realizacje - Galeria Arsenał

Galeria Arsenał, Białystok
5.08.–30.09.2011
artyści / artists:
Vahram Aghasyan, Rashad Alakbarov, Ruben Arevshatyan, Babi
Badalov, Samvel Baghdasaryan, Anatoly Belov, Alicja Bielawska,
Bouillon Group, CHINGIZ, Anna Chkolnikova, Lado Darakhvelidze,
Kuba Dąbrowski, Veaceslav Druta, Tatiana Fiodorova, Arman
Grigoryan, Nicolas Grospierre, Armine Hovhannisyan, Orkhan
Huseynov, Elżbieta Jabłońska, Dominik Jałowiński, Alevtina
Kakhidze, Tigran Khachatryan, Yaroslava-Maria Khomenko,
Aleksander Komarov, Maxim Kuzmenko, Volodymyr Kuznetsov,
Anna Molska, Marina Naprushkina, Dumitru Oboroc, Joanna
Rajkowska, Elene Rakviashvili, Stefan Rusu, Nino Sekhniashvili,
Sergey Shabohin, Sabina Shikhlinskaya, Jakub Szczęsny, Sophia
Tabatadze, TanzLaboratorium, Stas Volyazlovsky, Oleg Yushko
koncepcja projektu / project concept:
Anna Łazar, Monika Szewczyk
kurator / curator:
Monika Szewczyk
współpraca kuratorska / contributing curators:
Magda Guruli, Marianna Hovhannisyan, Anna Łazar, Lena Prents,
Stefan Rusu
aranżacja wystawy / exhibition design:
Robert Rumas
5.08.2011, piątek / August 5, 2011, Friday
17.00 Uroczyste otwarcie wystaw w Galerii Arsenał, ul. A. Mickiewicza 2, Białystok
Bouillon Group – performance podczas wernisażu /
5 p.m. Exhibition opening ceremony at the Arsenal Gallery, 2 A. Mickiewicza St.,
Białystok
Bouillon Group – performance during the opening
19.00 7 p.m. Otwarcie w starej elektrowni, ul. Elektryczna 13, Białystok
Lado Darakhvelidze – projekt na żywo /
Opening at the old power station, 13 Elektryczna St., Bialystok
Lado Darakhvelidze – live project
20.00 Anatoly Belov – koncert w starej elektrowni /
8 p.m. Anatoly Belov – concert at the old power station
6.08.2011, sobota / August 6, 2011, Saturday
12.00–18.00 12 a.m. – 6 p.m. Panel dyskusyjny „PODRÓŻ NA WSCHÓD”
w Centrum im. Ludwika Zamenhofa, ul. Warszawska 19, Białystok /
Panel discussion „THE JOURNEY TO THE EAST”
at the L. Zamenhof Centre, 19 Warszawska St., Bialystok
prowadzący / chaired by: Maria Anna Potocka, Agnieszka Tarasiuk
uczestnicy / participants:
Ruben Arevshatyan, Larissa Babij, Edwin Bendyk, Magda Guruli, Eva Khachatryan, Lada
Nakonechna, Nini Palavandishvili, Lena Prents, Olga Rybchinskaya, Stefan Rusu, Jahangir
Selimkhanov, Joanna Warsza
19.00 / 7 p.m. TanzLaboratorium – performance, Galeria Arsenał
6–8.08.2011, sobota – poniedziałek / August 6–8, 2011, Saturday – Monday
20.00Dominik Jałowiński – performance, transmisja online na żywo, Klubokawiarnia
Kopiluwak, ul. H. Sienkiewicza 9, Białystok
8 p.m.Dominik Jałowiński – performance, live online broadcast, Kopiluwak Café,
9 H. Sienkiewicza St., Bialystok
Vahram Aghasyan (AM)
Miasto widmo / Ghost City, 2005–2007
c-print
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Seria fotografii przedstawia Giumri – drugie co do wielkości miasto Armenii, zniszczone
w 1988 przez trzęsienie ziemi. Miasto dotknięte tragedią miało zostać zrewitalizowane
przez władze radzieckie, między innymi dzięki budowie nowych domów mieszkalnych
na obrzeżach miasta. Niedokończony projekt po kilkunastu latach od rozpoczęcia budowy uległ destrukcji pochłonięty przez wodę. Proces zniszczenia ukazuje słabość człowieka wobec natury, jak również wobec własnych planów architektonicznych, które okazały
się utopijne.
This series of photographs depicts Gyumri, the second largest city in Armenia, destroyed
by an earthquake in 1988. The tragic site was supposed to be revitalized by the Soviet
authorities; the building of new residential areas in the outskirts was one of the solutions. The plan was never completed and after about twenty years since the construction
works had begun the existing houses were flooded. The process of destruction testifies
to man’s helplessness both against nature and against his own architectural ventures
which turn out to be utopian.
Rashad Alakbarov (AZ)
Dwa miasta z jednego punktu widzenia (wschód – zachód) /
One point of view on two cities (east – west), 2001
instalacja / installation
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Praca przedstawia sylwetki dwóch miast utożsamianych z kulturą wschodnią i zachodnią. Skonstruowana jest w oparciu o zbiór przedmiotów ustawionych na postumencie
i rzucających cienie na dwie ściany. Instalacja nie wyobraża konkretnych miast, choć cienie nieodłącznie mogą kojarzyć się z widokami Nowego Jorku oraz Stambułu. Alakbarov
przedstawia dwie kultury z różnych perspektyw, podkreślając tym samym konwencjonalność reprezentacji Wschodu i Zachodu. Praca może być odczytana na wiele sposobów, między innymi jako zacieranie kulturowych stereotypów, podporządkowanie
widzenia i rozumienia świata określonej perspektywie, czy też jako próba zacierania
konfliktów pomiędzy odmiennymi światami.
The work focuses on two cities regarded as being representative of the cultures of the
East and the West. Its construction relies on the shadows cast on two walls by a collection of objects placed on a pedestal. Although the installation does not refer to specific places, the shadows inevitably bring to mind the skyline of New York and Istanbul.
Alakbarov presents a view of two cultures from different perspectives, emphasizing at
the same time the conventional representation of the East and the West. The work may
be interpreted in a variety of ways, for instance as the blurring of cultural stereotypes,
as the subordination of one’s outlook on and understanding of the world to a concrete
perspective, or as an attempt to appease the conflicts between two different worlds.
Ruben Arevshatyan (AM)
Eksterytorium. Rekonstrukcja elementu /
Extra-territory. Reconstruction of an element, 2011
instalacja / installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Instalacja Arevshatyana, składająca się z dziesięciu fotografii, rysunku na ścianie, projekcji wideo oraz metalowej formy wypełnionej betonem, jest próbą rekonstrukcji modernistycznej ikonosfery Erywania z lat 60. Fotografie przedstawiają baseny i zbiorniki wodne w różnych częściach miasta, które obecnie są puste lub całkowicie zdewastowane.
Artysta zainteresowany kulturalnym dziedzictwem Armenii i „materialnością przeszłości” analizuje sprawy pamięci i podejścia do tego dziedzictwa z pozycji współczesności,
przez pryzmat kilkudziesięciu lat, które dzielą nas od tamtych czasów.
Arevshatyan’s installation comprises ten photographs, a drawing on the wall, a video
projection, and a metal mould with concrete inside; it is the artist’s attempt to reconstruct the modernist iconosphere of Yerevan of the 60s. The photographs depict pools
and bodies of water in various parts of the city, which are now either abandoned or
completely devastated. Arevshatyan takes keen interest in Armenia’s cultural heritage
and the material aspect of the future; he analyses the issue of memory and the way of
approaching that heritage from the point of view of a contemporary observer, who inevitably remains several decades away from the times in question.
Babi Badalov (AZ)
Transparenty / Transbanners, 2007
akryl na tkaninie / acrylic on fabric
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Poezja wizualna Badalova łączy elementy narracji tekstowych z motywami wizualnymi
zapożyczonymi z różnych źródeł lub wymyślonymi przez artystę. Jego twórczość odnosi
się do to takich spraw, jak autobiograficzne wątki z życia artysty, historia sztuki interpretowana i przerabiana na zasadzie kompozycji kolażowych i tekstowych czy tematy
społeczno-polityczne przedstawiane w formie artystycznego komentarza. Prace charak-
teryzujące się ogromnym poczuciem humoru, niepozbawione jednak konceptualnego
rygoru, działają ornamentalnym bogactwem form typowych dla azerbejdżańskiej kultury wizualnej.
