Je moet gewoon jezelf zijn, maar….zorg dat je niet

Marnix Motief
s c h o o l j a a r
2 0 0 9 - 2 0 1 0
2 De leerling centraal
2 Mijn voorbeeld
3 Een sectie stelt zich voor
3 Afhalen boekenpakket
4 Examen 2010
|
n u m m e r
1 8
6 Schotland: warm, weinig slaap...
6 Opbrengst digiborden
7 Vertrek Wim van de Peppel
7 Verbetering
7 Roosterlezen
|
j u n i
i
2 0 1 0
7 Debatclub haalt zilver
8 Column 'Ja maar...'
8 Dichter bij de leerling
8 Ouderraad
8 Colofon
“Je moet gewoon jezelf zijn,
maar….zorg dat je niet opvalt.”
Tips vóór brugklassers ván brugklassers
Wie brugklassers vraagt wat je nu wel en
vooral niet moet doen als je naar de middelbare school gaat, krijgt een bont scala
aan adviezen.
“Ga vooral vroeg je schoolspullen kopen,
want aan het eind van de vakantie is er niets
leuks meer over.” Het allerbelangrijkste is je
rugzak. Die moet vooral niet te groot zijn.
“Koop geen koelkast”, is het advies. Dat is
immers ook niet nodig, want je krijgt een
kluisje. Dat moet je vaak gebruiken, want
anders sjouw je je een breuk en moet je wél
een grote rugzak (“een über-grote nerdrugzak” welteverstaan) hebben en dat is erg
uncool. Ook kwam er een heel praktische tip
binnen: “Doe je boeken op volgorde van je
lesrooster in je tas. Als dat vak voorbij is,
schuif je die boeken achteraan.”
Een ander onmisbaar attribuut is natuurlijk
het mobieltje voor het onderhouden van
vriendschappen als “je na school naar het
dorp wilt met een paar klasgenoten, kun je
even naar huis bellen”, maar “zet je mobiel
wel uit in de les, want als een leraar hem
afpakt, ben je hem zo een week kwijt.”
“Trek kleren aan waarin je je prettig voelt.
Wees jezelf”, staat keer op keer in de adviezen van de brugklassers van schooljaar
2009-2010 en zelfs: “Laat zien wie je bent
en waar je van houdt”, maar elke keer wordt
onmiddellijk duidelijk dat daar grenzen aan
zitten: “Maar trek wel een spijkerbroek aan
en All Stars gympen.” Sokken in sandalen
en bergschoenen kunnen absoluut niet en
“trek als eerstejaars geen hoge hakken aan,
want dat ziet er heel raar uit.” Nog maar
een jaar mee wachten dus.
Verder wijzen de meesten erop dat het belangrijk is om je actief op te stellen in het
leggen van contacten. “Zoek niet alleen
maar de kinderen op die je van de basisschool kent, maar maak ook nieuwe vrienden. Zorg ook dat je kinderen leert kennen
buiten je eigen klas.” En wat je klasgenoten
betreft: “Oordeel niet te snel. In het begin
van het jaar zijn sommige kinderen heel anders dan later in het jaar.”
“De tweedeklassers doen wel irritant, maar
bedenk dat zij een paar maanden geleden
ook nog in de brugklas zaten”, is een ander advies. “En, ga niet stressen over waar
de lokalen zijn en loop gewoon mee met de
groep. Je kunt het altijd ook aan een leraar
vragen.” En mocht je ergens mee zitten, ga
dan vooral naar je mentor.
Tot slot zit er in die niet al te grote rugzak
onder andere een agenda. “Markeer repetities en SO’s.” “Leer plannen.” En mocht
er een keer een onvoldoende vallen, bedenk
dan vooral: “Je haalt het de volgende keer
wel weer op.”
En dan zijn er nog die leraren: “Wees aardig
tegen ze, maar doe dat niet te opvallend.”
Je mag dan wel een brugklasser zijn, je moet
niet al te bruggerig doen als je op het hoofdgebouw bent en elke keer uitroepen: “Wat
zijn ze lang hier.” “En ga niet rennen op de
gang, dat is helemaal nerdy.” Een slimme
brugklasser zorgt ook dat hij of zij nooit zijn
brood vergeet. Niets is erger dan een moeder die dat onder de les komt brengen.
“En doe niet hyper als je hoort dat er een
les uitvalt, dat is echt debiel. Je mag wel gewoon blij zijn.”
En dat huiswerk lijkt soms veel, maar met
wat plannen en hulp van je ouders lukt dat
wel, want – en daar zijn alle huidige brugklassers het over eens – ook al is het naar
de middelbare school gaan in het begin best
spannend: “Het komt allemaal goed.”
door Ginette Wieken
NIEUW!
Boeken moet je
reserveren!
Hoe kom ik voortaan aan mijn boeken?
Om straks in augustus boeken te kunnen
ophalen, moeten alle leerlingen boeken
reserveren via de website van onze boekenleverancier: Iddink.
Waarom?
Aanmelding bij Iddink zorgt er niet alleen voor dat de boeken klaarstaan, maar
zorgt ook dat een deel van het digitale lesmateriaal dat bij de op school gebruikte
boeken hoort, op een eenvoudige manier
toegankelijk is.
Wat moet je doen?
Ga naar www.iddink.nl
Kies leerlingen.
Klik op bestellen.
Registreer jezelf als nieuwe klant (en onthoud je gebruikersnaam en wachtwoord,
anders kun je straks niet bij het digitale
materiaal!).
Voer je schoolcode in: Q3VFAHZW
Volg verder de aanwijzingen op de web­
site. Als je je nog niet aangemeld hebt,
doe dat dan in elk geval voor 5 juli!
Berry Fluit
Beheerder van het boekenfonds
Van de schoolleiding
Het einde van het jaar is in zicht, zoals aan
deze editie van Marnix Motief te merken is.
Op het moment dat de namen van de vele
geslaagde examenkandidaten bekend gemaakt kunnen worden, de afsluitende toetsweek achter de rug is en de vakantiedata
van de volgende cursus (nogmaals) worden
gepubliceerd voor op het prikbord in de keuken, kan het niet anders of de gedachten
van iedereen binnen en rondom de school
beginnen al een beetje in de vakantiemodus
te draaien.
Dat is natuurlijk ook begrijpelijk, want hoe
dan ook, zowel voor leerlingen als docenten
en onderwijsondersteunend personeel komt
die zomervakantie altijd als de heerlijke (en
welverdiende) beloning voor een jaar hard
werken. Je zou daarom haast denken dat de
laatste dagen van het schooljaar één groot
feest zijn, waarin iedereen glimlachend op
weg is naar die lange zomer.
Toch is dat niet helemaal waar, want tijdens die laatste dagen is er ook altijd dat
ene brok-in-de-keelmoment waarop we als
school afscheid nemen van een of meer
Marnixmedewerkers die voor kortere of
langere tijd deel van onze Marnixfamilie uitmaakten. Die door hun werk, hun prestaties
en hun persoonlijkheid een onvergetelijk
deel van onze gezamenlijke geschiedenis
zijn geworden.
En hoewel de aanleiding voor hun vertrek
meestal niet verdrietig of akelig is, doet
het toch altijd pijn die bekende gezichten,
die bevriende collega’s, die getalenteerde,
bevlogen docenten en onderwijsondersteuners te zien vertrekken. Daarom in deze laatste Van de schoolleiding van dit jaar uitsluitend aandacht voor die gewaardeerde, soms
zelfs gezichtsbepalende Marnixdocenten en
OOP’ers die we volgend jaar niet meer in
ons midden zullen hebben en van wie we op
2 juli helaas afscheid zullen moeten nemen.
Daarom, beste Wim van de Peppel, WillemJan Slaats en Frida Laurier: ontzettend bedankt voor jullie jarenlange inspirerende,
waardevolle en uitzonderlijke inzet voor ons
Marnix College. Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven! Alle Marnixleerlingen,
-ouders en -medewerkers wensen jullie een
lange, gezonde en gelukkige pensioentijd
toe!
En, beste André van Schaik, Gerard Klaassen, Henk Krikke, Silke Schrijvers, Carola
van den Broek, Roel Hogervorst, Sebastiaan Sogelée en Jeroen Sijbers: bedankt voor
de afgelopen periode waarin wij als school
van jullie vele talenten mochten profiteren.
Het was een eer en een genoegen met jullie samen te werken. Wij wensen jullie alle
geluk, gezondheid en succes in jullie nieuwe (werk-)omgeving. Het ga jullie allemaal
goed.
En dat geldt natuurlijk alle Marnixleerlingen,
-ouders en -medewerkers: het ga jullie allemaal heel erg goed in de komende zomerweken en tot ziens straks, aan de andere
kant van de zomervakantie. Kom allemaal
veilig terug!
door Leo Spelt, rector
2
w w w
.marnixcollege.nl
De leerling centraal
“Rijk worden
hoef ik niet,
als ik maar
gewoon
kan leven
van mijn
muziek.”
activiteiten. Je moet die vaak wel zelf opzoeken en op die manier kijken wat bij je
past. Alle reizen die ik heb gedaan, heb ik
erg leuk gevonden: Langweer, Parijs en de
uitwisseling met Duitsland.”
Zijn er ook nog verbeterpunten?
“Hooguit dat het allemaal wel erg op cijfers
gericht is. Dat spreekt mij niet zo aan. Ik
denk dat je als school vooral de leerling zelf
centraal moet hebben staan. Hoe ze zich
voelen en of ze een goede tijd hebben op
het Marnix. Soms heb ik het gevoel dat het
op het Marnix toch meer om de cijfers en
om de status van de school gaat dan om
de punten die ik net noemde. Maar eerlijk
gezegd valt dat wel reuze mee, hoor!”
Rosanne Blufpand zit ten tijde van dit gesprek vlak voor haar eindexamens. Ze blikt
terug op vijf jaar Marnix College.
Heb je vast wat tips voor de
kandidaten van komend schooljaar?
“Je moet zorgen dat je er goed voorstaat
als de landelijke examens beginnen,
dan kan je volgens mij niet zoveel meer
gebeuren. Eigenlijk vond ik 5 havo het gemakkelijkste jaar op school. Er wordt veel
herhaald en als je alles altijd redelijk hebt
bijgehouden, dan is zo’n examenjaar echt
niet moeilijker dan de voorgaande jaren.”
Wat zijn voor jou de positieve
kanten aan het Marnix College?
“Het is een school met een goede sfeer.
Er is veel begeleiding als je iets niet kunt
of niet snapt. Er zijn leuke buitenschoolse
Als jij de school verlaat, komen
er weer een heleboel nieuwe
brugklassers binnen.
Wat herinner je je zelf nog van je
eerste jaar op het Marnix?
“Ik vond het heel spannend allemaal, maar
ik had er ook erg veel zin in. Ik maakte er me
nogal druk om of ze me wel aardig zouden
vinden. Maar eigenlijk viel alles wel mee.
Verder viel het me wel tegen dat de jongens
vaak nog kleine stuiterballen waren, maar
dat veranderde gelukkig met de jaren ook
wel weer. Eigenlijk vond ik de vakken niet
zo heel erg interessant, maar ik deed alles
braaf. Dat is er na een paar jaar wel een
beetje afgegaan.
Ik mocht naar het vwo, maar dat heb ik niet
gedaan omdat ik toen al wist dat ik dat niet
nodig had omdat ik verder wilde ik de muziek.”
“Wat ga je precies doen?”
“Ik ga naar het conservatorium in Ensche-
de om de opleiding ‘Singer/Songwriting’ te
doen. Als klein meisje zong ik al en ik was
veel met toneel bezig. Dit jaar heb ik in Arnhem de vooropleiding muziektheater bij
ArtEZ conservatorium (dans/zang/toneel)
gedaan. Zo kwam ik erachter welke richting
ik nu precies op wilde. Ik ben geen klassieke
zangeres en wil ook geen musicalster worden. Ik hoor thuis in de lichte muziek en begeleid me graag zelf op de piano.”
“Over een jaar of vijf hoop ik dat ik veel kan
optreden. Verder wil ik ook wel lesgeven,
maar niet op een middelbare school. Dat
lijkt me helemaal niet leuk, want dan zit
je toch met groepen kinderen van wie het
grootste deel helemaal niet zoveel van muziek houdt als ik. Misschien moet je daar
dan de uitdaging van inzien, maar ik werk
liever met mensen die er net zo gek op zijn
als ik.”
“Rijk worden hoef ik niet, als ik maar gewoon kan leven van mijn muziek. Ik stel me
de toekomst wel voor met een leuke man,
en misschien ook wel met kinderen, maar
niet te snel!! Ik wil eerst veel reizen. Ik heb
familie in Suriname, mijn ouders hebben in
Afrika gewoond en mijn zus en haar vriend
zijn nu op wereldreis. Ik schrijf vooral eigen
nummers om mensen duidelijk te maken
hoe ik denk over kritische vragen en moeilijke of mooie dingen in het leven. Door te
reizen zal ik nog meer te weten komen en
zien en dat zal weer extra inspiratie geven
voor nieuwe nummers!”
door Ginette Wieken
Mijn voorbeeld: de kolossale Beijer
’t Is 27 augustus 1971. (Ja, zo oud ben ik
al!) Ik zit links achterin bij de muur in J110,
het aardrijkskundelokaal. Ik ben eerstejaars
stuudje op de Pabo.
Hoe kan dat? Welnu, ons Juniorgebouw is
van oorsprong de Pedagogische Academie
’Felua’. Ook toen was J110 in gebruik voor en
door aardrijkskunde. Het is bijzonder om les
te geven in het lokaal waar je zelf als leerling
gezeten hebt.
De deur gaat open, meneer Beijer komt binnen, hij was toen 29 of 30 jaar, maar hij leek
wel 50. Een enorme mastodont van bijna
twee meter en een omvang als Helmut Kohl,
dus goed voor zo’n 130 tot 140 kilo, schat ik.
Ik denk dat ik wel drie keer in zijn slobberpak
pas!
Hij had een brede grijns, lachende ogen achter een gigantisch grote hoornen bril (ja,ja,
nu weer mode!), blond haar en een stem als
een scheepshoorn!
Jan Beijer: hij laat me hard werken, maar hij
weet aardrijkskunde zó enthousiast te brengen dat ik direct besmet word met het AKvirus, helemaal als ik in oktober 1971 met de
klas en Beijer op werkweek ga naar Terschelling. We liggen met de jongens boven op de
zolder in de oude bootschuur bij Oosterend
om half zeven ’s ochtends eindelijk te slapen.
“OOOoooopstaaaaan!!!!”, schalt de stem
van Beijer, “Jullie wilden toch het wad op,’t
is nou eb!”. Meteen begint hij maffe lied-
jes te bulderen, net zo lang totdat iedereen
zijn slaapzak uit is. Wij gaan met Beijer het
wad op om een vislijntje uit te zetten voor
een lekker gebakken visje bij het avondeten.
Ondertussen op het wad, met zijn laarzen
steeds dieper in de blubber zakkend, legt hij
zó aanschouwelijk uit hoe het zit met aan- en
opslibbing van de kwelders dat je het nooit
meer vergeet. Hij laat je ieder keer weer de
levende aardrijkskunde beleven! Plotseling
schalt zijn stem: “Hé jongens, trek me ‘es uit
de blubber!” Beijer zit helemaal vast! Dit is
onze kans. “Alleen als we morgen mogen uitslapen”, zeggen we. “Oké”, is zijn antwoord.
Met vijf, zes man trekken we aan zijn benen
en laarzen. Als die vrij komen uit de blubber,
laten we hem los.
Met één voet uit de laars, kan hij zich nog
net staande houden, maar zijn sok zit onder
de bagger. Zo hebben we hem toch teruggepakt voor zijn ochtendgeblèr. Zo kan ik nog
wel meer anekdotes ophalen die ik beleefd
heb met deze aardrijkskundeman pur sang.
Ik heb het dan ook aan hem te danken dat ik
na goed één jaar voor de klas op een basisschool ben gaan doorstuderen voor docent
aardrijkskunde. Ik had geen betere keuze
kunnen maken. Daar ben ik Jan Beijer nu nog
dankbaar voor!
door Jan Meurs
Marnix Motief
3
De sectie LO stelt zich voor
Een afgeleide van Descartes’ fameuze
woorden “cogito ergo sum“ is natuurlijk: “ik
beweeg dus ik ben“.
Oftewel, zonder bewegen geen (mens-)
waardig bestaan.
Wellicht komt het volgende beeld u bekend
voor: in de verte ziet u in de schemering een
schim lopen en u herkent in de bewegingen
overduidelijk iemand. Naast het denken is
ook het bewegen uniek voor elk mens.
Wij, de leden van de sectie Lichamelijke
Opvoeding (LO), houden ons bezig met
het onderwijzen in bewegen, waarbij we de
uniciteit van elk bewegend kind proberen te
waarborgen.
Wij bieden de leerling bewegingssituaties
aan en de leerling probeert daar bewegend
een antwoord op te vinden. Door steeds
weer situaties te veranderen, proberen we
de leerling een stapje verder te brengen en
zo het bewegingsarsenaal van de leerling
te vergroten. Door de leerling te laten
anticiperen op tal van situaties proberen wij
hem ook een aha-erlebnis te laten ervaren.
De docenten LO hebben hun studie op
verschillende academies gevolgd zodat er
sprake is van een verschil in accenten en op
die manier kunnen er bepaalde facetten van
het vak LO vanuit verschillende invalshoeken
worden benaderd.
Dit jaar is ons team versterkt met LIOstagiaire Mandy Kooyman. Ze is een oudleerling van het Marnix en volgt haar studie
aan de academie in Amsterdam. Ze hoopt in
augustus van dit jaar af te studeren. Mandy
is een bevlogen lesgever, leergierig en wil er
altijd het beste van maken.
Toen Rick van Weert nog leerling was van het
Marnix was hij eigenlijk al de vaste assistent
van de sectie LO; je kon altijd een beroep
op hem doen. Hij is vorig jaar afgestudeerd
aan de academie in Amsterdam en weet op
dit moment nog niet zeker of hij een studie
Bewegingswetenschappen zal gaan volgen.
Vooralsnog is hij bij ons een soort vliegende
keep. Hij valt in wanneer er in ons team een
(langdurig) zieke is. Rick is een jonge en
enthousiaste docent die zijn lessen goed
verzorgt en alles tot in de puntjes geregeld
wil zien.
De jongste telg uit onze sectie is Anne
Hemel. Ze heeft haar jeugd doorgebracht
in het lieflijke plaatsje Erica en studeerde in
Groningen. Van huis uit is ze handbalster en
nu combineert ze het moederschap, -zij heeft
2 kinderen-, met haar baan als docent LO.
Robbert Liesting is binnen de sectie het
drukst. Een raslesgever waar de leerlingen
over het algemeen mee weglopen. Hij heeft
zijn studie gevolgd in Zwolle en is met vrouw
José en twee kinderen thans woonachtig in
Dieren. Robbert is de alleskunner. Van huis
uit badmintonner, maar geef hem een bal
en hij doet er alles mee. Ook het dartspel
behoort tot zijn favoriete bezigheden.
Esther Renes, de serieuze en zorgzame
lesgever met hart voor het vak, staat altijd
open voor haar leerlingen. Esther volgt de
ontwikkeling van ons vak op de voet. Na
haar studie in Zwolle is ze een paar jaar
werkzaam geweest op Aruba waar ze onder
de zon veel ervaring heeft opgedaan.
Mark Oostveen, de regelaar en vernieuwer,
altijd bezig met ons vak. Binnen het tweetalig
onderwijs is hij in de sectie de aanjager.
Verder is Mark binnen de Vereniging van
Leraren Lichamelijke Opvoeding actief en
geeft hij ook nog les op een sportschool,
waar hij fanatiek bezig is met het uitdenken
van diverse sportprogramma’s.
Klaas Vink, oud semi-profvoetballer, woonachtig in Rhenen, heeft zijn studie gevolgd
aan de academie in Den Haag. In het verleden is Klaas bij verschillende (sub-) topclubs speler en later trainer geweest en op
sportgebied weet hij nagenoeg alles. Ooit
heeft hij zelfs een keer tegen het Ajax van
Johan Cruijff gevoetbald.
Renée Jorna, de altijd goedgemutste en
positief ingestelde docent, heeft gestudeerd
in Groningen. Haar echtgenoot is
tennisleraar en hun twee kinderen hebben
ook de Academie voor
Lichamelijke
Opvoeding gevolgd; een echt sportnest dus.
Renée is ook voorzitter van de Vereniging
van Leraren Lichamelijke Opvoeding,
afdeling Gelderland.
Jos Gort, de sectievoorzitter en nestor van
Afhalen Boekenpakket schooljaar 2010 – 2011
Boekenpakketten moeten afgehaald worden in de gymzalen. Examenklassen gaan naar J006 en de overige klassen naar J016 en J017.
De boeken van de 2e en 3e klassen zullen in een doos verpakt zijn. Zorg dus voor een goede snelbinder op je fiets om de doos mee te
kunnen nemen. De leerlingen van klas 4 en hoger moeten zelf zorgen voor een goede tas om de boeken mee naar huis te kunnen nemen.
Klas 3: Ophalen boekenpakket op woensdag 18 augustus:
Klas 3 gymnasium + tvwo: 09:00 – 09:45 uur
Klas 3 atheneum:
10:00 – 10:45 uur
Klas 3 havo:
11:00 – 11:45 uur
Klas 3 mavo:
12:00 – 12:30 uur
Klas 2: Ophalen boekenpakket op donderdag 19 augustus:
Klas 2 gymnasium +tvwo: 09:00 – 09:45 uur
Klas 2 atheneum:
10:00 – 10:45 uur
Klas 2 havo:
11:00 – 11:45 uur
Klas 2 mavo:
12:00 – 12:30 uur
Klas 4 – 5 –6: Ophalen boekenpakket op donderdag 19 augustus:
Klas 4 mavo:
14:00 – 14:45 uur
Klas 4 gymnasium + tvwo: 15:00 – 15:45 uur
Ophalen boekenpakket op vrijdag 20 augustus:
Klas 4 atheneum:
09:00 – 09:45 uur
Klas 4 havo:
10:00 – 10:45 uur
Klas 5 vwo:
11:00 – 11:45 uur
Klas 5 havo:
13:00 – 13:45 uur
Klas 6 vwo:
14:00 – 14:45 uur
het geheel. Altijd bereid een praatje met
leerlingen te maken. Hij probeert constant,
binnen de sectie, de neuzen dezelfde kant op
te laten wijzen. Jos heeft zijn studie gevolgd
aan de Academie voor Bewegingsonderwijs,
toentertijd nog gevestigd in Arnhem en
bezielend geleid door professor Gordijn,
die overigens de eerste persoon was die een
leerstoel Bewegingswetenschappen aan de
VU in Amsterdam kreeg.
Een zeer diverse club van mensen, soms
met nukken en eigenaardigheden, maar
allen met het hart op de juiste plaats en met
liefde voor het vak.
door Jos Gort
4
w w w
.marnixcollege.nl
Examen 2010
Terwijl veel mensen klaagden dat het weer voor mei toch wel wat aan de koele kant was,
was het voor de examenkandidaten misschien maar goed dat er weinig zon was. In de
examenzalen was de temperatuur heel acceptabel. Met de “gevoelstemperatuur” lag dat
soms wat anders…
Examen doen is voor de meeste leerlingen spannend. Beheers ik de stof wel helemaal?
Als er maar niet al te veel vragen over genetica in zitten… Laat de gatentekst vooral niet
over een al te moeilijk onderwerp gaan! Hoe zat het ook weer met de momentwet? Heeft
iemand nog een extra woordenboek bij zich?
MAVO
Koen Adams
De school is weer heel tevreden over haar examenresultaten. Omdat het behoorlijk veel
tijd kost om Marnix Motief te maken, kunnen we u hieronder alleen maar de namen van
leerlingen laten zien, die in het eerste tijdvak geslaagd zijn. Pas twee dagen voor de grote
vakantie begint, wordt duidelijk wie in het tweede tijdvak alsnog geslaagd zijn.
Ook op die kandidaten zijn wij trots. Hun namen zullen we op de website van de school
publiceren.
Valentyn Westerik
Tim Merison
Patricia van de Wetering Peyrat
Gregor Meurs
Christian Zwerus
Judie Muilwijk
Lode Bakker
Ayoub El Banay
Luc Nagel
HAVO
Mohamed Bendadi
Lucca Nijdam
Suzan Noordeloos
Tias Boer
Leonie Bakker
Daphne Noteboom
Chris Bragonje
Inge van Beek
Tom Onderstal
Maurits Brethouwer
Suzanne Benedek
Catherine Ooms
Noortje van den Brink
Cariña van Berkel
Didier Orij
Alperen Çelik
Rosanne Blufpand
Nicole Orij
Matthijs van Delft
Lisa Boggess
Freek Ossenkoppele
Thom van Dijk
Pim Bos
Simon Palmeri
Ruben van Eldik
Marloes van de Bospoort
Marloes van de Peppel
Zeferino de Fretes
Ernst van den Brink
Petr Petrov
Marijn de Groot
Mandy van den Brink
Christel Plant
Tom Hanegraaf
Sybren de Bruin
Aileen Pol
Annelies Herikhuisen
Hasan Der
Alessa Radius
Kevin Hilbrink
Sybe Derks
Sabine Rozeboom
Wouter Kalfs
Ferry van Dipten
Delano Ruhulesin
Fleur Kamminga
Sietse van Dommelen
Vera Schimmel
Ayumi Kuramae-Izioka
Raynor van Driel
Vick Spijkstra
Ramon van der Linden
Lok Sam Foo
Harry Stens
Jorien Luiten
Norah van Geffen
Julia Stoffer
Bas Molmans
Angelina Goris
Mariëtte Stouthamer
Jasper Noteboom
Wouter Groen
Jaimy Stregels
Liza Oosterbaan
Joost de Groot
Pauline Streuper
Wesley Pluim
Robin Hazeleger
Nicolette Tauecchio
Melvin Quint
Heleen Heije
Nadeche Thien
Anouk Rensink
Rowan van Heusden
Renate Tuit
Robert Roelofs
Elsemieke Hoogeweg
Jitte Utens
Priscilla Rothuis
Edvin Iriskic
Nan Venendaal
Ugur Sahintürk
Hoenar Kader
Silvie de Vries
Karin Schaap
Mike Keizer
Roald Willemsen
Jens Schuurman
Isis Kemna
Hakan Yilmaz
Nick Stoel
Lotte Kieft
Emma Zweers
Thom Teunissen
Caroline Kramer
Daan Titalepta
Kim Kreeft
Joardy Tummers
Bram Kuijpers
Michael Ventura
Madelon van Laar
Rik Verweij
Bianca Meijer
Marnix Motief
Marije Kok
Denise van Wijnen
Emy Kool
Nicholas Wilkinson
Marit van Arendonk
Thirza Koren
Bas Woudstra
Manon Bekken
Natascha Linssen
Bobby van den Berg
Koen Lourijsen
Sophie van den Berg
Yong Chu Ma
Vera Bouwer
Jorne van Bergeijk
Martin van der Meiden
Anouk de Brabander
Marije Bette
Suzanne van der Meijden
Bryan van den Broek
Marjolein de Boer
Ilona Mellema
Yiteng Dang
Angelique Boering
Fiona Muhlenbaumer
Sabine van Droffelaar
Quinten Boersma
Tara Nagel
Hannah van Drunen
Victor Bongers
Paul Neering
Simone Gerrits
Shelly Bos
Robin Noordhoek
Bram Gerritsen
Jesper van Breeschoten
Olivier Oost
Miel Groten
Tijmen Bregt
Caroline Paauw
Jeroen van den Hoven
Paul Broek
Maaike Ploeg
Kevin Keene
Julian Bruinse
Mariëtte Pol
Annika Koumans
Anna Bubbers
Dima Politin
Jori Navest
Floris Busscher
Boris Polm
Wessel Nieuwland
Quintus Busscher
Liesbeth Posthuma
Paula Ogink
Vivian Camphuijsen
Tom Postma
Anouk Poppelaars
Wouter Coppes
Joey van Rijn
Marnix Remmig
IJsbrand van Dam
Gijs Rolff
Jeffrey Swanink
Alexander Drechsel
Linda de Ruijter
Judith Swart
Marlissa van Driel
Leonie Scheerder
Jolinda Tukker
Stijn Duitshof
Jiska Schellens
Arjen Venema
Lisanne Eekman
Esther Scholtes
Odilia Woudstra
Corina Evertse
Lard Semmelink
Elisa Zwerus
Philine Franse
Joanne Siccama
Priscilla Gerritsen
Yvette Sloof
Anna Goense
Niels Slotboom
Lara de Graaf
Heba Smit
Mathilde de Groot
Rolf Spijkstra
Mariska Halma
Alicia van de Spreng
Jorrit Harms
Denise van de Spreng
Vivianne Heijkoop
Esmee Stoel
Mina Hellamand
Ilkan Tomruk
Annabelle de Heus
Marloes van Veldhuisen
Laura Hilgersom
Michèle Verkuijl
Tove Hofstede
Francesca Verschoor
Marleen IJsselmuiden
Thijs Versteeg
Jimmy Jansen
Max Vervoort
Anne-Margreet Jonkman
Boudewijn Vijfhuizen
Jasper Kampman
Isabel Voets
Marcella Klinker
Erik Vonhof
Tom Klute
Anne Marijke de Vries
Lisanne Kok
Nienke Weiland
ATHENEUM
GYMNASIUM
5
6
w w w
.marnixcollege.nl
Schotland: warm, weinig slaap, veel
plezier en de nodige assignments
Drie docenten en klas G2u vertrokken
maandag 17 mei naar Schotland om een
aantal dagen ondergedompeld te worden
in de cultuur aldaar. Het begon en eindigde
met het uitdelen van pillen tegen reisziekte
om te voorkomen dat de deel­nemers al
spoedig na vertrek onwel zouden worden.
De pillen vonden gretig aftrek.
Nadat iedereen zijn of haar hut had gevonden, werd de boot met negen dekken door
de leerlingen verkend en tenslotte schoven
ze aan voor een smaakvol avondeten met
een uitgebreid buffet. Een aantal leerlingen
bleek fijnproever. Anderen stortten zich onmiddellijk alleen maar op de friet.
Na aankomst in Newcastle toerde chauffeur
Kevin ons de volgende ochtend in anderhalf
uur naar Birdoswald Fort bij Hadrian’s Wall
waar de leerlingen aan hun eerste assignment werden gezet.
De tocht werd voortgezet naar Carlisle waar
onder andere het kasteel werd bezocht. De
tour guide wist ontzettend veel te vertellen
en deed dat ook anderhalf uur, maar was helaas geen begenadigd speker. “Eigenlijk was
het wel interessant”, zei een leerling (die het
niet gemakkelijk had gevonden om zich te
concentreren op de trage en monotone zinnen) twijfelend. “Kijk, ik wil best iets horen
over een oude steen, maar niet over iedere
oude steen hier”, verzuchtte een ander.
Op woensdag konden de leerlingen een fris
hoofd halen tijdens de City Bus Tour door
op het bovengedeelte van een open double deck bus te zitten. Na een bezoek aan
People’s Palace Museum en een rit langs vele
bezienswaardigheden werd het Kelvin Grove
Museum bezocht. Dit museum herbergt een
collectie die varieert van dinosauriërs tot
moderne kunst en de leerlingen werden aan
een stevige opdracht gezet.
De dag werd afgesloten met een shop till you
drop die er toe leidde dat de jongens met
nieuwe petten en de meisjes met nieuwe
shirtjes en schoenen in de schouwburg aanschoven. “The grapes of wrath” bleek helaas
geen goede keuze, want het onvervalste
Schots wierp een enorme barrière op.
Drie nachten met weinig slaap begonnen
er wel in te hakken en tijdens de Highlands
In Marnix Motief 16 heeft docente biologie,
Deborah Wüst, het nieuwe fenomeen
digiborden geïntroduceerd. Ze vertelde
daarin over de toegenomen hoeveelheid
informatie waarmee de leerlingen worden
geconfronteerd. Uitgeverijen geven steeds
meer digitaal lesmateriaal uit en op het
internet is een schat aan informatie te
vinden die direct in het klaslokaal kan
worden gebruikt. Met behulp van het
digitale schoolbord worden de lessen
steeds interactiever en worden de
leerlingen aangesproken op een manier die
hen aanspreekt: de moderne media spelen
immers een grote rol in hun leven.
Het Marnix College heeft besloten om op
deze nieuwe ontwikkelingen in te springen.
Daarom hangt nu in bijna ieder lokaal een
digitaal schoolbord. Het werken met zo’n
digitaal schoolbord vereist van onze docenten nieuwe computervaardigheden en
wellicht ook een nieuwe kijk op de indeling
van de lessen. Daarom is er het afgelopen
jaar een intensieve bijscholing geweest
waar veel collega’s aan deelnamen. Deze
cursus werd gegeven door collega’s die al
meer ervaring hebben met het digitale bord
en die een speciale bijscholingscursus hebben gevolgd. In het kader van “Sterker in
de klas” zijn er vier sessies van anderhalf
uur geweest waarbij het gebruik van het
digitale schoolbord centraal stond. Zowel
de technische aspecten als de vernieuwde
didactiek die bij deze nieuwe technologie
past, kwamen hier aan bod.
Toen binnen de school bekend werd dat
er een digibordencursus zou worden gegeven, was een groot aantal collega´s erg
enthousiast. Ze waren benieuwd wat er
met die mysterieuze witte borden gedaan
kon worden. Een aantal collega´s was al
individueel begonnen met het gebruiken
van de borden en kwam met grote verhalen terug over hoe fantastisch het werkte.
Ook de leerlingen waren zeer enthousiast.
Als een lopend vuurtje ging door de school
dat sommige docenten inmiddels erg bedreven waren in het gebruik van de nieuwe
borden tijdens de lessen. Een goede start
Tour langs de prachtige lochs vielen sommige ogen dicht.
Aan het eind van de middag bij het bezoek
aan de beroemde Auchentoshan whiskey distillery nam de energie weer toe en dat was
ook wel nodig om een volgende opdracht te
maken voor het portfolio.
De rondleiding vond plaats door een bezielde werknemer die enthousiast alle vragen
wist te beantwoorden.
Vrijdag was alweer de laatste dag met onder
andere een bezoek aan het mooie Alnwick
Castle waar de Harry Potterfilms zijn opgenomen. Veel leerlingen grepen de gelegenheid zich als ridder te kunnen verkleden en
met nepzwaarden een gevecht te leveren.
voor de cursus. De interne coaches, Maarten Fooy, Ariën Vorselman, Gertie Engels,
Harald Stegeman, Deborah Wüst en Paul
Stolk gingen dan ook vol goede moed de
eerste sessie in. Na een presentatie over
de mogelijkheden van de digiborden gingen de cursisten zelf aan de slag. Alle
knoppen van het programma werden verkend zodat men snel ook iets kon laten
zien aan de medecursisten. Er werd lustig
geëxperimenteerd met het importeren van
plaatjes en filmpjes. Binnen een uur hadden veel collega’s al een groot deel van
een les in elkaar gezet. Tussen alle sessies
De algehele drukte, de warme slaapvertrekken in de jeugdherberg en op de boot
plus het vele junkfood leken vooral onder de
meisjes hier en daar te zorgen voor zwakte,
ziekte en misselijkheid, maar zoals een ander meisje zei, lepelend van een enorme topping zonder ijs: “Ik kan overal tegen, want ik
zit op scouting.”
Na de overtocht en een busreis kwam klas
G2u met maar een half uurtje vertraging
weer in Ede aan dat nog zonniger bleek te
zijn dan Schotland.
door Ginette Wieken
door gingen collega’s bij elkaar op lesbezoek om te kijken hoe het digibord in de
klas werd gebruikt. Bij het begin van een
nieuwe sessies werden deze ervaringen
besproken. Op deze manier kon iedereen
veel van elkaar leren.
De kracht van de digibordencursus was
dat iedereen op zijn eigen niveau iets kon
produceren. Dit kwam vooral terug tijdens
de laatste bijeenkomst. Na een korte evaluatie van de cursus was er de uitreiking
van de zogenaamd Best Practice Award.
Een deskundige jury koos de beste lessen
uit. De winnaars Wouter Vink en Sander
Hoogteijling hadden een les gemaakt die
vooral opviel door het vele gebruik van
zelfopgenomen beeldmateriaal. Aan de
hand van een aantal aardrijkskundige begrippen hadden zij filmpjes gemaakt waarin zij zelf schitterden. Maar ook docent
Beeldende Vorming Annet Muller had een
les gemaakt waar veel interactiviteit in zat.
Aan de hand van bewegende figuren legde
ze het begrip “perspectief” uit. De digitale
borden zijn inmiddels redelijk ingeburgerd
binnen de school en de leerlingen zullen
zien dat steeds meer docenten hiervan
gebruik maken en dat ze daar ook steeds
beter in worden. Je bent nooit te oud om
te leren.
door Paul Stolk
Marnix Motief
57
Vertrek Wim van de Peppel
Aan het eind van dit schooljaar neemt Wim
van de Peppel afscheid van het Marnix
College. Daarmee vertrekt een Marnixiaan
met een lange staat van dienst.
Wim begon zijn loopbaan, na het behalen
van zijn akte op de kweekschool, in 1969
als invalleerkracht op een technische school
(LTS). Daarna ging hij een korte periode
werken bij de Jan Pieter Heije Stichting te
Oosterbeek (bijzonder lager onderwijs). Na
het behalen van zijn hoofdakte volgde een
aanstelling als onderwijzer in het lager onderwijs, waar Wim ruim zes jaar werkzaam
was. Tijdens de avonduren studeerde hij
MO-A en MO-B Geschiedenis, want werken met oudere leerlingen in het voortgezet
onderwijs was zijn doel.
In januari 1976 trad Wim van de Peppel in
dienst van het Marnix College. Hij begon
met lesgeven in het vak Geschiedenis dat hij
op dat moment nog studeerde. Tijdens zijn
studie specialiseerde Wim zich in de onderwerpen Kerkgeschiedenis en Geschiedenis
van de politieke ideeën.
Na de periode op de kweekschool heeft
Wim nog met de gedachte gespeeld om
voor dominee te gaan studeren, maar het
onderwijs trok hem toch meer. Plannen om
docent aan een kweekschool te worden,
heeft Wim laten varen: de situatie op de arbeidsmarkt was begin jaren ‘80 niet bepaald
rooskleurig. Binnen het onderwijs mocht je
blij zijn als je in die tijd een aanstelling met
voldoende uren had.
Wim voelde zich op het Marnix College
als een vis in het water. Naast het vak
Geschiedenis ging hij ook Maatschappijleer
en Godsdienst geven. In 1987 kwam daar de
taak van decaan bij.
Wim zette zich ook graag in voor organi­
satorische zaken. Inspraak en democratisering van organisaties was in de jaren ‘70
en ‘80 een hot item binnen de samenleving.
Ook op het Marnix speelde dit. De voorloper van de personeelsraad, de Dora (docentenraad), was daarvan een voorbeeld. Wim
zette zich hier intensief voor in en stond aan
de wieg van de medezeggenschapsraad. Hij
werd secretaris van de voorlopige raad. Later mondde dit uit in het voorzitterschap
van de medezeggenschapsraad (MR) en
de personeelsraad (PRA), functies die hij
vervulde van augustus 2001 tot juli 2008.
Zowel in deze raden als daarbuiten vervulde
Wim van de Peppel een verbindende rol.
Voor velen was Wim een vraagbaak en bood
hij een luisterend oor. Diverse collega’s beschouwden hem zonder meer als hun vertrouwenspersoon.
Als decaan legde Wim veel contacten met
andere scholen in de wijde omgeving. Tal-
loos waren de gesprekken die hij met leerlingen en mensen van opleidingen voerde
over de toekomstplannen van de oudere
Marnixleerlingen en Wim gaf in allerlei situaties raad die van wijsheid getuigde. Een
aimabel mens, die wij nu op het Marnix College zullen moeten missen.
Niet onvermeld mag blijven dat Wim van de
Peppel ook actief was binnen onderwijsvernieuwingsprocessen. Zo was hij voorzitter
van de Tweede Fasecommissie en hielp hij
mee om allerlei veranderingen in de school
door te voeren.
Kenmerkend voor Wim was dat hij, binnen
deze veelheid van activiteiten, in de allereerste plaats een onderwijsman bleef, die het
werken met leerlingen op de eerste plaats
stelde. De andere taken waren boeiend om
te doen, maar uiteindelijk ging het maar om
één ding en dat was de ontwikkeling van de
leerlingen.
Er kan zonder meer worden gesteld dat Wim
van de Peppel gedurende zijn loopbaan het
onderwijs ingrijpend heeft zien veranderen.
Veelal ontwikkelingen die een positief karakter hadden, maar Wim nam ook zorgelijke
tendensen waar. In het vraaggesprek dat
aan dit artikel vooraf ging, stelde Wim dat
veranderingen zeker nodig zijn, - onderwijs
is immers altijd in beweging -, maar dat
je ‘nimmer de boom moet willen omhakken’. Er zijn genoeg verworvenheden uit het
verleden, tradities, die gekoesterd mogen
worden. ‘Een boom heeft immers wortels’.
Betrokkenheid bij leerlingen, werken aan de
organisatie van het onderwijs, gevoel hebben voor waarden uit het verleden, visie
hebben op nieuwe ontwikkelingen, het zijn
sleutelwoorden in Wims carrière.
Na vele jaren van gedegen, trouwe inzet
volgt nu een nieuwe levensfase waarin
ruimte zal zijn voor Wims passies: het wijndomein ‘La Rogerè’ waar Wim een huis
heeft en zijn culinaire bezigheden. Wim
loopt al langer met plannen rond om de
geschiedenis van het domein te bestuderen. Aan theologie zal waarschijnlijk ook
tijd en aandacht worden besteed. Wim is
een liefhebber van Harry Kuitert. Zijn uitspraak ‘Alle spreken over boven komt van
beneden’ is Wim uit het hart gegrepen.
Wim, hartelijk dank voor alles wat je voor
het Marnix College hebt gedaan. Wij wensen jou en je vrouw een heel goede tijd toe!
Dit artikel eindigt met een van je citaten:
‘Zet je eigen punt!’ Dat zal je ongetwijfeld
blijven doen.
door René de Koeijer
Verbetering
Eind 2009 hebben 250 ouders meegedaan
aan een online tevredenheidsonderzoek
voor kwaliteitsscholen. Het Marnix kwam
hier gemiddeld/licht boven het gemiddelde
uit. Vanuit de ouderraad hebben we in een
aparte mail alle ouders gevraagd te reageren met concrete verbetervoorstellen voor
de school.
Het onderwerp dat de meeste verbetervoorstellen van de ouders kreeg was ‘Continuïteit in de lessen’. Hiermee werd voornamelijk bedoeld uitval van lessen te voorkomen.
Als ouderraad monitoren wij regelmatig met
de schoolleiding de actuele uitval. De verbetervoorstellen zullen wij de komende periode met de schoolleiding bespreken.
Wij werken ook aan een verbetering van
onze eigen communicatie. Op dit moment
leggen wij de laatste hand aan ons communicatieplan en wij verwachten dat u daar komend jaar concreet iets van gaat merken!
Onze voorlichtingsavond over alcohol was
in ieder geval een succes. 90 ouders hadden zich aangemeld en Connie Berkeljon
van Iriszorg heeft ons voorgelicht over de
‘voors en tegens’ van alcoholgebruik bij
jongeren. Belangrijkste boodschap: ‘Geen
alcohol voor je 16e en blijf vóór alles in gesprek met je kind.’
Mocht u een verslag willen hebben van de
verbetervoorstellen, de presentatie van de
voorlichtingsavond over alcohol willen ontvangen, ons suggesties willen geven of vragen hebben, dan zijn wij altijd te bereiken
via de mail: [email protected]
Roosterlezen
Op maandag 23 augustus 2010 begint het
nieuwe schooljaar met een kennismaking
met de nieuwe mentor en het rooster­
lezen.
Om 14.00 uur verwachten we de leerlingen
van alle 3e klassen en van de eindexamenklassen: 4 mavo, 5 havo en 6 vwo.
Om 15.00 uur verwachten we de leer­lingen
van alle 2e klassen, van 4 havo, 4 en 5
vwo.
In de hal zal de lokaalindeling gepubliceerd
worden.
Brugklasleerlingen krijgen hun rooster
tijdens de begroetingsdagen. Zij worden
in een speciale brief over de begroetings­
dagen geïnformeerd.
Op het Marnix College in Ede is al een lange
tijd een debatteam met wisselend succes actief. Het afgelopen seizoen mag duidelijk de
geschiedenisboeken van het Marnix College
in. Zo werd in het begin van het seizoen al
een finaleplaats bij het European Youth Parliament behaald. Daarnaast won het Marnix
ook het onderdeel Ballondebat bij het NK
Scholieren en het Roosevelt Tournament met
ballondebaters Niels Slotboom en Boudewijn Vijfhuizen. Ook bij lokale toernooien
had het Marnix College veel succes. Het Jongerenraadsdebat werd gewonnen door het
Marnix en ook bij het Renkums Scholierendebat namen Boudewijn Vijfhuizen en Boris
Polm de beker mee naar huis. Als afsluiting
van het seizoen was op 27 maart het Intergymnasiaal Debattoernooi. Hier deden twintig gymnasia, waaronder het gymnasiumdeel
van het Marnix, aan mee. Er werd gestreden
op drie onderdelen: de Tegenspraak, waarin
een stuk van een columnist of politicus aan-
gevallen moet worden, de Redevoering, waar
een lofrede of hekeldicht over een bepaald
onderwerp wordt gehouden en het Triasdebat, een parlementair debat met een voorstanders-, tegenstanders- en rechtersteam.
Alexander Hulsbergen wist op het onderdeel
Redevoering de finale te halen en ook te winnen. Stephan Neijenhuis kwam bij de Tegenspraak een paar punten tekort en ook het
Triasteam, bestaande uit Annika Koumans,
Simone Gerrits en Elisa Zwerus, greep net
naast de finale. Doordat er op alle drie de onderdelen veel gewonnen werd, was de kans
groot dat de beker voor het Algemeen Klassement naar Ede zou gaan. Helaas, met een
totaal van 659 punten kwam het Marnix net
vijf punten tekort op het Erasmiaans Gymnasium en werd een mooie, tweede plaats
behaald.
door Stephan Neijenhuis
8
w w w
.marnixcollege.nl
Column
Ja, maar...
Als je met leerlingen het nut van regels bespreekt, dan zijn ze het er altijd over eens dat
die er moeten zijn. Als de regel henzelf betreft, beginnen sommigen ineens te protesteren. Natuurlijk is die regel goed, maar….
Als ik repetities afneem, leg ik – hoewel dat er
ook al boven staat - eerst kort per lesje uit wat
er moet gebeuren. “Schrijf dat nu maar op
je blaadje”, zeg ik dan altijd dreigend, “want
straks leg ik niets meer uit.” Onder een repetitie of SO moet het namelijk muisstil zijn, vind
ik.
Toen ik net les gaf, was ik veel meer bereid
te reageren op een zwaaiende vinger en een
benauwde blik. “Ik snap er niets van en dat
kan alleen u in orde maken”, las ik in de ogen
van die wanhopige leerling en dan wilde ik
het leed verzachten. Dat moedigde natuurlijk
anderen aan om ook mijn hulp in te roepen.
Vaak bleek dat gewoonweg slordig lezen resulteerde in deze paniek. Een enkeling stelde
me fluisterend weleens de vraag: “Weet u,
volgens mij kan dit allebei. Of wordt hier iets
anders bedoeld?” Dan werd me – onbedoeld
overigens – eigenlijk om het antwoord gevraagd.
Met de stilte die ik voor ogen had, ging het
dus aanvankelijk niet vlekkeloos. Ik meende
voortdurend stress te moeten wegnemen en
dat leidde ertoe dat ik geregeld korte fluistergesprekjes had.
Uiteindelijk maakte ik er korte metten mee
en ontdekte dat de leerlingen die mij aankeken alsof hun wereld verging hun probleem
meestal foutloos oplosten door nog eens
goed te lezen. Zoals menig docent verloor ik
in de loop der jaren nogal aan mildheid. Wie
aan het begin van de repetitie mijn aanwijzingen niet opschrijft, heeft pech als hij of zij tijdens de repetitie vastloopt. Ik schud dan mijn
hoofd en verbreek het oogcontact, maar een
enkeling piept dan nog weleens: “Ja, maar…”
Dichter bij de leerling
“Natuurlijk kunt u niet de hele tijd dingen
gaan uitleggen onder de repetitie”, zei een
boze leerling eens achteraf, “maar ik begreep
dit gewoon niet en ik vind het flauw als u mij
dan mijn hele repetitie laat verpesten.” Het is
een typisch voorbeeld van het erkennen van
de regel, maar toch vinden dat die in jouw geval niet nageleefd hoeft te worden.
Tegenwoordig ben ik dus wat uitgebreider bij
mijn beginpraatje. Na de uitleg zeg ik: “Als je
onder de repetitie dringend iets aan mij kwijt
Ouderraad
Er was eens..
Er was de dag dat iemand me
vertelde waarom hij was gestopt
met zijn best doen. Ik dacht: wat
weten we soms toch weinig van
de mensen die we elke dag in ons
lokaal hebben.
Er was de dag dat ik iets ging uitleggen met de
woorden: “Nu ga ik iets héél geks doen!” Waarop een
leerling zei: “Zolang u uw kleren maar aanhoudt.”
Er was de les waarin we het over de hoogte- en
dieptepunten van dit jaar hadden. De jongen die we
bijna kwijt waren geweest, zei dat hij nu zo blij kon zijn
met gewone dingen. En ook dat hij zich geen zorgen
meer ging maken over onzindingen. “Als anderen dat
willen, moeten ze dat maar doen, maar ik niet.”
Er was de les waarin ik niet meer uit mijn woorden
kwam. Leerlingen vroegen: “Mevrouw, wat is er met
u?” Ik zei dat ik verliefd was en niet meer wist waar we
waren in het boek. Iemand zei: “Dat geeft niks hoor
mevrouw, vertelt u maar gewoon. Hoe heet ‘ie?”
Er was de repetitie waarop een leerling bij een vraag
schreef: “Utopie= Ik hoop dat u deze vraag per
ongeluk goed rekent, want ik heb echt geen flauw idee
waar dit over gaat. Sorry alvast, maar hoe moet ik nou
weten wat een utopie is.”
door Charlotte Olsman
moet, schrijf dat dan op je blaadje. Mocht er
een typefout in een repetitie zitten, dan houd
ik daar echt wel rekening mee. Ik wil alleen
niet dat jullie mij dat ieder apart vijfentwintig
keer in dit uur gaan toefluisteren.”
Het “Ja, maar” viert echter toch hoogtij. Elke
repetitie gaan er nog wel vingers omhoog en
telkens schud ik mijn hoofd. Als blikken konden doden na mijn weigering om te helpen,
dan zou ik wekelijks sterven.
Op een keer leidde mijn rigide toepassing
van de regel tot een klein drama. Sommige
leerlingen komen met etuis naar school met
als inhoud slechts een pen. Misschien dat ze
denken dat een goed gevulde etui uncool is en
wijst op een overmatige ijver voor schoolse
aangelegenheden. Die ene, achteloos meegenomen pen begeeft het dan weleens. Op
een keer barstte een leerling, nadat ik met
mijn strengste blik mijn hoofd had geschud,
in tranen uit. Ze kon haar repetitie immers
zo niet afmaken. Toen voelde ik me even een
naar kreng en gaf haar een van mijn pennen
en zei: “Houd die maar.”
En terwijl ik terugliep naar mijn bureau bedacht ik dat Johan Cruijff gelijk had dat elk
voordeel zijn nadeel heb of andersom. Ja,
mijn leerlingen maken toetsen in een oase
van rust, maar door die strikt te handhaven,
gaat er ook weleens iets mis.
door Ginette Wieken
Vakantierooster 2010 - 2011
Herfstvakantie
Kerstvakantie
Voorjaarsvakantie
Tweede Paasdag
Meivakantie
Hemelvaartsdag
Vrijdag
Pinkstermaandag
Zomervakantie
18 t/m 22 oktober 2010
20 t/m 31 december 2010
21 t/m 25 februari 2011
25 april 2011
2 t/m 6 mei 2011
2 juni 2011
3 juni 2011
13 juni 2011
4 juli t/m 19 augustus 2011
De ouderraad zoekt: OUDERS
De ouderraad (OR) is een vertegenwoordiging van
ouders van leerlingen van het Marnix College. De
OR komt ongeveer tien keer per jaar bij elkaar en
discussieert dan over allerlei zaken die de ouders
of de leerlingen aangaan. De OR onderhoudt nauw
contact met de schoolleiding. Daarbij probeert de OR
de belangen van de leerlingen en de ouders zo goed
mogelijk te behartigen. Eigenlijk is de OR een soort
platform voor de ouders en de schoolleiding.
Het afgelopen jaar bestond de raad uit 13 ouders.
Hiervan stoppen 2 leden aan het eind van dit jaar. De
raad mag uit maximaal 14 ouders bestaan en daarom
zoeken we 3 actieve ouders die 10 avonden per jaar (en
een beetje voorbereidingstijd) willen samenkomen om
mee te praten, te denken of te adviseren over allerlei
onderwerpen.
Secretaris
Komend jaar zal het laatste jaar zijn waarin onze secretaris in de ouderraad zal zitten. Wij zoeken daarom
ook iemand die dit werk het komend jaar samen
met de huidige secretaris wil doen om in het jaar
daarna deze functie volledig te vervullen.
Interesse? Vragen? Aanmelden?
Mail: [email protected]
Colofon
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College
Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor
het begin van een vakantieperiode.
redactie:
Jeannette de Boer, Josephie Brefeld, Marian
de Jong, René de Koeijer, Leo Spelt, Ginette Wieken.
adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede
Telefoon: 0318 - 650035, [email protected]
foto’s: Rob Arts / lithografie en drukwerk: BDU Grafisch
Bedrijf Barneveld / verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere school