Inkommentaar 21-8-2012

2
Ali B
3
Blunders
“Staat weer op Twitter dat die Ali
Overreden fietsen, verleidelijke
B niet eens behoorlijk Nederlands
spreekt”
Inkom-papa’s en een overvolle
blaas
4-5
Calendar
8
WGI
All the annual cultural highlights
“The Inkom is more complicated
on one page
than Pinkpop”
www.observantonline.nl
Onafhankelijk weekblad van de Universiteit Maastricht
Illustration: Simone Golob
Iech bin zoe verleef
Vanmiddag krijgen alle studenten hun eerste
les Maastrichts op de Markt. Rond vijven opent
de lokale ster Beppie Kraft samen met Ali B. de
Inkom. Ze zit inmiddels 55 jaar in het vak en dat
viert ze dit najaar met een concert in de Rotterdamse Ahoy.
Met nummers als Iech bin zoe verleef (Ik ben zo
verliefd), De nach is noch zoe laank (de nacht
is nog zo lang) en Iech haw vaan diech (Ik hou
van jou) is de Edith Piaf van Maastricht wereldberoemd in het zuiden. Het zijn liedjes die nauw
verbonden zijn met het Maastrichtse carnaval.
Voor wie niet helemaal ondergedompeld wil
worden in de Maastrichtse cultuur, geeft rapper
Ali B, acte de présence. Hij is bekend van hits als
Rampeneren, Leipe mocro flavour en Ik ben je zat,
maar inmiddels misschien nog meer door zijn
tv-show Ali B op volle toeren waarin hij rappers
en een bekende Nederlandse artiest uit vroeger
tijden bij elkaar brengt. Vanmiddag dus, rond
16.30 uur op de Markt in Maastricht.
RJ
Dutch rapper opens Inkom
His name is Ali B. and he’s a famous rapper in the
Netherlands. And not only among young people;
since his latest TV show he’s a familiar face to
older people, too. In Dutch he’s known as a ‘knuffel Marokkaan’; an immigrant whose roots lie in
Morocco but who is so integrated and accepted in
the dominant Dutch culture and at the same time
such a nice person that everybody wants to hug
him. Ali B. will open the Inkom on the Market,
today, Tuesday 21 August, with his Dutch rap
songs.
In the usual Maastricht Inkom tradition, his sidekick will be an artist from Maastricht. This year it’s
Beppie Kraft, who sings in the Maastricht dialect.
Kraft is well known in this part of the Netherlands;
during Carnival in particular you can hear songs
like Iech bin zoe verleef (I’m so in love), De nach is
nog zoe laank (The night is still so long) and In d’n
hiemel (In heaven) in almost every Maastricht bar.
RJ
Record aantal deelnemers Inkom Latest news on facebook!
Vandaag zullen zo’n 2300 eerstejaars gaan deelnemen aan de Inkom. En dat is een absoluut record,
nog nooit was de belangstelling van studenten uit
binnen- en buitenland voor de vierdaagse Maastrichtse introductie zo groot. Vorig jaar bleef de
teller (en dat was toen ook een record) steken op
2253.
Afgelopen maandag hadden zich al 2294 mensen
vooringeschreven, vertelt een trotse voorzitter van de Werkgroep Inkom, Anique van
Inkomnieuws
Ga voor het laatste nieuws, foto’s en filmpjes over
de Inkom, naar observantonline.nl en word lid
van facebook.com/ObservantUM. Vanaf volgende week ligt iedere donderdagochtend een
verse Observant in de bakken bij de ingang van
de faculteiten en verschijnt dagelijks nieuws op
observantonline.nl. Observant is het onafhan-
Oudheusden. Tel daar de onvermijdelijke lastminute-inschrijvers bij op en het aantal zal naar
verwachting de 2300 grens passeren. De oorzaak
van de stijging? Van Oudheusden: “We hebben
meer dan voorheen ingezet op digitale promotie:
digitale nieuwsbrieven, Facebook.”
