Hardanger Folkeblad 9. januar 2013
Transcription
Hardanger Folkeblad 9. januar 2013
Møtet som rørte tv-Norge ONSDAG I TV-programmet «Tore på Sporet» ble seerne vitne til det rørende møtet mellom Tanya Williamson og hennes ukjente norske far Harald Hognerud. Her ser vi far og datter sammen. – Jeg er glad for at jeg tok kontakt, sier Harald Hognerud til Hardanger Folkeblad. ■ SIDE 11 Nr. 4 – 9. januar 2013 Uke 2 – Årgang 64 Løssalg kr. 20,– hardanger-folkeblad.no Røldal fjellstyre har fått brev frå personar i bygda som ynskjer å stengja Hellevassbu for å sjå om det får meir villrein attende i området. I eit lesarinnlegg tek Harald Kvaalen til orde for å flytta turistløypa frå Haukeli og til Middalsbu, slik at fleire tek den vegen. ■ SIDE 9OG 12 Har hissa på seg ivrige namnefolk Bygdeboknemnda i Ullensvang sitt val av talemålsnær normering av skrivemåten på stadnamn er omdiskutert. Reidsete, Huse og Sandvikjè er mellom dei som vert krevd endra. Skrivar Erlend Trones seier nemnda av andre er oppfordra til talemålsnær tilnærming. ■ SIDE 8 Med eit blinkskot frå fjorårets Expedition Amundsen fekk Kai-Otto Melau publikumsprisen i kategorien «folk» i National Geographic sin årvisse fotokonkurranse. Fordelt på tre kategoriar hadde fotografar frå 150 land sendt inn 22 000 bilete til konkurransen. ■ SIDE 20 starter nå! Se annonsene i dagens avis! – De som vil ta inn på hytta på Reinaskor, må raska på. Etter påske blir den stengt, sier Willy Solberg og Finn T. Ruud i Odda/ Ullensvang turlag (bildet) Dermed får reinen fred slik Odda-politikerne og fylket ønsker. Inntil andre eventuelt setter i gang prosjekt i området. Prognosene lover stadig økende turiststrøm til Trolltunga-området. ■ SIDE 7 GARDINKUPP! Utvalgte flotte gardinhøyder Ved kjøp av gardiner ÷20% avslag på alle ÷30-50% ÷50% på søm av gardinstenger All gardinmetervare ÷20% gardinhøyder (gjelder ut januar) (gjelder ut uken) Stort januarsalg! OPPTIL KUPP BADEROMSPLATER pr. plate fra 398; 620x2390x10 mm Veil. 598,- Besøk oss på Odda – tlf. 53 64 22 56 Vann fotokonkurranse Januarsalget Stenger Reinaskor etter påske SALG! Vil stengja Hellevassbu Det store 70% RABATT! Espeland Dame as Følg oss på SALG ÷30 ens klær! -70% på alle høst Vesker & Klær 5750 ODDA – GÅGATA – TLF: 53 64 40 28 – TIPPING & LOTTO Besøk oss på 8 Onsdag 9. januar 2013 HARDANGER FOLKEBLAD – Eit vanskeleg namn å konkludera for Nemnda har ikkje konkludert – Reiseter finn ein hjå Kolltveit, Aam K. Bu og på vegskiltet til garden, Reisæter i slektsnamnet og Reidsete står som tilrådd form på kartet over garden. Det har soleis vore eit vanskeleg namn å konkludera for, men det var avgjerande for oss då me gjorde valet at både Botolv Helleland, namnegranskar frå Ullensvang ved Universitetet i Oslo, og namnekonsulentane ved Universitetet tilrådde forma Reidsete, opplyser Erlend Trones. Forfattar av bygdebøkene, Marta Gjernes, er glad for engasjementet. Ho kan opplysa at den talemålsnære tilnærminga til skrivemåten av stadnamn i bøkene er vedteke av bygdeboknemnda, og at dei er einige i nemnda, men at dei tilbakemeldingane som er komne inn vil bli tatt med i den vidare diskusjonen. – Me har ikkje konkludert, og vil diskutera tilbakemeldingane i eit møte i byrjinga av februar, seier ho. Usemje om skrivemåten på stadnamn i Ullensvang Bør det stå Reisæter, Reiseter eller kanskje Reidsete i dei nye bygdebøkene for Ullensvang? Bør det stå Hus eller Huse, Sandvik eller Sandvikjè? ■ Bygdeboknemnda møter motbør ELI LUND [email protected] – Eg fekk eit brev frå Bygdeboknemnda i Ullensvang for ei tid sidan. Dei kunne opplysa meg om at eg var fødd på garden Reidsete. Eg rekna først med at det var ein skrivefeil, fortel Kristi Reisæter Hagen. Ho undersøkte nærare og fann ut at «Reidsete» var blitt del av Statens kartverk sine opplysingar om garden Reisæter. – Reisæter er skrive på så mange måtar, opplyste han i Statens kartverk som har med stadnamn i Hordaland å gjera, seier Reisæter Hagen. Ifølgje skrivar i bygdeboknemnda, Erlend Trones kan det offentlege velja mellom tre ulike skrivemåtar. «Reisæter», «Reiseter» og «Reidsete» som alle tre er registrert av Statens kartverk. Kristi Hagen Reisæter har kontakta Jordskifte-kontoret i Hordaland, og fekk der opplyst at det står skrivemåten Reisæter i jordskifte-matrikkelen for gard nr. 53 i Ullensvang. Ulovleg å endra namn Ho har òg snakka med Hordaland fylkeskommune. Der fekk ho opplyst at det er ulovleg å forandra på skrivemåten på gardsog stadnamn. – Eg kan ikkje seie eg er imponert over den eller dei som har tukla med eit gamalt gardsnamn. Frå Statens kartverket fekk eg REISÆTER, REISETER ELLER REIDSETE? Bygdeboknemnda slår eit slag for den tradisjonelle uttalen og har sendt ut utkast til innbyggjarane der dei nyttar Reidsete. Reaksjonane let ikkje venta på seg. Arkivfoto frå 2009: Eli Lund opplyst at skulle Reisæter verta skrivemåten så laut oppsitjarane på garden senda søknad om namneendring. Kor høyrer det heime, spør Kristi Reisæter Hagen. – Det er ikkje oppsitjarane som har rota det til. Det må vera dei som har endra skrivemåten som må retta det opp att, legg ho til. Ved Nå Auto står det eit skilt som viser til Reiseter. – Unødig forvirring – Det vert unødig forvirring når namn ikkje er rett skrivne, meiner Kristi Reisæter Hagen og er ikkje åleine om å meina det. Også i Kinsarvik har bygdeboknemnda møtt motbør. – Me har forståing for at det kjem reaksjonar når me vel å skriva nokre gardsnamn på ein annan måte enn den tilvande, og ynskjer å skapa forståing for årsakene til at me har valt å gjera det i bygdebøkene, skriv Erlend Trones i eit svarbrev til dei frå Kinsnarvik som protesterer. – Viss det er gode grunnar for å endra skrivemåte eller tillata fleire skrivemåtar enn før, finst det faste prosedyrar for korleis ein då skal gå fram for å få ein ny skrivemåte inn i registeret til Statens kartverk. Reiseter vart lagt inn der i 1971, Reidsete i 1988 og Reisæter i 1995, so det offentlege må altso velja mellom desse tre, opplyser Trones. meir normgjevande for uttalen av gardsnamna, medan den munnlege tradisjonen står stadig svakare i eit samfunn med større geografisk mobilitet og svakare tilknyting til det tradisjonelle jordbrukssamfunnet. Det fører ofte til at tradisjonell, nedarva uttale står i fare for å verta marginalisert og gløymd. I eit historieverk som det me no held på med, og som vil verta tilgjengeleg for heile befolkninga i Ullensvang, er ei av oppgåvene å ta vare på minnet om og auka kunnskapen om lokale tilhøve. Stadnamn kjem inn som ein naturleg del av dette, og me har sett trongen for å handsama stadnamna på ein meir gjennomtenkt måte enn det som ofte har vore gjort tidlegare. Ikkje nådige til Huse og Sandvikjè Frå Kinsarvik vert bygdeboknemnda møtt av protestar frå ei rekkje innbyggjarar. ikkje kan gjera vedtak om skrivemåten av gardsnamn. Dei krev at skrivemåten for dei to gardsnamna Hus og Sandvik ikkje vert «Huse» og «Sandvikjè» i dei nye bygdebøkene. Grendekontaktar for bygdebokarbeidet, Olav B. Hus og Torleif Sandvik har fått reaksjonar og stiller seg sjølve bak kravet. Dei spør seg kva heimel redaktøren og bygdeboknemnda har for å skriva namna slik dei gjer. Og meiner bygdeboknemnda Skrivar Erlend Trones har forfatta eit svar til dei. I svaret peikar han på ei misforståing. «Nemnda har ikkje høve til å gjera vedtak om kva skrivemåte det offentlege skal nytta for stadnamn, det er Statens kartverk som har mynde til å gjera det. På den andre sida har nemnda i samråd med redaktøren og forfattaren av bygdebøkene høve til å avgjera korleis lokale stadnamn Misforståing skal skrivast i sjølve bygdebøkene». ...«Dette fordi bygdebøker o.l. ikkje er offentleg bruk og difor ikkje underlagt pålegget om å nytta vedtekne skrivemåtar, slik det offentlege er». Trones forklarer: –Det er altso ein nyanse her, bøkene vert gjevne ut av det offentlege, men innhaldet er ikkje underlagt reglane som lov om stadnamn gjev for offentleg bruk. –Uttale står i fare «Dei skriftlege formene av stadnamn er i ferd med å verta stadig – Felles kulturarv Slektsnamnet er ei privatsak, medan| stadnamnet er vår felles kulturarv. Me i bygdeboknemnda har eit ynske om å fylgja dei vanlege norske prinsippa for talemålsnær normering, for slik å slå eit slag for den tradisjonelle uttalen, og håpar at de kan ha forståing for det», skriv Erlend Trones.