De Ode beleven

Ode Journaal
De Ode beleven
ktober
Editie 2 | O
2012
Vlak na het lanceren van de vernieuwde Ode werd er een heuse organisatie op touw gezet om maar liefst vijfhonderd
Ode Excursies voor vijfhonderd teams te plannen, onder leiding van 37 verschillende coaches. Tijdens deze excursies
maken medewerkers niet alleen kennis met de kernwaarden, zij gaan de Ode ‘beleven’ en worden geprikkeld om vanuit
de Ode te blijven handelen. Eind augustus gingen de eerste excursies van start. Benieuwd naar de inspiratie die werd
opgedaan? Op deze pagina’s vind je mooie foto’s, het doel van de excursies, een sfeerimpressie van de excursie van team
Arcen en je leest hoe andere deelnemers en excursieleiders de eerste Ode Excursies ervaren hebben.
Ons doel
10°
Een kleurrijke krant
staan en
(waar wij voor
vernieuwde Ode terbij, Kleur en STEVIG. Alle
In mei 2012 is
Dich
ontvangen
ceerd binnen
gaan) geïntrodu
’Ode aan jou’ thuis
bijgewoond
hebben de Ode
sten
rkers
nkom
ewe
bijee
med
de
enden hebben
staan werd bij
en alle leidinggev
en waar stilge
t.
troduceerd is
een documen
geïn
dan
Ode
zijn
r
de
r
mee
t
waa
moe
s daarom in
Maar, de Ode
kernwaarden.
vijfhonderd team
,
Excursies gaan
open, betrokken
rden
Tijdens de Ode
waa
kern
de Ode en de
ewerkers en hun
med
wil
j
gesprek over
ssioneel. Dichterbi
te doen voor
samen en profe
om het goede
?
blijven zetten
e kernwaarden
team in kracht
horen bij welk
deze
e gedragingen
nisatie nodig om
de cliënt. Welk
team van de orga de lijntjes te kunnen kleuren
Wat heeft een
n
realiseren, buite
die tijdens de
vens
gege
gedragingen te
De
rt hen hierin?
de Raad van
en wat belemme ameld worden zullen door
laden van de
verz
worden voor het de verdere
bijeenkomsten
directie gebruikt
voor
Bestuur en kern
uikt ter inspiratie
uikt
en worden gebr
gegevens gebr
de
n
kernwaarden
zulle
rofielen
twikkeling. Ook
competentiep
van
organisatieon
ing
ikkel
t voor ontw
mma.
worden als inpu
trainingsprogra
opleidings- en
voor het nieuwe
Samen de Ode waarmaken
4,5,6
3
Speel mee!
De Ode beleven
“Dit is een leuke methode om bezig te
zijn met hoe ik in mijn werk sta. Ik ga
dit meenemen en wil me er zo bewust
van blijven waar ik mee bezig ben.”
T eamlid ambulante begeleiding Kleur
Eind augustus vond de opening van de woning van ou-derinitiatief Stichting Zelo op De
Wieken in Uden plaats. Twaalf
kinderen hebben daar sindsdien hun intrek genomen. De
naam is niet voor niets gekozen: Zelo staat in het Portugees
voor ambitie, vuur en ijver.
En óf deze naam van toepassing is: binnen twee jaar ging
men van idee naar woonhuis.
Nicole Dijcks (clustermanager Kleur) en moeders Oldien
Voets en Wilma van Bommel
vertellen over het initiatief.
Wilma: “De zorg voor Bert zou
minder worden door herindicatie. Ik wilde hem absoluut niet
‘wegbrengen’ naar een instelling.
Ik vind dat wij hier als gezin
in de gemeenschap staan.” Oldien: “Hetzelfde had ik met mijn
zoon Juriaan. Het is snel gegaan;
in september 2010 zaten we
om de tafel met vier gelijkgestemde ouderparen, in november
2010 waren we al met elf ouderparen. We hebben daarna zelfs
een wachtlijst op moeten stellen.”
Uniek
Wilma: “Mijn thuismedewerkster
werkte in de woongroep bij Nicole, zo kwamen we met haar
in aanraking. Nicole:
“Ik werkte toen net
op een nieuwe locatie waar ik tegen het
fenomeen huisvesting
aanliep. Ik heb advies
gegeven over zaken
als een sleutelplan,
akoestische plafonds,
afwasbaar behang en
sanitair. “We hebben
veel gehad aan Nicole’s expertise op dat
gebied”, vertelt Oldien.
“Na verloop van tijd
hebben we vijf organisaties aangeschreven.
Uiteindelijk hebben we
voor Dichterbij/Kleur
gekozen. Zij waren de
enige die niet angstig
waren en open stonden voor onze financiële constructie. Openheid over financiën
is hier gewoon ‘normaal’. Kleur en wij
delen immers samen
de
verantwoordelijkheid voor de opvoeding. Wilma: “Door
de financiële constructie
kunnen we hier niet alleen wonen en zorg gescheiden aanbieden
voor kinderen boven de achttien,
maar ook voor kinderen onder
de achttien. Dat is uniek. Met
het oog op de toekomst komen
hier alleen maar winnaars uit.”
Column
Geert Tullemans
Consu
Lid Raad van bestuur
Samenwerken leidt tot betere resultaten
Onlangs werd ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een familiedag. Zo’n
uitnodiging grijp ik graag met beide
handen aan. Ik houd namelijk bewust
verbinding met de praktijk. Daar maken
wij als Dichterbij namelijk het verschil.
In de Odeboekjes en op www.odejournaal.nl staan veel mooie en inspirerende voorbeelden waarin Dichterbij
het verschil maakt, voorbeelden waar
keigoede zorg wordt geleverd. Dat is
waar we voor gaan.
Zonder verbinding en samenwerking
met de praktijk kan ik als bestuurder
niet de juiste keuzes maken. Dat geldt
niet alleen voor mij, maar voor alle
ondersteuners en beleidsmakers bij
Dichterbij. Als deze zich afzonderen in
een eigen wereld en realiteit is de kans
groot dat dingen die bedacht worden
niet aansluiten bij de praktijk.
Voor je het in de gaten hebt ontstaan
er zo allerlei regels en procedures die
belemmerend werken, terwijl ze juist
ondersteunend moeten zijn. Dat is allemaal verspilde tijd, energie en geld.
“We gaan de kernwaarden
in reflectiebijeenkomsten
oppakken. Reflectiebijeenkomsten worden dus Odegericht.” Clustermanager
Charalda, team ambulante
begeleiding Kleur
“Is het nu al tijd?
Ik heb nog nooit een
bijeenkomst gehad
die zo snel ging. Ik
vond het ook nog
écht leuk ook nog.”
T eamlid Arcen
Een sfeerim
T eam: Ar pressie
Tijd: 9.30 cen
u. – 11.30 u.
Locatie: Ven
lo
je tijdens
“Het is bijzonder dat
nlijke dingen
zo’n excursieteapermlesooden.” T eamlid
deelt met . Oedenrode
Unit 5, St
7,8
Excursieleider Doret van Lith:
“Ik heb ervan genoten vandaag.”
Aanwezig
: tea
directeur Ma m Arcen, excursiele
ider Herm
rketing & Com
Coopm
municatie
Paul Koopm ans en
Al om 8.45
an
u. is team
Arcen paraat
de hechth
eid van het
om bij te kle
team”, vin
iedereen eer
tsen. “Dat
dt Herm. Hij
st het woord
trapt netjes zegt wel wat over
verstuurd
Ode sms’en
op tijd af en
waarop de
.
’s
Avonds wo
deelneme
laat
de Ode Exc
rdt er
rs kunnen
urs
reageren me dan een sms’je
iedereen haa ie en de meest aan
t hun menin
sprekende
r naam noe
g over
kernwaarde.
dere nieuw
men met de
Herm laat
sgierig, spa
verwachting
daarna
nnend, inte
van je har
in
één
t geen mo
woord. On
ordkuil, we resse en benieuwd
der andaag buiten
kom
es open”, vin
de lijntjes”,
dt Paul Koo en voorbij. “Maak
vult excurs
pman. “Kleur
ieleider Her
vanm aan.
In twee dia
loo
gesprek. Van grondes gaat men
op een orig
succesmome
inele
zijn borden
vol gele, bla nt tot waardes en ged manier met elkaar
in
gesprekss
ragingen.
tof: van refl uwe, groene en roz
Het resulta
e notitiebrie
ectie tot dis
“Wat gaan
fjes. Er is vee at
cussie tot
we doen?
het
Of wat gaa
l
ben we daa
n we missch opperen van nieuw
rvoor wel
e ideeën.
ien
en niet nod
nu aan ons
ig van de org niet meer doen? Wa
om met nie
t hebanisatie? ”
uwe ideeën
kunnen lev
vraagt Her
eren”, vindt
te komen
m. “He
om
team Arcen.
met elkaar
meer com
“Wij als tea uiteindelijk betere zor t is
plimenten
in gesprek
m zouden
g te
geven. We
te gaan zoa
moeten me kunnen beginnen
ls tijdens dez
zijn van de
er ruimte nem
kernwaarden
e bijeenkom
en
Op het ein
st. We mo
de krijgt ied en het netwerk van
eten ons bew om
de cliënt ern
ereen een
ust
jsten”, roe
er
Ode Doe-k
aar laten vra
pt een tea
aart mee.
mlid enthou
gen.”