Mocht de hitte aanhouden (25°C of meer), dan
zal de Werkgroep Inkom bij alle buitenactiviteiten gratis water verstrekken.
RJ
kelijke weekblad van de Universiteit Maastricht.
Het wordt gemaakt door een professionele staf en
studenten. Daarnaast geeft Observant workshops
journalistiek voor studenten en medewerkers die
van schrijven houden en/of stiekem dromen van
een carrière in de journalistiek. Meer weten: riki.
[email protected]
Are you keen to stay on top of the news, to see the
latest photos and short films during the Inkom,
and to read great stories about Maastricht’s student life and university? Then become member
of www.facebook.com/ObservantUM and check
www.observantonline.nl every day. From next
week, you can also grab your fresh copy of Observant from around 11.00 every Thursday, from the
stands near the entrance to your faculty.
Observant is Maastricht University’s independent newspaper, produced each week by a team of
professional staff and students. We also give journalism workshops for students and staff members
who enjoy writing or are aspiring to a career in
journalism. Interested? Send an email to [email protected]
Tuesday
Wednesday
Free water
If the heat persists (25°C or higher), the Inkom Working Group will provide free water at all outdoor
activities.
2 | Observant | | 21 augustus 2012
Kinderlokkers
Inkommentaar
Ali B opent Inkom
“Ik ben volwassen aan het worden”
Ali B staat vanmiddag op de Markt tijdens de
opening van de Inkom. De knuffelrapper staat
niet alleen bekend om zijn nummers en tvprogramma ‘Ali B Op Volle Toeren’, maar ook
om zijn bijzondere uitspraken. Observant zette er
een paar op een rij.
“Voor het eerst is er een mens voor wie ik echt
mijn leven zou willen geven. Bij heel veel gasten
denk ik, als ik zou moeten kiezen, nou, liever dat
hij gaat dan ik. Maar bij mijn zoon hoef ik geen
seconde na te denken. Daar spring ik zo voor in
het vuur.” Over de geboorte van zijn oudste zoon
Amin, in Wegener dagbladen
“Ik zei op zeker moment: ‘Ik heb fouten gemaakt,
ik wil léven!’ In de groep had ik altijd al een grote
mond als we gingen ‘hangen’. Op een gegeven
moment luistert iedereen naar je, je rookt vervolgens een jointje en je gaat stoned naar huis. Dan
kom je er eigenlijk achter dat je wel een grote
mond hebt, maar verder niks doet. Ik werd misselijk van mezelf.” Over de tijd dat hij blowde en
gokte in Andersdenkenden
Student Services Centre
Ali B Foto: Fred Ernst
“Ik weet niet meer van klassieke muziek dan de
gemiddelde Nederlander, ken het vooral van
reclames. Ik weet niets van componisten of zo.
Maar zoals André Rieu het brengt, dat spreekt
me wel aan. Niet zo hoogdravend of moeilijk.”
Wegener dagbladen
“Wat was ik daar fout bezig. Alleen de tekst van
die rap al, ‘iedereen heeft recht op een eerlijke
leven’. Ook nu weer zal ik op Twitter lezen dat die
Ali B niet eens behoorlijk Nederlands spreekt.”
Over het nummer Wat zou je doen? met Marco
Borsato, in De TROS TV Show
“Ik was aan het rijden in Almere en ik gaf
iemand voorrang. Dan is iemand natuurlijk
altijd blij, maar hij was extra blij omdat ik het als
moslim deed. Ik dacht: dankzij Geert Wilders
kom ik beter uit de verf.” In de MaDiWoDoVrijdagshow
“Ik ga niet letten op de stem of het liedje. Ik kijk
puur naar de kleding: vinden die Polen dat mooi
wat je aan hebt? Is dat mode in Polen?” Over de
Nederlandse bijdrage aan het Eurovisie Songfestival (Ali B zat in de jury van het Nationale
Songfestival 2012)
“Ik ben nu 30, heb twee kinderen. Dat betekent
dat ik volwassen aan het worden ben. Dat zul je
waarschijnlijk terughoren in mijn muziek. De
liedjes op het nieuwe album zullen dichterbij
mezelf staan. Ik zal heus nog wel wat liedjes
maken over hoe geweldig ik ben – want dat is
wat rappers doen – maar heel weinig. Hooguit
één. Misschien twee.” Op Flevoland TV
“Kijk nu hoe die rappers en artiesten allemaal bij
elkaar staan. Dit is het hoogtepunt van mijn carrière. Daar kan geen een hit van mij aan tippen.”