Badalov’s visual poetry combines elements of textual narration and visual themes either
taken from various sources or invented by the artist himself. His works involves such issues as his autobiography, the history of art interpreted and processed into collage and
textual compositions, and social and political topics transformed into an artistic comment. Although Badalov’s works exhibit a keen sense of humour, they are not entirely
devoid of conceptual rigour; their primary force lies in the ornamental abundance of
form typical of Azerbaijani visual culture.
Anatoly Belov (UA)
Moi przyjaciele / My Friends, 2011
wydruk na papierze / print on paper
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Seria rysunków Belova przedstawia portrety jego przyjaciół, narysowane na podstawie
ich wizerunków opublikowanych na Facebooku. Ten nietypowy portret grupowy odnosi się do zjawiska „przyjaźni” między artystą i jego znajomymi, która w większości wypadków ma charakter wirtualnej znajomości internetowej, niepogłębionej spotkaniami
w „realu”.
Belov’s series of drawings comprises portraits of his friends created on the basis of im­
ages uploaded on Facebook. This extraordinary group portrait reflects on the “friendship” between the artist and his acquaintances which in most cases bares traits of a virtual internet relationship, never strengthened by actually meeting them in reality.
Alicja Bielawska (PL)
Budzimy się wcześnie, aby zobaczyć wschód słońca /
We wake up early to watch the sunrise, 2011
koce, drut / blankets, wire
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Praca Alicji Bielawskiej została wykonana ze zwykłego domowego koca, którym można
się przykryć albo zabrać na piknik. Miękka wełniana tkanina została usztywniona i oparta o ścianę, stając się niejako architektonicznym schronieniem. Przywołuje wspomnienie
dotyku tkaniny, przyjemności towarzyszącej otuleniu się ciepłym pledem czy leżeniu na
miękkiej powierzchni materiału, stając się psychicznym i cielesnym echem chwili rannego przebudzenia.
For her work Alicja Bielawska used an ordinary blanket which you cover yourself with
or which you take for a picnic. The soft woollen fabric, stiffened and placed against the
wall, creates a kind of architectural shelter still reminiscent of the fabric’s gentle touch,
of the pleasure derived from covering yourself with a warm soft blanket or from lying
on it, thus becoming a psychological and physical echo of the moment you wake up in
the morning.
---------Obroty rzeczy (koce) /
Revolutions of things (blankets), 2010
flanela, drut / flannel, wire
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Obroty rzeczy (koce) to prostokąty grubej, miękkiej tkaniny w kilku kolorach, ułożone płasko jeden na drugim. Dłuższa krawędź pracy jest lekko uniesiona jak nasiąknięty wodą
brzeg książki. Codzienny gest odkrywania został powielony w warstwach tkaniny i niejako zamrożony w czasie i przestrzeni. Piętrzące się płaty materiału mogą być sugestią
nawarstwień, jakie powstają w naszych umysłach pod wpływem procesów zapamiętywania czy postrzegania. Zmysłowe doświadczenie materiału i konfrontacja z wielkością
pracy pozwalają widzom na zbudowanie indywidualnej relacji między własnym ciałem
a obiektem.
Revolutions of Things (Blankets) is a work made up of thick soft rectangular pieces of fab­
ric in several shades lying flat one on top of the other. The longer edge rises slightly like
a damp book page. The everyday gesture of uncovering has been multiplied in the layers of the fabric, as if it were frozen in space and time. The piled-up pieces of fabric may
refer to the levels of meaning that we accumulate in our minds in the process of remembering and perceiving. Experiencing the fabric through the senses and confronting the
size of the work allow the viewer to create an individual relation between his/her body
and the object itself.
Bouillon Group (GE)
Aerobik religijny / Religious Aerobics, 2011
performance, 30’
wideo, pętla / video, loop, 5–10’
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Performance wykonany w sali edukacyjnej Galerii Arsenał w czasie otwarcia wystawy
(pokazywany następnie w formie dokumentacji wideo) polega na wykonywaniu przez
grupę Bouillon gestów związanych z rytuałami religijnymi, połączonych w układ choreo­
graficzny. Gesty modlitewne zapożyczone z trzech religii: chrześcijaństwa, judaizmu i islamu, przemieszane i pokazywane jako ćwiczenia sportowe, przesuwają akcent z mistycznego wymiaru modlitwy na codzienną rutynę, element higieny ciała i duszy. Grupa
sportowców „trenująca duchowość” jako czynność repetytywną komunikuje, że pomimo różnic narodowych czy religijnych wszyscy jesteśmy tacy sami, a człowieczeństwo
jest sprawą uniwersalną, niezależną od wyznania, kultury, w której żyjemy, czy innych
narzuconych znaczeń.
Religious Aerobics is a performance realised in the educational room of the Arsenal Gallery during the exhibition opening, and next shown in the form of a video documentary.
Bouillon Group perform gestures characteristic of a religious rite incorporated within
a choreographic routine. The prayer gestures, taken from three religions: Christianity,
Judaism and Islam, have been intermingled and are shown as sports exercises; they
transfer the focus from the mystical aspect of prayer onto daily routine, thus treating
them as elements that contribute to the health of the body and spirit. The sports team
that undertakes “spiritual practice,” viewed as a repetitive activity, expresses the idea
that regardless of national or religious differences, every person is, in fact, the same, and
humanity is a universal issue detached from the denomination and culture in which he/
she lives and from other imposed denotations.
CHINGIZ (AZ)
Modyfikacja Azerbejdżanu /
Modification of Azerbaijan 2011
instalacja w przestrzeni miasta (warzywa, owoce, korzenie, liście)
installation in city space (vegetables, fruits, roots, leaves)
miejsce: dziedziniec Pałacu Branickich
venue: Branicki Palace courtyard
od / since 5.08.2011
Ogromna mapa Azerbejdżanu skomponowana z owoców, warzyw, liści i korzeni podlega naturalnemu zjawisku rozkładu. Podobnie współczesne życie w Azerbejdżanie
(w przeszłości całkowicie podporządkowanym dyktatowi ZSRR) poddane jest złożonym
i kompleksowym procesom, związanym z jednej strony z odchodzeniem od i powracaniem do radzieckiej przeszłości, a z drugiej – z konstruktywnym i destrukcyjnym wpływem globalnych przemian. W tym sensie mapa może służyć jako „dokument” odzwierciedlający dzisiejszą rzeczywistość geopolityczną i społeczną tego kraju.
The giant map of Azerbaijan composed of fruits, vegetables, leaves and roots undergoes the natural process of degradation. Similarly, life in contemporary Azerbaijan, in
the past controlled completely by the USSR, is now undergoing complex and thorough
processes connected, on the one hand, with shunning and at the same time returning to
the Soviet past, and on the other with the constructive and destructive influence of the
global changes. The map may thus serve as a “document” that reflects today’s geopolitical and social reality in Azerbaijan.
Anna Chkolnikova (BY)
The Queen / Królowa, 2011
instalacja wypełniająca przestrzeń /
space-filling installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Wchodząc do pomieszczenia, w którym znajduje się praca Chkolnikovej, można wyczuć
zapach róż, aczkolwiek nie ma tu materialnych śladów kwiatów. Poszukując źródła zapachu, widzowie znajdują liny konopne przybierające formy prymitywnych organizmów
lub kwiatów. Plątanina lin może działać na widza opresyjnie, ale różany zapach stosowany w aromaterapii przynosi równowagę, harmonię, wprowadzając w pozytywny, a nawet euforyczny nastrój.
Already upon entering the room with Chkolnikova’s installation, one is greeted by the
smell of roses, but there are no material traces of flowers in the room. In their search for
the source of the scent, the viewers find hemp ropes shaped as primitive organisms or
flowers. The tangled ropes might seem oppressive to the viewer at first, but the rose
fragrance used in aromatherapy introduces balance and harmony, putting him/her in
a positive, if not euphoric, mood.