“Die ga ik
siast.
echt inli-
7
Eigen
Nicole: “Dit is geen woonhuis,
maar de kinderen wonen hier.
Bij andere woongroepen zie je
veel meer verloop en minder betrokkenheid van ouders.” Oldien:
“Het voelt inderdaad als ons thuis
omdat we vanaf dag één ontzet-
tend betrokken zijn geweest. Je
brengt je kind niet weg naar
iets vreemds. Ik ben heel trots.”
Netwerk
Wilma: “We willen nog gaan
werken met vrijwilligers want
we komen nu letterlijk handen
tekort. ‘We gaan daarnaast hier
in onze eigen dagbestedingsruimte
een project doen met de basisschool.’ Het blijft belangrijk om
ons eigen netwerk in te blijven
zetten. We hebben hier door samenwerking al zoveel bereikt.”
De Ode beleven
Vijfhonderd teams zijn met
elkaar in gesprek over de vernieuwde Ode en de kernwaarden samen, open, betrokken en
professioneel. “Verhelderend,
inspirerend, bewustwording”,
zo luidden de reacties van
deelnemers na afloop van de
eerste Ode Excursies. Benieuwd hoe en waarom 5000
medewerkers van Dichterbij,
Kleur en STEVIG in gesprek
gaan? Kijk dan gauw op
pagina 7 & 8.
oet!
t hoe dat m
en? Ik wee
v
le
d
n
o
z
e
Wilt u g
Vervolg op pagina 3
Hét lifestyleboek met de mooiste gedichtjes van cliënten
die vertellen wat zíj vinden en wat zíj willen met eten,
drinken en bewegen.
Een prachtig vormgegeven lees-, draag- en kijkboek, erg
geschikt als relatie- en/of decembergeschenk.
Maar eigenlijk wilt u er gewoon zelf één hebben!
Titel: Mond, hartje, buik, poepen
Auteur: Pascale Companjen
ISBN 978 90 452 0209 9
Prijs: € 24,95
Actieprijs: € 19,95
Actienummer: 901-98359
Actieperiode: 26 oktober t/m
31 december 2012
Deze bon is in te leveren bij
boekhandel en warenhuis.
zocht de politie uit Oss en omgeving
zelf contact met Dichterbij voor
het verzorgen van lunches. Tonny
de Vaan is één van de enthousiaste
medewerkers. Het werk in de catering is niet alleen heel veelzijdig,
hij leert hier ook dingen die hij in
zijn privéleven kan toepassen. Een
voorbeeld is het omgaan met geld.
Tonny: “Het is fijn dat ze ook even
meekijken bij de kassa. Van vijftig
euro terug geven vind ik soms wel
lastig en dan helpen zij mij mee. Ik
vind hier werken veel prettiger dan
mijn vorige baan. Dit is gezelliger
en rustiger. En hier heb je ook nog
leuke vrijwilligers die je nog eens
extra helpen. Samen zorgen we hier
voor een goede service voor onze
gasten!”, zegt hij vol trots.
Tonny de Vaan, politie Oss.
Ruiters Maikel en Twan
wi
nnen bekers en strikken
Rian Litjens, eigenaresse van ma-
nege en zorgboerderij Grens en
Maas Hoeve in Wellerlooi, vertelt:
“Twan Arts en Maikel Jansen wonen in Arcen en zijn hier al ruiters
sinds 2006. Op dinsdagavond komen ze altijd een uurtje paardrijden. Ook tijdens de jaarlijkse manegewedstrijd zijn ze van de partij.
Dan zijn we in totaal met 89 kinderen, waaronder 12 autistische kinderen en een cliënt van Daelzicht.
Maikel en Twan doen dan mee met
een dressuurproef en genieten van
de bekers en strikken die ze winnen. Die worden gesponsord door
Twinsport in Well. Vrijwilligster
Margaret zorgt voor het vervoer
van de jongens en GZ-psychologe
Meike begeleidt de jongens. Margaret en Meike vinden het daarnaast
heerlijk om de jongens te helpen
bij het poetsen, opzadelen en rijden
en om lekker na te kletsen met een
drankje. Wij genieten hier echt samen van ons dagelijkse leven.”
Van de
redactie
“Een mooie Ode ontstaat
niet zomaar. Daar werken
mensen aan mee, daarvoor
werken mensen samen” Met
deze woorden openden we de
themapagina’s van de eerste
kranteneditie.
Deze verscheen in mei ter gelegenheid van onze vernieuwde
Ode. In de Ode staat beschre-
ven waar wij bij Dichterbij, Kleur
en STEVIG voor staan en gaan.
Oftewel onze missie en visie:
mensen met een verstandelijke
beperking ondersteunen in een
ongedeelde samenleving, bij wat
zij nodig hebben om zichzelf te
zijn.
elke week een nieuw verhaal.
Laat je hierdoor inspireren en inspireer elkaar. En…deel je verhalen ook met ons en meld ze aan
via odejournaal.nl.
Zo maken we samen de Ode waar!
Door echt te luisteren naar het
antwoord op de vraag: Wat heb
jij nodig om jezelf te zijn? Door
samen te werken met elkaar en
met anderen om ons heen. Woorden moeten betekenis krijgen.
Dat doen we met al onze medewerkers tijdens de vijfhonderd
Ode Excursies (zie ook pagina’s
7 en 8).Alleen samen kunnen we
de Ode waarmaken. En laat nou
Ontmoet Dichterbij
In Myllesweerd
komt iedereen samen gaat op in
Myllesweerd is het gloednieuwe culturele centrum in Mill,
waarin verschillende instellingen
hun onderkomen vinden. In het
voorafgaande traject waren onder
andere Dichterbij, GGZ, Actief,
SWZ, ISD, Radius en het UWV
betrokken. Ben Hamers, bestuursvoorzitter, vertelt: “Uitgangspunt
van alle partijen was om mensen
met een beperking hier te laten
participeren midden in de maatschappij. De medewerkers van
Dichterbij
hebben zich tijdens
de openingsweek
al meer dan bewezen. Serviesgoed uitpakken,
brieven ordenen,
je kunt het zo
gek niet verzinnen. Het gebouw
heeft een prachtige keuken waar
vooral de gemeente graag gebruik van maakt.
Ook kantoren in
de directe om-
geving ontdekken deze faciliteit.
Deze stijgende lijn van dienstbaarheid ondersteunt het bestuur
graag. Intern promoten de medewerkers van Dichterbij zich onder de naam ‘Mylleswerk’. Over
het algemeen zijn de reacties in
Mill, waar Dichterbij ‘nieuw’ is,
zeer positief. Het loopt zelfs nóg
beter dan we verwacht hadden.”
Kijk voor meer informatie op
www.myllesweerd.nl
Ode Journaal
Tot 2012 was Ontmoet Dichterbij Weet jij een mooi verhaal?
de krant waarin je drie keer per Mail dan naar
jaar allerlei berichten over Dich- [email protected]
terbij in de samenleving
kon
lezen.
Prachtige
voorbeelden van verOntmoet Dichte
rbij
maatschappelijking zijn
hierin de revue gepasseerd. Deze uitgave en
de redactie ervan gaan
Elke nieuwe sta
p
nu op in Odejournaal.
ervaar ik als ee die een cliënt zet,
n cadeautje.
Ook hierin vind je allerlei informatie en verhalen over onze mensen, nieuwe initiatieven
en belangrijke ontwikkelingen. Speciale aandacht is er voor samenhang met de Ode,
want daarin staat waar
Dichterbij, Kleur en
STEVIG voor staan
en gaan!
‘Allah weet alles.
Alles gebeurt met
dank aan Allah.’
Ercan Dede spreekt
zich regelmatig
uit tijdens het interview met hem,
zijn moeder en
Özgul, begeleid
er van Dichterb
ij. In
het Turks, maar
dat geeft niet.
Özgul
vertaalt. Een mooi
verhaal over iemand die niet meer
buiten kwam
en nu elke dag
naar de sportsch
ool
gaat.
we van hem ook
dagbesteding voor
iedereen van jong tot oud!
Voor informatie:
www.indraf.info
M [email protected]
T 0646575106.
Skypen met familie
Op de Leenherenstraat in Mook zijn de
heren aan de Skype geslagen. Daar zijn
zij erg gelukkig mee. Skypen is leuk én
je kunt er mooie contacten door onderhouden. De afstand tussen de mannen
op de Leenherenstraat en hun verwanten
wordt mede door Skype steeds kleiner.
Ook de begeleiding vindt Skype nuttig:
zij gebruiken het medium voor overleg.
Verwend worden bij de
schoonheidsspecialiste
Petra hoort en ziet slecht. Ze gaat al vijf
jaar elke woensdagavond naar schoonheidsspecialiste Wendy in Arcen waar ze
een massage van een half uur krijgt. Niet
alleen Petra geniet ontzettend van de massage; ook Wendy geniet. Ze heeft na al
die jaren een mooie band opgebouwd met
Petra.
vertrouwen.’