Tijdens het Ali B Op Volle Toeren concert
“Ik zat een keer met Willem Oltmans bij een
programma van Menno Büch. Toen kwam er een
of andere webcamgirl voorbij, waarop ik tegen
Willem zei: Zo, die heeft een mooi achterwerk!
Ik wist helemaal niet dat Willem homo was,
dus ik schrok wel even toen hij antwoordde: ‘Ik
kijk liever naar jouw achterwerk.’ We hebben er
daarna erg om gelachen.” In Beau Monde
For more information check: www.maastrichtuniversity.nl/ssc
Visiting address Bonnefantenstraat 2, 6211 KL Maastricht, + 31 (0)43 - 388 5 388
OBS 8863 Adv. SSC2.indd 1
“Als mijn kinderen wat willen, vragen ze dat heel
lief. (met hoge stem) Mag ik dit? Mag ik dat? Ik
haat dat. Die toonhoogte… niet voor mij. Ik heb
mijn zoontje geleerd: mafkees, als je wat wilt: lage
stem.” Uit zijn theatershow Ali B geeft antwoord
Cleo Freriks
20-08-12 09:35
Mijn nieuwe leven als student begon met
de Inkom. Ik voelde me nogal wat, ik
was al met de auto mijn VWO-diploma
op gaan halen. Nu ging ik Maastricht
veroveren. Ik was groepje 12 en maakte
kennis met mijn ‘papa’s. We zouden
onder het genot van een biertje even met
elkaar kennismaken bij de bar op het
grasveld. Maar nog voor mijn groepje het
grasveld had bereikt werd ik onderschept
door een jongen met een blauwe polo
en zijn haar in een glimmende mat. Nee,
mijn groepje was echt niets voor mij.
Circumflex, daar moest ik heen. Verblind
door de gel in zijn haar en mooie bruine
ogen liep ik achter hem aan. Tot er een
gele tuinbroek voorbij kwam. Ik was niet
het type voor ontgroeningen en ik had
ook geen aardappel in mijn keel. “Volg
mij maar.” Een rode polo, een groen
jurkje, een soort clownsbroek en nog
meer kledingstukken later was ik uitgeput van deze regenboog aan aandacht.
Als een hond die achter een bal aanrent
die niet gegooid wordt stond ik verdwaasd aan de rand van het grasveld. “O,
daar ben je!” riep mijn rechtmatige papa.
“Gelukkig ben jij niet zo stom om je door
andere groepjes te laten stelen.”
Kindjes stelen. Gelukkig ging het bij mij
goed en ben ik geen slachtoffer geworden van deze wreedheden. Maar kindjes
stelen is een netelig onderwerp waar de
Werkgroep Inkom zich al jaren het hoofd
over breekt. Kindjes worden op barbaarse wijze van hun ouders weggerukt
om ze vervolgens bij een ander gezin
onder te brengen. Het tv-programma
Spoorloos wilde er dit jaar een aflevering aan wijden. 130 kindjes die met
betraande oogjes hun rechtmatige papa’s
en mama’s in de armen zouden vallen.
Dat zou het vast goed doen op tv. Maar
gelukkig heeft de Werkgroep Inkom hier
een stokje voor gestoken. Dit jaar zullen
de gezinnen niet uit elkaar vallen. Want
dit jaar is er: een speurtocht.