Lado Darakhvelidze (GE)
Stacja TV Muzeum / Museum TV Station, 2010
instalacja, performance / installation, performance
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Stacja TV Muzeum jest alternatywą wobec konwencjonalnych stacji informacyjnych.
Podkreśla znaczenie aktywności artystycznej i intelektualnej, z jaką możemy się spotkać
w nowoczesnych muzeach i na dużych wystawach typu biennale. Prezentowane tam
dzieła sztuki i projekty kuratorskie często są manifestacją zaangażowanego stanowiska
wobec współczesnych problemów politycznych i społecznych. Artysta, kurator czy obywatel-widz ma okazję doświadczyć muzeum pomyślanego jako otwarte źródło informacji i przestrzeń swobodnej wypowiedzi.
Museum TV Station is an alternative for conventional news stations. It emphasises the
importance of artistic and intellectual activity which the viewers encounter in modern
museums and large exhibitions such as a biennale. The works of art and curator projects
are frequently a manifestation of a committed attitude towards contemporary political and social problems. The artist, the curator and the citizen-viewer have a chance to
experience a museum designed as an open source of information and a space for free
expression.
Kuba Dąbrowski (PL)
Cztery zdjęcia / Four Photographs, 2011
obiekt interaktywny w przestrzeni miasta / interactive object in city space
miejsce: Dworzec PKP – hol główny, ul. Kolejowa 9
venue: Railway Station – main hall, 9 Kolejowa St.
Fotografie Dąbrowskiego dostępne są w automacie, w jakim zwykle można kupić słodycze i napoje. Wrzucając dwuzłotówkę do automatu z fotografiami, widz nie ma jednak wpływu na to, który z dostępnych obrazów otrzyma. Decydują o tym przypadek
i mechanika „maszyny losującej”. Artysta sprowadza fotografię do roli masowego towaru, pozbawiając ją aspektu elitarności niskonakładowego dzieła. Istotną sprawą jest
prezentacja pracy poza laboratoryjnym białym wnętrzem „świątyni sztuki” i całkowicie
nieskrępowany dostęp do dzieła zakupionego przez widza na własność.
Dąbrowski’s photographs are available from a vending machine that normally sells
sweets and drinks. By inserting a two zloty coin, the viewer buys the photograph, but
he/she cannot select which one he/she is going to get. The choice is solely a matter of
coincidence and the mechanics of the “lottery machine.” The artist limits photography
to the role of a mass commodity, ridding it of the elite nature of a limited edition. The
venue plays a crucial role here: the work has been removed from the white laboratorylike space of the temple of art. It is also worth noting that the viewer has unrestricted
access to the work he purchases.
Galeria Arsenał dziękuje PKP S.A. Oddziałowi Dworce Kolejowe, Rejonowi Dworców Kolejowych w Warszawie
za pomoc w realizacji pracy.
The Arsenal Gallery would like to thank PKP S.A. (Polish State Railways plc) Railway Stations Branch, Regional
Railway Stations Branch in Warsaw for the help in organising the work.
Veaceslav Druta (MD)
Bez tytułu (performance zrealizowany z udziałem Mary
Beth Heffernan) /
Untitled (performance with the participation of Mary Beth
Heffernan), 2008
wideo / video
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Film stanowiący dokumentację performance’u przedstawia dwoje ludzi usiłujących
siedzieć na krzesłach przy stole i czytać książkę w nietypowych okolicznościach: akcja
dzieje się w morzu. Fale wody nieustannie uderzają w ludzi, nie pozwalając im zachować
równowagi i tym samym cieszyć się lekturą. Proces przypominający „syzyfową pracę”
z jednej strony mówi o słabości i bezbronności człowieka wobec czynników zewnętrznych, a z drugiej – o chęci realizacji podjętego planu na przekór wszelkim przeciwnościom losu.
The film that documents the performance shows two people who strive to sit on the
chairs by the table and read a book in unusual circumstances: the action is set in the sea.
The waves crashing against the people make it difficult for them to keep their balance
and thus enjoy the reading. The process bares traits of Sisyphean Labour: it speaks, on
the one hand, of the weakness and defencelessness of man against natural conditions,
and on the other of the readiness to carry out a plan against all odds.
---------Huśtawka dla dwojga / Swing for two persons, 2011
instalacja w przestrzeni miasta / installation in city space
miejsce: Centrum im. L. Zamenhofa, ul. Warszawska 19
venue: The L. Zamenhof Centre, 19 Warszawska St.
Praca prezentowana na tarasie Centrum im. Ludwika Zamenhofa to szczególny rodzaj
dwuosobowej huśtawki. Jej wyjątkowość kryje się w nietypowej konstrukcji, polegającej na umiejscowieniu dwóch niezależnych wahadłowych siedzeń naprzeciwko siebie,
a nie jak to ma miejsce w zwykłych huśtawkach – obok siebie. Użytkownicy siadają więc
twarzą w twarz i od nich zależy, czy idealnie zsynchronizują swoje ruchy, huśtając się
bezkolizyjnie, czy będą się notorycznie zderzać, narażając swe ciała na ból i uszkodzenie. Huśtawka dla dwojga jest pracą o tym, że możliwość współdziałania jest wypadkową
woli i starania dwojga osób.
The work presented on the terrace of the Ludwik Zamenhof Centre in Białystok is a kind
of swing for two persons whose uniqueness lies in the non-standard construction: two
independent pendulum seats opposite each other and not next to each other like in
a regular swing. The people sit face to face and it is up to them whether they manage
to synchronise their movements ideally so as not to collide, or whether they will keep
crashing repeatedly against one another thus exposing their bodies to pain and injury.
Swing For Two Persons is a work which proves that the possibility of cooperation results
from the will and effort of two people.
Tatiana Fiodorova (MD)
Ogród / Garden, 2010–2011
instalacja multimedialna / multi-media installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Instalacja wykonana jest z przedmiotów i zdjęć, które wiążą się z dzieciństwem artystki
spędzonym w radzieckiej Mołdawii. Najważniejsza w tych wspomnieniach jest postać
ojca, z zawodu projektanta graficznego, malarza i fotografa – który nie mogąc utrzymać rodziny z pensji, często podróżował po wsiach, gdzie dorabiał jako fotograf. Zostały
po nim zdjęcia mołdawskich pejzaży, wiejskich wesel, obchodów świąt radzieckich, widoków Kiszyniowa, a przede wszystkim portrety wiejskich ludzi we wnętrzach domów.
Artystka zachowała także fotograficzną kopię książki z roślinami leczniczymi (prawdo­
podobnie książka ta była deficytowa w czasach radzieckich). Fotografie, szkice, obrazy,
kask ojca, albumy, zapiski cyrylicą, pudełka z literami – wszystkie te pamiątki tworzą bardzo osobisty, intymny, prywatny „ogród wspomnień”.
The installation comprises objects and photographs that relate to the artist’s childhood
spent in the Soviet-ruled Moldova. The figure of her father, a graphic designer, painter
and photographer, is the most significant here. Unable to support his family on a meagre
salary, he often travelled around the countryside where he earned money as a photographer. What is left of him are the photographs of Moldovan landscapes, village weddings,
Soviet holiday celebrations, views of Chisinau,
�������������������������������������������������
and, perhaps most importantly, the portraits of the people from the country inside their houses. The artist has also kept a photographic copy of a book about medicinal plants, a publication that was most likely in
short supply during the Soviet times. The photographs, sketches, paintings, her father’s
helmet, albums, notes scribbled down in Cyrillic, boxes with letters – all these personal
items create a very intimate and private “garden of memories.”