Van 12 uur naar
twee uur per week
‘Ik zeg altijd tegen
de cliënten: je moet
nooit opgeven. Als
je opgeeft, dan weet
je zeker dat het
nóóit lukt.’ Özgul
wilde graag dat Ercan
naar logopedie en
fysiotherapie ging,
maar hij wilde niet,
dus ze zocht naar
andere
is zelf naar een logopedi wegen. Zij
ste gegaan en
heeft het materiaa
l voor Ercan vertaald
naar het Turks. Ook
heeft ze stapje voor
stapje geprobeerd
Ercan te motivere
n
om mee te gaan
sporten bij Fitland.
Özgul Firat Benli
Nu, vijf jaar later,
werkt 5,5 jaar als
is de oorspronkelijbegeleider bij Dichterb
ke begeleiding van
ij in
12 uur per week
Op haar eerste werkdag de regio Oss.
teruggebracht naar
twee uur. Ercan
kwam ze in het
gaat
gezin van Ercan
dagelijks alleen
Dede terecht. ‘Het
op de fiets naar
Fitland
was
een moeilijke situatie’,
om anderhalf uur
(!) te sporten. Hij
vertelt Özgul,
‘Ercan vertrouw
loopt en spreekt
de niemand, liet
beter en zijn zelfvergeen
mensen binnen
trouwen
is
enorm
en accepteerde geen
gegroeid. ‘Goed,
hè?’,
hulp. Özgul liet
straalt Özgul, ‘elke
zich niet
nieuwe stap van
slaan en bleef proberen uit het veld
clienten ervaar ik
als een cadeautje.’
het vertrouwen
van het gezin te
winnen.
Ercan Dede kreeg
‘Doordat ik voor
in 2003 een herseneen aantal mensen
bloeding. Daarna
clientverantwoorde
kon hij niet meer
lijk ben, heb ik de
vrijgoed praten, niet
heid om samen met
goed lopen en hij
cliënten doelen
isoleerde zich steeds
vast te stellen en
meer. Een van de
te kijken hoe we
die
eerste zaken die
gaan bereiken. Een
door Özgul werd
grote
opgepakt was de adminis
is dat er meer activiteit wens van mij
tratie. Özgul reenaanbod is buigelde bewindvoering
ten de dagbesteding.
en de schuldsaDagbesteding is
nering. Daarna wilde
niet altijd voldoend
zij
e om de doelen te
Ercan weer in bewegin proberen om
behalen die een
cliënt voor ogen
g en naar buiheeft.’
ten te krijgen. Ze
Binnenkort wordt
regelde een auto.
de begeleiding aan
‘Ik
wist dat Ercan kon
de familie Dede
autorijden. We wilhelemaal afgerond
. De
den een aangepa
familie vertrekt
ste auto
dit voorjaar voorgoed
len, maar dat acceptee voor hem rege- naar Turkije.
Özgul regelt de laatste
rde hij niet. Het
moest een gewone
zaken rondom de verhuizi
auto zijn. Dat is
ng. ‘Het laatste
gelukt! Hiermee is
dat ik nog voor ze
zijn bewegingsruimte
kan doen.’
en vrijheid enorm
vergroot. Doordat
wij Heidi Copray-P
Ercan het vertrouw
eters, communicatieen gaven dat hij
ook adviseur Eigen
in een normale auto
Kracht - Empowe
kon rijden, kregen
rment
Het thema Eigen
Kracht- Empowe
rment, waar Dichterb
aan werkt, is onderve
ij hard
rdeeld in vijf levensg
ebieden. Eén daarvan
is de ongedeelde
samenleving. Welke
zorgvragen leven
der migranten
er onen hoe kan Dichterb
ij aan die zorgvra
ag voldoen?
Het initiatief Gezond
e Bloss was een
succesvol samenw
verband waarme
erkingse de hulpvragen
beter in beeld
kwamen.
1
In de vorige editie van de krant
publiceerde de redactie een woordzoeker. Uit alle juiste inzendingen
kwam Aris Engel als winnaar uit
de bus. Hij toverde de juiste zin
‘De Ode dat ben jij’ eruit en won
daarmee de (reis)cheque van Tendens Vakanties ter waarde van 800
euro. Aris Engel werkte veertien jaar
voor Dichterbij, waarvan de laatste
zeven jaar op de Kardinaalsmuts in
Cuijk. Hier wonen tien mannen verspreid over drie woningen. Nu is hij
met pensioen maar Aris is hen niet
vergeten.
Kom naar de
leukste zaak van
Uden.
Kastanjeweg 149
5401 GW Uden
T: 0413 – 25 66 12
www.frekies.nl
Sterker nog: toen Aris de prijs won
besloot hij gelijk de cheque aan hen
over te dragen. Aris vindt het mooi
dat de gedachte achter de Ode altijd
hetzelfde is gebleven. “De organisatie en de maatschappij veranderen,
maar wat wij voor onze cliënten
doen blijft hetzelfde.” De reischeque
werd uitgereikt door Joost Bekkers
van Tendens Vakanties. De cliënten
kregen daarnaast ook nog een heus
Tendens keycord.
Kijk voor meer informatie op
www.tendens.org
Het discovirus hebben
Roy en Jim zijn een tweeling. Ze hebben een eigen discotheek ‘Disco Twins’,
waarmee ze op feesten en partijen een
centje bijverdienen. Ze draaien daarnaast
al jarenlang als vrijwilliger tijdens feestjes
op de Kaar, op de Dopheide en zelfs op
Radio Maro.
De jongens worden begeleid door vrijwilliger Toon. Benieuwd wat Toon voor
hen betekent? Ga naar www.odejournaal.
nl. Daar kun je de ‘Ode aan vrijwilliger
Toon’ lezen.
“Door het inzetten van ons eigen netwerk hebben we hier samen al zoveel bereikt”
Samen veranderen
Helaas zit Dichterbij zichzelf op dit
moment nog geregeld in de weg met
bureaucratie en overbodige rompslomp. Dat willen we veranderen.
Zoveel mogelijk van iedere euro moet
naar de directe zorg.
Natuurlijk gaan er veel dingen goed,
kijk maar naar de Ode. Feit blijft wel
Op de plaats van bestemming zag ik
een prachtige draaimolen waar menig
kermis jaloers op is. Belangstellend
vroeg ik aan een willekeurig iemand
hoe de familiedag ontvangen werd.
Het antwoord verbaasde me enigszins,
want blijkbaar stond de draaimolen er
niet voor de familiedag, maar in het
kader van een burendag. Een ander
initiatief dat tegelijkertijd plaatsvond.
Een mooi voorbeeld van integratie
waar iedereen plezier aan had:
kinderen uit de wijk, cli�nten, ouders
en verwanten. Vervolgens bel ik aan
bij de woning waar de familiedag was.
Ook daar mocht ik meemaken hoe het
verschil werd gemaakt. Een fantastische middag met mooie activiteiten,
enthousiaste mensen en veel betrokkenheid van medewerkers, familieleden en vrijwilligers.
dat het klimaat binnen Dichterbij nog
niet overal optimaal is om keigoede
zorg te leveren. Daar gaan we aan
werken met de ingezette organisatieontwikkeling. Niet van bovenaf bepaald, maar samen. Alle medewerkers
van Dichterbij, maar ook cli�nten en
ouders en verwanten kunnen en mogen hier hun steentje aan bijdragen.
De ondersteuning kan dus verbeteren
en de bureaucratie moet verminderd
worden door een betere verbinding
met de praktijk. Maar ook in de zorg
kunnen we van goed naar keigoed
door meer met elkaar in verbinding te
zijn en elkaar te versterken. Als voorbeeld grijp ik even terug naar de
familiedag waar ik bij aanwezig mocht
zijn.
Zo zag ik op een zaterdagmiddag
los van elkaar twee mooie en goede
initiatieven vol betrokkenheid, waar
medewerkers het gewoon doen; De
handschoen oppakken, dingen regelen
en organiseren die bijdragen aan de
levenskwaliteit van cli�nten.
Maar ik zag ook een gemiste kans,
want volgens mij zijn er tussen beide
initiatieven prachtige verbindingen te
leggen. Ik heb daar ook over gesproken met de collega’s ter plaatse. En
eigenlijk zag iedereen met wie ik sprak
wel kansen.
Ook dat is een kwestie van gewoon
doen; sta met elkaar in verbinding.
Werk samen, heb oog voor je successen, ben er trots op en deel ze.
Inspireer elkaar!
Als zo de verbinding wordt gemaakt
en beide initiatieven elkaar weten te
versterken, dan wordt twee keer goed
voordat je het in de gaten hebt ineens
keigoed.
Odebloemetje
cadeau doen?
Odespelletjes
Op zoek naar een leuk bloemetje, cadeautje
of een kunstwerk? Daarvoor kun je terecht bij
Merapi in Overasselt.
Voor informatie:
E [email protected]
T 024-6222222
Maak de rebus en zoek de tien verschillen!
Palliatieve (terminale) zorg,
respijtzorg en zorg voor ouder
wordende mensen met een
verstandelijke beperking
St-Oedenrode,
regio Uden/Veghel
T: 0413 - 47 62 00
E: [email protected]
oplossing rebus: Samenwerken in de Ode
2
vervolg column Geert Tullemans
Twee keer goed of keigoed?