Een speurtocht, dat we daar niet eerder
op gekomen zijn. Strenge beveiliging
door de ouders, geen massale grasvelden
meer. Volgens de Werkgroep Inkom de
perfecte oplossing voor een hardnekkig probleem. Spoorloos heeft echter de
camera’s nog niet opgeborgen, zij ruiken
sensatie. Twee ouders op een groep van
een stuk of 10 kindjes op verkenning in
het grote, boze Maastricht. Met op iedere
hoek en in elk donker steegje een kleurrijke kinderlokker.
AMoraal
21 augustus 2012 | Observant | | 3
Inkommentaar
Gênante Inkommomenten en tips
Tip voor de dames:
verleid een leuke Inkompapa!
Tekst: redactie Observant
Studentje pesten, fietssleutel weg, in je broek plassen. De Inkom – een heerlijke
tijd – kent ook momenten waar je later met dichtgeknepen ogen aan terugdenkt.
Ouderejaars en medewerkers diepen verdrongen incidenten op uit hun geheugen.
Anoniem welteverstaan.
Maastricht, 2010 – Het was de tweede dag van
de Inkom, de sportdag. Met een paar studenten
van mijn groepje had ik het al snel gezien. Biertjes drinken in de schaduw was meer onze stijl.
Het tempo zat er goed in en ’s avonds gingen we
lekker verder tijdens de kroegentocht. Doordat
we steeds onderweg waren, vergat ik naar de wc
te gaan. Toen ik ’s nachts dronken naar huis liep
moest ik heel erg. Voor de deur van mijn studentenhuis kreeg ik de sleutel natuurlijk niet goed
in het sleutelgat. Gelukkig waren mijn nieuwe
huisgenoten nog wakker. Ze deden de deur open,
ik stormde naar binnen en… plaste op de gang
in mijn broek.
Utrecht, 2008 – Grote paniek, toen ik na de
eerste introductiedag mijn fietssleutel niet meer
in mijn zak voelde. Aan diezelfde sleutelbos zat
namelijk ook mijn huissleutel. Dat is niet slim,
inderdaad. De rest van mijn groep was gelukkig
behulpzaam bij het zoeken. Ook mensen die we
tegenkwamen, hielpen mee. Al gauw zaten we
met z’n dertigen de grond af te speuren. Tot de
nuchterste van het stel vroeg: “Zit-ie niet gewoon
op je fiets?” En jawel.
Maastricht, 2004 – Na het eindfeest zijn we
weer terug naar de kroeg gegaan om nog de hele
ochtend verder te drinken, liedjes te zingen en
slechte verhalen op te hangen. Na de zin van het
leven te hebben geduid zijn we stomdronken
naar de Appie Helmstraat gelopen om ontbijt te
halen. Na een half uur vrolijk praatjes te hebben
gemaakt met de andere klanten werden we echt
door iedereen aangestaard en zijn we maar gaan
afrekenen, maar niet voordat een vriend met
oprechte interesse aan de 16-jarige kassière had
gevraagd in hoeverre ze haar schaamhaar bijhield. Een paar dagen later stond ik bij dezelfde
kassière af te rekenen. Ze zei niks, maar was het
voorval duidelijk niet vergeten.
Nijmegen, 1986 – We zijn op een huisfeest in
het Willemskwartier. Muziek, dans en drank, het
bekende werk. Dat trekt rare snuiters aan in een
(kracht)wijk waar studenten worden beschouwd
als verwende rijkeluiskinderen. Ik kijk uit het
raam en zie hoe acht mannen tientallen fietsen
op de weg hebben gelegd en er vervolgens met
twee auto’s – van het type Opel Manta – overheen rijden. Kort daarna wordt de voordeur
ingetrapt en trakteren de Opel-boys zichzelf op
een biertje. Driekwartier later getoeter op straat.
Eindelijk, de politie. De twee agenten komen
de auto niet uit. Eén zegt: “Ik zou geen aangifte
doen, anders hebben de studenten geen leven
meer.”
Amsterdam, begin jaren zeventig – De introductie van nieuwe studenten moest uit de sfeer
van de corpsballenlol en vooral in de sfeer van
het maatschappelijk engagement. En dus kregen
we als verse eerstejaars de opdracht om contact
te zoeken met de arbeidende klasse. Konden
we meteen de stad leren kennen en zien hoe ze
leefden. We interviewden mensen in de Pijp, een
volksbuurt, over hun woonsituatie. Dan zat je
daar bij een bejaarde mevrouw die dacht dat je
van de gemeente was en die al haar ellende uit de
doeken deed in de verwachting dat haar huisje
nu eindelijk eens werd opgeknapt. Wist zij veel
dat dit in de categorie ‘leeronderzoek’ viel. Dat
er helemaal niets mee gebeurde. Dat ze voor de
zoveelste keer in de kou stond.
brengen, op zijn fiets, de sleuteltjes had ik uit zijn
broekzak gevist. Ik heb hem achterop gezet met
de instructie zich stevig aan me vast te houden,
daar was hij nog net toe in staat, en zo zijn we
naar zijn huis gereden. Deur opengemaakt en
hem in bed gelegd. De volgende middag was er
een cultureel programma, hij was er, met een
behoorlijke kater. We zijn er niet meer op teruggekomen.
Maastricht, 2007 – Het was tijdens het Inkomfeest in het Mecc. Het was laat, we wilden naar
huis, ons groepje had twee papa’s maar die waren
allebei verdwenen. Wij zoeken, eentje vonden
we uiteindelijk in de loungeruimte, laveloos,
compleet knockout. Ik besloot hem naar huis te
Tips
Maastricht, ieder jaar weer – Je bent in een
vreemde stad, kent nog maar weinig mensen en
belandt in een Inkomgroepje. De Inkompapa ziet
er goed uit, is minimaal een jaar ouder, kent de
weg en heeft ook nog eens veel aandacht voor
je. Tja, en dan “Bijna iedereen wordt verliefd
op de Inkompappa”, vertellen een paar ouderejaars - dames - heel stellig. Overtuigd: “Een
derde van de eerstejaars begint iets amoureus
met hem.” Het bewijs zijn ze zelf: twee van de
vier brachten tijdens hun introductie een paar
‘amoureuze momenten’ of met hun Inkompapa
door. “De jongens worden pappa met dit in het
achterhoofd”, zeggen de vier. “De meisjes zijn
nog naïef, je kunt er nog alle kanten mee op.
Ze aanbidden je sowieso, je ouder en student.”
En andersom? Eerstejaars jongens die vallen
voor Inkommama’s? Nee, daar kennen ze geen
voorbeelden van.
Geef de Inkom een eerlijke kans, haak niet af bij de eerste tegenvaller. Investeer in je Inkomgroep.
Wie weet kom je vrienden voor het leven tegen.
Blijf jezelf, ga niet geforceerd jezelf in de kijker spelen maar houd je omgekeerd ook weer niet te
stil. Niemand weet wat hij moet doen, je bent niet de enige. Praat ook met de buitenlanders, wacht
niet tot ze op jou afkomen. Stel ze vragen, toon nieuwsgierigheid. Zo leer je mensen kennen.
Blijf Engels praten in een internationale Inkomgroep, ook tegen studenten van je eigen land.
Dames opgelet: verleid een leuke Inkompapa, dan heb je een mooie week. Daarna zie je wel weer.
Maar pas op als je bij de vereniging wil waar hij ook lid van is. Je hebt snel een slechte naam.
Parcours: a route that takes you
past all sorts of performances and activities
Every year, the cultural season
in Maastricht kicks off with het
Het Parcours
2 SEP
TEM
BER
to 4 Global Culture
Festival
NO
VEM
BER
artistic films. On Mondays all films at the
Lumière cost €6. www.lumiere.nl
You can see all the latest blockbusters in the
Pathé cinema, or head to the Lumière for more
Monday Movie Night
JAN
UARY
their tunes at this event held every year for
students. www.summerdeejays.nl
Summer kicks off at De Griend with Summer
Deejays. All along the Maas, various DJs spin
Summer Deejays – late May
MAY
Maastricht. www.festivalcement.nl
present themselves. The festival is held alternately
in Maastricht and Den Bosch, with performances
held all over the city. This year’s events will be in
At Festival Cement young theatre makers,
choreographers and writers get the chance to
Festival Cement
APRIL
Illustration: Simone Golob
12
festival. www.jekerjazz.com
pumping out jazz. Bands
from all over the world come to jam at this free
During this event every bar
in the Jekerkwartier will be
to 14 JekerJazz
exhibitions, master classes and films.