Arman Grigoryan (AM)
DVD REVOLUTION
Manifest Inicjatywy Artystów /
Manifesto of Artists’ Initiative, 2008
wideo / video, 4’27’’
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Termin „rewolucja DVD” padł po raz pierwszy z ust opozycyjnego lidera Lewona TerPetrosjana w czasie wyborów prezydenckich w Armenii w 2008 roku. Grupy aktywistów
dystrybuowały płyty DVD z informacjami na temat demonstracji, spotkań, akcji, starć
z policją i jednostkami specjalnymi z 1 marca 2008. Użycie płyt DVD pozwoliło na szerokie rozpowszechnienie materiałów i informacji niemożliwych do przekazania drogą
telewizyjną i internetową ze względu na cenzurę i ograniczony dostęp mieszkańców
Armenii do internetu. W tym samym czasie sześcioro artystów (Tigran Khachatryan, Yuri
Manvelyan, Arman Grigoryan, Karen Alekyan, Karen Barseghyan, Arman Martirosyan)
utworzyło kolektyw o nazwie DVD REVOLUTION, który 12 listopada 2008 opublikował
Manifest, będący refleksją nad procesem rewolucji w Armenii, z propozycją alternatywnego programu funkcjonowania państwa.
The term “DVD revolution” was used for the first time by Levon Ter-Petrossian, leader
of the opposition, during the 2008 presidential election in Armenia. Groups of activists
distributed DVDs with information about demonstrations, meetings, actions, and fights
with the police and special forces units that took place on 1 March, 2008. Using a DVD facilitated the dissemination of information and other materials among a wide audience,
which it would have been otherwise impossible to publicise via television or the Internet
because of censorship in the case of the former, and limited web-access in the case of
the latter. It was roughly at that time that six artists (Tigran Khachatryan, Yuri Manvelyan,
Arman Grigoryan, Karen Alekyan, Karen Barseghyan, Arman Martirosyan) created a collective team DVD REVOLUTION and on 12 November, 2008, published their Manifesto
which was, in fact, a reflection on the revolution process in Armenia and included an
alternative proposal as to how the state should function.
Nicolas Grospierre (PL)
K-pool, 2011
lambda D-print na aluminium / on aluminium
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Cykl fotograficzny Nicolasa Grospierre’a nawiązuje do historii o fikcyjnym basenie unoszącym się na wodzie, opublikowanej przez Rema Koolhaasa w książce „Delirious New
York” (1978). Basen dzięki niezwykłym właściwościom zamienia się w statek, któremu
kierunek ruchu nadają ludzie pływający wewnątrz basenu. Poprzez zestawienie opowieści o basenie z architekturą modernistyczną byłego ZSRR Grospierre poświęca swą
uwagę fikcji i prawdzie w architekturze.
The series of photographs by Nicolas Grospierre draws upon the fictional story about a
swimming pool which floats on the water published by Rem Koolhaas in the book Delirious New York (1978). Thanks to its special properties, the pool is transformed into a ship
whose heading is determined by the people who swim in it. By juxtaposing the story
of the swimming pool with the modernist architecture of the former USSR, Grospierre
focuses his attention on the fiction and non-fiction (truth) in architecture.
Armine Hovhannisyan & Samvel Baghdasaryan (AM)
Radziecka Sztuka Agitacyjna. Rekonstrukcja /
Soviet AgitArt. Restoration, 2008
instalacja multimedialna / multi-media installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Kolekcja artefaktów: plakatów, rysunków dzieci, pamiątek, dokumentów, wzbogacona
o projekcje wideo i pokaz slajdów, ironicznie nawiązuje do metod propagandowej agitacji. Poświęcona jest tworzeniu pozytywnych wizerunków „bohaterów” Europy Wschodniej, Lenina i Stalina. Praca, klimatem przypominająca izbę pamięci, jest krytyczną próbą
rozliczenia „bohaterów” z przeszłością.
The collection of artefacts (posters, children’s drawings, souvenirs, and documents) complemented by video projections and a slide show relates ironically to the methods employed by the propaganda. The theme of this multi-media installation revolves around
the creation of positive images of Lenin and Stalin, the “heroes” of Eastern Europe. The
work, whose mood is reminiscent of a remembrance room, is a critical attempt to make
these “heroes” account for their past deeds.
Orkhan Huseynov (AZ)
Rozbryzg / Splash, 2010
plexiglass
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
---------Zajęte / Occupied, 2006
instalacja, plastik / installation, plastic
miejsce: Galeria Arsenał (toaleta w piwnicy)
venue: Arsenal Gallery (toilet in the basement)
Instalacja eksponowana w toalecie w piwnicy Galerii Arsenał gra z dwuznacznością angielskiego terminu occupied (podobną wieloznaczność ma też polskie słowo zajęte) –
stosowanego w odniesieniu do miejsca, w którym już ktoś przebywa (np. do toalety), ale
też na określenie terytorium okupowanego przez siły wroga w trakcie konfliktu zbrojne-
go. Praca złożona z setek plastikowych żołnierzyków okupuje więc toaletę w dwójnasób.
Z jednej strony reprezentuje pole bitwy, z drugiej zaś zajmuje tłumnie niewielki obszar
toalety, który paradoksalnie poszerza przestrzeń wystawienniczą galerii.
The installation shown in the toilet, in the Arsenal Gallery basement plays on the double-meaning of the word occupied used about a space with a person inside (such as a
toilet), and about a territory subjugated by the enemy in a military conflict. The work in
the form of hundreds of plastic soldiers occupies the toilet in two ways: on the one hand,
it represents a battle field and on the other it makes a crowded place out of the limited
space of a toilet, which paradoxically expands the gallery’s exhibition area.
Elżbieta Jabłońska (PL)
Nowe Życie / New Life, 2010
neon, instalacja w przestrzeni miasta / neon, installation
in city space
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
W pracy Nowe Życie artystka wykorzystuje autentyczny neon z lat 70. XX wieku, znaleziony na terenie podbydgoskiej spółdzielni rolniczej. Gigantyczny obiekt (ponad 10 m
długości i ponad 2 m wysokości) zamontowany na elewacji starej elektrowni jest z jednej
strony łącznikiem z dziedzictwem PRL-u i swoistym historycznym „kuriozum” naznaczonym zębem czasu, z drugiej zaś – stanowi symboliczny gest dający „nowe życie” starej
elektrowni, która ma się stać nową przestrzenią wystawienniczą Galerii Arsenał.
In the work Nowe Życie (New Life), the artist makes use of an genuine 1970s neon sign
found on the premises of the agricultural cooperative near Bydgoszcz. The giant construction (over 10m long and 2m high) on the front of a former power plant is the only
link with the heritage of the People’s Republic of Poland and a peculiar time-worn historical curiosity; at the same time, it is a symbolic gesture that brings “new life” to an old
power plant which is going to be transformed into a new exhibition venue of the Arsenal
Gallery.
Dominik Jałowiński (PL)
Ukrop / Swelter, 2011
performance
(transmisja online na żywo / live online broadcast)
miejsce: Klubokawiarnia Kopiluwak, ul. H. Sienkiewicza 9
venue: Kopiluwak Café, 9 H. Sienkiewicza St.
6–8.08.2011, godz. 20.00 / 8 p.m.
Artysta jako jedyny uczestnik wystawy odbywa prawdziwą kilkudniową podróż na
wschód – do Lwowa, miasta, w którym nigdy wcześniej nie był. W efekcie artystycznej
eksploracji Lwów stanie się w ciągu trzech kolejnych wieczorów sceną performance’ów
Jałowińskiego, transmitowanych w formie telekonferencji Skype do Klubokawiarni Kopiluwak w Białymstoku. Czasoprzestrzenna podróż artysty na wschód, którą będziemy mogli obserwować dzięki najnowszym technologiom teleinformatycznym, jest dosłownym
i zarazem metaforycznym nawiązaniem do projektu Partnerstwa Wschodniego.
Dominik Jałowiński is the only artist featured in the exhibition who actually goes to the
East for several days. He stops in Lviv, a city that he has never visited before. In the course
of three consecutive evenings as a result of artistic exploration, Lviv will become the
stage for Jałowiński’s performance broadcast via Skype in the form of a teleconference
in the Kopiluwak Café in Białystok. This journey to the East in space and time which we
will be able to observe thanks to the latest computer technologies is both a literal and a
metaphorical reference to the Eastern Partnership project.
Alevtina Kakhidze (UA)
Jestem spóźniona na samolot, na który nie sposób się spóźnić /
I’m late for a plane that it’s impossible to be late for, 2010–
2011
wideo, fotografia, teksty drukowane, obiekty / video, photography, printed texts, objects
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Pod koniec 2008 roku Alevtina Kakhidze wysłała obraz-list do wielu bogatych ludzi na
Ukrainie, pisząc w nim: „Jestem artystką. Kiedy ktoś mnie pyta, czy mogę namalować
portret, martwą naturę lub pejzaż morski – zawsze odpowiadam, że mogę namalować
wszystko. Ściślej mówiąc, zwykłam tak odpowiadać, czego teraz już nie robię. Dotarło do
mnie, że nie mogę namalować ziemi z własnego samolotu”. Ten naiwny i niezrozumiały
list dotarł w końcu do Fundacji Rinata Achmetowa, która zaproponowała artystce zorganizowanie prywatnego samolotu potrzebnego do przeprowadzenia akcji artystycznej.
Praca artystki prezentowana jest w formie dużego archiwum z dokumentacją projektu.
Towards the end of 2008, Alevtina Kakhidze sent a painting-letter to many wealthy people in Ukraine saying: “I am an artist. When somebody asks me if I could paint a portrait, a
still-life or a sea landscape, I always answer that I can paint anything. To be more precise,
I used to answer so, but I do not do it anymore. It has dawned on me that I could not
paint the earth from my own plane.” This naive and incomprehensible letter reached
Rinat Akhmetov’s Foundation which offered to provide Kakhidze with a private plane
indispensable for this artistic action. The work is shown in the form of a large archive
with the documentary record of the project.
Tigran Khachatryan (AM)
Naczało – Początek / Nachalo – Beginning, 2007
wideo / video, 12’20”
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
W 1967 roku armeński reżyser Artavazd Peleshyan zrealizował film „Naczało” („Początek”)
poświęcony 50. rocznicy Rewolucji Październikowej. Przedstawił w nim kreatywność jako
rodzaj oporu wobec sowieckiego reżimu. Film stał się inspiracją dla pracy Khachatryana,
która zbiegła się w czasie z 90. rocznicą Rewolucji (2007). Oba filmy są próbą złamania
stereotypowego obrazu Rewolucji Październikowej, w którym bolszewizm jest ukazywany przede wszystkim jako doktryna polityczna. Dla Khachatryana rewolucja jest przewartościowaniem kreatywności istniejącej w sferze życia i sztuki i pojmowana jest jako
rodzaj młodzieńczego entuzjazmu dla pełni życia. Wykorzystane w pracy materiały archiwalne i współczesne, sposób montażu oraz muzyka towarzysząca obrazowi są grą z
propagandowym charakterem medium, jakim jest film.
In 1967 the Armenian director Artavazd Peleshyan produced the film Nachalo (Beginning) on the 50th anniversary of the October Revolution in which he portrayed creativity
as means of resistance to the Soviet regime. Inspired by Peleshyan’s film, Khachatryan
produced his own work which coincided in time with the 90th anniversary of the Revolution in 2007. Both productions seek to subvert the stereotypical image of the past events
which viewed Bolshevism mainly as a political doctrine. For Khachatryan, a revolution
entails the re-evaluation of creativity that exists both in life and in art, and is seen as a
kind of youthful enthusiasm for living life to the full. Editing, soundtrack and the fact that
the work synthesises archival and contemporary materials are features which contribute
to the game the artist plays with the propaganda character of film as a medium.
Yaroslava-Maria Khomenko (UA)
Uścisk 1 / Embrace 1, 2011
tkanina / fabric
---------Uścisk 2 / Embrace 2, 2011
tkanina / fabric
---------Kolekcja uścisków / Embrace collection
cykl rysunków / series of drawings
druk na papierze / print on paper
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Instalacja Khomenko, złożona z tkanin, ubrań i rysunków, odwołująca się do świata ekscentrycznej mody, jest artystyczną refleksją na temat bliskości i miłości. Artystka oferuje
widzom szczególną możliwość bycia razem – zachęcając do przymierzania „dwuosobowych” ubrań. Unikalne konstrukcje konfekcyjne sprawiają, że ludzie zakładający ubrania
stają się hybrydami, połączonymi jedną „materialną skórą”.
Khomenko’s installation composed of fabric, clothes and drawings refers to the world of
eccentric fashion; it is an artist’s reflection on closeness and love. Khomenko offers the
viewers an extraordinary opportunity to be together, encouraging them to try on the
clothes “for two persons.” These unique fashion constructions make the people who put
on the clothes change into hybrids joined together by one “material skin.”
Aleksander Komarov (BY)
Głosy / Voices, 2011
wideo / video
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Aleksandra Komarova interesuje religia jako element życia społecznego, przenikania
się sfery publicznej ze sferą prywatną. Artysta poświęca uwagę sprawie posłannictwa
i pracy zawodowej księży, niejako przeciwstawiając je aspektowi powszedniego życia
duchownych. Film, będący raczej sekwencją obrazów niż „opowieścią” podporządkowaną scenariuszowi, jest próbą analizy konstrukcji ruchomego obrazu i sposobów, w jakie
media, przy udziale występujących przed kamerą ludzi (rozumianych jako aktywna grupa producentów medialnych), komunikują osobiste doznania i doświadczenia.
Aleksander Komarov is interested in religion which he views as an element of social life,
of the public and the private spheres permeating each other. The artist focuses on the
priests’ mission and professional career, juxtaposing them with the everyday life of the
clergy. Rather a sequence of images than a coherent story delineated in a screenplay,
the film seeks to analyse the structure of the motion picture and the ways in which the
media communicate personal feelings and experiences through the people acting in
front of the camera, i.e. an active group of media producers.
Maxim Kuzmenko (MD)
Metro Białystok / Białystok Subway, 2011
instalacja w przestrzeni miasta / installation in city space
Metro Teatr, ul. Elektryczna 12 / Metro Theatre, 12 Elektryczna St.
Metro Centrum, ul. H. Sienkiewicza 3 / Metro Centre, 3 H. Sienkiewicza St.
Praca Kuzmenki jest propozycją metra dla Białegostoku. Koncepcja jest kontynuacją
poprzedniego projektu Kuzmenki zrealizowanego w stolicy Mołdawii Kiszyniowie (Metrobunker, 2010), w którym artysta przekształcił wybrane elementy miasta (szyby wentylacyjne czy betonowe schrony przeciwbombowe wybudowane w czasach komunistycznych) w fikcyjne stacje metra. W ramach wystawy „Podróż na Wschód” Kuzmenko,
uwzględniając sieć podziemnych kanałów miasta, przy pomocy identyfikacji wizualnej
stwarza infrastrukturę metra w Białymstoku.
In his work Kuzmenko proposes building the Białystok subway. This idea is a continuation
of the artist’s previous project Metrobunker (2010) produced in the capital of Moldova,
Chisinau. Kuzmenko transformed some elements of the cityscape (such as ventilation
shafts and concrete bomb shelters built in the Communist times) into imaginary subway
stations. As a part of the exhibition “The Journey to the East,” Kuzmenko uses the existing network of underground tunnels to create the subway infrastructure in Białystok by
means of visual identification.
Volodymyr Kuznetsov (UA)
Mały Fiat 126p. Pomnik lat 90. /
Small Fiat 126p. Monument to the 90s, 2011
instalacja / installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Samochód będący w Polsce ikoną czasów PRL-u i okresu przejściowego, u Kuznetsova
przybiera formę „pomnika ready-made“. Czerwony mały fiat przepełniony towarami
przeznaczonymi na sprzedaż, takimi jak ubrania, kosmetyki i artykuły spożywcze, przypomina nam nieodległą przeszłość i popularny wówczas sposób szybkiego zarabiania
pieniędzy na handlu przygranicznym. Uświadamia nam dziejącą się na naszych oczach
transformację, która w różnych częściach Europy Wschodniej toczy się swoim własnym
rytmem (liczne „maluchy”, wycofane już z produkcji, wciąż jeżdżą po polskich i nie tylko
polskich drogach). Praca Kuznetsova będąca komentarzem na temat historycznej ekonomii wciąż bardziej przypomina codzienną teraźniejszość niż pomnikową przeszłość.
