, cinsiyet ve yaşı da dikkate alarak, halk sağlığının geliştirilmesi, morbidite ve prematüre ölüm oranları ile mücadele edilmesi, insan hastalıkların ve rahatsızlıklarının önlenmesi ve sağlık için tehlikeli kaynakların ortadan kaldırılması için gerekli faaliyetleri yöneterek, Topluluk içerisinde, yüksek düzeyde fizik ve akıl sağlığı ile sağlık meselelerinde daha iyi ve daha adil bir yaklaşıma ulaşılmasına yardım etmeyi amaçlamaktadır. Program, Topluluk politika ve faaliyetlerinin sağlığın korunması ve iyileştirilmesine katkıda bulunmasını sağlayacak entegre bir sağlık stratejisinin geliştirilmesini destekleyecektir. 2. Program, aşağıdaki genel hedefleri kapsayacaktır: (a) Toplum sağlığını en iyi duruma getirilmesi, etkin sağlık sistemlerinin güçlendirilmesi, etkili sağlık müdahalelerinde bulunulması ve sağlıktaki eşitsizliklerle mücadele yöntemlerinin geliştirilmesi amacıyla, halk sağlığının iyileştirilmesi için gerekli bilginin gelişimini sağlamak. Bu durum, sağlık ile ilgili kıyaslanabilir ve uygun bilginin toplanması, izlenmesi, analiz edilmesi, değerlendirilmesi ve tüm ana ortak (partner) ve aktörlere bildirilmesi için iyi-planlanmış ve kapsamlı bir sistemin oluşturulması ve uygulanması, bu kişilerle bir diyalogun sağlanması, bu kişilerin uzmanlıklarının sağlıkta etkin ve şeffaf bir Topluluk bilgidüzeyinin geliştirilmesinde kullanılması ve toplumun sağlık durumu ve 39 sağlıkla ilgili politika, sistem ve alınacak önlemlerin değerlendirilmesi ve raporlanmasının yapılması yoluyla gerçekleştirilecektir. (b) Sağlıkla ilgili tehditleri kapsayan survelans, erken uyarı ve hızlı önlem mekanizmalarının kapasite, uygulanma ve birbirine bağlanmalarına (inter-linking) yardım etme, güçlendirme ve geliştirme yoluyla, sağlığı tehdit eden unsurlara karşı koordineli bir şekilde ve hızlı önlem alabilme yeteneğini arttırmak; (c) Sağlığı iyileştirme ve hastalığı önleme tedbirleriyle; aşı kampanyaları gibi disiplinler arası kapsamlı sağlığı iyileştirme ve hastalıkları önleme faaliyetlerinin gelişmesine destek verilmesiyle; ve, belirli risk azaltılması ve yok edilmesi araçları yoluyla ve sağlık alanında adaletin sağlanması için gerekli tedbirler vasıtasıyla sağlığı etkileyen faktörleri belirlemek. 3. Program, şu konularda yardımcı olacaktır: - İnsan sağlığının yüksek düzeyde korunmasını ve iyileştirilmesini sağlamak amacıyla, tüm Topluluk politika ve faaliyetlerinin tanımlanması ve uygulanmasında sektörler arası politikaların geliştirilmesi yoluyla, halk sağlığı alanında entegre bir strateji geliştirmek; - Üye Devletlerin içlerinde ve kendi aralarında sağlık konusunda bulunan eşitsizliklerle mücadele etmek; - Antlaşmanın 152. Maddesi kapsamında bulunan konularda Üye Devletler arasındaki işbirliğini teşvik etmek. Madde 3 Topluluk Faaliyetleri 1. Programın 2. Maddesinde yer alan genel hedefler, hedefleri ve uygulama içerikleri Ekte açıklanmış bulunan aşağıdaki faaliyet grupları vasıtasıyla icra edileceklerdir: (a) Sağlık enformasyonunun geliştirilmesi için; - Epidemiolojik sürvelans (gözetim) networkleri (bilgisayar ağları) de dahil olmak üzere, halk sağlığı alanında mevcut Topluluk networklerinin çalışmaları ile bütünleşecek, sağlık izleme ve gözetim sistemlerinin geliştirilmesi ve işletilmesi; - En uygun halk sağlığı stratejilerini belirlemek için gerekli en iyi çalışmaya uygun olarak, sağlık konularında analiz etme, tavsiyede bulunma, raporlama, enformasyon (bilgi) ve danışmanlık mekanizmalarının geliştirilmesi ve kullanılması; - İnsanların hastalıkları, tedavileri ve yaşam kalitelerini arttırma yolları konularında bilgilendirilmeleri ile haklarının iyileştirilmesi; - Sağlık üzerindeki etkilerini değerlendirme politikaları için kriterler ve metodolojilerinin yanı sıra, halk sağlığı çerçevesi ve diğer politikalar arasında bağlantılar kurarak sektörler arası bir politikanın oluşturulması sayesinde entegre bir sağlık stratejisi geliştirilmesi. (b) Sağlığı tehdit eden tehlikelere karşı hızlı önlem almak için; - Özellikle aşı programlarını önererek, bulaşıcı hastalıklarla mücadele etme kapasitesinin arttırılması; - Cinsiyete-has ve sağlığı tehdit eden diğer tehlikelerle mücadele etme kapasitesinin güçlendirilmesi. 40 (c) Sağlığı etkileyen faktörlerin belirlenmesi için; - Yaşam biçimi ile alakalı sağlık faktörlerine yönelik stratejiler ve önlemler geliştirilmesi; - Sosyal ve ekonomik sağlık faktörlerine yönelik stratejiler ve önlemler geliştirilmesi; - Çevre ile alakalı sağlık faktörlerine yönelik stratejiler ve önlemler geliştirilmesi. 2. 1. Paragrafta belirtilen faaliyetler, uygun olduğu durumda, Madde 11’de belirtilen ülkeleri de kapsayabilen aşağıdaki tip önlemler yoluyla uygulanacaktır: (a) Sağlıkla ilgili meselelerin tartışıldığı forumda, Topluluk mevzuatı araçlarının hazırlanması ile Topluluk ve Üye Devletlerin pozisyonu konularında işbirliğine destek vermek. (b) Cinsiyet, yaş, coğrafi konum ve gelir düzeyine göre veri toplama da dahil olmak üzere, Topluluk İstatistik Programının içeriğinde yer alan sağlık bilgisinin istatistiksel kısımlarının gelişimine, ve Topluluk ile tüm Üye Devletlere ilgi alanlarına giren konularda inceleme ve tavsiyelerin yanı sıra, tüm Üye Devletlerdeki özel sağlık konularındaki durum hakkında rapor ve bildirilerin hazırlanışına ve dağıtımına destek vermek. (c) Hastaların, sağlık sektöründe çalışanların, sağlık alanındaki sivil toplum örgütlerinin (NGOs), sağlık sanayiinin, ticari birliklerin, sosyal ortakların ve diğer tarafların temsilci kuruluşlarını kapsayan, uygun konsensüs (uyum) konferansları ve forumlar, Topluluk düzeyinde, sağlık ve sağlıkla ilgili meselelerde enformasyon ve danışmanlığın gelişimini sağlamak ve desteklemek. Bu tip konferans ve forumlar, tartışılan sağlık alanlarını, belirli bir zamanda, yansıtacak şekilde esnek olmalıdırlar. (d) İyi uygulamayı, sağlık için sağlam talimatları, kalite talimatlarını ve bilimsel veriye dayanan asgari standartları tanımlamak ve belirlemek için, Topluluk ve Üye Devletler tarafından gerçekleştirilen faaliyetler düzenlemek ve bunlara destek vermek. (e) Sağlığı tehdit eden unsurlarla mücadele ve öngörülemeyen olaylara karşı tepki verme, araştırmalarda bulunma, Topluluk ve Üye Devletler düzeyinde alınan önlemlerin koordinasyonunu sağlamak için gerekli kaynakların mobilizasyonuna destek vermek. (f) Topluluk ile Üye Devletlerdeki otoriteler ve yetkili kuruluşlar arasında tecrübe paylaşımı ve bilgi alışverişine; sağlığı tehdit eden unsurlara yanıt vermek ve uygun eğitimi sağlamak ile bu konularda planlama kapasitesi oluşturulmasına destek vermek. (g) Bilginin, sağlık sektöründe çalışanlar ve halk tarafından kullanılabilirliğinin ve gerektiği durumda, tedarikinin Topluluk ve Üye Devletlerdeki otoriteler ve yetkili kuruluşlar tarafından sağlanmak. (h) Topluluk ve Üye Devletler tarafından, uygun ise, sivil toplum örgütleri ve sosyal ortakları (partner) kapsayan, hastalıkların önlenmesi ve sağlığın arttırılmasına yönelik faaliyetlerin gelişimi ve uygulanmasına, ve de özelikle başlıca sağlık konularına odaklanan, tüm Üye Devletlere önemli yaratıcı ya da pilot projeler için destek vermek. 41 (i) Halk sağlığı alanında öğretim ve mesleki eğitimi teşvik etmek. (j) Programın hedeflerine ulaşmak için, üst-düzey bilim adamları ve uzmanlar kullanarak, bilimsel bilgi ve tavsiyelerin elde edilmesine destek vermek. Madde 4 Ortak Faaliyetler Tüm Topluluk politika ve faaliyetlerinin tanımlanması ve uygulanmasında sağlığın üst düzeyde korumasına yönelik çabaların bir parçası olarak, programın faaliyet ve önlemlerinin, özellikle de tüketicinin korunması, sosyal koruma, iş yerlerinde sağlık ve güvenlik, ulaşım, tarım, sanayii, ekonomik ve sosyal uyum, araştırma ve teknolojik gelişim, verilerin yönetimler arası telematik mübadelesi (IDA), istatistik, bilgi toplumu ve bilgi teknolojisi (örneğin; ‘e-Avrupa’), eğitim ve çevre alanlarındaki ilgili Topluluk program ve faaliyetleriyle, ve Ortak Araştırma Merkezi (JRC) ve Topluluk Ajansları (Avrupa Çevre Ajansı gibi) tarafından gerçekleştirilen faaliyetlerle birlikte, birleşik faaliyetler olarak uygulanması gerekir. Madde 5 Kıyaslanabilirlik, Uygunluk ve Programa Katılacak Taraflar Arası İşletilebilirlik Program içerisinde oluşturulan faaliyet ve önlemlerin uygulanması, mümkün olduğu yerde, veri ve bilginin kıyaslanabilirliğini, ve sağlıkla ilgili veri ve enformasyonun alış-verişini sağlayan sistem ve networklerin (bilgisayar ağlarının) uygunluğunu ve programa katılan taraflar arası işletilebilirliği sağlamalıdır. Madde 6 Programın Uygulanması ve Üye Devletlerle İşbirliği 1. Komisyon, Madde 3’te yer alan Topluluk faaliyetlerinin Üye Devletlerle sıkı işbirliği içerisinde uygulanmasını sağlayacaktır. Bu sonuca göre, Madde 10’a uygun olarak, yıllık çalışma planı ile ilgili ve izlemeye (monitoring) yönelik önlemleri kabul edecektir. 2. Komisyon, Üye Devletlerin sıkı bir şekilde bütünleştiği uygun yapısal düzenlemeler yoluyla, sağlığın izlenmesi ve sağlığı tehdit eden faktörlere karşı hızlı önlem alınması için gerekli bilgisayar ağlarının (network) koordinasyonunu ve entegrasyonunu sağlayacaktır. 3. Üye Devletler, programın hedeflerine ulaşabilmek için gerekli koordinasyonu, organizasyonu ve takibi ulusal düzeyde güvenceye almak için, ulusal mevzuata ve uygulamaya uygun olacak halk sağlığı ile ilgili tüm grupları (partner) da içine alarak, uygun faaliyetleri yapacaktır. Programın etkin bir şekilde yürütülmesini sağlamak için gerekli adımları atmaya gayret edeceklerdir. Komisyon ve Üye Devletler, programın hedeflerine ulaşmak amacıyla, Topluluk ve ulusal düzeyde oluşturulan mekanizmaların geliştirilmesi için uygun faaliyetleri yapacaktır. Program tarafından desteklenen faaliyetler için uygun bilginin elde edilmesini, ve yerel ve bölgesel kuruluşlar ile sivil toplum 42 örgütleri aracılığıyla uygulamanın gerektiği faaliyetler için mümkün olan en geniş katılımın gerçekleştirilmesini sağlayacaklardır. 4. Komisyon, Üye Devletler ile işbirliği yaparak, Madde 15’te belirtilen halk sağlığı programları içerisinde yer alanlar ile bu program altında uygulanacak faaliyetler arasında geçiş sağlayacaktır. Madde 7 Tutarlılık ve Tamamlayıcılık Komisyon, bu program altında uygulanacak faaliyetler ile diğer Topluluk politika ve faaliyetleri altında uygulananlar arasında tutarlılık ve tamamlayıcılık bulunmasını sağlayacaktır. Bilhassa, Komisyon, programın hedef ve faaliyetlerine uygun olan önerleri (proposal)i belirleyecek ve Madde 9’da belirtilen Komiteyi bilgilendirecektir. Madde 8 Finansman 1. Madde 1’de belirtilen süreçte programın uygulanması için belirlenen mali çerçeve, 300 milyon EUR olarak düzenlenmiştir. 2. Yıllık tahsisatlara, mali perspektif sınırları içerisinde, bütçe kuruluşu tarafından müsaade edilecektir. Madde 9 Komite 1. Komisyona, Üye Devlet temsilcilerinden oluşan ve Komisyonun bir temsilcisi tarafından başkanlık edilen ve bundan böyle sadece “Komite” olarak belirtilecek bir komite yardımcı olacaktır. 2. Bu paragrafa atıfta bulunulduğu durumlarda, 1999/468/EC sayılı Kararın 4. Maddesinde yer alan yönetim usulleri, Madde 7 ve Madde 8’in hükümlerine bağlı olarak uygulanacaktır. 1999/468/EC sayılı Kararın 4(3). Maddesi tarafından sağlanan süre, 2 ay olacaktır. 3. Bu paragrafa atıfta bulunulduğu durumlarda, 1999/468/EC sayılı Kararın 3. Maddesinde yer alan danışma usulleri, Madde 7 ve Madde 8’in hükümlerine uygun olarak uygulanacaktır. 4. Komite, kendi usul kurallarını belirleyecektir. Madde 10 Uygulama Önlemleri 1. Aşağıda belirtilen konularla ilgili olarak, bu Kararın uygulanması için gerekli olan önlemler, Madde 9, Paragraf 2’de belirtilen yönetim usullerine uygun olarak kabul edilecektir: (a) Gerçekleştirilecek öncelikleri ve faaliyetleri belirten, kaynak dağılımını gösteren programın uygulanması için yıllık çalışma planı, 43 (b) Programın faaliyetlerini seçmek için düzenlemeler, kriterler ve usuller, (c) Madde 4’te belirtilen ortak (joint) stratejiler ve faaliyetlerin uygulanması için düzenlemeler, (d) Madde 14’te belirtilen programın değerlendirilmesi için düzenlemeler. 2. Diğer konularla ilgili olarak, bu Kararın uygulanması için gerekli olan önlemler, Madde 9, Paragraf 3’te belirtilen danışma usullerine uygun olarak kabul edilecektir. Madde 11 EFTA/AEA Ülkelerinin, Merkezi ve Doğu Avrupa Ülkelerinin, Kıbrıs, Malta ve Türkiye’nin Katılımı Program, (a) AEA Antlaşmasındaki koşullara uygun olarak, EFTA/AEA ülkelerinin katılımına; (b) Avrupa Antlaşmaları, bunların Ek Protokolleri ve ayrı ayrı Ortak Konseylerin Kararlarında yer alan koşullara uygun olarak, Merkezi ve Doğu Avrupa’daki AB ile ortaklık anlaşması bulunan ülkelerin katılımına; (c) Kıbrıs’ın, bu ülke ile kabul edilen usullere uygun olan ek tahsisatlarla finanse edilmesi yoluyla katılımına; (d) Malta ve Türkiye’nin, Antlaşma hükümlerine uygun olan ek tahsisatlarla finanse edilmesi yoluyla katılımlarına açık olacaktır. Madde 12 Uluslararası İşbirliği Programın uygulanması sırasında, 3. ülkelerle ve halk sağlığı alanında yetkili uluslararası kuruluşlarla, özellikle de, Dünya Sağlık Örgütü, Avrupa Konseyi ve Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü ile, ayrıca Gıda ve Tarım Örgütü ile Dünya Ticaret Örgütü gibi diğer uluslararası kuruluşlar ile işbirliği yapılması teşvik edilecektir. Madde 13 İlgili Topluluk Kuruluşlarıyla İşbirliği İlgili çalışma alanlarındaki Topluluk kuruluşları ile, özellikle de gıda ve yiyecek güvenliği, çevre koruma ve ürün güvenliğinden sorumlu kuruluşlarla işbirliği yapılması teşvik edilecektir. 44 Madde 14 İzleme, Değerlendirme ve Sonuçların Dağıtımı 1. Komisyon, performans göstergelerini belirleyecek ve Üye Devletlerle sıkı işbirliği içerisinde olarak, uygun olduğunda uzmanların desteğini de alarak, program faaliyetlerinin hedeflere uygun olarak uygulanmasını düzenli bir şekilde izleyecek ve Komiteye düzenli olarak rapor verecektir. 2. Komisyon, 4. yılda bağımsız uzmanları da içine alarak, programın bir yarı-yıl değerlendirmesini yapacaktır. Bu değerlendirme, programın etkisi ve kaynakların etkin kullanımının yanı sıra, diğer Topluluk politika ve faaliyetleri altında yürütülen ilgili program, faaliyet ve girişimlerle tutarlı ve tamamlayıcı olmasını da içerecektir. Komisyonun isteği üzerine, Üye Devletler, programın uygulanışı ve etkisi hakkındaki raporlarını sunacaklardır. Komisyon, değerlendirme sonuçlarını Avrupa Parlamentosu, Konsey, Ekonomik ve Sosyal Komiteye ve Bölgeler Komitesine bildirecektir. Ayrıca Komisyon, Avrupa Parlamentosu, Konsey, Ekonomik ve Sosyal Komiteye ve Bölgeler Komitesine, programın sona ermesinden bir yıl sonra da programın uygulanması hakkında son bir rapor sunacaktır. 3. Komisyon, gerçekleştirilen faaliyetlerin sonuçlarını ve değerlendirme raporlarını mümkünse halka açık olarak hazırlayacaktır. Madde 15 Feshetme Aşağıdaki Kararlar böylelikle yürürlükten kaldırılmıştır; Karar No: 645/96/EC, Karar No: 646/96/EC, Karar No: 647/96/EC, Karar No: 102/97/EC, Karar No: 1400/97/EC, Karar No: 372/1999/EC, Karar No: 1295/1999/EC, Karar No: 1296/1999/EC. Madde 16 Yürürlüğe girme Bu Karar, Avrupa Toplulukları Resmi Gazetesinde yayımlandığı tarihte yürürlüğe girecektir. 45 EK Özel Hedef ve Faaliyetler 1. Sağlık Bilgisinin Geliştirilmesi 1.1. Bir Sağlık İzleme Sisteminin Oluşturulması ve Faaliyete Geçirilmesi Birinci Hedef: Sağlık durumu, hastalıklar ve sağlığı etkileyen faktörler için nicel ve nitel Topluluk göstergeleri oluşturmak ve, izleme ve analiz için veri toplama yöntemleri geliştirmek ile, yaş ve cinsiyete-özel uygun veritabanları yaratmak. (1) Sağlık durumu, hastalıklar, sağlık kaynakları ve müdahalelerini tamamıyla kapsayan, cinsiyete-özel sağlık göstergelerinin ve sağlığı etkileyen faktörlerinin adım adım oluşturulması için çerçeve çalışmalarını tamamlamak, ve kabul edilecek yöntemleri kullanarak ilgili verileri toplamak; (2) Göstergelerin oluşturulması, veri toplanması ve bunun veritabanları içerisinde entegrasyonuna yönelik çerçevenin uygulanması, ve sağlık sektöründe çalışanlar ile halk tarafından kullanılmak üzere veritabanı versiyonları geliştirilmesi. Bu çalışmanın istatistiksel unsuru, Topluluk İstatistik Programının parçası olarak gerçekleştirilecektir. İkinci Hedef: Sağlık verilerinin paylaşımı ve transferi için bir sistem geliştirmek. (1) Topluluk gösterge ve verilerini paylaşmak ve transfer etmek amacıyla, Komisyon ve Üye Devletlerin sağlık yönetimlerini İnternet ve diğer taraflar arası işletim (interoperator) araçlarına ve sistemlere bağlayan sistemi gözden geçirmek ve geliştirmek; (2) Sağlık bilgi sistemlerinden toplanan sağlık verilerinin, yönetimler, sağlık sektöründe çalışanlar ve halk tarafından ulaşılabilmesi için, Komisyon ve Üye Devletlerin Web sitelerinde bulunmalarını sağlamak ve bunları sürekli olarak güncellemek. 1.2. Sağlık konularında analiz etme, tavsiyelerde bulunma, raporlama, bilgi ve danışmanlık için mekanizmaların geliştirilmesi ve kullanılması Birinci Hedef: Sağlık konularında analiz etme ve tavsiyelerde bulunmak için mekanizmalar geliştirmek. (1) Bir topluluk bilgisayar ağının (network) ya da Topluluk bilgisayar ağlarının oluşturulması ve faaliyete geçirilmesi: (a) Hastalıkları önleme ve tedavi politikaları ile sağlığı etkileyen faktörlerin etkileri ve sağlığın durumu hakkındaki raporların hazırlanması ve analizinin gerçekleştirilmesi, risk faktörlerinin ve bilgideki boşlukların belirlenmesi ve politika yapımında, önceliklerin belirlenmesinde ve kaynak dağılımında kullanılmak üzere trendlerin önceden tahmin edilmesi; 46 (2) (3) (b) Sağlık teknolojilerinin izlenmesi ve analizin gerçekleştirilmesi ile bu konuda tavsiyeler alınması; (c) Önleyici tedbirler için tavsiyeler dahil, klinik talimatlar ve sağlık müdahalelerinde kaliteli ve iyi uygulamaların izlenmesi ve analizinin gerçekleştirilmesi ile bu konularda tavsiyeler alınması; (d) Sağlık hizmeti sağlayıcılarına bağlı bilgisayar ağlarının izlenmesi ve analizinin gerçekleştirilmesi. Uygun parametreler ve veri setleri ile, hastalıkların önlenmesi, sağlığın iyileştirilmesi ve sağlığın korunması hakkındaki Topluluk stratejileri, ulusal politikalar ve faaliyetler için, seviye belirleyici (benchmarking) bir mekanizma kurmak ve faaliyete geçirmek; İnternet üzerinde mevcut tıbbi bilginin kaynağını gözden geçirecek ve siteleri güvenilir kılmak için tanınabilir bir Topluluk onay sisteminin kurulması için gerekli olasılıkları inceleyerek, kamuoyuna açık ilaçlarla ilgili bilgilerin geliştirilmesi için, ‘e-Avrupa’ adı altında hazırlanan planlarla birlikte, bir ortak faaliyet geliştirmek ve işletmek. İkinci Hedef: Sağlık konularını raporlamak. (1) Topluluğun sağlık durumu hakkında rapor hazırlamak ve endişe uyandıran trendleri belirlemek; seçilmiş faaliyetlerin, politikaların, önlemlerin ve sağlığı etkileyen faktörlerin etkisi hakkında rapor hazırlamak; (2) Sağlık teknolojileri, sağlık müdahaleleri ile kaliteli ve en iyi uygulama hakkında incelemeler, tavsiyeler ve talimatlarda bulunmak. Üçüncü Hedef: Danışmanlık ve bilgi vermek ile, raporların, öneri ve tavsiyelerin dağıtımı. (1) Ek’ in 1.2. kısmında belirtilen rapor, inceleme, öneri ve talimatların, Komisyonun ve Üye Devletlerin Web sitelerinde ve diğer uygun araçlar yoluyla yayınlanmasını sağlamak; (2) Hastaların, sağlık sektöründe çalışanların ve diğer tarafların temsilci kuruluşlarına Topluluk düzeyindeki sağlıkla ilgili konularda bilgi veren ve danışmanlık yapan mekanizmaların oluşturulması ve kullanılması; (3) Sağlık ve sağlık hizmetleri ile ilgili konularda, giriş ve yetkilendirme konuları da dahil olmak üzere, anahtar bilgiyi belirlemek ve uygun olduğunda, özellikle de bir Üye Devletten diğerine taşınan kişiler için bu bilgileri ulaşılabilir kılmak. Dördüncü Hedef: Entegre bir sağlık stratejisinin başarıyla yürütülmesine katkı sağlamak. (1) Sağlığı etkileyen başlıca faktörlerle mücadele eden sektörler arası yaklaşımları geliştirmek amacıyla, Topluluk programları ve ajansları ile birlikte ortak (joint) faaliyetlerin oluşturulması için fırsatlar belirlemek ve bunları incelemek; (2) Sağlık etki değerlendirmesi metodolojileri ve diğer ilgili araçların gelişimini desteklemek; (3) Topluluk politika ve faaliyetlerinin sağlık üzerine etkileri hakkındaki pilot projeleri desteklemek. 47 2. Sağlığı Tehdit Eden Unsurlara Hızlı Önlem Alınması 2.1. Bulaşıcı Hastalıklarla Mücadele Etme Kapasitesinin Genişletilmesi Birinci Hedef: Önlenebilir hastalıklar da dahil olmak üzere, hastalıklara karşı önlem almak amacıyla bulaşıcı hastalıkların epidemiolojik sürvelans ve kontrolü için bir Topluluk bilgisayar ağı (networkü) oluşturulması hakkındaki 2119/98/EC sayılı Kararın uygulanmasını desteklemek ve çalışmaları birleştirmek. (1) (a) Durum tanımlamaları, epidemiolojik ve sürvelans yöntemleri, teknik araç ve usuller geliştirmek, ve öncelikli hastalıklar (örneğin; AIDS) ya da özel konular ile ilgili toplanacak ve dağıtılacak veri tiplerini ve yapısını tanımlamak; (b) Üye Devletler ve aday ülkeler arasında, Topluluk acil araştırma grubu için hükümler de dahil, bulaşıcı hastalıkların önlenmesi ve kontrolü amacıyla, bilgi, danışmanlık ve koordinasyon için usuller geliştirmek; (c) Özellikle dış sınırlarda ve önlenebilir hastalıkların salgın veya yayılması dahil, acil durumlarda alınacak koruyucu tedbirler hakkındaki talimatları; aday ülkeler ve diğer 3. ülkelerle bağlantıları geliştirmek; (2) En uygun halk sağlığı stratejilerini belirlemek için, mevcut veritabanları ve kuruluşlarda bulunan gözetim verileri ve bilgisayar ağı envanterlerini birleştirmek ve analiz etmek; (3) Özellikle ortak incelemeler, eğitim, sürekli değerlendirme ve kalite güvencesi ile ilgili bilgisayar ağı (network) uygulamalarını desteklemek. İkinci Hedef: İnsan kanının kalitesini ve güvenliğini arttırmak. (1) Tam kan, kan ürünleri ve kanın ön maddelerinin toplanması, işlenmesi, korunması, dağıtımı ve kullanımı için, kalite ve güvenlik standartları hakkındaki çerçevenin tamamlanması ve uygulanması; (2) Bir kan-gözetim bilgisayar ağının geliştirilip faaliyete geçirilmesi ve kanın optimum kullanımı hakkında talimatların hazırlanması. Üçüncü Hedef: İnsan kaynaklı maddelerin ve organların kalitesi ve güvenliğini arttırmak. (1) İnsan kaynaklı maddeler ve organlar hakkında bir Topluluk stratejisi geliştirmek ve uygulamak; (2) İnsan kaynaklı maddeler ve organlar hakkında bir Topluluk bilgisayar ağı kurmak ve faaliyete geçirmek. Dördüncü Hedef: Bir Topluluk aşılama stratejisi geliştirmek. 2.2. Sağlığı Tehdit Güçlendirilmesi Eden Diğer Tehlikelerle Mücadele Kapasitesinin Birinci Hedef: Bulaşıcı olmayan hastalık tehditleri için önlem almak amacıyla strateji ve mekanizmalar geliştirmek. 48 Bulaşıcı olmayan hastalık tehditleri için önlem alma stratejilerini yeniden incelemek ve geliştirmek; ayrıca uygun olduğu durumda, mevcut gözetim, ihbar ve alarm mekanizmalarına bağlı bir Topluluk bilgisayar ağı geliştirmek; İkinci Hedef: Elektromanyetik alanlar ve diğer fiziksel ajanlar hakkındaki talimat ve önlemlerin oluşturulmasını geliştirmek. 1) Elektromanyetik alanlar; 2) Optik ve ultraviole radyasyon, lazer radyasyonu, basınç, gürültü ve titreşim gibi diğer fiziksel ajanlara; maruz kalma hakkında koruyucu ve önleyici tedbirler hakkında yeniden inceleme yapmak, talimatlar geliştirmek ve tavsiyelerde bulunmak. 3. Sağlığı Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi 3.1. Yaşam Şekli İle İlgili Sağlık Faktörleri Hakkında Strateji ve Önlemlerin Geliştirilmesi Hedef: Üye Devletler ile sıkı işbirliği içerisinde olarak, yaşam şekli ile ilgili sağlık faktörleri hakkında ve özellikle de, bunların genel sağlığın iyileştirilmesi ve hastalıkların önlenmesi politikalarına entegrasyonunu destekleyen strateji ve tedbirleri geliştirmek ve uygulamak. Seviye Belirleme (benchmarking) ve politika ve tedbirlerin analizi, rapor ve talimatların hazırlanışı, bilgisayar ağlarının kurulması, Topluluk faaliyetlerinin kapsam ve hedeflerinin belirlenmesi de dahil, Topluluk stratejilerini daha fazla geliştirmek ve uygulamak, ve yaşam tarzı ile ilgili sağlık faktörleri hakkında Topluluk araçları hazırlamak. 3.2. Sosyal ve Ekonomik Sağlık Faktörleri Hakkında Strateji ve Önlemlerin Geliştirilmesi Hedef: Sosyal ve ekonomik faktörler hakkında strateji ve önlemlerin oluşturulmasına ve uygulanmasına katkı sağlamak. (1) Topluluk sağlık bilgi sisteminden verileri kullanarak sağlıktaki eşitsizlikleri belirlemek için seviye tespit edici (benchmarking) ve bağlı (linking) stratejiler için bir metodoloji geliştirmek, ve uygun olursa, sağlık hizmetleri ve sigorta düzenlemeleri ile bunların Topluluk politika ve faaliyetlerine etkileri ile ilgili Topluluk araçları geliştirmek. Faaliyetler, aynı zamanda, tüketim, maliyet-etkinlik ve tıbbi ürünler üzerine harcama ile ilgili sorunları da kapsayacaktır; (2) Topluluğun iç sınırları içinde sağlık hizmetlerinden yararlanma önündeki engelleri belirlemek ve incelemek ve eğer uygunsa, talimatlar geliştirmek; (3) Sosyal ve ekonomik faktörlerin (çalışma ve ev koşulları gibi) sağlık üzerindeki etkilerini analiz etmek ve değerlendirmek için bir strateji geliştirmek; (4) Sosyal ve ekonomik sağlık faktörler ve eşitsizliklerin azaltılması ile ilgili faaliyet ve politikalara ilişkin iyi uygulamayı tanımlamak ve yaymak. 49 3.3. Çevre İle İlgili Sağlık Faktörleri Hakkında Strateji ve Önlemlerin Geliştirilmesi Hedef: Çevre ile ilgili sağlık faktörleri hakkında strateji ve önlemlerin oluşturulması ve uygulanmasına katkı sağlamak. (1) Avrupa Çevre Sağlığı Bakanlar Konferansı tarafından yayınlanan talimat ve tavsiyelerin geliştirilmesi ve uygulanmasına, ve ulusal strateji ve önlemlerin etkinliğinin izlenmesine katkı sağlamak; (2) Kirlilik ve bağlantılı hastalıklarla ilgili izleme, erken uyarı ve önlemlerle iyi uygulamalar hakkında raporlar hazırlama ve tanımlama; (3) Sağlık üzerinde etkili olan çevre kirlenmesinin çeşitli türleri ile ilgili talimatlar ve önlemler geliştirilmesini sağlamak. Çevreyi ve insan sağlığını etkileyen kirliliğin tüm çeşitleri (gürültü, kimyasal, gıda, vs...) ile mücadele için bilgi, önleme ve koruma önlemlerini analiz etmek ve geliştirmek; (4) Antibiyotik direncini azaltmak için stratejiler geliştirmek. 4. Faaliyetlerin Yürütülmesi (1) Yürütülecek faaliyetler, ihaleyi takiben hizmet kontratları ile, veya diğer kaynaklarla ortak (joint) finansman için parasal yardımlar yoluyla finanse edilebilir. Daha sonraki durumda, Komisyonun mali yardım düzeyi, genel bir kural olarak, alıcı tarafından yapılan harcamaların % 70’ini geçemez. (2) Programın uygulanması sırasında, Komisyon, uzmanlara danışılması da dahil, ilave kaynak talep edebilir. Bu şartlara, Komisyonun kaynak dağılımı değerlendirmesi kapsamında karar verilecektir. (3) Komisyon, bilgilendirme, yayım ve dağıtım faaliyetlerini de üstlenebilir. Ayrıca değerlendirme çalışmalarını yapabilir ve uzmanların seminerlerini, konuşmalarını ve diğer toplantılarını da organize edebilir. (4) Komisyon, gerçekleştirilecek öncelikleri ve faaliyetleri belirten yıllık çalışma planlarını hazırlayacaktır. Ayrıca, bu program altındaki faaliyetlerin seçilmesi ve finanse edilmesinde uygulanacak düzenleme ve kriterleri de belirleyecektir. Bunları yaparken, Madde 9’da belirtilen Komitenin görüşünü de alacaktır. (5) Gerçekleştirilen faaliyetler, veri koruma ilkelerine tamamen saygılı olacaktır. 50 2.2. Halk Sağlığı Alanında Bir Topluluk Eylem Programı Kabul Eden Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Önerisi’nin İngilizce Metni Yeni Eylem Programına ilişkin Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı önerisinin İngilizce metni aşağıda sunulmuştur: Amended Proposal for a DECISION OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL adopting a programme of Community action in the field of public health (2001-2006) (presented by the Commission pursuant to Article 250(2) of the EC-Treaty)(2001-2006) THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 152 thereof, Having regard to the proposal from the Commission [1], [1] OJ C [...], [...], p. [...]. Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee [2], [2] OJ C Having regard to the opinion of the Committee of the Regions [3], [3] OJ C Acting in accordance with the procedure laid down in Article 251 of the Treaty [4], [4] OJ C Whereas: (1) The Community is committed to promoting and improving health, reducing avoidable morbidity and premature mortality and activity-impairing disability, preventing disease, and countering potential threats to health. The Community must address in a co-ordinated and coherent way the concerns of its people about risks to health and their expectations for a high-level of gender-specific health protection and, therefore, all health-related activities of the Community must have a high degree of visibility and transparency and allow consultation and participation of all stakeholders in a balanced way, in order to promote better knowledge and communication flows and thus enable a larger involvement of individuals in decisions that concern their health. The Community should take into account people's right to receive simple, clear and scientifically sound information about their illnesses, available treatment and ways of improving their quality of life. (2) Health should be a priority beyond political or financial compromises. Under Article 152 of the Treaty the Community is required to play an active role in this sector by taking measures which cannot be taken by individual states, in accordance with the principle of subsidiarity. (3) In the context of the public health framework set out in the Commission communication of 24 November 1993 on the framework for action in the field of public health [5], eight action programmes were adopted, namely: [5] COM(93) 559 final of 24.11.1993. - Decision No 645/96/EC of the European Parliament and of the Council of 29 March 1996 adopting a programme of Community action on health promotion, information, 51 education and training within the framework for action in the field of public health (1996 to 2000) [6]; [6] OJ L 95, 16.4.1996, p. 1. - Decision No 646/96/EC of the European Parliament and of the Council of 29 March 1996 adopting an action plan to combat cancer within the framework for action in the field of public health (1996 to 2000) [7]; [7] OJ L 95, 16.4.1996, p. 9. - Decision No 647/96/EC of the European Parliament and of the Council of 29 March 1996 adopting a programme of Community action on the prevention of AIDS and certain other communicable diseases within the framework for action in the field of public health (1996 to 2000) [8]; [8] OJ L 95, 16.4.1996, p. 16. - Decision No 102/97/EC of the European Parliament and of the Council of 16 December 1996 adopting a programme of Community action on the prevention of drug dependence within the framework for action in the field of public health (1996 to 2000) [9]; [9] OJ L 19, 22.1.1997, p. 25. - Decision No 1400/97/EC of the European Parliament and of the Council of 30 June 1997 adopting a programme of Community action on health monitoring within the framework for action in the field of public health (1997 to 2001) [10]; [10] OJ L 193, 22.7.1997, p. 1. - Decision No 372/1999/EC of the European Parliament and of the Council of 8 February 999 adopting a programme of Community action on injury prevention in the framework for action in the field of public health (1999 to 2003) [11]; [11] OJ L 46, 20.2.1999, p. 1. - Decision No 1295/1999/EC of the European Parliament and of the Council of 29 April 1999 adopting a programme of Community action on rare diseases within the framework for action in the field of public health (1999 to 2003) [12]; and [12] OJ L 155, 22.6.1999, p. 1. - Decision No 1296/1999/EC of the European Parliament and of the Council of 29 April 1999 adopting a programme of Community action on pollution-related diseases in the context of the framework for action in the field of public health (1999 to 2001) [13]. [13] OJ L 155, 22.6.1999, p. 7. (4) In the context of Community action in the field of public health, Decision No 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council of 24 September 1998 setting up a network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community [14] was adopted. [14] OJ L 268, 3.10.1998, p. 1. (5) Other activities in the context of the public health framework included the Council Recommendation 98/463/EC 29 June 1998 [15] on the suitability of blood and plasma donors and the screening of donated blood in the European Community and Recommendation 1999/519/EC of12 July 1999 on the limitation of exposure of the general public to electromagnetic fields 0 Hz to 300 GHz [16]. [15] OJ L 203, 21.7.1998, p. 14. [16] OJ L 199, 30.7.1999, p. 59. (6) The public health framework was reviewed in the Commission communication of 15 April 1998 on the development of public health policy in the European Community [17], which indicated that a new health strategy and programme were needed in view of the new Treaty provisions, new challenges and experience so far; 52 [17] COM(1998) 230 final. (7) The Council in its conclusions of 26 November 1998 on the future framework for Community action in the field of public health [18], and in its Resolution of 8 June 1999 [19], the Economic and Social Committee, in its opinion of 9 September 1998 [20], the Committee of the Regions, in its opinion of 19 November 1998 [21], and the European Parliament, in its Resolution A4-0082/99 of 12 March 1999 [22], welcomed the Commission communication of 15 April 1998 and supported the view that actions at Community level should be set out in one overall programme to run for a period of at least five years and comprising three general objectives, namely improving health information, reacting rapidly to health threats and tackling health determinants, underpinned by inter-sectoral action and the use of all appropriate Treaty instruments. In this respect, it is essential to have objective, reliable and comparable information to enable rigorous monitoring to be carried out in the field of health at Community level; since mechanisms for providing this type of information already exist in the Member States and in the Community, it is necessary to ensure a high level of co-ordination between actions and initiatives at European level, to promote co-operation between Member States and to ensure the effectiveness of existing and future networks in the field of public health. [18] OJ C 390, 15.12.1998, p. 1. [19] OJ C 200, 15.7.1999, p. 1. [20] OJ C 407, 28.12.1998, p. 26. [21] OJ C 51, 22.2.1999, p. 53. [22] OJ C 175, 21.6.1999, p. 135. (8) The major burdens of disease in Europe are neuropsychiatric disorders, cardiovascular diseases, malignant neoplasms, unintentional injuries and respiratory diseases. (9) Infectious diseases, especially sexually transmitted diseases, are becoming a threat for the health of people in Europe. (10) In its resolution of 29 June 2000 on the follow-up to the Evora conference on health determinants [23], the Council considered that the increasing differences in health status and health outcomes between and within Member States call for renewed and co-ordinated efforts at national and Community level, welcomed the Commission's commitment to submit a proposal for a new public health programme containing a specific strand of action aimed at addressing health determinants by means of health promotion and disease prevention underpinned by intersectoral policy and agreed that there was a need to develop the appropriate knowledge-base for this and, therefore, an efficacious health monitoring system must be established for this purpose. [23] OJ C 218, 31.7.2000, p. 8. (11) The Council adopted unanimously a resolution on the promotion of mental health on 18 November 1999 [24]. [24] OJ C 86, 24.3.2000, p. 1. (12) It is essential to collect, process and analyse health data at Community level in order to obtain objective, reliable and comparable information enabling the Community and the Member States to monitor public health and to take appropriate action to achieve a high level of health protection, evaluate its results and facilitate public information. (13) The Community and the Member States have at their disposal certain means and mechanisms in relation to information and surveillance; it is therefore essential to 53 co-ordinate the measures and actions taken by the Community and the Member States to implement the programme. (14) It is essential that the Commission, through appropriate structural arrangements, ensures the effectiveness and cohesion of measures and actions of the programme and promotes the co-operation between the Member States. (15) The overall aim of the public health programmeis to contribute towards the attainment of a high level of physical and mental healthand well-being and greater equity in health matters throughout the Community, by directing action towards improving public health, combating morbidity and premature mortality, preventing human diseases and disorders, and obviating sources of danger to health, while taking gender and age into consideration. To fulfil this aim, action should be guided by the need to increase life expectancy without disability or sickness, promote quality of life and physical and mental well-being, and minimise the economic and social consequences of ill health taking into account the regional dimension, thus reducing health inequalities; (16) The general objectives of the programme shall be - to improve information and knowledge for the development of public health - to enhance the capability of responding rapidly to threats to health - to address health determinants (17) In order to achieve these objectives, the programme should take into account the importance of education and training, networking and supporting the development of centres of excellence. (18) Achieving the overall aim, and the general objectives of the programme requires effective co-operation of the Member States, their full commitment in the implementation of Community actions, and the involvement of institutions, associations, organisations and bodies in the health field as well as the public at large. To ensure sustainability and the efficient use of existing Community investment and capacity, established Community and national networks should be used to pull together expertise and experience from Member States on effective methods for the implementation of public health interventions, quality criteria and disease prevention activities. (19) To enable the programme to operate smoothly and effectively, it is essential to establish sustained co-operation with the health authorities of the Member States, and with bodies and non-governmental organisations active in the health sector. (20) Data from the private sector in the field of health should also be taken into account for the completeness of the programme. (21) The Community has opened negotiations with a number of countries with a view to accession, and the Community Institutions are in the process of considering the health impact of enlargement; the candidate countries should be actively involved in the development and implementation of the new programme. (22) In accordance with the principles of subsidiarity and proportionality set out in Article 5 of the Treaty, Community action on matters which do not fall within the exclusive competence of the Community, such as public health, should be undertaken only if and insofar as, by reason of its scale or effects, its objective can be better achieved by the Community. The objectives of the programme cannot be sufficiently accomplished by the Member States and therefore the programme should support and co-ordinate the Member States' actions and measures because of the complexity, transnational character and lack of complete control at Member State level over the factors affecting health status and health systems. The programme can provide significant added value to promoting health in the Community through the 54 support of structures and programmes which enhance the capabilities of individuals, institutions, associations, organisations and bodies in the health field by facilitating the exchange of best practice and training and by providing a basis for a common analysis of the factors affecting public health. Also, the programme can have added value in the event of threats to public health of a cross-border nature, e.g. infectious diseases, environmental pollution or food contamination, to the extent that they prompt joint strategies and actions. The programme will enable the Community to contribute towards fulfilling its Treaty obligations in the field of public health while fully respecting the responsibilities of the Member States for the organisation and delivery of health services and health care. This Decision does not go beyond what is necessary to achieve those objectives. (23) The measures under the programme underpin the health strategy of the Community and will yield Community added value by responding to needs in health policy and health systems arising out of conditions and structures established through Community action in other fields, by addressing new developments, new threats and new problems for which the Community would be in a better position to act to protect its people, by bringing together activities undertaken in relative isolation and with limited impact at national level and by complementing them in order to achieve positive results for the people of the Community, and by contributing to the strengthening of solidarity and cohesion in the Community. The new health strategy and public health action programme should provide the opportunity to further develop the citizens' dimension of EC health policy. (24) The programme should in this context contribute to the definition of minimum quality standards applicable to health and minimum standards governing patients' rights. (25) In order to ensure that actions can address broad health issues and threats effectively in co-operation with other Community policies and activities the programme should provide for the possibility of undertaking joint actions with related Community programmes and actions. A proactive use of other Community policies, such as the structural funds and social policy, could influence health determinants in a positive way. A strong link should be established between EC industrial policy in areas relevant to health (such as pharmaceuticals and other medical products) and the EC strategy for public health. Measures will be taken in order to better integrate health concerns into all EC policies. (26) In developing the measures under the programme and joint actions with relevant Community programmes and activities, it should be ensured that health requirements are incorporated into other Community policies and actions, and are underpinned by intersectoral policy to ensure a high level of human health protection in the definition and implementation of all Community policies and actions. (27) Effective implementation of the measures and actions and the achievement of the desired impact of the programme require comparability of the data collected and the compatibility and interoperability of the systems and networks for exchanging information and data on health. It is of prime importance that information is exchanged on the basis of comparable and compatible data. (28) In general, the measures and actions under the programme should take account of the development of new technologies and information technology applications in the health sector. (29) In the implementation of the measures and actions under the programme and, in particular, those relating to information technology in the field of public health, overlapping should be avoided. 55 (30) The experience acquired from different charters in the field of public health should be taken into account. (31) The Feira European Council in June 2000 endorsed the 'e-Europe 2002 Action Plan on An Information Society For All' which under Health Online urges Member States to develop an infrastructure of user-friendly, validated and interoperable systems for health education, disease prevention and medical care, it is essential, that the new information technology is harnessed to empower European citizens to play an active role in managing their health, and to improve overall quality of health care while at the same time ensuring equity in health information. (32) In the execution of the programme, full use should be made of the results generated from the Community research programmes, which support research in areas covered by the programme. A breakdown by gender should be made of all relevant statistics. 33) In the implementation of the programme, all relevant legal provisions in the field of data protection must be respected. (34) The programme should last six years in order to allow sufficient time to implement measures to achieve its objectives. (35) It is essential that the Commission should ensure implementation of the programme in close co-operation with the Member States. In order to obtain scientific information and advice to implement the programme, co-operation with high-level committees of scientists and experts of international standing is desirable. (36) In order to increase efficiency, consultation with NGOs will be organised through health fora. (37) Consistency and complementarity should be ensured between actions to be implemented under the programme and those envisaged or implemented under other policies and activities, in particular in the light of the requirement to ensure a high level of human health protection in the definition and implementation of all Community policies and activities. (38) This Decision lays down, for the entire duration of the programme, a financial framework constituting the principal point of reference, within the meaning of point 33 of the interinstitutional agreement of 6 May 1999 between the European Parliament, the Council and the Commission on budgetary discipline and improvement of the budgetary procedure [25], for the budgetary authority during the annual budgetary procedure. [25] OJ C 172, 18.6.1999, p. 1. (39) The programme creates the necessary transparency for the Community's activities in the health sector and ensures the necessary flexibility to set priorities in the light of events. This will allow the limited amount of funds available to be used sensibly and in a targeted manner. (40) Practical actions are essential in order to attain the objectives of the programme. Consequently, when implementing the programme and earmarking resources under it, the importance of practical actions has to be emphasised. (41) It is essential that there should be flexibility to allow re-deployment of resources and adaptation of activities while respecting the criteria for selecting and ordering priorities according to magnitude of risk or potential of effect, the outcome of evaluations, public concerns, availability of interventions or potential for their development, subsidiarity, added value and impact on other sectors. (42) The implementing measures for this Decision should be adopted in accordance with Council Decision 1999/468/EC of 28 June 1999 laying down the procedures for 56 the exercise of implementing powers conferred on the Commission [26]. [26] OJ L 184, 17.7.1999, p. 23. (43) The Agreement on the European Economic Area (EEA Agreement) provides for greater co-operation in the field of public health between the European Community and its Member States, on the one hand, and the countries of the European Free Trade Association participating in the European Economic Area (EFTA/EEA countries), on the other. Provision should also be made to open the programme to participation of the associated Central and Eastern European countries in accordance with the conditions established in the Europe Agreements, in their additional protocols and in the decisions of the respective Association Councils, of Cyprus, funded by additional appropriations in accordance with the procedures to be agreed with that country, as well as of Malta and Turkey, funded by additional appropriations, in accordance with the provisions of the Treaty. It will be necessary to involve the candidate countries in the development and implementation of the programme and also to devise a strategic approach to health in those countries, which are affected by specific problems. (44) Co-operation with third countries and the competent international organisations in the sphere of health, such as WHO and OECD should be fostered, not only in the field of collecting and analysing data, but also in the field of intersectoral health promotion. Particular attention shall be paid to co-operation with WHO in order to ensure cost-effectiveness, avoid overlapping of activities and programmes and foster synergy and interaction. (45) Close co-operation and consultation should be fostered with Community bodies responsible for risk assessment, monitoring and research in the fields of food and feed safety, environmental protection and product safety. (46) In order to increase the value and impact of the programme there should be regular monitoring and evaluation of the measures taken. It should be possible to adjust or modify the programme in the light of these evaluations and of developments that may take place in the general context of Community action in health and healthrelated fields. The European Parliament will receive for information the annual work plans which will be elaborated by the Commission. (47) In order to improve the evaluation of the measures and actions under the programme and draw conclusions, the programme should be subject to independent external evaluations. (48) The programme of Community action in the field of public health builds on the activities and the programmes under the previous framework, and on the network for epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community in order to ensure a smooth transition therefrom, while adapting and expanding on their actions. The decisions concerning those programmes should therefore be repealed with effect from the date of entry into force of this Decision, HAVE DECIDED AS FOLLOWS: Article 1 Establishment of the programme 1. This decision establishes a programme of Community action in the field of public health, hereinafter referred to as "the programme". 2. The programme shall be implemented in the period starting on 1 January [n] and ending on 31 December [n + 5]. 57 Article 2 Overall aim and general objectives 1. The programme, which shall complement national policies, shall aim to contribute towards the attainment of a high level of physical and mental health and well-being and greater equity in health matters throughout the Community, by directing action towards improving public health, combating morbidity and premature mortality, preventing human diseases and disorders, and obviating sources of danger to health, while taking gender and age into consideration. The programme shall support the development of an integrated health strategy to ensure that Community policies and activities contribute to health protection and promotion. 2. 2. The programme shall have the following general objectives: (a) To improve information and knowledge for the development of public health, in order to optimise health status, strengthen efficient health systems, conduct effective health interventions and develop methods to tackle health inequalities. This should be done by developing and operating a wellstructured and comprehensive system for collecting, monitoring, analysing, evaluating and imparting comparable and compatible health information and knowledge to all key partners and actors, by ensuring a dialogue with them, by incorporating their expertise in the development of an efficient and transparent Community knowledge-base on health, and by undertaking assessments of and reporting on health status and health-related policies, systems and measures; 3. (b) To enhance the capability of responding rapidly and in a co-ordinated fashion to threats to health by the development, strengthening and assistance to the capacity, operation and inter-linking of surveillance, early warning and rapid reaction mechanisms covering health hazards; (c) To address health determinants through health promotion and disease prevention measures, through support to and the development of broad interdisciplinary health promotion activities and disease prevention actions, such as immunisation campaigns, and specific risk reduction and elimination instruments, and by means of measures to achieve equity in health. 3. The programme shall therefore assist in: 4. promoting an integrated strategy in the field of public health, through the development of intersectoral policy in the definition and implementation of all Community policies and activities to ensure a high level of human health protection and promotion, 5. - tackling health inequalities between and within Member States, - encouraging co-operation between the Member States on matters covered by Article 152 of the Treaty. Article 3 Community actions 1. The general objectives of the programme as set out in Article 2 shall be pursued by means of the following groups of actions, the objectives and operational content of which are described in the Annex: (a) Improving health information, by: 58 - developing and operating health monitoring and surveillance systems which would incorporate the work of existing Community networks in the field of public health, including the epidemiological surveillance network; - developing and using mechanisms for analysis, advice, reporting, information and consultation on health issues in accordance with best practice, in order to identify the most appropriate public health strategies. - promoting the right of people to be informed about their illnesses, treatments and ways of improving the quality of their lives; - promoting an integrated health strategy through the development of intersectoral policy by developing links between the public health framework and other policies as well as criteria and methodologies for assessing policies for their impact on health. (b) Responding rapidly to health threats, by: - enhancing the capacity to tackle communicable diseases, notably by recommending immunisation programmes; - strengthening the capacity to tackle gender-specific and other health threats. (c) Addressing health determinants, by: - developing strategies and measures on lifestyle-related health determinants; - developing strategies and measures on social and economic health determinants; - developing strategies and measures on health determinants related to the environment. 2. The actions set out in paragraph 1 shall be implemented through the following types of measures, which may, where appropriate, be combined and involve the countries referred to in Article 11: (a) Support for the preparation of Community legislative instruments and for cooperation on the position of the Community and its Member States in fora in which health-related matters are discussed. (b) Support for the development of the statistical part of health information in the context of the Community Statistical Programme, including data collection broken down by gender, age, geographical location and level of income, and for the preparation and dissemination of reports and communications on the situation on specific health topics in all Member States as well as reviews and advice on issues of interest to the Community and to all Member States. (c) Development of, and support for information and consultation on health and health-related matters at Community level, such as appropriate consensus conferences and fora, involving representative organisations of patients, health professionals, NGOs in the field of health, healthcare industry, trade unions, social partners and other stakeholders. Such conferences and fora should be flexible to reflect the health area under discussion at a particular time. (d) Support for and promotion of activities by the Community and the Member States to define and determine good practice, sound guidelines for health and quality guidelines and minimum standards based on scientific data. (e) Support for the mobilisation of resources to counter health threats and react to unforeseen events, undertake investigations, and co-ordinate responses at Community and Member State level. (f) Support for the sharing of experience and exchange of information between the Community and authorities and competent organisations in the Member States, and for building capacity to plan for, and respond to health threats and provide appropriate training. 59 (g) Promotion of the availability and, where appropriate, provision of information by the Community and authorities and competent organisations in the Member States, to health professionals and to the public. (h) Support for the development and implementation by the Community and the Member States of disease prevention and health promotion activities involving, as appropriate, non-governmental organisations and social partners, and to innovative or pilot projects of value to all Member States with a particular focus on major health burdens. (i) Encouraging education and vocational training in the field of public health. (j) Support for obtaining scientific information and advice to achieve the objectives of the programme with the use of high-level scientists and experts. Article 4 Joint actions As part of the effort to ensure a high level of health protection in the definition and implementation of all Community policies and activities, the actions and the measures of the programme may need to be implemented as joint actions with related Community programmes and actions, notably in the areas of consumer protection, social protection, health and safety at work, transport, agriculture, industry, economic and social cohesion, research and technological development, telematic interchange of data between administrations (IDA), statistics, information society and information technology (e.g. 'e-Europe'), education and environment, and with actions undertaken by the Joint Research Centre and Community agencies, such as the European Environment Agency. Article 5 Comparability, compatibility and interoperability The implementation of the actions and measures developed within the programme should ensure the comparability of the data and information, where possible, and the compatibility and interoperability of the systems and networks for the exchange of data and information on health. Article 6 Implementation of the programme and co-operation with the Member States 1. The Commission shall ensure the implementation of the Community actions set out in Article 3 in close co-operation with the Member States. To this end, it shall adopt, in accordance with Article 10, measures concerning the annual plan of work and for monitoring. 2. The Commission shall ensure through appropriate structural arrangements, with which the Member States are closely associated, the co-ordination and integration of networks for health monitoring and rapid reaction to health threats. 3. The Member States shall take appropriate action to secure, nationally, the coordination, organisation and the follow-up needed for the attainment of the objectives of the programme, involving all the parties concerned with public health in accordance with national legislation and practice. They shall endeavour to take the necessary steps to ensure the efficient running of the programme. 60 The Commission and Member States shall take appropriate action to develop mechanisms established at Community and national level to achieve the objectives of the programme. They shall ensure that appropriate information is provided about actions supported by the programme and that the widest possible participation is obtained in actions requiring implementation through local and regional authorities and non-governmental organisations. 4. The Commission, in co-operation with the Member States, shall ensure the transition between the actions developed within the public health programmes referred to in Article 15 and those to be implemented under the programme. Article 7 Consistency and complementarity The Commission shall ensure that there is consistency and complementarity between the actions to be implemented under the programme and those implemented under other Community policies and activities. In particular, the Commission shall identify those proposals of relevance to the objectives and actions of the programme and shall inform the committee referred to in Article 9. Article 8 Funding 1. The financial framework for the implementation of the programme for the period referred to in Article 1 is hereby set at EUR 300 million. 2. The annual appropriations shall be authorised by the budgetary authority within the limits of the financial perspectives. Article 9 Committee 1. The Commission shall be assisted by a committee composed of representatives of the Member States and chaired by the representative of the Commission, hereinafter designated "the Committee". 2. Where reference is made to this paragraph, the management procedure laid down in Article 4 of Decision 1999/468/EC shall apply, subject to the provisions of Article 7 and Article 8 thereof. The period provided for by Article 4(3) of Decision 1999/468/EC shall be two months. 3. Where reference is made to this paragraph, the advisory procedure laid down in Article 3 of Decision 1999/468/EC shall apply, in compliance with Article 7 and Article 8 thereof. 4. The Committee shall draw up its rules of procedure. Article 10 Implementation measures 1. The measures necessary for the implementation of this Decision relating to the matters referred to below shall be adopted in accordance with the management procedure referred to in Article 9, paragraph 2; (a) the annual plan of work for the implementation of the programme, setting out priorities and actions to be undertaken, indicating the allocation of resources; 61 (b) the arrangements, criteria and procedures for selecting the actions of the programme; (c) the arrangements for implementing the joint strategies and actions referred to in Article 4; (d) the arrangements for evaluating the programme referred to in Article 14. 2. The necessary measures for the implementation of this Decision as regards other matters shall be adopted in accordance with the advisory procedure referred to in Article 9, paragraph 3. Article 11 Participation of the EFTA/EEA countries, the associated Central and Eastern European countries, Cyprus, Malta and Turkey The programme shall be open to the participation of: (a) The EFTA/EEA countries in accordance with the conditions established in the EEA Agreement. (b) The associated countries of Central and Eastern Europe, in accordance with the conditions laid down in the Europe Agreements, in their Additional Protocols and in the Decisions of the respective Association Councils. (c) Cyprus, funded by additional appropriations in accordance with the procedures to be agreed with that country. (d) Malta and Turkey, funded by additional appropriations in accordance with the provisions of the Treaty. Article 12 International co-operation In the course of implementing the programme, co-operation with third countries and with international organisations competent in the sphere of public health, in particular the World Health Organisation, the Council of Europe and the Organisation for Economic Co-operation and Development, and with other international organisations, such as the Food and Agriculture Organisation and the World Trade Organisation shall be fostered. Article 13 Co-operation with relevant Community bodies Co-operation shall be fostered with Community bodies in relevant areas of work, especially with those bodies responsible for food and feed safety, environmental protection and product safety. Article 14 Monitoring, evaluation and dissemination of results 1. The Commission shall identify performance indicators and shall, in close cooperation with the Member States, regularly monitor, where appropriate with the support of experts, the implementation of the actions of the programme in the light of the objectives, and shall report regularly to the Committee. 2. The Commission shall undertake a mid-term evaluation of the programme in the fourth year, involving independent experts. The evaluation shall cover the impact of 62 the programme and the efficiency of the use of resources, as well as the consistency and complementarity with relevant programmes, actions and initiatives implemented under other Community policies and activities. At the request of the Commission, Member States shall submit reports on the implementation and the impact of the programme. The Commission shall communicate the conclusions of the evaluation to the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Committee of the Regions. The Commission shall also submit to the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Committee of the Regions a final report on the implementation of the programme one year after the conclusion of the programme. 3. The Commission shall make the results of actions undertaken and the evaluation reports publicly available. Article 15 Repeal The following decisions are hereby repealed: Decision No 645/96/EC, Decision No 646/96/EC, Decision No 647/96/EC, Decision No 102/97/EC, Decision No 1400/97/EC, Decision No 372/1999/EC, Decision No 1295/1999/EC, Decision No 1296/1999/EC. Article 16 Entry into force This Decision shall enter into force on the date of its publication in the Official Journal of the European Communities. Done at Brussels, [...]. For the European Parliament For the Council The President The President [...] [...] ANNEX SPECIFIC OBJECTIVES AND ACTIONS 1. Improving health information and knowledge 1.1. Developing and operating a health monitoring system 1st Objective: To establish quantitative and qualitative Community indicators for health status, diseases and health determinants, methods for the collection of data for monitoring and analysis, and create corresponding databases that are age and gender-specific (1) Complete the framework for the stepwise establishment of gender-specific health indicators fully covering health status, diseases, health resources and interventions, and health determinants, and collect relevant data using methods to be agreed; (2) Implement the framework for establishing indicators, collecting data and integrating it in databases, and develop versions of the databases for use by health professionals and the public. 63 The statistical element of this work will be developed as part of the Community Statistical Programme. 2nd Objective: To improve the system for the transfer and sharing of health data (1) Review and improve the system linking the Commission and Member State health administrations via the Internet and other interoperating means and systems in order to transfer and share Community indicators and data; (2) Make the health data collected in the information system available on Commission and Member States' Web sites and regularly update it, for access by administrations, health professionals and the public. 1.2. Developing and using mechanisms for analysis, advice, reporting, information and consultation on health issues 1st Objective: Developing mechanisms for analysis and advice on health issues (1) Develop and operate a Community network or Community networks: (a) to undertake analysis and the preparation of reports on health status and on the impact of health determinants and policies including disease prevention and treatment, identify risk factors and gaps in knowledge and forecast trends for use in policy formulation, priority setting and resource allocation; (b) to monitor and undertake analysis and provide advice on health technologies; (c) to monitor and undertake analysis and provide advice on clinical guidelines and quality and good practice in health interventions, including recommendations for preventive measures; (d) to monitor and undertake analysis on networks linking health service providers; (2) Develop and operate a benchmarking mechanism for Community strategies and national policies and activities on disease prevention, health promotion and health protection, with appropriate parameters and data sets; (3) Develop and operate a joint action with the plans drawn up under 'e-Europe' to improve information on medicines available to the general public on the internet, reviewing sources of medical information available and examining the possibilities for establishing a system of recognisable Community seals of approval to designate sites as trustworthy. 2nd Objective: Reporting on health issues (1) Report on Community health status and identify trends giving rise to concern; report on the impact of selected activities, policies and measures and health determinants; (2) Present reviews, advice and guidelines on health technologies, health interventions and quality and best practice. 3rd Objective: Consultation and information and dissemination of reports, advice and recommendations (1) Make available reports, reviews, advice and guidelines referred to in section 1.2 of this Annex on Commission and Member States' Web sites and through other appropriate means; (2) Develop and use mechanisms for informing and consulting representative organisations of patients, health professionals and other stakeholders about healthrelated matters at Community level; (3) Identify key information about health and health services, including issues related to access and entitlements, and make it available, as appropriate, notably to people moving from one Member State to another. 64 4th Objective: Contributing to achieving an integrated health strategy (1) Identify and review opportunities for joint actions with Community programmes and agencies to develop intersectoral approaches tackling major factors influencing health; (2) Support the development of health impact assessment methodologies and other relevant tools; (3) Support pilot projects on the health impact of Community policies and actions. 2. Responding rapidly to health threats 2.1. Enhancing the capacity to tackle communicable diseases 1st Objective: Incorporate the work and support the further implementation of Decision 2119/98/EC on the Community network on the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in order to take actions against diseases, including preventable diseases (1) Develop: (a) case definitions, epidemiological and surveillance methods, technical means and procedures, and define nature and type of data to be collected and transmitted concerning prioritised diseases (e.g. AIDS) or special issues; (b) procedures for the information, consultation and co-ordination between Member States and with the candidate countries, for the prevention and control of communicable diseases, including provisions for a Community incident investigation team; (c) guidelines on the protective measures to be taken, in particular at external frontiers and in emergency situations including epidemics or pandemics of preventable diseases; links with candidate countries and other third countries; (2) Assemble and analyse surveillance data and network inventories held in existing databases and organisations in order to identify the most appropriate public health strategies; (3) Underpin the network operation in particular in relation to common investigations, training, continuous assessment and quality assurance. 2nd Objective: To enhance the safety and quality of human blood (1) Complete and implement the framework on high standards of quality and safety for the collection, processing, storage and distribution and use of whole blood, blood components, and blood precursors; (2) Develop and operate a haemovigilance network and prepare guidelines on the optimum use of blood. 3rd Objective: To enhance the safety and quality of organs and substances of human origin (1) Develop and implement a Community strategy on organs and substances of human origin; (2) Develop and operate a Community network on organs and substances of human origin. 4th Objective: To draw a Community vaccination strategy 65 2.2. Strengthening the capacity to tackle other health threats 1st Objective: To develop strategies and mechanisms for responding to noncommunicable disease threats Review and develop strategies on responses to non-communicable disease threats, including, if appropriate, developing a Community network with links to existing surveillance, notification and alert mechanisms; 2nd Objective: To promote the formulation of guidelines and measures on electromagnetic fields and other physical agents Review and further develop guidelines and advice on protective and preventive measures on exposure to: 1) electromagnetic fields; 2) other physical agents, such as optical and ultra-violet radiation, laser radiation, pressure, noise and vibration. 3. Addressing health determinants 3.1. Developing strategies and measures on lifestyle-related health determinants Objective: To develop and implement, in close co-operation with the Member States, strategies and measures on life-style related health determinants supporting, in particular, their integration in overall health promotion and disease prevention policies Further develop and implement Community strategies, including benchmarking and analysis of policies and measures, preparation of reports and guidelines, setting up networks, identification of scope and objectives of further Community action, and prepare Community instruments on lifestyle-related health determinants. 3.2. Developing strategies and measures on social and economic health determinants Objective: To contribute to the formulation and implementation of strategies and measures on social and economic determinants (1) Develop a methodology for benchmarking and linking strategies to identify health inequalities using data from the Community health information system, and, if appropriate, develop Community instruments relating to health services and insurance arrangements and to the impact on them of Community policies and activities. Actions will also cover questions related to consumption, cost-effectiveness and expenditure on medicinal products; (2) Review and identify obstacles to access to health services across internal borders in the Community and, if appropriate, develop guidelines; (3) Develop a strategy for analysing and assessing the impact of social and economic factors (such as working and housing conditions) on health; (4) Define and disseminate good practice on actions and policies related to social and economic determinants of health and reducing inequalities. 3.3. Develop strategies and measures on health determinants related to the environment Objective: To contribute to the formulation and implementation of strategies and measures on health determinants related to the environment 66 (1) Contribute to the further development and implementation of guidelines and recommendations issued by the European Ministerial Environmental Health Conference and to the monitoring of effectiveness of national strategies and measures; (2) Identify and prepare reports on good practice in monitoring, early warning systems and measures on pollutants and associated diseases, and, if appropriate, prepare guidelines; (3) Promote the drawing up of guidelines and measures relating to the various forms of environmental pollution which have an impact on health. Analyse and develop information, prevention and protection measures to combat all forms of pollution (noise, chemical, food, etc) which affect the environment and human health; (4) Develop strategies for reducing antibiotic resistance. 4. Carrying out the actions (1) The actions to be taken may be funded by service contracts following calls for tender or by subsidies for joint financing with other sources. In the latter case, the level of financial assistance by the Commission may not exceed, as a general rule, 70% of the expenditure actually incurred by the recipient. (2) In carrying out the programme, the Commission may require additional resources, including recourse to experts. These requirements will be decided in the context of the Commission's ongoing assessment of resource allocation. (3) The Commission may also undertake information, publication and dissemination actions. It may also undertake evaluation studies and organise seminars, colloquia or other meetings of experts. (4) The Commission will prepare annual work plans setting out the priorities and actions to be undertaken. Moreover, it will also specify the arrangements and criteria to be applied in selecting and financing actions under this programme. In so doing, it will seek the opinion of the Committee mentioned in Article 9. (5) Actions undertaken will fully respect the principles of data protection. 67 B. SAĞLIK BAKANLIĞI’NDA UYUMLAŞTIRMA ÇALIŞMALARI SÜRDÜRÜLEN AVRUPA BİRLİĞİ’NİN HALK SAĞLIĞI ALANINDAKİ İLGİLİ MEVZUATI 23 Şubat 2001 tarih ve 406 sayılı yazımız ile alınan Makam onayı sonrasında, Halk Sağlığı alanındaki Avrupa Birliği’ nin ilgili mevzuatı, ilgili Bakanlığımız birimlerince, söz konusu mevzuatın uyumu için Daire Başkanlığımızın koordinasyonunda incelemeye alınmıştır. Aşağıda konu başlıklarına göre yapılan çalışmalar ve ilgili Avrupa Birliği mevzuatının İngilizce metinleri ve Türkçe çevirileri verilmiştir. 1. TÜTÜN VE TÜTÜN ÜRÜNLERİNİN ZARARLARINA İLİŞKİN DÜZENLEMELER Sağlığı tehdit eden en önemli unsurlardan biri tütün ve tütün ürünlerinin kullanımıdır. En büyük fakat kaçınılabilir ölüm nedenlerinin başında gelen tütün kullanımı, ne yazık ki her yıl hızla artmaktadır. Tütün kullanımının sağlık üzerindeki bu önlenebilir ama ölümcül etkilerini azaltmak için alınan önlemler uygun bir eğitim politikası, tüketimi caydırıcı bir vergi politikası, tüketicilerin bilgilendirilmesi ve bu tür ürünlerin reklam, pazarlama, satış ve halka açık yerlerde tüketimine ilişkin sınırlamalar.. şeklinde sıralanabilir. AB’nin tütün kullanımının sağlık üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmaya yönelik politikasının da özünde yukarıda sayılan araçlar yatar. Bu konuda geliştirilen mevzuatın gelişimine kısaca bakacak olursak; 1989 yılında yürürlüğe giren tütün ve tütün ürünlerinin televizyon reklamlarının yapılmasının ve televizyon programlarına bu tip ürünler üreten ve satanlarca sponsorluk yapılmasının yasaklandığı8 ve daha sonrada sigara paketlerinin ambalajlama, paketleme ve etiketleme kurallarını düzenleyen iki adet Konsey Direktifi kabul edilmiştir. 1990 yılında ise sigaralardaki katran oranlarının belirlendiği bir Direktif ve 1992’de sigara paketlerinde sigaranın sağlığa zararlı olduğuna dair ek uyarıların yer aldığı 1989 yılında çıkan Direktifi tadil eden bir Direktif daha yürürlüğe girmiştir9. Yine 1989 ve 1990 yıllarında sırasıyla çalışanların iş yerlerinde pasif içicilikten korunmasına ve hamile ve bebek emziren bayanların iş yerlerinde sağlık ve 8 Televizyon yayın aktiviteleri ile ilgili Üye Devletlerin yasa, düzenleme ya da idari faaliyetleriyle getirilen bazı hükümlerin koordinasyonu hakkındaki 3 Ekim 1989 tarih ve 89/552/EEC sayılı Konsey Direktifi ve bu Direktifi tadil eden 30 Haziran 1997 tarih ve 97/36/EC sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Direktifi Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı’ndan ya da www.europa.eu.int/comm/health/ph/programmes/tobacco adresinden temin edilebilir. 9 Yürürlükten kaldırılan ancak hala Ulusal programda yer alan Direktifler: · 89/622/EEC sayılı Tütün Ürünlerinin Etiketlendirilmesine İlişkin Üye Devletlerin Kanunlarının, Düzenlemelerinin ve İdari Hükümlerinin Yakınlaştırılması Hakkında 13 Kasım 1989 Tarihli Konsey Direktifi (1992 yılında tadil edilmiştir), ve · 90/239/EEC sayılı Sigaradaki Maksimum Katran Miktarına İlişkin Üye Devletlerin Kanunlarının, Düzenlemelerinin ve İdari Hükümlerinin Yakınlaştırılması Hakkında 17 Mayıs 1990 Tarihli Konsey Direktifi. Bu Direktiflerin metinleri Avrupa Birliği koordinasyon Dairesi Başkanlığı’ndan temin edilebilir. 68 güvenliğine dair önlemler getiren iki ayrı Direktif çıkartılmıştır. Son olarak, geçtiğimiz Temmuz ayında, sigara paketlerinin etiketlenmesi ve katran ve nikotin oranlarının belirlenmesine dair önceki iki Direktifi yürürlükten kaldıran yeni ve daha geniş kapsamlı bir Direktif yürürlüğe girmiştir10. 2001/37/EC sayılı ve 5 Haziran 2001 tarihili Üye Devletlerin tütün ürünlerinin üretilmesi, sunulması ve satılması ile ilgili yasaları, düzenlemeleri ve idari hükümlerinin yaklaştırılmasına dair Avrupa Parlamentosu ve konsey Direktifi 18 Temmuz 2001 tarihli Avrupa Resmi Gazetesinde yayımlanmış olup Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığında Türkçe çevirisi devam etmektedir. Tütün ve tütün ürünlerinde reklam ve sponsorluk alanında ise 1998 yılında çıkartılan bir Direktif Almanya’nın başvurusu üzerine Adalet Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Komisyon bu konuda yeni bir öneri hazırlanmıştır: “Üye Devletlerin Tütün Ürünlerinin Reklam Ve Sponsorluğu İle İlgili Yasaları, Düzenlemeleri ve İdari Hükümlerinin Yakınlaştırılmasına Dair Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi Önerisi” (2001/0119 (COD))11. Daha önce yine aynı konuda düzenlemeler getiren 6 Temmuz 1998 tarih 98/43/EC sayılı Direktifin Adalet Divanı tarafından yürürlükten kaldırılması üzerine12 hazırlanmış olan öneriyle, diğer düzenlemeler içinde daha önce yer almış olan TV reklamları13 hariç olmak üzere, sponsorlukla ve tütün ürünlerinin reklamları ile ilgili düzenlemeler getirilmiştir. Böylece aynı zamanda, hem tütün ürünlerinin serbest dağıtımı ve hem de tütün reklamları konularında iç pazar için gerekli kurallar da düzenlenmiştir. Öneri, üye devletlerin basın ve diğer yazılı yayımlarda, radyo yayınlarında, enformasyon toplum hizmetlerinde ve tütün ile bağlantılı sponsorlukla (tütün ürünlerinin ücretsiz dağıtımı dahil olmak üzere) ilgili mevzuatlarının yakınlaştırılmasını kapsar. Bu konudaki dolaylı reklamlar, tütün firmalarının reklam harcamalarının kontrolü.. gibi konuları kapsamaz. 2. GENÇLERİN VE ÇOCUKLARIN ALKOL TÜKETİMİNİN ZARARLARINDAN KORUNMALARI Alkol, yetişkin insanların sosyal yaşamları içinde son derece yayın bir yere sahip olan tüketim alışkanlıklarının başında gelir. Hatta orta yaş ve ileri yaşlardaki kişilerin sağlıklı bir diyetle, düzenli ve hafif bir alkol tüketiminin kroner kalp 10 Speech / David Byrne, Member of the European Commission responsible for Health and Consumer Protection, “The European Dimension of Tobacco Control Legislation” , Office of Tobacco Control (OTC) Conference, Dublin, 1 November 2001, s. 3. 11 Söz konusu önerinin İngilizce tam metni Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı Dokümantasyon Merkezinden ya da www.europa.eu.int/comm/health/ph/programmes/tobacco/publication.htm adresinden temin edilebilir. 12 5 Ekim 2001 376/98, Germany v. The European Parliament and The Council 13 Bu alanda yürürlükte olan AB mevzuatı: · 89/552/EEC sayılı ve 3 Ekim 1989 tarihli Televizyon Yayın Faaliyetlerinin İzlenmesi ile İlgili Üye Devletelerin Kanun, Düzenlemeleri İçerisinde Yer Alan Bazı Hükümlerin ya da İdari Faaliyetlerinin Koordinasyonuna İlişkin Konsey Direktifi, ve · Bu Direktifi tadil eden 30 Haziran 1997 tarih ve 97/36/EEC sayılı Avrupa parlamentosu ve Konsey Direktifi. 69 yetmezliğini azaltıcı etkisi olduğu da ileri sürülmektedir. Ancak çocuklar ve gençlerin alkol tüketimi söz konusu olduğunda, bunun fiziksel, ruhsal ya da sosyal faydalarından söz etmek mümkün değildir. İlk gençlik yıllarında alkol içme eğilimi başlamakta ve daha sonra da birey kendi sosyal çevre ya da grubu içindeki alkol tüketim kültürünün bir parçası haline gelmektedirler. Bu nedenle, yetişkin kültürünün doğal bir parçası sayılan bu alışkanlık ilk gençlik yıllarında şekillenmektedir. Gençlerin ve çocukların alkol tüketimine dair sorunlar, içinde yaşadıkları toplumdan ayrıca ele alınamaz. Bununla beraber bu grubun alkol tüketimi yetişkinlere göre bazı özellikler de arz eder. Yukarıda özetlenen çerçeve, neden çocukların ve gençlerin alkol tüketiminin ayrıca ele alınması gerektiğine zemin oluşturmaktadır. AB Komisyonu tarafından hazırlanarak 27.11.2000 tarihinde COM(2000)736final numara ile yayımlanan ve 1.06.2001 tarihinde de tadil edilen “Çocukların ve Gençlerin Alkol Tüketimine Dair Konsey Tavsiyesi”14 5 Haziran 2001 tarihinde kabul edilerek 16 Haziran 2001 tarihli Avrupa Resmi Gazetesinde yayımlanmıştır. Bu düzenlemenin temel nedeni, çocukların ve gençlerin alkol tüketiminin ele alınmış olmasının en önemli nedeni de yetişkinlere göre bu alışkanlıktan daha kolay zarar görebilmeleridir. Alkol tüketimi ve gençlerin ölüm oranları üzerinde yapılan araştırmalar bu ikisi arasında bir paralellik olduğunu ortaya koymuştur. Gençler ve çocuklar üzerinde alkolün koruyucu etkilerinden bahsetmek pek mümkün gözükmemektedir. Ayrıca genç insanların alkolün zararlı etkilerini kavrayacak ve bu bilinçle davranışlarını kontrol edecek tecrübe ve birikime sahip olmaları da beklenemez. Tüm bunlar çocuklar ve gençler üzerinde özellikle yoğun alkol tüketiminin yol açacağı kısa ve uzun vadeli zararların önlenmesinde ailelerle birlikte tüm toplumu içine alan bir çabayı gerekli kılmaktadır. Aileler ilk çocukluk yıllarından itibaren birey üzerinde ilk ve en önemli etkiyi oluşturmakta, ancak, eğitim çağının gelmesiyle beraber, sosyal yaşama dahil olan gençler ailelerinden farklı bir alkol tüketim alışkanlığına sahip olabilmektedirler. Bu nedenle Tavsiye Önerisinde ele alınan en önemli konu başlıklarından birisi eğitim, enformasyon ve sağlığın geliştirilmesidir. Bir diğer önemli konu da alkollü içecekleri üreten ve satanların gençlerin bilgilendirilmesi konusunda oynayacakları role ilişkindir. Özellikle bu ürünlerde reklam ve pazarlama teknikleri planlarınken çocukların ve gençlerin hedeflenmemesi Konsey Tavsiyesinde vurgulanmıştır. Avrupa Komisyonu tarafından hazırlanan “Çocuklar ve Gençler Tarafından Alkol Tüketimine İlişkin Konsey Tavsiyesi” Bakanlığımız ilgili Birimlerine çalışmalarında faydalanılmak üzere yollanmıştır. Topluluk Hukukunun Kaynakları arasında yer alan Tavsiyeler (Avrupa Topluluğunu Kuran Antlaşma Madde 249 /eski 189), Tüzükler ya da Direktifler gibi 14 Söz konusu Tavsiye’nin İngilizce tam metni Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı Dokümantasyon Merkezinden ya da www.europa.eu.int/comm/health/ph/programmes/tobacco/publication.htm adresinden temin edilebilir. 70 hukuki olarak bağlayıcı değillerdir. Ancak hiçbir hukuki etkileri olmadığı da söylenemez. İleride yapılacak olan bağlayıcı bir düzenlemenin alt yapısı olabilmektedirler. Nasıl Mahkemeler bilimsel mütalaalar ile hiçbir şekilde bağlı olmamakla birlikte, gereğinde onlardan yararlanırlarsa, aynı şekilde, kurumlar ve ulusal mahkemeler de tavsiyeleri göz önünde tutabilir. Tavsiye, herhangi bir hususta, hareket ve davranış tarzını öğütleyen, ikna etkisine dayalı bir beyandır. AB Kurumları da tavsiyeler ile, gerekli gördükleri bir konuda beyanda bulunurlar15. 3. ELEKTROMANYETİK ALANLAR Günümüzün modern toplumlarının elektrik tüketimine dayalı yaşamları nedeniyle elektrik, manyetik ve elektromanyetik alanlara (EMFs) maruz kalmalarının hızla artmıştır. İletişim teknolojisinde gelişmelerin artmasıyla yerleşim yerleri, iş merkezleri ve okulların yakın çevresinde radyotelefon baz istasyonları gibi yeni vericiler yerleştirilmiştir. Halkın maruz kaldığı bu pasif maruziyetin dışında, bu cihazların kullanımı sırasında doğrudan temas ile de maruz kalınmaktadır. Farklı üye ülkelerde bu konuda farklı uygulamalar olması, hatta üye ülkelerin bazılarında mevzuatta boşluklar bulunması sağlık açısından güvensiz ve halk sağlığını koruyucu diğer tedbirlerin de etkisini zayıflatıcı bir durum oluşturmuştur. Avrupa Toplulukları Antlaşması’nın 3(p) ve 152. maddelerinde yer alan “sağlığın en üst düzeyde korunmasının sağlanmasına dair tedbirlerin alınması” hükmü gereğince de Komisyon tarafından halkın iyonize olmayan radyasyonun muhtemel zararlı etkilerinde korunması yönünde çalışmalar başlatmıştır. Komisyonun, elektromanyetik alanların sağlık üzerinde tıpkı tütün ve tütün ürünlerinin kullanımından kaynaklanan ve kaçınılması mümkün olan zararlı etlilerin önlenmesi amacıyla Temmuz 1998’ de hazırladığı “Halkın elektromanyetik alanlara (0 hz –300 GHz) maruz kalmasının sınırlandırılmasına” ilişkin Konsey Tavsiyesi önerisi, 12 Temmuz 1999 tarihinde Konsey tarafından kabul edilmiştir. Söz konusu Tavsiye, Uluslararası İyonize Olmayan Radyasyon Koruma Komisyonu’nun görüşleri ve mevcut bilimsel veriler göz önünde tutularak hazırlanmıştır. Tavsiye, Komisyondaki Bilimsel Komite tarafında da onaylanan, bu alandaki önde gelen uzmanlar tarafından geliştirilmiş olan referans düzeyler ve temel sınırlamalar getirmektedir. Tek tek bireylerin elektromanyetik alanlara maruz kalması ele alınmış olup tıbbi cihazlar gibi bilimsel cihaz ve malzemelerden yayılan radyasyon ile bu cihazların teknik özellikleri kapsam dışı tutulmuştur. Ayrıca mesleki maruziyetler, hastaların ve gönüllülerin radyasyona maruz kalmaları da Tavsiye de yer almamıştır. Bu tip konular daha çok üye devletlerin sorumluluğundadır ve AB’ nin diğer bazı mevzuatında da bunlara yer verilmiştir. Tavsiye’ de yer alan temel sınırlamalar doğrudan ve sadece sağlık üzerinde oluşan etkileri esas almaktadır. Referans düzeyler ise fiili maruziyet değerlendirmeleri kullanılarak oluşturulmuştur. İlgili referans düzeye uyulması ilgili temel sınırlandırmaya da uyulmasını sağlayacaktır. Ancak, ölçülen değerler referans 15 Gülgören Tekinalp / Ünal Tekinalp, avrupa Birliği Hukuku, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 2.Baskı, İsatnbul, 2000, s.73 71 düzeyini aşarsa, bu temel değerlerinde aşılacağı anlamına gelmeyecektir. Bununla beraber, temel sınırlamalara uyulmasının sağlanması gereklidir. Referans düzeyler aşıldığında, maruziyetin ölçülüp faaliyetlerin takip edilmesine ilişkin düzenlemeler yapmak Üye Devletlerin sorumluluğunda olmakla beraber, maruziyet durumunun ölçülmesi tavsiye edilmiştir. Bu ölçümlerde maruz kalınan süre, vücudun hangi bölümlerinin maruz kaldığı, maruz kalan kişi sayısı, bu kişilerin yaş ve sağlık durumları dikkate alınacaktır. Tavsiye Kararı’nda, Üye Devletler, sağlığın korunması için yeterli önlemlerin alınmasını temin etmeleri öngörülmüştür. Topluluk düzeyinde ise, radyo iletişim ve diğer düşük voltaj cihazlarından olan emisyon için getirilen bağlayıcı standardlar bu tip cihazların Tavsiye’ de verilen limitlere uygun olmalarının sağlanmasına katkı sağlamaktadır. Bu referans değerler aşıldığında, ulusal otoritelerin maruz kalma durumunun bir değerlendirmesini yapması ve maruz kalan nüfusun bilgilendirilmesi radyasyon kaynağının dizayn ve tesisinde ya da işletim şeklinde değişiklikler gibi uygun izleme faaliyetleri yapmaları Tavsiye’ de yer almaktadır. Ayrıca üye devletlerden de bu konudaki ölçümleri, uygulamalarını içeren raporlar hazırlamalarını istemiştir. Komisyon tarafından tüm bunlar dikkate alınarak genel bir rapor da hazırlanacaktır. Toplumda mobil telefonlar ve baz istasyonları ile ilgili yoğun endişelerin artması üzerine, Komisyon, 2001 Ocak ayında yetkili bilimsel otoriteden16, son gelişmeler ışığında elektromanyetik alanların sağlık üzerindeki etkilerine ilişkin mevcut bilimsel tavsiyelerini güncelleştirmelerini istemiştir. İlgili Komite, 30 Ekim 2001 tarihinde bu konudaki görüşünü kabul etmiştir. Bu görüş üzerine Komisyon 30 Kasım 2001 tarihinde Lüksemburg’ da İyonize Olmayan Radyasyon Alanlarında Topluluğun Sağlığın Korunmasına Dair Düzenlemelerine İlişkin bir Konferans organize etmiştir. Konunun nispeten yeni olması ve bu alanda hızlı gelişmeler ve değişiklikler olması nedeniyle, Komisyon, elektromanyetik alanlar konusundaki uluslararası faaliyetler ve araştırmaları düzenli olarak takip etmektedir. Son dönemde bu konudaki araştırmalarda büyük bir artış olmasına rağmen henüz, maruziyetin uzun dönemli etkileri konusunda kesin sonuçlar bulunmamaktadır. Bu alanda büyük çaplı epidemiyolojik çalışmalar yakın bir zaman önce başlatılmış olup 2004 yılı sonunda ilk sonuçların açıklanması beklenmektedir. Bakanlığımızda da bu konuda bir süredir devam eden elektromanyetik alanlara ilişkin çalışmalar, son dönemde hız kazanmıştır. AB’nin Halk Sağlığı alanındaki mevzuatından biri olan ve yukarıda bahsedilen, Avrupa Konseyi’nin 12 Temmuz 1999 tarih ve 1999/519/EC sayılı “Halkın Elektromanyetik Alanlara Maruz Kalmalarının Sınırlandırılmasına İlişkin Konsey Tavsiyesi”, Bakanlığımız ilgili birimlerinin bu konudaki çalışmalarında faydalanılmak üzere incelenmektedir. Ayrıca söz konusu Konsey Tavsiyesi, Çevre Bakanlığı’nın koordinasyonunda, yine bu konuda ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının katılımı ile hazırlanacak olan “çerçeve metin”e ilişkin çalışmalara da esas teşkil etmektedir. 16 Toksikoloji, Eko-toksikoloji ve Çevre Bilimsel Komitesi. 72 3.1. 12 Temmuz 1999 Tarih ve 1999/519/EC Sayılı Halkın Elektromanyetik Alanlara Maruz Kalmalarının Sınırlandırılmasına İlişkin Konsey Tavsiyesi’nin Türkçe Çevirisi17 Aşağıda, 12 Temmuz 1999 Tarih ve 1999/519/EC sayılı halkın elektromanyetik alanlara maruz kalmalarının sınırlandırılmasına ilişkin Konsey Tavsiyesi’nin Çevre Bakanlığı tarafından hazırlanan Türkçe çevirisi verilmiştir: 1999/519/ EC HALKIN ELEKTROMANYETİK ALANLARA (0 HZ İLE 300 GHZ ARASINDA ) MARİZİYETİN SINIRLANDIRILMASINA İLİŞKİN 12 TEMMUZ 1999 TARİHLİ AVRUPA BİRLİĞİ KONSEYİ TAVSİYESİ AVRUPA BİRLİĞİ KONSEYİ, Avrupa Topluluğu’nu kuran Anlaşmaya, özellikle Madde 152 (4), ikinci alt maddesine istinaden. Avrupa Komisyonu’nda gelen öneriye istinaden, Avrupa Parlamentosu’nun ilgili fikrine (1) istinaden ve aşağıdaki hususları göz önüne alarak, (1) Avrupa Topluluğu’nu kuran Anlaşmanın 3’üncü Maddesinin (p) kısmına uygun olarak, Avrupa Topluluğu’nun eylemleri sağlığın yüksek düzeyde korunmasının sağlanmasına katkıda bulunulmalıdır. Anlaşma aynı zamanda işçilerin ve tüketicilerin de sağlığının korunmasını sağlayan bir kapsama sahiptir; (2) İyonlaşmayan radyasyonun zararlı etkileri ile mücadeleye ilişkin 5 Mayıs 1994 tarihli kararında (2), Avrupa Parlamentosu işçilerinin ve halkın iyonlaştırmayan elektromanyetik radyasyona maruz kalmalarının sınırlandırılmasını amaçlayan yasal önlemleri önermesi için Avrupa Komisyonu’na çağrıda bulunmuştur (3) İş ortamının elektromanyetik alanlar ile ilgili olarak işçilerin sağlığının ve emniyetinin korunmasına ilişkin Avrupa Topluluğu’nun minimum şartları ekran donanımları konusunda mevcuttur(3):Hamile işçilerin, yeni doğum yapmış ya da bebeğini emziren işçilerin işyerlerindeki sağlıklarının ve emniyetlerinin korunmasının geliştirilmesinin teşvik edilmesi açısından Avrupa Topluluğu önlemleri çıkarılmıştır(4) bu önlemler, diğerleri beyanında, işverenleri iyonlaştırmayan radyasyona maruz kalınmasına ilişkin belirli risklerin yer aldığı aktiviteleri değerlendirmekle yükümlü kılar; işçilerin fiziksel ajanlardan korunması için minimum şartlar önerilmiştir(5) bu şartlar arasında iyonlaştırmayan radyasyona karşı önlemler de yer alır; buna karşın, bu nedenle bu tavsiye işçilerin iş ortamında maruz kaldıkları elektromanyetik alanlardan korunması için ermez;(4) Avrupa Topluluğu halkının elektromanyetik alanlardan kaynaklanacak olumsuz sağlık etkilerine karşı korunması zorunludur; 17 Elektromanyetik alanlara dair 12 Temmuz 1999 tarih ve 1999/519/EC sayılı Konsey Tavsiyesinin Tablo ve grafikleri de içeren tam metni www.europa.eu.int/comm/health/ph/programmes adresinden ya da Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı’ndan temin edilebilir. 73 (5)Elektromanyetik alanlara ilişkin önlemler tüm Avrupa Topluluğu vatandaşlarına yüksek bir koruma düzeyi sağlamalıdır; bu alanda Üye Devletlerin sunacağı hükümler Avrupa Topluluğu içinde koruma alanında istikrarın sağlanması için müştereken mutabık kalınan bir çerçeveye dayandırılmalıdır. (6) Yardımlaşma prensibine uygun olarak halkın iyonlaştırmayan radyasyondan korunması gibi Avrupa Topluluğu’nun kendi yetkisi dışında kalan bir alanda alınacak yeni önlemler, teklif edilen eylemin boyutu ve etkileri göz önünde bulundurularak, sadece teklif edilen hedefler Avrupa Topluluğu tarafından Üye Devletlerden daha iyi bir şekilde gerçekleştirilebildiği takdirde Avrupa Topluluğu tarafından alınacaktır. (7) Halkın elektromanyetik alanlara maruz kalmasının sınırlandırılmasına ilişkin eylemler, telekomikasyon, enerji ve halk güvenliği gibi alanlarda, elektromanyetik alan emisyonuna neden olan araçların yaşam kalitesine getirdikleri diğer sağlık, güvenlik ve emniyet yararları ile dengelenmelidir. (8) Üye Devletlere verilecek tavsiyeler aracılığıyla halkın korunması amacıyla elektromanyetik alanlara maruz kalınmasına ilişkin olarak bir Avrupa Topluluğu çerçevesinin oluşturulması ihtiyacı vardır. (9)Bu tavsiye, hedefinin halkın korunması olmasından dolayı, özellikle bu tavsiyenin kapsamında yer alan etkilerle ilgili olarak halkın zamanının büyük kısmını geçirdiği ilgili alanlara ilişkin bir tavsiyedir... (10)Mevcut bilimsel dokümantasyona ilişkin Avrupa Topluluğu çerçevesi ,bu alanda en uygun bilimsel veriye ve tavsiyeye dayanmalı ve elektromanyetik alanlara maruz kalma ile ilgili temel sınırlamalar ve referans düzeylerini içermelidir; bu çerçeve tavsiye edilen elektromanyetik alanlara maruz kalma ile ilgili esas olarak sadece mevcut etkilerin değerlendirildiğini belirtmelidir; bu konu ile ilgili tavsiye İyonlaştırmayan Radyasyondan Koruma Uluslararası Komisyonu(international Commission on Non-Ionising Radiation Protection) tarafından verilmiş olup Komisyonu’nun Bilimsel Yönlendirme Komitesi tarafından onaylanmıştır; İlgili çerçeve düzenli olarak incelenmeli, teknoloji ve uygulama kaynaklarındaki yeni gelişmeler ve yeni bilgiler ve elektromanyetik alanlara maruz kalınmasını arttıran uygulamalar ışığında yeniden değerlendirilmelidir. (11)Bu tür temel sınırlamalar ve referans düzeyleri, optik radyasyon ve iyonlaştıran radyasyon haricinde elektromanyetik alanlar tarafından salınan tüm radyasyona uygulanmalıdır. Optik radyasyon ile bilimsel veri ve tavsiyelerin daha detaylı olarak incelenmesi gerekmektedir.İyonlaşan radyasyona ilişkin olarak Avrupa Topluluğu hükümleri mevcuttur. (12)Bu tavsiyede yer alan temel sınırlandırmalara uygunluğun değerlendirilmesi için, Avrupa ve ulusal standardizasyon kurumları (örneğin Cenelec CEN gibi) ekipmanların dizaynı ve test edilmesi için Avrupa Topluluğu müktesebatı çerçevesinde standartlar geliştirilmesi için teşvik edilmelidir: (13) Tavsiye edilen sınırlamalara ve referans düzeylerine uyma, elektromanyetik alanlara maruz kalmadan kaynaklanan mevcut etkilere ilişkin olarak yüksek düzeyde bir koruma sağlamalı ama bu uygunluk metal protezler, kalpte kullanılan kalp atışını düzenleyen cihazlar ve defibrilatörler, cochler işitme protezleri ve diğer protezler gibi tıbbi cihazları ve bu cihazların çalışmasını etkilememelidir; kalp atışını düzenleyen cihazların çalışmasını, tavsiye edilen düzeylerin altında da etkilene bilir, bu nedenle uygun önlemler göz önünde bulundurulmalıdır, bununla birlikte bu sorunlar bu tavsiye kapsamında ele alınmamakta olup, elektromanyetik uygunluk ve medikal aletlere ilişkin müktesebat kapsamında ele alınmaktadır. 74 (14)Orantılılık ilkesine uygun olarak, bu tavsiye halkın korunması ile ilgili genel prensipler ve yöntemleri belirlerken, işçilerin emniyetlerinin ve sağlıklarının korunması ile ilgili Avrupa Topluluğu hükümlere uygun olarak elektromanyetik alanlara maruz kalmasına neden olan kaynaklar ve uygulamalar ve işle ilgili olsun ya da olmasın bireylerin elektromanyetik alanlara maruz kalmaları ile ilgili şartların sınıflandırılmasına ilişkin detaylı kuralların sağlanmasına Üye Devletlere bırakır. (15)Avrupa Topluluğunu, kuran Anlaşmaya uygun olarak Üye Devletler bu tavsiyede belirtilen koruma düzeyinden daha yüksek bir koruma düzeyi tedarik edilebilir. (16)Ulusal ve Avrupa Topluluğu düzeyindeki raporlarda, bağlayıcı olsun ya da olmasın bu alanda Üye Devletlerin alacağı önlemler ve bu tavsiyeyi ne şekilde göz önünde bulundurdukları yer alacaktır. (17)Elektromanyetik alanların tehlikeleri ile ilgili bilinci ve elektromanyetik alanlarda koruma önlemlerini arttırmak için, Üye Devletler, tavsiye edilen limitleri geçmeyen elektromanyetik alanlara maruz kalma düzeylerini sağlamak amacıyla, özellikle ekipmanların tasarımın, kurulumu ve kullanımı ile ilgili insanların daha fazla bilgilendirilmesini ve bu alandaki uygulama kurallarını geliştirmelidir. (18) Elektromanyetik alanlar ile ilgili risklere ilişkin olarak uygun komünikasyon ve anlayışın elde edilmesine, bu tür risklerin bireyler tarafından algılanması göz önüne alınarak önem gösterilmelidir. (19)Üye Devletler, önlemlerin yaklaşımını göz önüne alarak, bilimsel bilgi ve teknolojiler alanında yaşanan gelişmeleri dikkate almalı ve İyonlaştırmayan Radyasyondan Koruma Uluslar arası Komisyonu gibi yetkili uluslar arası kuruluşlar tarafından verilen rehberlik hizmetleri ışığında düzenli aralıklarla yapılan değerlendirmeler ile konuyu düzenli olarak gözden geçirilmelidir. ŞU HUSUSLARDA TAVSİYELERDE BULUNUR. I. II. III. Bu tavsiye kapsamında olmak üzere, Üye Devletler Ek I.A.da belirtilen fiziksel oranları söz konusu ekte belirtilen anlamlarla kullanmalıdır. Elektromanyetik alanlara maruz kalmaya karşı yüksek düzeyde sağlık korunmasının sağlanması için Üye Devletler, (a) Ek I. B’ yi esas olarak alarak temel sınırlandırmalar ve referans düzeylerinden oluşan bir çerçeveyi kabul etmelidir (b) Halkın elektromanyetik alanlara maruz kalmasına neden olan kaynaklar ya da uygulamalar ile ilgili olarak, temel kısıtlamaların üzerindeki elektromanyetik alanlara maruz kalmanın risk ve yararlarının tam olarak değerlendirilmesi gereken tıbbi amaçlı durumlar hariç olmak üzere, elektromanyetik alanlara maruz kalma süresinin kayda değer miktarda olduğu durumlarda, bu çerçeveye uygun olarak önlemleri uygulamalıdır; (c) halkın elektromanyetik alanlara maruz kalması ile ilgili olarak EK II ‘de belirtilen temel sınırlamalara uyulmasını hedefler EK II ‘de belirtilen temel sınırlamalara uyulmasının sağlanması ve teşvik edilmesini sağlamak için Üye Devletler, (a) elektromanyetik alanlara maruz kalma değerlendirilmeleri amacıyla EK II de verilen düzeyleri ya da, varsa Üye Devletler tarafından kabul edildikleri sürece temel sınırlandırmalara uygunluğun değerlendirilmesi amacıyla oluşturulan ve üzerinde mutabık kalınan ve bilimsel olarak hesaplama ve ölçüm prosedürlerine dayanan ulusal ya da Avrupa standartlarını dikkate alınmalıdır; 75 IV. V. VI. VII. (b) hem temel sınırlandırmalar hem de referans düzeyleri açısından Ek IV de belirtilen formüle uygun olarak birden fazla frekans içeren kaynakların yer aldığı durumları değerlendirmelidir; (c) uygun olduğu durumlarda elektromanyetik alanlara maruz kalınmanın süresi, maruz kalınan organlar, halkın yaş ve sağlık durumu gibi kriterleri dikkate alınmalıdır. Üye Devletler, bu tavsiyeye ilişkin olarak halkın elektromanyetik alanlara maruz kalması ile ilgili olarak bir politika üzerinde karara varırken ya da önlemleri kabul ederken, eylemin gerekli olup olmadığı konusunda hem riskleri hem de yararları dikkate almalıdır. Elektromanyetik alanlara maruz kalmayan ilişkin riskler ve koruma konusundaki bilgileri arttırmak için, Üye Devletler uygun şekilde halka elektromanyetik alanların sağlığa etkileri ve bunlarla ilgili önlemler konusunda bilgi vermelidir. Elektromanyetik alanların sağlığa etkileri konusundaki bilgiyi arttırmak için, Üye Devletler Avrupa Topluluğu ve uluslararası araştırma tavsiyelerini ve mümkün olan en geniş kaynaktan gelen çalışmaları dikkate alarak, ulusal araştırma programları bağlamında elektromanyetik alanlar ve insan sağlığı ile ilgili araştırmaları teşvik etmeli ve incelemelidir. Elektromanyetik alanlara maruz kalmaya ilişkin tehlikelere karşı istikrarlı bir koruma sisteminin oluşturulmasına katkıda bulunmak için, Üye Devletler bu tavsiye kapsamında aldıkları önlemlerden elde ettikleri tecrübelere ilişkin raporlar hazırlamalı ve bu tavsiyenin kabul edilmesinden üç yıl sonra Komisyona bu önlemler çerçevesinde nasıl değerlendirildiğini iletmelidir. ve Komisyonu AŞAĞIDAKİ HUSUSLARI YERİNE GETİRMEYE DAVET EDER 1. Hesaplama ve ölçüm yöntemleri de dahil olmak üzere III (a) kısmında değinilen Avrupa standartlarının oluşturulması yönünde çalışmak , 2. Mevcut araştırma çerçevesi programının uygulanmasında tüm ilgili frekanslarda elektromanyetik alanlara maruz vadeli ve kısa vadeli etkileri konusundaki araştırmaları teşvik etmek. 3. Bu alandaki yetkili uluslar arası kurumların çalışmalarına katkıda bulunmaya devam etmek ve koruyucu ve önleyici önlemlere ilişkin temel konularda ve tavsiyelerde uluslararası bir konsensusun sağlanmasını teşvik etmek 4. Hali hazırda araştırma konusu olan etkileri ve önlemleri ilgili yönlerini de göz önüne alarak bu tavsiye kapsamında yer alan konuları güncelleme ve yeniden değerlendirme açısından incelemek ve Üye Devletlerin raporlarını ve en yeni bilimsel veri ve tavsiyeleri dikkate alarak beş yıl içinde bir rapor hazırlamak Brüksel’de 12 Temmuz 1999 tarihinde kabul edilmiştir. Konsey adına Başkan S.NINISTÖ (1) (2) (3) OJC 175,21.6.1999 OJC 205,25.7.1994.s.439 OJL 156,21.6.1990.s.14 76 (4) (5) (6) OJL 348,28.11.1992.s.1 OJC,77,18.3.1993s.12 ve OJC 230, 19.8.1994.s.3 EK I TAMIMLAR Bu tavsiyede; elektromanyetik alanlar(EMF) terimi, mikro dalgalar dahil olmak üzere 0 Hz ile 300 GHz arasında frekans sahip statik alanları, dalga boyu çok uzun (ELF) alanlarını ve radyo frekansı (RF) alanlarını kapsar. A. Fiziksel değerler EMF' a maruz kalması kapsamında, sekiz fiziksel nicelik yaygın olarak kullanılmaktadır. Bir kişi ve bir nesne arasında amper (A) cinsinden belirtile temas akımı (IC). Bir elektrik alanındaki iletken bir nesnel alandan elektrik yüklenebilir. Akım yoğunluğu (1). Metre kare başına amper cinsinden belirtilen (A/m2) ve insan vücudu yada bir bölümü gibi bir hacim iletkeninde kendi yönüne dik bir ünite kesitinden akan akım olarak tanımlanmaktadır. Elektrik alan (E) . uzaydaki hareketine bakılmaksızın elektrik bir partiküle uygulanan güce denk gelen vektör miktarıdır. Metre başına volt cinsinden (V/m) ifade edilir. Manyetik alan direnci (H). manyetik akış yoğunluğu ile birlikte uzaydaki herhangi bir noktadaki manyetik bir alanı tanımlayan vektör miktarıdır. Metre başına amper cinsinden (V/a) ifade edilir. Manyetik akış yoğunluğu (B) . hareket eden yükler üzerindeki güçlere neden olan ve tesla (T) cinsinden ifade edilen vektör miktarıdır. Boş alanlarda ve biyolojik materyallerde, manyetik akış yoğunluğu ve manyetik alan direnci 1 A m-1=4 >ISO 7>ISO -1>T. Kullanılarak değiştirilebilir. Güç yoğunluğu (S) vücuttaki penetrasyon derinliğinin düşük olduğu çok yüksek frekanslarda kullanılan uygun miktardır. Yüzey alanı tarafından bölünen bir yüzeye dik şekilde ışıyan güçtür ve watt/ metrekare (V/m2) cinsinden ifade edilir. Spesifik enerji soğurması (SA). Kilogram başına jul cinsinden belirtilen(J/kg) biyolojik dokunun birim kütlesinin başına soğurulan enerji olarak tanımlanır.Bu tavsiyede bu terim atımlı mikrodalga radyasyonun termal olmayan etkilerinin sınırlandırılmasında kullanılır. Tüm vücut üzerinde yada vücudun bir bölümünde ortalama olarak bulunan Özgül Emilim Hızı (SAR) enerjinin vücudunun dokusunun birim kütlesi başına soğrulduğu oran olarak belirtilir ve watt/kilogram (w/kg) cinsinden ifade edilir. Vücudun genelindeki SAR RF' ye maruz kalmasının olumsuz termal etkilerine ilişkin olarak yaygın şekilde kabul edilen bir ölçüdür. Tüm vücut ortalama SAR' n yanı sıra, lokal SAR değerleri özel maruz kalma şartlarından kaynaklanan vücudun kimi bölgelerinden aşırı birikimini değerlendirmek ve sınırlandırmak için gerekmektedir. Bu tür şartlara olarak, düşük MHz oranlarında RF' ye maruz kalan toprakla temas olan bireyler ve antenlere yakın alanlardaki bireylere verilebilir. Bu miktarlar içinde, manyetik akış yoğunluğu, temas akımı ve elektrik ve manyetik olan güçleri ve güç yoğunluğu doğrudan ölçülebilir. 77 B. Temel sınırlamalar ve referans düzeyleri Elektro manyetik alanların olası sağlık etkilerinin değerlendirmesine dayanan sınırlandırma uygulamaları için. Temel sınırlamalar ve referans düzeyleri arasında farklılaşma yaratılmalıdır. Uygulamaları için, temel sınırlamalar ve referans düzeyleri arasında farklılaşma yaratılmalıdır. NOT: Maruz kalmanın sınırlandırılması için bu temel sınırlandırmalar ve referans düzeyleri. Tüm yayınlamış bilimsel literatür gözden geçirilerek geliştirilmiştir. Gözden geçirme sırasından uygulanan kriter, tespit edilen çeşitli bulguları inanırlılığının değerlendirmesi için oluşturulmuştur. Tavsiye edilen maruz kalma sınırlamalarına ilişkin bir temel konusunda sadece tespit edilen etkiler kullanılmıştır. Uzun dönem EMF ' e maruz kalması nedeniyle kanserin başlaması tespit edilmiş bir olgu olarak değerlendirilmemiştir. Bununla birlikte ,akut etkiler ve temel sınırlandırmalarla ilgili olarak eşit değerleri arasında yaklaşık 50 emniyet etkini bulunduğunda bu tavsiye açık şekilde tüm frekanslarda olası uzun vadeli etkileri içermektedir. Temel sınırlandırmalar. Doğrudan tespit edilmiş sağlık etkilerine ve biyolojik hususlara dayanılan süreye bağlı olarak değişen elektrik, manyetik ve elektro manyetik alanlara maruz kalma ile ilgili sınırlamalar için "Temel Sınırlamalar " terimi kullanılmaktadır. Alanın frekansına bağlı olarak, bu sınırlamaların özeliklerini belirlemek için kullanılan fiziksel nicelikler, manyetik akış yoğunluğu (B) akım yoğunluğunu (J) spesifik enerji soğurma oranı (SAR) ve güç yoğunluğudur (S) manyetik akım yoğunluğu ve güç yoğunluğu elektro manyetik alanlara maruz kalan bireylerde ölçülebilir. Referans düzeyleri. Bu düzeyler, temel sınırlandırmaları aşılıp aşılmadığını tespit etmek için pratik maruz kalma değerlendirilmeleri için tesis edilmektedir. Kimi referans düzeyleri, ölçüler ve/ veya hesap teknikleri kullanılarak ilgili temel sınırlamalar yardımıyla elde edilirken, kimi referans düzeyleri ise EMF' lerin algılaması ve bu tür alanlara maruz kalınmasının direkt olmayan olumsuz etkileri ile ilgilidir. Tesis edilen oranlar, elektrik alan şiddeti, manyetik alan şiddeti (H), manyetik akım yoğunluğu (B), güç yoğunluğu (S) ve kenar akımıdır (IL). Algılama ve diğer direkt olmayan etkilere ilişkin oranlar, temas akımı (IC) ve atımlı (pulsed) alanlar içinse spesifik enerji soğurmasıdır (SA). Belirli bir maruz kalma durumunda, bu oranların ölçülen yada hesap edilen değerleri uygun referans düzeyleri ile karşılaştırılabilir. Referans düzeylerine uyulması, ilgili temel sınırlamaları uyum sağlayacaktır. Ölçülen değerlerin referans düzeylerinin aşması halinde, bu temel sınırlamaların da daima aşılacağı anlamına gelmemektedir. Bununla birlikte, bu tür şartlarda temel sınırlamalara uyulup uyulmadığının belirlemesi gerekmektedir. Statik elektrik alanlarına ilişkin nicel sınırlamalar bu tavsiyede yer almaktadır. Bununla birlikte gerilme ve rahatsızlığa yol açan yüzey elektrik yükleri ve kıvılcım şerarelerin rahatsız eden etkisinden kaçınılması tavsiye edilmektedir. Manyetik akış yoğunluğu (B) ve güç yoğunluğu (S) gibi oranlar, kimi frekanslarda (bakınız EK II ve III) hem temel sınırlamalarda hem de referans düzeylerinde kullanılmaktadır. EK II TEMEL SINIRLAMALAR Frekansa bağlı olarak, aşağıda verilen fiziksel oranlar (dozimetrik ekpozimetrik oranlar) elektromanyetik alanlardaki temel sınırlamaların 78 belirlenmesinde kullanılmaktadır: O Hz -1Hz; kardiyovasküler ve merkezi sinir sistemi üzerindeki etkilerin önlemesi için statik manyetik alanlar (O Hz) için manyetik akım yoğunluğu ve 1 Hz e kadar süreye bağlı olarak değişen akım yoğunluğuna ilişkin temel sınırlamalar, - 1 Hz - 10 MHz; sinir sistemi fonksiyonları üzerindeki etkilerinin önlemesi için akım yoğunluğuna ilişkin temel sınırlamalar, - 100 kHz -1 GHz; vücuttaki ısı geriliminin ve bir bölgede yoğunlaşarak dokuların aşırı ısınmasının önlemesi için SAR a ilişkin temel sınırlamalar ve 100 kHz ile 10 MHz arası değerlerde hem akım yoğunluğuna hem' de SAR' a ilişkin temel sınırlamalar ve - 10 GHz -300 GHz; vücut düzeyinde yada vücut yüzeyine yakın bölgelerde dokuların ısınmasını önlemek için güç yoğunluğuna ilişkin temel sınırlamalar belirlenmiştir. Tablo 1 de temel sınırlamalar, bireysel hassasiyet, çevresel koşular ve halkın yaş ve sağlık durumlarını çeşitlilik göstermesine ilişkin olarak görülen belirsizliklerin tespit edilmesi için verilmektedir. Tablo 1 Elektrik, manyetik ve elektro manyetik alanlara ilişkin temel sınırlamalar ( O Hz ile 300 GHz >TABLO> Notlar: 1. (fnof) Hz cinsinden frekansı göstermektedir. 2. Akım yoğunluğuna ilişkin temel sınırlama, kafada ve gövdedeki merkezi sinir sistemi üzerindeki akut maruz kalma etkilerini önlemesi için tesis edilmiştir. ELF alanlarına ilişkin temel sınırlamalar merkezi sinir sistemi üzerindeki tespit edilen olumsuz etkilere dayanmaktadır. Bu tür akut etkiler aslında anımda görülen etkiler olup, kısa süreli kalma durumları için temel sınırlamaların değiştirilmesine ilişkin bilimsel kanıt bulunmamaktadır. Bununla birlikte, temel sınırlamalar merkezi sinir sistemi üzerindeki olumsuz etkileri işaret ettiğinden, bu temel sınırlama aynı maruz kalma şartlarından merkezi sinir sistemlerin nazaran vücut dokularında daha yüksek akım yoğunluklarına izin verir. 3. Vücuttaki elektriğin homojen bir yapı göstermemesinden dolayı, akım yoğunlulukları akım yönüne dik olan 1 cm2 lik bir alan kesintinde ortalama olarak alınmaktadır. 4. 100 kHz değerine kadar ki frekanslarda tepe akım yoğunluğu değerleri rms değerini (radic) 2 (sim) 1,414 ) ile çarparak bulunabilir tp eşdeğer frekansının temel sınırlamalara uygulanması için atım süresi (fnof )= 1/( 2 tp) olarak hesaplanmalıdır 5. 100 kHz ye kadar frekanslarda ve atımlı manyetik alanlarda, atımlarla ilgili olan maksimum akım yoğunlukları, yükselme düşme- düşme süreleri ve maksimum akış yoğunluğunun maksimum değişim oranı ile hesaplanabilir. Hesaplanan akım yoğunluğu uygun temel sınırlamalar ile kıyaslanabilir. 6. Tüm SAR değerlerinin altı dakikalık ortalaması alınmalıdır. 7. Lokal SAR ortalama kütlesi bitişik dokunun 10 gramından alınır; elde edilen maksimum SAR, elektro manyetik alana maruz kalma ile ilgili bir tahminde bulunulmasından yararlanılacak bir değer olabilir. Ortalama kütlesi bitişik 10 gramlık doku, yaklaşık olarak homojen elektrik özelikleri bitişik doku kütlesi olarak kullanılabilir. Yakın doku kütlelerinin özeliklerinin belirlemesinde, bu kavramın hesapsal dozimetrede kullanılabileceği bilinmekte olup, doğrudan fiziksel ölçümler zorluklara neden olabilir. Küp şeklindeki doku kitlesi gibi basit 79 8. geometrik şekiller hesaplanan dozimetrik oranlar maruz kalma hususlarına ilişkin olarak bağlı değerlere sahip olduğu sürece kullanılabilir. Süreli atımlar için, temel limitlerde uygulanacak tp eşdeğer frekansı (fnof)=1/( 2tp) olarak hesaplamalıdır. Bunun yanı sıra, termoelastik genleşmede kaynaklanan ses ile ilgili etkileri sınırlamak ve bu etkilerden kaçınmak için, 0,3 GHz ile 10 GHz arasındaki frekans değerlerinde atılımlı maruz karmalar ve baştaki lokal maruz kalmalar ve baştaki lokal maruz kalmalar için, ek temel sınırlamalar tavsiye edilmektedir. Bu SA nın ortalama 10gr lık doku için 2mj kg-1 değerini aşması demektir. EK III Frekans düzeyleri Elektromanyetik alanlara maruz kalmaya ilişkin frekans düzeyleri, ölçülen miktar değerleri ile kıyaslanması için tespit edilir. Tüm tavsiye edilen referans düzeyleri, temel sınırlamalara uyulmasını sağlayacaktır. Ölçülen değer oranlarının referans düzeylerinden daha yüksek olması, daima temel sınırlamalarını aşıldığı anlamına gelmez. Bu durumda, maruz kalma düzeylerinin temel sınırlamaların altında olup olmadığına dair bir değerlendirme yapılmalıdır. Maruz kalmanın sınırlandırılmasına ilişkin referans düzeyleri, maruz kalan bireyin alandan maksimum oranda etkilenmesi ile temel sınırlamalarda elde edilebilir, böylece maksimum korunma saplanır. Referans düzeylerinin bir özeti Tablo2'de Tablo3' de verilmektedir. Referans düzeyleri genel olarak. Maruz kalan bireyin vücut ölçüsüne ilişkin olarak uzaysal ortalama değeri olarak tesis edilir. Ama maruz kalmaya ilişkin lokal temel sınırlamaların aşınılmaması önemle arz etmektedir. Cep telefonu yada baş gibi maruz kalmanın yüksek derecede lokal olarak görülmesi durumlarında, referans düzeylerinin kullanılması uygun değildir. Bu gibi durumlarda, lokal temel sınırlamalara uyulması doğrudan değerlendirilmelidir. Alan düzeyleri Tablo 2 Elektrik manyetik ve elektro manyetik alanlar için referans düzeyleri (O Hz ile 300 GHz arsındaki değerler, değişmeyen rms değerleri ). >TABLO> Notlar: 1. (fnof) frekans sütununda belirtildiği gibi 2. 100 khz ve 10 GHz arasındaki frekanslar için. Seg, E2, Hz ve B2' nin altı/dakikalık ortalaması alınacaktır. 3. 10 GHz' i aşan frekanslarda, sek, E 2, Hz ve B2 68/ (fnof) 1.05- dakikalık ortalaması alınacaktır (GHz de (fnof). 4. GRAFİK A REFERANS frekansları için E-alan değerleri verilmektedir. 10 MHz ile 300 GHz arasındaki frekanslar için, tepe frekans değerleri ilgili rms değerleri 32 ile çarpılarak elde edilir. 80 Not: Maruz kalmalarının kısa süreli olduğu durumlarda, ELF alanlarına maruz kalma ile ilgili daha yüksek referans düzeyleri daha belirlenmemiştir. ( Bak. Tablo 1, Not 2 ) Ölçülen değerlerin, referans edilmemektedir. Maruz kalmanın dolaylı etkilerinin, ters sağlık durumlarına ( mikro şoklar gibi ) yol açmasının önlene bilmesi şartıyla; genelhalk referans düzeyleri arttıra bilmesi , hali hazırdaki yoğunluk üzerindeki temel sınırlarının aşılmaması şartıyla tanınmıştır. Uygulamadaki pek çok maruz kalma durumunda. Referans düzeyindeki dış ELF alanları, temel sınırlar altındaki merkezi sinir sistemi dokularının hali hazırdaki yoğunluluklarını teşvik edecektir. Aynı zamanda, çok sayıda yaygın cihazın, referans düzeylerinin aşılması durumunda, yeri belirlenmiş alanların arttırması da tanınmıştır. Ancak bu durum genellikle, alan ve gövde arsında zayıf bağlantı nedeniyle temel sınırların arttırılmadığı, maruz kalma koşuları altında oluşur. Azami değerler için, aşağıda referans düzeyleri, E-alan gücü (V/m), H- alan gücü ( A/M) ve B-alanına (u/T) uygulanırlar; -100 kHz' e kadar olan frekanslar için; azami referans değerleri, uygun rms değerlerinin 2 (-1,414) ile çarpılmasıyla elde edilir. tp süresinin vuruşları için, uygulanacak eşdeğer frekans, f=1 (2tp) olarak hesaplanmalıdır -100 kHz ve 10 MHz arsı frekanslar için; azami referans değerleri, uygun rms değerlerinin 10 ile çarpılmasıyla elde edilir, a= (0,665 10g ( f/10) + 0,176, Hz değerindeki f. -10 MHz ve 300 GHz arası frekanslar için; azmi referans değerleri, uygun rms değerlerinin 32 ile çarpılmasıyla elde edilir Not: Genel olarak, düşük frekanslardaki atımlı (pulsed ) ve/veya geçici alanlara ilişkin olarak, atımlı ve/veya geçici kaynaklarla ilgili tehlike değerlendirme ve maruz kalma prensiplerinin çıkara bileceği frekansa bağlı temel sınırlamalar ve referans düzeyleri mevcuttur. Muhafazakar bir yaklaşım atımlı yada geçici EMF sinyalini her frekans değerinde parçalarının bir forier spektrumu olarak temsil edilmesidir, bu frekanslar için referans düzeyleri ile kıyaslanabilir. Çoklu frekansa sahip alanlara aynı anda maruz kalınması ile ilgili fömül de, temel sınırlamalara uyulup uyulmadığının tespit edilmesinde kullanılabilir. Biyolojik etkiler ve atımlı (pulsed) alanların tepe değerleri arsındaki ilişkiye ilişkin çok az bilgi mevcut olsa da, 10 MHz değerini aşan frekanslarda atım genişliği üzerindeki ortalama seg referans düzeyinin 1.00 katını aşmamalı yada alan gerilimleri, alan gerilim referans düzeyinin 32 katını aşmamalıdır. Termoelastik genleşmeden kaynaklanan ses ile ilgili etkileri sınırlamak ve bu etkilerden kaçınmak için, 0,3 GHz ile birçok GHz değeri arasındaki frekanslarda ve başın lokal olarak elektromanyetik alanlara maruz kalmasında atılımların sebep olduğu spesifik absorbsiyon sınırlandırılmalıdır. Bu frekans değerlerinde bu etkinin oluşturulması için gereken 4-16 mj kg -1 SA eşiği, 30- > ISO 7 >I > ISO - I > S atımlarında beyinde 130 - 520 w kg - 1 tepe SAR değerine eşit olmaktadır. 100 kHz ve 10 MHz değerleri arasında, alan gerilimlerindeki tepe değerleri 100 kHz de 1.5 kat tepe değeri ile 10 MHz de 32- kat tepe değeri arasındaki değerlerin eklenmesi ile elde edilir. 81 Temas akımları ve kenar akımları 110 MHz a kadar frekanslarda, temas akımlarından kaynaklanan tehlikelerin önlenmesi için ek referans düzeyleri tavsiye edilmektedir. Temas akım referans düzeyleri Tablo 3, de verilmektedir. Temas akımına ilişkin referans düzeyleri, yetişkin kadınlar ve çocuklardaki açık biyolojik yanıtların eklerle karşılaştırıldığında sırasıyla yaklaşık 2/3 ve 1/2 değerlerine sahip olduklarını göstermektedir. Tablo 3 İletken nesnelerde temas akımların ile ilgili referans düzeyleri (kHz cinsinden f) 10 MHz ile 110 MHz arasındaki frekans değerlerinde, kenarlarda akan akım ile ilgili olarak 45 mA referans düzeyi tavsiye edilmektedir. Bu, altı- dakikalık sürede lokal SAR ın sınırlandırılmasında kullanılmaktadır. EK IV ÇOKLU FREKANSLI KAYNAKLARA MARUZ KALMA Farklı frekanslara aynı anda maruz kalındığı durumlarda, bu durumun oluşan etkiyi arttırma olasılığı dikkate alınmalıdır. Bu tür ek etkiye dayanan hesaplamalar her etki için ayrı ayrı gerçekleştirilecektir; bu nedenle vücut üzerindeki termal ve elektriksel uyarım Temel sınırlamalar Farklı frekanslara sahip olanlara aynı anda maruz kalınması halinde, aşağıda yer alan kriter temel sınırlamalar açısından dikkate alınmalıdır. Elektrik stimülasyonu için, 1 Hz ile 10 MHz arasındaki frekanslarda, hesaplanan akım yoğunlukları Burada Grafik > Eklenmelidir, Termal etkiler için, 100 kHz den sonraki değerlerde, spesifik enerji soğurma oranları, yoğunlukları Ø Burada Grafik var> Eklenmelidir, Burada Ji, i frekansındaki akım yoğunluğudur, JL, i Tablo 1 de belirtildiği gibi i frekansında akım yoğunluğu temel sınırlamasıdır. SAR İ, frekansında maruzun neden olduğu SAR ın temel sırlandırmadır, Sİ, i frekansındaki güç yoğunluğudur, SL, Tablo 1 de verilen güç yoğunluğu temel sınırlandırmasıdır, Referans düzeyleri Temel sınırlandırmaların uygulaması için, alan gerilimleri referans düzeylerine ilişkin aşağıda yer alan kriter uygulanmalıdır. 10MHz değerine kadar hesaplanan akım yoğunlukları ve elektriksel uyarım etkileri için alan seviyelerinde aşağıda yer alan iki durum uygulanmalıdır. Ø Burada Grafik var > Ve Ø Burada Grafik var > Burada , Eİ, i frekansındaki elektrik akım gerilimidir, EL, Tablo 2' de belirtildiği gibi elektrik alanı gerilim referans düzeyidir, HJ, J frekansında manyetik alan gerilimidir, 82 HL, j Tablo 2'de verilen manyetik alan gerilimi referans düzeyidir, A değeri 87. V/m ve b değeri 5 a/m dir (6,25>ISO-7>İ>ISO-1>T). Hem mesleki hem de sivil maruz kalmalarla ilgilenen CNIRP prensipleri ( 1 ) ile kıyaslandığında, hesaplamalardaki kesme noktaları halkın maruz kalma şartlarına denk gelmektedir,. Elektrik alanlarında 1 Mhz den yukarıda ve manyetik alanlarda 150 kHz den yukarıdaki sabit değerlerin ( a ve b ) kullanılması, hesaplamanın hesaplanan akım yoğunluklarına dayanmasından kaynaklanmaktadır ve termal etki şartları ile karıştırılmamalıdır . Termal etki şartları, EL,i ve HL için esas teşkil ederken, sırasıyla 1 MHz ve 150 kHz den büyük j değerleri Tablo 2 de görülmektedir. Termal etki şartları ile ilgili olarak, 100 MHz değerine kadar olan düzeylerine aşağıda yer alan iki şart yerine getirilmelidir; Ø Burada Grafik var > Ve Ø Burada Grafik var > Bura , E. i frekansındaki elektrik akımı gerilimidir EL, Tablo 2 de belirtildiği gibi elektrik alanı referans düzeyidir. HJ. J Tablo 2 deki manyetik alan gerilimidir. HL. J Tablo 2 deki manyetik alan gerilimidir. HL, J Tablo 2 deki manyetik alan gerilimi referans düzeyidir, C 87/fl/2 V/m ve d 0, 73/f A/m dir Aynı şekilde, CNIRP prensipleri ( 1 ) ile kıyaslandığında, hesaplamalardaki kesme noktaları halkın maruz kalma şartlarına denk gelecek şekilde ayarlanmıştır. Kenar akımı ve temel akımı için sırasıyla, aşağıdaki şartlar yerine getirilmelidir: >Burada Grafik var> Burada, Lk, k frekansındaki kenar akım parçasıdır, IL, kear akımı için referans düzeyidir, 45 mA, In, n frekansındaki temas akım parçasıdır, IC, n frekanstaki temas akımı ile ilgili referans düzeyidir ( bakınız tablo 3) Yukarıdaki hesap formülü, çok kaynaklı alanlardaki en kötü şartların oluşturduğu var sayılarak uygulanmaktadır. Sonuç olarak, tipik maruz kalma durumları pratikte referans düzeyleri ile ilgili olarak yukarıda belirtilen formülle nazaran daha az kısıtlayıcı maruz kalma düzeylerine yol açabilir . ( 1 ) İyonlaştırmayan Radyasyondan Koruma Uluslar arası Komisyonu ( International Commission on Non -Ionising Radiation Protection ). Süreye bağlı olarak değişen elektrik manyetik ve elektro manyetik alanlara ( 300 GHz e kadar ) maruz kalmanın sınırlandırılmasına ilişkin temel noktalar. Health Physics 74 (4) ; 494-522 (1998), ECNIRP İle ilgili sorularınız ve yorumlarınız için, Health Physics 75 (4); 438-439 ( 1998 ) 83 3.2. 12 Temmuz 1999 Tarih ve 1999/519/EC Sayılı Halkın Elektromanyetik Alanlara Maruz Kalmalarının Sınırlandırılmasına İlişkin Konsey Tavsiyesi’nin İngilizce Metni Aşağıda, 12 Temmuz 1999 tarih ve 1999/519/EC sayılı halkın elektromanyetik alanlara maruz kalmalarının sınırlandırılmasına ilişkin Konsey Tavsiyesi’nin İngilizce metni verilmiştir: COUNCIL RECOMMENDATION of 12 July 1999 on the limitation of exposure of the general public to electromagnetic fields (0 Hz to 300 GHz) (1999/519/EC) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 152(4), second subparagraph, Having regard to the proposal from the Commission, Having regard to the opinion of the European Parliament(1), Whereas: (1) In accordance with point (p) of Article 3 of the Treaty, Community action must include a contribution to the attainment of a high level of health protection; the Treaty also makes provision for protecting the health of workers and of consumers; (2) In its resolution of 5 May 1994 on combating the harmful effects of non-ionising radiation(2), the European Parliament called on the Commission to propose legislative measures seeking to limit the exposure of workers and the public to nonionising electromagnetic radiation; (3) Community minimum requirements for the protection of health and safety of workers in relation to electromagnetic fields exist for work with display screen equipment(3); Community measures were introduced to encourage improvements in the safety and health at work of pregnant workers and workers who have recently given birth or are breastfeeding(4) which oblige, inter alia, employers to assess activities which involve a specific risk of exposure to non-ionising radiation; minimum requirements have been proposed for the protection of workers from physical agents(5) which include measures against non-ionising radiation; whereas, therefore, this recommendation does not address the protection of workers against occupational exposure to electromagnetic fields; (4) It is imperative to protect members of the general public within the Community against established adverse health effects that may result as a consequence of exposure to electromagnetic fields; (5) Measures with regard to electromagnetic fields should afford all Community citizens a high level of protection; provisions by Member States in this area should be based on a commonly agreed framework, so as to contribute to ensuring consistency of protection throughout the Community; (6) In accordance with the principle of subsidiarity, any new measure taken in an area which does not fall within the exclusive competence of the Community, such as nonionising radiation protection of the public, may be taken up by the Community only if, 84 by reason of the scale or effects of the proposed action, the objectives proposed can be better achieved by the Community than by Member States; (7) Actions on limiting the exposure of the general public to electromagnetic fields should be balanced with the other health, safety and security benefits that devices emitting electromagnetic fields bring to the quality of life, in such areas as telecommunications, energy and public security; (8) There is a need to establish by means of recommendations addressed to Member States a Community framework with regard to exposure to electromagnetic fields with the objective of protecting the public; (9) This recommendation has as its objective the protection of the health of the public and it therefore applies, in particular, to relevant areas where members of the public spend significant time in relation to the effects covered by this recommendation; (10) The Community framework, which draws on the large body of scientific documentation that already exists, must be based on the best available scientific data and advice in this area and should comprise basic restrictions and reference levels on exposure to electromagnetic fields; recalling that only established effects have been used as the basis for the recommended limitation of exposure; advice on this matter has been given by the International Commission on Non-Ionising Radiation Protection (ICNIRP) and has been endorsed by the Commission's Scientific Steering Committee; the framework should be regularly reviewed and reassessed in the light of new knowledge and developments in technology and applications of sources and practices giving rise to exposure to electromagnetic fields; (11) Such basic restrictions and reference levels should apply to all radiations emitted by electromagnetic fields with the exception of optical radiation and ionising radiation; for optical radiation the relevant scientific data and advice still require further consideration, and for ionising radiation Community provisions already exist; (12) In order to assess compliance with the basic restrictions provided in this recommendation, the national and European bodies for standardisation (e.g. Cenelec, CEN) should be encouraged to develop standards within the framework of Community legislation for the purposes of the design and testing of equipment; (13) Adherence to the recommended restrictions and reference levels should provide a high level of protection as regards the established health effects that may result from exposure to electromagnetic fields but such adherence may not necessarily avoid interference problems with, or effects on the functioning of, medical devices such as metallic protheses, cardiac pacemakers and defibrillators, cochlear implants and other implants; interference problems with pacemakers may occur at levels below the recommended reference levels and should therefore be the object of appropriate precautions which, however, are not within the scope of this recommendation and are dealt with in the context of legislation on electromagnetic compatibility and medical devices; (14) In accordance with the principle of proportionality, this recommendation provides general principles and methods for the protection of members of the public while leaving it to the Member States to provide for detailed rules as regards the sources and practices which give rise to exposure to electromagnetic fields and the classification, as work-related or not, of conditions of exposure of individuals, in accordance with Community provisions concerning the safety and health protection of workers; (15) Member States may, in accordance with the Treaty, provide for a higher level of protection than that set out in this recommendation; 85 (16) Measures by the Member States in this area, whether binding or non-binding, and the way in which they have taken account of this recommendation should be the object of reports at national and Community level; (17) In order to increase awareness of the risks of, and measures of protection against, electromagnetic fields, Member States should promote the dissemination of information and rules of practice in this field, in particular with regard to the design, installation and use of equipment, so as to aim at obtaining levels of exposure that do not exceed the recommended restrictions; (18) Attention should be paid to achieving appropriate communication and understanding regarding the risks related to electromagnetic fields, while taking into account public perceptions of such risks; (19) The Member States should take note of progress made in scientific knowledge and technology with respect to non-ionising radiation protection, taking into account the aspect of precaution, and should provide for regular scrutiny and review with an assessment being made at regular intervals in the light of guidance issued by competent international organisations, such as the International Commission on NonIonising Radiation Protection, HEREBY RECOMMENDS THAT: I. For the purpose of this recommendation Member States should assign to the physical quantities listed in Annex I.A the meanings given to them therein. II. Member States, in order to provide for a high level of health protection against exposure to electromagnetic fields, should: (a) adopt a framework of basic restrictions and reference levels using Annex I.B as the basis; (b) implement measures according to this framework, in respect of sources or practices giving rise to electromagnetic exposure of the general public when the time of exposure is significant with the exception of exposure for medical purposes where the risks and benefits of exposure, above the basic restrictions, must be properly weighed; (c) aim to achieve respect of the basic restrictions given in Annex II for public exposure. III. Member States, in order to facilitate and promote respect of the basic restrictions given in Annex II: (a) should take into account the reference levels given in Annex III for exposure assessment purposes or, when they exist, as far as they are recognised by the Member State, European or national standards based on agreed scientifically proven measurement and calculation procedures designed to evaluate compliance with the basic restrictions; (b) should evaluate situations involving sources of more than one frequency in accordance with the formulae set out in Annex IV, both in terms of basic restrictions and reference levels; (c) may take into account criteria, where appropriate, such as duration of the exposure, exposed parts of the body, age and health status of the public. 86 IV. Member States should consider both the risks and benefits in deciding whether action is required or not, pursuant to this recommendation, when deciding on policy or adopting measures on exposure of members of the public to electromagnetic fields. V. Member States, in order to increase understanding of risks and protection against exposure to electromagnetic fields should provide, in an appropriate format, information to the public on the health impact of electromagnetic fields and the measures taken to address them. VI. Member States, in order to enhance knowledge about the health effects of electromagnetic fields, should promote and review research relevant to electromagnetic fields and human health in the context of their national research programmes, taking into account Community and international research recommendations and efforts from the widest possible range of sources. VII. Member States, in order to contribute to the establishment of a consistent system of protection against risks of exposure to electromagnetic fields, should prepare reports on the experience obtained with measures that they take in the field covered by this recommendation and should inform the Commission thereof after a period of three years following the adoption of this recommendation, indicating how it has been taken into account in these measures, HEREBY INVITES the Commission to 1. Work towards the establishment of European standards as referred to in section III(a), including methods of calculation and measure. 2. Encourage research into long and short-term effects of exposure to electromagnetic fields at all relevant frequencies in the implementation of the current research framework programme. 3. Continue to participate in the work of international organisations competent in this field and promote the establishment of an international consensus in guidelines and advice on protective and preventive measures. 4. Keep the matters covered by this recommendation under review, with a view to its revision and updating, taking into account also possible effects, which are currently the object of research, including relevant aspects of precaution and to prepare a report, within five years, taking into account the reports of the Member States and the latest scientific data and advice. Done at Brussels, 12 July 1999. For the Council The President S. NIINISTÖ (1) OJC 175, 21.6.1999. (2) OJ C 205, 25.7.1994, p. 439. (3) OJ L 156, 21.6.1990, p. 14. (4) OJ L 348, 28.11.1992, p. 1. 87 (5) OJC 77, 18.3.1993, p. 12 and, OJC 230, 19.8.1994, p.3. ANNEX I DEFINITIONS For the purposes of this recommendation, the term electromagnetic fields (EMF) includes static fields, extremely low frequency (ELF) fields and radiofrequency (RF) fields, including microwaves, encompassing the frequency range of 0 Hz to 300 GHz. A. Physical quantities In the context of EMF exposure, eight physical quantities are commonly used: Contact current (IC) between a person and an object is expressed in amperes (A). A conductive object in an electric field can be charged by the field. Current density (J) is defined as the current flowing through a unit cross section perpendicular to its direction in a volume conductor such as the human body or part of it, expressed in amperes per square metre (A/m2). Electric field strength is a vector quantity (E) that corresponds to the force exerted on a charged particle regardless of its motion in space. It is expressed in volts per metre (V/m). Magnetic field strength is a vector quantity (H), which, together with the magnetic flux density, specifies a magnetic field at any point in space. It is expressed in amperes per metre (A/m). Magnetic flux density is a vector quantity (B), resulting in a force that acts on moving charges, it is expressed in teslas (T). In free space and in biological materials, magnetic flux density and magnetic field strength can be interchanged using the equivalence 1 A m-1 = 4>ISO_7>ğ 10-7 >ISO_1>T. Power density (S) is the appropriate quantity used for very high frequencies, where the depth of penetration in the body is low. It is the radiant power incident perpendicular to a surface, divided by the area of the surface and is expressed in watts per square metre (W/m2). Specific energy absorption (SA) is defined as the energy absorbed per unit mass of biological tissue, expressed in joules per kilogram (J/kg). In this recommendation it is used for limiting non-thermal effects from pulsed microwave radiation. Specific energy absorption rate (SAR) averaged over the whole body or over parts of the body, is defined as the rate at which energy is absorbed per unit mass of body tissue and is expressed in watts per kilogram (W/kg). Whole body SAR is a widely accepted measure for relating adverse thermal effects to RF exposure. Besides the whole body average SAR, local SAR values are necessary to evaluate and limit excessive energy deposition in small parts of the body resulting from special exposure conditions. Examples of such conditions are: a grounded individual exposed to RF in the low MHz range and individuals exposed in the near field of an antenna. Of these quantities, magnetic flux density, contact current, electric and magnetic field strengths and power density can be measured directly. 88 B. Basic restrictions and reference levels For the application of restrictions based on the assessment of possible health effects of electromagnetic fields, differentiation should be made between basic restrictions and reference levels. Note: These basic restrictions and reference levels for limiting exposure have been developed following a thorough review of all published scientific literature. The criteria applied in the course of the review were designed to evaluate the credibility of the various reported findings; only established effects were used as a basis for the proposed exposure restrictions. Induction of cancer from long-term EMF exposure was not considered to be established. However, since there are safety factors of about 50 between the threshold values for acute effects and the basis restrictions, this recommendation implicitly covers possible long-term effects in the whole frequency range. Basic restrictions. Restrictions on exposure to time-varying electric, magnetic, and electromagnetic fields which are based directly on established health effects and biological considerations are termed "basic restrictions". Depending upon the frequency of the field, the physical quantities used to specify these restrictions are magnetic flux density (B), current density (J), specific energy absorption rate (SAR), and power density (S). Magnetic flux density and power density can be readily measured in exposed individuals. Reference levels. These levels are provided for practical exposure-assessment purposes to determine whether the basic restrictions are likely to be exceeded. Some reference levels are derived from relevant basic restrictions using measurements and/or computational techniques and some reference levels address perception and adverse indirect effects of exposure to EMFs. The derived quantities are electric field strength (E), magnetic field strength (H), magnetic flux density (B), power density (S), and limb current (IL). Quantities that address perception and other indirect effects are (contact) current (IC) and, for pulsed fields, specific energy absorption (SA). In any particular exposure situation, measured or calculated values of any of these quantities can be compared with the appropriate reference level. Respect of the reference level will ensure respect of the relevant basic restriction. If the measured value exceeds the reference level, it does not necessarily follow that the basic restriction will be exceeded. Under such circumstances, however, there is a need to establish whether there is respect of the basic restriction. Quantitative restrictions on static electric fields are not given in this recommendation. However, it is recommended that annoying perception of surface electric charges and spark discharges causing stress or annoyance should be avoided. Some quantities such as magnetic flux density (B) and power density (S) serve both as basic restrictions and reference levels, at certain frequencies (see Annexes II and III). 89 ANNEX II BASIC RESTRICTIONS Depending on frequency, the following physical quantities (dosimetric/exposimetric quantities) are used to specify the basic restrictions on electromagnetic fields: - between 0 and 1 Hz basic restrictions are provided for magnetic flux density for static magnetic fields (0 Hz) and current density for time-varying fields up to 1 Hz, in order to prevent effects on the cardiovascular and central nervous system, - between 1 Hz and 10 MHz basic restrictions are provided for current density to prevent effects on nervous system functions, - between 100 kHz and 10 GHz basic restrictions on SAR are provided to prevent whole-body heat stress and excessive localised heating of tissues. In the range 100 kHz to 10 MHz, restrictions on both current density and SAR are provided, - between 10 GHz and 300 GHz basic restrictions on power density are provided to prevent heating in tissue at or near the body surface. The basic restrictions, given in Table 1, are set so as to account for uncertainties related to individual sensitivities, environmental conditions, and for the fact that the age and health status of members of the public vary. Table 1 Basic restrictions for electric, magnetic and electromagnetic fields (0 Hz to 300 GHz) >TABLE POSITION> Notes: 1. [fnof ] is the frequency in Hz. 2. The basic restriction on the current density is intended to protect against acute exposure effects on central nervous system tissues in the head and trunk of the body and includes a safety factor. The basic restrictions for ELF fields are based on established adverse effects on the central nervous system. Such acute effects are essentially instantaneous and there is no scientific justification to modify the basic restrictions for exposure of short duration. However, since the basic restriction refers to adverse effects on the central nervous system, this basic restriction may permit higher current densities in body tissues other than the central nervous system under the same exposure conditions. 3. Because of electrical inhomogeneity of the body, current densities should be averaged over a cross section of 1 cm2 perpendicular to the current direction. 4. For frequencies up to 100 kHz, peak current density values can be obtained by multiplying the rms value by [radic ]2 ([sim ]1,414). For pulses of duration tp the equivalent frequency to apply in the basic restrictions should be calculated as [fnof ] = 1/(2tp). 5. For frequencies up to 100 kHz and for pulsed magnetic fields, the maximum current density associated with the pulses can be calculated from the rise/fall times and the maximum rate of change of magnetic flux density. The induced current density can then be compared with the appropriate basic restriction. 6. All SAR values are to be averaged over any six-minute period. 7. Localised SAR averaging mass is any 10g of contiguous tissue; the maximum SAR so obtained should be the value used for the estimation of exposure. These 10g of tissue are intended to be a mass of contiguous tissue with nearly homogeneous 90 electrical properties. In specifying a contiguous mass of tissue, it is recognised that this concept can be used in computational dosimetry but may present difficulties for direct physical measurements. A simple geometry such as cubic tissue mass can be used provided that the calculated dosimetric quantities have conservative values relative to the exposure guidelines. 8. For pulses of duration tp the equivalent frequency to apply in the basic restrictions should be calculated as [fnof ] = 1/(2tp). Additionally, for pulsed exposures, in the frequency range 0,3 to 10 GHz and for localised exposure of the head, in order to limit and avoid auditory effects caused by thermoelastic expansion, an additional basic restriction is recommended. This is that the SA should not exceed 2mJ kg-1 averaged over 10 g of tissue. ANNEX III REFERENCE LEVELS Reference levels of exposure are provided for the purpose of comparison with values of measured quantities. Respect of all recommended reference levels will ensure respect of basic restrictions. If the quantities of measured values are greater than the reference levels, it does not necessarily follow that the basic restrictions have been exceeded. In this case, an assessment should be made as to whether exposure levels are below the basic restrictions. The reference levels for limiting exposure are obtained from the basic restrictions for the condition of maximum coupling of the field to the exposed individual, thereby providing maximum protection. A summary of the reference levels is given in Tables 2 and 3. The reference levels are generally intended to be spatially averaged values over the dimension of the body of the exposed individual, but with the important proviso that the localised basic restrictions on exposure are not exceeded. In certain situations where the exposure is highly localised, such as with hand-held telephones and the human head, the use of reference levels is not appropriate. In such cases respect of the localised basic restriction should be assessed directly. Field levels Table 2 Reference levels for electric, magnetic and electromagnetic fields (0 Hz to 300 GHz, unperturbed rms values) >TABLE POSITION> Notes: 1. [fnof ] as indicated in the frequency range column. 2. For frequencies between 100 kHz and 10 GHz, Seq, E2, H2, and B2 are to be averaged over any six-minute period. 3. For frequencies exceeding 10 GHz, Seq, E2, H2, and B2 are to be averaged over any 68/[fnof ]1.05 -minute period ([fnof ] in GHz). 4. No E-field value is provided for frequencies REFERENCE TO A GRAPHIC> - for frequencies between 10 MHz and 300 GHz peak reference values are obtained by multiplying the corresponding rms values by 32. 91 Note: Generally, with regard to pulsed and/or transient fields at low frequencies, there are frequency-dependent basic restrictions and reference levels from which a hazard assessment and exposure guidelines on pulsed and/or transient sources can be derived. A conservative approach involves representing a pulsed or transient EMF signal as a Fourier spectrum of its components in each frequency range, which can then be compared with the reference levels for those frequencies. The summation formulae for simultaneous exposure to multiple frequency fields can also be applied for the purposes of determining compliance with the basic restrictions. Although little information is available on the relation between biological effects and peak values of pulsed fields, it is suggested that, for frequencies exceeding 10 MHz, Seq as averaged over the pulse width should not exceed 1000 times the reference levels or that field strengths should not exceed 32 times the fields strength reference levels. For frequencies between about 0,3 GHz and several GHz and for localised exposure of the head, in order to limit or avoid auditory effects caused by thermoelastic expansion, the specific absorption from pulses must be limited. In this frequency range, the threshold SA of 4-16 mJ kg-1 for producing this effect corresponds, for 30->ISO_7>ì.>ISO_1>s pulses, to peak SAR values of 130-520 W kg-1 in the brain. Between 100 kHz and 10 MHz, peak values for the fields strengths are obtained by interpolation from the 1,5-fold peak at 100 kHz to the 32-fold peak at 10 MHz. Contact currents and limb currents For frequencies up to 110 MHz additional reference levels are recommended in order to avoid hazards due to contact currents. The contact current reference levels are presented in Table 3. The reference levels on contact current were set to account for the fact that the threshold contact currents that elicit biological responses in adult women and children are approximately two-thirds and one-half, respectively, of those for adult men. Table 3 Reference levels for contact currents from conductive objects (f in kHz) >TABLE POSITION> For the frequency range 10 MHz to 110 MHz, a reference level of 45 mA in terms of current through any limb is recommended. This is intended to limit the localised SAR over any six-minute period. 92 ANNEX IV EXPOSURE FROM SOURCES WITH MULTIPLE FREQUENCES In situations where simultaneous exposure to fields of different frequencies occurs, the possibility that these exposures will be additive in their effects must be considered. Calculations based on such additivity should be performed separately for each effect; thus separate evaluations shoud be made for thermal and electrical stimulation effects on the body. Basic restrictions In the case of simultaneous exposure to fields of different frequencies, the following criteria should be satisfied in terms of the basic restrictions. For electric stimulation, relevant for frequencies from 1 Hz up to 10 MHz, the induced current densities should be added according to: >REFERENCE TO A GRAPHIC> For thermal effects, relevant from 100 kHz, specific energy absorption rates and power densities should be added according to: >REFERENCE TO A GRAPHIC> where Ji is the current density at frequency i; JL, i is the current density basic restriction at frequency i as given in Table 1; SARi is the SAR caused by exposure at frequency i; SARL is the SAR basic restriction given in Table 1; Si is the power density at frequency i; SL is the power density basic restriction given in Table 1. Reference levels For application of the basic restrictions, the following criteria regarding reference levels of field strengths should be applied. For induced current densities and electrical stimulation effects, relevant up to 10 MHz, the following two requirements should be applied to the field levels : >REFERENCE TO A GRAPHIC> and >REFERENCE TO A GRAPHIC> where Ei is the electric field strength at frequency i; EL, i is the electric field strength reference level from Table 2; Hj is the magnetic field strength at frequency j; HL, j is the magnetic field strength reference level from Table 2; a is 87 V/m and b is 5 A/m (6,25 >ISO_7>ì>ISO_1>T). Compared to the ICNIRP guidelines(1) which deal with both occupational and general public exposure, cut off points in the summations correspond to exposure conditions for members of the public. 93 The use of the constant values (a and b) above 1 MHz for the electric field and above 150 kHz for the magnetic field is due to the fact that the summation is based on induced current densities, and should not be mixed with thermal effect circumstances. The latter forms the basic for EL, i and HL, j above 1 MHz and 150 kHz respectively, found in Table 2. For thermal effect circumstances, relevant from 100 kHz, the following two requirements should be applied to the field levels: >REFERENCE TO A GRAPHIC> >REFERENCE TO A GRAPHIC> and where Ei is the electric field strengthen at frequency i; EL, i is the electric field reference level from Table 2; Hj is the magnetic field strength at frequency j; HL, j is the magnetic field reference level derived from Table 2; c is 87/f1/2 V/m and d 0,73/f A/m. Again, compared to the ICNIRP guidelines some cut-off points have been adjusted for public exposure only. For limb current and contact current, respectively, the following requirements should be applied: >REFERENCE TO A GRAPHIC> where lk is the limb current component at frequency k; IL, k is the reference level for limb current, 45 mA; ln is the contact current component at frequency n; IC,n is the reference level for contact current at frequency (see Table 3). The above summation formulae assume worst-case phase conditions among the fields from the multiple sources. As a result, typical exposure situations may in practice result in less restrictive exposure levels than indicated by the above formulae for the reference levels (1) International Commission on Non-Ionising Radiation Protection. Guidelines for limiting exposure to time-varying electric, magnetic, and electromagnetic fields (up to 300 GHz). Health Physics 74(4): 494-522(1998). Response to questions and comments on ICNIRP. Health Physics 75(4): 438-439 (1998). 94 4. BAZI BULAŞICI HASTALIKLARIN EPİDEMİYOLOJİK KONTROLÜ VE SÜRVELANSI İÇİN AB NETWORKÜ İnsanların yaşamları boyunca, bulaşıcı hastalıklardan en az birine yakalanma riski çok yüksektir. Günümüz dünyasında bulaşıcı hastalıklar hala sağlığı etkileyen en önemli tehlikelerin başında gelmektedir ve antibiyotik tedavilerinden aşılamaya kadar geniş bir yelpazede mücadele sürmektedir. Halk Sağlığını etkileyen diğer unsurlardan farklı olarak, bulaşıcı hastalıklar ulusal sınırlar içinde kalmayıp bu sınırlardan bağımsız olarak ve hızla yayılabilmektedirler. Ayrıca yaş, cinsiyet ya da sosyal ve ekonomik duruma bağlı olmadan bireyleri etkilemektedir. Gelişmekte olan ülkelerde bulaşıcı hastalıklar daha yaygın ve tehlikeli seyretmekle beraber, gelişmiş ülkeler de bu hastalıklardan korunmak için yüksek maliyetler ödemektedirler. Özellikle son yıllarda dünyadaki siyasi ve askeri dengelerde olan oynamalar ve bölgesel çatışmaların büyük bir uluslararası göç dalgasına yol açtığı düşünülecek olursa, yaşam şartlarının daha iyi olması nedeniyle sürekli göç alan sanayileşmiş ülkelerin dünyanın geri kalanındaki sağlık sorunlarından kendilerini soyutlayamayacakları açıktır. Bununla beraber yaşam şartlarının iyileşmesi, beraberinde daha yeni ve zorlu sorunlara da yol açabilmektedir. Sanayileşme ile beraber artan çevre kirliği, globalleşme ve gelişmiş ülke vatandaşlarının artan turistik gezileri, ilaca dayanıklı yeni hastalık formlarının oluşması, AIDS gibi yeni ve ölümcül hastalıkların ortaya çıkması, sanayileşme ile beraber gelişen yeni yaşam şartlarının kanser, alerji gibi hastalıklara uygun ortamlar hazırlaması ve ruh sağlığını bozucu etmenler oluşturması, beslenme alışkanlıklarının değişmesi ...gibi. Bulaşıcı hastalıklara baş gösteren büyük salgın ve yayılmanın tanımlanması, izlenmesi ve kontrolü ancak iyi işleyen bir sürvelans sistemi ile mümkün olabilir. Böyle bir sistem sadece salgına ilişkin bilgi, erken tespit ve acil önlem açısından fayda sağlamaz. Aynı zamanda hastalıkların yayılım eğilimleri, risk faktörleri ve bunlara müdahalede ihtiyacımız olan stratejilerin oluşturulmasına yönelik bilgi ve var olan uygulamaların bir değerlendirmesini de ortaya çıkarır. Tüm bu sorunlar ve ihtiyaçlar karşısında, ilk kez AB düzeyinde epidemiyolojik sürvelans ve kontrol için bir network (ağ) oluşturulması ihtiyacı 90’lı yılların başlarında belgelerde yer almış ve 1998 yılında da “Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı ve Kontrolü için bir Network Oluşturan 2119/98/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı” kabul edilmiş ve 3 Ocak 1999 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu Karar ile Komisyona, bu Networkü geliştirme ve bu alandaki çeşitli faaliyetleri koordine ederek kolaylaştırma görevi verilmiştir. Komisyon, epidemiyolojik sürvelans ve erken uyarı ile ilgili faaliyetlerde üye Devletlere yardımcı olarak işbirliği ve koordinasyonu geliştirecektir. Zaten, hali hazırda var olan ulusal sistemler bu Networkün bir parçası durumundadır. Oluşturulan bu Network’e, AB’nin yeni Sağlık Stratejisinde ve Halk Sağlığı alanındaki yeni Eylem Programında da yer verilmiş ve böylece Network, Halk Sağlığı alanında oluşturulan yeni sisteme de dahil olmuştur. 95 Networkün genel amacı, AB’nde bulaşıcı hastalıkların engellenmesi ve kontrolü olup bunu gerçekleştirirken bu alandaki uluslararası çabalara da entegre olmaktır. Bu ilk Kararı takiben Komisyon tarafından 2000 yılı içinde, Kararın uygulanmasına yönelik bağlantılı iki Karar daha çıkartılmıştır: · · 22 Kasım 1999 tarihli ve 2000/57/EC sayılı “ 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Kontrolü ve Engellenmesi için Erken Uyarı ve Önlem Sistemine Dair Komisyon Kararı, ve 22 Kasım 1999 tarihli ve 2000/96/EC sayılı “ 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararına Göre Topluluk Networkünün Kapsadığı Bulaşıcı Hastalıklara Dair Komisyon Kararı. 2000/57/EC sayılı Karar ile rapor edilecek vaka tipleri ve Üye Devletlerin vereceği raporlar ve bilgi değişimine ilişkin prosedür açıklanmıştır. 2000/96/EC sayılı Kararla da bulaşıcı hastalıkların bir listesi verilerek bu hastalıkların seçim kriterleri açıklanmıştır. Yukarıda bahsedilen Kararlara ilişkin çalışmalar Bakanlığımız Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından yapılmaktadır. Aşağıda bu Kararların, Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı tarafından yapılan Türkçe çevirileri ve İngilizce metinleri sırasıyla verilmiştir. 4.1. Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı ve Kontrolü İçin Bir Network Oluşturan 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı’nın Türkçe Çevirisi Toplulukta, Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiolojik Sürvelansı ve Kontrolü için Bir Network Kurulmasına Yönelik, 24 Eylül 1998 Tarih ve 2119/98/EEC Sayılı Konsey ve Avrupa Parlamentosu Kararı Madde 1 Bu kararın amacı; Ekte yer alan bulaşıcı hastalıkların Toplulukta kontrolü ve engellenmesi için Komisyonun da yardımını alarak Üye Devletler arasında işbirliği ve koordinasyonu geliştirmek üzere Topluluk düzeyinde bir Network oluşturmaktır. Bu network; -söz konusu hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı, ve -bu hastalıkların kontrolü ve engellenmesi için bir erken uyarı ve önlem sistemi olarak kullanılacaktır. Epidemiyolojik sürvelansla ilgili olarak, Üye Devlet sorumluluğunda ve o üye devlette ulusal düzeyde olan, ve bulaşıcı hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı ile ilgili bilgileri toplayan ve ulusal düzeyde yetkili olan kurum ve kuruluşlar ile Komisyonun, teknik araçlarla, birbirlerine bildirimde bulunmalarıyla ve Topluluk düzeyinde ilgili sürvelans verilerinin dağıtımı için yöntemler oluşturulmasıyla bu network kurulacaktır. Erken uyarı ve önlem sistemiyle ilgili olarak, halk sağlığının korunması için gerekli olan önlemleri saptayan Üye Devlet yetkili halk sağlığı otoriteleri ve Komisyon, 96 uygun araçlarla, sürekli bildirimlerini bir araya getirerek networkünü oluşturulacaktır. Komisyon, Üye Devletlerle işbirliği halinde networkün koordinasyonunu sağlayacaktır. Madde 2 Bu Direktifin amacına uygun olarak aşağıdaki terimlerin anlamları şunlardır: 1) “ epidemiyolojik sürvelans”: ekte yer alan bulaşıcı hastalıklarla ilgili epidemiyojik incelemeler dahil, bilgi toplama, analiz, yorum, sistematik dağılım ve sağlıkla ilgili verilerin sürekliliğini kapsadığı gibi, ayrıca, uygun mücadele kararları ve önleyici tedbirlerin alınması için hastalığa yakalanma risk faktörlerinin analizini yapmak ve yer-zaman ilişkisine bağlı olarak bu hastalıkların yayılma oranlarını genel olarak saptamaktır. 2) “bulaşıcı hastalıkların kontrolü ve önleyici tedbirler”: bulaşıcı hastalıkların yayılmasını önlemek ve tedbir almak amacıyla, epidemiyolojik araştırmalarda dahil, Üye Devletlerdeki yetkili sağlık birimlerinin aldığı önlemler bütününüdür. 3) “Topluluk networkü” bulaşıcı hastalıkların kontrolü ve epidemiyolojik sürvelansı için network, yani 1. ve 2. bentlerde öngörülen faaliyetleri gerçekleştirmek için gerekli olan sistem. Madde 3 Topluluk Networkünün etkili işleyişini sağlayan ve ortak bilgilere erişme amacını güden epidemiyolojik sürvelansla ilgili 7.maddede öngörülen prosedüre uygun olarak saptanmış özellikler şunlardır: a) bulaşıcı hastalıkların, Topluluk Networkünün devamlı olarak kapsamı içinde olması; b) ekte yer alan kategoriler göz önünde bulundurularak bu hastalıkların seleksiyon kriterleri ve üzerinde durulması gereken hastalıkların denetimiyle ilgili mevcut işbirliği networkleri, c) özellikle hastalıkların, mikrobiyolojik ve klinik özelliklerinin tanımlanması; d) Epidemiyolojik sürvelans alanında, 1. maddenin ikinci paragrafta belirtilen kurum ve/veya kuruluşlar tarafından toplanan ve iletilen bilgi ve verilerin yapısı ve tipi bu verilerin kıyaslanabilir olmalarını sağlama yolları; e) mikrobiyolojik ve epidemiyolojik sürvelans metotları; f) Direktif doğrultusunda, özellikle Üye Devlet sınırları dışında acil durumlarda alınacak tedbirler; g) halka yönelik olarak iyi uygulama talimatları ve enformasyon rehberi; h) Topluluk düzeyinde verilerin analiz edilmesini ve yayılmasını sağlayan işlemler ve uygun teknik donanımlar. Madde 4 1. Maddenin ikinci veya üçüncü bendi gereğince her kuruluş ve /veya otorite Topluluk Networküne aşağıdaki bilgileri iletir: a) Üye Devletlerdeki kuruluş ve/veya otoritelerde bu Kararın 3. maddesinin (a) bendinde yer alan bulaşıcı hastalıkların görülmesiyle ilgili bilgiler, ayrıca yürürlükteki kontrol önlem bilgileri, 97 b) epidemi durumunun gelişimiyle ilgili toplanma zorunluluğu bulunan kullanılabilir bütün bilgiler, c) kaynağı bilinmeyen yeni bulaşıcı hastalıklar veya daha önce karşılaşılmamış epidemi durumlarıyla ilgili bilgiler, d) elde edilen tüm bilgiler: -Ekte yer alan kategorilerin dahilindeki bulaşıcı hastalıklar, ve -üçüncü ülkelerde görülen kaynağı bilinmeyen yeni bulaşıcı hastalıkları kapsamalıdır. e) özellikle acil durumlarda, bulaşıcı hastalıkların kontrolünü ve önlenmesini amaçlayan, belirlenmiş ya da belirlenecek olan prosedürler ve yöntemler ile ilgili bilgiler; f) Üye Devletlerin; kullanılan mücadele önlemleriyle ve bulaşıcı hastalıkların kontrol tedbirleriyle ilgili faaliyetleri koordine etmesini sağlayacak tüm değerlendirme bilgileri, Madde 5 Komisyon, 1. Maddede yer alan otoriteler ve kuruluşlara 3. maddede yer alan ilgili bilgileri temin eder. Her kuruluş veya otorite, Networke iletilen bilgilerin, 4. maddeye uygun olarak, diğer bütün katılımcı yetkililere, kuruluşlara ve Komisyona çabuk ulaşmasını sağlar. 6. Madde 1. Üye Devletler, Topluluk Networkünden elde edilen bilgilere dayanarak, bulaşıcı hastalıkların kontrolü ve önlenmesiyle ilgili kendi faaliyetlerini koordine etmek için Komisyonla temasa geçer. 2. Bir Üye Devlet, bulaşıcı hastalıklarla ilgili kontrol tedbirleri kabul etmeyi tasarladığı zaman, bu önlemleri benimsemeden önce, bu önlemlerin kapsamını ve nitelik özelliklerini Topluluk Networkü yoluyla diğer Üye Devletlere ve Komisyona bildirecektir. Aynı zamanda, söz konusu Üye Devlet bu önlemlerin kapsamı ve nitelik özelliklerini, halk sağlığını koruma gereği acil olmadığı sürece Topluluk Networkü aracılığı ile Komisyona ve diğer Üye Devletlere danışır. 3. Bulaşıcı hastalıkların görülmesi veya yeniden ortaya çıkması durumunda, Üye Devlet, acil kontrol tedbirlerini aldığında, en kısa zamanda, Topluluk Networkü yoluyla da diğer Üye Devletleri ve Komisyonu durumdan haberdar eder. Özel durumlarda, Üye Devletler istedikleri takdirde, Komisyonla bağlantılı olarak aralarındaki karşılıklı anlaşmalar çerçevesinde uygun koruyuculuk ve önleyicilik tedbirleri alırlar. 4. Üye Devletler, elde edilen bilgiler ve istişareler temelinde, benimsedikleri veya ulusal düzeyde benimsemeyi düşündükleri önlemlerle ilgili konularda Komisyonla bağlantılı olarak kendi aralarında koordinasyonu sağlarlar. 5. 1. 2. ve 3. paragraflarda yer alan danışma bilgileri ve 1. ve 4. paragraflarda yer alan koordinasyon işlemleri, 7. maddede belirtilen prosedüre göre düzenlenir. Madde 7 1. Bu Kararın işlerlik kazanması için, Üye Devletlerin temsilcilerinden oluşan bir komite, Komisyona yardım eder ve komite başkanlığını Komisyon temsilcisi yapar. 98 2. Komisyon temsilcisi, alınacak önlemler taslağını Komiteye sunar. Komite, söz konusu durumun aciliyetine göre, başkan tarafından belirlenecek süre içinde, bu taslak hakkındaki görüşlerini verir. Görüş, Komisyonun Konseyden bir öneriyi kabul etmesini istediği kararlarda, Anlaşmanın 148. maddesinin 2. paragrafında belirtilen çoğunluk tarafından bildirilir. Komitedeki Üye Devlet temsilcilerinin oyları, sözü edilen maddede belirtilen şekilde ağırlıklandırılacaktır. Başkan oylamaya katılmaz. 3. a) Komisyon, komitenin görüşüne uygun olarak alınacak önlemleri kabul eder. b) Alınacak önlemler, komitenin görüşüne uygun olmadığında veya komitenin görüş belirtmediği durumlarda, Komisyon, Konseye, vakit kaybetmeksizin, alınacak önlemler konusunda bir öneri sunar. Konsey nitelikli çoğunluk ile karar verir. Konsey, eğer görevlendirilmesinden sonraki 3 aylık süre zarfında, önerilen önlemleri karara bağlamamışsa, bu önlemler Komisyon tarafından kararlaştırılır. Madde 8 Ek, 7. Maddede belirtilen prosedüre uygun olarak, tamamlanabilir veya değiştirilebilir. Madde 9 Her Üye Devlet, bu Kararın yürürlüğe girmesini takiben 6 aylık süre zarfında, 1. Maddenin 2 ve 3. paragraflarında belirtilen otoritelerin ve/veya kuruluşların atamasını yapar ve Komisyonu ve diğer Üye Devletleri bu konuda bilgilendirir. Böylece atanmış kuruluş ve/veya otoriteler, Üye Devletler tarafından, bu kararla oluşturulan Topluluk Networkünün bir parçası olarak kamuya tanıtılırlar. Madde 10 Bu Kararın amacına uygun olarak, Komisyon ve Üye Devlet otoriteleri, üye olmayan ülkeler ve halk sağlığı alanında yetkili uluslar arası organizasyonlar, özellikle Dünya Sağlık Örgütü, ile arasında işbirliğini güçlendirirler. Madde 11 Bu Karar 92/117/ECC ve 95/46/EC Direktiflerinden ayrı olarak uygulanır. Madde 12 1.Bu Karar, Üye Devletin epidemiyolojik sürvelans ve bulaşıcı hastalıkların kontrolü ile ilgili kendi ulusal sistemleri için başka düzenlemeler, tedbirler ve prosedürler uygulama hakkını etkilemez. 2.Bu Karar, Üye Devletlerin, bu karar kapsam alanındaki iki taraflı veya çok taraflı sözleşmeler ve antlaşmalardan doğan haklarını ve yükümlülüklerini etkilemez. Madde 13 Komisyon, Üye Devletlerin yardımıyla, bu Karar ve ilgili Topluluk programları ve girişimleri arasında, halk sağlığı faaliyeti alanında olduğu kadar, özellikle istatistiki 99 bilgi çerçeve programı, yönetimler arasında telematik veri değişimi alanındaki projeler, araştırma ve teknolojik gelişme çerçeve programı ve özellikle son programın telematik uygulamaları dahil, tutarlılık ve bütünlük olmasını sağlar. Madde 14 1. Komisyon, düzenli olarak Avrupa Parlamentosuna ve Konseye, Topluluk Networkünün işleyişini değerlendiren bir rapor sunar. 2. Bu kararın yürürlüğe girmesini takiben , 3 yıllık süre içinde sunulacak olan birinci rapor; Topluluk Networkünün, özellikle, geliştirilecek ya da uyumlaştırılacak unsurlarını saptayacaktır. Ayrıca rapor, Komisyon tarafından bu Kararın tadil ve uyumlaştırılması için gerekli görülen önerileri de kapsar. 3. Komisyon, her beş yılda bir, Topluluk Networkünün, özelikle yapısal kapasitesine ve kaynakların etkili kullanımına dikkat ederek, bir değerlendirmesini yapar ve Avrupa Parlamentosuna ve Konseye bir rapor sunar. Madde 15 Bu karar 3 Ocak 1999 tarihinde yürürlüğe girecektir. Madde 16 Bu karar, Üye Devletlere yöneliktir. EK BULAŞICI HASTALIKLAR KATEGORİLERİNİ BİLDİREN LİSTE · Aşıyla koruyuculuğundaki hastalıklar · Cinsel yolla bulaşan hastalıklar · Viral hepatitler · Besin kaynaklı hastalıklar · Çevre ve su kaynaklı hastalıklar · Hastane enfeksiyonları · Bilinmeyen etkenler tarafından bulaştırılabilen diğer hastalıklar (CreutzfeldtJacob hastalığı dahil) · Uluslar arası sağlık yönetmeliği tarafından saptanan hastalıklar (sarı humma, kolera, veba) · Diğer hastalıklar ( kuduz, döküntülü tifüs, viral hemorajik ateş, sıtma ve henüz sınıflandırılmamış diğer tüm ciddi epidemik hastalıklar v.b). Komisyon Deklarasyonu Komisyon, bu kararın uygulanmasını sağlamak için, mevcut kaynaklar çerçevesinde, yeterli personelle net olarak tanımlanmış bir yapı oluşturmaya itina edecektir 100 4.2. Toplulukta Bulaşıcı Hastalıkların Epidemiyolojik Sürvelansı Ve Kontrolü İçin Bir Network Oluşturan 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı’nın İngilizce Metni DECISION No 2119/98/EC OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL of 24 September 1998 setting up a network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 129 thereof, Having regard to the proposal from the Commission (1), Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee (2), Having regard to the opinion of the Committee of the Regions (3), Acting in accordance with the procedure laid down in Article 189b of the Treaty (4), in the light of the joint text approved by the Conciliation Committee on 27 May 1998, (1) Whereas the prevention of disease, in particular of the major health scourges, is a priority for Community action, requiring a global approach coordinated between Member States; (2) Whereas the European Parliament, in its resolution on public health policy after Maastricht (5), invited the Commission to set up a transfrontier network to devise working definitions of notifiable diseases, to collect, update, analyse and disseminate Member States data on such diseases and to work with national and international agencies on these matters; (3) Whereas in its resolution of 2 June 1994 (6) on the framework for Community action in the field of public health the Council agreed that priority should be given at present to communicable diseases in particular; (4) Whereas in its conclusions of 13 December 1993 (7) the Council considered that there was a need to develop at Community level a network for the surveillance and control of communicable diseases, the main purpose of which would be to collect and coordinate information from monitoring networks in the Member States; (5) Whereas in those same conclusions the Council requested the Commission to devote special attention, in its proposals relating to the framework for action in the field of public health, to setting up an epidemiological network in the Community, taking account of the current proceedings and mechanisms existing at Community and at Member State level, and ensuring the comparability and compatibility of data; (6) Whereas in their resolution of 13 November 1992 on the monitoring and surveillance of communicable diseases (8) the Council and the Ministers for Health, meeting within the Council, underlined the desirability of improving, within the Community, the coverage and effectiveness of existing networks between Member States for the surveillance of communicable diseases (including data-processing networks), and also the desirability of maintaining, establishing or strengthening coordination between them for monitoring outbreaks of communicable diseases, where such action could add to the value of existing measures; (7) Whereas in that same resolution, the Council and the Ministers for Health, meeting within the Council, underlined the value of collecting data from the Member 101 States on a limited number of rare and serious diseases which require large samples for epidemiological study; (8) Whereas in that same resolution the Council and the Ministers for Health, meeting within the Council, invited the Commission to examine the desirability of giving priority to certain suitable proposals relating to the control and surveillance of communicable diseases, in the light, inter alia, of their estimated cost-effectiveness; (9) Whereas, in accordance with the principle of subsidiarity, any new measure taken in an area which does not fall within the exclusive competence of the Community, such as the epidemiological surveillance and control of communicable diseases, may be taken by the Community only if, by reason of the scale or effects of the proposed action, the objectives of the proposed action can be better achieved by the Community than by the Member States; (10) Whereas the varying levels and needs of epidemiological surveillance of communicable diseases in the Member States make it necessary to establish a permanent network at Community level; (11) Whereas measures to be taken in the health field must take into account other actions undertaken by the Community in the field of public health or which have an impact on public health; (12) Whereas the measures to be taken under this Decision are adopted excluding any harmonisation of the laws and regulations of the Member States; (13) Whereas Decision 647/96/EC of the European Parliament and of the Council of 29 March 1996 adopting a programme of Community action on the prevention of AIDS and certain other communicable diseases within the framework for action in the field of public health (1996 to 2000) (9) envisages a number of Community actions for the creation and development of networks for the control and surveillance of certain communicable diseases, the early detection of such diseases, and promotion of the training of field epidemiologists; (14) Whereas cooperation with the competent international organisations, particularly the World Health Organisation, notably with regard to disease classification, must be fostered, as well as the use of appropriate language and technology; (15) Whereas cooperation with non-member countries, in particular in the case of the appearance or resurgence of serious communicable diseases, must be supported; (16) Whereas the recent appearance or resurgence of serious communicable diseases has demonstrated that when an emergency situation occurs all necessary information and data gathered in accordance with an agreed methodology must be communicated swiftly to the Commission; (17) Whereas, in order to ensure protection of the population in an emergency, Member States must exchange relevant data and information immediately via the Community network; whereas priority must be given at all times to the protection of public health; (18) Whereas Council Directive 92/117/EEC of 17 December 1992 concerning measures for protection against specified zoonoses and specified zoonotic agents in animals and products of animal origin in order to prevent outbreaks of food-borne infections and intoxications (10) applies equally to information concerning zoonoses which affect human beings; whereas that same Directive provides for a system for collecting and transmitting information on specified zoonoses and zoonotic agents; (19) Whereas the setting-up of a network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases at Community level necessarily presupposes compliance with the legal provisions concerning the protection of individuals with regard to the processing of personal data and the introduction of arrangements to 102 guarantee the confidentiality and security of such data; whereas in this connection the European Parliament and the Council adopted Directive 95/46/EC (11); (20) Whereas the Community projects in the field of the telematic interchange of data between administrations (IDA) (12) and the G7 projects should be closely coordinated with the implementation of the Community actions relating to the epidemiological surveillance and control of communicable diseases; (21) Whereas consideration must be given to the efforts deployed with a view to encouraging international cooperation in this field, particularly as part of a joint plan of action with the United States; (22) Whereas it is important, in an emergency situation, that the competent national structures and/or authorities should strengthen their cooperation, in particular with regard to the identification of biological samples; (23) Whereas any Community procedures which may be set up for the rapid exchange of information do not affect the Member States' rights and obligations under bilateral or multilateral agreements and conventions; (24) Whereas a procedure needs to be established to promote coordination between the Member States concerning the measures they may decide to take to control the spread of communicable diseases; whereas the adoption and implementation of these measures fall within the exclusive competence of the Member States; (25) Whereas it is important that the Commission should implement the Community network in close cooperation with the Member States; whereas a procedure therefore needs to be established to ensure the Member States' full participation in this implementation; (26) Whereas the costs which may result from the operation of the network at Community level should be met from Community resources and/or from relevant Community programmes; (27) Whereas the costs which may result from the operation of the network at national level will have to be financed by the Member States themselves, unless Community provisions provide otherwise; (28) Whereas a modus vivendi between the European Parliament, the Council and the Commission concerning the implementing measures for acts adopted in accordance with the procedure laid down in Article 189b of the Treaty (13) was concluded on 20 December 1994, HAVE ADOPTED THIS DECISION: Article 1 The objective of this Decision is to set up a network at Community level to promote cooperation and coordination between the Member States, with the assistance of the Commission, with a view to improving the prevention and control, in the Community, of the categories of communicable diseases specified in the Annex. This network shall be used for: - the epidemiological surveillance of these diseases, and - an early warning and response system for the prevention and control of these diseases. As regards epidemiological surveillance, the network shall be established by bringing into permanent communication with one another, through all appropriate technical means, the Commission and those structures and/or authorities which, at the level of each Member State and under the responsibility of that Member State, are competent 103 at national level and are charged with collecting information relating to the epidemiological surveillance of communicable diseases, and by establishing procedures for the dissemination of the relevant surveillance data at Community level. As regards the early warning and response system, this network shall be formed by bringing into permanent communication with one another, through appropriate means, the Commission and the competent public health authorities in each Member State responsible for determining the measures which may be required to protect public health. The Commission shall provide for the coordination of the network in collaboration with the Member States. Article 2 For the purpose of this Decision, the following terms shall have the following meanings: 1. 'epidemiological surveillance`: the ongoing systematic collection, analysis, interpretation and dissemination of health data, including epidemiological studies, concerning the categories of communicable diseases set out in the Annex, in particular relating to the pattern of spread of such diseases over time and space and analysis of the risk factors for contracting such diseases, for the purpose of enabling appropriate preventive measures and counter-measures to be taken; 2. 'prevention and control of communicable diseases`: the range of measures, including epidemiological investigations, taken by the competent public health authorities in the Member States to prevent and stop the spread of communicable diseases; 3. 'Community network`: network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases, namely the system by which the necessary information for carrying out the activities referred to in points 1 and 2 is exchanged. Article 3 With a view to the effective operation of the Community network with regard to epidemiological surveillance and to achieving uniform information within this framework, the following shall be determined in accordance with the procedure laid down in Article 7: (a) the communicable diseases to be progressively covered by the Community network; (b) the criteria for selection of these diseases, having regard to the categories set out in the Annex and the existing collaborative networks for disease surveillance that can be built on; (c) case definitions, in particular clinical and microbiological characteristics; (d) the nature and type of data and information to be collected and transmitted by the structures and/or authorities referred to in the second paragraph of Article 1 in the field of epidemiological surveillance and the ways in which such data are to be made comparable and compatible; (e) epidemiological and microbiological surveillance methods; (f) guidelines on the protective measures to be taken, in particular at external frontiers of the Member States, notably in emergency situations; (g) guidelines on information and guides to good practice for the public; 104 (h) the appropriate technical means and the procedures by which the data will be disseminated and analysed at Community level. Article 4 Each structure and/or authority referred to in the second paragraph or in the third paragraph, whichever is appropriate of Article 1 shall communicate to the Community network: (a) information regarding the appearance or resurgence of cases of communicable diseases as referred to in Article 3(a) in the Member State to which the structure and/or authority belongs, together with information on control measures applied; (b) any relevant information concerning the progression of epidemic situations for which it has responsibility for information collection; (c) information on unusual epidemic phenomena or new communicable diseases of unknown origin; (d) any relevant information in its possession: - on cases of communicable diseases covered by the categories set out in the Annex, - on new communicable diseases of unknown origin in non-member countries; (e) information concerning existing and proposed mechanisms and procedures for the prevention and control of communicable diseases, in particular in emergency situations; (f) any relevant considerations which could help Member States to coordinate their efforts for the prevention and control of communicable diseases, including any counter-measures implemented. Article 5 The Commission shall make available the information referred to in Article 3 to all the structures and authorities referred to in Article 1. Each structure/authority shall ensure that the information which they communicate to the network, pursuant to Article 4, is promptly forwarded to all other participating structures/authorities and the Commission. Article 6 1. Member States shall, on the basis of the information available through the Community network, consult each other in liaison with the Commission with a view to coordinating their efforts for the prevention and control of communicable diseases. 2. Where a Member State intends to adopt measures for the control of communicable diseases, it shall, before adopting those measures, inform the other Member States and the Commission on the nature and scope of those measures, through the Community network. The Member State in question shall also consult other Member States and the Commission through the Community network on the nature and scope of intended measures unless the need to protect public health is so urgent that consultation proves impossible. 3. Where a Member State has to adopt, as a matter of urgency, control measures in response to the appearance or resurgence of communicable diseases, it shall, as soon as possible, inform through the Community network the other Member States and the Commission. 105 In duly justified specific cases, appropriate prevention and protection measures, adopted by mutual agreement among Member States in conjunction with the Commission, may be taken by the Member States which so desire. 4. Member States shall, on the basis of their consultations and the information provided, coordinate among themselves in liaison with the Commission with regard to the measures which they have adopted, or intend to adopt at national level. 5. Procedures concerning the information and consultation referred to in paragraphs 1, 2 and 3 and procedures concerning the coordination referred to in paragraphs 1 and 4 shall be established in accordance with the procedure laid down in Article 7. Article 7 1. For the purposes of implementing this Decision, the Commission shall be assisted by a committee composed of representatives of each of the Member States and chaired by the representative of the Commission. 2. The representative of the Commission shall submit to the committee a draft of the measures to be taken. The committee shall deliver its opinion on the draft within a time limit which the chairman may lay down according to the urgency of the matter. The opinion shall be delivered by the majority laid down in Article 148(2) of the Treaty in the case of decisions which the Council is required to adopt on a proposal from the Commission. The votes of the representatives of the Member States within the committee shall be weighted in the manner set out in that Article. The chairman shall not vote. 3. (a) The Commission shall adopt the measures envisaged if they are in accordance with the opinion of the committee. (b) If the measures envisaged are not in accordance with the opinion of the committee, or if no opinion is delivered, the Commission shall without delay submit to the Council a proposal relating to the measures to be taken. The Council shall act by a qualified majority. If within three months of the matter being referred to it the Council has not acted, the proposed measures shall be adopted by the Commission. Article 8 The Annex may be amended or supplemented in accordance with the procedure laid down in Article 7. Article 9 Each Member State shall designate, within six months of the entry into force of this Decision, the structures and/or authorities referred to in the second and third paragraphs of Article 1 and shall notify the Commission and the other Member States thereof. The structures and/or authorities which have been so designated shall be described in public by the Member States as forming part of the Community network established by this Decision. Article 10 For the purposes of this Decision, the competent authorities of the Member States and the Commission shall foster cooperation with non-member countries and 106 international organisations competent in the field of public health, in particular the World Health Organisation. Article 11 This Decision shall apply without prejudice to Directives 92/117/EEC and 95/46/EC. Article 12 1. This Decision shall not affect the right of the Member States to maintain or introduce other arrangements, procedures and measures for their national systems for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases. 2. This Decision shall not affect Member States' rights and obligations deriving from existing or future bilateral or multilateral agreements or conventions in the field covered by this Decision. Article 13 The Commission, with the help of the Member States, shall ensure that there is consistency and complementarity between this Decision and the relevant Community programmes and initiatives, including those in the context of public health action as well as, in particular, the framework programme for statistical information, projects in the field of telematic interchange of data between administrations and the framework programme for research and technological development, especially the telematics applications of the latter programme. Article 14 1. The Commission shall submit regular reports evaluating the operation of the Community network to the European Parliament and the Council. 2. The first report, which shall be submitted within three years after the entry into force of this Decision shall, in particular, identify those elements of the Community network which should be improved or adapted. It shall also include any proposal that the Commission considers necessary for the amendment or adaptation of this Decision. 3. The Commission shall conduct an evaluation of the Community network every five years thereafter, paying particular attention to its structural capacity and effective use of resources, and shall submit a report to the European Parliament and the Council. Article 15 This Decision shall enter into force on 3 January 1999. Article 16 This Decision is addressed to the Member States. Done at Brussels, 24 September 1998. For the European Parliament The President 107 J. M. GIL-ROBLES For the Council The President J. FARNLEITNER (1) OJ C 123, 26. 4. 1996, p. 10 and OJ C 103, 2. 4. 1997, p. 11. (2) OJ C 30, 30. 1. 1997, p. 1. (3) OJ C 337, 11. 11. 1996, p. 67. (4) Opinion of the European Parliament of 13 November 1996 (OJ C 362, 2. 12. 1996, p. 111), Council Common Position of 22 July 1997 (OJ C 284, 19. 9. 1997, p. 10) and Decision of the European Parliament of 14 January 1998 (OJ C 34, 2. 2. 98, p. 70). Decision of the European Parliament of 15 July 1998 (OJ C 292, 21. 9. 1998). Council Decision of 20 July 1998. (5) OJ C 329, 6. 12. 1993, p. 375. (6) OJ C 165, 17. 6. 1994, p. 1. (7) OJ C 15, 18. 1. 1994, p. 6. (8) OJ C 326, 11. 12. 1992, p. 1. (9) OJ L 95, 16. 4. 1996, p. 16. (10) OJ L 62, 15. 3. 1993, p. 38. (11) OJ L 281, 23. 11. 1995, p. 31. (12) OJ L 269, 11. 11. 1995, p. 23. (13) OJ C 102, 4. 4. 1996, p. 1. ANNEX LIST INDICATING CATEGORIES OF COMMUNICABLE DISEASES - Diseases preventable by vaccination - Sexually-transmitted diseases - Viral hepatitis - Food-borne diseases - Water-borne diseases and diseases of environmental origin - Nosocomial infections - Other diseases transmissible by non-conventional agents (including CreutzfeldtJakob's disease) - Diseases covered by the international health regulations (yellow fever, cholera and plague) - Other diseases (rabies, typhus, viral haemorrhagic fevers, malaria and any other as yet unclassified serious epidemic disease, etc.). Commission statement The Commission will take particular care to set up, in the light of the resources available, a clearly identified structure with sufficient staff to ensure application of the Decision. 108 4.3. 22 Kasım 1999 Tarihli ve 2000/57/EC Sayılı 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Kontrolü ve Engellenmesi İçin Erken Uyarı ve Önlem Sistemine Dair Komisyon Kararı’nın Türkçe Çevirisi Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 2119/98/EC sayılı Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Önlenmesi ve Kontrolü için Erken Uyarı ve Önlem Sistemi Hakkındaki 22 Aralık 1999 tarihli Komisyon Kararı (2000/57/EC) Madde 1 1. Topluluğun bilgisayar ağının (network) erken uyarı ve önlem sistemi, Ek 1’de tanımlanan ve bundan böyle sadece “olaylar” olarak belirtilecek olayları, ya da kendi başlarına veya diğer benzer olaylarla beraber Halk Sağlığını tehdit eden ya da bu potansiyele sahip benzer olayların göstergelerini muhafaza edecektir. 2. Her bir Üye Devletin kurum ve/veya kuruluşları, bu olaylar hakkında tüm gerekli bilgiyi, örneğin; ulusal gözetim sistemi, Topluluk networkünün epidemiolojik gözetim unsuru ya da diğer herhangi bir Topluluk veri toplama sistemini kullanarak toplayacak ve bilgi alış verişi yapacaktır. Madde 2 1. Bir olayı gösteren bilginin değişimine yönelik kurallar, Ek II, Bölüm 1 (Düzey 1: Bilginin değişimi) içerisinde açıklanmıştır. 2. Bir olayın halk sağlığı açısından bir tehdit oluşturma potansiyelinin olduğu durumda, ya da bir olayın halk sağlığı açısından kesinlikle tehdit oluşturduğu durumda takip edilecek kurallar, Ek II, Bölüm 2 (Düzey 2: Potansiyel tehdit) ve Bölüm 3 (Düzey 3: Kesin tehdit) içerisinde açıklanmıştır. 3. Kamuya ve ilgili meslek sahiplerine yapılacak bilgilendirme için takip edilecek kurallar, Ek II, Bölüm 4 içerisinde açıklanmıştır. Madde 3 1. Her yıl, Üye Devletlerdeki yetkili kuruluşlar, 31 Mart’tan geçe kalmamak üzere, olaylar ve erken uyarı ve bildirim sistemi içerisinde uygulanan kurallar hakkında Komisyona analitik bir rapor sunacaklardır. Buna ek olarak, Üye Devletlerdeki yetkili kuruluşlar özel önem gerektiren belirli olaylar hakkında uygun bir zamanda olmak üzere temel bir rapor sunabilirler. 2. Komisyon, raporlara dayanarak, yıllık bir rapor içerisinde erken uyarı ve bildirim sisteminin işleyişini inceleyecek ve gerekli olursa, ilaveten değişiklik önerecektir. Madde 4 Bu Karar, 1 Ocak 2000 tarihinde yürürlüğe girecektir. 109 Madde 5 Bu Karar, Üye Devletlere yöneliktir. Brüksel’de, 22 Aralık 1999’da yapılmıştır. Komisyon adına David BYRNE Komisyon Üyesi EK 1 Erken Uyarı ve Önlem Sistemi İçerisinde Rapor Edilecek Olaylar; 1. Topluluk Üye Devletlerinin bir tanesinden fazlasına yayılan bulaşıcı hastalıkların baş göstermesi. 2. Patojeni ajanların olası bir sebep olduğu ve Topluluk içerisindeki Üye Devletler arasında yayılma riskinin bulunduğu durumda, benzer tipteki hastalık vakalarının zaman ve mekan olarak bir araya gelmesi. 3. Patojeni ajanlarının olası bir durum oluşturması ve Topluluğa yayılma riskinin bulunduğu durumda, Topluluk dışındaki benzer tipteki hastalık vakalarının zaman ve mekan olarak bir araya gelmesi. 4. Bulaşıcı bir hastalığın ya da uygun zamanlı, koordineli bir Topluluk faaliyeti gerektirebilen bulaşıcı bir ajanın görülmesi ya da yeniden canlanması. EK II Erken Uyarı ve Önlem Sistemi Kapsamında Bilgilendirme, Danışmanlık ve İşbirliği için Kurallar; 1. İşlerlik Düzeyi 1: Bilginin Değişimi (1) Eğer bir ya da daha fazla Üye Devlette toplanan veya diğer tanınmış kaynaklardan elde edilen bilgiler bir olay ihtimalini gösterirse, her ilgili Üye Devlette halk sağlığını korumak için önlemler almaktan sorumlu yetkili kuruluş, network yoluyla, diğer Üye Devletlerdeki ortaklarını ve Komisyonu, gecikme olmaksızın, olayın şartları ve geçmişi (background) hakkında bilgilendirecektir. Bu bilginin alınması üzerine, ilgili Üye Devletteki yetkili kuruluşlar, diğer Üye Devletlerce alınan önlemlerin veya Komisyonun yardım ettiği koordineli Topluluk faaliyetlerinin gerekli olup olmadığı konusundaki görüşlerini bildireceklerdir. (2) Komisyon ve ilgili Üye Devletler, elde ettikleri bilginin sürekli olarak karşılıklı ve hızlı değişimini sağlayacaklar ve diğer Üye Devletlerin sürekli güncel bilgiye sahip olmalarını sağlayacaklardır. (3) İlgili Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, halk sağlığını tehdit eden bir olay olduğunda, kurum ve/veya kuruluşlar ile işbirliği içerisinde olarak, araştırma için herhangi bir gecikme olmaksızın, toplanan bilgiyi değerlendireceklerdir. 110 (4) Komisyon, Network komitesini ya da komite tarafından önerilen uzmanları, her mevcut faaliyetin şeffaflık ve etkinliğini sağlamak için olağanüstü toplayabilir. 2. İşlerlik Düzeyi 2: Potansiyel Tehdit Bir olay hakkındaki bilgi ya da benzer bir olaya yönelik göstergelerin potansiyel bir Halk Sağlığı tehdidini işaret ettiği durumda, ilgili Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, diğer Üye Devletlerdeki ortaklarını ve Komisyonu, potansiyel tehdidin ve kendi başlarına ya da diğer ilgili Üye Devletler, Komisyon veya diğer gruplarla birlikte almayı tasarladıkları önlemlerin yapısı ve faaliyet alanı hakkında, gecikme olmaksızın, bilgilendireceklerdir. 2.1. Araştırma ve Değerlendirme İlgili Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, halk sağlığını tehdit eden bir olay olduğu durumda, kurum ve/veya kuruluşlar ile işbirliği içerisinde olarak, herhangi bir gecikme olmaksızın, araştırma yapmak için toplanan bilgiyi değerlendireceklerdir. Üye Devletlerde daha ileri bir araştırma için teknik yardım olarak, epidemioloji saha araştırması, laboratuar desteği, klinik ve diğer temel incelemeler mevcut olacaktır. İlgili Üye Devlet tarafından talep edildiği taktirde bunları, Topluluk ya da tek tek Üye Devletler tedarik edebilir. Komisyon, herhangi bir olası Halk Sağlığı tehdidi için hazırlanan ihtiyati önlemlerin koordine edilmesine yardım edecektir. Komisyon, Network komitesini ya da komite tarafından önerilen uzmanları, gerekli faaliyetleri koordine etmek için olağanüstü toplayabilir. 2.2. İşlemezlik Eğer son risk değerlendirmesi herhangi bir halk sağlığı tehdidinin olmadığı, ve hiçbir faaliyete gerek olmadığı ya da sadece yerel bir faaliyetin gerektiği yönünde sonuca varırsa, ilgili her Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, diğer Üye Devletlerdeki ortaklarını ve Komisyonu, almış oldukları ya da almayı tasarladıkları önlemlerin yapısı ve faaliyet alanı hakkında, gecikme olmaksızın, bilgilendireceklerdir. Diğer Üye Devletler ya da Komisyon tarafından üç gün içerisinde herhangi bir itirazın yapılmaması durumunda, erken uyarı ve önlem sistemi için başka bir faaliyet talebinde bulunulamaz. 3. İşlerlik Düzeyi 3: Kesin Tehdit Bir olayın Halk Sağlığı tehdidi ile sonuçlanması durumda, ilgili Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, diğer Üye Devletlerdeki ortaklarını ve Komisyonu, potansiyel tehdidin ve kendi başlarına ya da diğer ilgili Üye Devletler, Komisyon veya diğer gruplarla birlikte almayı tasarladıkları önlemlerin yapısı ve faaliyet alanı hakkında, gecikme olmaksızın, bilgilendireceklerdir. 3.1. Önlemlerin Koordinasyonu İlgili Üye Devlet(ler)deki yetkili Halk Sağlığı kuruluşları, diğer Üye Devletleri ve Komisyonu, alınan önlemlerle ilgili süreç ve sonuçları hakkında, gecikme olmaksızın, bilgilendirecektir. Üye Devletler ve Komisyon, Topluluk düzeyinde alınacak diğer önlemleri, 2119/98/EC sayılı Kararın 3. ve 6. Maddelerine uygun olarak koordine edecektir. Komisyon, Halk Sağlığı tehdit eden tehlikelerle mücadele ve halkın korunmasını sağlamak için yapılan çalışmaların koordinasyonunda Üye Devletleri destekleyecektir. 111 Komisyon, Network komitesini ya da komite tarafından atanan delegeleri, faaliyetleri koordine etmek için olağanüstü toplayabilir. 3.2. İşlemezlik Sistem, diğer Üye Devletleri ve Komisyonu bilgilendirecek olan ilgili Üye Devletlerin anlaşmaları sonrasında işlemez hale gelecektir. 4. Kamuya ve İlgili Meslek Gruplarına Yapılan Bilgilendirme Bir olay vuku bulduğunda, Üye Devletler gecikmeksizin, ilgili meslek sahiplerine ve kamuya uygun bilgi materyalini sağlayacak ve kabul edilen önlemler hakkında onları bilgilendireceklerdir. Komisyon ve Üye Devletler, Topluluk düzeyinde kabul edilen her talimat (rehber) konusunda ilgili meslek sahiplerini ve kamuyu bilgilendirecek ve onlara, halk sağlığını tehdit eden tehlike ortadan kalktığında, gecikmeksizin, bilgi verecektir. 112 4.4. 22 Kasım 1999 Tarihli ve 2000/57/EC Sayılı 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı Kapsamındaki Bulaşıcı Hastalıkların Kontrolü ve Engellenmesi İçin Erken Uyarı ve Önlem Sistemine Dair Komisyon Kararı’nın İngilizce Metni COMMISSION DECISION of 22 December 1999 on the early warning and response system for the prevention and control of communicable diseases under Decision No 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council (notified under document number C(1999) 4016) (2000/57/EC) THE COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Having regard to the Treaty establishing the European Community, Having regard to Decision No 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council of 24 September 1998 setting up a network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community(1), and in particular Articles 1 and 7 thereof, Whereas: (1) According to Decision No 2119/98/EC, a network at Community level is to be set up to promote cooperation and coordination between the Member States, with the assistance of the Commission, with a view to improving the prevention and control, in the Community, of the categories of communicable diseases specified in the Annex to that Decision. That network is to be used for the epidemiological surveillance of those diseases and for the establishment of an early warning and response system; (2) The diseases and special health issues to be covered by the early warning and response system at Community level should reflect the present needs in the Community, in particular the added value of reaction at Community level; (3) The early warning and response system must address the issues raised by the competent public health authorities in each Member State or evidenced by data collected under Article 4 of Decision No 2119/98/EC; (4) This Decision should facilitate the integration of the Community network set up under Decision No 2119/98/EC with other rapid alert networks set up at national or Community level for diseases and special issues to be covered by the early warning and response system. For the purpose of its implementation, the Community network should therefore operate by using in the first instance the Health Surveillance System for Communicable Diseases within the European Public Health Information Network (EUPHIN-HSSCD), consisting of three components: (a) an early warning and response system for reports of specified threats to the public transmitted by the competent public health authorities of each Member State responsible for determining measures which may be required to protect public health; (b) exchange of information between accredited structures and authorities of the Member States relevant to public health; (c) specific networks on diseases selected for epidemiological surveillance between accredited structures and authorities of the Member States; 113 (5) The development of new useful technologies should be monitored on a regular basis and taken into consideration for the importation of the EUPHIN-HSSCD as the operating system. (6) The measures provided for in this Decision are in accordance with the opinion of the Committee set up by Article 7 of Decision No 2119/98/EC, HAS ADOPTED THIS DECISION: Article 1 1. The early warning and response system of the Community network shall be reserved for those events defined in Annex I, hereinafter referred to as "events", or indications for such events which, by themselves or in association with other similar events, are or have the potential to become public health threats. 2. The structures and/or authorities of each Member State shall collect and exchange all necessary information on these events, e.g. by using the national surveillance system, the epidemiological surveillance component of the Community network or any other Community collection system. Article 2 1. The procedures for the exchange of information indicating an event are described in Annex II, Section 1 (Level 1: Information exchange). 2. The procedures to be followed when an event has the potential to become a public health threat, or when an event definitely is a public health threat, are described in Annex II, Section 2 (Level 2: Potential threat) and Section 3 (Level 3: Definite threat). 3. The procedures to be followed for information to be provided to the general public and the concerned professions are described in Annex II, Section 4. Article 3 1. Every year, the competent authorities in Member States shall submit to the Commission not later than 31 March an analytical report of the events and on the procedures applied within the early warning and response system. In addition, the competent authorities in Member States may on a timely basis report on specific events of particular significance. 2. The Commission shall, on the basis of the reports, examine in an annual report the operation of the early warning and response system and, if necessary, propose changes thereto. Article 4 This Decision shall take effect on 1 January 2000. Article 5 This Decision is addressed to the Member States. Done at Brussels, 22 December 1999. For the Commission David BYRNE Member of the Commission 114 (1) OJ L 268, 3.10.1998, p. 1. ANNEX I Events to be reported within the early warning and response system 1. Outbreaks of communicable diseases extending to more than one Member State of the Community. 2. Spatial or temporal clustering of cases of disease of a similar type, if pathogenic agents are a possible cause and there is a risk of propagation between Member States within the Community. 3. Spatial or temporal clustering of cases of disease of a similar type outside the Community, if pathogenic agents are a possible cause and there is a risk of propagation to the Community. 4. The appearance or resurgence of a communicable disease or an infectious agent which may require timely, coordinated Community action to contain it. ANNEX II Procedures for information, consultation and cooperation under the early warning and response system 1. Activation level 1: information exchange (1) If information collected in one or more Member States or coming from other recognised sources suggests that an event is likely, the competent authority responsible for determining measures to protect public health in each Member State concerned shall, via the network, inform their counterparts in other Member States and the Commission without delay of the circumstances and background. On receipt of this information, the competent authorities in concerned Member States shall express their opinion on whether measures by other Member States or coordinated Community actions assisted by the Commission are necessary. (2) The Commission and the concerned Member States shall ensure continuous mutual and rapid exchange of information they receive and shall keep other Member States up to date. (3) The competent public health authorities in the Member State(s) concerned shall assess, in cooperation with the structures and/or authorities, the information collected without delay to ascertain if an event with a public health threat exists. (4) The Commission may convene an extraordinary meeting of the network committee or of experts proposed by the committee to ensure the transparency and effectiveness of any eventual action. 2. Activation level 2: potential threat When information on an event or indications for such an event point to a potential public health threat, the competent public authorities in the Member State(s) concerned shall inform their counterparts in other Member States and the Commission without delay on the nature and scope of the potential threat and the measures they intend to take themselves or in association with other concerned Member States, the Commission or other parties. 2.1. Verification and evaluation The competent public health authorities in the Member State(s) concerned shall assess, in cooperation with the structures and/or authorities, the information collected 115 without delay to ascertain if an event with a public health threat exists. Field epidemiology expertise, laboratory support, clinical and other essential expertise shall be available as technical assistance for any further investigation within Member States. The Community or individual Member States may provide them if requested by the Member State concerned. The Commission shall assist in coordinating the precautionary measures in preparing for any possible public health threat. The Commission may convene an extraordinary meeting of the Network committee or of experts proposed by the committee to coordinate necessary action. 2.2. Deactivation If the final risk assessment concludes that no public health threat has developed, and no action or only local action is required, the competent public health authorities in each Member State concerned shall inform their counterparts in other Member States and the Commission without delay on the nature and scope of those measures they have taken or intend to take. In the absence of objections within three days by other Member States or the Commission, no other action for the early warning and response system is required. 3. Activation level 3: definite threat If an event results in a public health threat, the competent public health authorities in the Member State(s) concerned shall inform their counterparts in other Member States and the Commission without delay on the nature and scope of the potential threat and the measures they intend to take themselves or in association with other concerned Member States, the Commission and other parties. 3.1. Coordination of measures The competent public health authorities in the Member State(s) concerned shall without delay inform other Member States and the Commission on the progress and results of the measures taken. The Member States and the Commission shall coordinate further measures to be taken at Community level in conformity with Articles 3 and 6 of Decision No 2119/98/EC. The Commission shall support Member States in coordinating their efforts to cope with the public health threat and to ensure protection of the population. The Commission may convene an extraordinary meeting of the Network committee or delegates nominated by the committee to coordinate action. 3.2. Deactivation The system shall be deactivated after the agreement of the Member States concerned, who shall inform other Member States and the Commission. 4. Information to the general public and concerned professions If an event arises, Member States shall without delay provide suitable information material to concerned professionals and the general public and shall inform them of the measures adopted. The Commission and Member States shall inform concerned professionals and the general public of any guidance agreed at Community level and shall inform them without delay when the public health threat is over. 116 4.5. 22 Kasım 1999 Tarihli ve 2000/96/EC Sayılı 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararına Göre Topluluk Networkünün Kapsadığı Bulaşıcı Hastalıklara Dair Komisyon Kararı’nın Türkçe Çevirisi Konseyin ve Avrupa Parlamentosunun 2119/98/CE Sayılı Kararına Göre Topluluk Network’ ü Kapsamında Olan Bulaşıcı Hastalıklara Dair 22 Aralık 1999 tarihli Komisyon Kararı. (2000/96/CE) Madde 1 2119/98/EC Kararına göre kurulan Topluluk Networkünde epidemiyolojik sürvelans kapsamında olan bulaşıcı hastalıklar ve özel sağlık sorunları, bu Kararın 1. Ekinde listelenmiştir. Sürvelans, mevcut networkler, hastalığın yapısı ve Topluluk katma değeri de göz önünde tutularak etkin maliyet ile gerçekleştirilecektir. Madde 2 Topluluk netwokünde epidemiyolojik sürvelans kapsamında olan hastalıklar ve özel sağlık problemleri seçim kriterleri, Ek II’ de yer almaktadır. Madde 3 Bu Kararın teknik olarak uygulanması amacıyla, Topluluk Networkü, ilk etapta Avrupa Halk Sağlığı Bilgi Networkü (EUPHIN- HSSCD) kapsamında bulunan Bulaşıcı Hastalıklar Sağlık Sürvelans Sisteminden yararlanarak işlerlik kazanacaktır. Madde 4 Topluluk Networkü, uygun olduğunda, Topluluğun desteklediği mevcut sürvelans networkleri değiştirilerek ve birleştirilerek ve sürvelans networklerinin kapsamına girmeyen hastalıklar için yeni networkler oluşturularak kurulacaktır. Bir hastalığın vaka sayısının az olması nedeniyle, o hastalığa özel ayrı bir network oluşturulamaması durumunda, Topluluk networkündeki sürvelans bilgisi vaka raporları esasına göre paylaşılır. Madde 5 Hastalık tanımları ve uygun epidemiyolojik ve mikrobiyolojik sürvelans metotları kadar toplanacak ve iletilecek verilerin türü ve yapısı, Topluluk Networkü ile birleştirilen ya da yeniden oluşturulan her bir spesifik network için belirlenecektir. Vaka tanımları ve sürvelans metotları aynı zamanda, bilgisi yalnızca vaka raporları ile paylaşılan hastalıklar için belirlenecektir. Madde 6 117 Üye Devletler, bulaşıcı hastalıklarla ilgili kendi ulusal sistemleri ile elde ettikleri veya henüz Topluluk sürvelans networkünde yer almayan epidemiyolojik sürvelans için saptanmış özel sağlık problemleri konusundaki uygun bilgileri, Topluluk Networkü içinde dağıtılırlar. Madde 7 Ek I’ de yer almayan bulaşıcı hastalıklarla ilgili uygun bilgiler, 2119/98/EC kararının 4. maddesine uygun olarak, Toplulukta halk sağlığını korumak amacıyla gerekli olan her durumda Topluluk Networkü aracılıyla dağıtılır. Madde 8 92/117/EEC sayılı Direktif gereğince hayvan kökenli insan vakaları sürvelansı için özel sürvelans networkleri olduğunda, bu sürvelans 2119/98/EC sayılı karara göre yapılacaktır. Ayrıca, 92/117/EEC sayılı Direktifin uygulanması için gerekli olan bilgi bu amaçla temin edilecektir. Böylece, vaka tanımlamaları ve insan hastalıkları için sürvelans metotları, mümkün olduğunca, 92/117/EEC Direktifi içinde kullanılabilecek verilerin toplanması yoluyla oluşturulacaktır. Madde 9 Üye Devletlerdeki yetkili otoriteler, Ek II’ de yer alan kriterlere dayanarak, Topluluk düzeyinde sürekli geliştirilecek epidemiyolojik sürvelans için, diğer hastalıklar ve özel sağlık problemlerini Komisyona bildireceklerdir. Madde 10 Bu karar, 1 Ocak 2000 tarihi itibarıyla yürürlüğe girer. 118 Madde 11 Bu karar Üye Devletlere yöneliktir. Brüksel, 22 Aralık 1999 Komisyon adına David BYRNE Komisyon Üyesi EK 1 1.TOPLULUK NETWORKÜNDE SÜREKLİ OLARAK YER ALACAK ÖZEL SAĞLIK PROBLEMLERİ ve BULAŞICI HASTALIKLAR 1.1. Aşağıda yer alan hastalıklar/ sağlık problemleri konusunda, Topluluk Networkü, özel Topluluk sürvelans networkleri olduğunda, her bir hastalık/sağlık sorunu için belirlenecek şekilde standard veri toplama ve analizi ile işletilecektir. 2. HASTALIKLAR 2.1. Aşı Koruyuculuğundaki Hastalıklar -Difteri -B grubu hemofili grip enfeksiyonları -Grip -Kızamık -Kabakulak -Boğmaca -Çocuk felci -Kızamıkcık 2.2. Cinsel Yolla Bulaşan Hastalıklar -Klamidya enfeksiyonları -Gonokok enfeksiyonları -HIV enfeksiyonları -Sifiliz 2.3. Viral Hepatitler -Hepatit A -Hepatit B -Hepatit C 2.4. Besin, Su ve Çevre Kaynaklı Hastalıklar -Botulizm -Campylobacteriosiz -Kriptosporidioz -Lambliyasiz -E. Koli Enterhemoroji Enfeksiyonları -Leptositoz -Listerioz 119 -Salmonellosiz -Şigelloz -Toksoplazmosiz -Trişinosiz -Yersinosiz 2.5. Diğer Hastalıklar 2.5.1. Bilinmeyen Etkenler Tarafından Bulaşan Hastalıklar -Bulaşıcı Spongıform Ensefalopathi - Creutzfeld- Jakob hastalığının değişik biçimi (MCJ) 2.5.2. Hava Yoluyla Bulaşan Hastalıklar -Lejonellozis -Meningokok hastalığı -Pnömokok hastalığı -Tüberküloz 2.5.3. Hayvanlar Tarafından Bulaştırılan Hastalıklar (2.4 maddesinin dışındakiler) -Brusella -Ekinokokozis -Kuduz 2.5.4. Ciddiyet Taşıyan Hastalıklar -Kolera -Sıtma -Veba -Viral hemorojik ateş 3. 3.1. 3.2. ÖZEL SAĞLIK PROBLEMLERİ Hastane enfeksiyonları Antimikrobiyel direnç EK II Network Bünyesinde, Epidemiyolojik Sürvelans Kapsamında Yer Alacak Olan Bulaşıcı Hastalıkların Seleksiyon Kriterleri 1.Topluluk içinde, hastalık ve/veya ölüme sebebiyet veren ya da verebilecek hastalıklar, özellikle de bu hastalıkların önlenmesi global bir yaklaşımla koordinasyon gerektiriyorsa; 2.Bilgi değişiminin halk sağlığı tehditlerine erken uyarı sağladığı hastalıklar;. 3.Ulusal düzeyde tanınmayabilen ve toplanan verilerin geniş bilgi temeli sayesinde hipotez oluşturulmasına olanak verebileceği nadir ve ciddi hastalıklar; 4.Koruyucu sağlık ile etkili önleyici tedbirlerin bulunabileceği hastalıklar; 5.Üye Devletler tarafından karşılaştırılması, Topluluk ve ulusal programlarının gelişmesine katkı sağlayacak hastalıklar. 120 4.6. 22 Kasım 1999 Tarihli ve 2000/96/EC Sayılı 2119/98/EC Sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararına Göre Topluluk Networkünün Kapsadığı Bulaşıcı Hastalıklara Dair Komisyon Kararı’nın İngilizce Metni COMMISSION DECISION of 22 December 1999 on the communicable diseases to be progressively covered by the Community network under Decision No 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council (notified under document number C(1999) 4015) (2000/96/EC) THE COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Having regard to the Treaty establishing the European Community, Having regard to Decision No 2119/98/EC of the European Parliament and of the Council of 24 September 1998 setting up a network for the epidemiological surveillance and control of communicable diseases in the Community(1), and in particular Article 3(a) to (e) thereof, Whereas: (1) According to Decision No 2119/98/EC, a network at Community level is to be set up to promote cooperation and coordination between the Member States, with the assistance of the Commission, with a view to improving the prevention and control, in the Community, of the categories of communicable diseases specified in the Annex to that Decision. That network is to be used for the epidemiological surveillance of those diseases and for the establishment of an early warning and response system. (2) As regards epidemiological surveillance, the network is to be established by bringing into permanent communication with one another through all appropriate technical means the Commission and those structures and/or authorities which, at the level of each Member State and under the responsibility of that Member State, are competent at national level and are charged with collecting information relating to the epidemiological surveillance of communicable diseases. (3) The diseases and health issues selected for coverage by epidemiological surveillance at Community level should reflect the present needs in the Community, in particular the added value of surveillance at Community level. (4) The list of diseases or health issues selected for surveillance should be altered in response to changes in disease prevalence and in response to the emergence of new communicable diseases threatening public health. (5) The Commission should provide the Community network with the appropriate information tools, while ensuring consistency and complementarity with the relevant Community programmes and initiatives. (6) This Decision should apply without prejudice to Council Directive 92/117/EEC of 17 December 1992 concerning measures for protection against specified zoonoses and specified zoonotic agents in animals and products of animal origin in order to prevent outbreaks of food-borne infections and intoxications(2), as last amended by Directive 1999/72/EC of the European Parliament and of the Council(3). (7) This Decision should facilitate the integration of the Community network set up under Decision No 2119/98/EC with other rapid alert networks set up at national or 121 Community level for diseases and special health issues to be covered by the early warning and response system. For the purpose of its implementation, the Community network should therefore operate by using the Health Surveillance System for Communicable Diseases within the European Public Health Information Network (Euphin-HSSCD), consisting of three components: (a) an early warning and response system for reports of specified threats to the public transmitted by the competent public health authorities of each Member State responsible for determining measures which may be required to protect public health; (b) exchange of information between accredited structures and authorities of the Member States relevant to public health; (c) specific networks on diseases selected for epidemiological surveillance between accredited structures and authorities of the Member States. (8) The development of new useful technologies should be monitored on a regular basis and taken into consideration for the improvement of electronic information exchange. (9) For logistic reasons, not all communicable diseases or special health issues selected for epidemiological surveillance can immediately be covered by dedicated surveillance network arrangements. Nevertheless, in order that the Community network can begin to work and gain experience, the competent authorities in the Member States should disseminated in the Community network relevant information in their possession. (10) The measures provided for in this Decision are in accordance with the opinion of the Committee set up by Article 7 of Decision No 2119/98/EC, HAS ADOPTED THIS DECISION: Article 1 The communicable diseases and special health issues to be covered by epidemiological surveillance in the Community network pursuant to Decision No 2119/98/EC are listed in Annex I to this Decision. The surveilance shall be performed in a cost-effective way having regard to the nature of the disease, the existing networks and the Community added value. Article 2 The criteria for the selection of the diseases and special health issues to be covered by epidemiological surveillance within the Community network are listed in Annex II. Article 3 For the purpose of the technical implementation of this Decision, the Community network shall initially operate by using the Health Surveillance System for Communicable Diseases within the European Public Health Information Network (Euphin-HSSCD). Article 4 The Community network shall be put in place by modifying and integrating as appropriate existing Community-supported surveillance networks and by building up new networks for diseases not yet covered by surveillance networks. Where a low 122 number of cases of a disease does not allow for a dedicated surveillance network to be put in place for that disease, surveillance information within the Community network shall be shared on the basis of case reports. Article 5 Case definitions, the nature and type of data for collection and transmission as well as the appropriate epidemiological and microbiological surveillance methods shall be determined for each specific surveillance network integrated into or created for the Community network. Case definitions and surveillance methods shall also be determined for diseases on which information is shared by case reports only. Article 6 Member States shall disseminate in the Community network relevant information in their possession detected in their national surveillance system on communicable diseases or special health issues selected for epidemiological surveillance not yet covered by dedicated Community surveillance network arrangements. Article 7 Relevant information on communicable diseases not listed in Annex I shall be disseminated through the Community network, in accordance with Article 4 of Decision No 2119/98/EC, whenever this is found necessary in order to protect public health in the Community. Article 8 Where specific surveillance networks are put in place for zoonoses for which surveillance of human cases is required under Directive 92/117/EEC, that surveillance shall be performed in accordance with Decision No 2119/98/EC, and such data required for the implementation of Directive 92/117/EC shall be made fully available for that purpose. To this end, case definitions and surveillance methods for human disease shall be drawn up, as far as possible, in such a way that the data collected serve also Directive 92/117/EC. Article 9 The competent authorities in the Member States shall communicate to the Commission other diseases and special health issues for which epidemiological surveillance at Community level shall be progressively developed on the basis of the criteria listed in Annex II. Article 10 This Decision shall take effect on 1 January 2000. Article 11 This Decision is addressed to the Member States. 123 Done at Brussels, 22 December 1999. For the Commission David BYRNE Member of the Commission (1) OJ L 268, 3.10.1998, p. 1. (2) OJ L 62, 15.3.1993, p. 38. (3) OJ L 210, 10.8.1999, p. 12. ANNEX I 1. COMMUNICABLE DISEASES AND SPECIAL HEALTH ISSUES TO BE PROGRESSIVELY COVERED BY THE COMMUNITY NETWORK 1.1. For the diseases/health issues listed below, surveillance within the Community network will be performed by standardised collection and analysis of data in a way that will be determined for each disease/health issue when specific Community surveillance networks are put in place. 2. DISEASES 2.1. Diseases preventable by vaccination Diphtheria Infections with haemophilus influenza group B Influenza Measles Mumps Pertussis Poliomyelitis Rubella 2.2. Sexually transmitted diseases Chlamydia infections Gonococcal infections HIV-infection Syphilis 2.3. Viral hepatitis Hepatitis A Hepatitis B Hepatitis C 2.4. Food- and water-borne diseases and diseases of environmental origin Botulism Campylobacteriosis Cryptosporidiosis Giardiasis Infection with Enterohaemorrhagic E.coli Leptospirosis Listeriosis Salmonellosis Shigellosis Toxoplasmosis 124 Trichinosis Yersinosis 2.5. Other diseases 2.5.1. Diseases transmitted by non-conventional agents Transmissible spongiform encephalopathies variant (CJD) 2.5.2. Air-borne diseases Legionellosis Meningococcal disease Pneumococcal infections Tuberculosis 2.5.3. Zoonoses (other than in 2.4) Brucellosis Echinococcosis Rabies 2.5.4. Serious imported diseases Cholera Malaria Plague Viral haemorrhagic fevers 3. SPRECIAL HEALTH ISSUES 3.1. Nosocomial infections 3.2. Antimicrobial resistance ANNEX II Criteria for selection of communicable diseases of special areas to be covered by epidemiological surveillance within the network. 1. Dieseases that cause, or have the potential to cause, significant morbidity and/or mortality across the Community, especially where the prevention of the diseases requires a global approach to coordination. 2. Diseases where the exchange of information may provide early warning of threats to public health. 3. Rare and serious diseases which would not be recognised at national level and where the pooling of data would allow hypothesis generation from a wider knowledge base. 4. Diseases for which effective preventive measures are available with a protective health gain. 5. Diseases for which a comparison by Member States would contribute to the evaluation of national and Community programmes. 125 C. SAĞLIK BAKANLIĞI’NDA UYUMLAŞTIRMA ÇALIŞMALARI SÜRDÜRÜLEN AVRUPA BİRLİĞİ’NİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ ALANINDAKİ İLGİLİ MEVZUATI 23 Şubat 2001 tarih ve 406 sayılı yazımız ile alınan Makam onayı sonrasında ve 24 Mart 2001 tarih ve 24352 Mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 2001/2129 sayılı bakanlar Kurulu Kararı eşliğinde yürürlüğe giren “Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programı” ile şekillenen “iş sağlığı ve güvenliği” alanındaki çalışmalar, konularına göre Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü ve Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü’ nün sorumluluğunda devam etmektedir. Aşağıda konu başlıklarına göre yapılan çalışmalar ve ilgili AB mevzuatının İngilizce metinleri ve Türkçe çevirileri verilmiştir. 1. ÇALIŞANLARIN SAĞLIK ve GÜVENLİĞİNE İLİŞKİN GENEL ÇERÇEVE Ulusal Programda yer alan 12 Temmuz 1989 tarih ve 89/391/EEC sayılı “İşte çalışanların sağlık ve güvenliğinin korunmasına ilişkin önlemler getiren Konsey Tüzüğü” esas olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın sorumluluğundadır. Ancak söz konusu Tüzüğün uyumlaştırma çalışmaları içinde Bakanlığımız yetki ve görev alanına giren konuların da olması ve 1475 sayılı İş Kanunu’ nun 74. maddesinde “işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin tedbirlerin neler olduğunun belirlenmesi amacıyla Çalışma Bakanlığı ve Sağlık Bakanlığı birlikte bir veya birden fazla tüzük çıkarır” hükmü olması nedeniyle ortak bir çalışma başlatılmıştır. Aşağıda İngilizce metni ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından yapılan Türkçe çevirisi yer alan, anılan Tüzük, mesleki risklerin önlenmesi, güvenliğin ve sağlığın korunması, risk ve kaza etkenlerinin yok edilmesi, işçilere ve onların temsilcilerine bilgi verilmesi, danışılması ve eğitim sağlanması konularında genel ilkeler içerir. 126 1.1. 12 Temmuz 1989 Tarih ve 89/391/EEC Sayılı İş Yerlerinde Çalışanların Sağlık ve Güvenliğinin Korunmasına İlişkin Önlemler Getiren Konsey Tüzüğü’nün Türkçe Çevirisi İş yerlerinde çalışanların sağlık ve güvenliklerini iyileştirmeye yönelik tedbirler alınmasına ilişkin12 Haziran 1989 tarih ve 89/391/EEC sayılı Konsey Direktifi’nin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından yapılan Türkçe çevirisi aşağıda verilmiştir: İŞ YERLERİNDE ÇALIŞANLARIN SAĞLIK VE GÜVENLİKLERİNİ İYİLEŞTİRMEYE YÖNELİK TEDBİRLER ALINMASINA İLİŞKİN 12 HAZİRAN 1989 TARİH VE 89/391/EEC SAYILI KONSEY DİREKTİFİ KISIM l GENEL HÜKÜMLER Madde 1AMAÇ Bu Direktifin amacı, iş de işçilerin sağlık ve güvenliklerinin iyileştirilmesi için önlemler almaktadır. Bu nedenle; Mesleki tehlikelerin önlenmesi, sağlık ve güvenliğin korunması, kaza ve tehlike faktörleri, bilgilendirme, danışma, yönetime, katılma, işçi ve temsilcilerinin eğitimi konusunda genel prensipleri içerir. Madde 2Kapsam 1- Bu Direktif tüm ekonomik sektörlere kamu ve özel ( Sanayi, tarım, ticari, hizmet, eğitim, kültür, boş zamanı değerlendirme vs. ) uygulanacaktır. 2- Bu Direktif kendine has özelliklerle olan silahlı kuvvetlerde, polis teşkilatında, sivil savunma uygulanmayacaktır. Bu durumlarda, işçilerin sağlığı ve güvenliği bu direktifin amaçlarının ışığında sağlanmalıdır. Madde 3Bu Direktifin amacı için aşağıdaki terimler şöyle tanımlanmıştır: (a) Çalışan (worker) : Bir iş veren tarafından istihdam edilen kişi. Stajyer ve çıraklar dahil, ev işlerinde çalışanlar hariç. (b) İş veren (employer) : Çalışanlarla istihdam ilişkisi olan ve bir kuruluşun veya işyerinin sorumluluğunu taşıyan gerçek veya tüzel kişi. (c) işçi sağlığı ve güvenliğinden sorumlu işçi temsilcisi : Ulusal yasalara uygun olarak seçimle gelmiş veya tayinle atanmış sağlık ve güvenlikle ilgili problemlerde işçileri temsil eden kişi. 127 (d) Önlem : Mesleki tehlikeleri azaltmak veya önlemek için işin her safhasında alınan veya planlanan tüm tedbirler Madde 41. Üye ülkeler, bu direktifin uygulanmasında çalışanların, işçi temsilcilerinin, işverenlerin çalışmalarını yasal hükümlere göre yapmaları için her önlemi alacaklardır. 2. Özellikle, üye ülkeleri yeterli kontrol ve teftiş sistemini kuracaklardır. KISIM l I İŞVERENLERİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ Madde 5Genel Hüküm 1. İşveren, işle ilgili her konuda işçilerin sağlığını ve güvenliğini koruyacaktır. 2. Madde 7 (3) e göre işverenin dışardan yetkili kimseler ve hizmetler getirmesi bu alandaki sorumluluğunu yok etmeyecektir. 3. İşçi sağlığı ve iş güvenliği konusunda çalışanların yükümlülükleri, işverenin sorumluluğu ilkesini etkileyecektir. 4. Bu direktif, üye ülkelerin işverenlerinin bazı konularda sorumluluklarının sınırlandırılması veya sorumluluk dışı bırakılması konusunda, üye ülkeleri kısıtlamayacaktır. Madde 6İşverenlerin Genel Yükümlülükleri 1. İşveren, sorumlulukları çerçevesinde çalışanların sağlığını ve güvenliği korumak, mesleki tehlikeleri önlemek, bilgilendirme, eğitim ve kurumsal gereklilikleri için her türlü önlemi alacaktır. İşveren, durumu daha iyiye götürmek için değişen koşullara kendisini uydurmaya hazır olacaktır. 2. İşveren 1. Paragraftaki önlemleri aşağıdaki genel prensiplere uygun olarak alacaktır. (a) Tehlikelerin önüne geçmek, (b) Önüne geçilemeyen kaçınılmaz tehlikeleri değerlendirmek, (c) Tehlikelerle kaynağında mücadele etmek, (d) İşleri kişilere uygun hale getirme, özellikle işyeri tasarımında, makinesi, çalışma ve üretim yöntemi seçimlerinde, üretim temposunun sağlığa etkilerini düşünmek ve monotonluğunu azaltmak, (e) Teknik gelişmeleri adapte etmek, (f) Tehlikelerin yerine tehlikesizleri veya daha az tehlikelileri ikame etmek, (g) Çalışma ortamına ilişkin tüm koşulları, teknolojiyi, iş organizasyonunu, çalışma koşullarını ve sosyal ilişkileri bir arada değerlendirerek birbirini destekler maliyette tedbirler politikası geliştirmek, 128 (h) Toplu korunma önlemlerine kişisel korunma önlemlerinden daha çok öncelik vermek, (i) İşçilere uygun talimatları vermek, 2. Bu Direktifin diğer hükümlerine halel getirmeksizin, işveren iş yerindeki veya kuruluşundaki faaliyetlerin yapısını göz önünde tutarak : (a) Kullanılan kimyasal maddeler veya terkipler, iş makineleri seçimi, işyerinin uygunluğu yönünden işçi sağlığı iş güvenliği tehlike değerlendirmesi yapacak; Bu değerlendirme sonucunda uygulanan önlemler ve üretim metotları: - İş sağlığı iş güvenliği koruma düzeyini yükseltmelidir, - İşletmenin tüm hiyerarşik düzenine entegre olması gereklidir (b) Bir işçiye sağlık ve güvenlik yönünden bir görev verilirken onun yetenekleri göz önüne alınmalıdır. (c) Yeni teknolojinin planlanması ve kullanımda, araç gereç seçiminde, çalışma ortamı ve koşulları konusunda işçilere ve/veya temsilcileri ile istişarede bulunulmalıdır. (d) Ciddi tehlikelerin olduğu yerlere sadece yeterli talimatı almış işçilerin girmesi için uygun önlemler bulunmalıdır. 4. Bu Direktifin diğer hükümlerine halel getirmeksizin, bir işyeri birkaç işveren tarafından paylaşılırsa, işverenler işçi sağlığı iş güvenliği önlemlerini ortaklaşa uygulanacaklar, bir diğerini bu konularda haberdar edecekler, işçi ve/veya temsilcilerine tehlikeler konusunda bilgi verecekler ve alınan önlemleri koordine edeceklerdir. 5. İşçi sağlığı iş güvenliği konusunda hiçbir önlem işçilere mali yük getirmeyeceklerdir. Madde 7Koruyucu ve Önleyici Hizmetler 1. Madde 5 ve 6’ ya halel getirmeden, işveren bir veya daha fazla işçiyi mesleki tehlikelerden korunma ve önleme konusunda işyerinde çalışmalar yapmak üzere tayin edecektir. 2. Tayin edilen işçiler, bu tür faaliyetlerinden dolayı dezavantajlı duruma düşürülmemelidir. Tayin edilen işçilere bu Direktiften doğan yükümlülüklerini yerine getirmeleri için yeterli zaman tanınmalıdır. 3. Eğer kuruluş içinde koruyucu ve önleyici tedbirleri alacak personel yok ise, işveren dışardan hizmet ve personel alabilecektir. 4. Bu kişi ve servislerin, işçi sağlığı iş güvenliği konularında Madde 10(2) deki bilgileri alma hakları vardır. 5. Her durumda: - Tayin edilen işçilerin gerekli araç gereçlerinin ve yeteneklerinin olması gereklidir. - Tayin edilen işçiler veya dışarıdan alınan hizmet ve kişiler sayı olarak yeterli olmalıdır. Yukarıdaki hususlar yardımıyla, işyerinin veya kuruluşun büyüklüğü ve işçilerin maruz kaldıkları zararlıların tüm işletmeye dağılımını göz önüne alarak, koruyucu ve önleyici tedbirlerin organizasyonu ile ilgili tedbirler alınmalıdır. 129 6. Bu madde belirtilen iş sağlığı ve güvenliği tehlikelerinin önlenmesi için, bir veya daha fazla işçi, işletme içi veya dışı bir veya birkaç ayrı servis sorumluluk taşıyacaktır. İşçiler ve/veya ajanslar gerektiğinde ortak çalışacaklardır. 7. Üye ülkeler, işletmenin büyüklüğüne ve faaliyet türüne göre işveren bu konuda yetkili ise, işverene sorumluluk verebilirler. 8. Üye ülkeler, yeterli sayının ne olduğunu ve yetenekten ne anlaşıldığını tanımlayacaklardır. Madde 8İlk Yardım, Yangın Söndürme, İşçilerin Tahliyesi ve Ciddi ve Ani Tehlikeler 1. İşveren: - İlk yardım, yangın söndürme ve işçilerin tahliyesi için işletmenin büyüklüğüne ve yapılan işlerin tümüne göre gerekli her türlü önlemi alacaktır. - Dış servislerle, özellikle ilk yardım, acil yardım, kurtarma ve yangın söndürme işlerinde gerekli bağlantıları kuracaktır. 2. Paragraf 1’ deki ilk yardım, yangın söndürme, işçilerin tahliyesi gibi işlerde çalışacakları tayin edecektir. İşçilerin sayısı, eğitimi, araç ve gereçleri bu iş için yeterli sayıda olacaktır. 3. İşveren: (a) Tehlikeye maruz kalacak işçilere hemen haber verecek ve alınan önlemleri açıklayacak, (b) Ciddi tehlike karşısında olan işçilerin işi durdurmaları, veya işyerini terk etmeleri ve güvenli bir yere gitmeleri konusunda harekete geçecek ve talimatlar verecektir. (c) Tehlike devam ettiği sürece, işçilerden işe devam etmelerini istemeyecektir. 4. Tehlike anında işi veya tehlikeli bölgeyi terk eden işçi, yasalarca korunmuş olacak ve dezavantajlı duruma düşmeyecektir. 5. İşveren, tüm işçilerin tehlikesi anında, kendilerinin ve/veya diğer kişilerin güvenli duruma geçmelerini sağlayacak ve anında olağanüstü sorumluluk yüklenmeyecektir. Dikkatsizlik ve ihmal olmadığı sürece işçiler bu hareketlerinden dolayı zarara uğramayacaklardır. Madde 9İşverenlerin Muhtelif Yükümlülükleri 1. işverenler: (a) İşçi sağlığı iş güvenliği risk değerlendirmesi yapacak, tehlikeye maruz kalacak işçi gruplarını bilecektir. (b) koruyucu tedbirlerin alınmasına, gerektiğinde koruyucu mal zem elerin kullanılmasına karar verecektir. (c) 3 günde fazla işe gidilmeyen durumlara neden olan iş kazalarının listesini tutacaktır. (d) Ulusal yasalar çerçevesinde yetkili makamlara iş kazaları raporlarını sunacaktır. 130 2. üye ülkeler, işletmelerin faaliyetlerine ve büyüklüğüne göre işyerlerini paragraf 1(a), (b), (c), (d9 deki yükümlülükleri açısından sınıflara ayıracaklardır. Madde 10Çalışanların Bilgilendirmesi 1. İşveren, yasalar çerçevesinde, işletmenin büyüklüğü göz önüne alınarak işçilerin ve/veya temsilcilerinin tüm gerekli bilgileri almaları için gerekli önlemleri alacaktır. (a) İşyerinde sürdüren faaliyet türleri ile ilgili iş sağlığı ve güvenliği koruyucu ve önleyici tedbirleri ile ilgili bilgi verilecektir. (b) Madde 8(2) ye göre alınan tedbirlerle ilgili bilgi verecektir. 2. İşveren, o işyerine iş yapmak üzere başka işyerlerinden gelen işveren ve işçilere de ulusal yasalar çerçevesinde paragraf 1(a) ve (b) ile ilgili bilgiler verecektir. 3. İşveren, iş sağlığı ve güvenliği konusunda işçi ve/veya temsilcilerinin yasalar çerçevesinde görevlerini yapabilmeleri için uygun tedbirleri alacaktır. (a) Madde 9(1) (a) ve (b) ye göre risk değerlendirmesi ve koruyucu önlemler, (b) Madde 9(1) (c) ve (d) de adı geçen liste ve raporlar, (c) İşçi sağlığı iş güvenliği teftişlerinden ve koruyucu ve önleyici tedbirlerden elde edilen bilgiler. Madde 11Çalışanlarla İstişare ve Yönetimine Katılmaları 1. İşveren, işçiler ve/veya işçi temsilcileri ile işçi sağlığı iş güvenliği konularında istişarede bulunacaklar ve bu konularda onların tartışmaya katılmasını sağlayacaklardır. Bu, şu hususları öngörülür: - çalışanlarla istişarede bulunulmayı, - İşçiler ve/veya temsilcilerinin teklifler getirme haklarını, - Ulusal yasalar çerçevesinde dengeli katılmalarını. 2. İşveren, işçi sağlığı iş güvenliği konusunda özel sorumluluğu olan işçiler ve/veya temsilcileri ile, ulusal yasalar çerçevesinde dengeli bir şekilde, istişarede bulunarak şu hususları görüşecektir. (a) Sağlık ve güvenliği etkileyecek esaslı önlemler, (b) Madde 7(1) e ve 8(2) ye göre, edilecek işçiler ve Madde 7(1) deki faaliyetler, (c) Madde 9(1) ve 10 da adı geçen bilgiler, (d) 7(3) e göre dışarıdan getirilecek yetkili servis ve kişiler, (e) Madde 12 deki eğitim planı ve organizasyonu. 3. İş sağlığı iş güvenliği konusunda görevli işçi temsilcileri, işverende çalışanların zararını hafifletmek ve/veya tehlikede kaynağını yok etmek konusunda teklifler verme ve önlemler almasını isteme hakkına sahiptir. 4. Paragraf 2 ve 3’ te belirtilen işçi ve temsilcileri yine aynı paragrafta belirtilen faaliyetlerinden dolayı dezavantajlı duruma düşmeyecektir. 5. İşveren, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili sorumluluk taşıyan işçi temsilcilerine bu konuda Direktifin emrettiği şekilde çalışabilmeleri için yeterli zamanı, araç ve gereci sağlayacaklar ve temsilcilerin para kaybı olmayacaktır. 131 6. İşçiler ve/veya temsilcileri, işçi sağlığı iş güvenliği önlemlerinin yetersiz olduğunu düşünürlerse, yasalara uygun olarak bu konuda yetkili makamlara müracaat etme hakları vardır. İşçi temsilcileri, yetkili makamların denetim esnasında gözlemlerini anlatabilmelidir. Madde 12Çalışanların Eğitimi - İşe başlarken, - İş değiştirilirken ve transferlerde, - Yeni iş makinesinin devreye girmesinde veya makine değişiminde, - Yeni teknoloji uygulanmasında. Eğitim, yeni değişik tehlikeler göz önüne alınarak ve periyodik olarak tekrarlanarak verilecektir. 2. İşveren, işçi sağlığı iş güvenliği konularında çalışmak üzere dışarıdan getirttiği kuruluşlara, iş yeri ile ilgili uygun talimatları verecektir. 3. İşçi sağlığı iş güvenliği ile ilgili işçi temsilcileri uygun eğitimden geçeceklerdir. 4. Paragraf 1 ve 3 deki eğitim, işçiler ve temsilcilerine bir mali yük getirmeyecektir. Eğitim çalışma saatleri içinde verilecektir. Eğitim, ulusal yasara göre, kuruluş içinde veya dışında verilebilir. KISIM III ÇALIŞANLARIN YÜKÜMLÜLÜKLERİ Madde 131. İşçilerin aldıkları eğitim ve işverenin talimatı gereği kendi sağlık ve güvenliklerinden sorumlu oldukları gibi hareketlerinden diğer işçilerin etkilenmesinden de sorumlu olacaklardır. 2. Bu nedenle, işçiler eğitimleri ve işverenden aldıkları talimata uygun olarak: (a) Makineyi, araç gereci, tehlikeli maddeleri, ekipman taşınmasını ve diğer üretim yöntemlerini doğru kullanacaklardır. (b) Kendilerine verilen kişisel koruyucuları doğru kullanacaklar, kullandıktan sonra uygun yerlerine koyacaklardır. (c) Güvenlik araçlarının rast gele değiştirmek ve çıkarmaktan kaçınacaklar, makine, araç, gereç, fabrika ve binalardaki koruyucuları doğru olarak kullanacaklardır. (d) Korunma önlemlerindeki eksiklikler nedeniyle ciddi ve ani bir tehlike gördüklerinde işvereni veya işçi sağlığı iş güvenliği temsilcisini hemen haberdar edeceklerdir. (e) Yasalara göre, işveren ve/veya işçi sağlığı ve güvenliği temsilcisi ile işçi sağlığı iş güvenliği önlemleri alınması sırasında iş birliği halinde olacaklar ve verilecek işleri yapacaklardır. (f) İşveren ve işçi sağlığı ve iş güvenliği temsilcisine, yasalar çerçevesinde, gerektiğinde çalışma ortamın ve çalışma koşullarının emniyetli olması için yardımcı 132 olacaklar, kendileri tehlikeli bir duruma meydan vermeyecekler, bu hususlarda işbirliği halinde olacaklardır. KISIM IV DİĞER HÜKÜMLER Madde 14Sağlık Gözetimi 1. Çalışanların ulusal yasalar çerçevesinde, işyerinde oluşacak risklere göre uygun sağlık gözetiminde olmalarını sağlayacak tedbirleri almak. 2. Paragraf 1 deki tedbirler, her işçi istediğinde belirli aralıklarla sağlık kontrol undan geçecek şekilde olmalıdır. 3. Sağlık gözetimi ulusal sağlık sisteminin bir parçası da olabilir. Madde 15Risk Grupları Hassas gruplar, tehlikelere karşı özellikle korunmalıdırlar. Madde 16Tek Tek Direktifler- Değişiklikler – Bu Direktiflerin Genel Kapsamı 1. Konsey.Roma Antlaşmasının 118a maddesinde dayanarak Komisyondan gelecek tekliflere göre ekli listede verilen konularla ilgili tek tek Direktifler çıkaracaktır 2.Bu Direktif hükümleri,tek tek çıkarılan direktifler, madde 17’deki teknik düzenlemelere halel getirmeksizin, antlaşmanın 118 a maddesine uygun olarak değiştirilebilir. 3.Bu Direktif hükümleri,tek tek çıkarılmış olan direktiflerin kapsamına giren tüm alanlara uygulanacaktır. Bu Direktif daha sıkı önlemlerin alınmasına mani değildir. Madde 17 Komite Direktiflerin hazırlanmasında,Komitenin Komisyona nasıl yardımcı olacağına ve nasıl çalışacağı açıklanmıştır. Madde 18Son Hükümler Üye ülkeler yasal düzenlemelerini bu direktife göre hazırlayıp 31 Aralık 1992 de yürürlüğe koyacaklardır. 133 Madde 19Bu Direktif üye ülkeleri ilgilendirir. EK: Madde (1) de adı geçen konular. -Çalışma yerleri -Çalışma araç gereçleri -Kişisel koruyucular -Ekranlı çalışmalar -Sırt incitme riski olan ağır yüklerin taşınması -Geçici ve hareketli iş mahalli -Balıkçılık ve tarım. 134 1.2. 12 Temmuz 1989 Tarih ve 89/391/EEC Sayılı İş Yerlerinde Çalışanların Sağlık ve Güvenliğinin Korunmasına İlişkin Önlemler Getiren Konsey Tüzüğü’nün İngilizce Metni COUNCIL DIRECTIVE of 12 June 1989 on the introduction of measures to encourage improvements in the safety and health of workers at work (89/391/EEC) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Having regard to the Treaty establishing the European Economic Community, and in particular Article 118a thereof, Having regard to the proposal from the Commission (1), drawn up after consultation with the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work, In cooperation with the European Parliament (2), Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee (3), Whereas Article 118a of the Treaty provides that the Council shall adopt, by means of Directives, minimum requirements for encouraging improvements, especially in the working environment, to guarantee a better level of protection of the safety and health of workers; Whereas this Directive does not justify any reduction in levels of protection already achieved in individual Member States, the Member State being committed, under the Treaty, to encouraging improvements in conditions in this area and to harmonizing conditions while maintaining the improvements made; Whereas it is known that workers can be exposed to the effects of dangerous environmental factors at the work place during the course of their working life; Whereas, pursuant to Article 118a of the Treaty, such Directives must avoid imposing administrative, financial and legal constraints which would hold back the creation and development of small and medium-sized undertakings; Whereas the communication from the Commission on its programme concerning safety, hygiene and health at work (4) provides for the adoption of Directives designed to guarantee the safety and health of workers; Whereas the Council, in its resolution of 21 December 1987 on safety, hygiene and health at work (5), took note of the Commission's intention to submit to the Council in the near future a Directive on the organization of the safety and health of workers at the work place; Whereas in February 1988 the European Parliament adopted four resolutions following the debate on the internal market and worker protection; whereas these resolutions specifically invited the Commission to draw up a framework Directive to serve as a basis for more specific Directives covering all the risks connected with safety and health at the work place; Whereas Member States have a responsibility to encourage improvements in the safety and health of workers on their territory; whereas taking measures to protect the health and safety of workers at work also helps, in certain cases, to preserve the health and possibly the safety of persons residing with them; Whereas Member States' legislative systems covering safety and health at the work place differ widely and need to be improved; whereas national provisions on the 135 subject, which often include technical specifications and/or self-regulatory standards, may result in different levels of safety and health protection and allow competition at the expense of safety and health; Whereas the incidence of accidents at work and occupational diseases is still too high; whereas preventive measures must be introduced or improved without delay in order to safeguard the safety and health of workers and ensure a higher degree of protection; Whereas, in order to ensure an improved degree of protection, workers and/or their representatives must be informed of the risks to their safety and health and of the measures required to reduce or eliminate these risks; whereas they must also be in a position to contribute, by means of balanced participation in accordance with national laws and/or practices, to seeing that the necessary protective measures are taken; Whereas information, dialogue and balanced participation on safety and health at work must be developed between employers and workers and/or their representatives by means of appropriate procedures and instruments, in accordance with national laws and/or practices; Whereas the improvement of workers' safety, hygiene and health at work is an objective which should not be subordinated to purely economic considerations; Whereas employers shall be obliged to keep themselves informed of the latest advances in technology and scientific findings concerning work-place design, account being taken of the inherent dangers in their undertaking, and to inform accordingly the workers' representatives exercising participation rights under this Directive, so as to be able to guarantee a better level of protection of workers' health and safety; Whereas the provisions of this Directive apply, without prejudice to more stringent present or future Community provisions, to all risks, and in particular to those arising from the use at work of chemical, physical and biological agents covered by Directive 80/1107/EEC (6), as last amended by Directive 88/642/EEC (7); Whereas, pursuant to Decision 74/325/EEC (8), the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work is consulted by the Commission on the drafting of proposals in this field; Whereas a Committee composed of members nominated by the Member States needs to be set up to assist the Commission in making the technical adaptations to the individual Directives provided for in this Directive. HAS ADOPTED THIS DIRECTIVE: SECTION I GENERAL PROVISIONS Article 1 Object 1. The object of this Directive is to introduce measures to encourage improvements in the safety and health of workers at work. 2. To that end it contains general principles concerning the prevention of occupational risks, the protection of safety and health, the elimination of risk and accident factors, the informing, consultation, balanced participation in accordance 136 with national laws and/or practices and training of workers and their representatives, as well as general guidelines for the implementation of the said principles. 3. This Directive shall be without prejudice to existing or future national and Community provisions which are more favourable to protection of the safety and health of workers at work. Article 2 Scope 1. This Directive shall apply to all sectors of activity, both public and private (industrial, agricultural, commercial, administrative, service, educational, cultural, leisure, etc.). 2. This Directive shall not be applicable where characteristics peculiar to certain specific public service activities, such as the armed forces or the police, or to certain specific activities in the civil protection services inevitably conflict with it. In that event, the safety and health of workers must be ensured as far as possible in the light of the objectives of this Directive. Article 3 Definitions For the purposes of this Directive, the following terms shall have the following meanings: (a) worker: any person employed by an employer, including trainees and apprentices but excluding domestic servants; (b) employer: any natural or legal person who has an employment relationship with the worker and has responsibility for the undertaking and/or establishment; (c) workers' representative with specific responsibility for the safety and health of workers: any person elected, chosen or designated in accordance with national laws and/or practices to represent workers where problems arise relating to the safety and health protection of workers at work; (d) prevention: all the steps or measures taken or planned at all stages of work in the undertaking to prevent or reduce occupational risks. Article 4 1. Member States shall take the necessary steps to ensure that employers, workers and workers' representatives are subject to the legal provisions necessary for the implementation of this Directive. 2. In particular, Member States shall ensure adequate controls and supervision. SECTION II EMPLOYERS' OBLIGATIONS Article 5 General provision 1. The employer shall have a duty to ensure the safety and health of workers in every aspect related to the work. 137 2. Where, pursuant to Article 7 (3), an employer enlists competent external services or persons, this shall not discharge him from his responsibilities in this area. 3. The workers' obligations in the field of safety and health at work shall not affect the principle of the responsibility of the employer. 4. This Directive shall not restrict the option of Member States to provide for the exclusion or the limitation of employers' responsibility where occurrences are due to unusual and unforeseeable circumstances, beyond the employers' control, or to exceptional events, the consequences of which could not have been avoided despite the exercise of all due care. Member States need not exercise the option referred to in the first subparagraph. Article 6 General obligations on employers 1. Within the context of his responsibilities, the employer shall take the measures necessary for the safety and health protection of workers, including prevention of occupational risks and provision of information and training, as well as provision of the necessary organization and means. The employer shall be alert to the need to adjust these measures to take account of changing circumstances and aim to improve existing situations. 2. The employer shall implement the measures referred to in the first subparagraph of paragraph 1 on the basis of the following general principles of prevention: (a) avoiding risks; (b) evaluating the risks which cannot be avoided: (c) combating the risks at source; (d) adapting the work to the individual, especially as regards the design of work places, the choice of work equipment and the choice of working and production methods, with a view, in particular, to alleviating monotonous work and work at a predetermined work-rate and to reducing their effect on health. (e) adapting to technical progress; (f) replacing the dangerous by the non-dangerous or the less dangerous; (g) developing a coherent overall prevention policy which covers technology, organization of work, working conditions, social relationships and the influence of factors related to the working environment; (h) giving collective protective measures priority over individual protective measures; (i) giving appropriate instructions to the workers. 3. Without prejudice to the other provisions of this Directive, the employer shall, taking into account the nature of the activities of the enterprise and/or establishment: (a) evaluate the risks to the safety and health of workers, inter alia in the choice of work equipment, the chemical substances or preparations used, and the fitting-out of work places. 138 Subsequent to this evaluation and as necessary, the preventive measures and the working and production methods implemented by the employer must: - assure an improvement in the level of protection afforded to workers with regard to safety and health, - be integrated into all the activities of the undertaking and/or establishment and at all hierarchical levels; (b) where he entrusts tasks to a worker, take into consideration the worker's capabilities as regards health and safety; (c) ensure that the planning and introduction of new technologies are the subject of consultation with the workers and/or their representatives, as regards the consequences of the choice of equipment, the working conditions and the working environment for the safety and health of workers; (d) take appropriate steps to ensure that only workers who have received adequate instructions may have access to areas where there is serious and specific danger. 4. Without prejudice to the other provisions of this Directive, where several undertakings share a work place, the employers shall cooperate in implementing the safety, health and occupational hygiene provisions and, taking into account the nature of the activities, shall coordinate their actions in matters of the protection and prevention of occupational risks, and shall inform one another and their respective workers and/or workers' representatives of these risks. 5. Measures related to safety, hygiene and health at work may in no circumstances involve the workers in financial cost. Article 7 Protective and preventive services 1. Without prejudice to the obligations referred to in Articles 5 and 6, the employer shall designate one or more workers to carry out activities related to the protection and prevention of occupational risks for the undertaking and/or establishment. 2. Designated workers may not be placed at any disadvantage because of their activities related to the protection and prevention of occupational risks. Designated workers shall be allowed adequate time to enable them to fulfil their obligations arising from this Directive. 3. If such protective and preventive measures cannot be organized for lack of competent personnel in the undertaking and/or establishment, the employer shall enlist competent external services or persons. 4. Where the employer enlists such services or persons, he shall inform them of the factors known to affect, or suspected of affecting, the safety and health of the workers and they must have access to the information referred to in Article 10 (2). 5. In all cases: - the workers designated must have the necessary capabilities and the necessary means, - the external services or persons consulted must have the necessary aptitudes and the necessary personal and professional means, and - the workers designated and the external services or persons consulted must be sufficient in number to deal with the organization of protective and preventive measures, taking into account the size of the undertaking and/or establishment and/or the hazards to which 139 the workers are exposed and their distribution throughout the entire undertaking and/or establishment. 6. The protection from, and prevention of, the health and safety risks which form the subject of this Article shall be the responsibility of one or more workers, of one service or of separate services whether from inside or outside the undertaking and/or establishment. The worker(s) and/or agency(ies) must work together whenever necessary. 7. Member States may define, in the light of the nature of the activities and size of the undertakings, the categories of undertakings in which the employer, provided he is competent, may himself take responsibility for the measures referred to in paragraph 1. 8. Member States shall define the necessary capabilities and aptitudes referred to in paragraph 5. They may determine the sufficient number referred to in paragraph 5. Article 8 First aid, fire-fighting and evacuation of workers, serious and imminent danger 1. The employer shall: - take the necessary measures for first aid, fire-fighting and evacuation of workers, dapted to the nature of the activities and the size of the undertaking and/or establishment and taking into account other persons present, - arrange any necessary contacts with external services, particularly as regards first aid, emergency medical care, rescue work and fire-fighting. 2. Pursuant to paragraph 1, the employer shall, inter alia, for first aid, fire-fighting and the evacuation of workers, designate the workers required to implement such measures. The number of such workers, their training and the equipment available to them shall be adequate, taking account of the size and/or specific hazards of the undertaking and/or establishment. 3. The employer shall: (a) as soon as possible, inform all workers who are, or may be, exposed to serious and imminent danger of the risk involved and of the steps taken or to be taken as regards protection; (b) take action and give instructions to enable workers in the event of serious, imminent and unavoidable danger to stop work and/or immediately to leave the work place and proceed to a place of safety; (c) save in exceptional cases for reasons duly substantiated, refrain from asking workers to resume work in a working situation where there is still a serious and imminent danger. 4. Workers who, in the event of serious, imminent and unavoidable danger, leave their workstation and/or a dangerous area may not be placed at any disadvantage because of their action and must be protected against any harmful and unjustified consequences, in accordance with national laws and/or practices. 5. The employer shall ensure that all workers are able, in the event of serious and imminent danger to their own safety and/or that of other persons, and where the immediate superior responsible cannot be contacted, to take the appropriate steps in the light of their knowledge and the technical means at their disposal, to avoid the consequences of such danger. 140 Their actions shall not place them at any disadvantage, unless they acted carelessly or there was negligence on their part. Article 9 Various obligations on employers 1. The employer shall: (a) be in possession of an assessment of the risks to safety and health at work, including those facing groups of workers exposed to particular risks; (b) decide on the protective measures to be taken and, if necessary, the protective equipment to be used; (c) keep a list of occupational accidents resulting in a worker being unfit for work for more than three working days; (d) draw up, for the responsible authorities and in accordance with national laws and/or practices, reports on occupational accidents suffered by his workers. 2. Member States shall define, in the light of the nature of the activities and size of the undertakings, the obligations to be met by the different categories of undertakings in respect of the drawing-up of the documents provided for in paragraph 1 (a) and (b) and when preparing the documents provided for in paragraph 1 (c) and (d). Article 10 Worker information 1. The employer shall take appropriate measures so that workers and/or their representatives in the undertaking and/or establishment receive, in accordance with national laws and/or practices which may take account, inter alia, of the size of the undertaking and/or establishment, all the necessary information concerning: (a) the safety and health risks and protective and preventive measures and activities in respect of both the undertaking and/or establishment in general and each type of workstation and/or job; (b) the measures taken pursuant to Article 8 (2). 2. The employer shall take appropriate measures so that employers of workers from any outside undertakings and/or establishments engaged in work in his undertaking and/or establishment receive, in accordance with national laws and/or practices, adequate information concerning the points referred to in paragraph 1 (a) and (b) which is to be provided to the workers in question. 3. The employer shall take appropriate measures so that workers with specific functions in protecting the safety and health of workers, or workers' representatives with specific responsibility for the safety and health of workers shall have access, to carry out their functions and in accordance with national laws and/or practices, to: (a) the risk assessment and protective measures referred to in Article 9 (1) (a) and b); (b) the list and reports referred to in Article 9 (1) (c) and (d); (c) the information yielded by protective and preventive measures, inspection agencies and bodies responsible for safety and health. Article 11 Consultation and participation of workers 141 1. Employers shall consult workers and/or their representatives and allow them to take part in discussions on all questions relating to safety and health at work. This presupposes: - the consultation of workers, - the right of workers and/or their representatives to make proposals, - balanced participation in accordance with national laws and/or practices. 2. Workers or workers' representatives with specific responsibility for the safety and health of workers shall take part in a balanced way, in accordance with national laws and/or practices, or shall be consulted in advance and in good time by the employer with regard to: (a) any measure which may substantially affect safety and health; (b) the designation of workers referred to in Articles 7 (1) and 8 (2) and the activities referred to in Article 7 (1); (c) the information referred to in Articles 9 (1) and 10; (d) the enlistment, where appropriate, of the competent services or persons outside the undertaking and/or establishment, as referred to in Article 7 (3); (e) the planning and organization of the training referred to in Article 12. 3. Workers' representatives with specific responsibility for the safety and health of workers shall have the right to ask the employer to take appropriate measures and to submit proposals to him to that end to mitigate hazards for workers and/or to remove sources of danger. 4. The workers referred to in paragraph 2 and the workers' representatives referred to in paragraphs 2 and 3 may not be placed at a disadvantage because of their respective activities referred to in paragraphs 2 and 3. 5. Employers must allow workers' representatives with specific responsibility for the safety and health of workers adequate time off work, without loss of pay, and provide them with the necessary means to enable such representatives to exercise their rights and functions deriving from this Directive. 6. Workers and/or their representatives are entitled to appeal, in accordance with national law and/or practice, to the authority responsible for safety and health protection at work if they consider that the measures taken and the means employed by the employer are inadequate for the purposes of ensuring safety and health at work. Workers' representatives must be given the opportunity to submit their observations during inspection visits by the competent authority. Article 12 Training of workers 1. The employer shall ensure that each worker receives adequate safety and health training, in particular in the form of information and instructions specific to his workstation or job: - on recruitment, - in the event of a transfer or a change of job, - in the event of the introduction of new work equipment or a change in equipment, - in the event of the introduction of any new technology. The training shall be: - adapted to take account of new or changed risks, and - repeated periodically if necessary. 142 2. The employer shall ensure that workers from outside undertakings and/or establishments engaged in work in his undertaking and/or establishment have in fact received appropriate instructions regarding health and safety risks during their activities in his undertaking and/or establishment. 3. Workers' representatives with a specific role in protecting the safety and health of workers shall be entitled to appropriate training. 4. The training referred to in paragraphs 1 and 3 may not be at the workers' expense or at that of the workers' representatives. The training referred to in paragraph 1 must take place during working hours. The training referred to in paragraph 3 must take place during working hours or in accordance with national practice either within or outside the undertaking and/or the establishment. SECTION III WORKERS' OBLIGATIONS Article 13 1. It shall be the responsibility of each worker to take care as far as possible of his own safety and health and that of other persons affected by his acts or Commissions at work in accordance with his training and the instructions given by his employer. 2. To this end, workers must in particular, in accordance with their training and the instructions given by their employer: (a) make correct use of machinery, apparatus, tools, dangerous substances, transport equipment and other means of production; (b) make correct use of the personal protective equipment supplied to them and, after use, return it to its proper place; (c) refrain from disconnecting, changing or removing arbitrarily safety devices fitted, e.g. to machinery, apparatus, tools, plant and buildings, and use such safety devices correctly; (d) immediately inform the employer and/or the workers with specific responsibility for the safety and health of workers of any work situation they have reasonable grounds for considering represents a serious and immediate danger to safety and health and of any shortcomings in the protection arrangements; (e) cooperate, in accordance with national practice, with the employer and/or workers with specific responsibility for the safety and health of workers, for as long as may be necessary to enable any tasks or requirements imposed by the competent authority to protect the safety and health of workers at work to be carried out; (f) cooperate, in accordance with national practice, with the employer and/or workers with specific responsibility for the safety and health of workers, for as long as may be necessary to enable the employer to ensure that the working environment and working conditions are safe and pose no risk to safety and health within their field of 143 activity. SECTION IV MISCELLANEOUS PROVISIONS Article 14 Health surveillance 1. To ensure that workers receive health surveillance appropriate to the health and safety risks they incur at work, measures shall be introduced in accordance with national law and/or practices. 2. The measures referred to in paragraph 1 shall be such that each worker, if he so wishes, may receive health surveillance at regular intervals. 3. Health surveillance may be provided as part of a national health system. Article 15 Risk groups Particularly sensitive risk groups must be protected against the dangers which specifically affect them. Article 16 Individual Directives - Amendments – General scope of this Directive 1. The Council, acting on a proposal from the Commission based on Article 118a of the Treaty, shall adopt individual Directives, inter alia, in the areas listed in the Annex. 2. This Directive and, without prejudice to the procedure referred to in Article 17 concerning technical adjustments, the individual Directives may be amended in accordance with the procedure provided for in Article 118a of the Treaty. 3. The provisions of this Directive shall apply in full to all the areas covered by the individual Directives, without prejudice to more stringent and/or specific provisions contained in these individual Directives. Article 17 Committee 1. For the purely technical adjustments to the individual Directives provided for in Article 16 (1) to take account of: - the adoption of Directives in the field of technical harmonization and standardization, and/or - technical progress, changes in international regulations or specifications, and new findings, the Commission shall be assisted by a committee composed of the representatives of the Member States and chaired by the representative of the Commission. 2. The representative of the Commission shall submit to the committee a draft of the measures to be taken. 144 The committee shall deliver its opinion on the draft within a time limit which the chairman may lay down according to the urgency of the matter. The opinion shall be delivered by the majority laid down in Article 148 (2) of the Treaty in the case of decisions which the Council is required to adopt on a proposal from the Commission. The votes of the representatives of the Member States within the committee shall be weighted in the manner set out in that Article. The chairman shall not vote. 3. The Commission shall adopt the measures envisaged if they are in accordance with the opinion of the committee. If the measures envisaged are not in accordance with the opinion of the committee, or if no opinion is delivered, the Commission shall, without delay, submit to the Council a proposal relating to the measures to be taken. The Council shall act by a qualified majority. If, on the expiry of three months from the date of the referral to the Council, the Council has not acted, the proposed measures shall be adopted by the Commission. Article 18 Final provisions 1. Member States shall bring into force the laws, regulations and administrative provisions necessary to comply with this Directive by 31 December 1992. They shall forthwith inform the Commission thereof. 2. Member States shall communicate to the Commission the texts of the provisions of national law which they have already adopted or adopt in the field covered by this Directive. 3. Member States shall report to the Commission every five years on the practical implementation of the provisions of this Directive, indicating the points of view of employers and workers. The Commission shall inform the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work. 4. The Commission shall submit periodically to the European Parliament, the Council and the Economic and Social Committee a report on the implementation of this Directive, taking into account paragraphs 1 to 3. Article 19 This Directive is addressed to the Member States. Done at Luxembourg, 12 June 1989. For the Council The President M. CHAVES GONZALES (1) OJ No C 141, 30. 5. 1988, p. 1. (2) OJ No C 326, 19. 12. 1988, p. 102, and OJ No C 158, 26. 6. 1989. (3) OJ No C 175, 4. 7. 1988, p. 22.(4) OJ No C 28, 3. 2. 1988, p. 3. (5) OJ No C 28, 3. 2. 1988, p. 1.(6) OJ No L 327, 3. 12. 1980, p. 8. (7) OJ No L 356, 24. 12. 1988, p. 74. (8) OJ No L 185, 9. 7. 1974, p. 15. 145 ANNEX List of areas referred to in Article 16 (1) - Work places - Work equipment - Personal protective equipment - Work with visual display units - Handling of heavy loads involving risk of back injury - Temporary or mobile work sites - Fisheries and agriculture 146 2. ÇALIŞANLARIN KİMYASAL MADDELERE MARUZ KALMALARINA İLİŞKİN RİSKLERDEN KORUNMALARI Ulusal Program’ da yer alan ve Bakanlığımız sorumluluğunda bulunan 80/1107/EEC sayılı işyerlerinde kimyasal, biyolojik ve fiziksel maddelere maruz kalma ile ilgili risklerden çalışanların korunmasına dair 27 Kasım 1980 tarihli Konsey Direktifi Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü tarafından ilgili tüm birimlerden oluşan bir Komisyon kurularak incelenmeye alınmıştır. Komisyon, söz konusu Direktifin uyumlaştırma çalışmalarının esas olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın sorumluluk alanına girdiğine ancak bazı hususların Bakanlığımız tarafından değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Daha sonra yapılan incelemede adı geçen Konsey Direktifi’nin 98/24/EEC sayılı “çalışanların sağlık ve güvenliğinin, işte, kimyasal maddelere ilişkin risklerden korunmasına” dair Konsey Direktifi ile yürürlükten kaldırıldığı anlaşılmıştır. Ulusal Programda yer alan ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın sorumluluğunda bulunan söz konusu Direktife ilişkin henüz bir inceleme yapılmamıştır18. 80/1107/EEC sayılı Direktiflerin İngilizce metinleri ve 80/1107/EEC sayılı Direktifin Türkçe çevirisi aşağıda sunulmuştur. 18 98/24/EEC Sayılı Direktifin İngilizce metni Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı Dokümantasyon Merkezinden ya da www.europa.eu.int/eur-lex/search/search_lif.html adresinden temin edilebilir. 147 2.1. 80/1107/EEC Sayılı İşyerlerinde Kimyasal, Biyolojik ve Fiziksel Maddelere Maruz Kalma İle İlgili Risklerden Çalışanların Korunmasına Dair 27 Kasım 1980 Tarihli ve 80/1107/EEC Sayılı Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi Aşağıda söz konusu Direktifin Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı tarafından yapılan Türkçe çevirisi verilmiştir: ÇALIŞANLARIN İŞYERLERİNDE KİMYASAL, FİZİKSELVE BİYOLOJİK MADDELERE MARUZ KALMALARI İLE İLGİLİ RİSKLERDEN KORUNMALARINA DAİR 27 .KASIM .1980 TARİHLİ VE 80/1107/EEC SAYILI KONSEY DİREKTİFİ Madde 1 1-Bu direktifin amacı çalışanların işyerinde oluşan ya da oluşabilecek çalışanların sağlık ve güvenliği ile ilgili risklere karşı, zararlı olarak kabul edilen kimyasal,fiziksel ve biyolojik maddelere (agents-vasıtalar) maruz kalmaları gibi risklerin engellenmesi dahil olmak üzere, korunmalıdır. 2-Bu direktif şu alanlara uygulanmaz: -Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu’nu kuran antlaşmada yer alan ,çalışmaların radyasyonuna maruz kalmaları. -Deniz taşımacılığı -Hava taşımacılığı Madde 2 Bu amaçla; a)’’agent’’(madde-vasıta); işyerlerinde bulunan ve sağlığa zararlı olabilecek kimyasal,fiziksel ve biyolojik her maddedir, b)’’çalışan’’;işyerinde bu tip maddelere maruz kalan ya da maruz kalabilecek olan istihdam edilen kişidir. c)’’limit değer’’ maddeye bağlı olarak ,uygun ortamdaki maruz kalma sınırı ya da biyolojik gösterge limittir. Madde 3 1-Çalışanların maddelere maruziyetten kaçmaları ya da düşük bir düzeyde tutulmasının makul bir şekilde uygulanabilmesi için, Üye Devletler, bir ajana ilişkin çalışanların korunması için hükümler kabul ettiklerinde; -madde4’de açıklanan önlemleri, -madde’5de açıklanan ek önlemleri Ek 1’deki ön listede yer alan maddeleri için, alır. 2-Paragrafta 1’dekiamaç açısından, Üye Devletler;maddenin yapısını (nature),maruz kalınan süre ve miktarını,riskin ciddiyetini ve bununla ilgili mevcut bilgileri uygulanacak olan önlemlerin aciliyet derecesi ile beraber dikkate alarak;madde 4 ve 5’te yer alan uygulanacak önlemlerin her birinin varsa, derecesini belirleyecektir. 3-Üye Devletler aşağıda verilenleri temin etmek amacıyla gerekli önlemleri alacaktır: 148 -Ek II Bölüm A’da yer alan maddelerle ilgili olarak, maruz kalınan dönem sürecince, çalışanların sağlık durumlarının uygun sürvelansı, -Ek II Bölüm B’de yer alan maddelerle ilgili olarak, çalışanların ya da temsilcilerin iş yerinde bu maddelerin tehlikeleri ile ilgili uygun bilgiye ulaşmaları, 4-Üye Devletler tarafından paragraf 3’de bahsedilen önlemlerin kabul edilmesi onları paragraf 1 ve 2’ye uygulamak için yükümlü kılmaz. Madde 4 Madde 3(1)’deki ilk alt paragrafta bahsedilen önlemler şunlar olacaktır; 1-İşyerlerinde maddelerin(agent) kullanımının sınırlandırılması. 2-Maruz kalan ya da kalma ihtimali olan çalışanların sayısının sınırlandırılması. 3-Teknik(mühendislik) kontrol tarafından önleme. 4-Limit değerlerin oluşturulması ve örnekleme prosedürleri,ölçme prosedürleri ve değerlendirme sonuçları için prosedürler oluşturulması. 5- Uygun çalışma prosedürleri ve yöntemleri uygulanması da dahil olmak üzere korunma önlemleri. 6-Kolektif korunma yöntemleri. 7-Diğer araçlarla maruziyetten kaçınmanın mümkün olmadığı yerlerde kişisel korunma önlemleri. 8-Hijyen önlemleri. 9-Çalışanlar için kendi maruz kalmaları ile bağlantılı potansiyel risklerle,çalışanlar tarafından gözlemlenecek engelleyici teknik önlemlerle ilgili ve işveren tarafından alınan ve çalışanlar tarafından alınacak olan tedbirlerle ilgili enformasyon. 10-Uyarı ve güvenlik işaretlerinin kullanılması. 11-Çalışanların sağlıklarının sürvelansı. 12-Maruziyet düzeylerinin güncelleştirilmiş kayıtları,maruz kalan çalışmaların güncelleştirilmiş listesi ve güncelleşmiş tıbbi kayıtların saklanması. 13-Anormal maruz kalmalar için acil önlemler. 14-Gerekli hallerde ,diğer araçların kullanılmasının yeterli korunmayı sağlanmadığı yerlerde maddeyle ilgili genel ya da sınırlı bir yasak getirilmesi. Madde 5 Madde 3(1)’deki ikinci alt paragrafta bahsedilen ek önlemler şunlar olacaktır; 1-Maruz kalmadan önce ve daha sonra da düzenli aralıklarla çalışanların tıbbi sürvelansının sağlanması ,özel durumlarda, maddeye maruz kalan çalışanlara maruz kalması bittikten sonra uygun bir sağlık sürvelans formu temin edilmelidir. 2-İşyerlerinde çalışanların ya da onların temsilcilerinin maruziyet ölçüm sonuçlarına ve maruz kalmayı gösteren biyolojik test sonuçlarına, bu tip testlerin sağlandığı hallerde, ulaşılabilmesi. 3-Her çalışanın kendi maruz kalmasının gösteren biyolojik test sonuçlarına ulaşılabilmesi. 4-İşyerlerinde çalışanların ve/veya onların temsilcilerinin , madde 4’de belirtilen limit değerlerin aşıldığı durumlarda düzeltmek amacıyla alınan veya alınacak olan önlemlerle ve sebep olan nedenlerle ilgili bilgilendirilmeleri. 5-İşyerlerinde çalışanlar ve/veya onların temsilcilerinin maruz kaldıkları maddenin tehlikeleri ile ilgili kendi bilgilerini geliştirecek uygun bilgiye ulaşmaları. 149 Madde 6 Üye Devletler; -‘’Çalışanlar ve işverenler’’ organizasyonlarına madde 3’de bahsedilen önlemlerin uygulanmasına ilişkin hükümler kabul edilmeden önce danışılması; ve işletmeler ya da kuruluşlardaki işçi temsilcilerinin mevcutsa, bu tip hükümlerin onların talepleri ile bağlantı/ ilgili ya da uygulanabilir olduğunu kontrol edebilmeleri. Bir maddenin etkisine maruz kaldığından geçici olarak tıbbi zeminde şüphelenilen herhangi bir çalışana ulusal yasalar ya da uygulamalara uygun olarak, mümkünse, başka bir iş temin edilmesi. -Bu direktifin uygulanması sırasında kabul edilen önlemlerin kamu sağlığının ve çevrenin korunması gereği ile uyumlu olması ; konularına çözüm getirecektir. Madde 7 Madde 8’de bahsedilen bireysel direktifler ve bu direktif Üye Devletlerin çalışanların daha iyi korunmasını sağlayacak yasalar,düzenlemeler ya da idari hükümler getirmesine ya da uygulanmasına dair haklarına halel getirmeyecektir. Madde 8 1- Ek 1’deki yer alan maddelere ilişkin olarak kabul edilen bireysel direktiflerde, Konsey , Komisyondan gelen öneriye göre hareket ederek,limit değer ya da değerleri ve diğer özel uygulanabilir gerekli şartları belirler, 2- Bireysel direktiflerin başlıkları seri numaraları içerir. 3-Madde 10 ‘dakiprosedüre uygun olarak teknik sürecin kabul edilmesi, bireysel direktiflerde yer alan şartlara göre Ek III’deki listede yer alan teknik açılardan sınırlandırılabilir. Madde 9 1. 2. Madde 8(3) de bahsedilen teknik sürecin kabul edilmesi amacıyla ,Üye Devlet temsilcilerinden oluşan ve komisyon temsilcisi tarafından başkanlık edilen bir komite kurulacaktır. Komite kendi çalışma yöntemlerini belirler. Madde 10 1-Bu maddede yer alan prosedürün uygulanmasında, başkan tarafından, ya kendi girişimi ile ya da Üye Devlet temsilcilerinin talebi üzerine, sorunlar komiteye iletilir. 2- Komisyon temsilcisi alınacak önlemlere ilişkin bir taslağı komiteye sunar. Komite, sorunu aciliyetine göre başkan tarafından belirlenecek bir zaman limiti içinde taslak üzerine görüşünü açıklar. Kararlar, Kurucu Antlaşmanın 148(2). Maddesinde belirtilen yönteme göre ağırlıklandırılan üye devlet oylarının çoğunluğu (41 oyun çoğunluğu ) ile alınır. 3- (a) Komisyon, Komitenin görüşüne uygun olarak önerilen önlemleri alır. 150 (b) Komisyona herhangi bir görüş ulaşmadığında ya da Komite görüşüne uygun olmayan önlemler önerildiğinde, Komisyon, gecikmeksizin , alınacak önlemleri Konseye önerir. Konsey nitelikli çoğunluk ile kara verir. (c)Konsey öneriyi aldıktan sonra 3 ay içinde kara vermez ise, önerilen önlem komisyon tarafından kabul edilir. Madde 11 1-Üye Devletler bu direktife uygun gerekli yasa, düzenleme ve idari hükümleri bu bildirimden sonra 3 yıl içinde yürürlüğe sokar ve komisyonun bu konuda bilgilendirilir. Bununla beraber, madde3(3) deki ilk alt paragrafla ilgili olarak , bu süre 4 yıl olacaktır. Yukarıdaki hükümden herhangi bir sapma durumunda, ilk ve ikinci alt paragraflardaki zaman limitleri , Yunanistan için sırasıyla 4 ve 5 yıl olacaktır. 2- Üye Devletler, bu Direktif kapsamında uyguladıkları ulusal yasaların hükümlerini Komisyona bildirecektir. Madde 12 Bu direktif Üye Devletleri bağlar. Kabul Ediliş Tarihi:27 Kasım .1980 Brüksel Ek I: Madde 8(19 ve Madde 3 (1) ikinci alt paragrafta yer alan maddelerin listesi: Acrylonitrile Asbest Arsenik ve bileşikleri Benzin Kadmiyum ve bileşikleri Civa ve bileşikleri Nikel ve bileşikleri Kurşun ve bileşikleri Klorlu hidrokarbonlar:-kloroform,paradiklorabenzen,-karbon tetraklorid Ek II: A. Madde 3 (3) ilk alt paragrafta bahsedilen maddeler; 1-Asbest 2-Kurşun ve bileşikleri B .Madde 3(3) ikinci alt paragrafta bahsedilen maddeler; 1-Asbest 2-Arsenik ve bileşikleri 3-Kadmiyum ve bileşikleri 4-Cıva ve bileşikleri 5-Kurşun ve bileşikleri Ek III:Madde 8(3) de bahsedilen teknikler 1.Limit değerlerle ilgili örnekleme yöntemleri ve ölçümleme metotları; bu limit değerlerin nicel önlemi üzerine etkisi olmayan prosedür ve metotlar açısından. 151 2.Maruz kalma sırasında ve öncesinde ve bu etkilenme bittikten sonra tıbbi sürvelans ile ilgili uygulamalı öneriler, ve bu tıbbi sürvelans sonuçlarının kayıtlarının saklanması. 3. Yerel ölçüm sonuçları ve etkilenen(maruz kalan) çalışanların listesi ile ilgili kayıtların oluşturulması ve saklanması ile ilgili uygulamaya yönelik öneriler. 4. Anormal etkilenmelerin olabileceği işyerlerinde tesis edilmiş olan alarm sistemleri ile ilgili uygulamaya yönelik öneriler. 5. Anormal emisyonlar durumunda alınacak acil durum önlemleri için uygulamaya yönelik öneriler 6. Maddelerin konsantrasyonlarının ya da intensitelerinin limit değerler altında tutulmasının garanti edilmediğinde bazı faaliyetler için (örn: tamir) kişisel ve kolektif korunma önlemleri. 7. Genel hijyen gerekliklerinin ve kişisel hijyeni sağlayacak araçlar için prosedürler:gereken tedbirleri gösteren işaretler. 152 2.2. 80/1107/EEC Sayılı İşyerlerinde Kimyasal, Biyolojik ve Fiziksel Maddelere Maruz Kalma İle İlgili Risklerden Çalışanların Korunmasına Dair27 Kasım 1980 Tarihli ve 80/1107/EEC Sayılı Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni COUNCIL DIRECTIVE of 27 November 1980 on the protection of workers from the risks related to exposure to chemical, physical and biological agents at work (80/1107/EEC) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Having regard to the Treaty establishing the European Economic Community, and in particular Article 100 thereof, Having regard to the proposal from the Commission (1), drafted following consultation with the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at work, Having regard to the opinion of the European Parliament (2), Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee (3), Whereas the Council resolution of 29 June 1978 on an action programme of the European Communities on safety and health at work (4), provides for the harmonization of provisions and measures regarding the protection of workers with respect to chemical, physical and biological agents ; whereas efforts must therefore be made towards approximation, while the improvement is being maintained, of the laws, regulations and administrative provisions of the Member States in accordance with Article 117 of the Treaty; Whereas certain differences are revealed by an examination of the measures taken by Member States to protect workers from the risks related to exposure to chemical, physical and biological agents at work ; whereas, therefore, in the interests of balanced development, these measures, which directly affect the functioning of the common market, should be approximated and improved ; whereas this approximation and improvement should be based on common principles; Whereas the said protection should as far as possible be ensured by measures to prevent exposure or keep it at as low a level as is reasonably practicable; Whereas to this end it is appropriate that the Member States should, when they adopt provisions in this field, comply with a set of requirements, including in particular the laying down of limit values ; whereas an initial list of agents may be adopted in this Directive for the application of further more specific requirements ; whereas the Member States will determine whether and to what extent each of these requirements is applicable to the agent concerned; Whereas provision should be made, within the time limits set by this Directive, for the implementation, in respect of a limited number of agents, of provisions to ensure, for the workers concerned, appropriate surveillance of their state of health during exposure and the provision of appropriate information; Whereas the Council will lay down the limit values and other specific requirements for certain agents in individual Directives; Whereas certain technical aspects concerning the specific requirements established in the individual directives can be reviewed in the light of experience and progress made in the technical and scientific fields; (1)OJ No C 89, 5.4.1979, p. 6. (2)OJ No C 59, 10.3.1980, p. 73. (3)OJ No C 297, 28.11.1979, p. 5. (4)OJ No C 165, 11.7.1978, p. 1. 153 Whereas representatives of employers and workers have a role to play in the protection of workers; Whereas, since the Hellenic Republic is to become a member of the European Economic Community on the 1 January 1981 in accordance with the 1979 Act of Accession, it should be granted a longer period in which to implement this Directive so as to enable it to set up the necessary legislative, social and technical structures, in particular those concerning consultation of both sides of industry, the setting up of a system for monitoring the health of workers as well as the supervision of such implementation, HAS ADOPTED THIS DIRECTIVE: Article 1 1. The aim of this Directive is the protection of workers against risks to their health and safety, including the prevention of such risks, arising or likely to arise at work from exposure to chemical, physical and biological agents considered harmful. 2. This Directive shall not apply to: - workers exposed to radiation covered by the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, - sea transport, - air transport. Article 2 For the purposes of this Directive: (a) "agent" means any chemical, physical or biological agent present at work and likely to be harmful to health; (b) "worker" means any employed person exposed or likely to be exposed to such agents at work; (c) "limit value" means the exposure limit or biological indicator limit in the appropriate medium, depending on the agent. Article 3 1. In order that the exposure of workers to agents be avoided or kept at as low a level as is reasonably practicable, Member States shall, when they adopt provisions for the protection of workers, concerning an agent, take: - the measures set out in Article 4, - the additional measures set out in Article 5, where the agent appears in the initial list in Annex I 2. For the purposes of paragraph 1, the Member States shall determine the extent, if any, to which each of the measures provided for in Articles 4 and 5 is to apply, taking into account the nature of the agent, the extent and duration of the exposure, the gravity of the risk and the available knowledge concerning it, together with the degree of urgency of the measures to be adopted. 3. Member States shall adopt the measures necessary to ensure: - in the case of the agents listed in Annex II, Part A, appropriate surveillance of the state of health of workers during the period of exposure, - in the case of the agents listed in Annex II, Part B, access for workers and/or their representatives at the place of work to appropriate information on the dangers which these agents present. 154 4. The adoption of the measures referred to in paragraph 3 by the Member States shall not oblige them to apply paragraphs 1 and 2. Article 4 The measures referred to in the first indent of Article 3 (1) shall be: 1. limitation of the use of the agent at the place of work; 2. limitation of the number of workers exposed or likely to be exposed; 3. prevention by engineering control; 4. establishment of limit values and of sampling procedures, measuring procedures and procedures for evaluating results; 5. protection measures involving the application of suitable working procedures and methods; 6. collective protection measures; 7. individual protection measures, where exposure cannot reasonably be avoided by other means; 8. hygiene measures; 9. information for workers on the potential risks connected with their exposure, on the technical preventive measures to be observed by workers, and on the precautions taken by the employer and to be taken by workers; 10. use of warning and safety signs; 11. surveillance of the health of workers; 12. keeping updated records of exposure levels, lists of workers exposed and medical records; 13. emergency measures for abnormal exposures; 14. if necessary, general or limited ban on the agent, in cases where use of the other means available does not make it possible to ensure adequate protection. Article 5 The additional measures referred to in the second indent of Article 3 (1) shall be: 1. providing medical surveillance of workers prior to exposure and thereafter at regular intervals. In special cases, it shall be ensured that a suitable form of health surveillance is available to workers who have been exposed to the agent, after exposure has ceased; 2. access by workers and/or their representatives at the place of work to the results of exposure measurements and to the anonymous collective results of the biological tests indicating exposure when such tests are provided for; 3. access by each worker concerned to the results of his own biological tests indicating exposure; 4. informing workers and/or their representatives at the place of work where the limit values referred to in Article 4 are exceeded, of the causes thereof and of the measures taken or to be taken in order to rectify the situation; 5. access by workers and/or their representatives at the place of work to appropriate information to improve their knowledge of the dangers to which they are exposed. Article 6 Member States shall see to it that: - workers' and employers' organizations are consulted before the provisions for the implementation of the measures referred to in 155 Article 3 are adopted and that workers' representatives in the undertakings or establishments, where they exist, can check that such provisions are applied or can be involved in their application, - any worker temporarily suspended on medical grounds in accordance with national laws or practices from exposure to the action of an agent is, where possible, provided with another job, - the measures adopted in implementation of this Directive are consistent with the need to protect public health and the environment. Article 7 This Directive and the individual Directives referred to in Article 8 shall not prejudice the right of Member States to apply or introduce laws, regulations or administrative provisions ensuring greater protection for workers. Article 8 1. In the individual Directives which it adopts on the agents listed in Annex I, the Council shall, acting on a proposal from the Commission, lay down the limit value or values and the other specific requirements applicable. 2. The titles of the individual Directives shall include serial numbers. 3. Adaptation to technical progress in accordance with the procedure in Article 10 shall be restricted to the technical aspects listed in Annex III under the conditions laid down in the individual Directives. Article 9 1. With a view to the adaptation to technical progress referred to in Article 8 (3) a committee is hereby established consisting of representatives of the Member States and presided over by a representative of the Commission. 2. The Committee shall draw up its own rules of procedure. Article 10 1. Where the procedure laid down in this Article is invoked, matters shall be referred to the Committee by the chairman, either on his own initiative or at the request of the representative of a Member State. 2. The representative of the Commission shall submit to the Committee a draft of the measures to be taken. The Committee shall deliver its opinion on this draft within a time limit which the chairman may set according to the urgency of the matter. Decisions shall be taken by a majority of 41 votes, the votes of Member States being weighted as provided for in Article 148 (2) of the Treaty. The chairman shall not vote. 3. (a) The Commission shall take the proposed measures where they are in accordance with the opinion of the Committee. (b) Where the proposed measures are not in accordance with the opinion of the Committee, or if no opinion is delivered the Commission shall without delay propose to the Council the measures to be taken. The Council shall act by a qualified majority. (c) If the Council has not acted within three months of receiving the proposal, the proposed measures shall be adopted by the Commission. 156 Article 11 1. Member States shall bring into force the laws, regulations and administrative provisions necessary to comply with this Directive within a period of three years of its notification and shall forthwith inform the Commission thereof. However, in the case of Article 3 (3), first indent, this period shall be four years. In derogation from the above provisions, the time limits laid down in the first and second subparagraphs shall be four and five years respectively in the case of the Hellenic Republic. 2. Member States shall communicate to the Commission the provisions of the national law which they adopt in the field governed by this Directive. Article 12 This Directive is addressed to the Member States. Done at Brussels, 27 November 1980. For the Council The President J. SANTER ANNEX I List of agents referred to in Article 3 (1), second indent, and Article 8 (1) Acrylonitrile Asbestos Arsenic and compounds Benzene Cadmium and compounds Mercury and compounds Nickel and compounds Lead and compounds Chlorinated hydrocarbons : - chloroform - paradichlorobenzene - carbon tetrachloride ANNEX II A. List of agents referred to in Article 3 (3), first indent 1. Asbestos 2. Lead and compounds B. List of agents referred to in Article 3 (3), second indent 1. Asbestos 2. Arsenic and compounds 3. Cadmium and compounds 4. Mercury and compounds 5. Lead and compounds 157 ANNEX III Technical aspects referred to in Article 8 (3) 1. Sampling procedures and measuring methods (including quality control) with respect to the limit values in so far as such procedures and methods have no effect on the quantitative significance of those limit values. 2. Practical recommendations on medical surveillance before and during exposure and after such exposure has ceased and keeping of records. on the results of such medical surveillance. 3. Practical procedures regarding the establishment and keeping of records concerning ambient measurement results and lists of exposed workers. 4. Practical recommendations for alarm systems to be installed at workplaces where abnormal exposures are likely to occur. 5. Practical recommendations for emergency measures to be taken in the event of abnormal emissions. 6. Collective and individual protection measures for certain operations (e.g. servicing and repairs) during which it cannot be guaranteed that concentrations or intensities of the agents will be kept below the limit values. 7. Procedures regarding general hygiene requirements, and means of ensuring personal hygiene. 8. Signs to identify areas where significant exposure is likely to occur and to indicate the precautions which have to be taken. 158 3. GEMİADAMLARININ SAĞLIK VE GÜVENLİĞİ Ulusal Programda “Sosyal Politika ve İstihdam” bölümde “İş Sağlığı ve Güvenliği” başlığı altında yer alan ve Bakanlığımız sorumluluğunda bulunan 31 Mart 1992 tarih ve 92/29/EEC sayılı “Gemilerde daha iyi bir tıbbi tedavi geliştirilmesi için asgari güvenlik ve sağlık gereksinimleri hakkındaki Konsey Direktifi” ve 23 Kasım 1993 tarih ve 93/103/EEC sayılı “Balıkçı gemilerinde çalışanların asgari güvenlik ve sağlık gereksinimlerine ilişkin Konsey Direktifi (89/391/EEC sayılı Direktifin 16. maddesi 1.paragrafı kapsamında on üçüncü direktif)” Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü tarafından incelemeye alınmıştır. AB Müktesebatının iç mevzuatımızla uyumlaştırılması çalışmaları kapsamında, Denizcilik Müsteşarlığı tarafından ilgili AB mevzuatı ve uluslararası standardlar ve uygulamalar göz önüne alınarak hazırlanan “Gemiadamları Yönetmeliği” 24 Temmuz 2001 tarih ve 24472 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girmesinin ardından; bu çalışmalara paralel olarak yukarıda bahsedilen iki Konsey Direktifi ve ilgili uluslararası standardlar dikkate alınarak Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan “Gemiadamları Sağlık Yönergesi” 9 Kasım 2001 tarihinde Sağlık Bakanı tarafından onaylanarak yürürlüğe girmiştir19. “Seyir Halindeki Gemilerde Daha İyi Tıbbi Hizmet Verilmesi İçin Gerekli Asgari Sağlık ve Güvenlik Koşulları Hakkında Yönerge Taslağı” ise 92/29/EEC sayılı Konsey Direktifinde yer alan listelerle uyumlu olarak Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanmaktadır. Ayrıca, yukarıda numaraları verilen iki Konsey Direktifi ve ilgili uluslararası düzenlemeler dikkate alınarak “Gemiadamlarının İkamet Yerleri, Sağlık ve İaşelerine Dair Yönetmelik”in değiştirilmesi ile ilgili bir başka çalışma da Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın koordinasyonunda başlatılmıştır. İlgili tüm kamu kurum ve kuruluşları ve Sivil Toplum Örgütlerinin katılımı ile oluşturulan bir Komisyon ile “Gemiadamlarının, Çalışma ve Yaşam Yerleri, İş Sağlığı ve Güvenliği İle İaşelerine Dair Yönetmelik Taslağı” hazırlanmış ve düzeltmeleri yapılarak öngörüşleri sorulmak üzere ilgili yerlere gönderilmek amacıyla Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına teslim edilmiştir. Aşağıda 93/103/EEC ve 92/29/EEC20 sayılı Direktiflerin İngilizce metni ve Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü tarafından yaptırılan Türkçe çevirisi sunulmuştur. 19 20 Bkn: Ek: “Gemiadamları Sağlık Yönergesi”. Direktif ekinde yer alan tablolar Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı’ ndan temin edilebilir. 159 3.1. 93/103/EEC Sayılı Balıkçı Gemilerinde Çalışanların Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimlerine İlişkin Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi BALIKÇI TEKNELERİNDEKİ MİNİMUM SAĞLIK VE GÜVENLİK ŞARTLARINA DAİR 23 KASIM 1993 TARİH VE 93/103/EEC SAYILI KONSEY DİREKTİFİ Madde 1 Amaç 1 Talimat 89/39/EEC nin Madde 16 (1) anlamlı içerisinde on üçüncü müstakil talimat olan bu Talimat, Madde 2 de tanımlanan gemilerde çalışmaya uygulanan asgari emniyet ve sağlık gereklerini belirler. 2 Talimat 89/391/ECC hükümleri bu talimata yer alan katı ve/veya spesifik hükümlere halel getirmeksizin, paragraf 1 de,bahsedilen alana tam olarak uygulanır. Madde 2 Tanımlar Bu talimatın amaçlı için aşağıdaki terimlerin burada belirtilen anlamları olacaktır: ( a ) Balıkçı Gemisi: Bir üye devlet bayrağını taşıyan veya bir üye devletin yetkisi ile kayıtlı, balık veya deniz kaynaklı diğer canlıları yakalama veya yakalama ve işleme için ticari amaçlı kullanılan her türlü gemi. ( b ) Yeni Balıkçı Gemisi: direkleri arasındaki uzunluğu 15mt veya üzerinde olan ve madde 13 ( 1 )'in birinci fıkrasında belirtilen aşağıdaki tarihte veya sonraki bir balıkçı gemisi; (i) İnşa veya temel dönüşüm sözleşmesinin yapıldığı; veya ( ii ) İnşa veya temel dönüşüm sözleşmesi madde 13 ( 1 )'in birinci fıkrasında belirtilen tarihten önce yapılmıştır ve bu tarihten üç veya daha fazla yıl sonra teslim edilen; veya ( iii ) bir inşa sözleşmesinin bulunmaması durumunda aşağıdakilerden hangisi önce gelirse; - omurganın konulduğu, veya -bir spesifik gemi ile tanımlana bilir inşanın başladığı, veya -en az 50 ton veya tüm yapı malzemelerinin tahmini ağırlığının o/o 1 ine tekabül eden montajın başladığı tarih. ( c ) Mevcut Balıkçı Gemisi; direkleri arasındaki uzunluğu 18mt veya üzerinde olan ve yeni bir balıkçı gemisi olmayan tüm balıkçı gemileri; ( d ) Gemi tüm yeni veya mevcut balıkçı gemileri; ( e ) İşçi: stajyer ve yamaklar dahil, ancak iskelede gemide çalışan kıyı personeli ve liman kılavuzları hariç gemide bir iş yapan tüm kişiler; ( f ) Gemi sahibi: geminin tamamen veya kısmen, işletme anlaşması hükümleri çerçevesinde kayıtlı sahibi dışında bir gerçek veya tüzel kişi tarafından kiralanması veya işletilmesi hariç, geminin kayıtlı sahibi, kiralayan veya gemiyi işleten gerçek veya tüzel kişi kabul edilir 160 ( g ) Süvari: ulusal mevzuat ve/veya uygulamaya göre gemiyi yöneten veya sorumluluğunu taşıyan çalışan Madde 3 Genel Hükümler Üye devletler, aşağıdaki hususları görmek için gerekli tedbirleri alacaktır (a) Gemi sahipleri, gemilerinin, işçilerinin emniyet ve sağlığını tehlikeye atmadan, özellikle önceden görülebilen meteorolojik şartlarda, süvarinin sorumluluğuna helal getirmeksizin kullanılacağını temi ederler. ( b ) Talimat 89/39 1/EEC' nin Madde 8 ( 4 ) uygulandığında işçilerin geri kalanlarının karşılaştığı tüm tehlikeler dikkate alınır; ( c ) Gemideki işçilerin emniyet ve sağlığını etkileyen ve etkilene bilecek tüm durumlar, ilgili yetkili makamlara iletecek detaylı bir raporda tanımlanır ve dikkatli ve detaylı şekilde gemi jurnaline kaydedilir, yürürlükteki ulusa düzenleme veya mevzuatın bu jurnalin söz konusu gemi tipi için tutulmasını gerektirdiği durumlarda veya, bu jurnalin yokluğundan bu amaçla istenen bir belge. 2. Üye Devletler, bu talimata uygunluk esas alınarak, gemilerin özel olarak yetkilendirilmiş makamlarca düzenli kontrollere tabi olduklarını temin etmek için gerekli tedbirleri alacaktır. Bu talimata uygunluk ile ilgili bazı kontroller denizde yapılabilir. Madde 4 Yeni Balıkçı Gemileri Yeni Balıkçı Gemileri, en geç madde 13 ( 1 )'in birinci fıkrasında bahsedilen tarihe kadar ek I da belirtilen asgari emniyet ve sağlık gereklerine uymalarıdır. Madde 5 Mevcut Balıkçı Gemileri Mevcut Balıkçı Gemileri, madde 13 ( 1 )'in birinci fıkrasında bahsedilen tarihte itibaren yedi yıl içerisinde ek II de belirtilen asgari emniyet ve sağlık gereklerine uymalarıdır Madde 6 Genişletici Onarım, Dönüşüm ve Değişiklikler Gemileri, madde 13 ( 1 )'in birinci fıkrasında bahsedilen tarihte veya sonra genişletici Onarım, dönüşün ve değişikliklere tabi olması durumunda, bu genişletici onarım, dönüşüm ve değişikliklere ek I de belirtilen ilgili asgari gereklere uymalıdır. Madde 7 Ekipman ve Bakım 1. İşçilerin emniyet ve sağlığın korunması için üye devletler, süvarinin sorumluluğuna helal getirmeksizin, gemi sahiplerinin aşağıdaki hususları temini sağlamak için gerekli tedbirleri alacaktır. 161 ( a ) gemiler ile fitting ve ekipmanlarının, özelikle ek I de ve II de belirtilenler, teknik olarak bakımın yapıldığını ve işçilerin emniyet ve sağlığını etkileyebilecek kusurları mümkün olan en kısa sürede düzetildiğini temin etmek; ( b ) gemiler ile tüm fitting ve ekipmanlarının, uygun hijyen standardını temin amacıyla düzenli olarak temizlenmesini temin etmek için tedbirler almak; ( c ) Yeterli miktarda uygun acil durum ve yaşam ekipmanlarına iyi şartlarda gemide bulundurmak; ( d ) ek III te belirtilen can ve kurtarma ve yaşam ekipmanları ile ilgili asgari emniyet ve sağlık gereklerini dikkate almak; ( e ) iş yerindeki kişisel koruyucu ekipmanların işçiler tarafından kullanımı için asgari sağlık ve emniyet gerekleri hakkındaki 30 Kasım 1989 tarihli Konsey Talimatı 89/656/EEC hükümlerine helal getirmeksizin, bu Talimatın ek IV' ün de verilen kişisel koruyucu ekipman özeliklerini dikkate almak. 2. Üye devletler, işçilerin emniyet ve sağlık korunması için, gemi sahiplerinin süvariye kendisine bu talimatla verilen yükümlülükleri yerine getirebilmesi için gerekli araçları sağlanmasını temin etmek için gerekli tüm tedbirleri alacaktır. Madde 8 İşçiler için Bilgiler 1. Talimat89/391/EEC nin Madde 10 hükümlerine helal getirmeksizin, işçiler ve/veya temsilcilerine gemideki emniyet ve sağlık ile ilgili alınacak tüm tedbirler bildirilecektir. 2. Bilgiler ilgili işçileri için anlaşılabilir olmalıdır. Madde 9 İşçilerin eğitimi 1. Talimat 89/391/EEC 'nin Madde 12 hükümlerine helal getirmeksizin, işçilere uygun eğitim verilecektir, özellikle gemideki emniyet ve sağlık ile önleme hakkında doğru ve kapsamlı Talimatlar şeklinde. 2. Paragraf 1'de belirtilen eğitim, özellikle yangın söndürme, can kurtarma ve yaşam ekipmanlarının kullanımı ile ilgili işçiler için balıkçılık ve taşıma ekipmanlarının kullanımı ve el işaretleri dahil çeşitli türde işaretlerin kullanımı kapsayacaktır. Bu eğitim, gemi faaliyetlerindeki değişikliklerin gerektirdiği şekilde güncellenmeye tabidir. Madde 10 Gemiyi İdare Etmesi muhtemel Kişilerin Detaylı Eğitimim Talimat 92/29/EEC 'nin Madde 5 (3) 'e helal getirmeksizin, gemiyi idare etmesi muhtemel tüm kişilere aşağıdaki hususlarda detaylı eğitim verilecektir. (a) Gemideki yaygın hastalık ve kazaların önlenmesi ve kaza durumunda atılacak adımlar; (b) Yükleme ve balıkçılık işlemleri sırasındaki tüm ön görülen şartlar çerçevesinde geminin stabilizesi ve bakımı; (c) Prosedürler dahil telsiz navigasyon ve haberleşmesi. 162 Madde 11 İşçilerin Konsültasyonu ve Katılımı Bu talimat ve eklerinin kapsadığı konular hakkında, işçilerin ve/veya temsilcilerinin konsültasyonu ve tartışmalara katılımı talimat 89/391/EEC' nin Madde 11 e uygun olarak gerçekleşecektir. Eklerin Adaptasyonu Aşağıdaki hususları dikkate almak için eklerin tamamen teknik adaptasyonları, Talimat 89/391/EEC’nin Madde 17’de belirtilen prosedüre uygun olarak benimsenecektir. Gemideki emniyet ve sağlığın bazı hususları ile ilgili teknik harmonizasyon ve standardizasyonu alanındaki talimatların benimsenmesi, ve/veya Gemideki emniyet ve sağlık alanındaki teknik ilerleme, uluslar arası düzenlemeler ve şartnamelerdeki değişiklikler ve yeni bulgular. Madde 13 Nihai Hükümler 1. Üye Devletler, bu talimata uygunluk için gerekli yasa, düzenleme ve idari hükümleri 23 Kasım 1995 tarihine kadar yürürlüğe koyacaktır. Bunu Komisyona bildirilecektir. Üye devletler, bu tedbirleri benimsediğinde, resmi yayınlarında bu Talimata bir referans koyacaklardır. Bu referansın konulma yöntemleri, üye devletler tarafından belirlenecektir. 2. Üye devletler, bu Talimatın kapsadığı alanda benimsedikleri ulusal yasa hükümlerinin metnini Komisyona iletecektir. 3. Üye devletler, her dört yılda bir bu Talimat hükümlerinin pratikteki uygulamalarını, işveren ve çalışanların görüşlerini belirterek Komisyona rapor edeceklerdir. Komisyon, Çalışma Emniyet, Hijyen ve Sağlık Koruması hakkında Avrupa Parlamentosu, Konsey, Ekonomik ve Sosyal Komite ile Danışma Komitesine bilgi verecektir. 4. Komisyon, paragraf 1,2 ve 3’ü dikkate alarak bu Talimatın uygulaması hakkındaki bir raporu düzenli olarak Avrupa Parlamentosu, Konsey, Ekonomik ve Sosyal Komiteye sunacaktır. Madde 14 Bu Talimat, üye devletlere yöneliktir. Brüksel, 23 Kasım 1993 Konsey için Başkan M.SMET 163 (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) 0j No C 337,31. 12.1991, p.21; 0J No C 311,27.11.1992, p.21 0J No C 241, 21.9.1992, p.106; ve 27 Ekim 1993 tarihli karar (henüz resmi gazetede yayınlanmamıştır.) 0J No C 169, 6.7.1992, p. 146. 0J No C 28, 3.2.1988, p.1 0J No L 183, 29.6.1989, p.1 0J No L 113, 30.4.1992, p.19 L 393, 30.12.1989, p.18. EK I YENİ BALIKÇI GEMİLERİ ASGARİ EMNİYET VE SAĞLIK GEREKLERİ (Madde 4,6 ve 7 (1) (a) hazırlık notu) Bu Ekte belirtilen yükümlülükler, yeni bir balıkçı gemisinde işyeri özellikleri, faaliyet, şartlar veya bir riskin gerektirdiğinde uygulanır. 1. Denize Elverişlilik ve Stabilize 1.1. Gemi, denize elverişli olmalı ve bu amaç ve kullanıma uygun şekilde donatılmalıdır. 1.2. Geminin stabilizesi hakkındaki bilgiler gemide bulunmalı ve nöbetçi tarafından erişilebilir olmalıdır. 1.3. Tüm gemiler, amaçlandıkları hizmet şartlarındayken yeterli derecede kararlı olmalıdır. Süvari, geminin yeterli kararlılığını sağlamak için gerekli tüm önleyici tedbirleri almalıdır. Geminin kararlılığı ile ilgili olarak verilen talimatlara kesinlikle uyulmalıdır. 2. Mekanik ve Elektrik Donanımları 2.1. Elektrik donanımları, herhangi bir tehlike göstermeyecek ve aşağıdakileri temin edecek şekilde tasarlanmalı ve yapılmalıdır. Mürettebat ve geminin elektrik tehlikelerinden korunması, Bir acil durum güç kaynağına ihtiyaç olmaksızın gemiyi normal çalışma ve yaşam şartlarında tutmak için gerekli tüm ekipmanların uygun işlevi, Tüm acil durumlarda emniyet için gerekli elektrik ekipmanlarının operasyonu 2.2. Bir acil durum güç kaynağı temin edilmelidir. Açık gemiler hariç, makine dairesinin dışına konulmalı ve tüm durumlarda yangın veya ana elektrik donanımının diğer arızaları durumunda aşağıdakilerin en az üç saat süreyle aynı anda çalışmasını sağlayacak şekilde düzenlenmelidir. Dahili haberleşme sistemi, yangın detektörleri ve acil durum sinyalleri, Navigasyon ışıkları ve acil durum aydınlatması, Telsiz donanımı, Varsa, acil durum elektrikli yangın pompası, Acil durum elektrik güç kaynağı bir akü bataryası ise ve ana elektrik güç kaynağı arıza yaparsa,akü bataryası otomatik olarak acil durum elektrik panosuna bağlanmalı ve birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında bahsedilen sistemlere kesintisiz üç saatlik bir süre boyunca enerji sağlamalıdır. Ana elektrik panosu, ile acil durum panosu, mümkün olduğu ölçüde, aynı anda su veya yangına maruz kalmayacak şekilde yerleştirilmelidir. 164 2.3. Panolar açık şekilde işaretlenmeli; sigorta kutuları ile sigorta tutucuları doğru sigortanın kullanıldığını temin için düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. 2.4. Elektrik depolama bataryalarını muhafaza eden bölmeler, yeterli ölçüde havalandırılmalıdır. 2.5. Elektronik navigasyon yardımları sıklıkla test edilmeli ve iyi durumda tutulmalıdır. 2.6. Kaldırmada kullanılan tüm ekipmanlar düzenli aralıklarla test edilmelidir. 2.7. Taşıma, kaldırma mekanizmaları ile ilgili ekipmanların tüm parçaları iyi durumda ve çalışır halde tutulmalıdır. 2.8. Soğutma tesisleri ve basınçlı hava sistemlerinin kullanıldığı yerlerde, bakımları yapılmalı ve düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. 2.9. Ağır gazlar kullanan mutfak ve dahili aletler, sadece iyi havalandırılmış alanlarda kullanılmalı ve tehlikeli gaz birikimini önlemek için dikkat edilmelidir. Yanıcı ve diğer tehlikeli gazlar ihtiva eden tüpler, muhteviyatları konusunda belirgin şekilde işaretlenmeli ve açık güvertelerde istiflenmelidir. Tüm vanalar, basınç regülatörleri ve tüplerden gelen borular hasara karşı korunmalıdır. 3. Telsiz Donanımı Telsiz donanımı, radyo dalgalarının yayımı için normal şartlar dikkate alınarak en az bir kıyı veya kara esaslı istasyon ile sürekli temasa izin vermelidir. 4. Acil Durum Yolları ve Çıkışları 4.1. Acil durum yolları ve çıkışları olarak kullanılabilen yollar ve çıkışlar, engellenmemeli ve daima kolayca erişilebilir olmalı ve mümkün olduğunca doğrudan açık güverteye veya güvenli bir alana çıkmalıdır ve oradan can sandallarına ulaşılmalıdır, böylece işçiler iş istasyonlarını veya yaşam alanlarını mümkün olduğunca çabuk ve güvenli şekilde tahliye edebilirler. 4.2. Acil durum yolları ve çıkışları olarak kullanılabilecek yol ve çıkışların sayısı, dağılımı ve ebatları, çalışma ve yaşam alanlarının kullanım , ekipman ve ebatları ile maksimum potansiyel kişi sayısına bağlı olmalıdır. Acil çıkış olarak kullanılabilen ve kapalı olan çıkışlar, bir acil durumda herhangi bir işçi veya kurtarma ekibince derhal ve kolayca kullanılabilir olmalıdır. 4.3. Acil durum kapıları ile diğer acil durum çıkışları, yerleri ve özel görevleri açısından hava şartlarına ve suya yeterli derecede dayanıklı olmalıdır. Acil durum kapıları ve diğer acil durum çıkışları, bölmeler kadar yangına dayanıklı olmalıdır. 4.4. Acil durum yolları ve çıkışları, Talimat 92/58/EEC (1) çerçevesinde ulusal hükümlere uygun olarak işaretlerle belirtilmelidir. Bu işaretler uygun yerlere konulmalı ve dayanıklı olmalıdır. 4.5. Aydınlatma gerektiren kaçış yolları ve yerleri ile acil durum çıkışlarına, aydınlatma arızaları durumunda yeterli yoğunlukta acil durum aydınlatması sağlanmalıdır. 5. Yangın Tespiti ve Yangın Söndürme 5.1. Gemi ebatları ve kullanımı, içerdiği ekipmanlar, mevcut maddelerin fiziksel ve kimyasal özellikleri ile azami potansiyel kişi sayısı, yaşam bölümleri ve kapalı işyerleri, makine dairesi ve balık ambarı dahil uygun yangın söndürme ekipmanı ile ve gerektiğinde yangın detektörleri ve alarm sistemleri ile donatılmalıdır. 5.2. Yangın söndürme ekipmanları, daima uygun yerinde tutulmalı, çalışma şartlarında sağlanmalı ve acil kullanım için erişilebilir olmalıdır. 165 İşçiler, yangın söndürme ekipmanlarının yerleri, çalışma şekilleri ve nasıl kullanılması gerektiği konusunda eğitilmelidir. Yangın söndürücüler ile diğer taşınabilir yangın söndürme ekipmanlarının mevcudiyeti, gemi yola çıkmadan önce daima kontrol edilmelidir. 5.3. Manuel kullanımlı yangın söndürme ekipmanlarına kolayca erişilebilmeli ve kullanımı basit olmalıdır ve Talimat 92/58/EEC (1) çerçevesinde ulusal hükümlere uygun olarak işaretlerle belirtilmelidir. Bu işaretler uygun yerlere konulmalı ve dayanıklı olmalıdır. 5.4. Yangın tespit ve alarm sistemleri düzenli olarak test edilmeli ve bakımları yapılmalıdır. 5.5. Yangın söndürme tatbikatları düzenli olarak yapılmalıdır. 6. Kapalı Çalışma Alanlarının Havalandırılması 7. Çalışma Alanlarının Sıcaklığı 7.1. Çalışma alanlarındaki sıcaklık, kullanılan çalışma yöntemleri, işçilerden istenilen fiziksel talepler ve geminin bulunduğu alandaki gerçek veya potansiyel hava şartları dikkate alınarak, çalışma saatleri süresince insan vücudu için yeterli olmalıdır. 7.2. Yaşam bölümleri, sıhhi bölümler, kantinler ve ilk yardım odalarındaki sıcaklık, bu bölümlerin özel amaçlarına uygun olmalıdır. 8. Çalışma Alanlarının Doğal ve Suni Aydınlatması 8.1. Çalışma alanları mümkün olduğu ölçüde yeterli doğal ışık almalı ve işçilerin emniyet ve sağlığını tehlikeye atmadan veya diğer gemileri riske sokmadan eldeki balıkçılık işlemleri için uygun suni aydınlatma ile donatılmalıdır. 8.2. Çalışma alanları, basamaklar, merdivenler ve geçiş yollarının aydınlatması için donanımlar, işçiler için kaza riski ve geminin navigasyonuna engel teşkil etmeyecek şekilde olmalıdır. 8.3. Suni aydınlatmanın arızalanması durumunda işçilerin özellikle risklere maruz kaldığı çalışma alanlarına, yeterli yoğunlukta acil durum aydınlatması temin edilmelidir. 8.4. Acil durum aydınlatması, etkin çalışma şartlarında olmalı ve düzenli aralıklarla test edilmelidir. 9. Güverteler, Bölmeler ve Tavanlar 9.1. İşçilerin erişebileceği alanlar, kaymaz veya kaymayı önleyici olmalı veya düşmeyi önleyici aletler bulunmalı ve mümkün olduğunca engelsiz olmalıdır. 9.2. Atölyeler içeren çalışma alanları, yapılan görev çeşidi ve işçilerin fiziksel faaliyetleri dikkate alınarak, yeterli derecede ses geçirmez olmalı ve izole edilmelidir. 9.3. Çalışma alanlarındaki güverte, bölüm ve tavanların yüzeyleri, uygun hijyen standardına göre temizlenebilir ve yenilenebilir olmalıdır. 10. Kapılar 11. 1. Kapıların içeriden özel bir ekipman gerekmeksizin daima kullanılabilmesini sağlayan araçlar temin edilmelidir. Kapılar çalışma alanları kullanımdayken her iki taraftan da açılabilmelidir. 10.2 Kapılar ve özellikle sürgülü kapılar, özellikle kötü hava ve deniz şartlarında işçiler için mümkün olan en güvenli şekilde işlemelidir. 11. Ulaşım Yolları – Tehlike Alanları 11.1 Geçiş yolları, tüneller, güvertelerin dış kısımları ve genel olarak tüm ulaşım yolları, gemide faaliyetler sırasında işçilerin emniyetini temin edecek şekilde küpeşte, can halatları ve can ipleri veya diğer araçlarla donatılmalıdır. 11.2 Eğer işçilerin güvertedeki açıklıklara veya bir güverteden diğerine düşme riski varsa, mümkün olduğunca yeterli koruma sağlanmalıdır. 166 Bu korumanın küpeşteler ile sağlanması halinde, en az 1 metre yüksekliğinde olmalıdırlar. 11.3 Operasyon veya bakım amaçlı olarak güverte üzerindeki donanımlara erişim, işçi sağlığını temin edecek şekilde olmalıdır. Uygun yükseklikte küpeşte veya benzer koruyucu araçlar, düşmeleri önleyecek şekilde olmalıdır. 11.4 Gemiden denize düşmeyi önlemek için mevcut olan parapetler veya diğer araçlar etkin şartlarda tutulmalıdır. Parapetler, suyu çok çabuk atabilmek için firengi lumbarları veya diğer benzer araçlar ile donatılmalıdır. 11.5 Rampalı kıçtan trol atan ve toplayan balıkçı teknelerinde, rampanın üst kısmı, işçilerin rampaya düşme riskine karşı koruma amaçlı olarak, parapet veya diğer bitişik araçların yüksekliği ile aynı yükseklikte bir çıkış veya diğer koruyucu bir araç ile donatılmalıdır. Bu çıkış veya diğer araçlar, tercihen uzaktan kumanda ile kolayca açılıp kapanabilmeli ve sadece ağın atılması ve çekilmesi için açılmalıdır. 12. Atölyelerin Düzeni 12.1 Çalışma alanları temiz tutulmalı ve mümkün olduğunca denizden korunmalı ve işçilerin gemiye düşmeleri veya gemiden düşmelerine karşı yeterli koruma sağlamalıdır. Kullanım alanları, hem yükseklik hem de yüzey alanı bakımında yeterli büyüklüğe sahip olmalıdır. 12.2 Eğer makineler, makine dairesinden kontrol ediliyorsa, ayrı bir alandan, makine dairesinden “se” ile ses geçirmez ve izoleli şekilde kontrol edilebilmeli ve ikinci bir giriş olmaksızın erişebilir olmalıdır. Navigasyon köprüsü, ilk fıkrada belirlenen şartlara uygun bir alan olarak dikkate alınmalıdır. 12.3 Çekme dişlisinin kontrolleri, operatörlerin engellenmeden çalışmaları için uygun bir alanda tesis edilmelidir. Çekme dişlisi, aynı zamanda acil durum durdurma tertibatları dahil olmak üzere, acil durumlar için uygun koruyucu aletlere sahip olmalıdır. 12.4 Çekme dişlisi operatörü, çekme dişlisini ve çalışan işçileri rahatça görebilecek bir görüş açısına sahip olmalıdır. Eğer çekme dişlisi köprüden kontrol ediliyorsa, operatör, çalışan işçileri doğrudan veya başka uygun bir araç vasıtasıyla açıkça görebilecek şekilde bir görüş açısına sahip olmalıdır. 12.5 Köprü ile çalışma güvertesi arasında güvenli bir haberleşme sistemi mevcut olmalıdır. 12.6 Her zaman bir keskin gözcülük temin edilmeli ve balık avlama işlemleri veya güverte üzerinde başka çalışmalar sırasında, yakında beklenen ağır deniz şartlarının tehlikesi konusunda mürettebat uyarılmalıdır. 12.7 Çıplak halatlar, palamarlar ve ekipmanların hareketli parçaları ile temas, koruyucu aletler donatılarak en aza indirgenmelidir. 12.8 Hareketli donanımlar için kontroller donatılmalıdır, özellikle de trol çeken balıkçı tekneleri üzerinde; - Trol kapısını hareketsizleştirmek için aletler - Trol ağının sonundaki torbanın sallanma hareketinin kontrolünü sağlamak için aletler. 167 13. Yaşam Bölümleri 13.1 İşçilerin yaşam bölümleri ve tesislerinin yeri, yapısı, ses geçirmezliği, izolasyon araçları ve düzeni, ve bunlara erişim araçları, dinlenmeleri sırasında işçileri rahatsız edebilecek şekilde geminin diğer bölümlerinden gelebilecek uygunsuz ses ve kokular, titreşim, hava ve deniz şartlarından koruyacak şekilde tesis edilmelidir. Geminin tasarımı, ebatları ve/veya amacı müsaade ettiği sürece, işçilerin yaşam bölümleri, hareket ve hızlanma etkilerinin en az hissedildiği yerlerde tesis edilmelidir. Mümkün olduğu derecede, sigara içmeyen kişileri sigara kokusunun rahatsızlığından korumak için uygun tedbirler alınmalıdır. 13.2 İşçilerin yaşam bölümleri, sürekli temiz hava girişi sağlamak ve buğulaşmayı önlemek amacıyla uygun şekilde havalandırılmalıdır. Yaşam bölümlerinde, aşağıda belirtilen şekilde uygun aydınlatma sağlanmalıdır. - uygun normal genel aydınlatma, - dinlenmekte olan işçileri rahatsız etmek amacıyla azaltılmış genel aydınlatma, ve - her denizcinin ranzasında yerel aydınlatma ile. 13.3 Mevcut oldukları yerlerde, mutfak ve yemekhaneler, uygun büyüklükte, iyice aydınlatılmış ve havalandırılmış ve kolayca temizlenebilir olmalıdır. Buzdolapları veya diğer düşük ısılı gıda depolama ekipmanları sağlanmalıdır. 14. Sıhhi Tesisatlar 14.1 Yaşam bölümleri bulunan gemiler, soğuk ve sıcak sulu duş yerleri, banyo küvetleri ve tuvaletler ile uygun bir şekilde donatılmalı ve bu alanlar uygun bir şekilde havalandırılmalıdır. 14.2 Her işçi, elbiselerini koyabileceği bir kullanım alanına sahip olmalıdır. 15. İlk Yardım Tüm gemilerde, Talimat 92/29/EEC’nin Ek ll’de belirtilen şartlarına uygun ilk yardım ekipmanı mevcut olmalıdır. 16. Borda Kamara İskelesi ve Giriş İskelesi Gemiye güvenli şekilde geçişi sağlayan bir borda kamara iskelesi, giriş iskelesi veya benzer bir ekipman mevcut olmalıdır. 17. Gürültü Geminin ebadı dikkate alınarak, çalışma yerleri ve yaşam bölümlerindeki gürültü seviyesini mümkün olduğunca azaltmak için gerekli olan tüm uygun teknik önlemler alınmalıdır. (1) OJ No L 245,26.8.1992, p. 23 EK II MEVCUT BALIKÇI GEMİLERİ İÇİN ASGARİ EMNİYET VE SAĞLIK GEREKLERİ (Madde 5 ve 7 (1) (a) ) Hazırlık notu Bu Ekte belirtilen yükümlülükler, mevcut bir balıkçı gemisinin yapısal özellikleri müsaade ettiği derecede, mevcut bir balıkçı gemisinde çalışma yeri özellikleri, faaliyet, şartlar veya bir riskin gerektirdiğinde uygulanır. 1. Denize Elverişlilik ve Stabilize 1.1. Gemi, denize elverişli olmalı ve bu amaç ve kullanıma uygun şekilde donatılmalıdır. 1.2. Mevcut olduğu hallerde, geminin stabilizesi hakkındaki bilgiler gemide bulunmalı ve nöbetçi tarafından erişilebilir olmalıdır. 1.3. Tüm gemiler, amaçlandıkları hizmet şartlarındayken yeterli derecede kararlı olmalıdır. 168 Süvari, geminin yeterli kararlılığını sağlamak için gerekli tüm önleyici tedbirleri almalıdır. Geminin kararlılığı ile ilgili olarak verilen talimatlara kesinlikle uyulmalıdır. 2. Mekanik ve Elektrik Donanımları 2.1. Elektrik donanımları, herhangi bir tehlike göstermeyecek ve aşağıdakileri temin edecek şekilde tasarlanmalı ve yapılmalıdır. - Mürettebat ve geminin elektrik risklerinden korunması, - Bir acil durum güç kaynağına ihtiyaç olmaksızın gemiyi normal çalışma ve yaşam şartlarında tutmak için gerekli tüm ekipmanların uygun işlevi, - Tüm acil durumlarda emniyet için gerekli elektrik ekipmanlarının operasyonu. 2.2. Bir acil durum güç kaynağı temin edilmelidir. Açık gemiler hariç, acil durum elektrik güç kaynağı, makine dairesinin dışına konulmalı ve tüm durumlarda yangın veya ana elektrik donanımının diğer arızaları durumunda aşağıdakilerin en az üç saat süreyle aynı anda çalışmasını sağlayacak şekilde düzenlenmelidir. - Dahili haberleşme sistemi, yangın detektörleri ve acil durum sinyalleri, - Navigasyon ışıkları ve acil durum aydınlatması - Telsiz donanımı - Varsa, acil durum elektrikli yangın pompası, Acil elektrik güç kaynağı bir akü bataryası ise ve ana elektrik güç kaynağı arıza yaparsa, akü bataryası otomatik olarak acil durum elektrik panosuna bağlamalı ve ikini paragrafın birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında bahsedilen sistemlere kesintisiz üç saatlik bir süre boyunca enerji sağlanmalıdır. Ana elektrik panosu ile acil durum panosu mümkün olduğu ölçü de, aynı anda su veya yangına maruz kalmayacak şekilde yerleştirilmelidir. 2: 3 panolar açık şekilde işaretlemeli; sigorta kutuları ile sigorta tutucuları doğru sigortanın kullanıldığını tahmin için düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. 2.4 Elektrik depolama bataryalarını muhafaza eden bölmeler, yeterli ölçüde havalandırılmalıdır. 2.5 Elektronik navigazyon yardımları sıklıkla test edilmeli ve iyi durumda tutulmalıdır. 2.6 Kaldırmada kullanılan tüm ekipmanlar düzenli aralıklarla test edilmelidir 2.7 Taşıma,kaldırma mekanizmaları ile ilgili ekipmanların tüm parçaları iyi durumda ve çalışır halde tutulmalıdır 2.8 Soğutma tesisleri ve basınçlı hava sistemlerinin kullanıldığı yerlerde bakımları yapılmalı ve düzenli aralıkla kontrol edilmelidir 2.9 Ağır gazlar kullanan mutfak ve dahili aletler,sadece iyi havalandırılmış alanlarda kullanılmalı ve tehlikeli gaz birikimini önlemek için dikkat edilmelidir. Yanıcı ve diğer tehlikeli gazlar ihtiva eden tüpler, muhteviyatları konusunda belirgin şekilde işaretlenmeli ve açık güvertelerde istiflenmelidir. Tüm vanalar, basınç regülatörlerin ve tüplerden gelen borular hasara karşı korunmalıdır. 3. Telsiz donanımı Telsiz donanımı radyo dalgalarının yayımı için normal şartlar dikkate alınarak en az bir kıyı veya kara esaslı istasyonu ile sürekli temasa izin vermelidir. 4.Acil Durum Yolları Çıkışları 169 4.1 Acil durum yolları ve çıkışları olarak kullanılabilen yollar ve çıkışlar engellenmemeli ve daima kolayca erişilebilir olmalı ve mümkün olduğunca doğrudan açık güverteye veya güvenli bir alana çıkmalıdır ve oradan can sandallarına ulaşılmalıdır ve böylece işçileri iş istasyonlarını veya yaşam alanlarını mümkün oldukça çabuk ve güvenli şekilde tahliye edebilirler. 4.2 Acil durum yolları ve çıkışları olarak kullanılabilecek yol ve çıkışların sayısı, dağılımı ve ebatları,çalışma ve yaşam alanlarının kullanım,ekipman ebatları ile maksimum potansiyel kişi sayısına bağlı olmalıdır. Acil çıkış olarak kullanılabilen ve kapalı olan çıkışlar olan bir acil durumda herhangi bir işçi kurtarma ekibince derhal ve kolayca kullanılabilir olmalıdır. 4.3 Acil durum yolları ve çıkışları ,Talimat 1992/58/EEC çerçevesinde ulusal hükümlere uygun olarak işaretlerle belirtilmelidir. Bu işaretler uygun yerlere konulmalı ve dayanıklı olmalıdır 4.4 Aydınlatma gerektiren kaçış yolları ve yerleri ile acil durum çıkışlarına, aydınlatma arızaları durumunda yeterli yoğunlukta acil durum aydınlatması sağlanmalıdır. 5.Yangı Tespiti ve Yangın Söndürme 5.1 Gemi ebatları ve kullanımı, içerdiği ekipmanlar mevcut maddelerin fiziksel ve kimyasal özellikleriyle azami potansiyel kişi sayısı, yaşam bölümleri ve kapalı iş yerleri,makine dairesi ve balık ambarı dahil uygun yangın söndürme ekipmanı ile ve gerektiğinde yangın detektörleri ve alırım sistemleri ile donatılmalıdır. 5.2 Yangın söndürme ekipmanları daima uygun yerinde tutulmalı çalışma şartlarında sağlanmalı ve acil kullanım için erişilebilir olmalıdır. İşçiler yangın söndürme ekipmanlarının yerleri çalışma şekilleri ve nasıl kullanılması gerektiği konusunda eğitilmelidir. Yangın söndürücüler ile diğer taşınılabilir yangın söndürme ekipmanlarının mevcudiyeti, gemi yola çıkmadan önce daima kontrol edilmelidir. 5.3 Manuel kullanımlı söndürme ekipmanlarına kolayca erişilebilmeli ve kullanımı basit olmalıdır ve Talimat92/58/EEC (1) çerçevesinde ulusal hükümlere uygun olarak işaretlerle belirtilmelidir. Bu işaretler uygun yerlere konulmalı ve dayanıklı olmalıdır. 5.4 Yangın tespit ve allarım sistemleri düzenli olarak test edilmeli bakımları yapılmalıdır. 5.5Yangın söndürme tatbikatları düzenli olarak yapılmalıdır. 6.Kapalı Çalışıma Alanlarının Havalandırılma Kullanılan çalışma yöntemleri ile işçilerden istenilen fiziksel talepler dikkate alınarak kapalı çalışma alanlarında yeterli temiz havanın varolmasının temin için gerekli önlemler alınmalıdır.Mekanik havalandırma sistemini kullanıyorsa düzenli bakımı yapılmalıdır. 7. Çalışma alanlarındaki sıcaklığı 7.1 Çalışma alanlarındaki sıcaklık, kullanılan çalışma yöntemleri, işçilerde istenilen fiziksel talepler ve geminin bulunduğu alandaki gerçek veya potansiyel hava şartları dikkate alınarak, çalışma saatleri süresince insan vücudu için yeterli olmalıdır. 7.2 Yaşam bölümleri, sahhı bölümler, kantinler ve ilk yardım odalarındaki sıcaklık, bu bölümlerin özel amaçlarına uygun olmalıdır. 8. Çalışma Alanlarının Doğal ve Suni Aydınlatması 8.1 Çalışma alanların mümkün olduğu ölçüde yeterli doğal ışık almalı ve işçilerin emniyet ve salığını tehlikeye atmadan veya diğer gemileri riske sokmadan eldeki balıkçılık işlemleri için uygun suni aydınlatma ile donatılmalıdır. 170 8.2 Çalışma alanları, basamaklar, merdivenler ve geniş yollarının aydınlatması için donanımlar, işçiler için kaza riski ve geminin navigasyonuna engel teşkil etmeyecek şekilde olmalıdır. 8.3 Suni aydınlatmanın arızalanması durumunda işçilerin özellikle risklere maruz kaldığı çalışma alanlarına, yeterli yoğunlukla acil durum aydınlatması temin edilmelidir. 8.4 Acil durum aydınlatması, etkin çalışma şartlarında olmalı ve düzenli aralıkla test edilmelidir. 9. Güverteler, Bölmeler ve Tavanlar 9.1 İşçilerin erişebileceği alanlar, kaymaz veya kaymayı önleyici olmalı veya düşmeyi önleyici aletler bulunmalı ve mümkün olduğunca engelsiz olmalıdır. 9.2 Atölyeler içeren çalışma alanları, yapılan görev çeşidi ve işçilerin fiziksel faaliyetleri dikkate alınarak, yeterli derecede ses geçirmez olmalı ve izole edilmelidir. 9.3 Çalışma alanlarındaki güverte, bölme ve tavanların yüzeyleri, uygun hijyen standardına göre temizlenebilir ve yenilenebilir olmalıdır. 10. Kapılar 10.1. Kapıların içeriden özel bir ekipman gerekmeksizin daima kullanılabilmesini sağlayan araçlar temin edilmelidir. Kapılar çalışma alanların kullanımdayken her iki taraftan da açılabilmelidir. 10.2. Kapılar ve özellikle sürgülü kapılar, özelikle kötü hava ve deniz şartlarında işçiler için mümkün olan en güvenli şekilde işlemelidir. 11. Ulaşım Yolları – Tehlike Alanları 11.1. Geçiş yolları, tüneller, güvertelerin dış kısımları ve genel olarak tüm ulaşım yolları, gemiden faaliyet sırasında işçilerin emniyetine temin edecek şekilde küpeşte, can halatları ve can ipleri veya diğer araçlarla donatılmalıdır. 11.2. Eğer işçilerin güvertedeki açıklara veya bir güverteden diğerine düşme riski varsa mümkün olduğunca yeterli koruma sağlanmalıdır. 11.3. Operasyon veya bakım amaçlı olarak güverte üzerindeki donanımlara erişim, işçi sağlığına temin edecek şekilde olmadır. Uygun yükseklikte küpeşte veya benzer koruyucu araçlar, düşmeleri önleyecek şekilde olmalıdır. 11.4. Gemiden denize düşmeyin önlemek için mevcut olan parapetler veya diğer araçlar etkin şartlarda tutulmalıdır. Parapetler, suyu çok çabuk atabilmek için firengi lumbarları veya diğer benzer araçlar ile donatılmalıdır. 11.5. Rampalı kıçtan trol atan ve toplayan balıkçı teknelerinde, rampanın üst kısmı, işçilerin rampaya düşme riskine karşı koruma amaçlı olarak, parapet veya diğer bitişik araçların yüksekliği ile aynı yükseklikte bir çıkış veya diğer koruyucu bir araç ile donatılmalıdır. Bu çıkış veya diğer araçlar, tercihen uzaktan kumanda ile kolayca açılıp kapanabilmeli ve sadece ayın atılması ve çekilmesi için açılmalıdır. 12. Atölyelerin Düzeni 12.1 Çalışma alanları temiz tutulmalı ve mümkün olduğunca denizde korunmalı ve işçilerin gemiye düşmeleri veya gemiden düşmeleri karşı yeterli koruma sağlanmalıdır. Kullanım alanları, hem yükseklik hem de yüzey alanı bakımımdan yeterli büyüklüğe sahip olmalıdır. 12.2. Eğer makineler, makine dairesinde kontrol ediliyorsa, ayrı bir alandan, makine dairesinden “ se” ile ses geçirmez ve izoleli şekilde kontrol edilebilmeli ve ikinci bir giriş olmaksızın erişilebilir olmalıdır. 171 Navigasyon köprüsü, ilk fıkrada belirlenen şartlara uygun bir alan olarak dikkate alınmalıdır. 12.3. Çekme dişlisinin kontrolleri, operatörlerin engellenmeden çalışmaları için uygun bir alanda tesis edilmelidir. 12.4. Çekme dişlisi, aynı zamanda acil durum durdurma tertibatları dahil olmak üzere, acil durumlar için uygun koruyucu aletlere sahip olmalıdır. Eğer çekme dişlisi köprüden kontrol ediliyorsa, operatör, çalışan işçileri doğruda veya başka uygun bir araç vasıtasıyla açıkça görebilecek şekilde bir görüş açısına sahip olmalıdır. 12 .5. Köprü ile çalışma güvertesi arasında güvenli bir haberleşme sistemi mevcut olmalıdır. 12.6. Her zaman bir keskin gözcülük temin edilmeli ve balık avlama işlemleri veya güverte üzerinde başka çalışmalar sırasında, yakında beklenen ağır deniz şartların tehlikesi konusunda mürettebat uyarılmalıdır. 12.7. Çıplak halatlar, palamarlar ve ekipmanların hareketli parçaları ile temas, koruyucu aletler donatılarak en aza indirgenmelidir. 12.8 Hareketli donanımlar için kontroller donatılmalıdır, özellikle de trol çeken balıkçı tekneleri üzerine: - Trol kapısını hareketsizleştirmek için aletler - Trol ağının sonundaki torbanın sallanma hareketin kontrollünü sağlamak için aletler. 13. Yaşam Bölümleri 13.1. İşçilerin yaşam bölümleri ve tesislerin yeri, yapısı ses geçirmezliği izolasyon araçları ve düzeni, ve bunlara erişim araçları, dinlenmeleri sırasında işçilerin rahatsız edebilecek şekilde geminin diğer bölümlerinde gelebilecek uygunsuz ses ve kokular titreşim, hava ve deniz şartlarından koruyacak şekilde tesis edilmelidir. Geminin yasarımı, ebatları ve / veya amacı müsaade ettiği sürece, işçilerin yaşam bölümleri, hareket ve hızlanma etkilerinin en az hissedildiği yerlerde tesis edilmelidir. Mümkün olduğu derecede, sigara içmeyen kişilerin sigara kokusunun rahatsızlığında korumak için uygun tedbirler alınmalıdır. 13.2. İşçilerin yaşam bölümleri, sürekli temiz hava girişi sağlamak ve bulaşmayı önlemek amacıyla uygun şekilde havalandırılmalıdır. Yaşam bölümlerinde, aşağıda belirtilen şekilde uygun aydınlatma sağlanmalıdır: - Uygun normal genel aydınlatma, - Dinlenmekte olan işçileri rahatsız etmemek amacıyla azaltılmış genel aydınlatma, ve - Her denizcinin ranzasında yerel aydınlatma ile. 13.3. Mevcut oldukları yerlerde, mutfak ve yemekhaneler, uygun büyüklükte, iyice aydınlatılmış ve havalandırılmış ve kolayca temizlenebilir olmalıdır. Buzdolapları veya diğer düşük ısılı gıda depolama ekipmanları sağlanmalıdır. 14.Sıhhi tesisatlar 14.1 Yaşam bölümleri bulunan gemiler, soğuk ve sıcak sulu duş yerleri, banyo küvetleri ve tuvaletleri ile uygun bir şekilde donatılmalı ve bu alanlar uygun bir şekilde havalandırılmalıdır. 14.3 Her işçi,elbiselerini koyabileceği bir kullanım alanına sahip olmalıdır. 15.İlk Yardım Tüm gemilerde talimat 92/29/EEC’nin Ek II ‘de belirtilen şartlarına uygun ilk yardım ekipmanı mevcut olmalıdır. 16.Borda kamara iskelesi ve giriş iskelesi 172 Gemiye güvenli şekilde geçişi sağlayan bir borda kamara iskelesi, giriş iskelesi veya benzer bir ekipman mevcut olmalıdır. EK III CAN KURTARMA VE YAŞAM EKİPMANLARI İÇİN ASGARİ EMNİYET VE SAĞLIK GEREKLERİ (Madde 7 (1) (d) Hazırlık notu) Bu ekte belirtilen yükümlülükler, bir gemide çalışma yeri özellikleri, faaliyet, şartlar veya bir riskin gerektirdiğinde uygulanır. 1. Gemiler, işçilerin suda kurtarmak için uygun araçlar ve telsiz kurtarma da dahil olmak üzere, özellikle de gemide bulunan kişi sayısının ve geminin çalışmakta olduğu alanı dikkate alınarak, hidrostatik yayım mekanizmalı acil durum konum gösterici bir telsiz vericisi gibi, yeterli derecede can kurtarma ve yaşam ekipmanları ile donatılmış olmalıdır. 2. Can kurtarma ve yaşam ekipmanlarının tüm parçaları, çalışılabilir vaziyette ve hemen kullanıma hazır şekilde uygun yerlerde muhafaza edilmelidir. Bu parçalar gemi limandan ayrılmadan önce ve sefer sırasında işçiler tarafından kontrol edilmelidir. 3. Can kurtarma ve yaşam ekipmanları düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. 4. Tüm işçilere,bir acil durum ile ilgili talimatlar konusunda uygun bir eğitim verilmelidir. 5. Eğer geminin uzunluğu 45 metreden fazla ise veya beş veya daha fazla sayıda işçi taşınıyorsa, bir acil durumda yapmaları gereken işçileri açıkça gösteren bir mürettebat görev çizelgesi sağlanmalıdır. 6. İşçilerin görevleri ile ilgili olarak bir can kurtarma tatbikatı her ayda bir kere limanda ve / veya denizde yapılmalıdır. Bu tatbikatlarda, işçilerin, tüm can kurtarma ve yaşam ekipmanlarının kullanımı ve işlevi açısından yerine getirmeleri gerekli olan görevleri tam olarak anlamaları ve yapmaları sağlanmalıdır. Bununla birlikte işçiler, gerekli olduğu yerlerde, bir portatif telsiz ekipmanı kurulması ve çalıştırılması konusunda eğitilmelidir. EK IV KİŞİSEL KORUYUCU EKİPMAN İÇİN ASGARİ EMNİYET VE SAĞLIK GEREKLERİ (Madde 7 (1) (e) ) Hazırlık notu Bu ekte belirtilen yükümlülükler, bir gemide çalışma yeri özellikleri, faaliyet, şartlar veya bir riskin gerektirdiğinde uygulanır. 1. İşçilerin emniyeti ve sağlığı ile ilgili risklerin, toplu veya teknik koruyucu araçlar ile önlenemediği veya yeterli derecede sınırlanamadığı yerlerde, işçilere kişisel koruyucu ekipman sağlanmalıdır. 2. Elbise veya üzerine giyilecek şekildeki kişisel koruyucu ekipman, deniz ortamı ile kontrast teşkil eden ve açıkça görülebilen parlak renklerde olmalıdır. 173 3.2. 93/103/EEC Sayılı Balıkçı Gemilerinde Çalışanların Asgari Güvenlik ve Sağlık Gereksinimlerine İlişkin Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni COUNCIL DIRECTIVE 93/103/EC of 23 November 1993 concerning the minimum safety and health requirements for work on board fishing vessels (thirteenth individual Directive within the meaning of Article 16 (1) of Directive 89/391/EEC) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 118a thereof, Having regard to the proposal from the Commission(1) , drawn up after consultation with the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work, In cooperation with the European Parliament(2) , Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee(3) , Whereas, in its resolution of 21 December 1987 on safety, hygiene and health at work(4) , the Council noted the Commission's intention of submitting to it minimum requirements concerning the organization of the safety and health of workers at work; Whereas occupational safety and health measures should be introduced as part of the various Community measures for the fisheries sector; Whereas compliance with the minimum requirements for ensuring a better level of safety and health on board fishing vessels is essential to ensure the safety and health of the workers concerned; Whereas, because of the specific and particularly difficult working and living conditions on board fishing vessels, the incidence of fatal accidents among workers engaged in sea fishing is very high; Whereas, on 15 April 1988, the European Parliament adopted a resolution recognizing the importance of the preventive aspects of safety at work on board fishing vessels; Whereas, for the safety and health of the workers concerned, prominence should be given to locating fishing vessels in an emergency, particularly through the use of new technologies; Whereas this Directive is an individual Directive within the meaning of Article 16 (1) of Council Directive 89/391/EEC of 12 June 1989 on the introduction of measures to encourage improvements in the safety and health of workers at work(5) ; whereas, therefore, the provisions thereof are fully applicable to work on board fishing vessels, without prejudice to more stringent and/or specific provisions contained in this Directive; Whereas the individual Directives already adopted in the field of safety and health at work apply, unless otherwise specified, to sea fishing; whereas, therefore, it may in some cases be necessary to specify the particular characteristics of this activity in order to ensure that the individual Directives are applied in the best way; Whereas Council Directive 92/29/EEC of 31 March 1992 on the minimum safety and health requirements for improved medical treatment on board vessels(6) is applicable in full to the sea fishing industry; Whereas this Directive constitutes concrete progress towards the achievement of the social dimension of the internal market, 174 HAS ADOPTED THIS DIRECTIVE: Article 1 Object 1. This Directive, which is the thirteenth individual Directive within the meaning of Article 16 (1) of Directive 89/391/EEC, lays down minimum safety and health requirements applicable to work on board the vessels defined in Article 2. 2. The provisions of Directive 89/391/EEC are fully applicable to the field referred to in paragraph 1, without prejudice to more stringent and/or specific provisions contained in this Directive. Article 2 Definitions For the purposes of this Directive, the following terms shall have the meanings hereby assigned to them: (a) fishing vessel: any vessel flying the flag of a Member State or registered under the plenary jurisdiction of a Member State used for commercial purposes either for catching or catching and processing fish or other living resources from the sea; (b) new fishing vessel: a fishing vessel with a length between perpendiculars of 15 metres or over and for which, on or after the date specified in the first subparagraph of Article 13 (1): (i) the building or major conversion contract is placed; or (ii) the building or major conversion contract has been placed before the date specified in the first subparagraph of Article 13 (1) and which is delivered three or more years after that date; or (iii) in the absence of a building contract: - the keel is laid, or - construction identifiable with a specific vessel begins, or - assembly has commenced, comprising at least 50 tonnes or 1 % of the estimated mass of all structural material, whichever is the lesser; (c) existing fishing vessel: any fishing vessel with a length between perpendiculars of 18 metres or over and which is not a new fishing vessel; (d) vessel: any new or existing fishing vessel; (e) worker: any person carrying out an occupation on board a vessel, including trainees and apprentices but excluding shore personnel carrying out work on board a vessel at the quayside and port pilots; (f) owner: the registered owner of a vessel, unless that vessel has been chartered by demise or is managed, either wholly or in part, by a natural or legal person other than the registered owner under the terms of a management agreement; in that case, the owner shall be construed as the demise charterer or natural or legal person managing the vessel, as appropriate; (g) skipper: the worker who, in accordance with national legislation and/or practice, commands the vessel or has responsibility for it. 175 Article 3 General provisions 1. Member States shall take the measures necessary to see that: (a) owners ensure that their vessels are used without endangering the safety and health of workers, in particular in foreseeable meterological conditions, without prejudice to the skipper's responsibility; (b) account is taken of any hazards faced by the rest of the workers when Article 8 (4) of Directive 89/391/EEC is applied; (c) any occurrences at sea which affect or could affect the safety and health of the workers on board are described in a detailed report to be forwarded to the relevant competent authorities and are recorded carefully and in detail in the ship's log, where the national regulations or legislation in force require such a log to be kept on the type of vessel in question or, in the absence of such a log, in a document required for the purpose. 2. Member States shall take the measures necessary to ensure that, as regards compliance with this Directive, vessels are subject to regular checks by authorities specifically empowered to carry out such checks. Certain checks concerning compliance with this Directive may be carried out at sea. Article 4 New fishing vessels New fishing vessels must comply with the minimum safety and health requirements laid down in Annex I at the latest by the date referred to in the first subparagraph of Article 13 (1). Article 5 Existing fishing vessels Existing fishing vessels must comply with the minimum safety and health requirements laid down in Annex II within seven years of the date referred to in the first subparagraph of Article 13 (1). Article 6 Extensive repairs, conversions and alterations Where vessels undergo extensive repairs, conversions and alterations on or after the date specified in the first subparagraph of Article 13 (1), such extensive repairs, conversions and alterations must comply with the relevant minimum requirements laid down in Annex I. Article 7 Equipment and maintenance 1. For the protection of the safety and health of workers, Member States shall take the measures necessary to ensure that, without prejudice to the skipper's responsibility, owners: 176 (a) ensure that the vessels and their fittings and equipment, particularly those referred to in Annexes I and II, are technically maintained, and that any defects found which are likely to affect the safety and health of workers are rectified as quickly as possible; (b) take measures to ensure that the vessels and all fittings and equipment are cleaned regularly in order to maintain an appropriate standard of hygiene; (c) keep on board the vessel an adequate quantity of suitable emergency and survival equipment in good working order; (d) take account of the minimum safety and health requirements concerning lifesaving and survival equipment given in Annex III; (e) without prejudice to the provisions of Council Directive 89/656/EEC of 30 November 1989 on the minimum health and safety requirements for the use by workers of personal protective equipment at the workplace (third individual Directive within the meaning of Article 16 (1) of Directive 89/391/EEC)(7) , take account of the personal protective equipment specifications given in Annex IV to this Directive. 2. Member States shall take all necessary measures to ensure that, for the protection of the safety and health of workers, the owner supplies the skipper with the means needed to enable him to fulfil the obligations imposed upon him by this Directive. Article 8 Information for workers 1. Without prejudice to the provisions of Article 10 of Directive 89/391/EEC, workers and/or their representatives shall be informed of all measures to be taken regarding safety and health on board vessels. 2. The information must be comprehensible to the workers concerned. Article 9 Training of workers 1. Without prejudice to Article 12 of Directive 89/391/EEC, workers shall be given suitable training, in particular in the form of precise, comprehensible instructions, on safety and health on board vessels and on accident prevention in particular. 2. The training referred to in paragraph 1 shall cover in particular fire fighting, the use of life-saving and survival equipment and, for the workers concerned, the use of fishing gear and hauling equipment and the use of various types of signs including hand signals. Such training shall be subject to the necessary updating where this is required by changes in the activities on board. Article 10 Detailed training of persons likely to command a vessel Without prejudice to Article 5 (3) of Directive 92/29/EEC, any person likely to command a vessel shall be given detailed training on: (a) the prevention of occupational illness and accidents on board and the steps to be taken in event of accident; (b) stability and maintenance of the vessel under all foreseeable conditions of loading and during fishing operations; 177 (c) radio navigation and communication, including procedures. Article 11 Consultation and participation of workers The consultation of workers and/or their representatives and their participation in discussions on the matters covered by this Directive and its Annexes shall take place in accordance with Article 11 of Directive 89/391/EEC. Article 12 Adaptation of the Annexes Purely technical adaptations of the Annexes to take account of: - the adoption of directives in the field of technical harmonization and standardization concerning certain aspects of safety and health on board vessels, and/or - technical progress, changes in the international regulations or specifications and new findings in the field of safety and health on board vessels, shall be adopted in accordance with the procedure laid down in Article 17 of Directive 89/391/EEC. Article 13 Final provisions 1. Member States shall bring into force the laws, regulations and administrative provisions necessary to comply with this Directive by 23 November 1995. They shall forthwith inform the Commission thereof. When Member States adopt these measures, they shall contain a reference to this Directive or shall be accompanied by such reference on the occasion of their official publication. The methods of making such a reference shall be laid down by the Member States. 2. Member States shall communicate to the Commission the texts of the provisions of national law which they have already adopted or adopt in the field covered by this Directive. 3. Member States shall report to the Commission every four years on the practical implementation of the provisions of this Directive, indicating the points of view of employers and workers. The Commission shall inform the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work thereof. 4. The Commission shall periodically submit to the European Parliament, the Council and the Economic and Social Committee a report on the implementation of this Directive, taking into account paragraphs 1, 2 and 3. Article 14 This Directive is addressed to the Member States. Done at Brussels, 23 November 1993. For the Council 178 The President M. SMET (1) OJ No C 337, 31. 12. 1991, p. 21; OJ No C 311, 27. 11. 1992, p. 21. (2) OJ No C 241, 21. 9. 1992, p. 106; and Decision of 27 October 1993 (not yet published in the Official Journal). (3) OJ No C 169, 6. 7. 1992, p. 46. (4) OJ No C 28, 3. 2. 1988, p. 1. (5) OJ No L 183, 29. 6. 1989, p. 1. (6) OJ No L 113, 30. 4. 1992, p. 19. (7) OJ L 393, 30. 12. 1989, p. 18. ANNEX I MINIMUM SAFETY AND HEALTH REQUIREMENTS FOR NEW FISHING VESSELS (Articles 4, 6 and 7 (1) (a) Preliminary note The obligations laid down in this Annex apply whenever required by the features of the workplace, the activity, the cirumstances or a risk on board a new fishing vessel. 1. Seaworthiness and stability 1.1. The vessel must be maintained in a seaworthy condition and be properly equipped appropriate to its purpose and use. 1.2. Information on the vessel's stability must be available on board and must be accessible to the men on watch. 1.3. All vessels must be sufficiently stable when intact in the conditions of service for which they are intended. The skipper must take the precautionary measures necessary to maintain adequate stability of the vessel. Instructions supplied concerning the vessel's stability must be strictly observed. 2. Mechanical and eletrical installations 2.1. Electrical installations must be designed and constructed so as not to present any danger and so as to ensure: - protection for the crew and vessel from electrical hazards, - the proper functioning of all equipment necessary to maintain the vessel in normal operational and living conditions without recourse to an emergency power supply, - the operation of electrical equipment essential for safety in all emergencies. 2.2. An emergency electrical power source must be provided. Except in open vessels, it must be located outside the engine room and must, in all cases, be so arranged as to ensure in the event of fire or other failure of the main electrical installation, simultaneous functioning for at least three hours of: - the internal communication system, fire detectors and emergency signals, - the navigation lights and emergency lighting, - the radio installation, - the emergency electrical fire pump where present. If the emergency electrical power source is an accumulator battery and the main electrical power source fails, the accumulator battery must be automatically connected to the emergency electrical switchboard and supply power for an uninterrupted period of three hours to the systems referred to in the first, second and third indents of the second subparagraph. 179 The main electrical switchboard and the emergency switchboard must, to the extent possible, be installed in such a way that they cannot be exposed simultaneously to water or fire. 2.3. Switchboards should be clearly marked; fuse boxes and fuse holders should be checked at regular intervals to ensure that the correct rating of fuse is being used. 2.4. Compartments housing electrical storage batteries must be adequately ventilated. 2.5. Electronic aids to navigation should be tested frequently and well maintained. 2.6. All equipment used in hoisting should be tested and examined at regular intervals. 2.7. All parts of hauling gear, hoisting gear and related equipment should be maintained in good repair and working order. 2.8. Where refrigeration plants and compressed air systems are installed they should be well maintained and examined at regular intervals. 2.9. Cooking and domestic appliances using heavy gases should be used only in well ventilated spaces and care should be taken to avoid any dangerous accumulation of gas. Cylinders containing flammable and other dangerous gases should be clearly marked as to their contents and stowed on open decks. All valves, pressure regulators and pipes leading from the cylinders should be protected against damage. 3. Radio installation The radio installation must permit contact at all times with at least one coastal or land-based station, taking into account the normal conditions for propagation of radio waves. 4. Emergency routes and exits 4.1. Routes and exits which can be used as emergency routes and exits must be unobstructed and easily accessible at all times and lead out as directly as possible to the open deck or to a safe area and thence to the survival craft so that workers can evacuate their workstations or living areas quickly and as safely as possible. 4.2. The number, distribution and dimensions of the routes and exits which can be used as emergency routes and exits must depend on the use, equipment and dimensions of workplaces and living areas and on the maximum potential number of persons present. Exits which can be used as emergency exits and which are closed must be immediately and readily operable in an emergency by any worker or by rescue teams. 4.3. Emergency doors and other emergency exits must be adequately weatherproof and watertight for their location and particular function. Emergency doors and other emergency exits must be as fire-resistant as the bulkheads. 4.4. Emergency routes and exits must be indicated by signs in accordance with national provisions transposing Directive 92/58/EEC(1) . Such signs must be placed at appropriate points and be made to last. 4.5. Escape routes and facilities and emergency exits requiring illumination must be provided with emergency lighting of adequate intensity in case the lighting fails. 5. Fire detection and fire fighting 5.1. Depending on the dimensions and use of the vessel, the equipment it contains, the physical and chemical properties of the substances present and the maximum potential number of persons present, living quarters and enclosed workplaces, 180 including the engine-room and the fish hold if necessary, must be equipped with appropriate fire-fighting equipment and, as necessary, with fire detectors and alarm systems. 5.2. Fire-fighting equipment must always be kept in its proper location, maintained in good working order, and be available for immediate use. Workers must be familiar with the locations of fire-fighting equipment, the way it works and how it should be used. The presence of extinguishers and other portable fire-fighting equipment must always be checked before the vessel gets under way. 5.3. Manually-operated fire-fighting equipment must be easily accessible and simple to use and must be indicated by signs in accordance with the national provisions transposing Directive 92/58/EEC. Such signs must be placed at appropriate points and be made to last. 5.4. Fire-detection and alarm systems should be regularly tested and well maintained. 5.5. Fire-fighting drills shall be carried out at regular intervals. 6. Ventilation of enclosed workplaces Steps must be taken to see that there is sufficient fresh air in enclosed workplaces, having regard to the working methods used and the physical demands placed on the workers. If a mechanical ventilation system is used, it must be maintained in good condition. 7. Temperature of working areas 7.1. The temperature in working areas must be adequate for the human body during the hours of working, having regard to the work methods used, the physical demands placed on the workers and the actual or potential weather conditions in the area in which the vessel operates. 7.2. The temperature in living quarters, sanitary facilities, canteens and first-aid rooms must, where those areas exist, be appropriate to the particular purpose of such areas. 8. Natural and artificial lighting of workplaces 8.1. Workplaces must as far as possible receive sufficient natural light and be equipped with artificial lighting suitable for the fishing operations in hand, without placing workers' safety and health in danger or jeopardizing other vessels. 8.2. Installations for the lighting of working areas, stairs, ladders and passageways must be placed in such a way that the type of lighting provided poses no risk of accident to workers and no hindrance to the navigation of the vessel. 8.3. Workplaces in which workers are especially exposed to risks in the event of failure of artificial lighting must be provided with emergency lighting of adequate intensity. 8.4. Emergency lighting must be maintained in an efficient operating condition and be tested at regular intervals. 9. Decks, bulkheads and deckheads 9.1. Spaces accessible to workers must be non-slip or anti-slip or be provided with devices to prevent falls and kept free of obstacles as far as possible. 9.2. Workplaces containing workstations must be adequately soundproofed and insulated, bearing in mind the type of tasks involved and the physical activity of workers. 9.3. The surface of decks, bulkheads and deckheads in working areas must be such that they can be cleaned or refurbished to an appropriate standard of hygiene. 10. Doors 181 10.1. Means should be provided so that doors can at all times be operated from the inside without special equipment. The doors must be operable from either side when workplaces are in use. 10.2. Doors, and in particular sliding doors, where such have to be used, must function as safely as possible for the workers, especially in adverse weather and sea conditions. 11. Traffic routes - danger areas 11.1. Passageways, trunks, the outer part of deckhouses and all traffic routes in general must be equipped with guard rails, grab rails and lifelines or other means of ensuring the safety of workers in the course of activities on board. 11.2. If there is a risk that workers may fall through openings in the deck, or from one deck to another, adequate protection should be provided wherever possible. Where guard rails provide such protection, they must be at least one metre high. 11.3. Access to installations above the deck for operations or maintenance purposes must be such as to ensure workers' safety. Guard rails or similar protective devices of appropriate height must be provided to prevent falls. 11.4. Bulwarks or other means provided to prevent persons falling overboard must be maintained in an efficient condition. Bulwarks must be fitted with freeing ports or other similar devices to enable water to drain away quickly. 11.5. On stern trawlers with ramps, the upper part of the ramp must be fitted with a gate or other means of securing it of the same height as the bulwarks or other adjacent means, to protect workers from the risk of falling into the ramp. This gate or other device must be easily opened and closed, preferably by remote control, and must be open only for casting the net or for hauling it in. 12. Layout of workstations 12.1. Working areas must be kept clear and, as far as possible, be protected from the sea and provide adequate protection for workers against falling on the vessel or falling overboard. Handling areas must be sufficiently spacious, in terms of both height and surface area. 12.2. If the engines are controlled from the engine room, they must be controlled from a separate area, soundproofed and insulated from the engine room per se and accessible without entering the latter. The navigating bridge is considered to be an area that meets the requirements of the first subparagraph. 12.3. The controls for the hauling gear must be installed in an area sufficiently large to enable operators to work unhindered. The hauling gear must also have appropriate safety devices for emergencies, including emergency stop facilities. 12.4. The hauling gear operator must have an adequate view of the hauling gear and the workers at work. If the hauling gear is controlled from the bridge, the operator should also have a clear view of the workers at work, either directly or via any other suitable medium. 12.5. A reliable communications system must be used between the bridge and the working deck. 12.6. A sharp look out should always be maintained and the crew warned of the imminent danger of heavy oncoming seas during fishing operations or when other work is being done on deck. 182 12.7. Contact with bare ropes and warps and with moving parts of the equipment must be minimized by installing protective devices. 12.8. Controls must be installed for moving masses, particularly on trawlers: - devices to immobilize the otter boards, - devices to control the swinging motion of the codend. 13. Living quarters 13.1. The location, structure, soundproofing, means of insulation and layout of the workers' living quarters and facilities, where these exist, and means of access thereto should be such as to provide adequate protection against weather and sea, vibration, noise and unpleasant odours from other parts of the vessel likely to disturb the workers during their period of rest. Where the design, dimensions and/or purpose of the vessel allow, the workers' living quarters must be located so as to minimize the effects of motion and acceleration. Appropriate measures should be taken as far as possible to protect non-smokers from discomfort caused by tobacco smoke. 13.2. The workers' living quarters should be properly ventilated to ensure a constant supply of fresh air and prevent condensation. Appropriate lighting must be provided in the living quarters, with: - adequate normal general lighting, - reduced general lighting to avoid disturbing workers who are resting, and - local lighting in each berth. 13.3. The galley and mess, where these exist, should be of adequate size, well lit and ventilated and easy to clean. Refrigerators or other low-temperature food-storage equipment must be provided. 14. Sanitary facilities 14.1. On vessels with living quarters, shower facilities with hot and cold running water, wash-basins and toilets must be properly equipped and installed and the respective areas must be properly ventilated. 14.2. Every worker must have the use of a place where he can keep his clothes. 15. First aid On all vessels first-aid equipment must be available which fulfils the requirements in Annex II to Directive 92/29/EEC. 16. Accommodation ladders and gangways An accommodation ladder, gangway or other similar equipment providing an appropriate, safe means of boarding the vessel must be available. 17. Noise All appropriate technical measures must be taken to reduce the noise level at workplaces and in the living quarters as far as possible, taking into account the size of the vessel. (1) OJ No L 245, 26. 8. 1992, p. 23. ANNEX II MINIMUM SAFETY AND HEALTH REQUIREMENTS FOR EXISTING FISHING VESSELS (Articles 5 and 7 (1) (a)) Preliminary note The obligations laid down in this Annex apply, in so far as the structural characteristics of the existing fishing vessel permit, whenever required by the 183 features of the workplace, the activity, the circumstances or a risk on board an existing fishing vessel. 1. Seaworthiness and stability 1.1. The vessel must be maintained in a seaworthy condition and be properly equipped appropriate to its purpose and use. 1.2. Where it exists, information on the vessel's stability must be available on board and must be accessible to the men on watch. 1.3. All vessels must be sufficiently stable when intact in the conditions of service for which they are intended. The skipper must take the necessary precautionary measures in order to maintain adequate stability of the vessel. Instructions supplied concerning the vessel's stability must be strictly observed. 2. Mechanical and electrical installations 2.1. Electrical installations must be designed and constructed so as not to present any danger and so as to ensure: - protection for the crew and vessel from electrical risks, - the proper functioning of all equipment necessary to maintain the vessel in normal operational and living conditions without recourse to an emergency power supply, - the operation of electrical equipment essential for safety in all emergencies. 2.2. An emergency electrical power source must be provided. Except in open vessels, the emergency electrical power source must be located outside the engine room and in all cases be so arranged as to ensure, in the event of fire or other failure of the main electrical installation, simultaneous functioning for at least three hours of: - the internal communication system, fire detectors and emergency signals, - the navigation lights and emergency lighting, - the radio installation, - the emergency electrical fire pump where present. If the emergency electrical power source is an accumulator battery and the main electrical power source fails, the accumulator battery must be automatically connected to the emergency electrical switchboard and supply power for an uninterrupted period of three hours to the systems referred to in the first, second and third indents of the second subparagraph. The main electrical switchboard and the emergency switchboard must, to the extent possible, be installed in such a way that they cannot be exposed simultaneously to water or fire. 2.3. Switchboards should be clearly marked; fuse boxes and fuse holders should be checked at regular intervals to ensure that the correct rating of fuse is being used. 2.4. Compartments housing electrical storage batteries must be adequately ventilated. 2.5. Electronic aids to navigation should be tested frequently and well maintained. 2.6. All equipment used in hoisting should be tested and examined at regular intervals. 2.7. All parts of hauling gear, hoisting gear and related equipment should be maintained in good repair and working order. 2.8. Where refrigeration plants and compressed air systems are installed, they should be well maintained and examined at regular intervals. 2.9. Cooking and domestic appliances using heavy gases should be used only in well ventilated spaces and care should be taken to avoid any dangerous accumulation of gas. 184 Cylinders containing flammable and other dangerous gases should be clearly marked as to their contents and stowed on open decks. All valves, pressure regulators and pipes leading from the cylinders should be protected against damage. 3. Radio installation The radio installation must permit contact at all times with at least one coastal or land-based station, taking into account the normal conditions for propagation of radio waves. 4. Emergency routes and exits 4.1. Routes and exits which can be used as emergency routes and exits must be unobstructed and easily accessible at all times and lead out as directly as possible to the open deck or to a safe area and thence to the survival craft so that workers can evacuate their workstations or living areas quickly and as safely as possible. 4.2. The number, distribution and dimensions of the routes and exits which can be used as emergency routes and exits must depend on the use, equipment and dimensions of workplaces and living areas and on the maximum potential number of persons present. Exits which can be used as emergency exits and which are closed must be immediately and readily operable in an emergency by any worker or by rescue teams. 4.3. Emergency routes and exits must be indicated by signs in accordance with national provisions transposing Directive 92/58/EEC. Such signs must be placed at appropriate points and be made to last. 4.4. Escape routes and facilities and emergency exits requiring illumination must be provided with emergency lighting of adequate intensity in case the lighting fails. 5. Fire detection and fire fighting 5.1. Depending on the dimensions and use of the vessel, the equipment it contains, the physical and chemical properties of the substances present and the maximum potential number of persons present, living quarters and enclosed workplaces, including the engine-room and the fish hold if necessary, must be equipped with appropriate fire-fighting equipment and, as necessary, with fire detectors and alarm systems. 5.2. Fire-fighting equipment must always be kept in its proper location, maintained in good working order, and be available for immediate use. Workers must be familiar with the location of fire-fighting equipment, the way it works and how it should be used. The presence of extinguishers and other portable fire-fighting equipment must always be checked before the vessel gets under way. 5.3. Manually-operated fire-fighting equipment must be easily accessible and simple to use and must be indicated by signs in accordance with the national provisions transposing Directive 92/58/EEC. Such signs must be placed at appropriate points and be made to last. 5.4. Fire-detection and alarm systems should be regularly tested and well maintained. 5.5. Fire-fighting drills shall be carried out at regular intervals. 6. Ventilation of enclosed workplaces Steps must be taken to see that there is sufficient fresh air in enclosed workplaces, having regard to the working methods used and the physical demands placed on the workers. 185 If a mechanical ventilation system is used, it must be maintained in good condition. 7. Temperature of working areas 7.1. The temperature in working areas must be adequate for the human body during the hours of working, having regard to the work methods used, the physical demands placed on the workers and the actual or potential weather conditions in the area in which the vessel operates. 7.2. The temperature in living quarters, sanitary facilities, canteens and first-aid rooms must, where those areas exist, be appropriate to the particular purpose of such areas. 8. Natural and artificial lighting of workplaces 8.1. Workplaces must as far as possible receive sufficient natural light and be equipped with artificial lighting suitable for the operations in hand, without placing workers' safety and health in danger or jeopardizing the navigation of other vessels. 8.2. Lighting installations in working areas, stairs, ladders and passageways must be placed in such a way that the type of lighting envisaged poses no risk of accident to workers and no hindrance to the navigation of the vessel. 8.3. Workplaces in which workers are especially exposed to risks in the event of failure of artificial lighting must be provided with emergency lighting of adequate intensity. 8.4. Emergency lighting must be maintained in an efficient operating condition and be tested at regular intervals. 9. Decks, bulkheads and deckheads 9.1. Spaces accessible to workers must be non-slip or anti-slip or be provided with devices to prevent falls and kept free of obstacles as far as possible. 9.2. Workplaces containing workstations must, in so far as possible, be adequately soundproofed and insulated, bearing in mind the type of tasks involved and the physical activity of workers. 9.3. The surface of decks, bulkheads and deckheads in working areas must be such that they can be cleaned or refurbished to an appropriate standard of hygiene. 10. Doors 10.1. Means should be provided so that doors can at all times be operated from the inside without special equipment. The doors must be operable from either side when workplaces are in use. 10.2. Doors and in particular sliding doors, where such have to be used, must function as safely as possible for the workers, especially in adverse weather and sea conditions. 11. Traffic routes - danger areas 11.1. Passageways, trunks, the outer part of deckhouses and all traffic routes in general must be equipped with guard rails, grab rails and lifelines or other means of ensuring the safety of workers in the course of activities on board. 11.2. If there is a risk that workers may fall through openings in the deck, or from one deck to another, adequate protection should be provided wherever possible. 11.3. Access to installations above the deck for operation or maintenance purposes must be such as to ensure workers' safety. Guard rails or similar protective devices of appropriate height must be provided to prevent falls. 11.4. Bulwarks or other means provided to prevent persons falling overboard must be maintained in an efficient condition. Bulwarks must be fitted with freeing ports or other similar devices to enable water to drain away quickly. 186 11.5. On stern trawlers with ramps, the ramp must be fitted with a gate or other means of securing it of the same height as the bulwarks or other adjacent means, to protect workers from the risk of falling into the ramp. This gate or other device must be easily opened and closed and must be open only for casting the net or for hauling it in. 12. Layout of workstations 12.1. Working areas must be kept clear and, as far as possible, be protected from the sea and provide adequate protection for workers against falling on the vessel or falling overboard. Handling areas must be sufficiently spacious, in terms of both height and surface area. 12.2. If the engines are controlled from the engine room, they must be controlled from a separate area, soundproofed and insulated from the engine room per se and accessible without passing through the latter. The navigating bridge is considered to be an area that meets the requirements of the first subparagraph. 12.3. The controls for the hauling gear must be installed in an area sufficiently large to enable operators to work unhindered. The hauling gear must also have appropriate safety devices for emergencies, including emergency stop facilities. 12.4. The hauling gear operator must have an adequate view of the hauling gear and the workers at work. If the hauling gear is controlled from the bridge, the operator should also have a clear view of the workers at work, either directly or via any other suitable medium. 12.5. A reliable communications system must be used between the bridge and the working deck. 12.6. A sharp look out should always be maintained and the crew warned of the imminent danger of heavy oncoming seas during fishing operations or when other work is being done on deck. 12.7. Contact with bare ropes and warps and with moving parts of the equipment must be minimized by installing protective devices. 12.8. Controls must be installed for moving masses, particularly on trawlers: - devices to immobilize the otter boards, - devices to control the swinging motion of the codend. 13. Living quarters 13.1. The workers' living quarters, where they exist, must be such as to minimize noise, vibration, the effects of motion and acceleration, and unpleasant odours from other parts of the vessel. Appropriate lighting must be installed in the living quarters. 13.2. The galley and mess, where they exist, should be of adequate size, adequately lit and ventilated and easy to clean. Refrigerators or other low-temperature food-storage equipment must be provided. 14. Sanitary facilities On vessels with living quarters, toilets, wash-basins and, if possible, a shower must be installed and the respective areas must be properly ventilated. 15. First aid On all vessels first-aid equipment must be available which fulfils the requirements in Annex II to Directive 92/29/EEC. 16. Accommodation ladders and gangways 187 An accommodation ladder, gangway or other similar equipment providing an appropriate, safe means of boarding the vessel must be available. ANNEX III MINIMUM SAFETY AND HEALTH REQUIREMENTS FOR CONCERNING LIFESAVING AND SURVIVAL EQUIPMENT (Articles 7 (1) (d)) Preliminary note The obligations laid down in this Annex apply wherever required by the features of the workplace, the activity, the circumstances or a risk on board a vessel. 1. Vessels must carry adequate life-saving and survival equipment, including adequate means of recovering workers from the water, and radio rescue, in particular an emergency position-indicating radio beacon with a hydrostatic release mechanism, taking account of the number of persons on board and the area in which the vessel is operating. 2. All items of life-saving and survival equipment must be kept in their proper locations, maintained in good working order and be available for immediate use. They must be checked by the workers before the vessel leaves port and during the voyage. 3. The life-saving and survival equipment must be inspected at regular intervals. 4. All workers must receive proper training and appropriate instructions in anticipation of an emergency. 5. If the length of the vessel exceeds 45 metres or if five or more workers are carried, a muster list must be provided with clear instructions for each worker which must be followed in case of emergency. 6. Musters of workers for survival drill should be carried out each month in port and/or at sea. These drills must ensure that the workers thoroughly understand and are exercised in the duties which they have to perform with respect to the handling and operation of all life-saving and survival equipment. Workers must be trained in the setting up and operation of the portable radio equipment, where carried. ANNEX IV MINIMUM SAFETY AND HEALTH REQUIREMENTS CONCERNING PERSONAL PROTECTIVE EQUIPMENT (Articles 7 (1) (e)) Preliminary note The obligations laid down in this Annex apply whenever required by the features of the workplace, the activity, the circumstances or a risk on board a vessel. 1. Where risks to the safety and health of workers cannot be prevented or sufficiently limited by collective or technical means of protection, they must be provided with personal protective equipment. 2. Personal protective equipment in the form of clothing or worn over clothing must be in bright colours, contrasting with the marine environment and clearly visible. 188 3.3. Seyir Halinde Gemilerde Daha İyi Tıbbi Hizmet Verilmesi İçin Gerekli Asgari Sağlık ve Güvenlik Koşulları Hakkında 31 Mart 1992 Tarih ve 92/29/EEC Sayılı Konsey Direktifi’nin Türkçe Çevirisi SEYİR HALİNDE GEMİLERDE DAHA İYİ TIBBİ HİZMET VERİLMESİ İÇİN GEREKLİ ASGARİ SAĞLIK VE GÜVENLİK KOŞULLARI HAKKINDA 31 MART 1992 TARİH VE 92/29/EEC SAYILI KONSEY DİREKTİFİ Madde 1 Tanımlar Bu Direktif için aşağıdaki terimler şöyle tanımlanacaktır. a) Gemi: Denizlerde seyreden veya körfezlerde balıkçılık yapan , özel veya kamunun sahip olduğu, bir Üye Ülke’ nin bayrağını taşıyan veya bir Üye Ülke’ nin sicilinde kayıtlı olan herhangi bir bir gemi, aşağıdakiler hariç: - Ülke sularında seyreden gemiler, - Harp gemileri, - Ticari amaçla kullanılmayan, profesyonel tayfaların çalışmadığı eğlence botları, - Limanlarda çalışan römorkörler. b) İşçi (worker): Seyreden gemilerde iş yapan kimse,stajyerler ve çıraklar dahil ancak,kıyı kaptanları ve geminin limandaki işlerini yapan kıyı personeli hariç; c) Sahibi: Geminin kayıtlı olduğu kişi, ancak gemi intikal yolu ile başka birine geçmişse,veya kayıtlı olduğu sahibinden başka özel veya tüzel kişiler tarafından anlaşmalara göre kısmen veya tamamen işletiliyorsa,o durumda gemiyi kiralayan veya işleten özel veya tüzel kişi geminin sahibi gibi yorumlanacaklardır; d) Tıbbi Malzemeler: İlaçlar,tıbbi araç gereç ve antidotlar. Ek. II de verilen demirbaş listesi; e) Antidot: Ek II’ de verilen bir veya birkaç zararlı maddenin doğrudan veya dolaylı zararlı etkisini önlemek için kullanılan madde. Madde 2 İlaçlar ve Tıbbi Araç gereç-Revir-Doktor Her Üye Ülke aşağıdaki hususları sağlayacak tedbirleri alacaktır. 1.( a ) Bayrağını taşıyan veya siciline kayıtlı gemilerde,geminin kategorisine göre,kalite yönünden en az Ek II’ nin Kısım I ve II’ sindeki özellikleri taşıyan tıbbi malzemeleri bulundurulacaktır. ( b ) İlaçların tıbbi araç gereçlerin miktarları seyahatin mahiyetine bağlıdır. Özellikle , haberleşecek limanlar,gidilecek yer, seyahatin süresi, seyahat süresince yapılacak işlerin türleri, kargonun mahiyeti ve işçi sayısı gibi. ( c ) Bulundurulacak ilaçlar ve tıbbi araç gereçler, en azından Ek IV’ ün A.B ve C II 1 ve II 2 de belirtildiği şekilde olacaktır. 189 2.( a ) Kendi bayrağını taşıyan veya siciline kayıtlı C kategorisindeki gemilerde, her cankurtaran salı ve botu için, su geçilmez ilaç sandığı bulundurulacak ve içlerinde II, kısım I ve II de belirtilen tıbbi malzemeler olacaktır. ( b ) Bu sandıkların içinde bulunacaklar,paragraf 1( c ) de teferruatlı olarak belirtilmiştir. 3. Bayrağını taşıyan veya sicilinde kayıtlı olan 500 gros tondan büyük,15 ve 15’ den fazla tayfa çalıştırılan ve üç günden uzun süren yolculuğa çıkan gemilerde; tıbbi müdahalenin hijyenik koşullarda ve yeterli malzeme ile yapılabilmesi için, bir revir bulunacaktır. 4. Bayrağını taşıyan veya siciline kayıtlı olan 100 veya 100’ den fazla tayfanın çalıştığı, üç günden uzun sürecek uluslararası yolculuğa çıkan gemilerde , seyir halinde tıbbi müdahale için doktor bulundurulacaktır. Madde 3 Antidotlar Her üye ülke aşağıdaki hususların yerine getirilmesi için gerekli tedbirleri alacaktır: 1. Bayrağını taşıyan veya sicilinden kayıtlı olan Ek III’ te listesi verilen tehlikeli maddelerden herhangi birini taşıyan gemilerde; en azından Ek II’ nin III. Kısmında verilen antidotları içeren tıbbi malzemeler bulundurulacaktır. 2. Bayrağını taşıyan veya sicilinden kayıtlı olan ve önceden hangi tür tehlikeli maddeyi taşıyacağı bilinemeyen feribot türü gemilerde, asgari Ek II’ nin III. Kısmında belirtilen iki saatten az ise, çok acil durumlarda gerekecek antidotlar bulundurulacaktır. 3. Tıbbi malzemeler içinde bulundurulacak antidotlar, Ek IV kısım A.B ve C II, 3’ te belirtilen listelere uygun olacaktır. Madde 4 Sorumlulukların Bölüşülmesi Her üye ülke aşağıdaki hususların yerine getirilmesi için gerekli tedbirleri alacaktır; 1.( a ) Bayrağını taşıyan veya sicilinden kayıtlı olan herhangi bir gemideki tıbbi malzemelerin temini ve ikmali münhasıran gemi sahibinin sorumluluğunda olacaktır, işçiye hiçbir maddi külfet yüklenmeyecektir. ( b ) tıbbi malzemelerin kullanımı, kaptanın sorumluluğunda olacak ve bu sorumluluğuna halel getirmeksizin işçilerin yeteneklerini göz önüne alarak, anılan malzemelerin kullanımı ve saklanması hususunda bir veya daha fazla işçiyi görevlendirilecektir. 2.Tıbbi malzemeler uygun koşullarda saklanacak, biten ilaçlar gemilerin erzak temini sırasında yenilenecek ve yerine konacaktır. 190 3. Kaptanın tıbbi görüş aldıktan sonra acil durum tesis etmesi halinde , gemide bulunmayan gerekli ilaçlar , tıbbi araç gereçler ve antidotlar mümkün olan en kısa sürede temin edilecektir. Madde 5 Bilgilendirme ve Eğitim Her üye ülke aşağıdaki hususların yerine getirilmesi için gerekli tedbirleri alacaktır; 1. Tıbbi malzemelerin kullanımına ilişkin kılavuz kitapçıklar ve Ek II kısım III de gerekli görülen antidotların kullanım talimatlarını her zaman bulunacaktır. 2. Gemide çalışacak kişilere mesleki eğitim verilirken acil durumlarda alınması gerekli tedbirler konusunda temel eğitim verilecektir. 3. Kaptan ve sağlıkla görevli işçilerin madde 4(1) (b) ye göre alacakları eğitim,periyodik olarak yenilenecektir. En az beş yılda bir tekrarlanacak olan bu eğitimde , gemilerin kategorilerine bağlı özel riskler de göz önünde tutulacaktır. Madde 6 Radyo ile Tıbbi Konsültasyon 1.Her üye ülke , işçilere daha iyi acil tedavi sağlayabilmek için aşağıdaki gerekli tedbirleri alacaktır; a) Radyo ile ücretsiz tıbbi tavsiyelerde bulunacak bir veya daha fazla merkezler belirlenecektir. b) Bu merkezlerde hizmet verecek bazı doktorlar, seyir halinde gemilerin özel koşulları ile ilgili eğitim göreceklerdir. 2. Radyo konsültasyonu ile verilen tavsiyelerin daha yararlı olması için, ilgili işçilerin sağlık kayıtları bu merkezlerde tutulacaktır. Bu tür kayıtların gizliliği olacaktır. Madde 7 Denetim 1. Her üye ülke, bayrağı altında seyreden gemilerin yıllık denetimini yapacak yetkili kişi veya makamların bu işi yürütmesi için gerekli tedbirleri alacaktır: - Tıbbi malzemeler, bu Direktifin asgari gereklerini yerine getirecek durumda olacaktır; - Madde 2 ( 1 ) ( c ) de öngörülen malzeme kontrol listeleri ile bu Direktifin asgari gerekli gördüğü tıbbi malzemeler uyum içinde olacaktır; - Tıbbi malzemeler doğru muhafaza edilecektir, - İlaçların kullanım sürelerine dikkat edilecektir. 2. Cankurtaran sallarındaki tıbbi malzemelerin denetimi, bu salların yıllık bakım onarımları yapılırken gerçekleştirilecektir. Bu denetimler olağanüstü durumlar da beş aya kadar ertelenebilir. 191 Madde 8 Komite 1. Üye ülkelerin temsilcilerinden oluşan ve Komisyon temsilcilerinin başkanlığını yapacağı bir komite; teknik gelişmeleri, veya uluslararası kurallar ve spesifikasyonların değişmesini ve yeni buluşları göz önünde tutarak, bu Direktifin Eklerinin teknik adaptasyonunda Komisyona yardımcı olacaktır. 2. Komisyon temsilcisi, Komite’ ye alınacak önlemlerle ilgili tasarıyı sunacaktır. Komite, konunun aciliyetine göre başkanın tayin edeceği süre içinde, tasarı ile ilgili görünüşü bildirilecektir. Görüş, Roma Antlaşmasının 148 (2) maddesine göre nitelikli çoğunlukla alınmış olacaktır. Üye Ülke temsilcilerinin oy ağırlığı bu maddedeki kurallara göre değerlenecektir. Başkan oy vermeyecektir. 3. Komisyon, Komite ile önlemler konusunda hemfikir ise , bu önlemleri yürürlüğe koyacaktır. Eğer önlemler, Komite’ nin görüşüne uygun değilse, veya Komite hiçbir görüş bildirmemişse , Komisyon zaman kaybetmeden Konsey’ e önlemlerle ilgili teklifini sunacaktır. Konsey, öneriyi nitelikli çoğunlukla kabul edecektir. Eğer Konsey, teklif sunulduktan sonraki üç ay içerisinde bir karara varmazsa , teklif Komisyon tarafından yürürlüğe konacaktır. Madde 9 Son Hükümler 1. Üye ülkeler, yasal düzenlemelerini 31 Aralık 1994’ e kadar bu Direktifin hükümlerine uygun hale getirecekler ve Komisyon’ u haberdar edeceklerdir. Üye ülkeler, önlemleri yürürlüğe koyarken bu Direktif’ e atıfta bulunacaklardır. 2. Üye ülkeler bu Direktifine göre hazırladıkları ulusal yasalarının metnini Komisyon’ a bildirecektir. 3. Üye ülkeler, sanayiinin iki tarafının görüşünü alarak bu Direktifin uygulanmasına ilişkin hazırladıkları raporları, her beş yılda bir Komisyon’ a sunacaklardır. 4. Komisyon, paragraf 1,2,3 ü göz önünde tutarak bu Direktifin uygulanması ile ilgili raporu beş yılda bir hazırlayarak ve Avrupa Parlamentosu’ na , Ekonomik ve Sosyal Komite’ ye sunacaktır. Madde 10 Bu Direktif Üye Ülkeleri ilgilendirir. NOT: Direktif’ in beş adet Ek’ i bulunmaktadır. Bu ekler: - Ek I - Ek II - Ek III :Gemilerin sınıflandırılması, :Tıbbi malzemeler, araç-gereçleri ve antidotlar, :Gemilerde taşınan tehlikeli maddeler, 192 - Ek IV genel çerçeve, - Ek V içermektedir. :Gemilerdeki tıbbi malzemelerin denetiminde yararlanılacak : Kaptanın ve görevli işçilerin tıbbi eğitimi, hususlarını 193 3.4. Seyir Halinde Gemilerde Daha İyi Tıbbi Hizmet Verilmesi İçin Gerekli Asgari Sağlık ve Güvenlik Koşulları Hakkında 31 Mart 1992 Tarih ve 92/29/EEC Sayılı Konsey Direktifi’nin İngilizce Metni COUNCIL DIRECTIVE 92/29/EEC OF 31 MARCH 1992 ON THE MİNİMUM SAFETY AND HEALTH REQUİREMENTS FOR İMPROVED MEDİCAL TREATMENT ON BOARD VESSELS THE COUNCIL OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Having regard to the Treaty establishing the European Economic Community, and in particular Article 118a thereof, Having regard to the proposal from the Commission(1) , drawn up after consultation with the Advisory Committee on Safety, Hygiene and Health Protection at Work, In cooperation with the European Parliament(2) , Having regard to the Opinion of the Economic and Social Committee(3) , Whereas the Commission communication on its programme concerning safety, hygiene and health at work(4) envisages measures to ensure medical treatment at sea; Whereas the safety and health of workers on board a vessel, which constitutes a workplace involving a wide range of risks, bearing in mind, inter alia, its geographical isolation, where appropriate, require special attention; Whereas vessels should have adequate medical supplies, kept in good order and checked at regular intervals, so that workers can obtain the necessary medical treatment at sea; Whereas, in order to ensure appropriate medical treatment at sea, training and information of seafarers should be encouraged as regards the use of medical supplies; Whereas the use of long-distance medical-consultation methods constitutes an efficient way of contributing to the protection of the safety and health of workers, HAS ADOPTED THIS DIRECTIVE: Article 1 Definitions For the purposes of this Directive, the following terms shall have the following meanings: (a) vessel: any vessel flying the flag of a Member State or registered under the plenary jurisdiction of a Member State, seagoing or estuary-fishing, publicly or privately owned, excluding: - inland navigation vessels, - warships, - pleasure boats used for non-commercial purposes and not manned by professional crews, - tugs operating in harbour areas. Vessels shall be classed in three categories in accordance with Annex I; 194 (b) worker: any person carrying out an occupation on board a vessel, including trainees and apprentices, but excluding port pilots and shore personnel carrying out work on board a vessel at the quayside; (c) Owner: the registered owner of a vessel unless that vessel has been chartered by demise or is managed, either wholly or in part, by a natural or legal person other than the registered owner under the terms of a management agreement; in that case the owner shall be construed as the demise charterer or natural or legal person managing the vessel as appropriate; (d) medical supplies: medicines, medical equipment and antidotes, a non-exhaustive list of which is given in Annex II; (e) antidote: a substance used to prevent or treat a harmful effect or effects, direct or indirect, of one or more substances included on the list of dangerous substances in Annex III. Article 2 Medicines and medical equipment - Sick-bay – Doctor Each Member State shall take the measures necessary to ensure that: 1. (a) every vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction always carries on board medical supplies which meet at least, in terms of quality, the specifications of Annex II sections I and II for the category of vessel to which it belongs; (b) the quantities of medicinal products and medical equipment to be carried depend on the nature of the voyage - in particular ports of call, destination, duration - the type or types of work to be carried out during the voyage, the nature of the cargo and the number of workers; (c) the content of the medicines and medical equipment included in the medical supplies shall be detailed on a checklist corresponding at least to the general framework laid down in Annex IV, sections A, B and C II 1 and II 2; 2. (a) for each of its life-rafts and life-boats, every vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction carries a watertight medicine chest at least containing the medical supplies specified in Annex II, sections I and II, for category C vessels; (b) the content of these chests is also detailed on the checklist referred to in paragraph 1 (c); 3. every vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction, of more than 500 gross registered tonnes, with a crew of 15 or more workers and engaged on a voyage of more than three days, has a sick-bay in which medical treatment can be administered under satisfactory material and hygienic conditions; 4. every vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction, with a crew of 100 or more workers and engaged on an international voyage of more than three days, has a doctor responsible for the medical care of the workers on board. Article 3 Antidotes Each Member State shall take the measures necessary to ensure that: 1. any vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction and carrying any of the dangerous substances listed in Annex III carries on board medical supplies including at least the antidotes listed in Section III of Annex II; 195 2. any ferry-type vessels flying its flag or registered under its plenary jurisdiction, whose conditions of operation do not always allow it to know well enough in advance the nature of the dangerous substances being transported, has on board medical supplies including at least the antidotes listed in section III of Annex II. However, on a regular where the crossing is due to last less than two hours, the antidotes may be limited to those which have to be administered in cases of extreme emergency within a period of time not exceeding the normal duration of the crossing; 3. the contents of the medical supplies, as regards antidotes, shall be detailed on a check list corresponding at least to the general framework laid down in Annex IV, sections A, B and C, II 3. Article 4 Allocation of responsibilities Each Member State shall take the measures necessary to ensure that: 1. (a) the provision and replenishment of the medical supplies of any vessel flying its flag or registered under its plenary jurisdiction are undertaken on the exclusive responsibility of the owner, without any expense to the workers; (b) the management of the medical supplies is placed under the responsibility of the captain of the vessel; he may, without prejudice to this responsibility, delegate the use and maintenance of the medical supplies to one or more workers specially designated by reason of their competence; 2. the medical supplies are maintained in good condition and replenished and/or replaced as soon as possible, and in every case as a priority part of normal revictualling procedures; 3. in an emergency established by the captain as far as possible after having obtained a medical opinion, the required medicines, medical equipment and antidotes which are not available on board are made available as soon as possible. Article 5 Information and training Each Member State shall take the measures necessary to ensure that: 1. medical supplies are accompanied by one or more guides to their use, including instructions for use of at least the antidotes required in Annex II section III; 2. all persons receiving professional maritime training and intending to work on board ship have been given basic training in the medical and emergency measures to be taken immediately in the event of an accident or serious medical emergency; 3. the captain and any worker or workers to whom he delegates the use of the medical supplies pursuant to Article 4 (1) (b) have received special training updated periodically, at least every five years, taking into account the specific risks and needs connected with the different categories of vessel and in accordance with the general guidelines set out in Annex V. Article 6 Medical consultations by radio 1. To ensure better emergency treatment for workers, each Member State shall take the measures necessary to ensure that: (a) one or more centres are designated to provide workers with free medical advice by radio; 196 (b) some of the doctors providing their services for the radio consultation centres have been trained in the special conditions prevailing on board ship. 2. In order to optimize the advice given, the radio consultation centres may keep personal medical records, with the agreement of the workers concerned. Such records shall remain confidential. Article 7 Inspection 1. Each Member State shall take the measures necessary to ensure that a competent person or a competent authority carries out an annual inspection to check that on board all vessels flying its flag: - the medical supplies meet the minimum requirements of this Directive; - the checklist provided for in Article 2 (1) (c) confirms that the medical supplies comply with those minimum requirements; - the medical supplies are correctly stored; - any expiry dates have been respected. 2. Inspections of the medical supplies stored on life-rafts shall be carried out in the course of those life-rafts' annual maintenance. Those inspections may exceptionally be postponed for up to five months. Article 8 Committee 1. With a view to the strictly technical adaption of the Annexes to this Directive in the light of technical progress or changes in international regulations or specifications and new findings in this field, the Commission shall be assisted by a committee composed of the representatives of the Member States and chaired by the representative of the Commission. 2. The representative of the Commission shall submit to the committee a draft of the measures to be taken. The committee shall deliver its opinion on the draft, within a time limit which the chairman may lay down according to the urgency of the matter. The opinion shall be delivered by the majority laid down in Article 148 (2) of the Treaty in the case of decisions which the Council is required to adopt on a proposal from the Commission. The votes of the representatives of the Member States within the committee shall be weighted in the manner set out in that Article. The Chairman shall not vote. 3. The Commission shall adopt the measures envisaged if they are in accordance with the opinion of the committee. If the measures envisaged are not in accordance with the opinion of the committee, or if no opinion is delivered, the Commission shall, without delay, submit to the Council a proposal relating to the measures to be taken. The Council shall act by a qualified majority. If, on the expiry of a period of three months from the date of referral to the Council, the Council has not acted, the proposed measures shall be adopted by the Commission. 197 Article 9 Final provisions 1. Member States shall bring into force the laws, regulations and administrative provisions necessary to comply with this Directive by 31 December 1994. They shall forthwith inform the Commission thereof. When Member States adopt these measures, such measures shall contain a reference to this Directive or shall be accompanied by such reference on the occasion of their official publication. The methods of making such a reference shall be laid down by the Member States. 2. Member States shall communicate to the Commission the texts of the provisions of national law which they have already adopted or which they adopt in the field governed by this Directive. 3. Member States shall report to the Commission every five years on the implementation of this Directive, giving the views of the two sides of industry. The Commission shall inform the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Advisory Committee for Safety, Hygiene and Health at Work thereof. 4. The Commission shall report at least every five years to the European Parliament, the Council and the Economic and Social Committee on the implementation of this Directive, taking into account paragraphs 1, 2 and 3. Article 10 This Directive is addressed to the Member States. Done at Brussels, 31 March 1992. For the Council The President Vitor MARTINS (1) OJ No C 183, 24. 7. 1990, p. 6 and OJ No C 74, 20. 3. 1991, p. 11. (2) OJ No C 48, 25. 2. 1991, p. 154 and OJ No C 326, 16. 12. 1991, p. 72. (3) OJ No C 332, 31. 12. 1990, p. 165. (4) OJ No C 28, 3. 2. 1988, p. 3. ANNEX I CATEGORIES OF VESSELS (Article 1 (a)) A. Sea-going or sea-fishing vessels, with no limitation on length of trips. B. Sea-going or sea-fishing vessels making trips of less than 150 nautical miles from the nearest port with adequate medical equipment(1) . C. Harbour vessels, boats and craft staying very close to shore or with no cabin accommodation other than a wheelhouse. (1) Category B shall be extended to sea-going or sea-fishing vessels which make trips of less than 175 nautical miles from the nearest port with adequate medical equipment and which remain continuously within range of helicopter rescue services. To this end, each Member State shall forward up-to-date information on the areas in which routine helicopter rescue services are provided, and the circumstances in which they operate: (a) to the other Member States and the Commission; and (b) to the captains of vessels flying its flag or registered under its plenary jurisdiction who 198 are, or are likely to be, concerned by application of the first subparagraph of this footnote; the information shall be forwarded in the most appropriate way, for example through radio-consultation centres, rescue coordination centres or coastal radio stations. ANNEX II MEDICAL SUPPLIES (NON-EXHAUSTIVE LIST) (Article 1 (d)) I. MEDICINES Categories of vessels 1. Cardiovascular (a) Cardio-circulatory analeptics - Sympathomimetics×× (b) Anti-angina preparations××× (c) Diuretics×× (d) Anti-haemorrhagics including uterotonics if there are women on board××× (e) Anti-hypertensive× 2. Gastro-intestinal system (a) Medicines for gastric and duodenal disorders - Histamine H2 receptor anti-ulcer antagonists× - Anti-acid mucous dressings×× (b) Anti-emetics××× (c) Lubricant laxatives× (d) Anti-diarrhoeals××× (e) Intestinal antiseptics×× (f) Haemorrhoid preparations×× 3. Analgesics and anti-spasmodics (a) Analgesics, anti-pyretics and anti-inflammatory preparations××× (b) Powerful analgesics×× (c) Spasmolytics×× 4. Nervous system (a) Anxiolytics×× (b) Neuroleptics×× (c) Seasickness remedies××× (d) Anti-epileptics× 5. Anti-allergics and anti-anaphylactics (a) H1 Anti-histaminics×× (b) Injectable glucocorticoids×× 6. Respiratory system (a) Bronchiospasm preparations×× (b) Anti-tussives×× (c) Medicines used for colds and sinusitis×× Categories of vessels 7. Anti-infection (a) Antibiotics (at least two families)×× (b) Anti-bacterial sulphamide×× (c) Urinary antiseptics× (d) Anti-parasitics×× (e) Intestinal anti-infectives×× (f) Anti-tetanus vaccines and immunoglobulins×× 199 8. Compounds promoting rehydration, caloric intake and plasma expansion×× 9. Medicines for external use (a) Skin medicines - Antiseptic solutions××× - Antibiotic ointments×× - Anti-inflammatory and analgesic ointments×× - Anti-mycotic skin creams× - Burn preparations××× (b) Eye medicines - Antibiotic drops×× - Antibiotic and anti-inflammatory drops×× - Anaesthetic drops×× - Hypotonic myotic drops×× (c) Ear medicines - Antibiotic solutions×× - Anaesthetic and anti-inflammatory solutions×× (d) Medicines for oral and throat infections - Antibiotic or antiseptic mouthwashes×× (e) Local anaesthetics - Local anaesthetics using freezing× - Local anaesthetics given by subcutaneous injection×× - Dental anaesthetic and antiseptic mixtures×× II. MEDICAL EQUIPMENT Categories of vessels 1. Resuscitation equipment - Manual resuscitation appliance×× - Appliance for the administration of oxygen with pressure-reducing valve such that ship's industrial oxygen can be used, or oxygen container××(1) - Mechanical aspirator to clear upper respiratory passages×× - Cannula for mouth-to-mouth resuscitation××× 2. Dressing and suturing equipment - Disposable suture stapler or suture kit with needles×× - Adhesive elastic bandage××× - Gauze strips× - Tubular gauze for finger bandages× - Sterile gauze compresses××× - Cotton wool×× - Sterile sheet for burns victims×× - Triangular sling×× - Disposable polyethylene gloves××× - Adhesive dressings××× - Sterile compression bandages××× - Adhesive sutures or zinc oxide bandages××× - Non-absorbable sutures with needles× - Vaseline gauze×× 3. Instruments - Disposable scalpels× - Stainless-steel instrument box×× - Scissors×× - Dissecting forceps×× 200 - Haemostatic clamps×× - Needle forceps× - Disposable razors× 4. Examination and monitoring equipment - Disposable tongue depressors×× - Reactive strips for urine analysis× - Temperature charts× - Medical evacuation sheets×× - Stethoscope×× - Aneroid sphygmomanometer×× - Standard medical thermometer×× - Hypothermic thermometer×× (1) Under the conditions of use prescribed by national laws and/or practices. Categories of vessels 5. Equipment for injection, perfusion, puncture and catheterization - Bladder drainage instruments× - Rectal drip set× - Disposable filter infusor× - Urine drainage bag× - Disposable syringes and needles×× - Catheter× 6. General medical equipment - Bedpan× - Hot-water bottle× - Urine bottle× - Ice bag× 7. Immobilization and setting equipment - Malleable finger splint×× - Malleable forearm and hand splint×× - Inflatable splint×× - Thigh splint×× - Collar for neck immobilization×× - Thomas splint or dimple mattress× 8. Disinfection, disinsectization and prophylaxis - Water-disinfection compound× - Liquid insecticide× - Powder insecticide× III. ANTIDOTES 1. Medicines - General - Cardio-vascular - Gastro-intestinal system - Nervous system - Respiratory system - Anti-infective - For external use 2. Medical equipment - Necessary for the administration of oxygen (including maintenance requisites) Note For the detailed implementation of Section III, Member States may refer to the IMO 201 Medical First Aid Guide for use in accidents involving dangerous goods (MFAG) contained in the 1990 consolidated edition of the IMO International Maritime Dangerous Goods Code. Any adaptation of Section III in implementation of Article 8 may take account, inter alia, of any updating of the MFAG. ANNEX III DANGEROUS SUBSTANCES (Article 1 (e) and Article 3 (1)) The substances listed in this Annex are to be taken into account in whatever form they are carried on board, including the form of waste or cargo residues. - Explosive substances and objects, - Gases: compressed, liquified or dissolved under pressure, - Inflammable liquids, - Inflammable solids, - Substances liable to spontaneous combustion, - Substances which, on contact with water, give off inflammable gases, - Combustible substances, - Organic peroxides, - Toxic substances, - Infectious substances, - Radioactive substances, - Corrosive substances, - Various dangerous substances, i.e. any other substances which experience has shown, or may show, to be dangerous, so that the provisions of Article 3 need to be applied. Note For the detailed implementation of this Annex, Member States may refer to the 1990 consolidated edition of the IMO International Maritime Dangerous Goods Code. Any adaptation of this Annex in implementation of Article 8 may take account, inter alia, of any updating of the IMO International Maritime Dangerous Goods Code. ANNEX IV GENERAL FRAMEWORK FOR THE INSPECTION OF VESSELS' MEDICAL SUPPLIES (Article 2 (1) (c), Article 3 (3)) SECTION A. CATEGORY A VESSELS I. Details of the vessel Name: . Flag: . Home port: . II. Medical supplies 1. MEDICINE 1.1. Cardiovascular (a) Cardio-circulatory analeptics - Sympathomimetics000 (b) Anti-angina preparations000 (c) Diuretics000 (d) Anti-haemorrhagics including uterotonics if there are women on board000 202 (e) Anti-hypertensive000 1.2. Gastro-intestinal system (a) Medicines for gastric and duodenal disorders - Histamine H2 receptor anti-ulcer antagonists000 - Anti-acid mucous dressings000 (b) Anti-emetics000 (c) Lubricant laxatives000 (d) Anti-diarrhoeals000 (e) Intestinal antiseptics000 (f) Haemorrhoid preparations000 1.3. Analgesics and anti-spasmodics (a) Analgesics, anti-pyretics and anti-inflammatory preparations000 (b) Powerful analgesics000 (c) Spasmolytics000 1.4. Nervous system (a) Anxiolytics000 (b) Neuroleptics000 (c) Seasickness remedies000 (d) Anti-epileptics000 1.5. Anti-allergics and anti-anaphylactics (a) H1 Anti-histaminics000 (b) Injectable glucocorticoids000 1.6. Respiratory system (a) Bronchiospasm preparations000 (b) Anti-tussives000 (c) Medicines used for colds and sinusitis000 1.7. Anti-infection (a) Antibiotics (at least two families)000 (b) Anti-bacterial sulphamide000 (c) Urinary antiseptics000 (d) Anti-parasitics000 (e) Intestinal anti-infectives000 (f) Anti-tetanus vaccines and immunoglobulins000 1.8. Compounds promoting rehydration, caloric intake and plasma expansion000 1.9. Medicines for external use (a) Skin medicines - Antiseptic solutions000 - Antibiotic ointments000 - Anti-inflammatory and analgesic ointments000 - Anti-mycotic skin creams000 - Burn preparations000 (b) Eye medicines - Antibiotic drops000 - Antibiotic and anti-inflammatory drops000 - Anaesthetic drops000 - Hypotonic myotic drops000 (c) Ear medicines - Antibiotic solutions000 - Anaesthetic and anti-inflammatory solutions000 (d) Medicines for oral and throat infections 203 - Antibiotic or antiseptic mouthwashes000 (e) Local anaesthetics - Local anaesthetics using freezing000 - Local anaesthetics given by subcutaneous injection000 - Dental anaesthetic and antiseptic mixtures000 2. MEDICAL EQUIPMENT 2.1. Resuscitation equipment - Manual resuscitation appliance000 - Appliance for the administration of oxygen with pressure-reducing valve such that ship's industrial oxygen can be used, or oxygen container000 - Mechanical aspirator to clear upper respiratory passages000 - Cannula for mouth-to-mouth resuscitation000 2.2. Dressing and suturing equipment - Disposable suture stapler or suture kit with needles000 - Adhesive elastic bandage000 - Gauze strips000 - Tubular gauze for finger bandages000 - Sterile gauze compresses000 - Cotton wool000 - Sterile sheet for burns victims000 - Triangular sling000 - Disposable polyethylene gloves000 - Adhesive dressings000 - Sterile compression bandages000 - Adhesive sutures or zinc oxide bandages000 - Non-absorbable sutures with needles000 - Vaseline gauze000 2.3. Instruments - Disposable scalpels000 - Stainless-steel instrument box000 - Scissors000 - Dissecting forceps000 - Haemostatic clamps000 - Needle forceps000 - Disposable razors000 2.4. Examination and monitoring equipment - Disposable tongue depressors000 - Reactive strips for urine analysis000 - Temperature charts000 - Medical evacuation sheets000 - Stethoscope000 - Aneroid sphygmomanometer000 - Standard medical thermometer000 - Hypothermic thermometer000 2.5. Equipment for injection, perfusion, puncture and catheterization - Bladder drainage instruments000 - Rectal drip set000 - Disposable filter infusor000 - Urine drainage bag000 - Disposable syringes and needles000 204 - Catheter000 2.6. General medical equipment - Bedpan000 - Hot-water bottle000 - Urine bottle000 - Ice bag000 2.7. Immobilization and setting equipment - Malleable finger splint000 - Malleable forearm and hand splint000 - Inflatable splint000 - Thigh splint000 - Collar for neck immobilization000 - Thomas splint or dimple mattress000 2.8. Disinfection, disinsectization and prophylaxis - Water-disinfection compound000 - Liquid insecticide000 - Powder insecticide000 3. ANTIDOTES 3.1. General000 3.2. Cardio-vascular000 3.3. Gastro-intestinal system000 3.4. Nervous system000 3.5. Respiratory system000 3.6. Anti-infective000 3.7. For external use000 3.8. Other000 3.9. Necessary for the administration of oxygen000 Venue and date: . Captain's signature: . Approval of the competent person or authority: . SECTION B. CATEGORY B VESSELS I. Details of the vessel Name: . Flag: . Home port: . II. Medical supplies 1. MEDICINE 1.1. Cardiovascular (a) Cardio-circulatory analeptics - Sympathomimetics000 (b) Anti-angina preparations000 (c) Diuretics000 (d) Anti-haemorrhagics including uterotonics if there are women on board000 1.2. Gastro-intestinal system (a) Medicines for gastric and duodenal disorders - Anti-acid mucous dressings000 (b) Anti-emetics000 (c) Anti-diarrhoeals000 (d) Intestinal antiseptics000 (e) Haemorrhoid preparations000 205 1.3. Analgesics and anti-spasmodics (a) Analgesics, anti-pyretics and anti-inflammatory preparations000 (b) Powerful analgesics000 (c) Spasmolytics000 1.4. Nervous system (a) Anxiolytics000 (b) Neuroleptics000 (c) Seasickness remedies000 1.5. Anti-allergics and anti-anaphylactics (a) H1 Anti-histaminics000 (b) Injectable glucocorticoids000 1.6. Respiratory system (a) Bronchiospasm preparations000 (b) Anti-tussives000 (c) Medicines used for colds and sinusitis000 1.7. Anti-infection (a) Antibiotics (at least two families)000 (b) Anti-bacterial sulphamide000 (c) Anti-parasitics000 (d) Intestinal anti-infectives000 (e) Anti-tetanus vaccines and immunoglobulins000 1.8. Compounds promoting rehydration, caloric intake and plasma expansion000 1.9. Medicines for external use (a) Skin medicines - Antiseptic solutions000 - Antibiotic ointments000 - Anti-inflammatory and analgesic ointments000 - Burn preparations000 (b) Eye medicines - Antibiotic drops000 - Antibiotic and anti-inflammatory drops000 - Anaesthetic drops000 - Hypotonic myotic drops000 (c) Ear medicines - Antibiotic solutions000 - Anaesthetic and anti-inflammatory solutions000 (d) Medicines for oral and throat infections - Antibiotic or antiseptic mouthwashes000 (e) Local anaesthetics - Local anaesthetics given by subcutaneous injection000 - Dental anaesthetic and antiseptic mixtures000 2. MEDICAL EQUIPMENT 2.1. Resuscitation equipment - Manual resuscitation appliance000 - Appliance for the administration of oxygen with pressure-reducing valve such that ship's industrial oxygen can be used, or oxygen container000 - Mechanical aspirator to clear upper respiratory passages000 - Cannula for mouth-to-mouth resuscitation000 2.2. Dressing and suturing equipment - Disposable suture stapler or suture kit with needles000 206 - Adhesive elastic bandage000 - Sterile gauze compresses000 - Cotton wool000 - Sterile sheet for burns victims000 - Triangular sling000 - Disposable polyethylene gloves000 - Adhesive dressings000 - Sterile compression bandages000 - Adhesive sutures or zinc oxide bandages000 - Vaseline gauze000 2.3. Instruments - Stainless-steel instrument box000 - Scissors000 - Dissecting forceps000 - Haemostatic clamps000 2.4. Examination and monitoring equipment - Disposable tongue depressors000 - Medical evacuation sheets000 - Stethoscope000 - Aneroid sphygmomanometer000 - Standard medical thermometer000 - Hypothermic thermometer000 2.5. Equipment for injection, perfusion, puncture and catheterization - Disposable syringes and needles000 2.6. Immobilization and setting equipment - Malleable finger splint000 - Malleable forearm and hand splint000 - Inflatable splint000 - Thigh splint000 - Collar for neck immobilization000 3. ANTIDOTES 3.1. General000 3.2. Cardio-vascular000 3.3. Gastro-intestinal system000 3.4. Nervous system000 3.5. Respiratory system000 3.6. Anti-infective000 3.7. For external use000 3.8. Other000 3.9. Necessary for the administration of oxygen000 Venue and date: . Captain's signature: . Authorization by competent person or authority: . SECTION C. CATEGORY C VESSELS I. Details of the vessel Name: . Flag: . Home port: . II. Medical supplies 207 1. MEDICINE 1.1. Cardiovascular (a) Anti-angina preparations000 (b) Anti-haemorrhagics including uterotonics if there are women on board000 1.2. Gastro-intestinal system (a) anti-emetics000 (b) anti-diarrhoeals000 1.3. Analgesics and anti-spasmodics - Analgesics, anti-pyretics and anti-inflammatory preparations000 1.4. Nervous system - Seasickness remedies000 1.5. Medicines for external use - Skin medicines - Antiseptic solutions000 - Burn preparations000 2. MEDICAL EQUIPMENT 2.1. Resuscitation equipment - Cannula for mouth-to-mouth resuscitation000 2.2. Dressing and suturing equipment - Adhesive elastic bandage000 - Sterile gauze compresses000 - Disposable polyethylene gloves000 - Adhesive dressings000 - Sterile compression bandages000 - Adhesive sutures or zinc oxide bandages000 3. ANTIDOTES 3.1. General000 3.2. Cardio-vascular000 3.3. Gastro-intestinal system000 3.4. Nervous system000 3.5. Respiratory system000 3.6. Anti-infective000 3.7. For external use000 3.8. Other000 3.9. Necessary for the administration of oxygen000 Venue and date: . Captain's signature: . Authorization of the competent person or authority: . 208 ANNEX V MEDICAL TRAINING OF THE CAPTAIN AND DESIGNATED WORKERS (Article 5 (3)) I. 1. Basic understanding of physiology, symptomatology and therapeutics. 2. Elements of preventive medicine, notably individual and collective hygiene, and elements of possible prophylactic measures. 3. Ability to perform basic types of treatment and supervise emergency disembarkation at sea. Person responsible for treatment aboard category A vessels should if possible receive their practical training in hospitals. 4. Detailed knowledge of how to use the various remote medical consultation facilities. II. This training should take account of the programmes of instruction detailed in relevant recent international documents. 209 SONUÇ Türkiye’ye tanınan “Aday Ülke Statüsü” sonrasında, Avrupa Birliği Komisyonu tarafından, 8 Kasım 2000 tarihinde açıklanan “Katılım Ortaklığı Belgesi”ne istinaden, Türkiye, 24 Mart 2001 tarih ve 24352 sayılı Resmi Gazetede “Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine Dair Ulusal Program”ı yayımlamıştır. Programda sağlık alanındaki düzenlemeler; Malların Serbest Dolaşımı, Kişilerin Serbest Dolaşımı, İstatistik, Sosyal Politikalar ve İstihdam, Çevre, Tüketicinin Korunması ve Sağlık ve Uluslararası Gümrük İşbirliği başlıkları altında yer almıştır. Programda yer alan sağlık konuları, Türk sağlık mevzuatının Avrupa Birliği sağlık mevzuatına uyumlaştırılmasında bir rehber niteliğindedir. Sosyal Politikalar ve İstihdam bölümünde Halk Sağlığı ile İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği başlıkları altında, Sağlık Bakanlığı sorumlu olduğu ilgili Avrupa Birliği mevzuatının iç hukukumuza aktarılması çalışmalarının sürdürmektedir. Halk Sağlığı alanında AB’nin yeni sağlık stratejisi ve eylem programı bu alanda genel çerçeveyi çizen iki ana sütunu oluşturmaktadır. Geliştirilen mevzuat ise gençlerin ve çocukların alkol tüketiminin zararlarından korunması, halkın tütün ve tütün ürünlerinin zararlarından ve elektromanyetik alanların yarattığı risklerden korunması ile bazı bulaşıcı hastalıkların epidemiyolojik sürvelansı ve kontrolü başlıklarında gruplandırılabilir. AB’nin bu alandaki mevzuatı, konuların global olarak da son derece hassas ve sürekli gelişen alanlar olmaları nedeniyle devamlı olarak yenilendiğinden, yukarıda verilen başlıkların bir kısmı Ulusal Programda yer almamıştır. Global terör ve bunun yarattığı yeni göç dalgaları ile teknolojideki hızlı gelişmeler ve yenilikler, Halk Sağlığı alanında, Ulusal Programın bir çıkış noktası olarak algılanması ve yeni gelişmelerin izlenmesine merkezi bir önem kazandırmıştır. Bu hızlı gelişime en çarpıcı örnek olarak, henüz yeni oluşan bir başka konu başlığı “Biyoterörizme Hazırlık” verilebilir. Bu eserde ele alınan konular böyle bir bakış açısıyla incelendiğinde yeterli faydayı, bir çıkış noktası olarak sağlayabilir. Çünkü, Ulusal Programda yer alan diğer konu başlıklarında farklı olarak, Halk Sağlığı alanında, mevzuat uyumuna ilaveten sürekli yenilenen bir sisteme dahil olmak ön plandadır. Çalışanların sağlık ve güvenliği konularında ise AB’nin standartlarına ulaşmak için öncelikle mevzuat uyumu ve sonrasında da gerekli idari ve personel altyapısının oluşturulması amacıyla çalışmalarımız devam etmektedir. Bu alanda daha geniş sorumluluklara sahip olan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile uyumlu bir çalışma gerçekleştirilmesi ise tam bir entegrasyon için gereklidir. Bu eserde yer alan bilgi ve belgelerin, toplumsal gelişim sürecinde sağlık alanında son derece önemli ve birbiriyle bağlantılı iki temel konuda, ilgili tüm tarafların çalışmalarında kullanılmak üzere önümüzdeki dönemde sağlığı geliştirecek yeni açılımların oluşturulmasında faydalı olacağı düşünülmektedir. 210 KAYNAKÇA 1. Amended Proposal for a Decision of The European Parliament and of the Council Adopting a Programme of Community Action in The Field of Public health (2001-2006), Europen Commission, COM(2001)302final, Brussels, 01.06.2001 2. Avrupa Birliği’nde İstihdam ve Sosyal Politika “refah ve sosyal adaleti geliştirme”, Avrupa Birliği Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği, Ankara, 2000 3. Avrupa Birliği’nin Sosyal Politika Gündemi, TİSK, Ankara, Eylül, 2000 4. Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programı, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Ankara, 2001 5. Charles Pawnell, Avrupa Birliği Sosyal ve Bölgesel İhtiyaçları Nasıl Karşılıyor? Avrupa toplulukları Resmi yayınlar Bürosu, Brüksel, 1996 6. Communication from The Commission to The Council, The European Parliament, The Economic and Social Committee and The Committee of The Regions on The Health Strategy of The European Community, COM(2000)285final, Europen Commission, Brussels, 16.5.2000 7. Fourt Report on The İntegration of Health Protection Requirements in Community Policies (1999), Europen Commission, COM(1999)587final, Brussels, 16.11.1999 8. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile İlgili Genel Bilgiler, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı Daire Başkanlığı, Yayın No: 1999/94, Ankara, 1999 9. Gülgören Tekinalp / Ünal Tekinalp, Avrupa Birliği Hukuku, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 2.Baskı, İstanbul, 2000 10. Progres Report on the Network For The Epidemiological Surveillance and Control of Communicable Dieseas in The Community, Commission of The European Communities, COM(2000)471final, Europen Commission, Brussels, 07.09.2000 11. Report from The Commission to The Council, The European Parliament, The Economic and Social Committee and The Committee of The Regions, Progress Achieved in Relation to Public Health Protection From The Harmful Effects of Tobacco Consumption, COM(1999)407final, Europen Commission, Brussels, 08.09.1999 12. Report from The Commissionto the Council, the European Parliament, The Economic and Social Committee and The Committee of The Regions on The Response to The Resolution of The Council and The Ministers for Health of The Member States Meeting within The Council on Banning Smoking in Places Open to The Public, European Commission, COM(96)573final, Brussells, 14.11.1996 13. Speech / David Byrne, Member of the European Commission responsible for Health and Consumer Protection, “The European Dimension of Tobacco Control Legislation”, Office of Tobacco Control (OTC) Conference, Dublin, 1 November 2001 211