www.nederlandsedansdagen.nl
urban, contemporary and classical dance,
with a fringe programme including debates,
5
A selection of Dutch dance
companies perform modern,
to 7 Dutch Dance
Days
OCT
OBER
www.bruismaastricht.nl
Major Tom and many others, for
free! The sixth Bruis festival will be held on the
sports field at the Tapijnkazerne.
8
Check out Will and the People,
Ozark Henry, Chef ’Special,
and 9 Bruis
centres strut their stuff. Het Parcours is free of
charge. www.hetparcours.nl
across the city. Professional artists, amateur
groups, theatres, museums and other cultural
The exact programme changes every year.
www.magischmaastricht.nl
market and all sorts of winter activities. All this
falls under the umbrella of Magisch Maastricht.
illuminated with lights and the Vrijthof plays
host to a Ferris wheel, an ice rink, a Christmas
In December the streets of Maastricht are
Magisch Maastricht
exhibition, with all the winning photos from the
annual contest. www.centreceramique.nl
regularly holds exhibitions of all kinds. One of the
highlights every autumn is the World Press Photo
all
Centre Céramique (the
library at Plein 1992)
mon thWorld
Press Photo
artists from around the world will play in the
Theater aan het Vrijthof. www.sg.unimaas.nl
you can dance to African beats, hum along with
gypsy jazz and much more. Four nights in a row,
1
At the Global Culture Festival,
organised by Studium Generale,
celebration in Maastricht.
Carnival is a huge
to 12
Carnival
www.tefaf.com
all sorts of art-related activities – is for everyone.
Maastricht. This art show is mainly for the rich,
but the fringe programme During TEFAF – with
15
In March The European Fine
Art Fair (TEFAF) comes to
to 24 During
TEFAF
MARCH
official organiser is the Carnival association De
Tempeleers. www.tempeleers.nl
People spend months making their pekskes
and saving for these three crazy days. The
10
www.stukafest.nl
three shows and the afterparty.
rooms during the Studentenkamerfestival
(Stukafest). In a single evening you can take in
In February students welcome singers,
comedians, dancers and actors in their own
Stukafest
FEB
RUARY
around Maastricht. There’s also music every
evening. www.preuvenemint.nl
The Vrijthof becomes an open-air restaurant
during the Preuvenemint, where you can try
snacks and drinks from various establishments
Preuvenemint
AUGUST
the audience. www.scenesconnected.eu
Music, good food, theatre, workshops: it’s all
there at the Scenesconnected festival. The
programme is determined in collaboration with
Scenesconnected
JULY
www.fashionclash.nl
and are on sale at the Fashionclash market.
Maastricht has its own fashion week,
Fashionclash. Works by mainly young designers
hit the runway in a number of fashion shows,
Fashionclash
JUNE
www.kunsttour.com
walking routes are set up through the city.
Studios, art institutions and other creative
incubators open their doors during the
KunstTour (Art Tour), and various cycle and
KunstTour
6 | Observant | | 21 augustus 2012
T
N
U
T
S
Gratis Fiets
t.w.v.
€ 179!
Alleen voor studenten: 15 maanden de Volkskrant voor
€ 15 per maand en een fiets cadeau! Check vk.nl/fiets
Start
I always want to be
surrounded by friends.
Of course everyone likes some
company. But how much do you
really love to be around people?
I also think it’s nice to do something
by myself now and then.
My own usual clothes.
I think club clothes are more for
a night at the association.
You get to come up with a new
event that your association is
organising. What will it be?
When I go into town,
I wear ...
Do the test
My association tie,
jacket and polo shirt.
Everyone should see
who I belong to.
Which student association is for you?
Maastricht has four major student associations and more
than twenty independent societies. Because choosing between
them is no easy task, Observant lends a hand with this test.
Start at the top and follow the arrow with the answer of your
choice to the next question. Continue on until you
Gala or
reach the outcome that’s right for you.
festival
in the park?
Do you like bumping
into people
you know wherever
you go?
I don’t find it
necessary, as
long as I have
my group of
friends.
A huge fancy
bash, the likes of
which Maastricht
has never seen.
A great theme
party in our
favourite pub.
Festival in the park
Yes, it’s great to always be able to have a chat.
I don’t mind sports,
but there’s no need
to overdo it.
Traditions are very
important to me.
You’d probably prefer a small,
tight-knit group to a huge association.
You’ll feel most at home with one of
the independent societies.
no
yes
Gala
The alarm goes off at 7
am. You jump out of bed
enthusiastically, pull your gym
clothes on and go for a run.
How realistic is this scenario?
Which colours most
appeal to you?
Very realistic.
I do that often.
www.onafhankelijkmaastricht.nl
Blue and red
Blue and green
You’d best suit a nontraditional student
association like Koko.
Culture and music are
high on their agenda.
Chic parties, traditions
and lively discussions:
Tragos is the right
address for you.
Never afraid to
organise a party? Then
Circumflex is your thing.
www.circumflex.nl
You like parties, but you
also enjoy sports, either
by yourself or in a team.
You can do both with
the rowing and student
association Saurus.
www.svkoko.nl
www.tragos.nl
www.circumflex.nl
www.msrvsaurus.nl
8 | Observant | | 21 augustus 2012
Scary Sunday
Inkommentaar
The one thing that made the biggest
impression when I first came to Maastricht was not the amount of bikes, nor
the different language, not the sound of
“It’s more complicated than Pinkpop”
Dutch music or the smell of coffee shops
around every corner. Oh no, these things
were nothing in comparison to the sheer
dilemma and trauma that ensued on my
first Sunday in Maastricht.
My beloved Albert Heijn, so loyal and
reliable as it was, had now chosen to
brutally betray me on my first lonely
weekend in Maastricht.
It was closed.
Now, coming from a city where nearly
everything is open 24 hours and would
open even later if they could, where
Sunday is just another day – I suddenly
realized that I had only a few options:
I could attempt to arrange a movie night
at a friends’ place, where I would just
‘happen’ to be there for dinner.
I could try to make an interesting experimental dinner that would consist of
euroshopper chocolate spread, approximately 3 pieces of pasta, ½ a cucumber
with a cola and beer sauce.
Or I could even go to the Maas in the
hope of catching a fish with my bare
hands.
I pondered these options for much
time, weighing up the pros and cons for
each - for so long that I am sure even
my neighbours could hear my desperate
belly rumblings of hunger.
As viable and appropriate as these options were I began to slowly get hungrier
and hungrier and eventually began to
consider giving in. Giving in would
however mean catering to the lowest of
sins – worse than your worst nightmare,
the very devil himself. Going to the
McDonald’s.
And it was the best big mac I ever had.
Catriona O’Sullivan
Photo: Loraine Bodewes
Just a few minutes with the Inkom working group, or
WGI for short, is enough to make you dizzy. The Inkom
lasts for only four days, and yet it takes a full academic
year to organise. All the students on the committee have
their own portfolio, but in effect do a bit of everything.
Jochem Meeuwissen, for example – the quietest of the group – is the logistics manager. He
arranges the locations where activities take place,
the suppliers, the cantus tables, you name it. And
don’t think this is an easy task; there’s a whole lot
that could go wrong. As the vice chair Arno Koldewee puts it, “The Inkom is the biggest logistical challenge of the year in South Limburg.”
Has the vice chair lost his head a bit? “No, really,
that’s what last year’s logistician told us. Of
course, there are events that are much bigger, like
Pinkpop, but that’s all in the one location. We
have to set everything up and take it down every
day in five different places. For the opening at
the Markt we start as early as 5 or 6 am and then
it all has to be gone again by 11 pm.”
“Between 2000 and 2500 first-year students take
part”, explains the treasurer Martijn Rouvroije.
(Who, incidentally, no longer resembles the
photos that were printed on the flyer when the
WGI celebrated its ‘constitution drink’. Rouvroije
has since shaved off his locks and is now sporting a field of stubble. “Nice and fresh”, as he puts
it.) But that’s not all. The first-year students are
accompanied by a large group of older students
keen to join the party too. “They make it even
more fun”, says the WGI chair, Anique van Oudheusden. “They know the city and they know
how to throw a party.” And all this results in “the
biggest student event in the southern Netherlands”, according to the secretary Sjanneke de
Crom. “We’re actually the biggest launch party in
the whole of the Netherlands; 6500 people come
to the final party in the Mecc.”
Granted, that does call for some organisation. No
wonder they are spending 70 to 80 hours a week
in the office. “Do you know Ger, our security
guard from Securitas?” says Arno. They’ve
become the best of friends. First he chased the
group out of the Student Services Centre at 10
pm, then they arranged to stay till 11 pm. Then
that became midnight, and now Saturdays and
Sundays are scheduled in as well. “And don’t
think that means we sleep in the next day”, says
Anique. “Everyone’s here before nine again the
next day.”
It sounds disastrous for the love life. Their relationships must have gone down the drain, surely?
Yes and no: three of them weren’t in a relationship, while two were and they did break up, but
not because of the WGI.
Anique: “One the other hand, it’s not exactly
helpful.”
Sjanneke: “But a strong relationship should be
able to withstand it.”
Anique: “For me it all came to a head just before
New Year. I was at a New Year’s party and everyone was shouting ‘Great, this is the best year to
be single!’, but I still don’t get why. You have no
time to get to know people. I mean, you actually
meet very many people, but not in that way.” She
laughs, a little shyly. So what about them? They
certainly see each other more often than you’d
see a partner. But that’s not on the cards, it seems
– anyone who is tempted has to pay for a keg of
beer. “The message is clear”, says Jochem. “Don’t
do it.” And so all five are still single.
The group seems to click well. There have been
no fights or conflicts. The aim is consensus, says
Sjanneke, “even if it means that the meetings take
longer”. But there have been discussions, mainly
about the music and the artists. Anique: “For that
we really had to sit down for an evening with a
projector and YouTube, and just play one video
clip after another.” It’s no easy choice. “You have
to have a sense of what kind of atmosphere you
want, and on top of that, the Inkom participants
were all born around 1994, whereas we’re from
around ’88. That’s quite a difference.” Sjanneke:
“You have to be able to put your own taste to one
side.”
All this is not to say they don’t enjoy a practical
joke now and then. Sjanneke, for example, is very
neat. Her favourite thing is a tidy desk. But her
desk is right in the middle of the room, and is
thus a convenient resting place for all the plates,
cups or whatever else the others happen to have
in their hands and want to get rid of. Sjanneke:
“When I went on holiday, they sent me a photo
of my desk after all of one hour. It was already
overflowing with junk.” Arno: “We wanted
to email her a photo with more dirty dishes
on there every day, but that didn’t quite work
because we needed to use them.” He shows me
a photo of the solution: Sjanneke’s desk buried
under a pyramid of full beer crates, awaiting her
return. The table top was straining under the
weight.
So will they suffer under the government’s
student-unfriendly policies, such as the fine for
langstudeerders? Anique had been making good
progress with her medical studies but will now
have to cough up €500 for a two-month delay.
And Jochem will be hit by the full fine of €3000.
“I spent ages thinking about whether I should go
through with this”, he says. “Then I figured I’d
hugely regret it if I didn’t do it.”
Anique: “I see it as an investment. Where would
you get a course that gives you everything we’re
learning and experiencing here, for just €3000?
Nowhere, right?”
Wammes Bos