The car that in Poland is the icon of the People’s Republic of Poland and the transition
period, for Kuznetsov is a ready-made monument. The red small Fiat 126p filled with
goods for sale such as clothes, cosmetics and food reminds us of the not-so-distant past
and borderland trade, a common way to make money quickly popular at that time. It
makes us realise that the transformation which takes place in front of our very eyes occurs at its own pace in various parts of Eastern Europe; there are many small Fiats still
cruising the roads in Poland and in other countries, even though its production has been
terminated. Although Kuznetsov’s work is a comment on historical economy, it relates
more to the everyday present rather than to the monumental past.
Anna Molska (PL)
P = W / t (Power) and W = F * s (Work) / Moc i Praca, 2008
dwukanałowa projekcja wideo / 2-channel video projection
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Dwukanałowa instalacja wideo przedstawia pracowników fizycznych budujących rusztowanie w kształcie trójkąta, na którym następnie ustawiają się w formie piramidy, wykrzykując swoje imiona. Drugi film pokazuje piłki, uderzające z impetem o powierzchnię
ścian i sufitów. Molska zestawia potocznie rozumianą fizyczną pracę ludzi z podręcznikową definicją mocy jako wielkości fizycznej, określonej jako stosunek pracy do czasu
zużytego na jej wykonanie.
This 2-channel video projection shows labourers setting up a triangular scaffolding on
which they later form a human pyramid, shouting out their names. The other film shows
balls that violently hit walls and ceilings. Molska juxtaposes human labour in the common understanding of the term with a textbook definition of power as a physical quantity defined as the amount of work performed during a period of time.
Marina Naprushkina (BY)
Biuro Kontrpropagandy / Office for Anti-Propaganda
Przekonujące zwycięstwo. Dwie prawdziwe historie /
The convincing victory. Two stories on what really happened
powieść graficzna, wydanie drugie polskie, czerwiec 2011 /
graphic novel, 2nd Polish edition, June 2011
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Praca w formie powieści graficznej „Przekonujące zwycięstwo” pokazuje dwie historie
demonstracji w Mińsku po wyborach prezydenckich z 19 grudnia 2010 roku, opowiedziane z różnych punktów widzenia. Pierwsza z nich to oficjalna propagandowa wersja
wydarzeń rozpowszechniana przez kontrolowane przez państwo gazety, radio i telewizję. Druga ukazuje te same zdarzenia z pozycji niezależnych mediów, które właściwie
istnieją tylko w internecie. Celem gazety, która pierwotnie ukazała się w języku angielskim i rosyjskim, a obecnie w wersji polskiej, jest krytyczna analiza tego, co dzieje się na
Białorusi, oraz dystrybucja informacji wśród ludzi, którzy na co dzień nie czytają internetowych wiadomości i blogów i których źródłem wiedzy o świecie jest telewizja. Projekt
skłania do refleksji na temat mechanizmów funkcjonowania despotycznych reżimów
oraz warunków, jakie muszą zaistnieć, by społeczeństwo je utrzymywało.
The work in the form of a graphic novel The Convincing Victory involves two conflicting accounts of the protests in Minsk after the presidential election of 19 December,
2010. The first is the official propaganda version of the events presented in the state-
controlled press, radio and television. The other recounts the very same events but from
the point of view of the independent media, which operate almost solely in the Internet. The newspaper, which was originally printed in English and in Russian and is now
available also in Polish, aims to analyse the current events in Belarus critically, and to
disseminate information among the people who do not usually read the news or blogs
on the Internet and for whom television is, in fact, the only source of knowledge about
the world. The project makes the viewer reflect on the mechanisms according to which
despotic regimes function and on the conditions that have to be fulfilled for the society
to be willing to uphold them.
---------Plan główny / General Plan, 2011
wideo / video, 33’
Wanieczka / Vanechka, 2011
seria rysunków / drawing series
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
W filmie „Plan główny” dwóch architektów z Mińska opowiada, jak projektowali i budowali swoje miasto. Architekci białoruscy stali w cieniu swych wielkich kolegów z Moskwy,
dlatego wyspecjalizowali się w architekturze przemysłowej, przodując w tej dziedzinie
w całym ZSRR. „Plan główny” to określenie oznaczające urbanistykę, planowanie miast.
W Mińsku i innych białoruskich miastach to planowanie koncentrowało się głównie na
gigantycznych zakładach przemysłowych, a także na gmachach instytucji kultury oraz
rozległych osiedlach mieszkaniowych.
Towarzysząca filmowi seria rysunków „Wanieczka” oparta jest na spisanych ręcznie
wspomnieniach Klary Bowt, żony architekta Iwana Bowta. Obejmują one czas od dojrzewania utalentowanego chłopca z prowincji do osiągnięcia pozycji jednego z największych i najbardziej zasłużonych architektów Białorusi – historia jak z radzieckich filmów
propagandowych, opowiedziana z bardzo prywatnej perspektywy. W efekcie powstał
wielowymiarowy obraz, w którym sprawy osobiste przenikają się z polityką. To historia
o nadziejach, wierze i porażkach ludzi, którzy zdecydowali się „budować” komunizm.
In the film General Plan two architects from Minsk tell the story of how they designed
and built their city. Because the Belarusian architects were overshadowed by their great
colleagues from Moscow, they grew to specialise in industrial architecture, taking the
leading position in the field in the entire USSR. General Plan is a term from the vocabulary of urban planning and cityscape design. In Minsk and in other cities in Belarus such
planning involved, for the most part, huge industrial plants and the buildings of cultural
institutions, as well as vast residential areas.
The series of drawings Vanechka that complements the film is based on the hand-written memoirs of Klara Bovt, the wife of the architect Ivan Bovt. They span the life of her
husband from his teenage years as a gifted provincial boy to the times when he became
one of the greatest and most distinguished architects in his country; told from a very
private perspective, the story does not evade the aura of a Soviet propaganda film. The
resultant multidimensional account blends private life and politics. It is a story about
the hopes, the faith and the defeats experienced by the people who decided to “build”
Communism.
Dumitru Oboroc (MD)
…a instytucja kocha Mnie!
/ …and Institution Loves Me!, 2009
szminka na ścianie / lipstick on the wall
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Performance autorstwa Dumitru Oboroca polega na metodycznym całowaniu przez
artystę ściany Galerii Arsenał i odciskaniu na niej śladów ust pokrytych szminką. Zmysłowa praca personifikująca galerię bada relację między artystą a instytucją. W obliczu
braku infrastruktury artystycznej w Mołdawii (galerii, muzeów, centrów sztuki) działanie
artysty prowokuje pytanie, czy miłość, której dotyczy, jest odwzajemniona, czy jednostronna. W pracy – wbrew jej tytułowi – mamy do czynienia z sytuacją, w której to nie
instytucja okazuje miłość artyście, ale artysta instytucji.
During his performance, Dumitru Oboroc repeatedly kisses the wall in the Arsenal Gallery thus pressing his lipstick-covered lips to it and leaving their shape on it. This sensual
work which personifies the gallery space examines the relationship between the artist
and the institution. As in Moldova he has to face the lack of any artistic infrastructure
(galleries, museums, art centres), his action begs the question whether love, which is its
central theme, is mutual or one-sided. Contrary to what the title suggests, the performance revolves around a situation in which the artist shows his love for the institution
and not the other way round.
Joanna Rajkowska (PL)
Czerwony lew / Red Lion, 2011
instalacja w przestrzeni miasta / installation in city space
miejsce: Uniwersytet w Białymstoku, Plac Uniwersytecki 1
venue: University of Bialystok, 1 Uniwersytecki Sq.
Działanie artystki, poprzedzone licznymi wizytami w Białymstoku, kwerendami i rozmowami, prezentowane jest w formie kilku propozycji projektów dla miasta. Rajkowska,
próbująca zrozumieć historię i specyfikę Białegostoku, skupia swoją uwagę m.in. na żydowskim dziedzictwie miasta, drewnianej architekturze, osobie Dżigi Wiertowa czy pozbawionym funkcji skwerze na Placu Uniwersyteckim, stawiając „artystyczną diagnozę”
na temat historycznej i współczesnej tożsamości miasta.
Joanna Rajkowska came to Białystok a number of times in order to do preliminary research and talk to people before she proposed several projects for the city. The artist
seeks to understand its history and uniqueness and focuses her attention on matters
such as the city’s Jewish heritage, its wooden architecture, the film director born in
Białystok Dziga Vertov, or the square at Plac Uniwersytecki (university square) which
does not perform any function. She then makes an artistic diagnosis of the city’s past
and present identity.
Elene Rakviashvili (GE)
Tam, gdzie należysz / Where you belong, 2010
instalacja / installation
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Praca autorstwa Elene Rakviashvili koncentruje się na kwestii tożsamości narodowej. Film
przedstawia profesjonalistów i amatorów śpiewających tradycyjne gruzińskie pieśni ludowe. Rakviashvili przy pomocy kamery opowiada o ekspresji artystycznej wypowiedzi
i nieskrępowanej woli jednostek. Poprzez ukazanie ich w oderwaniu od ich prawdziwej
roli w społeczeństwie, artystka gra ze stereotypami przedstawiania kultury narodowej.
In her work Elene Rakviashvili concentrates on the issue of national identity. The film
shows professionals and amateurs singing traditional Georgian folk songs. By means
of a video camera the artist speaks about the artistic value of an utterance and the unrestrained will of an individual. By capturing the people in a situation when they are
detached from their real role in the society, Rakviashvili plays on the stereotypical depictions of national culture.
Stefan Rusu (MD)
Otwarte mieszkanie / Open Flat, 2011
instalacja w przestrzeni miasta / installation in city space
miejsce: Plac Jana Pawła II
venue: Jana Pawła II Sq.
Wielofunkcyjna instalacja architektoniczna Stefana Rusu w formie małego budynku
ustawionego w centrum miasta jest rodzajem zaproszenia do otwartej – również na propozycje widzów – przestrzeni. Znaczeniowa i architektoniczna otwartość pracy nadaje
budynkowi funkcję platformy wymiany artystycznej i międzyludzkiej, wewnątrz której
widzowie mogą się spotkać i wymienić poglądy lub obserwować miasto z innej, dotychczas nieznanej perspektywy. Otwarty, ale jednocześnie stwarzający pewną intymność
pawilon może być również miejscem odpoczynku czy przestrzenią dla takich działań, jak
performance, wystawa, koncert czy dyskusja panelowa z udziałem publiczności.
Stefan Rusu’s multifunctional architectural installation in the form of a small building in
the centre of the city invites the viewer to enter the open space, which could readily accept his/her suggestions. This semantic and architectural openness of the work accords
the building with the function of an artistic and interpersonal communication platform,
inside which the viewers can meet and exchange their views, or simply watch the city
from a different perspective which until now has remained undiscovered. Open Flat may
also be viewed as a pavilion which provides the viewers with the intimacy necessary for
taking a rest, or as a space ideal for actions such as a performance, an exhibition, a concert or a panel discussion involving the audience’s participation.
Nino Sekhniashvili (GE)
Skończyć ze sztuką / Quit with Art, 2005
projekcja wideo / video projection, 4’42”
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Wideo autorstwa Nino Sekhniashvili przedstawia śpiewaczki operowe wykonujące arie
ze specjalnie przygotowanymi na potrzeby pracy frazami, takimi jak „skończyć ze sztuką” czy „jesteśmy dziewicami”. Pełne ironii i humoru prace Sekhniashvili są próbą analizy
pozycji jednostki wobec społeczeństwa, przypisującego indywidualnym obywatelom
określone, często schematyczne role. W szerszym sensie twórczość artystki jest zacieraniem granic pomiędzy sztuką a życiem.
Nino Sekhniashvili’s video shows opera singers performing arias into which especially prepared phrases have been inserted, for instance “quit with art” or “we are virgins.”
Tinged with irony and humour, Sekhniashvili’s works constitute an artistic attempt at
analysing the position of an individual within a society that ascribes each person with
a clearly defined and often schematic role. When viewed from a broader perspective,
however, the artist’s works contain a reflection on the blurring of boundaries between
art and life.
Sergey Shabohin (BY)
Terroryzm sztuki / Art Terrorism, 2011
wideo / video
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
W filmie Terroryzm sztuki występują przedstawiciele kultury białoruskiej. W formie krótkich ironicznych wypowiedzi wypowiadają oni różne slogany o współczesnej kulturze i jej stanie na Białorusi. Artysta sugeruje, że aby głos kreatyw-
nych jednostek został usłyszany i potraktowany poważnie, konieczne jest wcielenie się
w rolę terrorysty, który budując atmosferę lęku, stosując szantaż i przemoc, przedstawia
swoje stanowisko w sprawie kultury.
The film Art Terrorism starring the exponents of Belarusian culture comprises short ironic
utterances involving various slogans about contemporary culture and its condition in
Belarus. The artist suggests that for the voice of creative individuals to be heard, it is
necessary for them to assume the role of a terrorist: in order to be able to express one’s
stance on the issue of culture, one has to foster the atmosphere of fear, resort to blackmailing, and use violence.
Sabina Shikhlinskaya (AZ)
Statek „Bolszewik Nariman Narimanow” /
Ship “Bolshevik Nariman Narimanov”, 2006
instalacja wideo / video installation, 7’
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Wideo ukazuje wrak dużego statku pod banderą czerwonej gwiazdy – symbolu radzieckiej potęgi – i jest ilustrowane muzyką radzieckich szlagierów (śpiewanych przez Leonida Utiosowa i Lubow Orłową). W miarę rozwoju narracji filmowej statek odsłania swoje
zniszczone, monstrualne wnętrze nadgryzione zębem czasu i zdewastowane przez człowieka.
The video shows the wreck of a large ship that used to sail under the Red Star – the symbol of Soviet might. The soundtrack includes Russian old time favourites sung by Leonid
Utyosov and Lyubov Orlova. As the narrative develops, the ship unveils its destroyed
gigantic interior devastated both by time and by man.
---------Niebezpiecznie czerwony / Dangerous Red, 2008
instalacja wideo / video installation, 3’
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Czerwona martwa natura złożona z owoców i mięsa jest przykładem obrazu o wymowie
wanitatywnej, zakorzenionej w historii malarstwa. Prezentowana w złotej ramie praca
wideo pozbawiona jest dźwięku, a jej konstrukcja bardziej przywodzi na myśl nieruchomy obraz niż film. Statyczność przedstawienia w połączeniu z ciszą i „krwistością” obrazu
nieuchronnie przywodzi na myśl sytuację potencjalnego niebezpieczeństwa, przemocy,
a nawet śmierci.
The red still-life composed of fruits and meat is a picture that relates to the vanitas
theme, deeply rooted in art history. Set in golden frame, the video is not accompanied
by sound; its construction resembles rather a motionless painting than a motion picture.
The static nature of the depiction combined with silence and bloody redness of the image inevitably evokes the feeling of potential imminent danger, violence, even death.
Jakub Szczęsny (PL)
Kolektor / Collector, 2011
instalacja w przestrzeni miasta / installation in city space
miejsce: Ogród Branickich
venue: The Branicki Gardens
Praca Jakuba Szczęsnego jest przykładem instalacji architektonicznej pełniącej funkcję
małej przestrzeni wystawowej umiejscowionej w parku, oferującej widzom kontakt z dobrym malarstwem. Metalowa bryła kryje w sobie mechanizm przypominający maszynę
projekcyjną, która taśmowo „przewija” przed oczami widzów kilkanaście prac malarskich, przy czym nazwisko ich autora nie zostaje ujawnione. Instalacja Kolektor, która
przybrała formę szczególnego pawilonu parkowego, jest refleksją artystyczną nad sposobami i mechanizmami muzealizacji sztuki.
Jakub Szczęsny’s architectural installation functions as a small exhibition space in a park,
giving the viewers a chance to see high-quality paintings. The metal construction has
a special mechanism inside that works like a projection machine: it winds the tape on
making a dozen or so paintings appear in front of the viewers’ eyes; yet the painters’
names remain unrevealed. Collector is an installation that assumes the form of an un­
usual park pavilion; it is an artistic reflection on the ways and mechanisms governing
the musealisation of art.
Sophia Tabatadze (GE)
Sophia Tabatadze prezentuje prace chińskiej artystki
Xiangyan Yang /
Sophia Tabatadze showing works of Chinese artist
Xiangyan Yang
Widok / The View, 2011
węgiel i ołówek na papierze / charcoal and pencil on paper
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Projekt Sophii Tabatadze jest propozycją pokazania pracy Xiangyan Yang – artystki
pochodzącej z Chin i z powodów politycznych nieobecnej w światowej sztuce. Praca
polega na podzieleniu się z nią zaproszeniem do wystawy i stworzeniu jej możliwości
pokazania prac w formule nazwanej przez artystkę „Sophia Tabatadze pokazuje prace
Xiangyan Yang”. Strategia ta odzwierciedla interpersonalny i artystyczny dialog obu artystek, wyrażony w przyjacielskim geście odstąpienia „swojego” miejsca na wystawie
innemu artyście.
Sophia Tabatadze’s project shows the works of a Chinese artist, Xiangyan Yang, who for
political reasons is absent from the world art scene. It involves inviting Xiangyan Yang to
the exhibition and giving her the possibility of presenting her work in a form labeled by
Tabatadze “����������������������������������������������������������������������������
Sophia Tabatadze showing works of Chinese artist Xiangyan Yang.” This strategy embodies the interpersonal and artistic dialogue between the two artists expressed
by the friendly gesture of letting the latter use the former’s space in the exhibition.
TanzLaboratorium (UA)
LOVE-scape, 2011
performance
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Każdy z widzów oglądających performance poproszony jest o podpisanie umowy zobowiązującej go do patrzenia i jednocześnie zadania sobie pytania „dlaczego to oglądam”?
Obie strony robią, co do nich należy: performerzy wykonują przedstawienie, natomiast
publiczność obserwuje spektakl, co zdaniem artystów grupy TanzLaboratorium pozwala odrzucić sprawę osądów czy oceny pracy artystycznej. Performance jest propozycją,
którą można określić jako „sztuka oglądania”, w której nie ma miejsca na konwencjonalność teatru oraz konsumpcję kultury.
Every viewer watching the performance is asked to sign a contract that obliges them to
watch and ask themsleves: “Why exactly am I watching this?” Both parties to the contract
do their jobs: the performers perform and the viewers observe the spectacle, which,
according to TanzLaboratorium artists, allows to shed all judgements and evaluation of
artistic work. The performance is, in fact, a proposal which may be defined as the “art of
viewing;” it does not leave any space for theatre convention and consumer culture.
Stas Volyazlovsky (UA)
Koty kontra chińska pederastia /
Cats vs China queering, 2010
wideo / video, 5’
miejsce: stara elektrownia
venue: old power station
Film Volyazlovskiego jest absurdalną opowieścią o kondycji pracy i życia artysty na prowincji Ukrainy, stanowiącej kulturalną pustynię, na której nie ma miejsca na „prawdziwą”
sztukę współczesną i dyskurs intelektualny. Przedstawione w pracy nieprawdopodob-
ne działania, wynikające niejako ze znudzenia rzeczywistością oraz z chęci odnalezienia
przyjemności i artystycznej przygody, realizowane są w mieszkaniu artysty. Spontaniczne, przepełnione nagością i wulgaryzmem akcje niepozbawione są autoironii i dystansu
wobec siebie. Występujący przed kamerą performerzy wykorzystują w swej pracy liczne
gadżety współczesności, które są traktowane zarazem jako rekwizyty i jako bohaterowie
poszczególnych sekwencji filmu.
Volyazlovsky’s film is an absurd story about the working and living conditions of a artist in
a Ukrainian province which is, in fact, a cultural desert where real contemporary art and
intellectual discourse cannot exist. The improbable actions carried out in Volyazlovsky’s
home stem, as it were, from the artist’s disillusionment with reality and his attempt to
find pleasure and artistic adventure. Spontaneous, pervaded with nudity and vulgarity,
the actions are not entirely devoid of self-irony and a cultivated distance towards oneself. The performers use a number of contemporary gadgets which are treated both as
stage props and as the protagonists of the consecutive parts of the film.
Oleg Yushko (BY)
Traffic Signs / Znaki drogowe, 2008
obraz usypany z kolorowych pigmentów, wideodokumentacja /
sand painting with colour pigments, video documentation
miejsce: Galeria Arsenał
venue: Arsenal Gallery
Praca Olega Yushko składa się z wideodokumentacji performance’u zrealizowanego
przez artystę w Nepalu na jednej z ulic Katmandu oraz znaku drogowego usypanego
na podłodze galerii z kolorowych pigmentów. Znak ulega stopniowej destrukcji. Efekty
działań artysty wskazują na umowną bezużyteczność znaków drogowych w miejscach,
gdzie tak naprawdę znaki nie są potrzebne.
Oleg Yushko’s work includes a documentary record of a performance produced by the
artist on a street in Kathmandu, Nepal, and a road sign in the form of a sand painting
with colour pigments on the floor of the Gallery. The sign gradually disappears. The
effects of the artist’s actions point to the symbolic uselessness of road signs in places
where they are, in fact, unnecessary.
Program imprez towarzyszących wystawie „PODRÓŻ NA WSCHÓD” /
Schedule of the events accompanying the exhibition “THE JOURNEY TO THE EAST”
Czwartkowe wykłady, spotkania i prezentacje filmów dokumentalnych i artystycznych
z poszczególnych krajów, godz. 19.00, stara elektrownia, ul Elektryczna 13, Białystok /
Lectures, meetings and presentations of documentaries and art films from particular
countries, Thursdays, 7 p.m., old power station, 13 Elektryczna St., Bialystok
18.08. Filmy dokumentalne z Mołdawii (wyjątkowo w Otwartym mieszkaniu, Plac Jana
Pawła II, Białystok) / Documentaries from Moldova (exceptionally in Open Flat,
Jana Pawła II Sq., Białystok)
25.08. Susanna Gyulamiryan – wykład: „Sztuka kobiet a sztuka feministyczna. Polityka
reprezentacji” / lecture: “Women art versus Feminist art. Politics of representation”
08.09. Sztuka wideo z Ukrainy – prezentacja filmów / Video art from Ukraine – film pre­
sentation
15.09. Lali Pertenava – wykład o fotografii współczesnej w Gruzji / lecture on contempora­
ry photography from Georgia
22.09. Andrej Durejka i Galeria Ў z Mińska – dyskusja o kondycji sztuki współczesnej na
Białorusi / Andrei Dureika and Gallery Ў from Minsk – discussion on condition of
Bela­rusian contemporary art
29.09. Piotr Piotrowski – wykład: „Między-narodowe, trans-narodowe, kosmo-polityczne” – o przemianach w funkcjonowaniu sztuki w relacjach międzynarodowych /
lecture: „Inter-na­tional, trans-national, cosmo-political” – on transformations of
art functioning in interna­tional relations
Warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych / Workshops for children, teenagers and
adults:
07.08. Armine Hovhannisyan & Samvel Baghdasaryan – warsz­taty dla dzieci i młodzieży:
„Refleksje pisane na ziemi” / workshops for children and teenagers: “Thoughts on
the soil”
27.08. Susanna Gyulamiryan – warsztaty dla kobiet: „Sztuka kobiet a sztuka feministyczna. Polityka re­prezentacji” / workshops for women: “Women art versus Feminist
art. Politics of representation”
Kolejne prezentacje wystawy „PODRÓŻ NA WSCHÓD” /
next presentations of the exhibition “THE JOURNEY TO THE EAST”:
30.10.2011–11.11.2011 – Mystetskyi Arsenal, Kijów, Ukraina, w ramach ART_KYIV Contemporary 2011 / Mystetskyi Arsenal, Kyiv, Ukraine, within the frames of
ART_KYIV Contemporary 2011
01.12.2011–29.01.2012 – MOCAK, Kraków / Krakow