April 2012
PAL ATIJN
actief paardrijden &
belevingsgerichte
activiteiten zoals snoezelen
met paarden en
huifkartochten
Geluk is mooi. Geluk ziet er
voor iedereen anders uit en zit
vaak al in hele kleine dingen.
De redactie ging daarom op
zoek naar verschillende geluksmomenten van cliënten bij
Dichterbij. Hoe zien die momenten eruit?
Redactie: Annemieke
Beekers, Bart Janssen,
Foto’s: Bureau Communica
Ingeborg Scheepers,
Annika van Tol en
tie Dichterbij Ontwerp:
Anke van de Lockant
Redactie adres:
Yvonne Bovee,
Dichterbij, Bureau
Nijmegen Oplage:
Communicatie,
6200
Postbus 14, 6580
AA Malden. E: communicat
ie@dichterb
De Kardinaalsmuts wint cheque van Tendens Vakanties
De mobiele
manege
In Draf biedt
Hoe ziet
geluk
eruit?
Lekker paardsnoezelen
Paardsnoezelen
combineert ‘snuffelen’ en ‘doezelen’ en is gericht op
beleving. Elke week bezoekt Annie van manege
‘In Draf’ uit Wellerlooi
de bewoners van Spitsbrug in Afferden. Annie
stimuleert hen om het
paard Blondie te aaien of
om het hoofd tegen zijn
vacht te leggen. Degenen die willen mogen het
paard borstelen, hem een
paardensnoepje geven of
zijn hoeven schoonmaken.
ij.nl
Oud-medewerker Aris Engel is de cliënten op de Kardinaalsmuts
niet vergeten
Ruiter Maikel viert zijn dressuuroverwinning op paard Nico.
net het woord “samen” één van
onze vier kernwaarden zijn. Deze
editie staat daarom helemaal in
het teken van samen. Vol met
inspirerende verhalen hoe wij
betekenis geven aan dit woord.
Op www.odejournaal.nl verschijnt
Oplossing: 1. Vraagteken is wit. 2. Apostrof is weg bij LET’S 3.DICHTERBIJ tekst: Kleur kopse kant C is groen 4. DICHTERBIJ tekst: Kleur bovenkant J
onder I is roze 5. Mannetje 5 van links mist linkerarm 6. Het mannetje op de E heeft een stropdas 7. Laatste man op de I heeft een oog 8. Schaduw is weg
bij het mannetje links naast DICHTERBIJ 9. Binnenkant van de letter D van DICHTERBIJ is zwart. 10. 4e man van rechts steekt tong uit.
Tonny maakt lunch voor
de
politie
Omdat de vorige cateraar afhaakte
“Onze ‘ongewone’ stap leidde tot positieve ervaringen”
3
Ervaringsdeskundigheid
als waardevol
instrument
Ervaringsdeskundigheid wordt binnen Dichterbij op verschillende
manieren ingezet. Ervaringsdeskundigen zijn mensen die eigen ervaringen als referentiekader meebrengen
in de ondersteuning. Zij weten daardoor vaak beter waar de hulpvrager
het over heeft of behoefte aan heeft.
Zo gebruikt Dünya de ervaringsdeskundigheid van mensen met een
allochtone achtergrond en richt de
opleiding ‘Ervaringsdeskundigheid
voor mensen met een verstandelijke
beperking’ zich op de ervaringsdeskundigheid van mensen met een verstandelijke beperking zelf. Hieronder worden deze mooie initiatieven
beschreven.
Samen de Ode waarmaken
Niet alleen wij, maar ook anderen zijn vaak trots op onze mooie vormen van samenwerking. Op deze
themapagina’s staat daarom onze belangrijke kernwaarde samen centraal. Je leest over Susanna, die een
reguliere baan bij de Gamma heeft, wat Angelique samen met Kleur deed voor haar zoon Declan, hoe de
Ulu Moskee in Oss de Turkse gemeenschap kennis laat maken met ‘zorg van buitenaf’ en je vindt een Ode
aan Jean, een dienstverleningscoördinator die voor samenwerking echt out of the box durft te denken.
U, Yasin Dogruyol, kwam als voorzitter van de Ulu Moskee
in contact met Saadet Buyukkaya van Dichterbij.
Sindsdien worden er daar verschillende bijeenkomsten
georganiseerd.
Voor de Turkse gemeenschap proberen Dichterbij en
de moskee de drempel voor zorg van buitenaf lager te
leggen.
‘Drempel’ heeft een symbolische betekenis: het helpt
als bijeenkomsten beneden in de moskee georganiseerd
worden. Dan ligt de drempel ook letterlijk lager.
“Ik heb een verstandelijk beperkte dochter, Ayse. Ik zie het als een
beproeving. We worden getest op hoe goed we voor haar kunnen
zorgen. Omdat ik alleen maar het allerbeste wil en op de hoogte
was van mogelijkheden voor zorg heb ik hulp voor haar gezocht.”
Saadet heeft daar getolkt. Toen is opgepikt dat 80% van de ouders
niet weet wat de inhoud van een IOP (Individueel OndersteuningsPlan)
is. Dat wordt nu meegenomen op concernniveau. Ik ben tot nu toe
alleen maar positief over Dichterbij.”
“Vanuit ‘wat zouden anderen ervan vinden’ is het in onze
cultuur een barrière om zorg van buitenaf te krijgen. Voor
Meneer Dogruyol, wij zijn positief over de manier waarop u zich
open hebt gesteld voor onze zorg.
een familielid zorgen is een soort trots. Ik weet zeker dat er hier
in Oss meer mensen zijn die zorg nodig hebben, maar niet iedereen
weet hoe breed de zorg van Dichterbij kan zijn. Vooral de eerste en
tweede generatie heeft behoefte aan informatie.”
“Taal is een barrière, maar daar wordt aan gewerkt. De laatste
bijeenkomst hier is georganiseerd door Samen Kom Je Dichterbij.
Jan Joore, programmamanager
Dünya, vertelt: “In 2007 zijn we bij
Dichterbij samen met het Inter-Lokaal, een kleurrijke welzijnsinstelling in Nijmegen, gestart met het
duurzaam ontwikkelen van cultuursensitieve integrale dienstverlening
onder de naam Dünya. Inmiddels
ondersteunen we samen met andere
Ik moet bezig blijven en mijn creativiteit kwijt kunnen. Ik kom
soms met gekke ideeën. Die biljartbal kaatst maar in het rond in
mijn hoofd als ik een idee er niet uitgooi. Ik wil dan de mening
van anderen erover horen.”
Jean, jouw out of the box-denken is een kracht.
Een hele grote kracht.
lees verder op pag. 5
4
“Door de opleiding tot ‘ervaringsdeskundige’ ben ik echt anders in het leven gaan staan”
Declan was bijvoorbeeld panisch om te slapen. Als ik wegging moest
hij soms overgeven. Op aanraden van Brigitte hebben we ons matras
in drie maanden tijd verplaatst van zijn kamer naar onze kamer. Zo
hebben mijn man en ik afwisselend in de deuropening en op de gang
moeten slapen. Alle stapjes hebben we gevisualiseerd.
Onze middelste zoon Ryan moest daardoor drie keer in de week
alleen naar bed. Mijn man was dan naar de voetbaltraining met onze
oudste zoon. Ryan moest zelf de tijd in de gaten houden en mocht
geen enkel geluid maken als hij naar bed ging. Hij was toen pas
zeven. Ook die situatie heeft impact gehad op hem en ons gezin.
Gelukkig kan iedereen er goed mee omgaan. Ryan tekent graag
picto’s voor Declan.”
“Ondertussen bonkt Declan boos op zijn hoofd omdat hij nu niet in
bad mag. Angelique tekent picto’s: film kijken, eten, bad.”
‘En in bad ben je: blij!’
Declan doet Angelique een grote lach cadeau.
Netwerken en nieuwe verbindingen leggen.
Regelen en nieuwe uitdagingen zoeken.
Dat zijn vier werkwoorden die jou typeren.
Je woont in Berg en Dal, maar bent betrokken
bij de Milsbeekse gemeenschap.
Cliënten die op de Pottenbakker/Plateel wonen
zijn daarom echt medeburger.
“Via SterkvoorWerk ben ik hier komen werken. Ik
werkte eerst op een zorgboerderij en heb daarna anderhalf jaar bij de Praxis gewerkt. Daar kon ik geen
betaald werk krijgen. Ik werk hier vijf dagen in de
week en doe spiegelen, tellen en voorbereidend werk.
Ik vind het leuk om op de kleine ijzerwarenafdeling
te werken, daar gooien mensen altijd alles door de
war. Ik vind het leuk om al dat kleine grut bij elkaar
te rapen.”
Manager Rogér Vestjens is enthousiast over het werk
van Susanna. “In vijf winkels hebben we een sociaal
plan, waar ik veel waarde aan hecht. We nemen 1
cliënt per vestiging aan. Susanna lag meteen goed in
de groep en werkt ook nog eens erg goed.”
Vakkundig vertel je over de tips en tricks van het spiegelen.
Op de kleine ijzerwarenafdeling hangt alles dan ook keurig
netjes in de schappen.
