Marnix Motief, nummer 14

Marnix Motief
s c h o o l j a a r
2 0 0 8 - 2 0 0 9
2
2 Mijn voorbeeld
3 Cybr pstn
3 Het mooiste moment
4 Geslaagd!
|
n u m m e r
1 4
5 Geslaagd!
6 Geschiedenissectie
6 Boeken afhalen
6 Roosterlezen
7 Vertrekkende collega's
|
j u l i
i
2 0 0 9
7 Dichter bij de leerling
8 Column
8 Ouderraad
8 Vakantierooster
8 Colofon
Zeven brugklassers kijken
terug op hun eerste jaar
Leon van den Beemt en Julia Kapinga
(tweetalig vwo, G1u), Safa Sadni en
Thomas Merison (havo/mavo-brugklas
B1g), Max van den Top, Maite van den
Bovenkamp en Hildegard van der Velde
(havo/atheneumbrugklas B1d) vertellen.
Als eerste noemen alle zeven het fenomeen
huiswerk als hen gevraagd wordt hoe ze
het vonden in het begin. “In het begin kostte me dat heel veel tijd, maar nu gemiddeld een uur per dag”, vertelt Hildegard.
“Je moet echt leren plannen”, vult Thomas
aan, maar, zegt Safa: “Je moet niet gaan
stressen, want uiteindelijk valt het allemaal
wel mee.” “Eigenlijk had ik het moeilijker
verwacht”, zegt Max.
“Er zat niemand van mijn oude basisschool
in de klas”, vertelt Julia, maar aan dat
soort dingen zitten ook voordelen, vindt
Thomas: “Ik had snel veel nieuwe vrienden
en straks in de tweede zit ik weer in een
nieuwe klas en dan leer ik weer andere
kinderen kennen. Ik vind dat leuk.” Hoe
spannend ze het in het begin ook vonden,
de middelbare school is veel leuker dan de
basisschool, stellen ze unaniem vast. “De
afwisseling van leraren is erg leuk”, licht
Maite toe.
De zware boekentas viel wel tegen, maar,
zegt Julia: “Je moet gewoon je kluisje
gebruiken en niet met al je boeken gaan
slepen en zeker niet met je geschiedenisboek. Dat lijkt wel een telefoonboek.”
“Maar je moet ook niet een te grote
schooltas kopen”, raadt Safa de nieuwe
brugklassers aan.
Allemaal hebben ze zich van tevoren zorgen gemaakt over hoe de tweedeklassers
hen zouden behandelen. “Ze zeiden dat
je enorm gepest zou gaan worden, maar
dat was niet zo”, vertelt Safa. “In het begin
riepen ze wel eens ‘brugje’, maar dat gaat
weer over”, aldus Leon. “Je bent wel weer
opeens een kleintje, terwijl je in groep acht
nog een beetje de baas kon spelen”, zegt
Max.
Voordat ze hun eerste schreden op het
Marnix zetten, kenden ze de bijnaam ‘Mag
Niks’ van de school al. Thomas vindt dat
onzin: “Je mag hier best wel veel. Het is
hier echt goed. Als er geplaagd wordt,
wordt het snel aangepakt.” Max vindt het
wél streng: “Als je je fiets niet in het fietsenrek zet, gaat-ie aan de ketting”, maar Safa
vindt dat het allemaal wel meevalt: “Ze zijn
alleen streng over te laat komen.” De rest
knikt meteen.
Wat voor tips hebben ze voor de aanstormende brugklassers? “Houd goed je agenda bij en let op als je je tas inpakt. Het is
vervelend als je niet de goede spullen bij
je hebt”, zegt Leon. “En ga niet met een
leraar in discussie. Dat win je nooit”, vindt
Julia, “Verder moet je gewoon met een
vrolijke instelling naar school te gaan en je
vooral niet te druk te maken.” Maite raadt
hen aan vooral goed huiswerk te maken,
want: “Anders raak je hopeloos achter. En
zet ook je mobiel op stil of op trillen.” “En
kom ook niet op school met een mobiel als
een koelkast”, adviseert Thomas, “want
dan word je uitgelachen. Je moet ook je
shirt niet in je broek stoppen.” Tot slot
geven ze een wat meer tijdloos advies:
sokken in sandalen is ook geen goed idee.
door Ginette Wieken
Van de schoolleiding
Het einde van het schooljaar nadert snel,
zoals aan deze Marnix Motief te merken is.
Op het moment dat de namen van de
geslaagde examenkandidaten bekend gemaakt kunnen worden, het rooster van
de afsluitende toetsweek bekend is en
de vakantiedata van de volgende cursus
(nogmaals) worden gepubliceerd, kan het
niet anders of de gedachten van iedereen
binnen de school beginnen al een beetje in
de vakantiestand te staan. Dat is ook heel
begrijpelijk, want hoe je het ook wendt of
keert, zowel voor leerlingen als docenten en
onderwijsondersteunend personeel vormt
die vakantie altijd de heerlijke beloning
voor een jaar hard werken. Je zou daarom
haast verwachten dat de laatste dagen van
het schooljaar één groot feest zijn, op weg
naar die lange zomer. Niets is echter minder
waar, want tijdens die laatste dagen is er
ook altijd dat ene brok-in-de-keelmoment
waarop we als school afscheid nemen
van één of meer Marnixmedewerkers
die voor kortere of langere tijd deel van
onze schoolgemeenschap uitmaakten,
die door hun werk, hun prestaties en hun
persoonlijkheid een onvergetelijk deel van
onze collectieve herinnering zullen worden.
En hoewel de aanleiding voor hun vertrek
meestal niet verdrietig of akelig is, moet je
toch altijd wat wegslikken als je die bekende
gezichten, die gewaardeerde collega’s,
die getalenteerde, bevlogen docenten en
onderwijsondersteuners ziet vertrekken.
Daarom in deze laatste Van de schoolleiding
van dit jaar uitsluitend aandacht voor die
gezichtsbepalende Marnixdocenten en
OOP’ers die we volgend jaar niet meer in
ons midden zullen hebben en van wie we op
donderdag 9 juli aanstaande helaas afscheid
zullen moeten nemen.
Beste Peter van Beek en Lia Mink: dank voor
jullie werk aan onze school. Jullie waren
tijdelijk bij ons, maar hebben dit jaar een
zeer waardevolle bijdrage aan ons onderwijs
geleverd. Beste Cunera Nijdam en Ton
Versteegh: bedankt voor de jaren waarin
wij als school van jullie vele, grote talenten
mochten profiteren. Het was een genoegen
met jullie samen te werken. Wij wensen
jullie alle geluk, gezondheid en succes in
jullie nieuwe werkomgeving. Beste Kees
van de Kolk, Jeanne Rijsemus en Coby
van Essen: ontzettend bedankt voor jullie
jarenlange geïnspireerde, waardevolle
en opmerkelijke inzet voor ons Marnix
College. Het is dagelijks gezien, het is
niet onopgemerkt gebleven! Alle Marnixleerlingen, -ouders en -medewerkers wensen
jullie een lange, gezonde en gelukkige
pensioentijd toe! Beste collega’s: het ga jullie
goed. En dit geldt natuurlijk ook voor alle
Marnixleerlingen, -ouders en -medewerkers:
het ga jullie allemaal goed in de komende
zomerweken. Laten we elkaar straks, aan
de andere kant van de zomervakantie,
weer uitgerust en in goede gezondheid
ontmoeten!
door Leo Spelt, rector
2
w w w
Marnix Motief
.marnixcollege.nl
Cybr pstn = l4f
Hoe kun je er voor zorgen dat je kind
veilig internet?
98% van de kinderen in Nederland ‘zit’ op
internet. 70% van de kinderen vanaf 10 jaar heeft
een mobieltje. Bijna elke tiener heeft een eigen
gsm. Gemiddeld sturen ze 5 sms-berichten per
dag en wordt er 24 minuten gebeld. Gemiddeld
bellen meisjes voor 20 euro per maand meer
dan jongens. 81% van de kinderen msn’t. Ze
maken gebruik van een eigen taal, zoals hoest,
bm@8, w8ff en brb, bjmjez, :-# en cu!1. 40% van
de kinderen zegt dat cyberpesten in de eigen
klas voorkomt. Voor steeds meer ouders dringt
het besef door dat er door hen anders met internet moet worden omgegaan. Maar hoe?
De KinderConsument komt op voor
kinderen op internet
Op maandagavond 18 mei jl. organiseerde
de Ouderraad van het Marnix voor de ouders
en geïnteresseerden de thema-avond “Veilig
internetgebruik”. Deze informatieavond werd
verzorgd door Xander de Wit van de KinderConsument. Tijdens de informatieavond, waar ruim
50 geïnteresseerde ouders en docenten aan-
1
wezig waren, zijn de zorgen van ouders rondom
het internetgebruik van hun zoon of dochter
besproken en oplossingen aangegeven. Zoals
hieronder te lezen valt, zijn diverse vragen de
revue gepasseerd.
Wat is beter voor mijn kind: een
abonnement of prepaidkaart?
Over het algemeen vinden ouders dat kinderen
beter geen abonnement kunnen hebben omdat
daarmee enorme schulden opgebouwd kunnen
worden. Kinderen weten niet goed met de belen sms-grenzen om te gaan. Wat de meeste
ouders niet weten, is dat er met een prepaidabonnement ook een flinke schuld opgebouwd
kan worden. Een voorbeeld daarvan is wanneer
dochterlief de nieuwste ringtones wil downloaden en een sms naar een bepaald 0900-nummer stuurt. Hiervoor wordt een bedrag van het
beltegoed afgehaald. De ringtones blijven vervolgens met grote regelmaat naar het nummer
gestuurd worden. De bedragen worden steeds
weer afgeschreven, ook wanneer het beltegoed
op is.
Tips en waarschuwingen voor veilig
internetgebruik
Xander de Wit gaf de aanwezigen een groot aantal tips en waarschuwingen: 0900-nummers op
naam van je kinderen kun je blokkeren, zodat
reclame wordt tegengehouden;
Maak voordat je afspraken met je kinderen
maakt eerst als ouders samen afspraken zodat
je op één lijn zit en ook weet waar je het precies
over hebt, de meeste kinderen zijn immers al
veel handiger dan hun ouders op internet;
Spreek regels rondom het internetgedrag met
hen af, kinderen hebben hier behoefte aan.
Kijk ook eens mee met je kinderen en verdiep je
in hun cyberleven;
Lees de algemene voorwaarden van de sites
waarop je kinderen zich aanmelden goed door,
daarin staat onder andere vermeld dat ouders
altijd verantwoordelijk zijn voor het internetgedrag van hun kinderen; Maak afspraken met je
kinderen wanneer er wel en niet gefilmd wordt
met hun mobieltje. Zo voorkom je als ouder dat
je zonder het te weten terecht komt tussen de
andere filmpjes op YouTube van ‘vaders-metgrasmaaimachine-in-boxershort’ en ‘moedersmet-ochtendjas’ waar je collega’s leuk van kunnen meegenieten;
Het is niet nodig om kinderen bang te maken
voor internet, het is wel nodig om een goede
uitleg te geven van de veiligheid die nodig is
voor internetgebruik. Zie het maar als een soort
autogordels die je omdoet in de auto. Niet meer
en niet minder.
De website van de KinderConsument geeft nog
veel meer van dit soort praktische tips.
Het wachtwoord en de gebruikersnaam van uw kind zijn net zo geheim
als je eigen pincode
Cyberpesten komt tegenwoordig op vrijwel iedere school voor. Ouders zijn daarvan vaak niet op
de hoogte omdat ze het cyberwereldje van hun
zoon of dochter niet zo goed kennen. Steeds
vaker verschijnen in de media nare berichten
over de gevolgen van cyberpesten voor kinderen. Kinderen worden uit school opgewacht en
in elkaar geslagen omdat ze hun wachtwoord
Mijn voorbeeld
30 kakelverse brugklassertjes zijn diep onder
de indruk van deze waarschuwing. Het is ons
allereerste lesuur op de middelbare school.
We houden onze adem in.
De klas is stil, muisstil. Ons is zojuist te
verstaan gegeven dat we nog niet jarig zijn
als er iemand een piep geeft wanneer de
docent komt binnenlopen. Het is 1979 en de
Opeens vliegt de deur met een knal open en
er komt een mannetje het klaslokaal binnen
lopen. Hij draagt een zandkleurig overhemd
met grote borstzakken en een korte broek.
Onder zijn armen draagt hij een papieren zak.
Aan zijn voeten prijken geitenwollen sokken
en om het plaatje compleet te maken: bruine,
leren sandalen. Zijn haar zit in een bruine kuif
op zijn hoofd en hij heeft een ringbaard waar
de snor opvallend aan ontbreekt. Priemende,
groene ogen kijken ons aan. Hij zet de
papieren zak met inhoud met een zwaai op
tafel, grijpt met zijn andere hand een krijtje
en schrijft op het bord: “Watze de Vries”. “Dat
ben ik”, zegt hij, “ik stond vanochtend in de
sloot achter mijn huis kikkerdril te vangen
voor jullie.” Met een beweging als van een
goochelaar trekt hij de papieren zak weg. Een
grote, glazen pot vol slijmerig kikkerdril is nu
zichtbaar. ”Ieieeeeuw!!”, klinkt het uit de klas.
“Kom nu toch eens kijken hoe mooi dat is!”,
zegt meneer De Vries, en wij staan op uit onze
keurige schoolbankenrijtjes en komen om
hem en het kikkerdril heen staan. Meneer De
Vries vertelt vervolgens het hele lesuur lang
mooie en spannende verhalen over kikkers
en sloten. Wij luisteren ademloos naar deze
vreemde safari-leraar. Later zou blijken dat
meneer De Vries, of Watze, zoals we hem in
de bovenbouw mochten noemen, wel vaker
zo les gaf. Hij had niet zoveel met het lesboek
en met de didactiek van die tijd, waarbij de
leraar een verhaal afstak voor de klas en de
leerlingen stil aan het pennen waren. Nee,
veel liever nam hij ons mee naar buiten, naar
het Amsterdamse Bos of het Thijssepark. Als
het regende, kwam hij binnenstormen met
hele takkenbossen, stapels herfstbladeren,
potten met meelwurmen en regenwormen
of een opname van verschillende vogelgeluiden waarvan wij dan vervolgens
moesten bepalen om welke vogels het ging.
Op een dag kwam Watze niet op school.
De directeur kwam binnen en deelde ons mee
dat Watze een infectieziekte had opgelopen
tijdens één van zijn vele slootbezoeken. Hij
zou een tijdje uit de roulatie zijn. Dát hebben
we geweten. De vervanger van “onze” Watze
bleek een docent die zich bediende van de
overhead-projector en ons de sheets liet
overpennen. Het maakte het enorme gemis
nog groter. Ik heb mijn hele vwo-tijd biologie in
mijn pakket gehouden dankzij Watze. Watze
genas gelukkig en hij vermaakte ons nog
vaak met zijn prachtige manier van lesgeven.
Zijn verwondering over de natuur werkte
aanstekelijk. Hij liet ons vragen stellen en
antwoorden zoeken, liet ons in groepen werken en daagde ons uit om verbanden te leggen
tussen allerlei biologische onderwerpen,
van de vogeltrek en de walvisvangst tot
milieuvervuiling en de metamorfose van rups
tot vlinder. Tegenwoordig staan de nieuwe
boeken over didactiek vol met termen als
hands-on learning, ervaringsgericht leren, mindmapping en dwarsverbanden vinden. Watze
de Vries wist het gewoon: als je dol bent op je
vak, dan geef je dat als vanzelf door.
Het ga je goed, Watze, bij welke sloot je je ook
bevindt op deze mooie aardbol!
door Deborah Wüst
Het mooiste moment is als
je merkt dat het vanzelf gaat
Alexander Hulsbergen (14) uit G3u werd
op 7 april winnaar van de National Junior
Speaking Contest in Amersfoort. Hij won
een beeldje voor het Marnix College en nam
zelf bloemen, prijzengeld, een eigen trofee
en een oorkonde mee naar huis. Voordat
het allemaal zover kwam, heeft hij met een
enorme inzet en zelfdiscipline zich een weg
naar de top “gekletst”.
“Het begon allemaal in de lessen van meneer
Kavanagh waar alle leerlingen een speech
moesten houden. De beste vijf leerlingen
mochten naar de schoolfinale voor tweedeen derdeklassers.”, vertelt Alexander, “We
mochten kiezen tussen creativity en sports. Ik
koos voor het laatste thema met de stelling
Sports: a right for everyone. Met dat thema
ging ik de hele tijd verder.” Door ervaring
wijzer geworden - vorig jaar deed hij ook mee
in de finale, maar won niet -, had Alexander
besloten geen spreekbeurt te houden, maar
een betoog. “Het helpt wel als je speech
enigszins een I have a dream-gehalte heeft”,
verduidelijkt hij. Na de regionale rondes
tussen scholen met tweetalig onderwijs,
waren er uiteindelijk acht deelnemers over,
van wie Alexander, de enige Marnixiaan.
“Ik ben mijn speech bijna dagelijks blijven
oefenen. Mijn ouders hebben me enorm
gesteund en we hebben de week voor de
finale elke avond zo’n twee uur geoefend. We
hebben mijn betoog zin voor zin bekeken.”
Alexander oefende zijn betoog op twee
manieren: mét interruptie en zonder. Een
keer werd hij ook gefilmd zodat hij zichzelf
terug kon zien.
Tijdens de National Junior Speaking Contest
mogen de jury en het publiek vragen stellen.
“Daarom had ik ook zo’n twaalf mogelijke
vragen en antwoorden voorbereid. Mijn stelling dat sport gratis moet zijn voor iedereen
is natuurlijk best controversieel. Toch kreeg
ik niet de vragen die ik had verwacht. Een
vraag waarom sport nu gratis moet zijn en
muziek niet, kreeg ik wel. Verder kreeg ik
niet veel andere vragen.”
Met de zenuwen viel het op de dag zelf nog
wel mee. Maar toen hij eenmaal in de zaal
3
niet willen afgeven voor een internetgame als
RuneScape. Dit zijn geen incidenten meer en als
ouder moet je hier alert op zijn. Hoe kun je cyberpesten voorkomen? Leer je kind dat zijn of haar
wachtwoord en gebruikersnaam geheim zijn en
niet afgegeven mogen worden. En geheim betekent: net zo geheim als je eigen pincode. Ook is
het belangrijk om als ouder je interesse te tonen
en met je kinderen erover te praten.
Geef de ruimte om afscheid te nemen
van internetvrienden
Voor veel kinderen is het normaal geworden
om 500 vrienden te hebben op Hyves. Als je als
ouder wilt dat je kind uitlogt op Hyves omdat
het bedtijd is, geef dat dan zo’n kwartier van
tevoren aan. Zo kan je kind afscheid nemen
van de hyvescontacten. Een “en nu uit dat ding,
want je moet gaan slapen”, werkt niet en roept
alleen maar irritatie op.
Wat is gezond internetgedrag?
De KinderConsument geeft als richtlijn dat
een half uur per dag gezond internetgedrag is.
Verstandig internetgedrag is een uur, maar er
is bijna geen ouder die dat voor elkaar krijgt.
Het beste is om er samen over te praten en
afspraken en regels te maken voor gezond,
verstandig en veilig internetgedrag. En: geef zelf
het goede voorbeeld.
Waar kan ik meer informatie vinden?
De KinderConsument geeft een drietal boekjes
uit over het onderwerp: ‘Cyberpesten is laf’, ‘Vet
veilig internet’ en ‘Slim en safe’. Deze kunnen
via de site worden besteld waar ook meer informatie te vinden is: www.kinderconsument.nl. Andere sites waar informatie gehaald kan worden
zijn: www.stopdigitaalpesten.nl, www.pestweb.nl,
www.muiswijs.nl en www.digitaalpesten.nl.
door Ingrid Dekker
1 Hoest: hoe is het met je?, bm@8: kom je naar mij om acht uur?, w8ff: wacht even, brb: be right back, bjmjez: bemoei je met je eigen zaken, cu!: Ik zie je, :-#: ik heb een beugel.
zat, werd de spanning allengs opgevoerd.
Iedere deelnemer moest een plek opschuiven als er weer een spreker klaar was en
zo kwam het moment suprême letterlijk
langzaam dichterbij. Toen hij eenmaal op
het podium stond voor de volle zaal met
tweehonderd mensen en de lampen in zijn
gezicht schenen, was dat wel even wennen.
“Het was niet eenvoudig het publiek goed
aan te kijken,” vertelt Alexander, ”maar ik
dacht: het is nu of nooit. Ik ga ervoor. En
toen ik eenmaal bezig was, was het mooiste
moment toen ik merkte dat het gewoon
vanzelf ging en uiteindelijk natuurlijk het
applaus dat ik na afloop kreeg.”
De jury hield het ook spannend bij de
uitslag door eerst de speeches vrij abstract
en algemeen te beschrijven en ook in het
midden te laten of de spreker waar ze het
over hadden een jongen of een meisje was.
Het duurde dus even voor de deelnemers
begrepen wie er bedoeld werd. Zo werd
bij Alexander zijn vloeiende spraak, goede
opbouw van zijn speech en het mooie gebruik
van zijn handen genoemd. Uiteindelijk
bleek Alexander de favoriete spreker van de
jury en nam hij zijn welverdiende prijzen
in ontvangst in het bijzijn van zijn trotse
broertje, ouders en grootouders van beide
kanten. Desgevraagd heeft Alexander
nog wel tips voor leerlingen die in de
toekomst deelnemen aan de National Junior
Speaking Contest: “Wie ver wil komen, moet
zelfverzekerd en enthousiast zijn. Je publiek
moet gewoon weten: daar staat iemand en
daar moeten we naar luisteren.”
door Ginette Wieken
4
w w w
Marnix Motief
.marnixcollege.nl
Geslaagd!
Van 18 mei tot 3 juni was het examentijd. Voor sommige leerlingen was het een heel spannende tijd. Zou het gaan lukken? Slaag ik? Voor anderen is het minder spannend, maar
soms voelt een leerling die haast niet meer kan zakken toch nog behoorlijke spanning omdat hij zijn best doet om voor een numerus fixus-studie in een betere lotingscategorie
terecht te komen. Sommige leerlingen werkten heel hard, maakten oude eindexamens en namen alle stof nog een laatste keer door. Waar zij gespannen het openen van de enveloppen afwachtten, deden anderen dat heel rustig… Inmiddels zijn de uitslagen bekend en kunnen alle betrokkenen tevreden terugkijken op het examen 2009. Bijgaand de namen van
alle geslaagde oudleerlingen. Wij wensen hen veel succes in het vervolgonderwijs!
Dewi van de Weerd
Maarten van ‘t Hooft
Koen van der Weijden
Robbin Huntelerslag
Dennis Avci
Mitchell Wien
Justine van Isselmuden
Badr Bahaj
Kevin van Wonderen
Hugo Jansen
MAVO
Vincent van Beek
Jeroen van den Beemt
HAVO
Jelle van Kampen
Peter Kok
Wesley Berendsen
Wesley Aelmans
Marloes de Koning
Jennifer van den Berg
Brigitte Arissen
Michelle Krop
Michelle Bijnsdorp
Faysal Aznadi
Laura Krop
Esmée van den Boom
Lennart Bakker
Geert Kuit
Lieuwe Burger
Yvy Bakker
Sebastiaan Kwant
Anouk Cats
Cafer Bekar
Duran Langstraat
Elif Çira
Ayoub Benchrif
Bas Lenssinck
Iske Donderwinkel
Yuri van Bergen Henegouw
Laura Ligthart
Virgie Doornekamp
Anna Bijkerk
Robbert Loppersum
Sophia Franx
Kim Boekhoorn
Marleen Magendans
Esther Fukking
Patrick Boekhout
Jasper Mensink
Pim Groen
Jolita Both
Robin Middelkoop
Mukunda Hegenbart
Romy Brattinga
Christa Milot
Coen ten Hoedt
Aron van den Broek
Eline Mooibroek
Charlotte Hol
Mireille Brom
Lans Mulder
Johanneke van Holthe
Ülkü Çelik
Tijmen Nieuwhof
Yowi van der Hoorn
Stephanie van de Craats
Jessie Nieuwkoop
Davide Janssen
Gijsbert van Dalen
Michiel Nijland
Merwe Kandemir
Tim Denissen
Handan Öz
Jens Kannegieter
Jeffrey van den Dries
Roy van Paassen
Mitchel Kerseboom
Kiyana Elahi
Danny Palmeri
Özge Kiliç
Vivian van Engelen
Lisa Pater
Dayhna van Limbeek
Stevie Entong
Luuk Plekkenpol
Arjan Peeters
Roel van Es
Marjolijn Polman
Emanuel Potdevin
Sebastiaan Fiolet
Ghannis Ramphal
Robbert Rozeboom
Sanne Fontaine
Eline Regterschot
Robin de Ruiter
Milou Gerritsen
Laura Romp
Sander Ruttenberg
Allard de Geus
Fenna Schilthuizen
Maroua Sadni
Sanne Grift
Dolf Schimmel
Susanne Schot
Lex Hager
Raymond Schonewille
Paul Stolk
Elsemieke van Hal
Catelijne Schoonderbeek
Yuri van Toledo
Timothy Hansman
Monique Soetendaal
Stans van den Top
Christel Heije
Frank Soetendaal
Safak Tosun
Jeroen van Hemert
Olaf Teeling
Brian van Veenendaal
Michiel Hendriksen
Jorien Timmers
Nick Verhage
Tamara Hols
Marlon van den Top
Susan Valkenburg
Marvin van Haelen
Puck Soulier
Tomas Veenendaal
Floranne van der Ham
Melroy van de Spreng
Abel van der Velden
Tessa Harmens
Amco van Steenbergen
Mandy Vermeer
Debbie Hazeleger
Ancella Stout
Lisanne Vonk
Ruben Hecker
Bas Teunissen
Elsje van de Weg
Johanna Heijdel
Bas van Tol
Anna Wester
Nikki Heiwegen
Jedidja Verboom
Oscar van Wijk
Arnold Hendrikse
Anton Verkooijen
Jesse Wijnen
Nicolien Hendriksen
Thomas de Vries
Casper Willemsen
Deborah ten Holte
Sanne de Vries
Esra Yavuz
Mechteld Hopman
Bernd de Waal
Emre Yildiz
Suzanne van der Horst
Jorien van der Wal
Sebastiaan Huls
Yurre Wieken
Yfke Janssen
Robbert Wijnsma
ATHENEUM
Ronald Akkerman
Laura de Jong
Jente Andriessen
Sascha de Jong
Ingrid van Arendonk
Jurjen Kamphuis
Erna Berends
Kirsten Arens
Bas van de Kerkhof
Mark Boer
Danique Baak
Yuri Knopper
Mirja Burgsteijn
Nathan Baak
Ezra Koh
Karin van Dijk
Jacintha Baas
Sjoerd Kok
Rianne Florijn
Damien Bagman
Pieter Kouyzer
Milou Gerits
Dieko Bakker
Carmen van Liere
Nikolai Gillissen
Annick Beekmans
Tamara Lokhorst
Mirjam de Haas
Matthijs Beerepoot
Lucas Lössbroek
Rebecca Hendriks
Nienke Benders
Koen van Lynden
Tara Hendriks
Matthijs Berkhout
Mohamed Masri
Katy Hofstede
Stephanie Bijnsdorp
Jurgen van der Meiden
Sierk de Jong
Céline Bik
Niek Meurs
Merel Kohsiek
Marjolein Bloem
Lesley Moelker
Coen van de Kraats
Hendrik de Boer
Thomas Mohren
Nicolai Nijholt
Freek Borgesius
Gerdriaan Mulder
Jelle Pol
Joris Bos
Lennard Nellestein
Minke Reijers
Bruce Bos
Mai Khanh Nguyen
Birgit Seubers
Janneke van den Brink
Bas van Nieuwenhuijsen
Maaike van Solingen
Maud Buseman
Florian Otter
Rick Toonen
Thom van Dam
Jamie Pellegrom
Rosanne Vlaar
Aniek Derks
Juliette Postma
Milou Westerik
Marleen van Deutekom
Mariska van Reijn
Daan Wilmink
Sem Dijkema
Corine Rewinkel
Esther van Duin
Laura de Ruijter
Ruth Elzinga
Cathelijne Rutten
Lizet Franse
Cindy Schrader
Wouter Franssen
Ellen Schut
Joost Frenaij
Ilsa Sillekens
Angelique Grift
Anne Snijder
GYMNASIUM
5
6
w w w
Marnix Motief
.marnixcollege.nl
De sectie geschiedenis stelt zich voor...
75
Vertrekkende collega's
Een school is een dynamische gemeenschap. Een plek waar mensen komen, meestal meerdere jaren vertoeven en dan weer verder trekken. Ieder schooljaar wordt er niet alleen
afscheid genomen van leerlingen, maar ook van personeelsleden. In dit artikel wordt stilgestaan bij een viertal vertrekkende collega’s
In deze nieuwe rubriek zullen in de toekomst verschillende secties van onze school
zich aan u voorstellen. We beginnen met de
sectie geschiedenis, die ons eigenlijk op het
idee bracht voor deze rubriek.
Aan het hoofd van de club bevlogen
geschiedenisdocenten van het Marnix
College staat Peter van Stipdonk. Een
rasverteller, een man met veel humor, een
leraar die streng, maar ook rechtvaardig
wordt gevonden en vooral een leraar
die leerlingen voor het vak interesseert
en veel leerlingen inspireert. Maar ook
collega’s. Bijvoorbeeld bij een kerstbijeenkomst met een verhaal over St.
Jozef. Dat er zoveel interessants over
St. Jozef te vertellen viel, was velen van ons
onbekend. Vraag hem er maar eens naar…
Dan onze Wim van de Peppel. Onze
éminence en niet eens grise. Ook hij is een
groot spreker en tijdens zijn lessen weet hij
de leerlingen zelfs de volle 50 minuten te
boeien. Dat is bijzonder, want ons is toch
geleerd niet langer dan 25 minuten zelf aan
het woord te zijn. Leerlingen vinden zijn
lessen echter boeiend en krijgen geen
genoeg van zijn verhalen. We hopen onze
wijze Wim nog lang bij ons te houden,
ondanks het lonkende pensioen.
Margreet Braams is nog altijd trouw aan
de sectie, maar is niet meer als docente
geschiedenis werkzaam. Nu zij bij het vwo
de scepter zwaait, past zij al haar wijze lessen uit het verleden toe in de praktijk. Moge
haar kennis en inzicht tot weloverwogen
beslissingen leiden.
Nico Boekhorst is de man die ’s morgens
op zijn grote motor aan komt rijden en dan
nog even een beetje gas geeft om te laten
horen dat hij weer op school is. Zijn grote,
leren jas en kale hoofd boezemen ontzag in,
maar nog meer houden de leerlingen van
zijn lessen die heel afwisselend zijn. Soms
vertelt hij even over zijn drie zonen, en dat
vinden de leerlingen prachtig. Met mavo4 gaat hij nogal eens op reis en dat wordt
altijd als een feest ervaren.
Harm van Dam is het opperhoofd van de
eerste klassen. Hiervoor moet hij heel veel
regelen. Toch is de liefde voor het geschiedenisvak zo groot dat hij is blijven lesgeven.
Hij is een man van de verhalen. Leerlingen
die hem jaren geleden als docent hebben
gehad, noemen hem nog de verhalenverteller. Prachtig om zo’n naam te krijgen als geschiedenisdocent, want alleen het boeiende
verhaal blijft hangen. Harm blijft actief meedenken, net als Margreet, waardoor zij voor
de sectie belangrijk zijn.
Paul Stolk is een van onze jongere
docenten. Hij vindt het leuk om op de mavo
les te geven, maar draait tegenwoordig ook
in havo-4 mee. Hij vindt het werken met
jonge mensen prachtig en straalt dat ook
uit naar de leerlingen. Hij is niet bang voor
vernieuwingen en samen met Nico past hij
veel ICT toe in de les.
Karen Hendrickx doet veel aan projecten.
Ze geeft over elke periode uit de geschiedenis interactief les. Haar feitenkennis is
groot en veel mensen zijn hiervan onder de
indruk. Karen zegt zelden nee en is heel actief
binnen en buiten de sectie. Als er iets staat
te gebeuren, wordt Karen vaak gevraagd.
Ze begeleidde bijvoorbeeld een groep
leerlingen bij het Europese jongerendebat.
Kortom, een enthousiaste lerares die om
haar inzet wordt gewaardeerd.
Cynthia Gottlieb verwacht nu haar tweede
kindje. Als ze straks terug komt, zit ze vast
weer vol ideeën over hoe ze haar vak nog interessanter kan maken. Je kunt wel zeggen
dat ook zij niet stil zit.
Liane Vissers-van ’t Hof loopt al een tijdje
mee in het onderwijs en krijgt er maar geen
genoeg van. Zij geeft naast geschiedenis
ook aardrijkskunde en geeft beide vakken, net als Karen, Cynthia en Nico, in het
Engels. De Europese projecten zijn haar
hobby, maar daarnaast vindt ze het ook
leuk om bijvoorbeeld over de Grieken en
Romeinen les te geven. Geschiedenis is
haar lust en haar leven en ze brengt haar
kennis graag over op anderen.
De sectie geschiedenis is een hechte
sectie waar goed wordt samengewerkt en de
onderlinge band hecht is. Met een flinke
dosis humor slaan de docenten zich door
alle vernieuwingen heen. Af en toe een
gezamenlijk uitstapje om al onze nieuwtjes
uit te wisselen, houdt het vuur brandend.
Op de foto ziet u de sectieleden.
Afhalen Boekenpakket schooljaar 2009 - 2010
Roosterlezen
Boekenpakketten moeten afgehaald worden in de gymzalen. Voor de examenklassen is dat in J006 en voor de overige klassen is dat
in J016 en J017. De boeken van de 2e en 3e klassen zullen in een doos verpakt zijn. Zorg dus voor een goede snelbinder op je fiets om
de doos mee te kunnen nemen. De leerlingen van klas 4 en hoger moeten zelf zorgen voor een goede tas om de boeken mee naar
huis te kunnen nemen.
Op maandag 31 augustus 2009
begint het nieuwe schooljaar met een
kennismaking met de nieuwe mentor en
het roosterlezen.
Klas 3: Ophalen boekenpakket op woensdag 26 augustus:
Klas 3 gymnasium + tvwo:
09:00 - 09:45 uur
Klas 3 atheneum:
10:00 - 10:45 uur
Klas 3 havo + thavo: 11:00 - 11:45 uur
Klas 3 mavo:
12:00 - 12:30 uur
Klas 2: Ophalen boekenpakket op donderdag 27 augustus:
Klas 2 gymnasium + tvwo:
09:00 - 09:45 uur
Klas 2 atheneum:
10:00 - 10:45 uur
Klas 2 havo + thavo:
11:00 - 11:45 uur
Klas 2 mavo:
12:00 - 12:30 uur
Klas 4 - 5 - 6: Ophalen boekenpakket op donderdag 27 augustus:
Klas 4 mavo:
14:00 - 14:45 uur
Klas 4 gymnasium + tvwo:
15:00 - 15:45 uur
Ophalen boekenpakket op vrijdag 28 augustus:
Klas 4 atheneum:
09:00 - 09:45 uur
Klas 4 havo:
10:00 - 10:45 uur
Klas 5 vwo:
11:00 - 11:45 uur
Klas 5 havo:
13:00 - 13:45uur
Klas 6 vwo:
14:00 - 14:45 uur
Om 14.00 uur verwachten we de
leerlingen van alle 3e klassen en van de
eindexamenklassen: 4 mavo, 5 havo en 6
vwo.
Kees van de Kolk is in dit gezelschap
degene met de meeste dienstjaren.
Hij werkt op het Marnix College sinds
15 augustus 1977. Een man op een
belangrijke post, te vergelijken met
de brug van een schip. De functie
van conciërge werd door Kees met
grote nauwgezetheid vervuld. Orde
en gezag zijn sleutelwoorden die
op hem van toepassing zijn. Maar
ook een bemoedigend woord en een
begrijpende blik. Weinig, of beter
gezegd niets, ontging Kees van de Kolk.
Hij wist van het reilen en zeilen binnen
de school. Hij kende de leerlingen,
Kees van de Kolk
docenten en andere personeelsleden.
en Jeanne Rijsemus
Kees van de Kolk kan met recht een
rots in de branding worden genoemd.
De spilfunctie van conciërge was hem
op het lijf geschreven, kortom: de juiste
Jeanne Rijsemus, werkzaam op het Marnix man op de juiste plek!
sinds 1 december 1989, is het levende bewijs
dat wonderen bestaan. Niet alleen beheerde
zij de kantine en verstrekte daarmee aan de
leerlingen allerlei lekkers en gezonds, maar
ook op talloze andere momenten was Jeanne
in de weer met de meest verrukkelijke hapjes
en drankjes. Bij speciale gebeurtenissen in
het schoolleven horen immers allerhande
versnaperingen. Jeanne verzorgde dit, uiteraard in samenwerking met anderen, maar zij
was de motor achter dit alles, zij was degene
die zorgde dat alles tot in de puntjes geregeld
was. Dat zij hierbij nooit het overzicht en de
controle is kwijtgeraakt, zegt alles over haar
talent!
Coby van Essen
Ton Versteegh, docent natuurkunde, is
op het Marnix begonnen op 6 september
1999. Ton is iemand die zijn kennis en
inzicht op begeesterde wijze aan de
Marnixleerlingen overbracht. Binnen de
school viel Ton niet alleen op door zijn
gedegen vakkennis, ook zijn sportieve
prestaties sprongen in het oog. Velen
herinneren zich nog zijn fietstocht in
2007 over de Marmotte, in de Franse
Alpen. Ton reed dit zware traject ten
behoeve van de school in Ghana, die
door het Marnix ondersteund wordt.
Uiteraard werd hij door vele Marnixianen
gesponsord. Ton: een topper op vele
terreinen!
Coby van Essen, in dienst getreden op
1 februari 1979, was werkzaam op een
geheel andere plek binnen de school en
wel de administratie. Minder zichtbaar
voor leerlingen dan de meeste andere
collega’s, maar daarom niet minder
belangrijk. De administratie moet immers
op en top in orde zijn en ik kan de lezers
van dit artikel verzekeren dat een school
op dit vlak ingewikkeld in elkaar steekt.
Voor Coby was dit echter geen probleem,
zij verrichtte haar werk zeer accuraat
en was daarbij niet te beroerd om
bijvoorbeeld docenten te herinneren aan
het inleveren van verstrekte formulieren
als dit vergeten dreigde te worden. Coby
verloor hierbij nooit haar goede humeur,
een hele prestatie!
Ton Versteegh
Langs deze weg wensen wij Kees, Coby en Jeanne een prachtige tijd, met daarin alle ruimte om te genieten nu de periode van werken erop zit. Ton: een succesvolle voortzetting
van je onderwijscarrière gewenst. Je gaat je inzetten op het Koningin Wilhelmina College in Culemborg. We kijken dankbaar terug op wat jullie allemaal voor het Marnix College
hebben gedaan. Het was buitengewoon! Het allerbeste toegewenst en hopelijk tot ziens!
Dichter bij de leerling
Ik zie je daar zitten,
al bijna een man.
Je scheert je
en sinds kort
baal je overal van.
Om 15.00 uur verwachten we de leerlingen
van alle 2e klassen en van 4 havo, 4 vwo
en 5 vwo.
Je ouders, de school,
al die regels, voor wàt?
Je vergeet soms te praten,
je mompelt maar wat:
In de hal zal de lokaalindeling gepubliceerd
worden. Brugklasleerlingen krijgen hun
rooster tijdens de begroetingsdagen.
Zij worden in een speciale brief over de
begroetingsdagen geïnformeerd.
“Ach ja…’k weet niet,
zeker vergeten…”
“Maar mevrouw!
Ach, jemig- hoe moest ík dat dan weten?”
In je hoofd is geen plek meer
voor wat ik vertel.
Ál dat onzinnigs, je
gelooft het nu wel.
Dit is dus een puber,
geen kind meer, geen man,
nog niet wie je wordt
en niet meer wie je was.
Soms zie ‘k nog dat ventje,
als in de eerste klas je net nieuwe beugel
en jij zo groot als je tas.
Door: Charlotte Olsman
8
w w w
.marnixcollege.nl
Column
Wat een feest!
“Wanneer krijgen we klassenfeest?” vragen
mijn brugjes mij steevast ergens in het
schooljaar. “Als jullie het organiseren en
een leuke plek ervoor vinden, ben ik van
de partij”, zeg ik en dan vallen ze even stil.
De verwachting dat ik iets zal bedenken, de
inkopen zou gaan doen en een spetterend
feest voor ze regel, moet even bijgesteld
worden.
Als ik een clubje van vier voor de organisatie
probeer samen te stellen, doemt het eerste
obstakel op. In de ene klas wordt er om
gevochten wie daar zitting in mag nemen
en in de andere klas kijkt iedereen elkaar
verwachtingsvol aan.
Het volgende dilemma wordt het programma. “Disco”, roepen de meeste meisjes en
een enkele jongen, maar ik weet uit ervaring
dat dat na drie kwartier uitmondt in ruzie en
frustratie. De meeste jongens willen helemaal
niet dansen en gaan dus uit verveling klieren
en de meisjes zijn teleurgesteld in die
kinderachtige jongens die de dansvloer niet
op te krijgen zijn. “Zegt u dan dat dat moet”,
is mij weleens door een wanhopig meisje
toegeroepen.
“Film”, roepen de jongens nogal eens,
“Maar dat is toch niet gezellig”, riposteren
de meisjes. En als toch tot een film besloten
wordt, dan ontbrandt er een felle discussie
over welke film en water bij de wijn doen
blijkt een onbekend fenomeen.
Meestal beslis ik dan maar over de film en
vervolgens vreest de hele klas dat ik “Bambi”
mee zal nemen, maar over het algemeen
kunnen ze zich wel vinden in mijn keuze.
Ervaring heeft mij geleerd dat er ook bij
een Nederlandstalige film ondertiteling bij
moet, want er wordt voortdurend doorheen
gepraat en geroepen.
Na de film volgt het chillen waarbij schalen
chips en spekjes in een waanzinnig hoog
tempo leeg worden gegeten. En dan is het
echt tijd voor disco. Dat heeft heel wat
voeten in de aarde, want de hele avond
zitten jongens en meisjes al apart. Bij de
film zijn ze nog enigszins gedwongen om
bij elkaar in de buurt te zitten, maar zodra
dat niet meer hoeft, nemen ze ieder hun
toevlucht tot een kant van de kamer.
Als remedie tegen onwillige jongens wordt
er dan het sneeuwbaldansen ingezet: twee
moedige leerlingen beginnen - vaak onder
hoongelach vanaf de kant - met dansen en
de muziek wordt telkens stilgezet en dan gedaan doordat elk stel elkaar met gestrekte
moet elke danser een nieuwe partner kiezen. armen vasthoudt. Vervolgens praat ieder
meisje onder het dansen met een meisje dat
Uiteindelijk danst dan iedereen.
met een andere jongen schuifelt zodat ze
Voor wie het gadeslaat, wordt het pas niet hoeft te praten met haar danspartner. De
echt grappig als er geschuifeld moet gaan jongens knopen dan ook een gesprekje aan
worden. Soms wordt dat georganiseerd door met een buurjongen en zo zorgt iedereen
middel van twee stapels briefjes, waardoor ervoor dat ze zich zo min mogelijk realiseren
elke jongen van een meisje wordt voorzien wat ze eigenlijk staan te doen.
met wie hij dansen moet. Deze gedwongen
danspartnerkeuze gaat ook altijd gepaard Op een gegeven moment komen er ouders
binnen om hun kroost op te halen. Dat zorgt
met veel gegil en gelach.
Het doel van schuifelen wordt meteen teniet meestal voor een abrupt einde aan het dansen
Op 18 mei was er de door de OR georganiseerde themaavond over veilig internetgebruik (zie artikel elders in dit
blad). Toehoorders waren enthousiast over de avond. We
denken na over een volgende thema-avond in het nieuwe
schooljaar. Hebt u belangstelling voor een bepaald thema,
dan kunt u dat aan ons doorgeven.
Begin juni waren er verkiezingen voor een nieuwe
oudervertegenwoordiger in de MR. Mevr. Magda van
't Westeinde gaat de ouders daar en in de ouderraad
vertegenwoordigen.
Wat er de afgelopen maanden zoal besproken is:
Een deel van de reserve van het boekenfonds (over de jaren
ingebracht door ouders voor leermiddelen) zal ingezet
worden voor een noodzakelijke verbouwing en uitbreiding
van de mediatheek. Naar verwacht zal dit begin volgend
schooljaar gerealiseerd worden.
Geluidsterkte muziek tijdens schoolfeesten: daarover zijn
enkele klachten geweest en die zijn doorgegeven via de
schoolleiding aan Ganoteon.
Lesuitval: een bron van zorg voor vele ouders. Belangrijk
is of de voortgang van de leerlingen voldoende is. Dit
wordt op school op verschillende manieren gedaan en in
bijna alle gevallen is de juiste voortgang gewaarborgd. Het
Marnix doet er veel aan om te proberen voorziene lesuitval
zo laag mogelijk te laten zijn. Dit jaar bijvoorbeeld door
de reisweek te laten vallen in de week met Hemelvaart,
door Ginette Wieken
Vakantierooster 2009 - 2010
Ouderraad
Beste ouders,
en de ouder die het eerst binnenkomt kan
erop rekenen dat zijn zoon of dochter hem
dit niet in dank zal afnemen. Kindlief wordt
boos en schaamt zich dood en al helemaal
als pa of moe te vroeg is. Verstandige ouders
wachten buiten tot hun kroost naar hen toe
wenst te komen, want uiteindelijk willen ze
echt wel lekker gemakkelijk mee in de auto
naar huis.
zodat het aantal uitgevallen lessen beperkt kon worden.
Een nieuw vak dat in 2011 ingevoerd gaat worden in de
derde klassen: mediawijsheid.
Vacatures voor docenten: advertenties zijn vroeg in het
jaar geplaatst en alle vacatures lijken vervuld te zijn.
Ouders verzochten om snellere en betere communicatie
van school in een aantal gevallen van langdurige
afwezigheid van docenten.
Het Marnix heeft besloten om met ingang van komend
schooljaar geen oktoberrapport meer mee te geven. De
reden hiervoor is dat zo vroeg in het schooljaar het cijfer
vaak gebaseerd is op slechts 1 toets. Ouders kunnen via
Magister op elk moment de cijfers van hun kinderen
bekijken. De overige rapporten blijven.
Voor informatie of vragen aan de ouderraad kunt u mailen
naar [email protected] of bellen met een van de
ouderraadsleden. Hun telefoonnummers vindt u in de
schoolgids.
Namens de ouderraad,
Ans Brom
Herfstvakantie Kerstvakantie Voorjaarsvakantie Witte Donderdag
en Goede Vrijdag Tweede Paasdag Meivakantie Hemelvaart
Pinkstermaandag
Zomervakantie 19 t/m 23 oktober 2009
21 december 2009 t/m 1 januari 2010
22 t/m 26 februari 2010
1-2 april 2010
5 april 2010
30 april t/m 7 mei 2010
13 en 14 mei 2010
24 mei 2010
5 juli t/m 20 augustus 2010
Colofon
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College
Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor
het begin van een vakantieperiode.
redactie:
NB: Dit was mijn laatste stukje als voorzitter van de Marnix
Ouderraad. In het nieuwe schooljaar zal deze column
geschreven worden door mijn opvolgster Ingrid Dekker,
die sinds een jaar deel uitmaakt van de Ouderraad en de
Medezeggenschapsraad.
Jeannette de Boer, Josephie Brefeld, Marian
de Jong, René de Koeijer, Leo Spelt, Ginette Wieken.
adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede
Telefoon: 0318 - 650035, [email protected]
foto’s: Rob Arts / lithografie en drukwerk: BDU Grafisch
Bedrijf Barneveld / verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere school