December 2009

redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion
20 redenen om GEEN kerst te vieren
Jingle all the way!
Win een kerstpakket!
Luchtruim als leslokaal
Bang om te ondernemen
Nummer 4, december 2009
BIJ ONS BEN JE VAN HARTE WELKOM
Op Saxion zit een ABN AMRO bankshop.
Handig om je bank op school te hebben!
In de ABN AMRO bankshop is het volgende mogelijk:
� Studentenrekening openen
� Studenten voordeel verzekering afsluiten
� Internet Bankieren
� Persoonlijk financieel adviesgesprek
� Notebook krediet
� PlanetaLimiet
Kortom alles wat in de reguliere bankshop ook mogelijk is en
meer!
Renteloos Notebook krediet
Je studieboeken in termijnen aflossen?
In samenwerking met het Saxion heeft ABN AMRO een notebook
project geïntroduceerd waarbij vijfhonderd renteloze kredieten
beschikbaar zijn gesteld aan studenten die een notebook willen
aanschaffen. Wees er snel bij en benut deze kans!
Kan of wil je jouw studieboeken niet in een keer betalen? Dan is
het mogelijk om via PlanetaLimiet je studieboeken in termijn af
te lossen. Het PlanetaLimiet is speciaal voor HBO/WO studenten
die hun studieboeken afnemen bij Planeta. Je hoeft geen
rekeninghouder bij de ABN AMRO te zijn om een PlanetaLimiet
af te kunnen sluiten.
Kom langs bij de Bankshop voor meer informatie en de voorwaarden te lezen van het Notebook krediet en PlanetaLimiet.
De ABN AMRO bankshop is te vinden in de centrale hal van het
Saxion Enschede.
ABN AMRO
M.H. Tromplaan 28
7513 AB Enschede
www.abnamro.nl
Of bel 0900-0024 (EUR 0,10 cent per minuut)
Inhoud
Win!
Kerstpakketten en
Fokke & Sukke
(p. 5 en 23)
10
Saxion bereidt zich
voor op zwaar weer
12
Luchtruim als leslokaal
24
Bang om
te ondernemen
31
19
Waarom geen kerst? 20 redenen
Foto: Toma Tudor
Lonely during
holidays…
En verder:
4 Nieuws, opinie, fun I 15 Student & co I 18 Agenda I 26 In Kenniskringen I 28 Walstraat 9 I
29 Mededelingen I 31 International I 34 Oud-student I 36 Collega & co I 38 Onder de loep I
Origineel
Sinds ik in dienst ben van Saxion, hamer ik op originaliteit. Ik ben daarom niet altijd de gemakkelijkste, want een artikel moet als het even kan niet
voor de hand liggend zijn. Wil je opvallen, dan moet
je ook echt opvallen. Daarom heb ik ook zo’n gruwelijke hekel aan repeterend werk als kerstedities.
Op een gegeven moment heb je alle onderwerpen
en invalshoeken wel gehad: heimwee onder internationale studenten, studenten die werken met
kerst, de gemakkelijke kerstrecepten, et cetera. En
zie dan van een vijfde kersteditie nog maar eens
een origineel en opvallend nummer te maken. Gelukkig bestaat een beetje redactie uit verschillende
personen, karakters en ideeën. En is de kans daarmee groter dat je de gewenste originaliteit bereikt.
En ja hoor, ineens ging het lampje branden: als je
zo’n hekel hebt aan de kersteditie, waarom maak
je dan niet op ludieke manier een anti-kerst-editie?
Met allerlei redenen om geen kerst te vieren. En om
de kerstliefhebbers nog een beetje te vriend te hou-
den kun je het nog redelijk informatief houden. Met
dat laatste hebben we nu denk ik de schijn tegen,
toen een collega van me helemaal los ging op de
uitwerking van de coverfotografie…
Op het moment dat we het coververhaal goed hadden staan, keek ik nog even in het archief van concullega VOX van de Radboud Universiteit, die ik
hoog heb zitten. Was toch wel benieuwd of zij ook
eens zo’n origineel idee hadden, want daar gaan ze
prat op. En ja hoor, vorig jaar hadden ze een soortgelijke insteek als wij! Ik had misschien beter niet
kunnen kijken. Maar toch, wij zijn vast wel de enige
die het lef hebben om een vastgebonden Kerstman
op de cover te plaatsen…
Veel leesplezier!
Tim de Hullu, hoofdredacteur
Allereerst
40 Recensies I 42 Uit de kunst, colofon
Nieuws, opinie, fun
Foto: Toma Tudor
Bezettingsgraad Saxion voor
verbetering vatbaar
Er is sprake van onderbezetting van de onderwijsruimten op de
drie Saxion-locaties. Dat is de algemene conclusie van het onderzoek van organisatieadviesbureau Twynstra Gudde. Om in de
toekomst het stijgende aantal studenten te kunnen faciliteren,
wordt met twee pilot-projecten onderzocht wat de meest efficiënte manier is om de bezettingsgraad te verhogen.
4
De gemiddelde bezetting van de onderwijsruimten is in Deventer het
hoogst (57 procent), op de voet gevolgd door Enschede (54 procent).
Hekkensluiter is de locatie in Apeldoorn, met een gemiddelde van 45
procent. Opvallend is het lage gebruik van ingeroosterde ruimten. Zo is
in Enschede iets meer dan de helft van de onderwijsruimten ingeroosterd,
maar wordt slechts éénderde van die ingeroosterde ruimten ook daadwerkelijk gebruikt.
“Ik kan me voorstellen dat je schrikt als je die cijfers ziet”, reageert Gea
Tibben, hoofd Roostering en planning. “Ik kan niet zeggen dat ik helemaal
tevreden ben, het moet een stuk hoger kunnen. Daar moet ik wel bij zeggen dat als je ons vergelijkt met andere hogescholen, we het helemaal
niet zo gek doen.”Het is voor Tibben gissen wat de redenen zijn van de
lage bezettingsgraad. “Het kan aan het tellen liggen. Dat de tellers bijvoorbeeld aan het eind van een lesuur binnenlopen en dat de les dan al is
afgelopen. Natuurlijk is het ook zo dat docenten het soms niet doorgeven
als een les niet doorgaat. Maar dat kan toch niet de enige reden zijn.”
De bezettingsgraad van de werkplekken ligt volgens het onderzoek van
Twynstra Gudde op een normaal niveau. Apeldoorn (33 procent), Enschede
en Deventer (beiden 31 procent) ontlopen elkaar nauwelijks. De cijfers
van Saxion zijn volgens de onderzoekers vergelijkbaar met de bezettingsgraad bij overheden.
Pilots
Om de bezettingsgraad van de onderwijsruimten op te krikken zijn twee
academies uitgekozen voor een proefproject. Op de ene, de academie
Bestuur & Recht (ABR), is de pilot al begonnen. Daar is gekozen voor een
project, waarbij de leslokalen in feite aan één straat gevestigd zijn. De
onderlinge sociale controle van de docenten moet leiden tot een betere
afstemming en dus een hogere bezettingsgraad. Op de andere, de academie Ruimtelijke Ontwikkeling & Bouw (ROB), begint de proef waarschijnlijk in het derde kwartiel.
Centraal bij de pilot van ROB staat het multifunctionele gebruik van ruimten. “We willen een inspirerende leeromgeving creëren”, vertelt ROB-directeur Marjan Weekhout. “Door middel van vaste ruimten voor studenten,
die niet alleen geschikt zijn voor gewone lessen, maar bijvoorbeeld ook
voor workshops en het bouwen van maquettes, moet de afstand tussen
docent en student kleiner worden.”
Thijs Klaverstijn
Nieuws, opinie, fun
To Twitter or not to Twitter?
Ook Sax maakt sinds begin november deel uit van de microbloggingdienst Twitter. Het aantal volgers op www.twitter.com/sax_nu
neemt serieuze vormen aan. Twitter lijkt een medium met eindeloze mogelijkheden, maar is het eigenlijk wel zo geweldig?
Nee
Jody Luiten (21)
Toegepaste Psychologie
Max Melching (20)
Stedenbouwkundig Ontwerpen
“Ik vind Twitter erg handig. Ik gebruik het
vooral om contact te onderhouden met
vriendinnen, bovendien kan ik zien wat zij
aan ’t doen zijn. Zelf plaats ik niet elk wissewasje op Twitter. Maar als ik bijvoorbeeld
vertraging heb in de trein, dan zet ik dat op
Twitter en dan weten mijn vriendinnen dat
ook meteen. Ook als ik in de kroeg lekker
iets aan het drinken ben, dan zet ik dat wel
eens op Twitter. Het is dus vooral ideaal om afspraken te maken. En het
mooiste is dat het niets kost, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms’en.”
“Ik vind het vooral erg overdreven. Als je
beroemd bent, willen mensen je op Twitter
volgen, daar kan ik begrip voor opbrengen.
Maar voor gewone mensen? Wie interesseert het nou wat ik de hele dag doe? Als
mensen willen weten wat ik ga doen, dan
moeten ze me maar gewoon bellen. Het is
trouwens ook niet goed om al je gegevens
zo op straat te leggen. Stel dat ik ruzie krijg.
Diegene waar ik ruzie mee heb, kan misschien via Twitter of Hyves achterhalen waar ik woon. Het is gewoon
een kwestie van je gezond verstand gebruiken.” (TK)
Foto’s: Thijs Klaverstijn
Ja
Weinig rek in begroting
Saxion moet in 2010 nog strakker sturen op de
begroting. Dit heeft betrekking op alle academies
en diensten van de hogeschool. Vooral de diensten, in het bijzonder de dienst Onderwijs & Student (DO&S), moeten alle zeilen bijzetten om binnen het budget te blijven.
Reden voor de strakke sturing heeft te maken met het feit dat de
hogeschool twee procent minder geld van de overheid krijgt, terwijl
de kosten, waaronder salarissen, stijgen. Bestuursvoorzitter Wim
Boomkamp wil de sturing geen bezuinigingen noemen. “We zullen
ons werk efficiënter moeten doen. En met bepaalde maatregelen zullen mensen teleurgesteld zijn.” Welke maatregelen in 2010 worden
genomen, wordt de komende maand besloten.
Ook in 2009 zijn er al flinke maatregelen genomen. Bij DO&S was
het begrotingstekort opgelopen tot anderhalf miljoen euro. Er werden onder meer extra kosten gemaakt door de voorbereiding van
de implementatie van het Informatie Beleidsplan voor 2010. Door
maatregelen als het beëindigen van het Notebookproject en het niet
verlengen van tijdelijke aanstellingen werd het tekort teruggebracht
tot 800.000 euro. De Raad van Bestuur heeft aangegeven deze overuitputting te “gedogen”. In 2010 wordt de broekriem van de dienst
nog verder aangehaald. Zo wordt bij de DO&S-begroting (los gezien
van het Informatie Beleidsplan) 843.000 euro bezuinigd. (WvT)
Meer over de financiële situatie in de toekomst op pagina 10.
3FJE(FMFJKO TF7BO5PM
Win
‘Het afzien
'PL LF4VL LF
het
afzien
van 2009
van 2009’!
)FU BG[JFOWBO
Fokke & Sukke zijn er ook weer in
boekvorm, met de 2009-editie van
Het afzien van. Sax mag vijf boekjes
weggeven. Om voor een boekje in
aanmerking te komen moet je wel
even antwoord geven op de vraag:
de hoeveelste jaarlijkse bundeling
van actuele Fokke & Sukke-cartoons
is dit?. De eerste vijf goede antwoorders krijgen een boekje toegestuurd.
Mail het antwoord met je adresgegevens naar: [email protected].
Reid, Geleijnse & Van Tol
5
Nieuws, opinie, fun
Twintigers herdenken val van de Berlijnse muur
Foto: Toma Tudor
Jarig op de dag van De Val
Dit jaar is het precies twintig jaar geleden dat de Berlijnse muur viel. Het toeval wil dat eerstejaarsstudente sociaal juridische dienstverlening Ingeborgh Kiers juist op die dag werd geboren! Om
de val van de muur te herdenken, werd zij met nog 88 andere twintigers uit Europa uitgenodigd in
Brussel bij het Europese Parlement.
Mooi avontuur om je 20e verjaardag in
Brussel af te sluiten!
“Inderdaad! 9 november was ik jarig en een dag
later zat ik samen met nog twee Nederlandse
studenten, die ook in november 1989 zijn geboren, in de trein op weg naar Brussel. Daar
sliepen we met alle Europese jongeren in een
viersterrenhotel, lekker luxe dus! Ik heb veel
gepraat met andere studenten en het is interessant om te horen hoe zij nu tegen Europa
aankijken.”
6
Wat viel je het meeste op?
“Dat Oost-Europa nog steeds erg onbekend is
bij mensen. Heel weinig jongeren gaan op vakantie naar Estland of Letland, maar de meeste
jongeren zijn al wel eens in Amsterdam geweest. Ook viel op dat er grote verschillen zijn
in de betaling van het schoolgeld. Zo sprak ik
een jongen uit Malta die geneeskunde studeert
en helemaal geen schoolgeld en boeken hoeft
te betalen. Dat wordt allemaal geregeld.”
Hoe was het om even in een stoel van het
Europese Parlement te zitten?
“Dat was erg bijzonder. Tijdens het debat werd
stil gestaan bij de val van de Berlijnse muur,
maar er werd ook vooral vooruit gekeken. In Europa hebben wij het geluk dat we een vrij mens
zijn en zonder oorlog kunnen leven. Toch is Europa nog steeds niet één Europa, daarvoor zijn
de cultuurverschillen nog echt te groot.”
Wat betekent vrijheid voor jou?
Vrijheid is voor mij heel belangrijk. Je bent vrij
om te gaan en staan waar je maar wilt. Voordat
ik naar Brussel ging, wist ik eigenlijk nog niet
veel van de val van de Berlijnse muur af. Ik wist
dat er een muur stond, maar meer ook niet. Het
heeft mij echt aangegrepen dat mensen die wilden vluchten, werden doodgeschoten.”
Nog plannen om binnenkort écht naar Berlijn te gaan?
“Toevallig heb ik net met mijn broer afgesproken om binnenkort een weekendje Berlijn te
boeken. Ik wil heel graag ervaren hoe het is om
de reststukken van de Berlijnse muur in het echt
te zien. Alle verhalen en foto’s over de scheiding
tussen West- en Oost-Berlijn vond ik erg heftig.
Nu wil ik het eens met eigen ogen zien.”
Susan Kuipers-Westen
Nieuws, opinie, fun
COLUMN
Snel een baan
Hbo’ers hebben vergeleken met academici een goede kans
op een baan. Dat blijkt uit een arbeidsmarktrapport van
onderzoeksbureau ROA. Je hebt helemaal mooie vooruitzichten als je een zorgopleiding volgt. Dat merkte ook oudSaxion-student Corine Schaart (25), die eind juni haar diploma haalde en direct een vast contract kreeg bij het Medisch
Spectrum Twente.
“Ik solliciteerde op een interne vacature bij cardiologie en vond het
al super dat ik voor een sollicitatiegesprek mocht komen, om zo
sollicitatie-ervaring op te doen. Een
paar uur later werd ik al gebeld, dat
ik het was geworden. En ik kreeg
direct een contract voor onbepaalde
tijd! Waarom ik de baan kreeg? Ik
denk omdat ik gewoon de stoute
schoenen heb aangetrokken en ik in
een goede brief mijn enthousiasme
heb laten zien.
Niet iedereen krijgt zo snel een
baan, ook niet in de zorg. Zo is een
goede vriendin van me al een paar
keer afgewezen. In het westen van
het land heb je meer kans, daar zijn
heel veel banen in de zorg. In deze
regio trekt het nu ook aan, mede
doordat er hier steeds meer specialistische centra komen. Voor pas afgestudeerden blijft het alleen lastig
werk te vinden, omdat er doorgaans
toch werkervaring wordt gevraagd.
Poll
Bovendien zijn er afgestudeerden
die heel kritisch zijn op een nieuwe
baan en niet zomaar ergens genoegen mee nemen. Ik ken ook mensen die een andere studie volgde,
voor wie het helemaal moeilijk is.
Zo solliciteren oud-studenten van
commerciële economie en bedrijfskunde zich suf. Dus wat dat betreft
heb ik een goede keuze gemaakt,
haha. Zonder gekheid, ik heb de
studie niet gekozen om de goede
baankansen. Dit wilde ik, ik vind
het leuk om met mensen te werken.
Voor geld hoefde ik het al helemaal
niet te doen, want verpleegkundige
is zo’n beetje het slechtst betaalde
beroep waar je een hbo-opleiding
voor nodig hebt. Maar als ik dan
lees dat er 30.000 meer werklozen
zijn onder jongeren, dan prijs ik me
echt gelukkig dat ik deze baan heb.”
(TdH)
Heb je hem ook gezien? De overheid heeft een maand geleden twee
weken campagne gevoerd en toen vonden ze het weer genoeg. Niet
geheel verrassend nu ABN AMRO weer 4,4 miljard euro toegeschoven
heeft gekregen, maar het geeft wel weer aan waar hun prioriteiten liggen. Of zou het komen doordat de inhoud van het spotje niet zoveel
deed? Even opfrissen: het spotje gaat over mensen die de Nederlandse taal slecht beheersen waarna hen wordt aangeraden een cursus
te volgen. Of in ieder geval: waarschijnlijk is dat de strekking van de
gebochelde vrouwtjes die al brabbelend of starend langs de camera
kijken en iets duidelijk proberen te maken aan hun gesprekspartner
(waarbij ik me blijf afvragen hoe diezelfde mensen de Nederlandse
tekst in het spotje kunnen lezen).
Toch is integreren niet alleen voor onbegrijpelijke buitenlanders die
moeite hebben met de Nederlandse taal. Ook ikzelf integreer regelmatig. Het is spannend, leuk en het verbreedt je horizon. Een soort
bierfeest dus, maar dan hopelijk zonder kater. Zo ben ik vorige maand
weer begonnen met mijn opleiding. Even een jaartje niks gedaan
- behalve dan de eeuwige studiekosten betalen, maar daardoor wel genieten van een lening - en nu weer aan de bak. En dat was eigenlijk nog
best spannend. Alle notities uit
de eerste twee jaar verzamelen
en ordenen (en ideeën doorlezen
die je al lang vergeten was) en
docenten voorzichtig een e-mailtje sturen waarin je jezelf eerst
uitgebreid verontschuldigt en ze
daarna genadeloos opzadelt met
je voortgangsproblemen - dromend dat ze er ’s nachts wakker
van zullen liggen.
Zou het ook zo voelen voor
vluchtelingen? Je hebt alles voorbereid, de boot is onderweg niet
onderschept of gezonken en niemand heeft scheurbuik gekregen
(als dat tegenwoordig nog voorkomt). Maar bij aankomst blijkt
alles ineens anders te zijn. Een
nieuw schoolgebouw?! Nieuwe
docenten?! De opleiding heeft
een nieuwe naam en indeling gekregen?!?!
Foto: Toma Tudor
Belicht
Foto: Toma Tudor
Integreren
Ga ik de confrontatie aan of duik ik onder in één van de gaatjes in
ons antisociale systeem? Word ik de zwerver zonder toekomst of ga
ik stug door, riskeer ik mijn vrije leven en laat ik me binden door de
papierstroom? Uiteindelijk heb ik dezelfde keuze gemaakt als onze
nieuwe kater. Ook hij moest integreren tussen onze twee vierpotige
huisgenoten, maar toen ik hem er letterlijk tussen wierp koos hij voor
de aanval en liep rechtstreeks op zijn nieuwe collega-kater af en gaf
hem een stevig koppie tegen zijn opgezwollen staart. Even brommen,
maar stug blijven doorgaan.
sax.nu
Foto's van dode katten in het kunstkabinet van
Saxion Enschede. Wat vind jij?