Niet zonder resultaat: de omzet is daar zelfs gestegen.
Een betaalde baan bij de Gamma in Venray. Susanna, jij staat
symbool voor wel een hele mooie vorm van samenwerking.
“De kleine ijzerwarenafdeling is inmiddels Susanna’s
vaste plek geworden. Wij weten als collega’s ook dat
we er maar beter vanaf kunnen blijven, anders heb je
met haar aan de stok”, grapt hij. “Alles ligt daar altijd
strak in de schappen want ze heeft aandacht voor de
presentatie van de producten. Ze staat daarnaast altijd
open voor vragen van mensen en helpt graag. Niet
zonder resultaat: de omzet op die afdeling is sindsdien
echt gestegen!”
Susanna, jij staat je mannetje wel. Petje af.
SterkvoorWerk mag trots op je zijn!
Renévoorwarchild.nl
Op www.odejournaal.nl lees je de
‘Ode aan René’. René maakt
prachtige dingen van hout en de
opbrengst van zijn werken gaat
naar War Child. In de vorige
krant brachten we een ‘Ode aan
Dianne’, de dienstverleningscoördinator van René. De website
van René staat nu online:
www.renevoorwarchild.nl!
Kunstuitleen/galerie/geschenken/
kunstenaarsbenodigdheden
Onze kunst is onze
wereld laten zien!
Markt 13 6591 BZ Gennep
Tel. 0485-519739/06-41818180
www.kunstschat.eu
Column
Henk Minnema
Consulent ethiek
en docent/trainer
Angelique, een goede toekomst gewenst met jullie mooie zoon!
Ode aan Susanna
Ode aan Jean
In de volgende krant verschijnt een
vervolg op deze rubriek. Daarin staat
ervaringsdeskundigheid in onze ‘cliëntennetwerken’ en ‘Empowerment’
centraal.
Wauw.
Benieuwd naar wat medewerkster Saadet voor Dichterbij doet? Ga dan
naar www.odejournaal.nl. Daar lees je de ‘Ode aan Saadet’.
Pas is een cliënt die ik al heel lang ken zeventig geworden, we zijn
toen samen wezen lunchen. Zoiets moet kunnen. Medewerkers
mogen meer regelruimte krijgen. Ik ben hier namens Dichterbij
bijvoorbeeld in het bestuur van de buurtvereniging gegaan en heb
me aangemeld voor de werkgroep SLIM, het dorpsontwikkelplan.
Ik wil cliënten daarin betrekken.
Er ontstaan hier leuke contacten tussen cliënten en buurtbewoners.
Achter sommige kom ik vaak toevallig. We hebben pas een nieuw
geboortebord gemaakt voor de buurt, maar we zouden de buurman
in de toekomst ook eens kunnen helpen met het aantrekken van
een steunkous. Die zorgkennis hebben we hier niet voor niets in
huis, toch?
“In april heb ik samen met Brigitte van het ambulant autismeteam een
lezing gegeven tijdens de autismeweek. De normaalste handelingen
waren voor ons moeilijk en gingen gepaard met verzet en geschreeuw.
Door de nauwe begeleiding van Kleur zien we steeds weer positief
resultaat.
Laat uw openheid ook een inspiratiebron voor anderen zijn.
“Een aantal jaar terug heb ik als DVC’er de opleiding SPH aan
de HAN afgerond. Ik heb met medestudenten het boek ‘Verhuizen!
En dan?’ geschreven. We vinden integratie vaak te vanzelfsprekend.
Als cliënten lid worden van een buurtvereniging zijn ze nog niet
automatisch geïntegreerd. Het is noodzaak hen continu te begeleiden.
Innovatieprogramma
Dünya
Toen Declan anderhalf jaar was
begon hij met zijn hoofdje tegen
zijn bedje te bonken.
Later schreeuwde hij en rende
de hele dag door op en neer. Van
deur naar muur.
Je zat met de handen in het haar.
Op ‘de Twinkeling’ werd vastgesteld dat Declan autisme en
een ernstige verstandelijke beperking heeft.
Samen met Brigitte van Kleur
pak je elke nieuwe situatie op.
Ode aan de Ulu Moskee
Ervaringsdeskundigheid
Carry van Leest vertelt: “Erva-
ringen, of de ervaringsdeskundigheid van mensen is heel waardevol.
Dichterbij wil door het inzetten van
de deskundigheid van mensen met
eenzelfde ervaring de zorg en ondersteuning aan mensen met een
verstandelijke beperking verbeteren
en/of de zelfregie en zelfredzaamheid vergroten.” Onlangs startte de
pilotopleiding
‘Ervaringsdeskundigheid voor mensen met een verstandelijke beperking’. Dichterbij
werkt in de opleiding samen met
een aantal andere zorgorganisaties,
Fontys Hogescholen en Tranzo van
Tilburg University. Twaalf deelnemers, waaronder Nicole, rondde
deze opleiding af. Benieuwd wat de
opleiding voor Nicole betekende en
wat zij met de opgedane kennis kan
betekenen voor anderen? Ga dan
naar pagina 6. Daar vind je de ‘Ode
aan Nicole’. “Binnenkort start een
tweede cyclus van achttien cursusdagen. De bedoeling is dat de opleiding dan verder wordt vervolmaakt.
Tegelijkertijd wordt bekeken hoe
de opleiding zo kan worden opgezet
dat deze op meerdere plaatsen, ook
buiten Fontys, kan worden aangeboden”, vertelt Carry van Leest.
Ode aan
Angelique
zorg- en welzijnsorganisaties steeds
meer kwetsbare inwoners met onze
dienstverlening die we in nauwe
samenspraak met hen en door een
innovatieve aanpak ontwikkelen.
Eén van de activiteiten is het ontwikkelen van een opleiding voor
ervaringsdeskundigen, waarvoor we
subsidie krijgen van het ministerie
van VWS en de gemeente Nijmegen.
Allochtone vrouwen en mannen die
zelf hun weg hebben gevonden in
Nederland kunnen ingezet worden
om andere vrouwen hier op weg te
helpen: welke competenties en vaardigheden zijn daarvoor nodig? In
december verwachten we de resultaten en maatschappelijke effecten
van dit programma inzichtelijk te
kunnen maken.”
Want zeg nou zelf….
Het zijn de mooiste woorden uit de Ode:
“Want zeg nou zelf….” In dat zinnetje
balt alles zich samen. Nu krijg ik zelf
het woord – en dan komen ook mijn
kwetsbare vragen: “Wie of wat geeft
mijn leven betekenis? Wat heb ik nodig
om mezelf te zijn?”
Vijf jaar geleden heb ik die Ode ook
gelezen. Ode aan Dichterbij: heette het
toen. Dat zal wel betekenen, dat de
organisatie centraal stond. Maar nu is
het Ode aan jou. Een Ode aan mij dus,
geloof ik.
Maar is het wel een Ode aan mij? Er
wordt van alles over mij gezegd. Maar
wordt mij dan de hand gereikt? Loop
ik wel – zoals op het plaatje – hand in
hand met de anderen, samen onze weg
zoekend op de levensakker?
“Want zeg nou zelf…” Door die woorden
kom ik op verhaal. Zij vragen mij om in
te stemmen. Ze moedigen aan: “Henk:
De Ode gaat ook over jou! Kom erbij!
Laat je horen: Wie of wat geeft je leven
betekenis? Wat heb je nodig om jezelf
te zijn?”
En dan wordt het een Ode aan mij,
omdat ik met mijn beperkingen betekenis geef aan jouw werk. Want zeg nou
zelf: Hoe kan ik mezelf als mens met
een beperking ontwikkelen, als we niet
samen zoeken naar mijn specifieke
mogelijkheden? Hoe kan ik kwetsbaar
zijn zonder jouw openheid en betrokkenheid? Zonder mij blijft de Ode een
monoloog. Samen komen we Dichterbij.
“Sinds Susanna hier bij de Gamma werkt is de omzet op de kleine ijzerwarenafdeling zelfs gestegen”
5
Ben
Ik T evreden ?
Binnen Dichterbij heeft de BIT (Ben
Ik Tevreden)-methode er al vaak
voor gezorgd dat wensen van cliënten in vervulling zijn gegaan. Iemand die in de praktijk goed met
BIT kan werken is Dori. Ook zorgde
BIT ervoor dat dienstverleningscoördinator Gerrie samen met John
een aantal wensen kon realiseren.
Benieuwd op welke manier? Op
www.odejournaal.nl vind je naast
de ‘Ode aan John’ ook een ‘Ode
aan De Kroost’, het wooninitiatief
in Druten waar Dori werkt. Liever
een filmpje van Dori zien? Ga dan
naar het Youtubekanaal van ‘BeeldkrachtTV’ en zoek op ‘BIT-gesprek
Margot en Dori’.
Sl!M: Samen Leven In
Milsbeek
Heb je de Ode aan Jean op pagina
4 al gelezen? Jean van den Broek
is namens Dichterbij niet alleen lid
van buurtvereniging Steengoed in
Milsbeek, ze zit ook in de werkgroep SLIM, het dorpsontwikkelplan. Vlakbij de Pottenbakker/Plateel, waar cliënten van Dichterbij
wonen, zal binnen nu en anderhalf
jaar een centrale huiskamer te
vinden zijn. Jean: “De huiskamer
wordt beschikbaar gesteld door
Destion. Het wordt een laagdrempelige ontmoetingsplek waar iedereen
welkom is. Stichting SamenLeven
In Milsbeek, woningbouwvereniging Destion, de KBO, gemeente
Gennep en Dichterbij hebben daarvoor onlangs om de tafel gezeten.
Als dienstverleningscoördinator bij
Dichterbij heb ik ervaring op het
gebied van wonen. Die professionele kennis kan ik overdragen aan
andere partijen. Je maakt als Dichterbij een gebaar naar de buurt
en krijgt daar wat voor terug. Dat
komt uiteindelijk ten goede aan het
welzijn van onze cliënten.”
Kijk voor meer informatie op
www.milsbeek-slim.nl
Wandelaar wordt
vrijwilliger
Yvonne van den Bergh liep tijdens
haar wandeling op het terrein in
Ottersum altijd veel mensen tegen
het lijf, waarmee ze spontaan een
praatje maakte. Toen Yvonne verhuisde naar de Dopheide kon ze
haar gebruikelijke wandelingetje
niet meer maken. Plots stond daar
Peter Kamps aan de deur, met de
vraag waar Yvonne toch was. Peter
kwam Yvonne vaak tegen in als hij
zijn hondjes uitliet. Yvonne liep dan
Kennisn@ slaat bruggen tussen
praktijk en wetenschap
Ode aan Nicole
Je hebt hard gevochten om met beide benen
op de grond te blijven staan.
Door je doorzettingsvermogen zag
jouw gedragsdeskundige in jou een
waardige kandidaat voor de pilotopleiding
‘Ervaringsdeskundigheid’.
Je had geen enkele twijfel. Je wilde jezelf
beter leren kennen en presenteren.
Niet zonder resultaat: je bent door de
opleiding anders in het leven gaan staan.
Je kunt nu anderen helpen.
“Tijdens de opleiding zijn er vier thema’s aan bod gekomen. Bij het
thema ‘verandermoment’ kwamen mijn emoties los door mijn overleden vader. Heel fijn was dat je altijd erkenning kreeg van de groep.
ander. Ik bied nu dat vertrouwen, respect en eerlijkheid. Ik reik een
hand toe, maar laat de regie bij de cliënt. Een luisterend oor is
onmisbaar voor ieder mens.”
Ik heb voor de opleiding stage gelopen bij STEVIG en bij het
zelfregiecentrum in Venlo. Ik werk daar nu drie dagen per week als
gastvrouw. Vier uur per week werk ik voor het cliëntennetwerk. Ik
ga op bezoek bij mensen die geïsoleerd zitten. Bij STEVIG kan ik
binnenkort beginnen met een vrijwilligerscontract. Ik kan daar bijvoorbeeld mensen rondleiden en presentaties geven voor artsen van
het Radboud die te maken hebben met LVG. Ik kan ook klinische
lessen verzorgen voor studenten die deze opleiding gaan doen.
Nicole, wij hebben met bewondering mogen luisteren naar jouw
verhaal.
Ik bleef vroeger hangen in een dip. Opnames, medicatie, alles heb
ik voorbij zien komen. Ik heb geleerd dat je erover moet blijven
praten. Je moet jezelf niet wegcijferen en vertrouwen hebben in die
Je bent een toonbeeld voor toekomstige ervaringsdeskundigen.
Dichterbij participeert in een consortium ‘Ervaringsdeskundigheid voor mensen
met een verstandelijke beperking’. Het consortium is een samenwerking tussen
Stichting De Meent Groep, Koraal Groep, S&L zorg, Lunet Zorg, Dichterbij,
Zuidwester, CZ-zorgverzekeraar, Fontys Hogeschool Sociale Studies (FHSS) en
Tranzo van Tilburg University. De ervaringen die zijn opgedaan met ervaringsdeskundigen binnen verschillende vormen van hulpverlening zijn veelbelovend.
Petra, sinds 1 mei DVC’er in Blerick, en Truus, coördinator Zorg
en Welzijn op het Elzendaalcollege in Gennep, vertellen: “Alle leerlingen en cliënten - van licht verstandelijk tot Ernstig Meervoudig
Beperkt - doen mee. We zijn in totaal met zo’n tachtig mensen. Als
je nooit iemand met EMB hebt gezien kan dat best indruk maken.
Sommigen observeren daarom alleen, anderen geven elkaar spontaan een hand, ontmoeten echt. Alles gaat ongedwongen. De kracht
van vermaatschappelijking ligt in het ongedwongen ontmoeten.“
Ode aan het
Horizonproject
INTOS, Mikado, het Elzendaal collega en Dichterbij
liggen geografisch gezien naast elkaar.
Dagelijks kwamen leerlingen en cliënten elkaar
tegen op straat.
Vaak werd er zelfs niet gegroet.
Nu staat men open voor elkaar.
Petra: “Als de vier partijen zich presenteren wordt ‘Iedereen is
van de wereld’ gedraaid, zo toepasselijk. Kippenvel. Dan volgt een
djembéworkshop. Gedurende het schooljaar ontstaan er spontaan
leuke initiatieven als gezamenlijke lunches. Truus: “Cliënten herkennen mij nog altijd van het Horizonproject. Dat doet iets met
me.”
Petra: “Voor het Elzendaal staat een kunstwerk, gemaakt door medewerkers van INTOS. De vier ringen symboliseren de betrokken
organisaties. Na iedere workshop gooien deelnemers er een kei in
met hun naam erop. Dat dit kunstwerk symbool staat voor het Horizonproject zouden veel meer mensen mogen weten.” Truus knikt.
Het woord ‘Horizon’ werd oorspronkelijk afgeleid uit de oude Ode.
Het is een mooi woord.
Dat het Horizonproject écht respect heeft opgeleverd, is het allermooiste.
“We houden hier ieder jaar een familiedag om samen met familie en verwanten
te zijn. We hebben al een keer een tuindag en een poetsdag gehad, we hebben eerder een klompjesgolfbaan geopend. Dit jaar is het thema samen kunst
maken.
altijd gezellig een stukje met hem
mee. Nu hoeven Peter en Yvonne
elkaar niet meer te missen. Peter is
vrijwilliger en komt iedere zondag
samen met zijn buurmeisje Jaimie
met Yvonne wandelen. Er kan dus
zomaar veel moois voortkomen uit
een wandeling!
Spelmethode
‘Zoveel te Zeggen’
raakt
hart van de Ode
Onlangs werd de spelmethode ‘Zo-
veel te Zeggen’ gepresenteerd. De
naam van de methode zegt het al:
cliënten mogen zoveel zeggen als zij
lees verder op pagina 9
6
Vorig jaar hebben we de Wensboom geïntroduceerd. Ik was op vakantie in Azië
en vond die boom kei mooi met al die wapperende, sierlijke linten. Ouders,
verwanten , medewerkers en cliënten mogen er een lintje met wens inhangen.
Omdat een lintje vergaat schrijven we de wens daarna op een houten blad.
Het inzetten van de Wensboom liep gelijk met BIT (Ben Ik Tevreden). Het
is een informele manier om inhoud te geven aan iets formeels, ervoor open
te staan. Open is ook eerlijk zijn als een wens niet waargemaakt kan worden.
We doen ons stinkende best om die wens dan misschien in een andere vorm
te realiseren.
Een mooie wens is die van de zus van een van onze dames. Die vroeg of
haar zus niet naar een gymclubje kon. Twee kennissen die een opleiding
sportmanagement volgden wilden ze wel begeleiden. Onze dames gaan nu op
vrijdagavond sporten op de Dopheide.”
Melanie, je bent met recht trots op jullie Wensboom.
De Wensboom heeft zich al voortgeplant Van Azië, naar Dichterbij, naar Pantein…
De Wensboom heeft zich al voortgeplant van Azië, naar Dichterbij, naar Pantein…
Ode aan de Wensboom
In de tuin op de Dopheide staat een
Wensboom.
Een mooie houten boom, met mooie
linten erin.
En mooie houten bladeren.
Die boom is gemaakt door de vader van
een collega.
Melanie Heintzbergen vindt de boom
alweer zo’n mooie vorm van samen.
Petri Embregts, directeur Behandelinnovatie en Wetenschap,
vertelt: “Medewerkers en kennis binnen Dichterbij worden
samen verbonden en kennisprocessen worden op een professionele manier geborgd. De taak
van Kennisn@ is het stimuleren
van innovatie, het uitvoeren van
onderzoek, het delen van kennis
en het borgen hiervan. Uitvoering
van behandelmodules gaat hand
in hand met dataverzameling,
waardoor verfijning en bijstelling
van programma’s plaats kan vinden. Daarnaast wordt differentiatie naar hulpvragen mogelijk.”
Luciënne Heerkens, manager Kennisn@ vertelt: “We bieden momenteel de behandelmodules zelfmanagement en verslaving aan.
Neem bijvoorbeeld de module
verslaving voor mensen met een
lichte verstandelijke beperking.
De module was vooral gericht
op groepen. Omdat we binnen
Dichterbij werken met individuen
hebben we deze training aange-
past voor cliënten
en teams. Aan deze
training hangt onderzoek: we trainen,
stellen bij en passen de training aan.
Als de training effect blijkt te hebben
gaat deze over naar
Expertise, die er een
prachtige behandeling
bij hebben. Expertise
is het kenniscentrum
van Dichterbij, dat
zich richt op ondersteuning bij de verbetering, het herstel
of het behoud van
het individuele functioneren van mensen
met een verstandelijke beperking. Er is
een ontzettend mooi
voorbeeld van een
cliënt die de module ‘Omgaan
met middelengebruik en verslaving’ heeft doorlopen. Hij schreef
een rap over hoe hij met drugs
Eigen
regie
Klaas is niet alleen meervoudig gein aanraking kwam, wat het met
hem deed en welk besluit hij
nam over zijn toekomst.
Benieuwd naar de rap?
Kijk dan op de achterkant
van deze krant.
In de herfst gaf Marja iedereen een andere naam
Een levensverhaal - Als de blaadjes vielen kreeg Marja het moeilijk. Ze gaf de mensen in haar
leefomgeving dan een andere
naam. Vooral haar huisgenoten vonden dat vervelend, want
niemand snapte waarom ze dat
deed. Marja leek het zelf ook
niet te snappen. José is dienstverleningscoördinator van Marja en
werkt aan Marja’s levensboek. Ze
besluit samen met haar naar het
dorp te gaan waar Marja vandaan
komt. Daar woont geen familie
meer, maar wel de lieve buren
meneer en mevrouw Mooiman.
Meneer en mevrouw Mooiman
blijken een voornaam te hebben
die José bekend in de oren klinkt.
Marja gebruikt hun voornaam in
de herfst voor twee collega’s van
José. Marja straalt als José nog
een paar namen noemt van voor
Marja vertrouwde dorpsbewoners.
Dan wordt ineens alles duidelijk. Mevrouw Mooiman vertelt
dat Marja abrupt uit huis is geplaatst toen haar moeder in een
ziekenhuis moest worden opgenomen. Het lijkt erop dat Marja
die overstap nooit heeft kunnen
verwerken. Als het in het najaar
Stichting SamenLeven sponsort
draaimolen voor Burendag
Ook in Gennep-Zuid werd onlangs deelgenomen aan de Burendag. Anita van Bergen (Vrije tijd
Dichterbij regio Gennep) vertelt:
“Naast andere leuke activiteiten
reed er een ‘verbindingstreintje’
vanaf het Norbertusplein naar
de Stiemensweg. Daar stond een
draaimolen die ik kon huren door
een financiële bijdrage van Stichting SamenLeven. Precies wat ik
beoogde gebeurde: de kinderen
vlogen uit het treintje en renden
op de draaimolen af. Spontaan
en spelenderwijs kwamen ze zo
in contact met cliënten. Door
onze aansluiting bij de wijkraad
Gennep-Zuid kunnen we samen
nog meer mooie activiteiten gaan
organiseren. Financiële bijdragen
zijn daarin onmisbaar.”
Bij SamenLeven kunnen medewerkers voor cliënten financiële ondersteuning aanvragen. De
draaimolen is slechts één van de
vele initiatieven die SamenLeven
ondersteunde. Onlangs financierde SamenLeven een bakfiets voor
bakkerij Op de Beek. Door deze
bakfiets kunnen cliënten zelfgemaakte producten afleveren bij
de klanten in de omgeving.
Kijk voor meer informatie op
www.stichtingsamenleven.nl
zelf willen. De Dienst Geestelijke
Verzorging en Ethiek ontwikkelde
de methode samen met Stichting
Cupertino, WMCZ-coaches, uitgever Wilco de Schouwer en vertrouwenspersoon Elly van Lieshout. Het
spel bestaat uit 96 tekeningen met
situaties waarover cliënten met elkaar in gesprek kunnen gaan. Cor
Maas (Dienst Geestelijke Verzorging en Ethiek) vertelt: “Het spel
zet de cliënt in zijn kracht in het
kader van empowerment. Het is een
nieuwe, unieke werkvorm die aansluit bij thema’s die al lopen.” Geert
Tullemans (Raad van Bestuur) stelt
dat het spel ‘het hart van de Ode
raakt’, door cliënten daadwerkelijk aan het woord te laten. Cliënt
Pauline Martin vertelt: “Het is leuk
en leerzaam. Je komt thema’s tegen
waar je spontaan niet over praat.
Bij mij kwamen er ook emoties los.
Ik ben enthousiast.”
Kijk voor meer informatie op
www.zoveeltezeggen.nl
weer herfst wordt, neemt José de
proef op de som. Zodra Marja
haar collega de naam van mevrouw Mooiman geeft, pakt José
Marja’s levensboek en wijst op
een foto die ze van mevrouw
Mooiman hebben gekregen. Marja begint verschrikkelijk te huilen. In de weken daarna moet ze
steeds lachen als ze iemand een
andere naam geeft. Een jaar later
in de herfst gebruikt Marja de
oude namen niet meer. Het valt
José op dat ze een stuk toegankelijker is geworden!
handicapt. hij is ook nog doof en
bijziend. Wanneer de groepsleiding
hem ’s morgens uit bed haalt, laten
ze even merken, dat ze er zijn. Dan
steekt Klaas zijn armen uit, want hij
wil graag meehelpen.
Maar soms is het druk, zo druk.
Laatst nam Francien niet de tijd om
Klaas te laten merken dat ze er was.
Die keer werkte Klaas niet mee. Hij
spartelde tegen. Ook de rest van de
dag bleef hij dwars en ontevreden.
Terwijl hij anders altijd zo vrolijk
is. Francien voelde zich daar heel
vervelend bij. “Het was net alsof ik
met een baal meel aan het sjorren
was”, zei ze naderhand. “Niet met
een mens!”
Als we verder doorpraten, doet
Francien een belangrijke ontdekking: “In onze visie staat de eigen
regie van mensen met een verstandelijke beperking centraal en dan
denk ik vaak groot: dat ik bijvoorbeeld iemand leer om eigen keuzes
te maken. Of dat ik ondersteuning
bied om mensen op eigen benen te
laten staan. Maar misschien gebeurt
het al in het klein, wanneer een man
als Klaas de kans krijgt om zijn armen uit te steken. Voor mij lijkt het
maar weinig voor te stellen, maar
nu weet ik: Zelfregie begint met
een respectvolle bejegening. En wat
misschien nog wel belangrijker is:
Klaas wordt er
mens van.”
Samenwerkingsverband
SOL slaat
mooie
bruggen
Met de invoering van
de WMO (Wet Maatschappelijke
Ondersteuning) moeten gemeentes
ook kwetsbare burgers op verschillende terreinen gaan ondersteunen.
Het SOL, samenwerkingsverband
van oudergroeperingen van mensen
met een verstandelijke beperking in
Limburg, draagt daar een steentje
aan bij. Birgit op de Laak, wethouder in Horst aan de Maas, vertelt:
“Ook gemeentes kunnen de ‘WMOklus’ alleen maar samen klaren. Ik
bezocht dit voorjaar een van de bijeenkomsten die het SOL samen met
Het huis voor de zorg, Daelzicht en
Dichterbij organiseerde in de Twinkeling in Horst. Voor velen is de
Twinkeling een in het oog springend
gebouw, maar onbekende wereld. De
film die werd getoond, de ervaringsverhalen van de ouders, de rondleiding in het prachtige gebouw waren
een bijzondere ervaring. Nu zijn wij
aan zet om ons verder te verdiepen.
We gaan daarvoor het gesprek aan
met verschillende partijen.”
“Precies wat ik beoogde gebeurde: de kinderen renden op de draaimolen af en kwamen spelenderwijs in contact met cliënten”
9
Tweetgesprek
“Ik zeg de joint
gedag”
Een cliënt die de door kennisn@ aangeboden
module ‘omgaan met middelengebruik en verslaving’ volgde (zie pag. 9) schreef een rap.
Ik was 15 jaar, woonde bij ons pap en mam
Ging toen naar een vriend, weet ook niet hoe
het kwam
Ik zag hoe hij een hijs van een dikke joint nam
Zo’n vette trip van maar een halve gram
Ik zag hem inhaleren
Ik wilde het ook een keer proberen
Een keer dat is toch wel te accepteren?
Zou hij het mij kunnen leren?
@Jeroen_Donkers is assistent van het
team Marketing & Communicatie. Als
man van de moderne communicatiemiddelen heeft hij natuurlijk ook een
eigen Twitteraccount.
In de vorige editie publiceerden we een
Tweetgesprek tussen Jeroen Donkers
en Frank Holtman, de voorzitter van
de Raad van Bestuur. Jeroen vroeg
zich af waarom er een vernieuwde Ode
kwam. Jeroen vraagt nu, een half jaar
later, opnieuw aan @FrankHoltman
hoe het staat met de vernieuwde Ode.
@FrankHoltman Hoe staat het nu met de
vernieuwde Ode?
@Jeroen_Donkers In mei 2 bijeenkomsten
gehad met management #Dichterbij. Geoefend met kernwaarden, wat is nodig voor
de #cliëntcentraal?
@FrankHoltman Wat hebben jullie geleerd?
@Jeroen_Donkers Het Odeteam heeft rijke
informatie verkregen. We gaan met 500
teams in dialoog #OdeExcursies. We hebben er al 160 gehad.
@FrankHoltman Wat is het doel van de
#OdeExcursies?
@Jeroen_Donkers Meningen delen over hoe
je als team en individu een bijdrage levert
aan de Ode. Horen wat de ander belangrijk vindt.
Meer weten over de Ode Excursies en het
doel ervan? Lees dan pagina 7 en 8.
@FrankHoltman Waarom gaan alle teams
apart in gesprek?
@Jeroen_Donkers Je spreekt iets met elkaar af. Dat kan per team verschillen. Zo
kunnen teams net een andere invulling aan
iets geven.
@FrankHoltman Wat doen jullie met de
uitkomsten?
@Jeroen_Donkers Die dienen als input
voor de organisatieontwikkeling en het
ontwikkelen van het nieuwe opleidings- en
trainingsprogramma.
@FrankHoltman Wat gaat er na de #Ode
Excursies eerst veranderen?
@Jeroen_Donkers Eerst processen die belemmeren stoppen. We moeten durven zeggen: dat doen we zo niet meer. We willen
van bepaalde regels af.
@FrankHoltman Zijn jullie ook bij de
bijeenkomsten?
@Jeroen_Donkers Wij als Raad van Bestuur en kerndirectie zullen zoveel mogelijk
bijeenkomsten bijwonen.
@FrankHoltman Wat verandert er bij
#Dichterbij?
@Jeroen_Donkers Onze rol verandert.
#Dichterbij moet zich ontwikkelen tot een
netwerkorganisatie.
@FrankHoltman Wat gaat er dan gebeuren?
@Jeroen_Donkers Een product is nu specifiek voor #Dichterbij. We gaan diensten
en producten tot stand laten komen samen
met andere partijen.
@FrankHoltman Wat vind je zelf een
mooie samenwerking?
@Jeroen_Donkers Dünya vind ik een
mooi voorbeeld. Gericht op samenwerking
met mensen en partijen van buitenlandse
afkomst.
@FrankHoltman Met wie werken we nog
meer samen?
@Jeroen_Donkers Met woningcorporaties,
gemeentes en andere zorgaanbieders. We
zouden een paar kantjes A4 kunnen vullen
met samenwerkingen.
@FrankHoltman Dat is iets om trots op te
zijn hoor! Bedankt voor je tijd Frank!
@Jeroen_Donkers Graag gedaan. Ik kijk
uit naar de toekomst van #Dichterbij vol
mooie samenwerkingen.
Op weg naar een Ongedeeldesamenleving.nl
Column
Een ongedeelde samenleving kan
alleen worden bereikt in samenwerking met de maatschappij, in
de breedste zin van het woord.
De website Ongedeeldesamenleving.nl, een initiatief van Dichterbij, speelt hier als interactief
platform een rol in. De website
wordt breed onder de aandacht
gebracht bij bestaande en nieuwe
samenwerkingspartners van Dichterbij maar ook bij verenigingen
en het overige maatschappelijke
veld. Op deze website worden niet
alleen inspirerende verhalen over
vermaatschappelijking verzameld;
ook kun je in blogs lezen hoe er
vanuit verschillende invalshoeken
wordt gedacht over het realiseren
van die ongedeelde samenleving.
Er worden daarnaast succesvolle,
nieuwe samenwerkingsprojecten
belicht en je vindt er alles over
de WMO (Wet Maatschappelijke
Ondersteuning). De WMO zorgt
er namelijk voor dat mensen met
een verstandelijke beperking zelfstandig kunnen blijven wonen en
mee kunnen doen aan de samenleving. Als Marij succesvol kan
functioneren als juf op een kleuterschool en als Pim wekelijks
gepassioneerd ‘op maat’ schaatst
bij de Nijmeegse schaatsvereniging, dan inspireert dat hopelijk
ook anderen. Kennis, kunde, inspiratie en ervaring kunnen alleen groeien als we delen. Maar
het is nooit klaar.
Ga daarom samen met
www.ongedeeldesamenleving.nl
de uitdaging aan!
Groei mee met de Ode!
Prismaas is een onderdeel
van Dichterbij. Hier
kunnen mensen met een
verstandelijke beperking
zich verder ontwikkelen door
scholing en arbeidstraining.
Paul Trommelen
directeur STEVIG
Kijk voor meer informatie op
www.prismaas.nl of bel met
Irma Scholtens: 06-14383254
We leven in een snelle tijd, ontwikkelingen
volgen elkaar steeds sneller op, je koopt
De eerste keer wiet in mijn leven
Ik wilde er niet aan toegeven
Maar ik wilde zo graag die kick beleven
een jointje zou me laten zweven
Refrein
Ik kwam in een vette trip
Rode ogen, droge lip
Damm, daarna een klote dip
Wat voelde ik me en rottig en sip
Nuchter heb ik nog eens goed nagedacht
Dit is niet wat ik er van had verwacht
Het is niet zo dat je alleen maar lacht
De wiet had me in haar macht
Wiet laat je dingen anders voelen
Anderen weten niet hoe wij dat bedoelen
Het is een soort van hersenspoelen
Couplet
Een dikke joint genomen
Even weg in mijn dromen
Toen weer terug op aarde gekomen
Daarna voelde ik me een slome
Terug naar huis, vette spijt
Wat was het toch een dommigheid
Hier was ik niet op voorbereid?
Raak ik nu mijn ouders kwijt?
Mijn ouders hadden gelukkig niks in de gaten
Waarom heb ik toch geblowd met mijn maten?
Op de groep konden ze een urinecontrole niet
laten
Hoge score, nu moet ik met mijn visor praten
Tijd om te kappen, dat is wat ik toen inzag
Dus ik ging er mee aan de slag
Een cursus over blowen elke donderdag
Langzaam zeg ik nu de joint gedag!
Colofon
Deze krant wordt uitgegeven door :
T ekst
Maartje van Kuppevelt (www.taggst.nl), Anke van de Lockant,
Jolande Prudon, Heidi Copray, Geert Tullemans, Henk Minnema,
Paul Trommelen, Raymond Stegen.
Ook dank aan alle anderen voor het aandragen van suggesties
voor mooie verhalen.
Vormgeving
Yvonne Bovee, B.Y. Vormgeving
Hans Garritsen , rebus en cartoon erepodium
Redactieraad
Henri Akkersdijk, Jeroen Donkers, Anja Vereijken,
Jolande Prudon, Heidi Copray, Annemieke Beekers,
Annika van Tol en Anke van de Lockant
Eindredactie
Samen
Een oud-Afrikaans spreekwoord zegt: ‘Als je
snel wilt gaan, ga dan alleen; als je verder
wilt komen, ga dan samen’. Het zal in het
oude Afrika waarschijnlijk wel heel anders
geklonken hebben, maar ik vind het een
heel mooie uitspraak, een tijdloze ook. Wat
me direct bij dit spreekwoord opvalt is de
combinatie van woorden ‘snel’ en ‘alleen’
aan de ene kant, en ‘verder’ en ‘samen’ aan
de andere.
Ik nam een hijs
Voelde me wijs
Het leek wel een paradijs
Toen hoorde ik gekrijs
Anke van de Lockant en Annika van Tol
namens team Marketing & Communicatie
een nieuwe telefoon en bij het thuiskomen
is ‘ie alweer verouderd, via Twitter worden
berichtjes het internet op geslingerd met een
ongelooflijke snelheid, over een onderwerp
soms wel meer dan 5000 berichtjes per
seconde…. Steeds sneller, maar ook steeds
oppervlakkiger als we niet oppassen. 1000
vrienden hebben op Facebook. Indrukwekkend, maar is dat echt ‘samen’ of ben je dan
misschien toch wel ‘alleen’? Ook in de zorg
lijken we onszelf en elkaar gek te maken
met het ‘sneller’-virus. Voelt niet goed, wat
mij betreft.
Oppervlakkig, snel de dingen doen omdat
‘ze nou eenmaal moeten’, levert geen
voldoening, niet voor de cli�nt, maar ook
niet voor de begeleider. Echte aandacht,
wezenlijke aandacht, is iets wat je niet
alleen kunt doen, ook niet even snel. Nee.
Voor echte aandacht ga je een relatie aan,
neem je tijd voor elkaar, ga je samen verder,
kom je ook samen verder. En wat is er nou
mooier dan samen, gebruik makend van
elkaars kwaliteiten en mogelijkheden, verder
te komen? Precies!
Oplage
14.000
Kopij en ideeën
Heb of ken jij mooie verhalen? Deel ze met ons en lever deze
uiterlijk 15 januari 2013 aan voor de volgende editie.
Richtlijnen voor schrijvers en meer informatie over aan te
leveren kopij staat op www.odejournaal.nl.
Hier publiceren we elke week een inspirerend verhaal.
Tips over mooie verhalen kun je ook altijd doorgeven via
www.odejournaal.nl/verhalen.
Adressering
Het adressenbestand voor de verspreiding van deze krant wordt
met zorg samengesteld. Desondanks kan het voorkomen dat er
meerdere exemplaren worden bezorgd op hetzelfde adres.