Prima, kunst moet provoceren. (98)
Was ik maar een kat. Twee weken later waren ze al onafscheidelijk,
maar moest ik nog steeds beginnen…
Prima, maar niet in een hogeschool. (27)
Étienne Wilderink studeert concept design.
Dit gaat een stap te ver. (149)
Geen mening. (12)
7
Nieuws, opinie, fun
Foto: Jan-Maarten Hupkes
In the picture
NK Studentenpoker
Het Nederlands Kampioenschap Studentenpoker in het Amsterdamse Odeon kende op 29 november bijna een Saxion-student als winnaar. De commerciële
economie-student Roy Rusticus moest alleen in Dave Franken uit Leiden zijn meerdere erkennen. Op de foto Wouter Nijland (Kunst en Techniek), die uiterst
geconcentreerd zijn tegenstanders probeert te lezen.
Export van studenten
Saxion kent sinds augustus het Saxion Export Center. Met dit exportbureau wil de hogeschool internationaal ondernemerschap
van het midden- en kleinbedrijf in Gelderland en Overijssel versterken door het Export Development Programma.
8
Hiermee beginnen studenten bij een bedrijf tijdens hun afstudeerfase
en doen er (export)onderzoek voor één of meerdere landen. Als de studenten afgestudeerd zijn, gaan ze nog een half jaar als trainee voor
het bedrijf aan de slag. Wat ze onderzochten, passen ze daarna toe in
de praktijk. “Met dit project kunnen bedrijven de structuur of start van
hun bedrijfsactiviteiten op de buitenlandse markt onderzoeken”, vertelt
Sharon Beening van het Export Center.
Volgens Beening is het programma bedoeld voor alle geïnteresseerde
Saxion-studenten. “Maar ze moeten wel meer talen spreken dan Nederlands. De meeste opdrachten van bedrijven zijn wel op sales gericht. In
de toekomst verwachten we dat tientallen studenten en bedrijven hieraan meewerken. Binnenkort start de eerste opdracht.” (WvT)
Meer informatie: www.saxion.nl/exportcenter.
Nieuws, opinie, fun
Opinie
Het dode paard
Kenloo
Apeldoorn en Almere zijn de enige twee ‘grote’
steden in Nederland die geen volwaardige hogeschool binnen de poort hebben. In Almere gaan
ze binnenkort - met de ‘snoeptrommel’ Amsterdam om de hoek - tegen beter weten in weer eens
een kansloze poging wagen. In Apeldoorn ging
de stekker er bij Kenloo na een valse start uit.
Terecht, want aan een doodgeboren paard moet
je niet trekken.
Ondernemers en bestuurders in Apeldoorn blijken in de praktijk net
zo ambitieus als naïef als het gaat om hoger beroepsonderwijs waar
de stad naar hun mening ‘recht’ op heeft. Met succes trokken ze in
2004 aan de bel bij Cor Boom, de toenmalige bestuursvoorzitter van
Saxion. Die verkondigde, met de van trots glimmende wethouder van
Apeldoorn en de directeur van het ROC Aventus aan zijn zijde, klip en
klaar dat Saxion Apeldoorn aan een volwaardige hogeschool zou helpen. Ik kan me nog herinneren dat ik de betrokkenen destijds vroeg
of ze voor dit matig onderbouwde plan ook bij de concurrerende
hogescholen in Arnhem en Zwolle de handen op elkaar kregen. En
of ze in Deventer ook stonden te juichen nu Saxion in de koekstad
gekannibaliseerd dreigde te worden door de ambities van die andere
stad aan de overkant van de IJssel?
Studenten laten Apeldoorn
links liggen
Al vlot bleek dat de kiem van het debacle, dat in de loop van de tijd
Hogeschool Kenloo is gaan heten, vijf jaar geleden op die druilerige
middag in oktober is gelegd. Natuurlijk reageerden de HAN en Windesheim furieus toen duidelijk werd dat Saxion met het een-tweetje
met de Apeldoornse bestuurders het zogenaamde ANDEZ-convenant,
dat de drie hogescholen hadden gesloten om alleen samen in Apeldoorn op te trekken, aan de laars had gelapt.
Kortom, de rapen waren gaar. Dat was op zichzelf niet zo’n probleem
geweest als meteen was besloten om de blinde Apeldoornse ambities
subiet naar de prullenbak te verwijzen. Want er waren en zijn vooral
veel goede argumenten om juist niét met hbo naar Apeldoorn te trekken. De drie ANDEZ-hogescholen, Saxion incluis, zitten diep in hun
hart helemaal niet te wachten op een concurrent in de achtertuin. De
stad, waar Saxion studenten probeert te trekken met de slogan ‘Studeren in het groen’, heeft bovendien een uitgesproken saai en grijs imago
bij jongeren. Het belangrijkste argument tégen is echter het feit dat er
nergens in Nederland op ruim een half uurtje treinen zoveel uitstekende alternatieven beschikbaar zijn voor de naar hbo snakkende Apeldoornse jongeren. Ze kunnen kiezen uit Deventer, Zwolle, Arnhem en
met een beetje fantasie zijn ook echte studentensteden als Enschede
en Utrecht binnen handbereik. De cijfers spreken voor zich: met slechts
een handjevol eerstejaarsstudenten is de stekker er bij Kenloo terecht
uitgetrokken, nog voor de hogeschool echt geboren was.
Harry van Stratum
Reageren?
Via [email protected] of op www.sax.nu.
Uitschieters uit
de actualiteit
+
Vaarwel PLW
–
Rookplekken
De macht aan de student! Dat was in 2004 het credo waarmee Saxion de persoonlijke leerweg (PLW, heerlijk,
weer een afkorting erbij…) introduceerde. Tot ongenoegen
van veel docenten, die het logischerwijs letterlijk namen en
niets zagen in deze nieuwe onderwijsvisie, die uitging van
keuzemogelijkheden en zelfredzaamheid van de student.
Vijf jaar lang werd geprobeerd docenten te trainen en bij te
scholen in de PLW, maar uiteindelijk koos Saxion voor een
koerswijziging en spreekt de hogeschool nu van een besmet begrip dat is ontspoord. Het project PLW is afgesloten,
Saxion wil het woord nu nooit meer horen en dat is maar
goed ook. Natuurlijk heeft het goede dingen als onderwijsinnovaties binnen
academies gebracht, maar een visie een aparte naam geven en vervolgens
docenten laten denken dat het iets engs is dat van bovenaf wordt opgelegd,
dat kan nooit lang goed gaan.
In Enschede hadden we een rooktent, geen
rooktent, een omgewaaide rooktent en uiteindelijk een
luxueuze rookluifel, waarvan de plaatsing van het hoogste punt zelfs in een mededeling werd aangekondigd.
Niemand die de rookluifel aan de zijkant van het gebouw
ziet staan. Het resultaat: een batterij aan rokers direct
voor de hoofdingang, een lekkere zachte laag peuken op
de grond en een beveiliger die telkens weer mensen naar
de rookzuil moet sturen. En in Deventer is de situatie niet
veel beter: daar is de zittribune voor de hoofdingang met
een zelfde zachte laag bedekt en heeft het Facilitair Bedrijf de hoop opgegeven en de rookvrije zone niet langer beschermd. De rokers leveren het
bewijs: blijf altijd lekker eigenwijs en je krijgt vanzelf de macht in handen…
Ondertussen bij…
Een kijkje bij de concullega’s van de andere hogeschoolen universiteitsbladen.
Observant – Universiteit van Maastricht
‘Een fantastisch decolleté’
Het glazen plafond, mannen, topsport en dikdoenerij. Observant verzamelde
vijf vrouwelijke hoogleraren en vroeg ze het hemd van het lijf. Pikant werd
het, toen gevraagd werd naar hun vrouwelijke charmes. “Ik heb een fantastisch decolleté, maar ik laat het nooit zien”, antwoordde Maaike Meijer, sinds
1998 hoogleraar gender- en diversiteitstudies.
Trajectum – Hogeschool Utrecht
De Machtigste Student 2009
Wie is de machtigste student van 2009? Het hogeschoolblad Trajectum stelde
een top tien samen van de machtigste studenten van de HU. Paul de Vries was
de afgetekende winnaar. Hij zit in het dagelijks bestuur van de Centrale Medezeggenschapsraad, is lid van de faculteitsraad Natuur & Techniek, zit in de
werkgroep regelingen, maakt deel uit van de beroepscommissie verkiezingen
en bemoeit zich met de werkgroep Taskforce Introductie. Studeren? Tsja, dat
schiet er een beetje bij in.
Havana – Hogeschool van Amsterdam
Harder rennen dan de rest
Rijk worden, wie wil dat nou niet! HvA-student Sybren Smith denkt een goudmijntje ontdekt te hebben. Met zijn fietstaxibedrijfje hoopt hij schatrijk te
worden. Toch is het niet alleen geld dat gelukkig maakt. “We veranderden van
geldwolfjes in gepassioneerde ondernemers. Het bedenken van manieren om
bedrijven beter en efficiënter in de markt te zetten gaf een enorme kick.”
9
Achtergrond
Saxion bereidt zich voor op financiële maatregelen
Waar moet het geld v
Saxion moet al strakker sturen op de
begroting en ook het ministerie heeft
in de nabije toekomst waarschijnlijk
ook nog een financiële tegenvaller
voor het hoger onderwijs in petto. Een
reden voor Saxion om alvast te kijken
waar eventuele maatregelen genoFoto’s Wendy van Til
men kunnen worden. Sax kijkt mee
en vraagt rond in de organisatie.
Het worden nog spannende tijden
de komende maanden: gaat het
ministerie bezuinigen of investeren in het hoger onderwijs? Terwijl
de ambtenaren van minister Plasterk druk aan het werk zijn, houdt
ook Saxion zich al bezig met het
vraagstuk. “Want als er flink wordt
bezuinigd, moeten we wel weten
wat we moeten”, zegt bestuursvoorzitter Wim Boomkamp.
10
Met de directeuren van Saxion is
er gesproken over de mogelijkheden. “Het is een verkenning en
soort brainstorm geweest”, vertelt
Boomkamp. “Er is nog niets vastgelegd. Daar moet nog verder overleg over plaatsvinden. Bovendien
is er nog helemaal niet bekend
om hoeveel procent de eventuele
mindering op het hoger onderwijs
gaat dus het blijft bij speculeren.
Toch wilden we in elk geval al nadenken over mogelijkheden die
we hebben, zodat we goed voorbereid zijn.” Volgens de bestuursvoorzitter moet er een duidelijk
onderscheid gemaakt worden tussen maatregelen in 2010 en de
eventuele maatregelen die daarna
nog komen.
Teleurgesteld
“We hebben twee maanden geleden de balans opgemaakt. Daaruit
bleek dat ook in 2010 op de begrotingen gestuurd moet worden.
Het is niet alleen een probleem
voor de dienst Onderwijs & Student, maar een probleem dat alle
academies en diensten aangaat.
Zo ook bij het Facilitair Bedrijf (FB)
en Financiële en Economische Zaken (FEZ). We moeten met elkaar
accepteren dat we minder kunnen
doen, dat er minder maatwerk geleverd kan worden. Met bepaalde
beslissingen zullen er mensen teleurgesteld zijn, maar we moeten
terug naar het geld dat we beschikbaar hebben.”
Ook de maatregelen voor 2010 zijn
nog niet vastgesteld. Boomkamp:
“We hebben hierover gesproken
met bijvoorbeeld de dienst Onderwijs & Student.” Als voorbeelden
van mogelijkheden noemt hij het
niet verlengen van aanstellingen
voor een bepaalde tijd. “Medewerkers kunnen we proberen intern
een andere plek te geven. Vacatures die ontstaan kunnen eerst intern worden aangeboden.”
Eén ding is volgens de bestuursvoorzitter zeker: “We blijven innoveren in onderwijs en onderzoek.
Daar wordt geld voor ingepland.
Misschien is het alleen in ondersteunende sfeer, maar het blijft.
Het wordt wat krapper en bepaalde projecten moeten het kalmer
aandoen.” De komende maand
wordt besloten wat er in 2010
gaat gebeuren.
Later
Ook daarna worden beschikbare
middelen verder teruggebracht.
Weer verzekert Boomkamp dat
er niet zal worden gesneden in
het onderwijs en onderzoek. “Het
geld moet ergens anders vandaan
komen.” Tijdens het directeurenoverleg werden mogelijkheden
genoemd als het efficiënter gebruiken van ruimten. “De lessen moeten langer door gaan, dus ook later
op de dag. En op vrijdagmiddag is
er ook een slag te maken”, vertelt
Boomkamp. “Dat is niet leuk voor
zowel de studenten als docenten,
maar het levert wel geld op.”
Ook Taco Graafsma, voorzitter van
de medezeggenschapsraad (GMR),
weet waar snel geld te halen valt.
“Het terugdringen van het aantal
contacturen, kan snel geld opleveren. Maar dat lijkt me geen optie.
We hebben net het aantal contacturen weer opgeschroefd omdat
hier behoefte aan is.” Een andere
mogelijkheid is volgens hem juist
wel het snijden in de gelden voor
onderzoek. “Persoonlijk vind ik
dat het gewone onderwijs voorop
hoort te staan. Het nut van onderzoek staat daarbij buiten kuif.
Maar Saxion moet hier nog voor
een groot deel in investeren voordat het is zoals beoogd wordt. Dat
geld kan nu misschien beter ergens anders gebruikt worden. Je
hoeft de ambities voor onderzoek
niet helemaal weg te halen, maar
iets minder of op minder hoog niveau kan wel.”
Graafsma vindt het goed dat de
Raad van Bestuur van Saxion alvast
nadenkt over de benodigde maatregelen. “In 2009 kon de Raad van
Bestuur wat risicovoller begroten.
Iets waar de GMR helemaal achter
stond. Nu moet er weer strak gestuurd worden. En dat is volgens
de GMR goed te begrijpen.”
Financiële maatregelen
vandaan komen?
Studenten
Welke maatregel er ook genomen
worden,
de
Saxion-studenten
moeten er zo min mogelijk van
merken, vindt Boomkamp. “Het
onderwijs zal gewoon plaatsvinden en aan de kwaliteit zal ook
niet worden getornd. Dat is wat
zeker is.” Navraag onder een twintigtal studenten wijst ook uit dat
ze momenteel nog niets van een
bezuiniging merken. Boomkamp:
“Dat hoeft op dit moment ook nog
niet. Maar het is een mogelijkheid
dat de studenten in de toekomst
meer moeten gaan betalen. Zo
kan er hoger collegegeld worden
gevraagd of de studiefinanciering
worden bevroren. Het zijn twee
manieren om snel en gemakkelijk
aan geld te komen.”
Studenten merken de strakke
begrotingen nu nog niet. Medewerkers wel. Jeanet Nijland,
medewerker DO&S: “Je merkt
dat er weer kritisch wordt gekeken naar onderwijs. Onderwijs
is weer corebusiness.” Ook John
Bouwens, manager bij de dienst
Interne en Externe Betrekkingen
(IEB) merkt het. “Er wordt een pas
op de plaats gemaakt. Zo merk ik
in mijn werk dat er minder makkelijk ‘ja’ wordt gezegd tegen nieuwe
ict-projecten.”
Bij de rondvraag onder medewerkers, worden mogelijke bezuinigingsposten genoemd als een
mindering in personeel, afschaffen
dertiende maand, efficiënter beheer en ondersteuning van processen, gebruik van ruimte en minder
geld voor nieuwbouwplannen.
Ook zien ze mogelijke inkomsten
door de beschikbare ruimte van
Saxion in de avonden en weekenden vaker aan derden beschikbaar
te stellen.
Studenten hebben ook wel een
idee waar het geld vandaan moet
komen en dat is natuurlijk niet
uit hun eigen portemonnee. Uit
de steekproefsgewijze rondvraag
komen verschillende suggesties.
Marco Liessmann, eerstejaars hoger toeristisch en recreatief onderwijs, vindt dat de Landbouwschool
weg moet als locatie. “Als daar nog
geld ingestoken wordt, op wat voor
vorm dan ook, moet dat niet meer
gebeuren. Het gebouw ziet er niet
uit.” Martin Cosut, derdejaars commerciële economie, vindt bezuinigen op de introductie een goede
oplossing. “Zowel de academie
als algemene Saxion introductie is
nutteloos. Je doet er maar weinig
wat met school te maken heeft.”
Ashley Kats, eerstejaars toegepaste psychologie, vindt dat er gekort
mag worden op studiereizen. “De
prioriteit moet liggen op het noodzakelijke van het onderwijs.”
Wanneer de suggestie over het
bevriezen van de studiefinanciering of verhogen van het collegegeld ter sprake komt, reageren de studenten fel. “Nog
hoger? We betalen al genoeg
zelf”, zegt Cosut. Ook Kats vindt
dat studenten al genoeg betalen.
“Zo moeten wij bijvoorbeeld al
onze psychologische testen zelf
meebetalen, terwijl je ook al college- en boekengeld betaalt.”
Ook het aantal contacturen zien
zij niet graag teruglopen. “Dat
mag juist wel meer”, is een veelgehoorde reactie.
Het gros van de ondervraagde
studenten interesseert de moge-
lijke bezuinigingen van Saxion
helemaal niet, zolang het maar
niet uit hun portemonnee komt.
“Het is een moeilijke vraag, maar
ik vind het belangrijkste dat
ik mijn lessen gewoon kan volgen”, zegt tweedejaars ict-beheer
Jordy Wermer.
Allang best, vindt de organisatie
het niet. Boomkamp: “Wat er ook
gebeurt, het blijven lastige keuzes. We willen goed voorbereid
zijn op wat komen gaat, zodat we
niet voor verrassingen komen te
staan als wordt besloten dat er
bijvoorbeeld
twintig
procent
wordt bezuinigd. Het is nieuw
voor Saxion om in een bezuiniging van dergelijke mate te denken, omdat we het nog niet eerder
hebben meegemaakt. We willen
nu alvast nadenken, zodat Saxion,
als het moment daar is ongeveer
halverwege volgend kalenderjaar,
snel kan inspelen.”
Wendy van Til
11
Reportage
Kijken in de cockpit van de opleiding Verkeersvlieger
Het luchtruim als leslokaal
Drie Saxion-studenten startten in september met de opleiding Verkeersvlieger. Nieuwsgierig als Sax is, wilden we wel een vliegles in de praktijk meemaken. Sax-reporter
Wendy van Til ging op uitnodiging mee met de elfde les van student Alex Ayez. Een
luchtige ervaring, maar niet heus.
“Twente Training, this is Papa Hotel, Sierra X November, approaching Twente in five minutes”,
zegt Alex Ayez (21), piloot in spe tegen de vliegbasis. “Landen is het moeilijkste onderdeel”, vertelt vlieginstructeur René Kalsbeek. ‘Moeilijkste?
Ik dacht dat we het ergste al wel gehad hadden’,
schiet het door mijn hoofd. Terwijl we boven de
snelweg bij Enschede vliegen met de landingsbaan recht vooruit, doe ik stiekem een schietgebedje. Niet voor niets, want door de turbulentie
schiet het Saxion-vliegtuig ineens naar links en
het weiland komt snel dichterbij.
Eerder die dag vertrek ik met een groeiend wantrouwen richting mijn afspraak. Een studentredacteur wil liever niet mee en ook de professionele fotograaf blijft liever met beide benen
aan de grond. ‘Mietjes’, denk ik. Wie durft dat
nu niet? Nu puntje steeds dichter bij paaltje
komt, begin ook ik te twijfelen. Het klinkt me-
12
lodramatisch, maar je legt wel even je leven in
de handen van een piloot zonder vliegbewijs.
Natuurlijk weet ik dat er een instructeur bij is,
maar dat vergeet je snel als je omgeving over
rampscenario’s ‘grapt’.
Check, dubbelcheck
Natuurlijk ben ik geen chicken die op het laatste
moment besluit niet mee te gaan. Daar ben ik te
trots voor. Maar voor de zekerheid ondervraag
ik de piloot in spe goed onderweg naar vliegveld Twente. Alex Ayez, eerstejaars technische
bedrijfskunde, haalt me op bij Saxion, waar hij
even daarvoor nog een tentamen maakte. “Ik
heb altijd piloot willen worden. Cliché, maar
waar”, zegt hij. “Op mijn achttiende had ik me
aangemeld bij de vliegschool van de KLM, maar
daar vonden ze dat ik nog moest groeien. Maar
mijn droom heb ik nooit opgegeven. Afgelopen
jaar kwam ik de mogelijkheid van studeren en
vliegen bij Saxion tegen. Perfecte combi voor
mij.” Gepassioneerde piloot? Check. Ik voel me
al iets veiliger.
Vind je het nooit eng, vraag ik hem. “Natuurlijk
is het wel spannend, omdat je toch in de lucht
zit. Maar ik vertrouw de instructeur compleet.
Hij kan ingrijpen wanneer nodig.” Ik slik even.
Dan rijden we de weg richting het vliegveld in:
de Braakweg. Hopelijk is dat geen voorteken.
Even later rijden we de oude aankomsthal voorbij en staan we bij een loods. Binnen staan twee
vliegtuigjes en een helikopter. Na een korte uitleg van de vlieginstructeur aan Alex (ik vang
woorden op als: “neus naar beneden”, “spinnen”, “echt even wegkiepen”, “slippen”) is het
tijd om “de kist te bekijken”. Deze staat al klaar.
Bij het vliegtuigje, een Socata TB9, hoor ik dat
de wind 190 staat, pall cross en circa vijftien
knopen. Het klinkt indrukwekkend. Alex pakt
Opleiding Verkeersvlieger
Foto’s: Toma Tudor en Wendy van Til
‘Elke les krijg je weer een
adrenalineboost’
zijn Engelse checklist erbij en inspecteert het
Saxion-vliegtuig.
Het checken aan de buitenkant, de zogeheten
walk-around, lijkt een eeuwigheid te duren: elk
klein onderdeel van het toestel wordt bekeken.
Wel een veilige gedachte. Dan is het tijd om in te
stappen. Via de vleugel mag ik achter instappen.
De gordel lijkt een doodgewone autogordel. Ik
krijg mijn eigen koptelefoon met microfoon en
voel me ineens flink stoer. Al iets minder stoer
vraag ik voor de zekerheid waar de kotszakjes
liggen, mocht ik ze nodig hebben. Ik wil namelijk niet mijn lunch over de instructeur, die voor
me zit, sproeien. Wanneer ook de studentpiloot
en de instructeur zijn ingestapt, draait eerstgenoemde de checklist om. Nog een lijst die in
het toestel gecheckt moeten worden. Landlight,
taxilight, door closed, seatbelt. Engine on. Yes!.
Alex gebaart dat ik de koptelefoon op mag zet-
ten, zodat ik kan horen wat ze zeggen. De student kijkt nog één keer de cockpit rond en zegt
dan: Twente Training, this is Papa Hotel, ready
for taxi.”
Minuten later vraagt Alex de instructeur. “Vlieg
ik wel goed? Ik dacht dat daar de landingsbaan
zat, maar…” “Dat is het ook, je kijkt tegen de
bomen aan”, luidt het antwoord.
Stu(de)ntpiloot
We taxiën naar de startbaan. Dan: een steeds
harder ronkende motor. Mijn hart slaat in mijn
keel. Ik kan niet meer terug. We stijgen op. Eenmaal in de lucht zijn alle zorgen weg. Wat een
fantastisch uitzicht. Zelfs de flinke turbulentie
doet dat niet teniet. De instructeur laat Alex
klimmen naar 2.000 voet. Het is tijd voor de
les in het luchtruim. Alex moet het toestel stil
laten hangen in de lucht, maar wel op dezelfde
hoogte blijven. Na een paar pogingen lukt dit.
“Je verliest weinig hoogte, dat is goed”, zegt de
instructeur. “Dat heeft niet iedereen zo snel onder de knie.” Dan neemt hij het stuur even over
om iets te laten zien.
“Twente Training, this is Papa Hotel, Sierra X
November, approaching Twente in five minutes.” In die paar minuten gaat het allemaal
heel snel. Snelweg, weiland. “Probeer het midden van de baan te zoeken… Je gaat te laag…
Ik neem het stuur wel even van je over”, zegt
de instructeur. Zonder op respons te wachten
stuurt hij het vliegtuig naar de landingsbaan.
“We hebben veel turbulentie en dat maakt het
landen niet makkelijker”, verklaart hij terwijl
hij bijna op de automatische piloot de kist aan
de grond zet. “Landen leer je bijna aan het einde van de opleiding.”
Hij laat het vliegtuigje stilhangen, net als Alex.
“PIEP PIEP PIEP”. Het vliegtuig maakt schrille
hoge geluiden, dat kan niet goed zijn. Ineens
gaan we met de neus naar beneden en draait
het vliegtuig. Ik grijp me vast aan de bank en
kijk met grote ogen naar het landschap beneden. Een paar seconden later gaan we weer
recht omhoog en vliegen we weer horizontaal.
WTF! “Ik wilde je even laten weten hoe dit voelt”,
zegt de instructeur nuchter tegen Alex, bij wie
de adrenaline ook bijna uit zijn poriën gutst.
“Leren vliegen draait vooral om het leren reageren in noodsituaties.” Alex mag het zelf ook
een paar keer proberen. Het gaat echter niet zo
dramatisch naar beneden als even ervoor.
Na enkele pogingen is het alweer tijd om terug
te vliegen naar de vliegbasis. “Eerst oriënteren”,
zegt de instructeur. “Daar zit de zon, dus dan
weet je waar de basis moet zitten. Vlieg maar
terug”. En hij gaat achter in zijn stoel zitten.
Wanneer Alex (en de andere twee studenten) na
circa een jaar of anderhalf jaar klaar zijn hebben
ze hun Private Pilot License gehaald. Daarna wil
Alex ook nog doorgaan voor een Airline Transport License. “Alsmaar blijven vliegen”, zegt hij.
Nadat Alex zijn vlieguren in zijn boekje heeft
genoteerd en wat huiswerk, de voorbereiding
voor de volgende vliegles volgende week, mee
heeft gekregen, stapt hij weer in zijn auto. “Dat
is wat anders dan vliegen”, grapt hij. “Een goede
manier om bij te komen, want elke les is weer
een adrenalinerush. Een fantastisch gevoel.” De
flinke adrenalineboost kan ik beamen, maar ik
stap voorlopig even niet meer in een vliegtuig.
Wendy van Til
Opleiding
verkeersvlieger
Saxion is dit studiejaar begonnen met de
studieroute Verkeersvlieger. Hierbij werkt de
hogeschool samen met de Nederlandse Academie voor Verkeersvliegers (NAV). De studieroute kan worden gekozen na het tweede
jaar van de opleidingen Technische Bedrijfskunde, Technische Natuurkunde of Werktuigbouwkunde. De combi zorgt dat piloten in
spe meer kunnen dan alleen vliegen, want de
werkgelegenheid schippert nogal eens.
13
Student & co
Stefan Nieuwland, één van de bewoners van een atletenhuis in Apeldoorn.
Foto: Auke Pluim
Atletenhuis
Nog voordat ik kan aanbellen aan de Wilhelmina Druckerstraat in Apeldoorn, doet
langeafstandsloper Abdi Nageeye al de deur voor me open. De vijf atleten in dit
atletenhuis zijn zo snel als het licht. Twee van hen, Stefan Nieuwland (21) en Gert-Jan
Wassink (23), studeren op Saxion. Nieuwland, student international business management studies, leidt me rond in het huis.
Wow, wat is het hier
opgeruimd!
Stefan: “Haha, goed he? We
wonen hier met zeer gedisciplineerde mensen, dus ook
de schoonmaak voeren wij
hier gedreven uit. Eén keer
per maand plannen we een
dag of avond om met z’n allen het hele huis schoon te
maken. Iedereen krijgt dan
een taak toebedeeld en in
een uurtje of wat is het huis
weer spik en span.”
Aangezien ik me in een
huis vol sporters bevind,
ben ik zeer benieuwd naar
de inhoud van de keukenkastjes…
“Je had zeker veel Extran en
energieopwekkend voedsel
verwacht, maar dat valt wel
mee. Voornamelijk rijst en
pasta. Maar inderdaad weinig
bier of wijn. We drinken allemaal bijna niet, omdat dit
gewoon niet prestatiebevorderend werkt. Al heeft iedereen zijn eigen keukenkastjes
met zijn eigen etenswaren,
toch wordt er vaak samen gegeten. Meestal trainen we allemaal ’s middags en zijn we
ongeveer tegelijkertijd klaar.
Na het douchen wordt er dan
gezamenlijk gegeten.”
En waar hebben jullie het
tijdens het avondeten dan
over?
“Het gaat echt niet alleen
over sport. Uiteraard praten
we wel eens over geleverde
prestaties en dergelijke, maar
ook wij praten over seks en
andere onzinnigheden. Alleen
zullen er bij ons nooit dronken acties besproken worden,
omdat die gewoonweg niet
voorkomen. Deze passen niet
bij de atletiek- lifestyle.”
Jullie bewonen dit huis
met vijf atleten, die allemaal leven als topsporters. Heerst er geen concurrentie?
“Ten eerste zijn we goede
vrienden. Doordat je allemaal
in het sportwereldje zit, ben
je voor elkaar ook een enorme steun. We geven elkaar
dus ook wel eens adviezen.
Er zijn bijvoorbeeld langdurige discussies over de vetverbranding.”
Is een huisgenoot een
concurrent?
“Ja, huisgenoot Reinier Bouma
is voor mij een concurrent.
We trekken al vanaf ons veertiende met elkaar op en zitten
ongeveer op het hetzelfde
niveau. Zodra we op de atletiekbaan staan voor een wedstrijd, doet ieder zijn eigen
ding. Dan ga je niet even een
gezellig babbeltje maken, dat
doe je gewoon niet. Dan is de
strijd merkbaar.”
Sabine Jeurnink
15
Student & co
Derdejaarsstudente commerciële textielkunde
Pola Hirschmann bevindt zich voor haar stage
in het mooie Genève. Naast het genieten van
de overheerlijke Zwitserse chocolade, is ze
ook met serieuzere zaken bezig.
Als we Hirschmann vragen naar haar bezigheden in
Genève, begint ze enthousiast te vertellen: “Op dit
moment loop ik een (meeloop)stage bij Fair Labor
Association (FLA). Dit is een organisatie die zich inzet voor de rechten van medewerkers van textielfabrieken over de hele wereld. Aangezien ik commerciële textielkunde studeer en omdat dit bedrijf zich
inzet om problemen samen op te lossen, past deze
stage helemaal bij mij.”
Bedrijven als H&M en Puma zijn aangesloten bij de FLA. Deze bedrijven
maken samen met de FLA besluiten over het verbeteren van de werkomstandigheden in bijvoorbeeld India, China of Turkije. Hirschmann: “Hierbij
kun je denken aan kinderarbeid, slechte lonen en veiligheid. Doordat het
een meeloopstage is krijg ik van elke tak van de organisatie wat mee.
Zo loopt er nu een project rondom de voetbalkleding van het WK. Maar
het aller-leukste is wel dat ik onlangs naar de Paris Fashion Week en de
London Fashion Week ben geweest om daar met verschillende producenten om de tafel te zitten. Op deze manier probeert te FLA reclame te
maken voor het duurzaam produceren.”
Hirschmann heeft ook nog tijd om te genieten van de omgeving. Op dit
moment verblijft ze bij een gastgezin met wie ze geregeld in de weekenden de piste op gaat. “Tot nu toe is het allemaal nog heel positief. De tijd
gaat mij veel te snel, eind januari zit ik alweer in Enschede.” (SJ)
Een niet alledaagse bijbaan
Terrence Jacobus studeert niet alleen technische natuurkunde,
ook zijn bijbaan is er volledig op gefocust. Sinds april 2007
werkt hij bij Thales op de afdeling Bareboards & Substrates.
Foto: Toma Tudor
16
“Ik ben bij Thales terechtgekomen na mijn sollicitatie op de
studiegerelateerde baan die werd aangeboden bij HBO
Jobservice”, vertelt Jacobus. “Na mijn sollicitatiegesprek kon ik direct aan de slag en zodoende werk ik
nu al tweeënhalf jaar mee bij het vervaardigen van
circuit boards (die een beetje lijken op de moederborden uit computers) die gebruikt worden in de
radarapparatuur van Thales. Ik houd me voornamelijk bezig met het persproces, waarbij ik de geëtste
circuits tussen kunststoflagen pers en zo het eindproduct opbouw.”
‘Voetbal is een
leuke bijverdienste’
Foto: Harry Broeze
Eigen fotos
Topoverleg met
modemerken
Zijn professionele voetbalcarrière begon al op elfjarige leeftijd bij FC Twente. Tien jaar en twee clubs later speelt Nino
Beukert (21) voor SV Meppen in Duitsland.
Na tot in de A-jeugd bij FC Twente te hebben gespeeld, maakte Beukert in 2006 de overstap naar Heracles. Daar speelde de aanvaller in
de selectie en viel een aantal keren op eredivisie niveau in. Veel tijd
voor school was er niet: “Ik trainde twee keer per dag, het was niet te
combineren met mijn studie.”
Met de toenmalig trainer Ruud Brood vertrok ook Beukert. “Hij heeft
me echt een kans gegeven, maar de nieuwe trainer zag het in andere
spelers zitten.” Hij diende zijn jaarcontract uit en ging voor het Duitse
SV Meppen spelen. “In de winterstop hadden we een oefenwedstrijd
tegen SV Meppen waarin ik goed speelde. Toen ze er lucht van kregen
dat ik wegging, was het allemaal snel geregeld.” Toevallig? “Ja, soms
moet je een beetje geluk hebben.”
Dat je niet altijd geluk kunt hebben, ondervond Beukert al in zijn derde wedstrijd bij zijn nieuwe club. “Ik heb eerst mijn enkelbanden gescheurd en brak daarna mijn pols in een kopduel.” Is het Duitse voetbal
zo veel harder? “Nee, wel iets fysieker. Maar ik heb pech gehad en ben
nu weer rustig aan het trainen. We zien wel waar het schip strandt.”
Voordeel is dat Beukerts nieuwe club ‘s avonds traint, waardoor hij zijn
studie Fysiotherapie weer kan oppakken. “Ik ben wel zo realistisch dat
ik ook een studie wil volgen. Ik zie het voetbal nu meer als een leuke
bijverdienste.” (FK)
“Naast mijn werk volg ik ook mijn stage bij Thales. Deze sluit precies
aan bij mijn opleiding, want ik onderzoek of de fijne structuren die met
het etsen in het metaal worden gemaakt, maar waarbij veel
materiaal verloren gaat, efficiënter kunnen worden gemaakt
door de structuur te printen met zilverinkt. Door op deze
zilverlaag koper aan te brengen, ontstaat hetzelfde circuit,
maar dan zonder de - zoals bij de huidige techniek gebeurt - tussenliggende koperstukken te verwijderen. En
dat bespaart niet alleen geld, maar is ook een stuk beter
voor het milieu. Omdat het
met de huidige printtechnieken erg moeilijk is om zulke
fijne structuren te printen,
ben ik nu op de Universiteit
Twente bezig met het optimaliseren van het printproces. Zo kom je met veel
verschillende en moderne
technieken in aanraking en
leer je ontzettend veel tijdens
je studie.” (EW)
Student & co
Interactieve
Foto: Toma Tudor
eye
Een kunst & techniek-minor die uitmondde in een afstudeerproject en de eerste opdracht voor hun nieuwe bedrijf. Lieven
Maes, Floris Schreuder, Patrick Roubos en Erik Kijk in de Vegte
zijn de eigenaren van 100%FAT, een bedrijf dat zich profileert
als een ‘100 procent fusion of art and technology’.
Als afstudeeropdracht maakten de vier een installatie voor de entreehal van museum TwentseWelle in Enschede. Over een breedte van vijftien meter verschijnen beelden van Twente door de eeuwen heen, die
veranderen met de bewegingen van de bezoeker. Gekoppelde bewegingssensoren, beamers en pc’s zorgen geruisloos voor een unieke
ontdekkingstocht.
“De installatie voor TwentseWelle is eigenlijk het summum van wat
je bij onze studie kunt leren”, vertelt Lieven Maes. “Alles zit erin, van
catcher
hardwaredesign tot en met audio. Sommige studenten specialiseren
zich in één discipline, maar wij vinden alles leuk en we konden niet
kiezen. Daarin ligt denk ik onze kracht.“
Ondanks dat het project ruim anderhalf jaar duurde, was het concept
al snel gevormd. “Een grote kale wand vraagt om vulling en dat kan
goed met een interactieve introductie die de bezoekers opwarmt voor
de echte inhoud van het museum.”
Maar ondanks dat de installatie bij de TwentseWelle nog wacht op subsidie, weet 100%FAT al dat het concept een groot succes gaat worden:
“We zijn ondertussen al door diverse musea en bedrijven benaderd die
erg veel interesse hebben. Het is nu nog een paar weken afwachten
voordat de eerste afspraken gemaakt kunnen worden, maar we verwachten veel in de komende maanden.” (EW)
Vliegen zonder besturing
Foto: Toma Tudor
Westerveld uit. “De heli is voorzien
van een ingewikkelde sensor die via
bluetooth met de computer communiceert. Deze berekent vervolgens
zijn positie en stuurt hem richting
zijn doel.”
Het is de bedoeling om de helikopter uiteindelijk zelfstandig een traject van drie meter af te laten leggen. Dit is makkelijker gezegd dan
gedaan, verduidelijkt medestudent
Mathijs van den Berg: “Je kunt niet
werken met GPS, omdat het binnen
niet te ontvangen is en te onnauwkeurig is. Voor de positiebepaling is
de helikopter voor honderd procent
afhankelijk van zijn sensor en de berekeningen die de computer hier op
los laat.”
Oefenen doen de studenten in lege
lokalen of de gymzaal. De modelvlieg-ervaring van groepsgenoot
Ole Isfort komt hierbij goed van pas.
Daarbij gaat ook wel eens iets mis,
geeft Hugo Westerveld toe: “We hebben wel eens een kleine crash gehad. Schrijf dat maar niet op”, voegt hij
er snel aan toe. “De apparatuur hebben we te leen en is niet goedkoop,
gelukkig kan de helikopter wel tegen een stootje.”
De apparatuur is beschikbaar gesteld door Xsens, een Enschedees bedrijf
dat zich specialiseert in bewegingssensoren. Eind januari moet de helikopter zelfstandig zijn testvlucht afleggen. Mathijs: “Dan is de presentatie
en moet alles echt werken.” (FK)
Een helikopter besturen is niet gemakkelijk, zelfs niet als het een
model op schaal betreft. Zonder afstandsbediening wordt het er
al helemaal niet eenvoudiger op. Vijf studenten gingen de uitdaging aan, ze volgen een minor elektrotechniek.
“De opdracht is om deze helikopter zelfstandig te laten vliegen, door
middel van een bewegingssensor en een computer”, legt student Hugo
17
Agenda
9 december
Science Café Deventer
Met het onheilspellende thema ‘The Robots
Are Coming!’ vindt in Het Burgerweeshuis de
nieuwste editie van het Science Café plaats.
De centrale vraag: kan robotica echt een nuttige technologie opleveren voor onze samenleving? Prof. dr. ir. Stefano Stramigioli komt
met voorbeelden van huidige en toekomstige
toepassingen. Gespreksleider is de oud-burgemeester van Deventer, James van Lidth de
Jeude. Vanaf 19.30 uur zijn de deuren van Het
Burgerweeshuis geopend.
12 december
Headbanging Enschede
In Concordia aan de Oude Markt draait
‘New York, I Love You’. Deze film is een
ode aan de Big Apple en een vervolg
op zijn succesvolle voorganger ‘Paris,
Je T’Aime’. In de New Yorkse versie geven regisseurs en acteurs hun visie op
de altijd bruisende stad. Het resultaat
is een serie van korte films waaraan
onder meer Andy Garcia, Ethan Hawke
en Natalie Portman hun medewerking
verleenden. Kijk voor de exacte tijden
op www.concordia.nl.
on-steden Enschede, Deventer en Apeldoorn? De Sax-agenda geeft je, zoals je
gewend bent, een aantal uitgaanstips.
Wil je meer informatie over deze agendaitems of wil je nog meer op de hoogte
gehouden worden? Kijk dan op de agenda van Sax.nu. Daar vind je een actueel
overzicht van de activiteiten in de regio.
Thijs Klaverstijn
De Enschedese Headbangers Organisatie
(EHBO) bestaat tien jaar, dat betekent dat een
nieuw tijdperk aanbreekt. En een nieuw tijdperk, betekent nieuwe tradities. Het volgende
decennium in het bestaan van de EHBO wordt
daarom ingeluid met het grote feest Headbanging Enschede. Een line-up die bestaat uit tien
bands, moet deze zaterdag tot een onvergetelijke dag maken. Het feest begint om 16.45
uur in poppodium Atak.
Foto: Theo de Kreek
11 t/m 16 december
New York,
I Love You – Enschede
Wat is er deze maand te doen in de Saxi-
19 – 20 december
Dickens Festijn – Deventer
De sprookjes van Charles Dickens herleven elk jaar in
het centrum van Deventer. In het historische Bergkwartier ontmoet je in een negentiende-eeuwse omgeving
personages als Scrooge en Oliver Twist. Het Dickens Festijn wordt jaarlijks door zo’n 150.000 mensen bezocht,
daarom is het zaak om er vroeg op de dag bij te zijn.
Houd ook rekening met lange wachttijden, want alleen
via de Keizerstraat heb je toegang tot het festijn.
26 – 30 december
Humorfestival Deventer 2009
Vijf dagen lang wordt Deventer overspoeld door de lach. Onder het motto ‘Wie het laatst
lacht in 2009, lacht het best in 2010’ zijn ruim veertig voorstellingen te zien op uiteenlopende locaties. Niet alleen theater (André Manuel, Zotte Zusjes, Ben Stempher) staat
centraal, maar ook humoristische films krijgen aandacht in Filmhuis De Keizer.
Kijk voor meer informatie op www.humorfestival.nl.
27 december
Indoor VoetbalGala – Apeldoorn
18
Ex-internationals, bekende Nederlanders (RTL-sterrenteam) en de profs van AGOVV. Het zijn slechts enkele
van de voetballers die tussen kerst en oud en nieuw naar het Omnisportcentrum in Apeldoorn komen. Zij
nemen het op het kunstgras tegen elkaar op in wedstrijdjes van twintig minuten. Ook worden de nominaties
voor de Apeldoornse sportverkiezing bekend gemaakt. De zaal gaat open om 12.00 uur, om ongeveer 18.45
uur wordt de finale gespeeld.
Coververhaal
Twintig redenen om GEEN kerst te vieren
Fotografie coverthema: Toma Tudor
Fijne feestdagen!
19
Coververhaal
Ruziënde familie, gesleep met de kerstboom, weer een tegenvallend kerstpakket en je
oren worden maandenlang gemarteld met een eindeloze stroom kerstliedjes. Kerst mag
dan een gezellig imago hebben, maar er zitten ook genoeg nadelen aan. Sax geeft twintig
redenen om kerst te hekelen, niet te vieren of misschien zelfs wel af te schaffen.
Thijs Klaverstijn
1
Kerstkaarten
De postbode brengt zakken vol post naar je deur. Iedereen, van tante Tien tot
ome Gerrit, je achternichtjes en die oversekste buurman, heeft je een kerstkaart gestuurd. Erg aardig natuurlijk, maar om ruzie met je familie tijdens de
volgende verjaardag te vermijden, ben je verplicht om mensen ook iets terug
te sturen. Dure kaarten, kilometers postzegels en kramp in je schrijfhand: wat
zou het leven toch mooi zijn zonder deze formaliteit.
Religie
2
Wereldwijd noemt ongeveer twee miljard mensen zichzelf christen, maar Soufian Tazi (22) hoort niet
bij die groep. Als moslim viert hij geen kerst. “Ik woon bij mijn ouders in Almelo, en bij ons thuis staat
er tijdens de kerstdagen geen kerstboom”, vertelt Tazi, student international business & management
studies. “Officieel vieren we het niet. Maar we kijken wel gewoon de kerstprogramma’s op televisie. En
als ik buiten kerstverlichting zie of een kerstman bij iemand in de voortuin, dan vind ik dat gezellig
en straalt dat voor mij vreugde uit. Rond die tijd gaan we trouwens ook bij familie langs, alleen niet
in naam van het kerstfeest.”
Enkeltje begraafplaats
3
4
Zelf weten ze het waarschijnlijk nog niet, maar ouderen zijn kerst liever
kwijt dan rijk. En als het leven van je opa en oma je lief is, dan geldt dat ook
voor jou. Kerst is namelijk bij uitstek de periode voor ouderen om een enkeltje richting de begraafplaats te boeken. Cijfers van het Centraal Bureau
voor de Statistiek (CBS) ondersteunen dit. In 2008 stierven in de week van
kerst met afstand de meeste Nederlanders in de categorie 65 tot 80 jaar.
Energieverspilling
Wat een verspilling. Lichtjes in de kerstboom, lichtjes in de tuin, misschien ook nog een verlichte kerststal.
“Dat is elk jaar weer een discussie”, vertelt Harrie van Bommel, hoofddocent Duurzaam Ondernemen. “Kerstverlichting met LED-lampen hebben de toekomst. Ze zijn niet alleen een stuk zuiniger, belangrijker is dat ze
tot wel veertig jaar mee gaan.” Kopen dus!
Te commercieel
5
20
Het wordt nog al eens vergeten, maar kerst is van oorsprong een christelijke feestdag. Je weet wel, de dag waarop de geboorte van Jezus wordt
herdacht. Tenzij je tot de groep Nederlanders hoort die niet weten wat er
met kerst wordt gevierd. Uit een onderzoek van Intomart in 2004 blijkt
dat één op de drie Nederlanders niet weet waarom hij of zij tijdens de
kerstdagen rond de kerstboom zit. Met andere woorden: kerst is veel te
commercieel.
Geen kerst
Vakantie!
6
Lars van Schagen (20) maakt zich dit jaar niet druk om familieverplichtingen
tijdens het feestseizoen. De Saxion-student vertrekt voor acht dagen naar
Oostenrijk, om daar aan z’n snowboard-skills te werken. “De familie waar ik
mee ga, viert geen kerst”, vertelt hij. “Daar hebben ze geen speciale reden
voor. Ik vind dat echt niet erg, want we hebben het toch wel gezellig.” Dat
de chemie-student zijn familie moet missen, deert hem niet. “Die zie ik toch
het hele jaar al”, lacht hij.
Kilo’s
7
Dat is schrikken! Vijf kilo zwaarder in een paar dagen. Dat krijg je met
kerst, want volproppen met eten is nou eenmaal de nationale sport.
Alsof nog niet genoeg mensen met overgewicht kampen. Van de vrouwen heeft volgens het CBS 42 procent er last van, terwijl 51 procent
van de mannen over een behoorlijke vleesgordel beschikt. Waarom dan
toch dat overdadige vreten?
Kerstliedjes
8
Wat een marteling voor de oren. En het begint bovendien steeds eerder in het jaar. De oplettende radioluisteraar hoorde in september al het eerste kerstliedje op de radio. In december
is er helemaal geen ontkomen meer aan.
Sax’ irritantste kerstliedjes
1
2
3
4
5
Mariah Carey
Wham!
Chris Rea
John Lennon & Yoko Ono
Band Aid
All I Want For Christmas Is You
Last Christmas
Driving Home For Christmas
Happy X-Mas (War Is Over)
Do They Know It’s Christmas
De beste anti-kerst-cd? Die is ongetwijfeld van cabaretier Sjaak Bral, die in 2005 met de cd
Takkekerst op de proppen kwam. Twaalf nummers lang vervloekt hij alles wat met kerst te
maken heeft.
Geld
9
Kerst vieren kost geld. En dat hebben we
niet, want het is crisis. Toch steken we
met z’n allen onze kop in het zand, want
tijdens de eerste crisiskerst vorig jaar
boekten supermarkten een recordomzet
en werd ook het record voor pintransacties gebroken (9,8 miljoen). Ook voor dit
jaar zijn de voorspellingen rooskleurig
voor de detailhandel. Voor iedereen die
begin januari liever niet in het rood staat:
geef niet onnodig geld uit aan kerst!
10
Hypocriet
Normaal gesproken vloek je elke
zondagochtend op de kerk als je
voor dag en dauw (tegen tienen
dus) uit bed wordt gerinkeld door
de kerkklokken. Maar met kerst
word je ineens geacht tussen de
trouwe parochiegangers de pastor
aan te gapen. Hypocriet?
21
Coververhaal
11
Stank
Ah gezellig, het verplichte familiebezoek tijdens de feestdagen. Al bijna net zo verplicht is dan het gourmetten. Slechtere service kun je niet krijgen: je moet lang wachten, zelf koken en uiteindelijk smaakt het vaak nergens naar. Voedselvergiftiging ligt
op de loer en je hele huis stinkt nog tot diep in februari
12
Werken
In plaats van geld uitgeven, kun je ook goed geld verdienen
tijdens kerst. “Ik werk al zeven jaar in een restaurant in Hellendoorn, en bij ons moet je altijd minstens één dag werken met kerst”, vertelt Liset Rensen (22), studente industrieel product ontwerpen. “Soms werk ik ook wel twee dagen,
maar dat is niet erg. Ik heb niet echt iets met kerst, en zo
verdien ik mooi 150 procent.”
Druk, druk, druk
13
Als jij op 23 december ’s avonds met je karretje komt aangeracet bij de supermarkt, lacht het kassapersoneel je nog net niet hard in je gezicht uit. De slimme winkelaar heeft al een paar dagen
eerder alle kerstraad in huis gehaald. De laatshoppers mogen vechten over de restjes. Lege schappen, alleen nog maar de vieze kerstkransjes en rijen lotgenoten bij de kassa. Boodschappen doen
was nog nooit zo vervelend.
Gesleep
14
15
22
Leuk, een kerstboom. Tenminste, als hij op een veldje of in de winkel
staat, niet wanneer het gevaarte vier hoog de flat in moet. Staat dat
kreng eindelijk, dan begint de ellende pas echt in de vorm van lichtjes
(vorig jaar niet netjes opgeborgen, dus nu in de war), kapotte ballen, en
in het ergste geval: engelenhaar. En dan hebben we het nog niet eens
over het aftuigen dat begin januari op een katerige zondagmiddag nog
boven je hoofd hangt.
Kerstpakketten
Met kerst krijg je cadeaus. Niet alleen van je vrienden en familie, maar vaak
ook van je baas. Hoera, wat een groot kerstpakket dit jaar! Bij thuiskomst
trek je de doos gretig open. Naast het overbodige verpakkingsmateriaal
houd je een voorraadkast vol eten, een springtouw en een gourmetstel over.
Drie keer raden wie volgend jaar de honneurs mag waarnemen voor het
verplichte gourmetuitje.
Geen kerst
16
17
Echtscheidingen
Hoe slecht kerst voor relaties is, blijkt uit de echtscheidingscijfers. In 2007 kregen
leden van de Familierecht Advocaten en Scheidingsbemiddelaars vlak na de kerst 10
tot 50 procent meer ruziënde echtparen over de vloer. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van dit gezellige familiefeest.
Massaconsumptie
De massale consumptie van dieren rondom de feestdagen is een doorn in het oog van veel Nederlanders. Ook van Claire Begheyn, de kunstenares die met haar ‘kattenkunst’ op Saxion veel stof
deed opwaaien. “Vooral rondom de kerst word ik er waanzinnig mee geconfronteerd”, vertelt ze.
“Sinds de jaren vijftig is de vleesconsumptie zoveel vertigvoudigd. Ik kan niet snappen waarom we
dat niet een beetje kunnen minderen met z’n allen. Zelf eet ik al dertig jaar geen vlees meer.”
18
19
Sinterklaas kapoentje?
Waarom kerst vieren als we Sinterklaas hebben? Pepernoten, speculaas, marsepein,
cadeautjes, de pakjesboot, schoen zetten en zwarte pieten. Sinterklaas is van oudsher hét kinderfeest van Nederland. Hoe lang dat nog zo blijft is nog maar de vraag,
want nu al vieren bijna evenveel mensen het kerstfeest. Volgens TNS NIPO was dat in
2007 47 procent, tegen 53 procent van de Nederlanders die Sinterklaas viert.
Mexicaanse griep
De Mexicaanse griepvirusjes staan nu al te springen van plezier. Kerst staat synoniem voor volksverhuizingen. Want wie geen bezoek krijgt, gaat zelf wel ergens op bezoek. En dus een mogelijkheid voor dat vervelende H1N1-virus om lekker wat extra slachtoffers te maken. Om het RIVM te quoten: “Het griepvirus zit
in druppeltjes snot, slijm en speeksel. De meest voorkomende verschijnselen zijn: hoesten, koorts, koude
rillingen, hoofdpijn, spierpijn, moeheid, droge hoest, soms diarree.” Je bent gewaarschuwd!
20
Familieverplichting
Opa’s, oma’s, ooms, tantes, neefjes, nichtjes, schoonouders. De lijst is oneindig, terwijl kerst maar twee dagen duurt. Het eindeloze familiegeroddel
gaat al snel vervelen en het is bovendien verschrikkelijk uitputtend. Gelukkig
bestaat er nog zoiets als een kerstvakantie, want na de stressvolle, met familiebezoekjes gevulde kerstdagen heb je die hard nodig.
Win een kerstpakket!
Krijg jij van je baas geen kerstpakket? Of vind je dat je er nog één extra verdient? Dan hebben we goed nieuws, want Sax geeft
twee kerstpakketten weg. En daar hoef je bijna niets voor te doen. Gewoon een mailtje sturen naar [email protected] met daarin een
reden om kerst te hekelen, niet te vieren of misschien zelfs wel af te schaffen. De twee origineelste inzendingen winnen. Let wel
op, het mag niet één van bovenstaande twintig redenen zijn.
23
Achtergrond
Waarom maar weinig studenten de stap naar ondernemerschap durven te zetten
‘Ondernemen is risi
Startende student-ondernemers Debby Koendjbiharie en Roel Hummelink in bedrijfsverzamelgebouw Spinnerij Oosterveld in Enschede.
Maar liefst 47 procent van de Saxion-studenten heeft interesse in zelfstandig ondernemerschap. Hoe kan het dan dat zo weinig studenten de stap durven te zetten om echt
te gaan ondernemen? Het zit ‘m vooral in durf en tijd. “Ik denk dat je ondernemendheid
in je moet hebben. Je moet ervoor gaan en bereid zijn daar dingen voor op te geven.”
Voor studenten is zelfstandig ondernemerschap een aantrekkelijk
vooruitzicht, lekker eigen baas zijn
en zelf bepalen wat je wel of niet
doet. Als er dan ook nog sprake
is van een economische crisis, ligt
het voor de hand dat ondernemerschap aan populariteit wint. Maar
volgens Han van der Meer, lector
bij het SKIO (Saxion Kenniscentrum
Innovatie en Ondernemerschap), is
er meer aan de hand: “Het lijkt een
autonome trend te worden die losstaat van de economische ontwikkelingen. Sinds de internetbubbel in
de jaren ’90 barstte, is ondernemerschap een eigen leven gaan leiden.
De mogelijkheden van internet zijn
daar natuurlijk debet aan.”
24
“Er zijn bij Saxion tussen de 400 en
500 studenten die een eigen bedrijf
hebben. Dat percentage van ongeveer 4 procent, is hoger dan het landelijk gemiddelde bij hogescholen.
Toch is er inderdaad een groot verschil tussen droom en daad. Dat zal
ook zo blijven. Studenten hebben
hun hele week gevuld met studeren,
bijbaan en sociale activiteiten. Dus
waar haal je de tijd vandaan? Er zijn
er ook een heleboel die wel graag
iets voor zichzelf willen beginnen,
maar niet weten wat. Bovendien
blijkt steeds weer dat studenten die
in een ondernemersnest opgroeien,
veel eerder voor zichzelf beginnen
dan studenten die uit een werknemersnest komen.”
“Wij willen als kenniscentrum
studenten bewust maken van de
mogelijkheden en ze waar mogelijk ondersteunen. We ontwikkelen
onderwijsmaterialen, bijvoorbeeld
over het schrijven van een businessplan. En we praten met academies
over het inpassen van ondernemerscompetenties in het onderwijsprogramma. Zo is het bij de opleiding
Small Business mogelijk om je stage
en afstuderen in je eigen bedrijf te
doen, maar bij de meeste studies
kan dat niet. En we brengen studenten in contact met externe coaches,
gelouterde professionals uit het bedrijfsleven, die studenten onder hun
hoede nemen.”
Klinkt allemaal goed, maar ondertussen is de uitreiking van de EW/
Saxion Ondernemers Award uitgesteld vanwege te weinig aanmeldingen. En telt het ondernemersnetwerk voor studenten, de Young
Business Professionals (YBP), maar
een kleine 200 actieve leden. Gerben Derks, voorzitter van de YBP,
kan daar kort over zijn: “Dat ligt aan
de inrichting van onze website. Als
je drie weken niet hebt ingelogd,
word je op inactief gezet. Het zijn
er dus veel meer dan 200. Studenten die al een eigen bedrijf hebben,
hebben ons niet meer nodig. Wij zijn
er voor de opstartfase. We organiseren leuke activiteiten voor ondernemende studenten, zoals bedrijfsbezoeken en workshops. Eens per jaar
hebben we in samenwerking met de
ABN AMRO de Summerschool Ondernemerschap. Daar ga je onder
begeleiding van professionals een
week lang aan de slag met je eigen
businessplan.”
Eén van de deelnemers daaraan is
Debby Koendjbiharie (23), vierde-
Ondernemen
Foto’s: Toma Tudor
ico’s durven nemen’
Studente en meubel- en grafisch ontwerpster Birthe van der Berg in haar eigen ontworpen kantoor in Goor.
jaars hoger juridisch onderwijs: “Na
die week realiseerde ik me dat het
helemaal niet zo ingewikkeld was.
Ik had alleen een inschrijving bij
de Kamer van Koophandel, een laptop en printer nodig. Sinds 1 september heb ik dan ook mijn eigen
bedrijf in juridische dienstverlening. Ik mag ook mijn afstudeeropdracht in mijn eigen bedrijf doen.
Ik moet dan wel een praktijkcoach
vinden die me begeleidt. Ik wil
de komende tijd kijken waar mijn
kansen liggen. Misschien ga ik nog
wel doorstuderen aan een universiteit. Maar eerst stort ik me volledig
mijn bed in het studentenhuis waar
ik woon. De Spinnerij is handig voor
het netwerken en minder eenzaam.
Mijn bedrijf heet Twente Werkt, een
platform waarop het bedrijfsleven
in Twente zich kan presenteren aan
hbo- en wo-studenten. Er is ook een
vacaturebank met stages en afstudeeropdrachten aan gekoppeld. Op
dit moment hebben studenten vaak
geen zicht op wat het Twentse bedrijfsleven ze kan bieden. Veel vertrekken er na hun afstuderen dan
ook richting het westen. Dit is mijn
tweede bedrijf. Ik denk dat je ondernemendheid in je moet hebben.
nomie. Maar dat is dan ook inherent
aan haar vak, ze is meubel- en grafisch ontwerpster. Birthe: “Ik zit in
een ruimte van een interieurbedrijf
van familie in Goor. Niemand wilde
hier zitten en ik zag de mogelijkheden. Ik heb het zelf verbouwd en de
investeringen gedaan, nu is het een
prachtig visitekaartje. Je moet risico’s durven nemen, je hebt geen zekerheden. Dat houd je alleen vol als
je iets doet wat je heel leuk vindt. Ik
heb veel gehad aan de bijeenkomsten van de Young Business Professionals. Iedereen die plannen heeft
om iets voor zichzelf te beginnen,
‘Ik heb mijn studie op een lager pitje gezet’
hierop. En vanaf 1 januari doe ik
dat vanuit een kantoor in Spinnerij
Oosterveld, een bedrijfsverzamelgebouw voor startende ondernemers. Dat heb ik via de Young Business Professionals geregeld.”
Iemand die ze daar regelmatig zal tegenkomen is Roel Hummelink (23),
derdejaars personeel & arbeid: “Mijn
kantoor is nu nog een bureau naast
Je moet er voor gaan en bereid zijn
daar dingen voor op te geven. Ik ga
bijvoorbeeld op donderdagavond
niet stappen als ik op vrijdagochtend een afspraak met een klant
heb. En ik heb mijn studie op een
lager pitje gezet.”
Iemand die er al helemaal mooi ingericht bij zit, is Birthe van der Berg
(24), vierdejaars Commerciële Eco-
raad ik ook aan daar naartoe te
gaan. Je komt er gelijkgestemden
tegen en dus heb je ook meteen
een onderwerp van gesprek.”
Peter Politiek (25) is afgelopen juni
afgestudeerd in International Business & Management. Hij werkt nu
bewust parttime bij een ingenieursbureau om daarnaast zijn eigen
projecten een kans te geven. Hij
Geïnspireerd of al plannen
op de plank? Je kunt je nog
tot begin januari aanmelden
voor de EW/Saxion Ondernemers Award met prijzen
van € 6.000, € 2.500 en €
1.500. Voor de voorwaarden
zie www.saxion.nl/ondernemersaward.
is in een ondernemersgezin opgegroeid: “Volgens mij moet het in je
zitten. Ik merk dat ik ongemerkt
al veel ervaring heb door wat ik
vroeger aan de keukentafel hoorde
over de zaak van mijn ouders. Het
is heel lastig om vanuit een vaste
baan over te stappen naar zelfstandig ondernemerschap. Het is ook
wel heel prettig, de zekerheid, het
loonstrookje. Toch is dat voor mij
niet genoeg. Ik wil zelf de markt bestrijden met iets waar ik in geloof.
Ik ben nu met een aantal projecten
bezig. Als blijkt welke de meeste
kans van slagen heeft, ga ik er helemaal voor en zeg ik mijn baan op.”
Mariska van der Meer
25
In kenniskringen
Promoveren
in het hbo
Drs. Carlie Geerdink heeft een bijzondere band met Saxion.
In een grijs verleden stond hij er als student bedrijfseconomie ingeschreven. Later keerde hij als docent terug bij
de hogeschool in Enschede. Daar legt hij nu de laatste
hand aan zijn promotieonderzoek, waarmee hij als één
van de eerste Saxion hbo-promovendi binnenkort aan de
Universiteit Twente hoopt te promoveren.
26
“We zouden boekhouder worden”, lacht hij
breeduit naar de verslaggever die ooit de collegebanken met hem deelde bij Saxion waar toen
nog IHBO De Maere boven de voordeur stond.
“Nadat ik afgestudeerd was, heb ik inderdaad
een tijdje bij een accountantskantoor gewerkt.
Het was niet iets dat me écht aantrok, dus ben
ik daar na een paar jaar weggegaan. Ik wilde
een andere richting op en ben in de avonduren
economie gaan studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Intussen werkte ik onder
meer als student-assistent en medewerker bij
de Universiteit Twente, bij het werkgelegenheidsproject Telework in Enschede en later ook
bij de Radboud Universiteit in Nijmegen bij de
vakgroep toegepaste economie.”
Hoewel hij een rasechte Tukker is, bleek Carlie
Geerdinks horizon ver voorbij de Regge en de
Dinkel te liggen. Want ruim twee jaar nadat hij
in weer bij de toenmalige Hogeschool Enschede
als docent neerstreek, vertrok hij naar Pakistan
voor een ontwikkelingsproject. “Saxion is wat
mij betreft altijd een uitstekende werkgever
geweest”, onderbreekt hij zijn carrièreschets.
“Werken in Pakistan was voor mij als ontwik-
kelingseconoom een droomkans, maar tegelijkertijd slechts een tijdelijk project. Van Saxion
kreeg ik de garantie dat ik terug mocht komen.”
En dat heeft hij ook gedaan, eerst als docent
en nu als docent-onderzoeker en promovendus
vanuit zijn ‘eigen’ hogeschool.
Carlie Geerdink is daarmee het tastbare bewijs
dat hogescholen zich steeds meer ontwikkelen
van onderwijsinstellingen richting kennisinstellingen. Met de Bologna-verklaring in de hand
kruipen de hbo-instellingen de laatste jaren
daarmee ook steeds dichter tegen universiteiten aan. Promotieonderzoek, tot voor kort een
exclusief domein van de universiteiten, wordt
nu ook in het hbo gedaan. Al zal de promovendus zich nog steeds bij een universiteit moeten
melden waar het exclusieve promotierecht ligt.
Hogescholen stellen zichzelf tot doel een bijdrage te leveren aan de regionale kenniseconomie,
en verrichten met hun lectoren, die en masse
ook bij Saxion instromen, toegepast onderzoek.
Probleem hierbij is dat het opleidingsniveau van
het docentenkorps hiervoor volstrekt tekort
schiet. Zo’n drie procent van de hbo-docenten
is gepromoveerd of met een promotie bezig.
Ter vergelijking: de Duitse Fachhochschule stellen - net als de Nederlandse universiteiten - een
promotie als expliciete aanname-eis. Op de
Vlaamse hogescholen heeft zo’n dertig procent
van de docenten een promotie afgerond. Tegen
die achtergrond sprak voormalig staatssecretaris Rutte enkele jaren geleden met de HBO-raad
af dat er meer hoogopgeleid personeel moest
komen om de ambities van de hogescholen met
masteropleidingen, lectoraten en toegepast onderzoek te kunnen waarmaken. Sindsdien krijgen de instellingen onder meer subsidie om docenten te laten promoveren; samen inmiddels
vijf miljoen euro per jaar, verdeeld naar grootte
van de instelling. Universiteiten die de promotor van het traject leveren, krijgen eenzelfde
bedrag. Daarnaast ontvangen zij de bonus voor
elke afgeleverde promovendus. Het doel is duidelijk: over zeven jaar moet één op de tien hbodocenten gepromoveerd zijn.
Ook Saxion heeft de uitgesproken ambitie om
het percentage gepromoveerde medewerkers
fors te verhogen. Zo spreekt Saxion in de stra-
In kenniskringen
Twente Index in teken van crisis
De Nederlandse economie gaat in 2009 met een reële krimp van zes procent door een diep
dal. Ook de regio Twente moet een forse veer laten vallen vanwege de economische recessie
en de financiële crisis. Vooral vanwege de specifieke economische structuur van de regio, met
veel maakindustrie, een relatief kleine dienstensector en veel bouw- en exportgerelateerde
bedrijven hakt de crisis er harder in dan elders in het land. Dat blijkt uit de Twente Index 2009
die begin december is gepresenteerd.
Foto: Toma Tudor
De Twente Index is één van de onderzoeksprojecten van het Saxion lectoraat Regionale Ontwikkeling. Lector drs. Paul Bijleveld en onderzoeker drs. Carlie Geerdink zijn grotendeels
inhoudelijk verantwoordelijk voor de uitgave. Projectleider is ir. Irene Sijgers, ook werkzaam
bij Saxion.
De eerste Twente Index in 2005 ontstond nadat Twentse bestuurders en betrokkenen een
werkbezoek brachten aan Silicon Valley in de Verenigde Staten en daar kennis maakten met de
Silicon Valley Index. Deze publicatie had, net zoals de Twente Index nu, tot doel om betrouwbare, feitelijke informatie te geven over de plaatselijke economie en kwaliteit van leven.
De Stichting Twente Index - waarin onder meer Saxion, de Universiteit Twente en de
Kamer van Koophandel zijn vertegenwoordigd - wil met haar jaarlijkse uitgave bestuurders en
ondernemers prikkelen om op basis van feiten beleidsterreinen te benoemen en prioriteit
te geven.
Speciaal thema van de lustrumeditie van de Twente Index 2009 - het is immers de vijfde
uitgave op rij – is ‘de crisis’. Anders dan in andere jaren het geval was hebben de onderzoekers vanwege de snel wisselende economische omstandigheden met de ‘vinger aan
de pols’ moeten monitoren om betrouwbare, actuele en bruikbare beleidsinformatie te
kunnen verzamelen.
“We hebben het idee dat Twente zwaarder is getroffen door de crisis dan veel andere gebieden
in Nederland”, aldus Carlie Geerdink. “De cijfers maken net als voorgaande jaren ook duidelijk
dat we in Twente te maken hebben met vergrijzing en krimp van de bevolking. Het actieve
deel van de bevolking neemt af, zodat we op wat langere termijn problemen kunnen verwachten op de arbeidsmarkt. Verder blijkt dat de beroepsbevolking in Twente relatief gezien wat
minder hoog is opgeleid. Dat is natuurlijk een punt van zorg in een kenniseconomie, waarin
hoger opgeleiden hard nodig zijn.”
‘Over zeven jaar moet één op de tien
hbo-docenten gepromoveerd zijn’
tegische visie de wens uit om steeds meer docenten actief in te zetten op het gebied van
praktijkgericht onderzoek. Uit een nulmeting
in het najaar van 2008 blijkt dat nu nog slechts
8,5 procent van de Saxion-docenten aan dergelijk onderzoek deelneemt. Tegelijkertijd wordt
in het jaarverslag 2008 melding gemaakt van
negentien medewerkers, voornamelijk docenten, die bezig zijn te promoveren bij de diverse
kenniscentra. Carlie Geerdink is één van hen,
en naar het zich laat aanzien, waarschijnlijk de
eerste die via Saxion zijn Dr.-titel in de wacht
gaat slepen.
“Mijn onderzoek richt zich op het spanningsveld tussen samenwerking en concurrentie van
lokale en regionale overheden. Ik breng economische ontwikkelingen van regio’s in kaart en
het spel dat regio’s spelen om hun concurren-
tiekracht te verbeteren. Gemeentes en regio’s
willen natuurlijk altijd graag innovatieve bedrijven binnen de poort hebben. Maar wat leveren
de inspanningen die ze daartoe doen eigenlijk
effectief op in termen van werkgelegenheid en
imago?” Carlie Geerdink noemt het getouwtrek
rond de vestiging van de nieuwe bierbrouwerij
van Grolsch als voorbeeld. “Daar is veel om te
doen geweest en steden als Enschede, Hengelo
en Groenlo hebben zich het vuur uit de sloffen
gelopen om Grolsch binnenboord te krijgen.
Een dergelijk proces wordt in mijn dissertatie
beschreven, waarna becijferd wordt wat die
concurrentiestrijd de regio per saldo aan winst
of verlies heeft opgeleverd. Eenzelfde analyse
zou je nu los kunnen laten op de doorstart van
vliegveld Twente. Een item dat buiten mijn onderzoek valt. Maar ik durf de stelling wel aan
dat deze doorstart met een gedegen concurre-
rend vliegveld net over de grens bij Münster,
een kansloze missie is.”
Als docent en gepromoveerd econoom neemt
Carlie Geerdink zijn studenten straks mee in de
wereld van de wetenschap en het toegepast onderzoek. Onderwerpen waar hij in zijn studententijd op de hogeschool van verstoken bleef,
maar die naar zijn mening daarom niet minder
belangrijk zijn. “Studenten die Saxion aflevert
aan het werkveld, krijgen, hoe je het ook wendt
of keert, altijd met onderzoek te maken. Dan is
het natuurlijk wel zo handig dat ze weten hoe
ze een onderzoek moeten opzetten en hoe ze
onderzoeksresultaten moeten interpreteren.
Kennis - en met name toegepaste kennis - speelt
een steeds belangrijker rol in onze economie.
Naast mijn taak als docent wil ik de extra kennis die ik via het promotietraject heb kunnen
opdoen, bij Saxion graag inzetten bij het lectoraat Regionale Ontwikkeling. Inderdaad, als
onderzoeker. Want daarvan heb ik de smaak nu
goed te pakken.”
Harry van Stratum
27
FMT-adv-a6-Sax.pdf
27-11-2009
11:48:23
Vanilia maakt mode voor trendbewuste vrouwen, die
waarde hechten aan prachtige kleding met een luxe uitstraling. Vanuit ons hoofdkantoor in Wormerveer maken
we de gehele collectie zelf, van ontwerp tot eindproduct.
Vol enthousiasme en passie werken we elke dag aan de
meest mooie kledingstukken en accessoires.
C
M
Y
CM
MY
CY
CMY
K
Voor onze Vanilia shop in Enschede zoeken wij een:
WEEKENDHULP
Je hebt een passie voor mode, ervaring in de modebranche, retailmentaliteit en een flexibele instelling.
Je vindt het een uitdaging om onze klanten te adviseren
en je beschikt over een actieve en open persoonlijkheid. Bij Vanilia ben je het visitekaartje van de winkel;
je adviseert klanten en zorgt dat de winkel er perfect
uitziet.
Durf je deze uitdagende functie aan? Schrijf of mail dan
een brief met CV en pasfoto naar: Vanilia The Shop
t.a.v. PZ, Zaandijkerweg 5, 1521 AX Wormerveer of
[email protected]
Kijk voor meer informatie en vacatures
op www.vanilia.com
Een nieuwe klant binnenhalen?
Valt niet mee!
Zet daarom de eerste effectieve stap naar
nieuwe klanten door te adverteren in Sax.
Bel 023-5714745 of mail
[email protected] voor gratis advies
over de advertentiemogelijkheden.
www.bureauvanvliet.com
Postbus 20 - 2040 AA Zandvoort
[email protected]
Mededelingen
GMR NIEUWS I Goede voornemens…
Het is bijna het einde van het jaar en traditioneel is dat de tijd om terug te kijken en voornemens voor het nieuwe jaar te bedenken. En om
af te tellen naar de kerstvakantie, natuurlijk!
Het is ook bijna het einde van het eerste jaar
van de GMR in deze bezetting. Terugkijkend
als voorzitter zie ik een zeer actieve raad. Elke
raad is weer anders. Maar ik heb zelden een
raad meegemaakt die zo eendrachtig samenwerkt. Het is wel jammer dat de medewerkersgeleding bijna uitsluitend uit docenten bestaat.
Dat doet geen recht aan de belangen van de
overige medewerkers. We missen op deze manier veel informatie over wat er speelt binnen
de diensten en academiebureaus.
Bij terugkijken wil je graag klinkende resultaten zien. Daarmee kun je de achterban duidelijk maken wat je doet, en daarmee kweek je
betrokkenheid. Door onze werkwijze valt het
niet mee. Met conflicten die in het openbaar
worden uitgevochten word je inderdaad zichtbaar. Maar we hebben gekozen voor vroege
betrokkenheid en een bijsturende rol. Ik denk
dat we daar meer mee bereiken, zeker omdat
de Raad van Bestuur ons daarbij ook serieus
neemt. Als nieuwe raad hebben we in januari onze eigen voornemens gemaakt. Ik denk
dat we daar veel van hebben uitgevoerd, maar
we hebben beslist nog veel te doen. Eén wa-
penfeit wil ik toch noemen, al moet die nog
worden aangelegd. De GMR heeft veel energie
gestoken in de toegankelijkheid van de gebouwen. Voor het gebouw in Deventer is dat
bijna een soap geworden, maar gelukkig met
een happy end. Er komt nu een goede voorziening voor rolstoelgebruikers om vanaf het
parkeerterrein de ingang te bereiken. Ik ben
wel benieuwd hoe het gaat passen in het architectonisch concept van de hellingbaan. En
misschien nog wel meer hoe alle andere medewerkers de hellingbaan gaan nemen wanneer het geijzeld heeft! Krijgen we misschien
klimijzers in ons kerstpakket?
Een van de voornemens van de GMR is natuurlijk om ook het komend jaar ons stinkende best te doen om de belangen van studenten en medewerkers te behartigen. En er
staat ons wat te wachten. Huisvesting blijft
een belangrijk item. De bezuinigingsplannen waar Plasterk aan werkt zouden voor het
hele hoger onderwijs ingrijpende gevolgen
kunnen hebben. Hopelijk komt het niet zo
ver, want we spelen een cruciale rol in het
realiseren van de kenniseconomie. Maar de
politiek heeft wel vaker ambitieuze doelen
gesteld zonder rekening te houden met de
voorwaarden daarvoor. Omdat de rek er wel
zo’n beetje uit is betekenen eventuele bezui-
nigingsmaatregelen wel dat er stevige beslissingen genomen moeten worden. En daar
gaat de GMR nadrukkelijk de vinger aan de
pols houden.
Een ander voornemen is om de betrokkenheid
van de achterban bij de medezeggenschap te
verbeteren. Het blijft voor ons moeilijk te bepalen waarmee we jullie echt bereiken. Voor
de gouden tip kunnen we best een presentje
vinden! Meer betrokkenheid betekent meer
kandidaten zodat er echte verkiezingen kunnen komen, met echte keuzemogelijkheden.
Het lijkt wat vroeg om erover te beginnen,
want de verkiezingen zijn pas over een jaar.
Maar wij beginnen in maart al met de voorbereidingen. Daarom doe ik hier graag de
oproep aan iedereen om als voornemen voor
het nieuwe jaar eens serieus te gaan nadenken om je te zijner tijd kandidaat te stellen
voor een van de medezeggenschapsraden.
Hoewel wij het met veel inzet en plezier doen
is er altijd behoefte aan vers bloed, vooral
vanuit de niet-docenten.
Het is misschien een beetje vroeg, maar ik
wens iedereen een heel prettige afronding van
het jaar. Het aftellen kan beginnen ...
Taco Graafsma, voorzitter GMR
Studentvoorzieningen
Heb je voor het eerst studiefinanciering in het hoger onderwijs en twijfels over je opleiding?
Dan is dit artikel voor jou bedoeld! Wellicht dat je gebruik kan maken van de 1 februari-regeling.
Wat is de 1 februari-regeling?
Als je aan de drie volgende voorwaarden voldoet:
je hebt op of na 1 september 2009 voor het
eerst studiefinanciering gekregen voor het
hoger onderwijs,
je zet je studiefinanciering stop per 1 februari
2010 of eerder (en levert je OV-kaart op tijd in),
je start je studiefinanciering nooit meer of
op zijn vroegst weer per 1 september 2010,
dan:
wordt het beursdeel van de ontvangen studiefinanciering en de OV-kaart, van
1 september 2009 t/m 31 januari 2010, omgezet in een gift (wat extra geleend is zal ooit
- met rente - terugbetaald moeten worden),
wordt het aantal maanden dat je studiefinanciering genoten hebt, in mindering gebracht
op het totaal aantal maanden dat je recht
hebt op studiefinanciering.
Moet je je uitschrijven?
Nee, je mag best ingeschreven blijven en verder studeren.
Wanneer is stopzetten van je studiefinanciering zinvol?
Als je je opleiding beëindigd en niet van plan
bent om binnen tien jaar een opleiding in het
hoger onderwijs af te ronden, dan is stopzetten
van je studiefinanciering vóór 1 februari zeker
zinvol: je loopt dan geen studieschuld op! Stop
je met je opleiding, maar weet je vrijwel zeker
dat je voor een nieuwe opleiding in het hoger
onderwijs binnen 10 jaar een diploma gaat
halen, dan is het minder belangrijk om gebruik
te maken van deze regeling: je beurs en OVkaart worden in dat geval toch een gift. Voordeel is wel dat de beursmaanden die je nu niet
gebruikt, later ingezet kunnen worden.
Kun je vaker gebruik maken van de
1 februari-regeling?
Nee, alleen in het eerste jaar van studiefinanciering voor het hoger onderwijs. Je mag slechts
één keer fout kiezen. Studiefinanciering die je
na 1 februari van je eerste jaar ontvangt kan
alleen omgezet worden in een gift als je binnen
10 jaar een einddiploma haalt in het hoger onderwijs. Deze 10-jaarsklok gaat tikken op het
moment dat je voor het eerst studiefinanciering kreeg voor het hoger onderwijs.
Voor studenten die voor het eerst per 1 februari
starten in het hoger onderwijs geldt een dergelijke regeling, alleen zetten zij de studiefinanciering (en OV-kaart) uiterlijk stop per 1 september
2010 en vragen niet eerder dan per 1 februari
2011 weer studiefinanciering aan.
Wanneer moet je je OV-kaart inleveren?
Uiterlijk de vijfde werkdag van de maand waarin
je je studiefinanciering stopgezet hebt. Dus: bij
stopzetten per 1 februari 2010, moet je je OVkaart uiterlijk vrijdag 5 februari 2010 inleveren.
Kun je na de toetsen van het tweede
kwartiel nog beslissen of je gebruik gaat
maken van de 1 februari-regeling?
Het probleem is dat je de uitslag van deze toetsen
waarschijnlijk pas krijgt in de maand februari.
De studiefinanciering kun je met terugwerkende
kracht stopzetten. Met terugwerkende kracht je
OV-kaart inleveren kan niet. Lever daarom, als je
begin februari nog twijfelt, je OV-kaart uiterlijk
vrijdag 5 februari in. Je kunt later beslissen om
je studiefinanciering met terugwerkende kracht
te stoppen. Besluit je om toch door te gaan dan
kun je de OV-kaart weer aanvragen.
Meer vragen?
Maak dan via de studentenbalie een afspraak
met de studentendecaan.
Mieke de Zwart, studentendecaan.
29
Walstraat 9
Walstraat
9
Unter den Linden
Studentensoap met
negen Saxion-studenten
en bewoners van
een sloopwaardig
studentenhuis aan de
Walstraat nummer 9.
30
“Waar is iedereen? Als je het mij
vraagt zijn ze met z’n allen ergens heen. Maar mij wordt niets
gevraagd, mij lieten ze alleen. Oh,
waar is iedereen”.
Angela Sterckel slenterde door de
jankende wind met haar ziel onder
de arm door de donkere binnenstad.
De Duitse Saxion-studente was gisteravond in haar uppie naar een optreden van De Dijk geweest. In een
volle zaal was ze helemaal uit haar
dak gegaan bij de stomende poëzie
van Hollandse Huub en zijn mannen, maar dat kon de eenzaamheid
die ze nu voelde, nauwelijks onderdrukken. De regen stortte bij bakken op de stad. De avond hing als
een natte dweil aan een maan van
oude kaas. De slordig opgehangen
kerstverlichting slingerde her en
der tussen de bouwsteigers en
hekken op het plein waar schreeuwerige neonverlichting, een treurige scheefhangende kerstboom
en tetterende kerstmuzak om aandacht vochten. Zo moet Berlijn er
uit hebben gezien, toen haar hoogzwangere moeder zich, nu twintig
jaar geleden, bij de meute aansloot
op Unter den Linden. Eigenhandig
had ze aan de Friedrichstrasse de
muur helpen slopen waarna ze
euforisch naar de Kurfüstendamm
in het vrije Westen was gelopen
om daar een nacht lang onbedaarlijk feest te vieren. Met een fikse
kater en een tas vol hoop en moed
was Fraulein Sterckel de volgende
dag met een trucker naar Gelsenkirchen gelift waar Angela amper
twee maanden later met Kerst in
een smerig achteraf gelegen kamertje was geboren.
Angela friemelde de slecht passende sleutel in de voordeur van
het studentenhuis aan de Walstraat
9 dat er verlaten bij lag. Iedereen
was er op uit nu Kerstmis voor de
deur stond. Vluchtelingstudent
Leopard Bosingwa was door de
IND-smerissen van straat geplukt
en moest godbetert de kerst in een
cel doorbrengen. Fred Pels was, net
als vorig jaar, samen met Ronald
van Kersie en Bart Joling naar Les
Deux Alpes vertrokken voor een
wreed weekje snowboarden. Wouter Proost had ook wel meegewild,
maar zijn ouders hadden hem - nadat hij zijn gezicht sinds augustus
niet had laten zien - dwingend te
verstaan gegeven de kerstkalkoen
in Amersfoort te komen nuttigen.
Cindy Aanstoot was met haar
nieuwe vriendje op stap naar Londen. Omdat ook Femke van Es en
Diane Dikmoet en in geen velden
of wegen te bekennen waren, zat
Angela alleen in deze grauwe provinciestad. Weinacht vieren in de
Kohlenpott zat er dit jaar niet in,
nu Mutti in een vlaag van heimwee
besloten had voor het eerst sinds
jaren in Berlijn op bezoek te gaan
bij de man die Angela twintig jaar
geleden had verwekt.
Angela gooide de voordeur van het
studentenhuis weer achter zich
dicht en sjokte met het hoofd tussen de schouders de troosteloze
stad in. In de Bokkingshang hingen
de schaars geklede hoeren uit het
voormalige Oostblok fout uitgelicht door paarse tl-buizen uitgeteld voor de ramen. Om de honger
te stillen schoof Angela bij MacDonalds een gore McKroket naar
binnen, maar die kon het verlangen naar echte Kartoffelsalat met
Bratwurst of heerlijke Reibekuche
niet wegnemen. “Heiligenabend in
Holland, niet iets waarvoor je een
muur afbreekt”, mopperde ze richting de dakloze op het plein, die
niet op of om keek. Dan maar naar
het café, sprak ze zichzelf moed in
en ze schoof haar benen onder een
tafeltje voor het raam van de kroeg
waarvan de gevel verlicht was met
‘Dunkel Weizen’ en ‘Warsteiner
Bier’ reclame. Rondom zich heen
hoorde ze de gasten fel discussiëren over hun pensioen, de crisis,
Wilders en de kopvoddentaks. Rozig van haar tweede Glühwein binnen een kwartier probeerde ze de
letters te lezen van de naam van
de kroeg die in spiegelbeeld op de
ruit geschilderd waren; Onder de
Linden, las ze en ze droomde van
kerstliedjes, Bescherung en haar
Mutti in Berlin.
Foto: Auke Pluim
International
Lonely
during holidays…
It’s getting darker and colder. During the month of December the Dutch celebrate
Sinterklaas’ and Christmas, both family holidays. But how do you survive the
holidays without your friends and family nearby?
Debby van der Kamp, International Office staff member, "We don't have
many problems with homesick students, but once in a while it does
happen. Mostly students have these feelings during the first weekend
in Holland. They feel lonely then. We have buddies to help new international students the first weeks in our country. Talking with them, or
us, usually helps al lot."
Bhayu Prasetya from Indonesia arrived in Holland in 2006. “I sometimes miss family and friends, but who doesn't miss his homeland
when you are far away? But there are lots of Indonesian friends here,
and I make new friends. When I miss my country or family I go to my
friends, or arrange some events or trips. Even cooking, having dinner, and gaming together is quite fun. I can also call or texts message
them, or chat by internet messaging and social networking website.
Those make me feel I’m not that far away from them.”
Petra van de Kemp studies facility management at Saxion. She was in
England for seven months last year and did not miss her family much.
“I went to England for my studies and lived in East Bourne. A friend
of mine was also there, and together we rented a house. This house
was awful, so we had to search for a new place to stay. I stayed se-
ven months. I am glad that I was not homesick even though the house
was awful. I had a great time in England, even during the holidays.
Over there they don’t celebrate ‘Sinterklaas’. They don’t even know our
delicious ‘pepernoten’. But they do know Christmas.
The only thing Van de Kemp had problems with was the differences in
the culture. “Celebrating Christmas in England is not like I was used to. In Holland
we go out to have a drink in the bar during Christmas. In England everything is closed! On Boxing Day everybody went to the beach to dance
and have fun. I would never see that happening in our country…”
She thinks home sickness can be terrible, but there are lots of ways
to cope. “The two days before Christmas both my grandmothers celebrate their birthdays. Missing them I found difficult, but calling them
helped a lot. I think when you’re homesick it really helps a lot if you
find some friends, or events, where you can stay during those days.
Don’t stay at home alone! Maybe you can invite friends or family to
come over!”
Marloes Neeskens
31
Photo: Toma Tudor
International
Celebrating the holidays
Is the Dutch way of celebrating the holidays different from how you celebrate back
home? In Holland there are midwinter-horn
players, standup comedy and a traditional
delicacy called an ‘oliebol’ (oil ball).
People in the Eastern part of the country can take
part in an advent ceremony where midwinter-horn
players chase away evil spirits and announce the
birth of baby Jesus. These horns are homemade,
from the wood of one-year-old saplings, and are
three or four feet long. Blown over wells, they create a deep sounding tone, similar to a foghorn.
As in other countries, many Dutch families go to
church on Christmas Eve and\or on Christmas
Morning. After church, family and friends gather
to play games, exchange gifts or watch a Christmas movie. In the evening they enjoy a family dinner. Popular dinners are traditional Dutch ‘stamppotten’ (mashed potatoes, cabbage and smoked
sausage), gourmet dinners, or a fondue.
On Boxing Day, which is called second Christmas
day in the Netherlands, people tend to leave the
home to go for a walk, while others attend a concert, recital or other musical performance. This is
also the most popular day for eating out.
New Year's Eve is called ‘Oud en Nieuw’ (Old and
New), and is usually celebrated as a cozy evening
with family or friends. Traditional snack foods
are ‘oliebollen’ (see recipe on this page) and ‘appelflappen’ (apple turnovers). On television, the
main feature is the ‘oudejaarsconference’, a performance by one of the major Dutch stand-upcomedians, generally including a satirical review
of the year past. At 12 fireworks will light up the
skies everywhere. The Dutch are allowed to buy
and to light their own fireworks so be ready for a
real spectacle. (MvdM)
DSV not just for internationals
The new Deventer student organization DSV (Deventer Studenten Vereniging) is not only meant for Dutch students, but also
for international students. “All are welcome”, says Micha Tahar,
one of the founding members, and a Saxion- IBMS student.
During the first DSV event many IBMS (International Business and Management Studies) students were in attendance, which meant many international students. According to the board of DSV everyone is welcome.
Tahar, “Just because many international students showed up for the first
party, that doesn’t mean we focus on them. But we definitely do not
want to exclude them either.”
The first party was meant to assess the enthusiasm of the student
body in Deventer. After the second party, which will be hosted in the
beginning of December, the board will decide if they will continue with
the development of the new student organization. Tahar: “If there are
even more students present, we will definitely start DSV and organize
activities.” (WvT)
Deventer: university town?
32
Photo: Auke Pluim
Even after several student organizations bit
the dust, Deventer still aspires to be known as
a university town. Both Saxion and the town
of Deventer are part of promoting the city as
such; many people however doubt this will be
successful. One reason that (Dutch) students
stay away from the city centre is that they do
not live in Deventer. The university is located
near the train station, so students immediately go home after classes.
In Deventer, Brink 21 is known as the place
for students to hang out. The building on
the square ‘De Brink’ has been housing several student organizations; although officially
there is only one student organization left (Pro
Deo, a Christian student organization). If DSV
proceeds to form a new student club, they too
will become an occupant of Brink 21. (WvT)
The living crib
A custom which one will find around the globe is the living Christmas crib, where the nativity scene is played out. The first living
crib is one said to be credited to St. Francis of Assisi who, according to a tale, set it up in a forest clearing.
The crib contained the figurines of the Christmas characters and live stock.
In the Netherlands, living cribs can be found in churches or at Christmas
fairs. To get into the holiday spirit, following a list of places to visit: December 11th (15.00-21.00 hrs, free entrance): Christmas Spectacle at Prismare
in Roombeek in Enschede (Roomweg 167D), December 21st (11.00-17.00
your help!
What do you think we should
write about? Do you have
ideas or do you know a fellow student with an interesting internship abroad? Let
us know! Sax is always looking for new ideas.
We are also looking for international students and Dutch
students interested in participating in a special feature
called roundtable. Once in a
while Sax would like to organize a half hour debate on
a variety of issues such as
current affairs or culture. Of
course we welcome ideas for
discussion topics.
Send your ideas and/or your
contact information to sax@
saxion.nl.
hrs): Christmas Fair at the city square De Brink in Deventer, December 20th
and 21st: The Dickens Festival in Deventer’s city center. Even though we’re
not sure there’s going to be a living crib, this festival is one, not to be
missed. The 19th century characters from the famous Charles Dickens’
books will come to life.
December 25th and 26th (11.00-17.00 hrs, entrance € 5,-) Living crib at
House of Verwolde in Laren: go back in time two thousand years and walk
through the story of Christmas. You can also enjoy seasonal treats like
‘glühwein’, pancakes, Dutch pea soup and hot chocolate. (MvdM)
Oliebollen a.k.a oil balls
Following, the recipe for the famous Dutch oliebollen. Even though you can buy them at stands
around the country, you can try to make them
yourselves. You will need a deep-frying pan with
fresh vegetable oil for this recipe.
Ingredients (serves 12)
15 gr or 2 packages dry yeast
120 ml (1/2 cup) lukewarm water
560 gr (4 1/2 cups) all-purpose flour
50 gr (1/4 cup) white sugar
1 tsp salt
2 eggs, beaten
335 ml (1 1/2 cups) milk
165 gr (1 cup) raisins
Wash the raisins, and let them sit in a bowl of
water overnight. The next day, heat the
milk in a saucepan (do not boil!).
Dissolve the yeast in the warm
water in a small mixing
bowl. In a large mixing
bowl, combine flour,
sugar, and salt. Make
a little hole in the
centre, and pour the
yeast mixture into it.
After that, add the
(tepid) milk that is left,
into the same hole. Mix
it with a hand blender
or a spoon until it's a nice smooth mixture. Dry the
raisins and add them to the mixture. Cover the bowl
with foil and let the batter rise for about 1 hour in a
warm place. Heat the oil in the deep-frying pan until it
reaches 180ºC (350°F). Now use a soup spoon or icecream scooper and carefully deposit the dough balls
in the oil. Don't fry too many of them at the same time
(depending on the size of the pan, we recommend 4).
After about 8-10 minutes, the oliebollen will be gold
and brownish, remove them and let them dry out on a
piece of paper towel. Serve them with powdered sugar
and enjoy! (MvdM)
Photo: Toma Tudor
We need
Photo: Toma Tudor
International
33
Oud-student
Maartje Visschedijk, afgestudeerd aan Small Business, ging terug naar ROC
‘Ik wil leuke dingen doen,
daar haal ik energie uit’
34
Het komt niet vaak voor dat een afgestudeerde hbo’er met een goede baan bij een gemeente
naar het ROC stapt om een aanvullende praktische opleiding te doen. Om daar als 22-jarige
tussen tieners te gaan zitten. Dan ben je een buitenbeentje. Dat is Maartje Visschedijk (27)
inderdaad. Van Europees aanbesteden naar een eigen modeatelier en een soort Pipo-wagen.
“Ik kan niet stil zitten.”
Oud-student
Foto: Toma Tudor
Voordat er misverstanden ontstaan, ze heeft absoluut geen spijt
van haar opleiding small business
en retail management. “Ik wilde na
de havo een studie volgen waarbij
ik lekker zelfstandig aan het werk
kon gaan.” Small business dus, en
dat was niet helemaal onbegrijpelijk (gezien haar roots) want haar
vader (zelfstandig onderwijsdeskundige) was één van de mensen
die aan de basis van deze opleiding heeft gestaan. Ze startte in
2000 de studie, en studeerde af op
‘Inkoop en Europees Aanbesteden’
in drie in plaats van vier jaar en
ging werken bij de gemeente Enschede, die haar met open armen
ontving. Want zoveel mensen hebben nou ook weer niet verstand
van Europees aanbesteden. “Je
hoort vaker dat het fout gaat dan
goed.” De desillusie bij beide partijen was groot toen Visschedijk
al na een half jaartje constateerde
dat ze niet de rest van haar leven
achter een gemeentelijk bureau
wilde zitten. “Ik werk juist graag
met mijn handen.” Kleding maken,
dat is en was haar lust en haar leven. “Ik zat op een naaicursus en
ik dacht, ‘hier ga ik mee verder’. Ik
ben naar het ROC gegaan en heb
daar met één van de coördinatoren gesproken en uitgelegd wat ik
graag wilde: de technische kant
van het vak leren.”
ROC
Voor de algemene vakken als Nederlands, Maatschappijleer en dergelijke kreeg ze vrijstelling. “Ja, ik
deed alleen de technische vakken
zoals patroontekenen, en modevorming.” Maar goed, Maartje was
op dat moment 22 jaar, en ze koos
er bewust voor om tussen zestien- en zeventienjarigen te gaan
zitten die na het vmbo dezelfde
vervolgstudie wilden doen. En die
leeftijdsgroep is vooral druk met
- laten we het samenvatten - ‘puberen’. “Het verschil was ook wel
heel duidelijk hoor. En ook de relatie tussen mij en de docenten was
natuurlijk heel anders dan tussen
de andere leerlingen en de docenten. Mijn doel was om in twee jaar
de opleiding te doen. Ik ging af en
toe naar een klas puur om informatie, advies en hulp van een docent te vragen.” Maartje Visschedijk viel er in de klas (natuurlijk)
totaal buiten, maar de eerlijkheid
gebiedt te zeggen dat ze dat eigenlijk al haar hele leven gewend
is. Ze is niet (laten we zeggen) ‘gemiddeld’. De andere leerlingen deden overigens niet onaardig tegen
haar. “Toen ik ze uitlegde wat ik
kwam doen, hadden ze zelfs een
soort respect voor mij. En uit die
tijd heb ik een heel goede vriendin overgehouden.”
Een Europees aanbesteder werd
gediplomeerd fashion designer. En
dankzij het netwerk van haar zus
die in de theaterwereld zit, kreeg
ze af en toe al klusjes voor kostuums. “Tijdens mijn studie deed
ik al allerlei projecten voor ‘Theaterobers’. Daar maakte ik de kostuums voor en ik ging vaak mee
als ze in de stad optraden. Dat was
nog tijdens de studie.” En daarna
ging het hard met haar, ze heeft
inmiddels (op de eerste etage van
haar eengezinswoning) een eigen
atelier ingericht en ze werkt vooral
voor muziek- en theaterverenigingen, zoals voor Theaterkoor Multiple Noise in Hengelo. “Daarvoor
heb ik de productie ‘Music Life’
gedaan, dat ging over de virtuele
wereld van het internet.”
Particulieren die maatkleding willen, helpt ze ook. “Zwangere vrouwen hebben vaak moeite met het
vinden van goede kleding. En als
je eenmaal maatkleding hebt gehad, dan wil je dat blijven dragen.” Maar ze heeft niet veel tijd
over. Bovendien ligt haar hart bij
theaterkleding. “Als ik met een
productie bezig ben, heb ik een
halfjaar tot een jaar mijn handen
vol.” Want ze maakt alle kostuums
in haar eentje. Van de voorstellingen zelf ziet ze weinig. “Ik zit
niet tussen het publiek, maar ik
werk achter de schermen, ik help
met het verkleden en ik doe de
grime.”
Geen echt bedrijf
Sterker nog, ze heeft officieel niet
eens een eigen bedrijf (eenmanszaak of BV), althans ze staat niet
ingeschreven bij de Kamer van
Koophandel. Bewust niet. “Ik zit
in de beginfase. Ik vind het leuk
om het allemaal zelf te doen.”
Managen van een bedrijf met personeel vindt ze vooralsnog een
gruwel. “Zo ambitieus ben ik nog
niet, niet op dit moment althans.
Ik vind het erg leuk om de dingen
te doen die ik nu doe en zolang
daar voldoende variatie inzit,
geniet ik daarvan. En dat vind ik
het belangrijkste.” Het is ook de
angst, zegt ze eerlijk, om te groot
te worden. Dat het routine wordt.
“Op school moest ik soms bijwijze
van spreken iets honderd keer
doen en dat stond me tegen. Het
moet wel gewoon elke keer een
uitdaging blijven.”
Acquireren hoeft ze niet. “Het is
vooral mond op mond reclame. Ik
adverteer niet en ik ga niet staan
‘flyeren’ op de markt. Ik krijg voorlopig genoeg werk aangeboden,
als je dat bedoelt…”
Van haar tijd aan Saxion heeft ze
geen seconde spijt. “Ik heb vooral
het eerste jaar dat je een eigen
onderneming start, veel geleerd.
We hadden het bedrijf Wayward
opgericht. Dat was en bedrijfje
dat lichtgevende u-profielen voor
cilindersloten maakte. Als je in
het donker thuiskwam, kan je het
sleutelgat gemakkelijk vinden,
was ons idee. Nee, het is geen
succes geworden, maar het ging
er natuurlijk om dat je met alle facetten van het ondernemerschap
te maken kreeg: inkoop, verkoop,
productie, marketing, administratie, noem maar op. Ja, daar heb ik
ook nog voordeel van gehad toen
ik met mijn atelier begon.”
Bouwkeet
‘Never a dull moment’ met Maartje.
Uit angst voor routine heeft ze onlangs een bouwkeet gekocht. Zo’n
lege ruimte die op bouwplaatsen
wordt gezet zodat de bouwvakkers droog hun boterhammetje
kunnen eten. Ze wil er een soort
stacaravan van maken. “Ik ben
constant op zoek naar nieuwe uitdagingen.” Als het mobiele onderkomen naar haar zin is, gaat ze
het ook echt te huur aanbieden.
“Dan kom je weer terug bij het
project van Small Business en het
eerste jaar waarop je echt met ondernemerschap bezig bent.”
De verbouwing van de schaftwagen, die ze grotendeels eigenhandig doet (pa sprong bijvoorbeeld
bij wanneer een toiletje geïnstalleerd moest worden), geeft haar
en soort artistieke bevrediging.
“Het is mijn project en als het klaar
is, wil ik kunnen zeggen, ‘dat heb
ik gemaakt’. De elektriciteit is net
aangelegd. Het plafond en de muren zijn weer dicht. Ik ben nu bezig met de meubels. Zoals ik zei:
ik werk graag met mijn handen en
ik ben graag creatief bezig en als
ik iets zie en dat lijkt me leuk, dan
ga ik dat doel achterna.” Dat gedrag zal haar vrienden en familie
overigens niet verbazen. Ze krijgt
heel vaak te horen, ‘daar heb je
Maartje weer, typisch iets voor
haar’. “Ik kan niet stilzitten, ik
moet gewoon altijd dingen doen.
Vooral dingen die ik leuk vind,
daar haal ik heel veel energie uit.”
Jan Medendorp
35
Collega & co
‘Bij sportfotografie draait het om actie’
Haar foto’s van het vrouwenvoetbalteam van FC Twente zijn te bewonderen
in de gang van het Informatiseringscentrum (IC) op Saxion Enschede. Sportfotografie is een grote passie van Madeleine Loman (42), systeembeheerder bij
het IC, waarbij het draait om een perfecte actiefoto. Om haar kennis verder uit
te breiden, begint ze volgend jaar met een cursus aan de Fotovakschool.
Foto: Toma Tudor
“Vroeger heb ik zelf veel aan sport gedaan, zoals hockey, tennis en roeien. Met roeien heb ik
zelfs nog een aantal jaren aan wedstrijden meegedaan. In 2000 heb ik samen met mijn vriend
de website NLroei opgericht. Het doel van deze stichting is om de roeisport zo veel mogelijk
te promoten.” Voor deze website moesten er natuurlijk ook foto’s worden gemaakt en zo is
Madeleine Loman aan het fotograferen geslagen. “Bij sportfotografie draait het om actie. Als
je zo’n moment goed kan vastleggen, is dat echt super!”, vertelt ze enthousiast. Voor een
professionele fotograaf vindt ze zichzelf nog niet goed genoeg. Wel houdt ze haar camera
paraat tijdens de Olympische Winterspelen in Vancouver in februari. Op dit moment maakt
ze nog echt foto’s op het gevoel, maar daar komt binnenkort verandering in. “De technische
kennis ontbreekt nu nog tijdens het maken van een foto, maar met een basiscursus fotografie
hoop ik straks veel meer inzichten en kennis op te doen.” (SK)
Foto: Auke Pluim
Poedelpassie
Ze weet dat veel mensen het een tuttenhond vinden,
maar voor secretarieel medewerkster van het kenniscentrum AGZ staat de poedel onbetwist op nummer één. Van
kinds af aan heeft ze samen met haar moeder aan hondenshows deelgenomen, een passie die tot op de dag
van vandaag op hoog vuur staat. Carla Platerink: “Het
moment waarop je poedel kwispelend aan de riem loopt
te showen, dát is fantastisch.”
Inmiddels heeft ze een zeventiende generatie Curlfinch-honden, afstammelingen van de eerste raspoedel die haar ouders in 1963 in huis namen. “De eerste poedel heette Cherrylda en kwam uit een nest van Paleis
het Loo”, vertelt de Saxion-medewerkster. “Het was ook de eerste poedel
waarmee ze gingen showen.” Het showen wierp geen geringe vruchten
af. In totaal zijn Curlfinch-honden vijfentwintig keer wereldkampioen geworden. “Ja”, zegt Carla Platerink trots. “Curlfinch honden zijn een begrip
in die wereld.”
De naam Curlfinch is een samentrekking van haar vader en van haar moeders achternaam. “Mijn vader heet Kroes en mijn moeder Vink en daar
hebben we Curlfinch van gemaakt”, legt Platerink uit. Ze fokt de honden
zelf. Bij het introduceren van een nieuwe viervoeter wordt er streng op
toegezien dat deze aan de eisen voldoet. Ze moeten gezond zijn, er goed
uitzien en uit een vriendelijk nest komen. “Een goede raspoedel moet de
stabiliteit van een koe hebben en de gratie van een Fries paard”, meldt de
poedelliefhebster.
Raspoedels houden is geen hobby die je er ‘wel even bijdoet’. Het opvoeden en onderhouden van dergelijke honden kost veel tijd en energie.
Vooral in de verzorging gaat veel tijd zitten. Carla Platerink: “Een poedel
moet je om de zes weken knippen, wassen en föhnen. Daar ben ik tien tot
twaalf uur mee bezig…per hond.” (DM)
Digitale schop onder de kont
36
Haar trajecten duren één maand en gedurende
die maand kunnen studenten zo veel als nodig
is een beroep op Marije Poels doen. De hulp
die zij aanbiedt is afhankelijk van de student
zelf. Wie door de bomen het bos niet meer ziet,
helpt ze bij het analyseren en structureren van
de scriptie. De bronnenzoekende student wijst
ze de weg naar relevante literatuur en de lakse
gemakkelijk. De student kan zijn vraag op elk
moment stellen en doordat ik een laptop heb,
kan ik overal werken en vrij snel reageren. Er
hoeven geen agenda’s getrokken te worden. Studenten hoeven er zelfs hun bed niet voor uit.”
Foto: Auke Pluim
Haar bedrijf Digiscriptie.nl bestaat
nauwelijks drie maanden, maar nu
al heeft Marije Poels aanmeldingen
uit Rotterdam, Groningen en Deventer. De Saxion-medewerkster en
psychologe ondersteunt wo- en hbostudenten bij het maken van hun
scriptie en dat zonder face-to-face
contact. Marije Poels: “Let wel, ik
help mensen alleen op weg. Ik schrijf
zelf géén scripties.”
leerling geeft ze een digitale schop onder de
kont. Maatwerk dus.
Op de vraag of het niet lastig is om mensen te
begeleiden als het persoonlijke contact wegvalt,
antwoordt ze hoofdschuddend nee. Integendeel. “Het is zowel voor mij als voor de student
Volgens de psychologe is het schrijven van een
scriptie voor veel studenten een pittige uitdaging. Ze benadrukt dat het voor hen meestal de
eerste grote opdracht is die ze zelfstandig moeten doen. Veelvoorkomende fouten zijn: een te
brede stelling, weinig goede literatuur en te laat
beginnen. Marije Poels: “Ik adviseer studenten
om eerst goed na te denken voordat ze aan een
scriptie beginnen. Over het algemeen geldt dat
je éénderde van de tijd moet besteden aan het
nadenken over de stelling en opzet van je opdracht, éénderde aan je onderzoek en éénderde
aan het daadwerkelijk schrijven van je scriptie.”
(DM)
Collega & co
COLUMN
Gewetenloos
Pensioen met
prachtige gedichten
Per 1 januari gaat directeur Algemeen Bestuurlijke Zaken Henk Spijker (63) met pensioen. Duidelijk is dat zijn
zwak voor de dichtkunst een deel van zijn tijd gaat vullen. Spijker: “Gedichten vind ik prachtig; zowel om ze te
lezen, als om ze te maken. Ook kun je sommige gedichten heel goed spelen.”
Zijn favoriete dichter? Doctorandus P. Een taalvirtuoos, meent hij.
En dan wel één met een enorme dosis humor. Zelf schrijft hij ook
poëzie, maar waar hij daadwerkelijk van geniet is het voordragen
van gedichten. En omdat je een eerste keer nooit vergeet, vraagt
ondergetekende naar zijn eerste voordracht ooit. “Dat was eigenlijk
bedoeld als straf”, vertelt de directeur met pretoogjes. “Ik zat op
het HBS (Hogere Burgerschool, red.) en had me misdragen. Daarom
moest ik van een docent een volle pagina uit het gedicht De Overwintering op Nova Zembla uit het hoofd leren en aan de klas voordragen. Wat de docent niet had verwacht, was dat ik het gedicht
zo enthousiast zou brengen dat de hele klas daardoor begeesterd
raakte en in applaus uitbarstte.”
Of hij het stuk nog kent? “Jazeker, wat je ooit op zo’n manier hebt
geleerd, vergeet je niet gauw.”
Zijn laatste werkdag is 18 december, maar officieel is hij per 1
januari 2010 met pensioen. Een mooi rond getal, vindt hij. Henk
Spijker heeft iets meer dan een decennium met plezier bij Saxion
gewerkt en kijkt nu uit naar zijn pensioen. Er zal beslist ruimte zijn
voor poëzie, maar ook voor andere dingen. En hoewel hij nu uit
verschillende hoeken verzoeken krijgt om zijn vaardigheden in te
zetten voor diverse activiteiten, zoals het coachen van mensen, wil
hij zich niet helemaal vastleggen. “Ik houd mijn opties graag open.
Mijn ervaring is dat de toekomst altijd anders uitpakt dan je had
gedacht en ik wil de eerstkomende tijd eerst eens goed aan mezelf
toekomen.” (DM)
Minder kunst dus. Een medewerker
reageert op Sax.nu op de expositie
van kunstenares ‘Claire Begheyn’ in
het kunstkabinet in Enschede: ‘Waar
is de tijd gebleven dat kunst nog gewoon een standbeeld, een schilderij
of een echt kunstwerk was?’ Tja,
wat kan daarop het antwoord zijn?
Nog niet eerder hebben we meegemaakt dat er publieke reactie
kwam op geëxposeerde kunst, laat
staan enig rumoer met een heuse
actievoerder die de leden van de
kunstcommissie van ‘absolute gewetenloosheid’ betichtte. Dus heeft
Saxion ‘in overleg met de actievoerder’ de expositie afgeschermd en
een waarschuwingsbord geplaatst
om het publiek te beschermen.
RTV-Oost bracht er twee afzonderlijke rapportages over.
Foto: Toma Tudor
Foto: Toma Tudor
‘Epy Drost causes light pollution’. Wie had dat ooit kunnen denken. Weinigen van de huidige generatie studenten zal de naam Epy Drost iets
zeggen en zeker niet de buitenlandse studenten voor wie het bericht
op Sax.nu bedoeld was. Hij heeft Twente in 1977 de beker bezorgd.
Dat was het wel. Er zullen redenen zijn geweest om de naam van het
hoge hoger onderwijsgebouw naar een voetballer te vernoemen en
niet naar een textielbaron. Maar daar wil ik het niet over hebben, het
gaat me om het gebouw zelf, met een schil van gezeefdrukte glazen
panelen in een motief van textielprint. Dat dan weer wel. Kunst dus
eigenlijk. In de architectuur van het Drost gebouw is gekozen voor
iets bijzonders. Als het donker is worden de bovenste verdiepingen
verlicht. Een baken in de grauwe stad. Daar vindt men natuurlijk wat
van: lichtvervuiling en energieverspilling. Dus doet Saxion het licht
uit: ‘We hebben enkele signalen in Enschede opgevangen, waaronder
één in de regionale krant,… Vandaar ons besluit.’
Mag kunst in de openbare ruimte
reacties teweegbrengen? Ik vroeg deze week aan verschillende collega’s wat ze vonden van ‘de longhorn’ in de hal van het Forum in
Enschede. Het doek was hen in al die jaren nooit opgevallen. Wel hadden ze een aap zien zitten aan een tafeltje. In al haar gewetenloosheid
heeft de kunstcommissie ooit een lichtbak met foto van een slapende
man laten plaatsen aan de muur schuin tegenover de gewraakte expositie. Nooit iets over gehoord. Vreemd eigenlijk, de intimiteit in het
beeld van deze argeloze mens onder gekreukte lakens van waaronder
naakte voeten steken, is voor mij persoonlijk schokkender dan die van
een dode kat.
Iedereen heeft zijn eigen grenzen als het gaat om de waardering en
acceptatie van kunstuitingen. Een student op Sax.nu: ‘Ik ben blij dat
er nu schermen staan bij het rariteiten(!) kabinet. Ik vond het niet echt
een lekker gezicht op de foto's.’ De kunstcommissie weet wat haar te
doen staat: kunst ‘met een lekker gezicht’ te selecteren anders gaat
het licht uit en volgt afscherming.
Nitie Mardjan is medewerker bij de academie Gezondheidszorg.
37
Onder de loep
Slimmer werken
Bij de zes kenniscentra van
Saxion zijn meer dan dertig lectoren actief. In de serie Onder
de loep belicht Sax de activiteiten en het toegepast onderzoek
dat zij samen met docenten en
studenten verrichten.
Technologische hulpmiddelen worden volop ontwikkeld voor de
zorg. Maar in het gebruik ervan is
men nog terughoudend, legt Willems uit. “Het komt enerzijds omdat de werkers in de zorg vaak niet
zo veel affiniteit hebben met de
techniek. Anderzijds zijn de technische hulpmiddelen soms minder
geschikt in het gebruik, omdat de
ontwikkelaars geen affiniteit hebben met de zorg. De afgestudeerden van de nieuwe studieroute
hebben kennis van beide zaken.
Zij moeten dan ook een brug slaan
tussen zorg en technologie.”
Studenten moeten kloof dichten
38
“Ja, ik denk dat er een nieuwe beroepsgroep aankomt”, zegt Charles
Willems. “Deze verpleegkundigen
kunnen dankzij hun specifieke
kennis bijvoorbeeld helpen bij het
ontwikkelen van geschikte technologie voor de zorg. Overigens
wordt techniek in alle opleidingen
in de zorg steeds meer een logisch
onderdeel van de opleiding. Technologie is niet meer weg te denken uit de zorg. Ik hoor studenten
verpleegkunde wel eens zeggen
dat techniek niet zo ‘hun ding is’.
Ze hebben voor de zorg gekozen
vanwege het ‘warme menselijke
contact’. Dat blijft altijd belangrijk, zo houd ik ze voor. Maar er
is meer dan alleen het warme contact aan de keukentafel. Technologische hulpmiddelen zijn keihard
nodig met de komst van steeds
meer ouderen, het dreigende personeelstekort in de zorg en de stij-
Lector Charles Willems in overleg met studenten fysiotherapie die onderzoek doen naar het gebruik van pda’s
in een verzorgingshuis.
gende kosten. Het is een kwestie
van anders leren denken over wat
je wilt te bereiken voor en met je
patiënt en welke instrumenten je
daarvoor inzet.”
Een mooi voorbeeld van technologie in de zorg vindt Willems de diabetes-pen, waarmee patiënten zelf
de bloedwaarde kunnen meten,
zonder hulp van een verpleegkundige. “De volgende stap is dat de
patiënt de waarden noteert in zijn
elektronisch dossier. De diabetesverpleegkundige kijkt op afstand
mee of het goed loopt.”
“We zullen de wetenschap zijn
rechtmatige status teruggeven en
technologische wonderen gebruiken om de kwaliteit van de gezondheidszorg te verbeteren en
de kosten ervan te verlagen.” Dit
is een uitspraak van Barack Obama
die Willems uit het hart is gegrepen. Willems voegt de uitspraak
dan ook standaard toe aan de
mails die hij verzendt. “We moeten
Onder de loep
in de zorg
Grote uitdaging
Twente timmert aan de weg als het gaat om technologische innovaties in zorg en welzijn. Ook binnen het
lectoraat Technologie in Zorg en Welzijn van lector Charles Willems wordt veel onderzoek gedaan naar de
mogelijkheden voor de toepassing van technologische hulpmiddelen in de zorg. “We staan voor een grote
uitdaging. Innovaties moeten het leven van patiënten makkelijker maken en nieuwe vindingen zijn nodig
om zorgverleners te ontlasten. Ze zijn keihard nodig met de huidige vergrijzing en het dreigend personeelstekort in de zorg”, zei Willems tijdens het symposium dat op 24 november bij Saxion gehouden werd.
De werkers in het veld en de docenten van de opleidingen in de zorg en de techniek werden op de hoogte
gebracht van de meest actuele ontwikkelingen, waarbij het kenniscentrum Gezondheid Welzijn en Technologie de deelnemers uitnodigde om hierover mee te denken. Eerder, in september, was Willems betrokken
bij de organisatie van Nederlands eerste ‘Catwalk voor zorginnovatie’, die in Enschede gehouden werd. De
Catwalk was een initiatief van het Field Lab voor Client Centered Care, waarbij onder meer het lectoraat
van Willems betrokken is. Saxion treedt ook op als co-financier. In het FieldLab hebben onderzoekers en
ondernemers uit Twente zich verenigd om zorginnovaties sneller naar de markt te brengen, want zorg is
inmiddels een grote industrie. Daarbij zijn volgens het Innovatie Platform Twente (IPT) in Twente alle randvoorwaarden aanwezig om een experimenteerregio voor de zorg te zijn. Tastbare resultaten daarvan zijn
in Twente ontwikkelde innovaties als een revolutionair hoog-laagbed, een nieuwe generatie tilliften, een
rijsimulator voor scooters, een nieuwe standaard voor verzorgend wassen en een laboratorium op een chip
voor bloeddiagnose van malaria.
Foto: Toma Tudor
gelijks contact met de cliënt terecht belangrijk. Maar als de cliënt
zelf de steunkous kan aantrekken,
kun je beter met jouw deskundigheid belangrijk werk gaan doen dat
anders misschien blijft liggen.”
de mogelijkheden benutten. Neem
nou het voorbeeld van de steunkous. Er bestaat een hulpmiddel
waarmee senioren de steunkous
zelf kunnen aantrekken. Het is een
belangrijk hulpmiddel in de thuiszorg, want de zorgmedewerker
hoeft niet meer twee keer per dag
langs te komen. Maar toch heeft
het veel moeite gekost om dit apparaat in gebruik te nemen. Want
de zorgmedewerker vindt het da-
“Zorginnovatie is de enige oplossing, wil je de kwaliteit van de
zorg op peil houden. Het is mijn
drijfveer. In de gehandicaptenzorg, waarin ik veel onderzoek
heb gedaan, is technologie heel
gewoon. Dankzij hulpmiddelen
kan de gehandicapte dingen doen
die anders niet mogelijk zijn. Denk
aan de verlengde arm. Maar als
het gaat om langdurige zorg voor
chronisch zieken of voor ouderen,
dan zijn we huiverig voor het inzetten van technologie.”
Zo stuit communiceren met de
webcam in de ouderenzorg nogal
eens op emotionele barrières,
merkt Willems. “Ook bij mijn studenten. Ik zeg tegen ze: kijk nou
eens hoe jij zelf communiceert, via
Hyves en Facebook. Jij gebruikt
toch ook nieuwe technologieën
om je doel te bereiken? En er zijn
ook nu al veel ouderen die contact
houden met hun familieleden door
gebruik te maken van de pc, het internet en een webcam. Zij zien dus
de voordelen van de toepassingen
wel. Daarom gaan we nu studenten binnen de opleiding leren wat
het is om via de webcam met een
cliënt te communiceren. Daarvoor
wordt een soort thuissituatie gecreëerd op de hogeschool. Want
praten via de webcam is heel anders dan praten aan de keukentafel. Je moet alert zijn op de signalen die je gesprekspartner geeft.”
Binnen het kenniscentrum Gezondheid, Welzijn en Technologie, waarvan het lectoraat van Charles Willems deel uitmaakt, wordt veel
onderzoek gedaan. Daarbij worden
studenten ingezet voor het uitvoeren van opdrachten. Het gaat daarbij om eenvoudige hulpmiddelen,
benadrukt Willems. Bijvoorbeeld
een transporthulpmiddel waarbij
een patiënt vanuit de rolstoel zelf
in de auto kan stappen. Ook rond
het gebruik en toepassen van het
elektronisch patiëntendossier worden studenten betrokken. Studenten fysiotherapie zijn op dit moment bezig met een onderzoek bij
de Zorggroep Sint Maarten om de
communicatie tussen de medewerkers te verbeteren met behulp van
PDA’s (Personal Digital Assistant).
“Op dit moment kost de onderlinge
communicatie in de zorgsector te
veel tijd. Ons onderzoek moet duidelijk maken hoe de medewerkers
met hun tijd omgaan en hoe de
communicatie slimmer geregeld
kan worden. De studenten observeren en registreren waar men tijd
aan besteedt. Verder wordt een
proef gehouden met het inzetten
van videoapparatuur. De bewoners
kunnen dan een vraag stellen aan
zorgmedewerkers via het beeldscherm. De studenten hebben een
wezenlijke rol in dit onderzoek. Ze
leren bovendien om een probleem
te analyseren en van een oplossing
te voorzien.”
Harry van Stratum
39
Recensies
CD
10
Best of 2009
7,5
Film
Law Abiding Citizen
Van: F. Gary Gray Met: Jamie Foxx, Gerard Butler,
Colm Meaney In de bios: 10 december
2009 was het jaar van de dood van Michael
Jackson (en zijn wederopstanding in de hitparades), van
de moeder van Jan Smit (‘De blender, het dekbed, het
tuintje en zijn hart heeft ze ook meegenomen!’), van het
uiteenvallen van de verkeerde bands (niet Kane of Blöf,
maar Krezip, Pete Philly & Perquisite, Johan). Maar dat
zijn bijzaken, muzikaal gezien was 2009 het jaar van
de supergroepen (Them Crooked Vultures, Monsters of
Folk), van de moeilijke derde cd (Editors, Arctic Monkeys) en van de mislukte albums (U2, Muse). Sax somt
per genre de hoogtepunten op, alvorens te melden dat
2009 eigenlijk het jaar van Darwin was:
Pop: Lily ‘fuck you’ Allen, voor Esmée Denters en
Rihanna.
Alto: De jaren ‘80-pastiche van Gossip, voor Arctic
Monkeys en Grizzly Bear.
R&B: Jonge rapster Speech Debelle, voor Boris en
Dizzee Rascal.
NL: Live-sensatie Kyteman, voor De Staat en
Anouk.
Nieuw: The Low Anthem, voor Florence & Machine en
Mumford & Sons.
The Low Anthem maakte in dit Darwin-jaar met ‘Oh My
God, Charlie Darwin’ de meest evolutionaire cd. Haal ‘m
in huis en draai, als de eerste sneeuw valt het prachtige
winterlied ‘To Ohio’. IJzingwekkender kun je het nieuwe
jaar niet ingaan. (RvN)
Clyde Shelton (Butler) overleeft een gewelddadige inbraak,
in tegenstelling tot zijn vrouw en dochter. Als hij vervolgens
in de rechtbank ziet hoe de dader een deal sluit met justitie,
zint hij op wraak. Niet alleen de bewuste crimineel moet het
ontgelden, het hele justitiële systeem staat onder vuur. Als
Clyde opgepakt wordt voor het vermoorden van de dader,
bekent hij direct, maar wel in vage bewoordingen, zodat ze
hem er niet op kunnen pakken. Vervolgens speelt hij een juridisch spelletje met aanklager Nick Rice (Foxx), die niet alleen verantwoordelijk was voor de bewuste deal, maar ook
voor het verhoren van Clyde. Clyde is juridisch doortrapt en
pleegt vanuit zijn cel nog enkele moorden. Nick is juridisch
een geduchte tegenstander, maar moet het zonder geweld
zien te redden.
Law Abiding Citizen had een scherpzinnige aanklacht kunnen zijn tegen het juridische systeem, waarin criminelen strafvermindering krijgen in ruil voor informatie. Maar daarvoor
is deze film iets te veel een gewone kat-en-muis-thriller. Het spanningselement: ‘Krijgen ze
hem, voor hij nog meer moorden pleegt?’ wordt echter wel dusdanig vakkundig uitgevoerd
dat je voortdurend op het puntje van je stoel blijft zitten. (RvN)
7,5
DVD
Soul Power
Het is 1974, bokser Mohammed Ali gaat in Zaïre zijn wereldtitel terugpakken van George Foreman. Om het gevecht met
muziek te omlijsten, trekt een hele stoet aan Amerikaanse
soulartiesten eveneens naar Zaïre, want ‘the beat is gonna
return to the roots’. De DVD vertelt het verhaal van het moeizaam totstandkomen van het megaconcert, van het zwarte
bewustzijn van Afro-Amerikanen en van de lol van muziek
maken. Het concert voorafgaand aan de beroemde Rumble
in the Jungle is een ontmoeting tussen Afrikaanse artiesten
als Manu Di Bango en Miriam Makeba en Amerikanen als B.B.
King en James Brown. Geweldig is het om te zien hoe rommelig zo’n groot festival toentertijd georganiseerd werd. Nog
veel mooier zijn de fragmenten waarin Ali zijn ego tentoonspreid in interviews. Helemaal
prachtig zijn de backstage-beelden. Manu Di Bango (saxofoon) jamt met wat straatjongetjes.
De jonge zusjes Slegde leren hun Afrikaanse zusjes de bump te dansen, die vervolgens nog
veel sensuelere danspasjes kennen. Als het concert dan eindelijk aanvangt weten Miriam
Makeba, Bill Withers en James Brown niet alleen de Zaïrese bevolking in 1974 maar ook de
Westerse DVD-kijker anno 2009 te verblijden met uitzinnige soul. Een muzikale aanrader die
ook bij boks-haters uit de boxen zal knallen! (RvN)
7
CD
Juliette Lewis & The Romantics
40
Juliette Lewis brak als klein meisje al door in films van
grote regisseurs: Cape Fear (Martin Scorsese), Husbands
& Wives (Woody Allen), Natural Born Killers (Oliver Stone).
Als je denkt dat het al jaren stil is rondom Lewis heb je het
volledig fout. Als actrice laat ze inderdaad weinig meer van
zich horen, maar als zangeres des te meer. Ze schreeuwde
twee albums vol met lekker-in-het-gehoor-liggende punkrockliedjes in de traditie van PJ Harvey en Courtney Love.
Ze bewees zich op het podium als rockbitch eersteklas.
Na vijf jaar ruilde ze haar band The Licks in voor The Romantics, waardoor je zou je verwachten dat haar muziek
Terra Incognita
de romantische kant op is gegaan, wat gelukkig best meevalt. Toch is Juliette geen recht-toe-recht-aan punkdame
meer op deze cd. Natuurlijk is ze haar schreeuwerige stem
niet kwijt en is haar muziek nog steeds te ruig voor Radio
538 of 3FM. Maar Juliette heeft eens goed naar wat oude
blues- en psychedelicamuziek geluisterd. Dat resulteert in
Janis Joplin-achtige songs als ‘Hard Loving Woman’. Deze
lichte koerswijziging is een welkome aanvulling op het
punkrepertoire. Lewis is ondertussen dusdanig in haar rol
gegroeid dat ze absoluut de status van ‘actrice die een
plaatje maakt’ ontstegen is. (RvN)
Recensies
Boek
9
Leo Blokhuis
City to City
Leo Blokhuis werd bekend
als de rechterhand van Matthijs van Nieuwkerk in de
popquiz en de Top2000-ago-go. Daarvoor werkte hij
jarenlang als producer en
redacteur bij radioprogramma’s van Jan Douwe Kroeske
(2meter-sessies)
en
Mart
Smeets. Zou het toeval zijn
dat hij telkens in de schaduw
van een letterlijk grote man
opereerde? Uit zijn boeken
blijkt in ieder geval dat Blokhuis het prima alleen af kan.
Beter gezegd: dat hij altijd
de grote kenner op de achtergrond was. In zijn derde
grote pop-verhalenboek reist
hij de hele Westerse wereld
af op zoek naar muziekverhalen en verbanden tussen artiesten, liedjes en genres. In elk hoofdstuk staan een stad en een jaartal centraal. Zo gaat ‘1953, Memphis’
over de vroege rock ’n roll en Elvis, ‘1963, Liverpool’ over The Beatles
en “1969, Den Haag’ over de nederbeat. Blokhuis is een feitjesverspreider, maar gelukkig ook een goed verteller, waardoor alle namen
en nummers op hun plek vallen. Wat velen niet weten is dat Blokhuis tevens grafisch vormgever is. Zijn boek oogt met z’n kleurrijke
pagina’s vol oude ansichten, singletjes en unieke foto’s als een onNederlands mooi boek. Tel daar het bijgeleverde cd-tje bij op en City
to City is een genot voor oog en oor. (RvN)
A Christmas Carol
Van: Robert Zemeckis Met: Jim Carrey, Colin Firth
Draait reeds in de bios
Charles Dickens’ Christmas carol moet ongeveer het meest verfilmde en geparodieerde
boek zijn. Denk aan de
klassieke
BBC-uitvoeringen met een zwartwit Scrooge, aan de
Muppet-uitvoering, de
Blackadder-versie of de
jaren ’80-adaptatie met
Bill Murray als gierige
tv-baas in Scrooged.
Het verhaal komt er
in het kort op neer dat
gierigaard
Scrooge
aan de vooravond van
kerst bezoek krijgt
van drie geesten: de
geest van het verleden, van het heden en van de toekomst. Zij tonen hem
hoe hij vroeger nog aardig was, hoe hij gierig en onaardig werd en hoe
hij vergeten en verguisd zal sterven. De nieuwste versie komt uit de
Disney-stal, is geregisseerd door Robert Zemeckis (Forrest Gump, The
Polar Express) en laat Jim Carrey in acht verschillende rollen zien. Carrey
speelde al deze rollen wel, maar zijn mimiek werd omgezet in computertekeningen. Een omslachtige en onnodige methode als je ook gewoon met de computer een animatiefilm kunt maken die er net zo mooi
uitziet. In hoeverre je ook van deze mengvorm van spel en animatie
houdt, het klassieke kerstverhaal kan ook in deze ietwat bombastische
versie niet stuk. (RvN)
Playstation 3
Call of Duty: Modern Warfare 2
Na maanden van wachten is het eindelijk zo ver: Call of Duty: Modern Warfare
2 ligt in de winkels. In de eerste 24 uur
werden vijf miljoen exemplaren van het
spel verkocht. Maar is de game zo goed
als verwacht? Ja.
Toegegeven: het verhaal is aan de dunne
kant, maar wel spectaculair. Iets te misschien, een level waarin je de opdracht
krijgt op weerloze burgers te schieten,
haalde zelfs de landelijke dagbladen. Het verhaal speelt zich vijf jaar na
het eerste deel af. Wederom is er een Russische terrorist opgestaan die
de wereld in chaos stort. Aan jou de taak om de wereld van de totale
ondergang te redden.
Nieuw is de zogenaamde co-op modus. Hierin kun je bepaalde missies
via internet met een teammate spelen. De spreekwoordelijke kers op de
taart is nog altijd de multiplayer modus. Net als in voorgaande delen
gaat het er heftig aan toe. Jammer dat het weer niet mogelijk is om een
bepaalde map te kiezen, want je wordt in een willekeurige map met
spelers van jouw niveau geplaatst. Een online petitie die 200.000 gamers inmiddels hebben getekend, biedt echter hoop om het ‘old skool’
systeem af te dwingen. (FK)
6,5
Film
8
Prijs: 49,95 euro
41
Uit de kunst
Gelaagde fotografie
Beeldend kunstenaar Paola de Bruijn (49) gaf zeven jaar les aan de Jan des Bouvrie Academie, die gelieerd is aan Saxion Next, de particuliere tak van Saxion. Momenteel exposeert de Deventerse op Saxion Enschede, nadat haar werk eerder al in Deventer te zien was.
Vanuit een grote liefde voor fotografie en grafische technieken maakt De
Bruijn samengestelde kunstwerken. Een goed voorbeeld zijn de werken
in haar expositie ‘Decorum’, die nu in het kunstenkabinet in Enschede
hangen. Uit haar persoonlijke database van duizenden eigen werken,
kiest ze per project foto’s waarna bewerkingen of aanvullingen worden
toegepast. Dat resulteert in meer voor de hand liggende combinaties,
zoals tekenen en fotografie. Maar ook bijzondere combinaties als bordu-
ren en fotografie zijn het resultaat van De Bruijns creatieve proces. Met
deze gelaagde werken wil de kunstenaar de kijker prikkelen en aanzetten tot overpeinzen.
Met de komst van De Bruijns expositie naar Enschede, verhuist de ‘kattenkunst’ van Claire Begheyn naar Deventer. In Enschede deed de expositie
van de Amsterdamse Begheyn veel stof opwaaien, omdat sommigen de
beelden als schokkend ervaren. (TK)
colofon
Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn.
Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder circa 20.000 studenten en 2.000 medewerkers van Saxion.
Redactiesecretariaat Enschede:
Tromplaan 28, Forum kamer F1.79
Postbus 70.000, 7500 KB Enschede
053 4871635
Redactiesecretariaat Deventer:
Handelskade 75, Kamer A2.09
Postbus 501, 7400 AM Deventer
0570 603048
42
Contact abonnementen/toezending:
[email protected]
E-mail redactie:
[email protected]
Redactie:
Tim de Hullu (hoofdredacteur),
Thijs Klaverstijn, Wendy van Til
Aan dit nummer werkten mee:
Harry van Stratum, Jan Medendorp,
Étienne Wilderink, Marloes Neeskens,
Doris Martínez, Sabine Jeurnink, Floris Kuitert,
Nitie Mardjan, Ricco van Nierop, Anka Jacobs,
Mariska van der Meer en Susan Kuipers-Westen
Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs
Persbureau (HOP)
Cartoons/illustraties:
Reid Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Diana
Huijts (Walstraat 9)
Fotografie: Toma Tudor, Auke Pluim
en Redactie Sax
Opmaak: Visionmakers Enschede
Drukwerk: Drukkerij Roelofs Enschede
Advertenties:
Bureau van Vliet BV
Postbus 20
2040 AA Zandvoort
Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen
slechts met toestemming van de redactie door
derden worden gereproduceerd.
Deadline aanleveren tips/kopij
decembernummer:
6 januari 2010
Verschijningsdatum Sax
januari 2010:
dinsdag 19 januari 2010
MEL OMANICS
ZA 19/12/09
HENGELO
DRESSCODE: SNORREMANSEN, FREAKSHOW, CIRCUSVOLK!
TICKETS & INFO: WWW.METROPOOL.NL